Werkstuk Maatschappijleer Kinderarbeid

Transcriptie

1 Werkstuk Maatschappijleer Kinderarbeid Werkstuk door een scholier 2638 woorden 23 juni ,5 272 keer beoordeeld Vak Maatschappijleer Inleiding. Dit werkstuk gaat over kinderarbeid. Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik nog een werkstuk moest maken voor maatschappijleer. Mij leek kinderarbeid wel een goed onderwerp omdat je hierover vaak dingen ziet op de televisie Tegenwoordig werken nog miljoenen kinderen van mijn leeftijd en meestal nog jonger onder zeer slechte omstandigheden en met een laag loon. Ik hoop dat ik hiermee laat merken dat kinderarbeid een groot probleem is en dat er een oplossing voor moet komen. Hoofdvraag: Wat is kinderarbeid? Deelvraag: Wat is de oorzaak van kinderarbeid? Waar komt kinderarbeid voor? Hoe wordt kinderarbeid bestreden? Wat was vroeger de situatie in Nederland? Wat is kinderarbeid? Kinderarbeid betekent: kinderen uitbuiten en beperken in hun geestelijke en lichamelijke ontwikkeling. Al eeuwen lang worden kinderen gedwongen om te werken. Over de hele wereld verspreid zijn er maar liefst 250 miljoen kinderen onder de 14 jaar die gedwongen worden te werken. Dit aantal neemt nog steeds toe. De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) schat dat alleen al in ontwikkelingslanden tenminste 120 miljoen kinderen tussen 5 en 14 jaar oud hele dagen werken, van wie een groot aantal jonger dan 10 jaar is. Deze schatting is nog steeds een forse onderschatting van de werkelijke omvang omdat veel kinderarbeid niet gezien wordt Dat wil zeggen dat kinderen werken in kleine bedrijfjes, op het platteland of in het gezin, zonder dat wij er van af weten. Er is verschil tussen kinderarbeid en kinderwerk. Bijna alle kinderen werken wel eens. Door sommige werkzaamheden wordt je volwassen en leren ze verantwoordelijkheid te nemen en trots te zijn. Kinderen die naar school gaan en tijd hebben om te spelen, hoeven niet in hun ontwikkeling geschaad te worden als zij meewerken op het land of in het huishouden. Kinderarbeid is iets helemaal anders. Het heeft vooral te Pagina 1 van 6

2 maken met de werksituaties die schadelijk zijn voor de gezondheid, opvoeding en onderwijs belemmeren. Er is pas sprake van kinderarbeid wanneer kinderen op te jonge leeftijd werken of te veel uren per dag werken of wanneer het werk veel spanning met zich meebrengt, als kinderen op straat moeten werken of voor een heel laag loon, wanneer het werk eentonig is, als de verantwoordelijkheid te groot is of als kinderen onder intimidatie te lijden hebben. De meeste kinderen in ontwikkelingslanden werken niet in de industrie maar in de landbouw. In de landbouw werken meer jongens. Meisjes werken vooral in de industrie. Dit werk wordt minder gewaardeerd maar is soms nog zwaarder dan werk buitenshuis. Wat is de oorzaak van kinderarbeid? Bij kinderarbeid is altijd sprake van grote armoede. Dat wil zeggen dat er altijd iemand moet zijn die van kinderarbeid profiteert: een werkgever die nog minder loon hoeft te betalen of een overheid die profiteert bij goedkopere export en binnenlandse consumptie goederen. De grootste oorzaak van kinderarbeid is armoede. Kinderen uit arme gezinnen moeten geld verdienen, gaan niet naar school en zijn als volwassenen opnieuw aangewezen op ongeschoold, laagbetaald en vaak ongezond werk. De armoede gaat dan ook vaak over van generatie op generatie. Kinderen moeten op jonge leeftijd hard werken. Daardoor kunnen ze niet naar school. Ze kunnen zich niet ontwikkelen. Als ze ouder worden blijft alleen laagbetaald werk voor ze over. Hierdoor moeten hun kinderen ook weer werken. Wanneer er armoede is zijn de mensen het meest kwetsbaar voor uitbuiten. Wanneer ze niet door anderen worden beschermt, moeten ze vaak lage lonen accepteren dat hen wordt aangeboden. Kinderarbeid komt daarom vooral voor in landen en bedrijfstakken waar geen vakbonden zijn en arbeidsrechten zijn zoals discriminatie van werknemers en het recht op vrije vakvereniging. Een andere oorzaak is de bevolkingsgroei. Het aantal kinderen dat er jaarlijkse geboren worden is veel groter dan het aantal banen dat er bij komen. Hierdoor zullen steeds meer ouders zich gedwongen zien hun kinderen te laten werken. Werkgevers kunnen ook kiezen uit steeds meer kinderen en nemen het kind aan dat het minste verdient. Zo kunnen ze nog meer winst maken. Veel mensen in de derde wereld hebben ook schulden. Die krijgen ze doordat ze land tegen hoge rente moeten huren. Die kinderen worden dan meegegeven aan degene die hun het geld heeft geleend. Om door kinderarbeid de schuld af te betalen. Vaak kunnen ze de schuld nooit afbetalen omdat de schulden torenhoog zijn en de kinderen veel te weinig verdienen. De houding van de machthebbers is ook belangrijk. In landen waar regeringen ontkennen dat er kinderarbeid is, zullen ze ook geen maatregelen nemen om kinderarbeid terug te dringen. In landen waar wel wetten tegen kinderarbeid bestaan, maar ze niet worden nageleefd komt net zo goed wel kinderarbeid voor. De landen doen dan net of ze het niet zien. Ook de regeringen in het Westen doen of ze er niets van af weten. Om eigen producten te beschermen, moeten importeurs van producten uit de Derde Wereld vaak hoge heffingen betalen. Zo dwingen de regeringen in het westen de producenten in de Derde Wereld hun prijzen zo laag mogelijk te houden. De Derde Wereld landen kunnen dat alleen door de salarissen laag te houden. Doordat kinderen minder verdienen dan volwassenen, wil de werkgevers dus alleen maar kinderen. De landen in het Westen zijn zelf ook een oorzaak. Vroeger maakte een bedrijf alles zelf in de eigen fabriek. Maar de bedrijven worden steeds groter en besteden steeds meer werk uit. Ze kopen dan de producten in bij diegene die het goedkoopst kan leveren. Dit kan dus alleen maar bij bedrijven uit derdewereldlanden, omdat deze goedkope arbeidskrachten in dienst hebben. Pagina 2 van 6

3 Waar komt kinderarbeid in de wereld voor? Over de hele wereld zijn er nu zo n 250 miljoen werkende kinderen. Veel mensen denken dat kinderarbeid alleen in derdewereldlanden voorkomt. Daar komt het wel het meeste voor, (95%) maar er zijn dan nog ongeveer 12,5 miljoen kinderen over die ergens anders werken. Per werelddeel en soms zelfs per land, kan de situatie anders zijn. In Afrika komt kinderarbeid naar verhouding het meest voor. Een op de drie kinderen in Afrika werkt. Meestal op het land of in de huishouding. Deze vorm van kinderarbeid is niet zo zichtbaar. Daardoor kunnen regeringen gewoon ontkennen dat er geen kinderarbeid voorkomt in hun land. In totaal telt Afrika zo n 80 tot 90 miljoen werkende kinderen. In Azië ligt het percentage kinderen dat moet werken lager dan in Afrika. Maar omdat in Azië het grootste deel van de wereldbevolking woont, betekent dit dat hier de helft van alle kinderarbeid op de hele wereld voorkomt. Van dat aantal wonen er zo n 50 miljoen in India. Volgens de regering zijn het er maar 17,5 miljoen. Ook is er veel kinderarbeid in landen als Bangladesh en Pakistan. Deze kinderen werken vaak in de tapijtindustrie. Ook regeringen van landen uit Latijns-Amerikaan ontkennen vaak dat er kinderarbeid is of zeggen dat het veel minder ernstig is dan in werkelijkheid het geval is. Volgens schattingen van organisaties van de Verenigde Naties werkt 1 op de 6 kinderen, in totaal zo n 15 miljoen kinderen. Deze kinderen werken vaak in de huishouding als dienstmeisje, op het land of in de straatverkoop. Kinderarbeid komt niet alleen in de Derde Wereld voor. Ook in de Verenigde Staten en Europa worden kinderen gedwongen om te werken. In het rijke Amerika zijn maar liefs kinderen die jonger dan 12 jaar in de landbouw werken. Meestal zijn deze kinderen van arme immigranten, vaak uit Latijns Amerika, die zich in Amerika legaal of illegaal hebben gevestigd. In Europa komt kinderarbeid vooral voor in Italië Griekenland, Spanje en Portugal. In Italië werken vele tienduizenden kinderen in de omgeving van Napels in de lederwarenindustrie. In Spanje wordt het aantal werkende kinderen geschat op , in Portugal gaat het volgens schattingen van de vakbeweging om tussen de en kinderen. Hoe wordt kinderarbeid bestreden? Overal in de wereld is een beweging op gang gekomen om een einde te maken aan alle vormen van kinderarbeid. Het thema staat hoog op de agenda van internationale organisaties. Nationale overheden in ontwikkelingslanden stellen actieprogramma s op tegen kinderarbeid. Er is een groeiend bewustzijn bij consumenten en het grote publiek dat kinderarbeid onaanvaardbaar is. Kinderarbeid kent vele vormen. De meest extreme vormen van kinderarbeid zijn een zodanige schending van de mensen rechten dat nationale regering en internationale organisaties de belangrijkste aandacht moeten geven aan het onmiddellijke uitbannen hiervan. Het gaat daarbij om werk door zeer jonge kinderen (jonger dan 13 jaar), kinderslavernij, kinderprostitutie en kinderpornografie en werk onder gevaarlijke omstandigheden Kinderarbeid onder de 13 jaar is vooral extreem omdat onder de grens van 13 jaar zelfs geen licht werk voor kinderen wordt geaccepteerd. Het gebruiken van 13 jaar als leeftijdsgrens maakt het ook mogelijk om het recht van elk kind op tenminste zes jaar basisonderwijs te garanderen. Kinderarbeid is niet met eenvoudige middelen op te lossen. Kinderen zonder meer ontslaan, en dus hun familie inkomsten verkleinen, heeft geen zin zolang er geen goed alternatief geboden wordt. Kinderarbeid Pagina 3 van 6

4 verplaatst zich dan naar de informele sector waar iedere bescherming en controle ontbreken. Een duurzaam effect bereik je alleen met een aanpak op vele fronten tegelijk. Een aanpak die preventief werkt. De extreme vormen van kinderarbeid moeten direct aangepakt worden. Dit kan gebeuren door de leerplicht in te stellen, zorgen dat er voldoende scholen zijn en dat jongens en meisjes toegang kunnen krijgen tot dat onderwijs. School en kinderarbeid sluiten elkaar uit, zeker als het om arbeid voor hele dagen gaat en als het om kinderen onder de 13 jaar gaat. Goede scholen bieden kinderen kansen op ontwikkeling die ze anders niet zouden krijgen. Voor ouders moet er een vervangende werkgelegenheid of financiële compensatie komen, als de kinderen geen inkomsten meer verwerven. Er moeten voorschriften komen voor veiligheid en bescherming op het werk. Via keurmerken en gedragscodes kunnen ook bedrijven en consumenten een bijdrage leveren. Tegelijkertijd dient preventie van kinderarbeid hoog op de agenda gezet te worden. Goede wetgeving en bestrijding van kinderarbeid. Het voorkomen van en maatregelen nemen om direct een einde te maken aan de extreme vormen van kinderarbeid moeten deel uitmaken van nationale en internationale programma s voor een geleidelijke uitbanning van alle vormen van kinderarbeid. In die aanpak op meerdere fronten tegelijk zal onderscheid gemaakt moeten worden tussen jongens en meisjes. Er zijn verschillende maatregelen nodig om beide groepen te bereiken. Veel meisjes werken thuis of in de informele sector. Zij zijn degenen die het eerst van school worden gehaald als er onvoldoende geld is. Er zijn enkele internationale afspraken die proberen kinderarbeid af te schaffen. Het is dus mogelijk regeringen onder druk te zetten om zich aan die afspraken te houden. De Verenigde Naties hebben in 1989 de Rechten van het Kind opgesteld. Dit verdrag stelt dat kinderen recht hebben op bescherming tegen kinderarbeid. Ieder kind, zonder uitzondering, heeft de volgende rechten: 1. Kinderen moeten wettelijk en op elke andere wijze worden beschermd en in staat gesteld zijn om zich geestelijk en maatschappelijk gezond te ontwikkelen, en genoeg vrijheid hebben. 2. Elk kind heeft vanaf de geboorte recht op een naam en een nationaliteit. 3. Kinderen hebben recht op een gezonde ontwikkeling, zowel voor als na hun geboorte en op de daarbij horende medische verzorging, huisvesting, voeding en ontspanning. 4. Kinderen met een lichamelijk of geestelijk gebrek verdienen extra zorg, begeleiding en opleiding. 5. Elke ouder heeft de plicht te voorzien in de behoefte aan liefde en begrip van het kind en om zorg te dragen voor een sfeervol huis, waarin het kind zijn persoonlijkheid goed kan ontwikkelen. 6. Kinderen hebben recht op gelijke kansen, onderwijs en het ontwikkelen van hun vaardigheden, hun oordeel en hun sociale verantwoordelijkheid. Ze moeten daarbij alle gelegenheid krijgen tot spelen en ontspanning. 7. Opvang en bescherming zullen met voorrang aan kinderen worden gegeven. 8. Kinderen mogen niet blootgesteld worden aan verwaarlozing, wreedheid, misbruik of kinderarbeid. 9. Kinderen die moeten worden grootgebracht in vrede, in een omgeving zonder enige discriminatie en in een geest van vriendschap en broederschap. Gezien het grote aantal landen (187) dat dit verdrag ondertekend heeft, biedt het een goed aanknopingspunt voor verbetering van de levensomstandigheden van kinderen die werken. Pagina 4 van 6

5 Wat was vroeger de situatie in Nederland? Vroeger werden kinderen nog niet zo heel erg als kinderen gezien. In het verleden worden kinderen meer als jonge volwassenen geschouwd. Zodra een kind sterk genoeg was, wordt het ingezet bij huishoudelijke werkzaamheden en huisnijverheid. Kinderarbeid is in deze jaren heel gewoon. In het begin van de 19de eeuw worden allerlei producten gemaakt in de huisindustrie. Het probleem wordt pas echt groter na de industriële revolutie in de tweede helft van de 19de eeuw. Door de opkomst van de fabrieken, waar met behulp van stoommachines wordt geproduceerd, verdwijnt de huisindustrie. Kinderen, die thuis gemist kunnen worden, gaan met hun ouders naar de fabrieken om daar te werken. Tegenstanders van kinderarbeid hadden het niet gemakkelijk. Want de ouders staan niet te wachten op een verbod. Zij hebben het geld dat de kinderen verdienden hard nodig om rond te komen. Sommige mensen denken dat kinderarbeid daarom vooral de schuld van de ouders is. Doordat de mensen vroeger nog vaak naar de kerk gingen werd kinderarbeid ook niet tot de taak van de kerk gerekend. In 1841 stelde de Nederlandse regering een eerste onderzoek in naar kinderarbeid in de industrie. Cijfers uit 1859 wezen uit dat zo n kinderen tussen de 6 en 11 jaar werkten. Toch duurde het nog jaren voordat er daadwerkelijk iets werd gedaan aan de werkende kinderen. Na vele onderzoeken en vele rapporten nam de Tweede Kamer in 1874 het Kinderwetje-Van Houten aan. Door de inspanningen van het Kamerlid Samuel van Houten werd het laten werken van kinderen onder de 12 jaar verboden. Pas in 1889 wordt alle kinderarbeid beneden vijftien jaar verboden. In 1996 is de nieuwe Arbeidstijdenwet in werking getreden. Kinderarbeid is nog steeds verboden in Nederland, maar er zijn wel uitzonderingen toegestaan. Zo mogen kinderen van 13 en 14 jaar beperkt werken. Op schooldagen mogen dat maximaal 2 uur per dag en 12 uur per week zijn. Op vrije dagen mogen ze ook eenvoudig werk doen in een bedrijf. Ook mogen ze hun ouders helpen als die een boerderij of een winkel hebben. Vanaf 15 jaar ogen kinderen ook ander werk verrichten. Kinderen tot en met 15 jaar mogen niet op zondag werken. Kinderen van 16 en 17 jaar mogen ook op Zondag werken maar dan moeten ze wel op zaterdag vrij zijn. Ook door de week mogen ze werken, maar het werk moet zo zijn ingedeeld dat ze wel gewoon naar school kunnen gaan. Conclusie. Elke dag werken er nog miljoenen kinderen, onder slechte omstandigheden en worden uitgebuit en bedreigd in hun geestelijke en lichamelijke ontwikkeling. Doordat er nog steeds zoveel kinderen werken, kan dit probleem niet in één keer worden opgelost. Kinderen zonder meer ontslaan is niet de oplossing. De kinderen belanden dan op straat en hebben dan ook geen toekomst meer. De kinderen zijn dan zelf de dupe, maar ook de familie. Doordat de kinderen niet meer kunnen werken worden de familie inkomsten nog verder verkleind. Kinderarbeid kan pas helemaal afgeschaft worden, wanneer de volwassenen genoeg mogelijkheden hebben om genoeg geld te verdienen om het hele gezin te onderhouden. Een deel ligt ook aan ons zelf. Doordat wij niet bereid zijn om meer te betalen voor een product dat door kinderen is gemaakt. Om dus betere lonen en omstandigheden voor de kinderen te krijgen, moet er op veel gebieden veel veranderen. We zouden het probleem moeten verbeteren. Er voor zorgen dat de kinderen betere voorwaarden krijgen en dat kinderarbeid afgeschaft wordt. Pagina 5 van 6

6 Ik vind het echt te erg voor woorden dat de kinderen, in veel gezinnen de kost moeten verdienen. Sommige kinderen zijn zelfs nog niet eens 10 jaar. Ze moeten niet lange dagen maken en verantwoordelijk werk doen. Ze moeten buiten spelen samen met hun vrienden en plezier maken. Zo verpest je hun hele jeugd of erger hun hele leven. Ik had niet verwacht dat er ook zo veel kinderen moesten werken en dat een oplossing hiervoor erg moeilijk is. Ik denk dat veel mensen denken dat het de schuld is van de familie. Doordat deze zich vaak in de schulden werken. Ik zelf dacht dat ook, maar nu weet ik dat zij er ook niets aan kunnen doen. Pagina 6 van 6