Nieuwsbrief Bekostiging en behandelmodules. Nummer 3, december Inhoud

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Bekostiging en behandelmodules Nummer 3, december 2017 Inhoud Deze nieuwsbrief informeert u over de laatste stand van zaken in de ontwikkeling van de bekostiging voor de revalidatiesector. Hierin vindt u de volgende onderwerpen: 1. Projectplanning in beeld 2. Verbetering kwaliteit van de data 3. Productontwikkeling start 4. Samenwerking met de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) en Zorgverzekeraars Nederland (ZN) 5. Voorbereiding op impactanalyses 6. Vragen en antwoorden Meer informatie: Revalidatie Nederland, Anne-Christien de Zwart ac.dezwart@revalidatie.nl Vereniging van Revalidatieartsen (VRA), Wijnandien Hoek-Scholten, w.hoek@revalidatiegeneeskunde.nl

2 1. Projectplanning in beeld Alle instellingen registreren behandelmodules vanaf 1 juli 2016 in de definitieve set. Er is een jaar lang data verzameld en het project modulaire bekostiging op basis van behandelmodules is in een volgende fase aangekomen: de productontwikkeling. Hieronder is de planning schematisch weergegeven. De beoogde invoeringsdatum is door de stuurgroep verschoven naar 1 januari De laatste fase van het project is hieronder meer in detail uitgewerkt voor de verschillende stakeholders. De instellingen richten zich nog steeds op de verbetering van de registratie. Data die niet vertrouwd wordt, wordt uitgesloten voor de productontwikkeling. Paragraaf 2 beschrijft welke maatregelen Revalidatie Nederland heeft genomen om de ontwikkeldataset kwalitatief zo goed mogelijk te krijgen. De manier waarop de productontwikkeling inhoudelijk plaatsvindt is beschreven in paragraaf 3. En daarop aansluitend in paragraaf 4 de afspraken die Revalidatie Nederland en de NZa hebben gemaakt om de productontwikkeling technisch en statistisch te ondersteunen. Paragraaf 5 beschrijft welke voorbereidingen instellingen kunnen nemen om straks een goede impactanalyse te kunnen doen.

3 2. Verbetering van de kwaliteit van de data Het projectteam van VRA en Revalidatie Nederland verzamelt de data van haar leden in een datamonitor beheerd door Prismant. Deze data is de basis voor de productontwikkeling en tarifering. Daarom is het van groot belang dat de kwaliteit van de data optimaal is. Op de datamonitor zijn diverse analyses uitgevoerd naar de kwaliteit. Daarnaast heeft Revalidatie Nederland de projectleiders bij haar leden gevraagd om een Quick Scan uit te (laten) voeren, om beter zicht te krijgen op de kwaliteit van de data en in de organisatie en de processen van de moduleregistratie. Op basis van de uitkomsten van deze scan en de data-analyse zijn diverse verbeteringen uitgevoerd en is aanvullende ondersteuning aan de leden aangeboden. Het inrichten van een verbetercyclus in teamverband, waarbij geleerd wordt van opvallende registratie-indicatoren, kon binnen veel instellingen beter. Daarnaast wordt nog gewerkt aan de verbetering van de data-extractie. Ook voor niet leden van Revalidatie Nederland is het van belang om goed te registreren. Een goede registratie betekent dat de artsen de modules indiceren conform de inclusie- en exclusiecriteria en de doelstellingen conform de beschrijving van de modules en dat de behandelaren de modules koppelen aan de tijdregistratie. We adviseren om de geïndiceerde en geregistreerde modules regelmatig in een MDO met artsen en therapeuten te bespreken om hiervan te leren en de registratie te verbeteren. De nieuwe productstructuur wordt ingevoerd per 1 januari Dit betekent dat in 2019 de modules een belangrijke rol zullen spelen in de onderhandelingen met de verzekeraars. Op basis van de geregistreerde moduledata uit 2017 en 2018 kunnen impactanalyses en offertes gemaakt worden. In september 2019 zal de NZa een oordeel geven over de nieuwe productstructuur. De NZa gebruikt voor haar oordeel de data van DIS om de representativiteit van de ontwikkeldataset te kunnen beoordelen en om de resultaten te kunnen extrapoleren. In DIS worden nog niet alle behandelmodules meegenomen, maar de DIS bevat wel alle gedeclareerde productie, mits zorgaanbieders goed aanleveren. Door dit te vergelijken met de datamonitor kan worden vastgesteld of alle data ook daadwerkelijk in de datamonitor aanwezig is. Het is daarom voor alle instellingen, zowel leden als niet-leden van Revalidatie Nederland, van belang om elke maand juiste data aan DIS te leveren, conform de verplichting van de NZa. 3. Productontwikkeling van start De productbepaling gaat binnenkort van start. Daarin gaan de artsen uit de diagnose gebonden werkgroepen van de VRA op zoek naar: 1. Herkenbare patiëntgroepen 2. Voldoende homogeniteit van die patiëntgroepen 3. Niet meer groepen dan noodzakelijk Herkenbare patiëntgroepen De zorgproducten moeten een groep patiënten beschrijven die herkenbaar zijn voor de artsen. Dat betekent dat de eigenschappen van de patiënten en de globale behandelaanpak bij deze patiënten een verwantschap met elkaar moeten hebben. Deze herkenbaarheid is de belangrijkste randvoorwaarde voor de patiëntgroepen/zorgproducten.

4 Voldoende kosten-homogeniteit De behandeling van patiënten in een groep moet voldoende kostenhomogeen zijn. Dat betekent niet dat er gelijk behandeld moet worden. Homogeen betekent dat het grote gemiddelde van de groep stabiel moet zijn, waarbij er uitschieters naar boven en beneden mogelijk zijn. Groepen moeten een voldoende groot volume hebben om een stabiel gemiddelde te krijgen. Een homogene patiëntgroep maakt het nog steeds mogelijk om individueel te behandelen met verschillen in omvang en intensiteit. Niet meer groepen dan noodzakelijk Het aantal patiëntgroepen moet beperkt zijn. Afgesproken is dat 60 tot 80 producten het maximum is. Dat is niet meer dan het huidige aantal. Als een groep zowel herkenbaar is en voldoende homogeen, dan is er geen reden meer om de groep verder te differentiëren. De patiëntgroepen worden de taal waarin we met de verzekeraars over onze patiënten praten en onderhandelen, en hoe meer groepen er zijn, hoe complexer deze gesprekken worden. Proces productdefiniëring De zorgproducten worden gedefinieerd door productdefinities op te stellen en deze te toetsen op de data om te bepalen of er sprake is van een voldoende homogeen product. Dit wordt getoetst door naar de samenstelling en de totale kosten van de behandeling te kijken. Dit gebeurt iedere keer als er een definitie of bijstelling opgesteld wordt. De datamonitor bevat de geregistreerde modules en zorgactiviteiten van de afgelopen jaren. Hieraan worden de kostprijzen per zorgactiviteit gekoppeld aan de data in de datamonitor. Het formuleren van hypothesen en het onderzoeken van de kostenhomogeniteit op de dataset is een iteratief proces. De diagnose gebonden werkgroepen beoordelen of ze de patiëntgroepen (producten) voldoende herkenbaar vinden. De artsen die deelnemen aan deze werkgroepen worden daardoor betrokken in het ontwikkelproces. Hierdoor is ook de input van niet-leden van Revalidatie Nederland geborgd. 4. Samenwerking met de NZa en Zorgverzekeraars Nederland Productontwikkeling In de productontwikkeling wordt nauw samengewerkt met de NZa. De NZa ontvangt de productdefinities van de projectorganisatie en past deze toe op hun data. Daarbij voert de NZa allerlei checks uit op de data om de technische kwaliteit van de dataset te bepalen. Het projectteam Behandelmodules en de NZa wisselen de inzichten en bevindingen uit en voeren zo gezamenlijk, maar beide met een eigen database, de productanalyse en prijsbepaling uit. De NZa werkt volgens een gestandaardiseerde methodiek en heeft veel ervaring met productontwikkeling.

5 De analyses en prijsberekeningen worden dus op twee datasets uitgevoerd wat ervoor zorgt dat mogelijke fouten in één van beide sets snel ontdekt worden. Fouten worden hersteld zodat het resultaat in beide dataset gelijk is. Een zorgvuldige documentatie van de bewerkingen zorgt is hiervoor noodzakelijk en zorgt voor herleidbaarheid van de uitgevoerde bewerkingen op de database. Technische filters kijken naar inconsistenties in de data en naar ontbrekende gegevens. Voorbeelden hiervan zijn: Een zorgtraject met meerdere startdata Een zorgtraject met meerdere patiëntnummers Een Zorgtraject zonder relatieve tijd of aantallen Zorgtraject met meer dan 5% niet van een module voorziene directe tijd Zorgtrajecten met veel niet ingezette indicaties (aantal of % nader te bepalen) Geen grote schommelingen +- 30% in data-aantallen door de maanden heen Ontbrekende maanden Technische filters door NZa: De NZa vindt dat een strengere technische filtering noodzakelijk is. Wisselingen in kenmerken die niet voor zouden moeten komen. verschillende geslachten, diagnosen, geboortejaren, zorgtypen, zorgproductcodes bij één subtraject. Groupertest: de NZa leidt op basis van de aangeleverde data een bestaand product af door middel van de grouper en checkt of het meegeleverde gedeclareerde product overeenkomt met de data. De zorgtrajecten die technisch gefilterd worden, worden teruggekoppeld aan de instellingen, zodat zij deze kunnen herstellen als dat kan. De data kan ook op basis van de inhoud worden geschoond. Als er inconsistenties voorkomen, bijvoorbeeld omdat modules elkaar uitsluiten of omdat de regels van de Handleiding toepassing modules MSRZ 2017 niet goed zijn toegepast. Per inconsistentie wordt bepaald of de data uitgesloten wordt uit de ontwikkeldataset of dat er een herstelactie wordt uitgevoerd. In het productontwikkelproces met de artsen kunnen aanvullende inhoudelijke gronden worden gedefinieerd om bepaalde module-combinaties buiten beschouwing te laten. Data wordt niet verwijderd, maar wordt gevlagd met een kenmerk voor de categorie die aangeeft wat de reden van schoning is. Technische issues: 120 dagen regel De projectorganisatie, NZa en ZN werken samen aan het oplossen van de 120 dagen problematiek. Bij de aanvang van het project is gezamenlijk vastgesteld dat de medische herkenbaarheid van de zorgproducten essentieel is, en dat de 120 dagen regel geen invloed mag hebben de op productdefinitie. Een behandeling tot 360 dagen moet als één geheel een product vormen. De declaratie moet over een periode gaan die maximaal 120 dagen duurt. Dat is een voorwaarde van VWS en het is ook beter voor de liquiditeit van de instellingen. Er zijn meer sectoren waar een behandeling langer kan duren dan 120 dagen en waar met het knippen de inhoudelijke definitie van het product verloren gaat, zoals de GGZ. Voor al deze sectoren willen ZN en NZa een oplossing realiseren. Op dit moment wordt een aantal scenario s verkend. Aan de uitwerking van deze scenario s wordt door de projectorganisatie hard gewerkt. Het is van belang dat er op korte termijn een goede en werkbare oplossing wordt gevonden voor dit probleem.

6 5. Voorbereiding op impactanalyses De Werkgroep Bekostiging treft de komende maanden de voorbereidingen op de noodzakelijke impactanalyses waarmee instellingen de overgang naar de nieuwe bekostigingssystematiek kunnen bepalen. Hiervoor ontwikkelt de werkgroep een plan voor de komende maanden. Onderdelen van het plan zijn een beoordeling van de representativiteit en de kwaliteit van de data, plus de gevolgen van eventuele keuzes daarin. De Werkgroep Bekostiging heeft de afgelopen twee jaar diverse verbeteracties in gang gezet om de kostprijzen die nodig zijn voor de productontwikkeling en de tarifering, De impact kan pas echt bepaald worden als duidelijk is wat de producten zijn. De werkgroep wordt op de hoogte gehouden van de ontwikkeling van de producten en het proces van de totstandkoming. De werkgroep wordt betrokken in de berekeningen van de landelijke impact en de spreiding over de instellingen. Ook onderzoekt de werkgroep welke maatregelen instellingen kunnen nemen om tegenvallende opbrengsten op te vangen en de werkgroep adviseert de projectgroep Behandelmodules over landelijke maatregelen die nodig zijn om de instellingen hierin niet te veel risico te laten lopen. 6. Vragen en antwoorden Als een patiënt eerst de basisloopvaardigheden onder de knie moet krijgen en daarna in korte tijd verbetert waardoor hij de complexe loopvaardigheden kan trainen, welke module(s) moeten worden geregistreerd? Modules worden geïndiceerd op basis van de inclusiecriteria. De inclusiecriteria geven het startniveau aan van de patiënt: we willen weten waar de patiënt vandaan komt. De modules zijn niet bedoeld om progressie zichtbaar te maken. Er zijn meer modules waarbinnen progressie gemaakt wordt waardoor de patiënt niet meer voldoet aan de originele inclusiecriteria. Toch blijft de patiënt behandeld worden in het kader van de module die bij de aanvang van de behandeling is geïndiceerd. Behandelaren vinden dit soms lastig. Er worden in de modules meerdere niveaus van functioneren benoemd en de patiënt voldoet inmiddels aan de inclusiecriteria van een ander niveau: er is dan een beter passende op de actuele situatie. De projectgroep heeft er niet voor gekozen om de modules mee te veranderen naar de actuele situatie. De data in de datamonitor laat zien dat in veel centra één niveau (het startniveau) wordt geregistreerd, maar dat ook nog centra zijn die meerdere niveaus registreren. Vallen behandelingen met meerdere niveaus nu buiten de analyse? Nee, we gebruiken in de analyse het startniveau. Wat als een ALS-patiënt snel achteruit gaat in handfunctie, dan klopt de eerste geïndiceerde module niet meer? Er wordt anders gehandeld bij een achteruitgang als dit te maken heeft met een verslechterende toestand van de patiënt. Bij achteruitgang moet wel een nieuwe module worden geïndiceerd. Feitelijk is de situatie na achteruitgang weer een nieuwe startsituatie.

7 Is het de bedoeling dat de modules voor de verpleegzwaarte (aanvullend en uitgebreid) moet worden bijgesteld tijdens de behandeling of is dit net als bij de andere modules met verschillende niveaus het begin niveau bij aanvang van de behandeling? De verpleegzwaarte moet wel actueel zijn: het geeft aan met welke omvang en intensiteit er op dat moment wordt verpleegd. Het verpleegniveau is ingesteld om behandelingen met intensieve verpleging te kunnen herkennen en van een andere prijs te voorzien. Het inzetten van de einde behandeling blijft onduidelijk. Wanneer moet je bij de kinderen of chronische patiënten de einde-behandelingmodule toepassen? De projectgroep heeft besloten dat een zorgproduct voor een behandeling maximaal één jaar duurt, omdat artsen (tenminste) éénmaal per jaar de behandeling bijstellen. Om dit moment te markeren wordt de module einde-behandeling op de eerste zorgactiviteit van het nieuwe jaar geregistreerd. Hoe om te gaan met de tweede toepassing van de einde-behandelingmodule? De tweede toepassing voor de einde-behandelingmodule is bij een ingrijpende onderbreking van de behandeling waarbij de eerder bereikte behandelingen "teniet" worden gedaan en er opnieuw geïndiceerd moet worden met nieuwe doelstellingen. Een terugslag zoals alleen een achteruitgang in conditie is te beperkt. De module einde behandeling is voortgekomen uit de wens om het einde van een behandeling expliciet te bepalen. In het verleden werd gesteld dat indien er 42 dagen niet behandeld werd er sprake is van een nieuwe behandeling. Na zo n lange pauze moet het wel zo zijn dat de patiëntsituatie die niet meer gelijk is aan de situatie voor de pauze. De 42 dagen is een technische definitie en is niet altijd passend: er kunnen door wachtlijsten ook pauzes ontstaan, en soms is een korte pauze of event al voldoende om feitelijk met een nieuwe te starten. Daarom wordt het noodzakelijk geacht om een meer passende inhoudelijke definitie op te stellen. Voorbeelden waarin de einde-behandlingmodule wel terecht is, zijn een heramputatie vanwege een problematische stomp, of een complicatie waardoor het niveau van functioneren van de patiënt wezenlijk is veranderd. Het blijft een beoordeling van een situatie waarvoor geen hard criterium vast te stellen is. Mag je modules indiceren van een andere diagnosegroep dan van de diagnosegroep die bij de IDC9 of ICD10-diagnose hoort? De regel is dat een module alleen maar kan worden geïndiceerd als de patiënt in de betreffende diagnosegroep valt. Als er twee diagnosegroepen van toepassing zijn dan mogen modules uit beide groepen worden ingezet, maar wel met de kanttekening dat de bij het probleem passende module wordt ingezet. Bijvoorbeeld als een parkinsonpatiënt een beenamputatie heeft waarvoor hij behandeld wordt, dan hoort daarbij de loop/valvaardigheid van de beenamputatie en niet de motorische gestoordheid van de parkinsongroep. Als een diagnosegroep niet van toepassing is, mag er ook geen module worden gebruikt uit die diagnosegroep. Bij welke module horen het beoordelen, adviseren en begeleiden van trajecten m.b.t. voorzieningen in de thuissituatie, zoals huisaanpassingen, bed, badkamer voorziening, tillift etc.? Die activiteiten kunnen worden geregistreerd binnen MSR, niet in modules omschreven. De aanpassingen en beoordeling worden niet gezien als een kenmerk dat patiëntgroepen van elkaar zal onderscheiden.