Technisch Handboek. Joost Vermeesch Volleybalvereniging Switch

Transcriptie

1 2018 Technisch Handboek Joost Vermeesch Volleybalvereniging Switch

2 Inhoudsopgave Voorwoord 1 Techniek en tactiek Trainingsdoelen Motiveer /Corrigeer De training Flexibel Leer je trainingsgroep kennen Trainingsopbouw specifiek Inleiding Kern 1 en Kern Afsluiting training De basistechnieken Warming-up Lenigheidsoefeningen Balbaanherkenning Verplaatsen Kruispas Shuffle Bovenhandse techniek Bovenhands spelen Spelverdeler Onderarms spelen De service pass Zijwaarts verplaatsen Achterwaarts verplaatsen De rally-pass Stopsysteem Aanval Rechtshandige aanvaller Linkshandige aanvaller Netcodering Netverdediging ofwel blokkeren Pagina 1 van 49

3 2.8.1 Het éénmans-blok Het tweemans-blok Blokkering in detail Verdediging Rol (zijwaarts) Duik (pancake verdediging) Veldverdediging Voorbeeld van het systeem, voorheen (B-jeugd) Service Een linkshandige speler Bijlagen Coaching Analyseren Betrokkenheid ouders Actieve levensstijl Samen sporten Voorwaarden scheppen Interesse tonen en stimuleren Fair Play Kwaliteitscontrole Organisatie, overleg, communicatie SAL (Seizoen Actie Lijst) Algemeen Voor aanvang seizoen Tussentijds (halfweg seizoen) Scouting Communicatie Formulieren en documenten Trainingsformulier Ondersteuning trainingen... Fout! Bladwijzer niet gedefinieerd. 4.3 Persoonlijk paspoort (prestatiegericht) Individuele - en teambeoordeling Coachinformatieformulier Trainerinformatieformulier Team/spelerinformatieformulier Pagina 2 van 49

4 4.4.4 Spelerinformatieformulier Teamboek en coaching Pagina 3 van 49

5 Voorwoord Technisch Handboek 2018 Voor je ligt het eerste Technisch Handboek van Switch 87. Pagina 4 van 49

6 1 Techniek en tactiek De opzet hiervan is om eenduidigheid binnen de gehele vereniging qua technische en tactische aspecten te bereiken: Eenduidigheid in het aanleren en gebruiken van de basistechnieken Pass, Bovenhands, Blokkering, Aanval, Service, Verdediging, Verplaatsing. Eenduidigheid in het verbeteren van uithoudingvermogen en krachtontwikkeling. Eenduidigheid in tactieken te denken valt aan opstellingen, verdedigende systemen, etc. Volleybaltechniek trainen aan jeugd kan op veel verschillende manieren. Wanneer moet je linkerbeen voor? Hoe moet je snel van links naar rechts lopen? Wanneer speel je de bal bovenhands en wanneer onderarms? Wanneer speel je links en wanneer rechts van je lichaam? Dit boek beschrijft de basistechniek van het volleybal en is bedoeld ter ondersteuning van (jeugd-) trainers. Het is geschreven omdat er behoefte bestaat aan eenvoudige en duidelijke informatie over het aanleren en verbeteren van de volleybaltechnieken. Er wordt uitgegaan van de technische lijn gerelateerd aan de regio en NVS-opleidingen voor de jeugd. De uitwerking van de onderwerpen zijn vooral gericht op het aanleren en het verbeteren van de individuele techniek. 1.1 Trainingsdoelen Het doel van elke trainingsgroep zal anders zijn en kan variëren van het aanleren van de basistechniek tot aan het trainen van complexere spelsystemen. Elke training heeft een doel, maar elk volleybalseizoen zal ook een einddoel hebben. Zo kan bijvoorbeeld het doel van een verenigingstrainer bij de groep B- of C-jeugd zijn, om aan het einde van het seizoen de bal in drie keer goed geplaatst over het net te spelen. Dit technisch handboek is bedoeld als een jaarplanning met als uitgangspunt om gedurende het seizoen consequent te werken aan het bereiken van het gestelde doel. 1.2 Motiveer /Corrigeer Heel belangrijk voor iemand is dat hij/zij complimenten krijgt. Hierdoor krijgt iemand meer zelfvertrouwen en wordt de inzet groter. Dus wanneer ze iets goed doen geef complimenten. Geef je correcties, geef dan aan wat wel goed is (ook al is het iets klein) en geef daarna aan wat nog wat bijsturing nodig heeft. Bij sommige kinderen kan negatieve motivatie wel werken, maar positieve instelling heeft toch wel de voorkeur. Let wel, dit lijkt makkelijker als het in werkelijkheid is (wanneer je voor de 5-keer iets uitlegt wordt je eigen motivatie automatisch ook wat minder). Blijf wel corrigeren. Kinderen willen altijd wel iets leren en weten vaak zelf heel goed wat hun sterke/zwakke punten zijn. 1.3 De training Belangrijk voor het geven van training is een goede voorbereiding. Zorg dat je van te voren een training op papier of in je hoofd hebt uitgewerkt en houd dit als leidraad aan. In de bijlagen zijn een aantal voorbeelden meegenomen (gebruik van trainingsformulier). Natuurlijk kun je de oefeningen moeilijker of makkelijker maken. 1.4 Flexibel Afhankelijk van de leeftijd en geslacht kan het geven van trainen elke keer weer een andere insteek van de trainer/trainster verlangen. Pagina 5 van 49

7 Er kan in de groep een verschillend niveau heersen, op bepaalde dagen kunnen de kinderen drukker zijn, etc. Elk kind heeft zijn eigen karakter en mogelijkheden. Ook het leren van de oefenstof kan door de een makkelijker worden opgenomen dan de ander. Kortom er is niet een eenduidige richtlijn te geven. Wees flexibel en pas een training aan. Bijvoorbeeld is een oefening te moeilijk, maak de oefening eenvoudiger of stop de oefening en start een eenvoudigere oefening. 1.5 Leer je trainingsgroep kennen Het is belangrijk om je trainingsgroep goed te leren kennen. Zorg dat je de mogelijkheden en de tekortkomingen van de afzonderlijke spelers/speelsters kent en corrigeer ze daarop. Hierdoor kun je binnen een algemene oefening de betreffende persoon gerichter corrigeren. Bijvoorbeeld een speler kan redelijk goed bovenhands spelen maar heeft problemen met onderhands. Je hoeft voor deze speler minder te corrigeren op zijn onderhandse techniek en meer op zijn bovenhandse techniek. 1.6 Trainingsopbouw specifiek Er is binnen de vereniging een standaard trainingsformulier ontwikkeld wat door Iedereen gebruikt wordt voor het vastleggen van zijn/haar training (bijlage 1) Inleiding De training start met een spel/opwarm oefeningen, stukje krachtontwikkeling. Gebruik dit gedeelte om de spieren wat los te krijgen en wat te belasten. Bij kinderen die nog niet volgroeid zijn mogen alleen krachtoefeningen worden gegeven waar gebruik wordt gemaakt van eigen gewicht. Dus geen gewichten. Wissel dit af. Niet elke week een spel maar een gewone warming up mag ook. Niet elke week dezelfde start oefeningen. Het grote voordeel van een goede intensieve start is dat de kinderen de energie kwijt kunnen. Hierdoor zijn ze beter te sturen in de volgende fasen Kern 1 en Kern 2 Na de warming up volgen er 2 Kernonderdelen; voor het gemak te onderscheiden in Kern 1 en Kern 2. Probeer de warming up of onderdelen daarvan alvast herkenbaar te maken voor de Kernonderdelen. Bijvoorbeeld; als je de servicepass wil gaan behandelen, laat dan in de warming up veel balvangoefeningen plaatsvinden Afsluiting training De afsluiting van een training moet een samenvatting zijn in een spel of spelonderdeel waarin het aangeleerde zoveel mogelijk tot uiting komt. Pagina 6 van 49

8 2 De basistechnieken De technieken hoeven natuurlijk niet opnieuw uitgevonden te worden (er zijn al veel leerboekjes en voorbeelden te verkrijgen?!) maar er moet bewust gekozen worden voor het gebruik van bepaalde technieken en leermethodes om deze op onze jeugd toe te passen. Wij kiezen in basis voor de technische- en tactische richtlijnen die door de NEVOBO worden gehanteerd. Dit zowel op mini-niveau (CMV) als op aspirantenniveau omdat deze richtlijnen gehanteerd worden bij de Rayon- en N.V.S.-trainingen. Per onderdeel wordt in dit werkboek aangegeven welke type techniek te gebruiken, voorbeelden van de technieken en leermethodes zijn hierbij weergegeven. Daarnaast worden aandachtspunten en correctiemethodes m.b.t. aanleren en corrigeren belicht. Uithoudingsvermogen en krachtontwikkeling is een vaak onderbelicht onderwerp. In dit werkboek worden een aantal aspecten op dit gebied uitgewerkt. Welke oefeningen kunnen we gebruiken; afgestemd op leeftijd. Meetmethodes om te kijken of er vooruitgang is en hoe groot deze is. Mentaliteit / doorzettingsvermogen. In detail zijn de volgende onderdelen uitgewerkt: Benadering dan wel geven van de oefenstof, gebruik trainingsformulieren, etc. Basistechnieken en de methodieken. Tactiek onderwerpen. Aanval en aanvalssystemen. Verdediging en verdedigingssystemen. Verschillende vaardigheidsniveaus. 2.1 Warming-up De warming-up wordt wel eens gezien als een noodzakelijk kwaad. Niets is minder waar, het is een serieuze voorbereiding van de training! Er is al veel geschreven over de noodzaak van een warming-up. We leren de kinderen al direct om zich met elkaar voor te bereiden op de training. De trainer vertelt wat het doel van de training is, zodat de kinderen weten wat er van hun wordt verwacht en wat ze die training kunnen leren. Laat de warming-up al een belangrijk deel van de training zijn. Betrek regelmatig een bal bij de warmingup. Diverse loopvormen, huppelpassen, hakkenbillen, knieheffen, kruispassen, zwaai- en draaibewegingen, enzovoorts. Een goede uitvoering is hierbij uiterst belangrijk! Pagina 7 van 49

9 Elke training is zorgvuldig voorbereid. De oefeningen hebben uiteraard betrekking op de aan te leren of de te verbeteren techniek, waarbij minimaal één en maximaal twee accenten worden gelegd. De trainingen zijn voor het grootste deel game like, hetgeen wil zeggen dat zoveel mogelijk echte volleybalsituaties worden gecreëerd. Bijvoorbeeld: geen pass-oefeningen in de richting van de achterlijn. Misschien aan het einde van de training nog even alles uit de kast door een paar pittige series touwtje springen of sprintjes trekken en dan een cooling-down. Een goede cooling-down is belangrijk! Na afloop van een intensieve training even rustig uitlopen en uitschudden. Een ideale gelegenheid om ook de buikspieren nog eens even aan te pakken. In de bijlage worden een aantal voorbeelden van oefeningen gegeven Lenigheidsoefeningen Stretchen wordt vooral gebruikt om de lenigheid te bevorderen of bij te houden. In tegenstelling tot wat men jaren heeft gedacht, blijkt stretchen de kans op blessures niet altijd te verminderen, het maakt helaas geen spieren langer en het bevordert meestal ook de prestatie niet. We gebruiken de stretchoefeningen dan ook als lenigheidsoefeningen. Bij het volleybal is lenigheid enorm belangrijk, met name voor snelle en verdedigende acties. Bij gespannen spieren, na bijvoorbeeld een zware training of meerdere wedstrijden op een dag, kan stretchen prettig zijn. Het is niet verstandig om bij spierpijn de betreffende spier te stretchen. Pagina 8 van 49

10 2.1.2 Balbaanherkenning Voordat aan techniektraining wordt begonnen is een goede balbaanherkenning en het juist verplaatsen een eerste vereiste. Het heeft geen enkele zin om volleybaltechniek te trainen, als de speler niet in staat is om de balbaan te herkennen of zich te langzaam en/of onjuist verplaatst. Om balbaanherkenning te leren zijn veel manieren. Beginnend met het zelf laten opgooien van een bal en deze op verschillende manieren te laten vangen: Voor het lichaam, achter de rug, met één knie op de grond, zittend en natuurlijk met gestrekte armen boven het hoofd. Vooral veelzijdig bewegen, bijvoorbeeld eerst een koprol op een mat en dan de aangegooide bal (opzoeken) en vangen. Pas later komt het op een juiste wijze verplaatsen aan de orde. Ook kan de trainer zelf ballen aangooien om de moeilijkheidsgraad te vergroten. Bijvoorbeeld eerst hoge ballen laten vangen, waarbij de speler komt inlopen, gevolgd door ballen die de speler moet nalopen. Dan strakke, snelle ballen onder een steeds wisselende hoek, enzovoorts. Kortom, heel veel variatie! Hierna wordt de kinderen geleerd om de bal in de volleybalstand te vangen. Ook stilstaan op het moment van vangen en straks het spelen, komt aan de orde. 2.2 Verplaatsen Het is natuurlijk leuk dat de vlucht van de bal goed wordt ingeschat, maar als je vervolgens steeds te laat bij de bal bent, is de lol er snel vanaf. Het verplaatsen is zeker zo belangrijk als het herkennen van de balbaan. Goed en snel verplaatsen is dus een noodzaak. Reactieoefeningen zijn uiterst belangrijk en worden door de kinderen altijd heel leuk gevonden. Bij het volleybal gebruiken we verschillende vormen van verplaatsen, waarbij we de belangrijkste twee noemen: de kruispas en de shuffle Kruispas Deze pas wordt vaak gebruikt om snel grotere afstanden tot 4 meter te overbruggen. Verplaatsen we naar links, zoals in dit voorbeeld, dan stappen we eerst met het linkerbeen naar links (uitstappen) en dan het rechterbeen voorlangs. Tenslotte gaat het linkerbeen achterlangs. De armen zijn los voor het lichaam en de ogen houden contact met de bal. Verplaatsen we naar rechts, dan stappen we eerst met het rechterbeen naar rechts en dan met het linkerbeen voorlangs Shuffle Met deze verplaatsing blijft één voet contact houden met de grond. Er leidt één been en het andere been volgt. Het zwaartepunt van het lichaam blijft op dezelfde plaats, waardoor het lichaam (en dus ook het hoofd) niet op en neer gaat. Hierdoor blijft er dus een goed oogcontact met de bal. Bij verplaatsing naar rechts leidt het rechterbeen en staat iets voor het andere been dat moet volgen. De afstand tussen beiden benen wordt groot gelaten, zonder daarbij (bijna) het contact met de grond te verliezen. Bij een shuffle schuin achterwaarts naar rechts, eerst de rechtervoet verplaatsen, de leidende linkervoet volgt. Is het een shuffle naar links, dan eerst de linkervoet en volgt rechts. Pagina 9 van 49

11 2.3 Bovenhandse techniek Bovenhands spelen Volleyballen bestaat voor een groot deel uit de bovenhandse techniek. Om een bal naar de gewenste plaats te spelen is een goede techniek noodzaak. Om de stand van de vingers en vooral die van de duimen goed te krijgen, worden eerst beide armen gestrekt omhoog gehouden. Vervolgens vormen de handen een kommetje met de vorm van de bal. De duimen wijzen naar achteren! De ellebogen worden dan licht gebogen. Beide voeten staan op schouderbreedte en één voet staat iets voor (welke voet hangt af van waarheen we gaan spelen). Pagina 10 van 49

12 De bal wordt loodrecht op de schouderlijn gespeeld, midden boven het hoofd, waarbij de heup van de voet die voor staat onder de bal is. De bal wordt met gevoel gespeeld door het inveren van de vingertoppen (soft touch), tegelijk met het strekken van de knieën, ellebogen en polsen. De vingers wijzen de bal na. Opmerking: De oefeningen bij het bovenhands spelen zijn altijd in de richting van het net (positie 2/3) of in het geval van de spelverdeler langs het net. Bij het bovenhands spelen vanaf positie 1 en 2 (naar de spelverdeler) staat de rechtervoet voor. Het bovenhands spelen vanaf positie 4 en 5 (naar de spelverdeler) gebeurt met de linkervoet voor. De uitgangshouding is ontspannen, de knieën licht gebogen. In het algemeen geldt het volgende: wordt de bal naar rechts gespeeld, staat de linkervoet voor (zoals de foto hier links laat zien) en wordt de bal naar links gespeeld, staat de rechtervoet voor. Opmerking: Bij het aanleren van de bovenhandse techniek wordt, in verband met het bovenhands spelen van de service, ook aandacht besteed aan het verwerken van harde (aangeslagen) ballen. Pagina 11 van 49

13 2.4 Spelverdeler De houding van spelverdeler is 45 graden ten opzichte van het net. Voor het spelen van de bal wordt evenwijdig aan het net ingedraaid. De rechtervoet staat voor. net Voeten voor de setup Voeten tijdens de setup Bij een setup achterover is de uitgangshouding hetzelfde als de setup voorover, maar nu wordt de bal vooral vanuit de polsen gespeeld. De heupen worden tijdens het spelen naar voren geduwd (kantelen van het bekken) en de bal wordt achterover naar het plafond gemikt. Pagina 12 van 49

14 Stappen voor bovenhands spelen: 1. Veelzijdig bewegen en verplaatsen 2. Juiste positiebepaling en uitgangshouding (bal afvangen) 3. Bovenhands spelen (goed corrigeren) 4. Spelen van een sneller aangespeelde bal 5. Spelen van een verder aangespeelde bal 6. Zijwaarts verplaatsen en bovenhands spelen 7. Voor- en achterwaarts verplaatsen en spelen 8. Onder een steeds grotere hoek spelen 9. Achterover spelen 10. Achterover spelen onder een hoek 11. Bovenhands spelen in sprong (hoofddoel gevorderde spelverdeler) 12. Rollend spelen Veel gemaakte fouten bij het bovenhands spelen: De bal wordt te laag gespeeld (soms zelfs voor de borst) De duimen wijzen naar voren De heup komt niet onder de bal Er wordt niet stil gestaan tijdens het spelen De voeten worden niet goed gebruikt om te sturen Tijdens het spelen wordt het (boven-) lichaam gedraaid 2.5 Onderarms spelen De vormen van het onderarms spelen, die in dit hoofdstuk behandeld zullen worden zijn: de service- en de rally-pass. Onderhands spelen kennen we niet, we spelen met de onderarmen. De uitgangshouding voor het spelen van een service-pass is ontspannen en licht gebogen. De speler staat stil zonder zich te verplaatsen, de voeten staan iets breder dan de schouders en in de richting van de serveerder, het lichaamsgewicht rust op beide benen. De knieën zijn licht gebogen, het zwaartepunt ligt voor het lichaam en de armen zijn los van elkaar op heuphoogte. Afhankelijk van de veldpositie is de uitgangshouding met de linker- of de rechtervoet voor. Als er rechts van het lichaam wordt gespeeld staat de linkervoet voor en wijzen de drie neuzen in de speelrichting. Pagina 13 van 49

15 Tijdens het spelen staan de schouders op slot (de kweetniet houding). De armen zijn als een plank, waarmee de bal op de binnenkant van de onderarmen (ca. 5 cm boven de polsen) met gevoel èn door het strekken van de knieën wordt gespeeld. Op het moment van spelen staat de speler met beiden voeten vast op de grond. De bal wordt op heuphoogte gespeeld. Na het spelen van de pass wordt met been dat achter staat nagestapt in de richting van de bal. De speler staat weer direct klaar voor de volgende actie De service pass Bij de service-pass gaan we uit van een zone-verdeling, waarin elke zone op een verschillende manier wordt gepasst. De pass-opstelling is rechts georiënteerd, omdat we in de grootste zone links van het lichaam passen. De pass gaat naar positie 2/3, maar liever iets meer naar positie 3 dan naar positie 2. In zone C wordt rechts voor het lichaam gespeeld en staat de linkervoet dus voor. Tijdens het passen wordt de rechterschouder opgetrokken, zodat een ideale hoek naar positie 2/3 wordt verkregen. In zone A (positie 5) wordt links voor het lichaam gepasst en staat de rechtervoet voor. De armen zijn links voor het lichaam (niet er naast). Tijdens de pass wordt de linkerschouder iets opgetrokken. Hierdoor ontstaat de gewenste hoek naar positie 2/3. In zone A (positie 5) wordt gepasst met de rechtervoet voor en de armen iets links voor het lichaam. In zone B (positie 6) wordt in principe gepasst met beide voeten naast elkaar en komt het lichaam recht achter de bal. In zone C (positie 1) wordt gepasst met de linkervoet voor en de armen iets rechts voor het lichaam. Wordt de service-pass in zone B (positie 5) uitgevoerd, staan beide voeten op één lijn en wordt de bal zoveel mogelijk midden voor het lichaam gespeeld. Opmerking: In deze zone wordt ook wel gepasst zoals in zone A (de pass is dan altijd uit de balbaan). Pagina 14 van 49

16 De schouders worden voor het spelen op slot gezet en met een actieve beenstrekking wordt de bal met de onderarmen gespeeld Zijwaarts verplaatsen Het zijwaarts verplaatsen gebeurt met een shuffle, dus in dezelfde houding als die van de uitgangshouding. De ogen blijven altijd op de bal gericht. Verplaatsen we naar links, dan wordt eerst de linkervoet verplaatst en volgt de andere voet. Verplaatsen we naar rechts, (2) dan wordt eerst de rechtervoet 1 verplaatst Achterwaarts verplaatsen Het achterwaarts verplaatsen gebeurt ook met een shuffle, maar is lastiger dan zijwaarts. De eerste stap is grof en de tweede stap is kleiner, dit om de juiste houding en de hoek van spelen te behouden of om in te nemen. De bal wordt hier rechts van het lichaam gespeeld (zone C) De rally-pass Hierbij gebruiken we een geheel andere techniek dan bij de servicepass. De rally-pass is geen verdedigende actie, maar meer bedoeld voor het spelen van een free-ball. Zo kan een eenvoudige opslag binnen de 3 meter ook als een rally-pass worden gezien. De bal wordt laag gespeeld, de voeten staan meer naast elkaar en de armen maken een knikbeweging. De bal wordt als het ware omhoog geschept. De bal wordt op de binnenkant van de onderarmen gespeeld, tegelijk met het strekken van de benen. Opmerking: Als het kan wordt de rally-pas overigens zoveel mogelijk bovenhands gespeeld. Snelheid is hierbij heel erg belangrijk. Pagina 15 van 49

17 2.6 Stopsysteem Bij de C-jeugd werken we in principe met 4 passers (in een kommetje) en is de uitgangspositie op ongeveer 4 meter van het net. Er staan dus 2 passers in zone A. Bij de A- en B-jeugd wordt met 3 of 4 passers gewerkt en is de uitgangspositie op ongeveer 5 meter van het net. Voorbeeld van een stopopstelling met 4 passers (A- en B-jeugd) Voorbeeld van een stopopstelling met 3 passers (A- en B-jeugd) We werken hierbij met 2 spelverdelers, die in alle rotaties achterspeler zijn (volledige penetratie). Er zijn dus altijd 3 aanvallers (positie 2, 3 en 4). De spelverdeler op positie 1. De spelverdeler op positie 5. De spelverdeler op positie 3 De speler All (all-round of diagonaal speler) gaat in dit voorbeeld eerst aanvallen op positie 4. Daarna wordt bij een eerste gelegenheid geswitcht met de buitenaanvaller op positie 2. Stappen voor onderarms spelen: 1. Armhouding (recht als een plank en de juiste hoek) 2. Armbeweging (voor het spelen schouders op slot) 3. Juiste positiebepaling en bal spelen met actieve beenstrekking 4. Onderarms overspelen (tennissen, balgevoel verbeteren) 5. Links en rechts van het lichaam spelen (Selingertechniek) 6. Zijwaarts verplaatsen en passen 7. Voorwaarts verplaatsen en passen 8. Achterwaarts verplaatsen en passen 9. Onder een hoek spelen naar een vaste veldpositie 10. Spelen van een harde service (pass) 11. Spelen van een zachte service (rally pass) Pagina 16 van 49

18 Veel gemaakte fouten bij het onderarms spelen: De uitgangspositie voor het passen is te gespannen Er wordt tijdens het spelen gezwaaid met de armen De verplaatsing start te laat (bal komt op de polsen) Er wordt nog verplaatst tijdens het spelen van de bal De drie neuzen wijzen niet naar dezelfde kant Technisch Handboek Aanval Bij de aanval is timing erg lastig om aan te leren. Het is vooral een gevoel dat door veel oefenen zal worden verbeterd. Bewegingsfases: Voorbereidingsfase: Hoofdfase: Eindfase: 1: de aanloop 2: de afzet en de sprong. 3: de zweeffase. 4: het balcontact. 5: het vervolg. 6: de landing. Uitgangspositie: De aanloop: 1: een actieve klaarhouding 2: de rechtervoet iets voor de linkervoet. 3: de startplaats is bij de 3-meter lijn. maar wel buiten het veld. 4: kijken naar de bal. het 3-pas ritme. de 2 e pas is de rempas de 3 e pas is de aansluitpas. De afzet De linkervoet bij de laatste pas schuin/evenwijdig ten opzichte van het net. Uiteraard is de afzetplaats sterk afhankelijk van de plaats waar de bal komt. De arminzet Beginhouding: wanneer de armen de heupen gepasseerd zijn, worden de armen licht gebogen en vindt de opzwaai met gebogen armen plaats. Inzet van de sprong Alle uit te voeren bewegingen moeten in de goede volgorde en op het juiste moment plaats vinden. De hoofdfase Belangrijk is, dat na de afzet je niets meer kunt veranderen aan de baan van het lichaam en het lichaamszwaartepunt. Pagina 17 van 49

19 De armbeweging: circulair. Belangrijk is, dat de elleboog tijden het doorhalen onder het schouderniveau blijft. Het balcontact: Via de romprotatie naar het net, waarna de kracht via de schouder, de bovenarm, de onderarm naar de slaghand gaat. de hand klapt over de bal heen. Het raakpunt van de hand met de bal is boven en voor de slagschouder. De slagarm is op het moment van slaan nagenoeg gestrekt. Het raakpunt vindt plaats op het hoogste punt van de sprong. Het vervolg De slagarm zwaait na de slag ontspannen door. De landing Op de voorvoeten, vooral soepel en ontspannen. In principe op twee voeten. Daarna meteen de volgende actie. Alleen als de voorwaartse snelheid goed kan worden omgezet in opwaartse snelheid, is de aanloop bij een aanval pas ècht zinvol. De aanloop begint bij de 3 meterlijn. Kijken naar de bal en druk op de rechtervoet, klaarstaan voor de aanval. Er volgt een korte pas met links, dan een lange pas met rechts, waarbij op de hak wordt geland (de voet rolt). Vervolgens wordt de linkervoet bijgetrokken tot een hoek van 45 graden t.o.v. schouders en evenwijdig aan het net (rempas). De voeten staan iets uit elkaar (schouderbreedte). De armen zijn gebogen achter het lichaam en tegelijk met een armzwaai wordt met beide benen afgezet. De rechterarm gaat achter het hoofd, waarbij de elleboog zijwaarts is gericht (schouderlijn). Met het bovenlichaam wordt een spanboog gemaakt. Hier worden vooral de schuine buikspieren gebruikt! De ontspannen hand raakt de bal op de bovenkant met een felle beweging. De positie van de bal is dan op het hoogste punt, precies in de lijn tussen neus en schouder. Er wordt in principe geland op de plaats van de afzet. Pagina 18 van 49

20 2.7.1 Rechtshandige aanvaller De aanval op positie 4 start iets buiten het veld en vanaf de 3 meterlijn. Een aanval op positie 2 wordt gestart op ongeveer 1 meter binnen het veld, ook vanaf de 3 meterlijn. De aanloop is nu recht, waarbij de tweede pas iets naar rechts is (de zogenaamde Z-beweging) Linkshandige aanvaller Hierbij zijn de startpunten en de aanloop omgekeerd aan die van een rechtshandige aanvaller. Op positie 2 wordt schuin van buiten het veld aangelopen en op positie 4 recht. Bij een aanval op positie 3 wordt gestart vanaf de 3 meterlijn. Een rechtshandige aanvaller houdt daarbij de spelverdeler rechts van zich. Stappen voor de aanval (trainingsopbouw): 1. Voetverplaatsing (aanloopritme) 2. Armbeweging tijdens verplaatsing en de afzet 3. Aangegooide bal op hoogste punt vangen (hand op de bal) 4. Uit stand slaan (smash) 5. In sprong slaan (smash) 6. Aanvallen positie 4 (rechtshandigen) en positie 2 (linkshandigen) 7. Aanvallen positie 2 (rechtshandigen) en positie 4 (linkshandigen) 8. 2e tempo aanval (sneller aanvallen door minder hoge setups) 9. Aanvallen op positie 3 Pagina 19 van 49

21 10. Aanvallen van achter de 3 meterlijn 11. Aanvallen na verdedigende actie 12. Aanvallen na blokkerende actie 13. 1e tempo aanval (eerst goede 1e tempo setups) 14. Combinatie aanvallen (kruis, staffel) 15. Omloopballen (eenbenige afzet) 16. Polsgewrichtslagen (gericht op alle veldposities) Technisch Handboek 2018 Veel gemaakte fouten bij het aanvallen: Het startpunt wordt niet juist gekozen De voeten staan bij het afzetten te dicht bij elkaar De aansluitvoet staat niet parallel aan het net (geen rempas) De plaats van de afzet is niet achter de bal De bal wordt niet op het hoogste punt geslagen De bal wordt geslagen terwijl deze niet boven de netrand uitkomt Tijdens de slag is er geen polsbeweging (hand niet op de bal) Netcodering Bij de C-jeugd spelen we met een vereenvoudigd systeem en hanteren slechts 4 vakken en 2 tempo s. De spelverdeler kan daarbij ook op positie 3 (mid-voor) staan. Bij de A en B-jeugd en Senioren spelen we met 3 vakken voor en 2 vakken achter de spelverdeler. Voor de spelverdeler worden de vakken aan het net met 10-tallen aangeduid, achter de 3-meterlijn kennen we de vakken A, B en C. Het tempo waarin de setup wordt gegeven (1, 2 of 3), wordt aan het 10-tal toegevoegd. Zo is een 3e tempo aanval op positie 4 dus 53. 2e SV 1e C B A Pass naar 2/3 Pagina 20 van 49

22 Als de pass niet op de juiste plaats komt, schuiven de afspraken mee. Vak 50 en vak 10 blijven op dezelfde plaats (noodsituaties). De vakken die het dichtst bij de spelverdeler zijn, blijven zo lang mogelijk gebruikt. 2e 2e SV 1e SV 1e C B A C B A Pass te ver naar links Pass te ver naar rechts 2.8 Netverdediging ofwel blokkeren Een van de belangrijkste verdedigingsvormen is de netverdediging, ook wel blokkeren. Dit onderdeel is één van de moeilijkste technieken om te leren. Een goede netverdediging is eveneens een belangrijke voorwaarde voor het kunnen uitvoeren van de juiste veldverdediging. Met andere woorden; is er geen goed blok, dan valt er voor de veldverdedigers vaak niets meer aan te doen. De positie van het verdedigen is immers afgestemd op de plaats van het blok (en de blokschaduw) Het éénmans-blok Bewegingsfasen: A. Voorbereidingsfase. 1. uitgangspositie en uitgangshouding. 2. de verplaatsing. B. De hoofdfase. 1. de sprong 2. het plaatsen van de handen en het balcontact. C. De eindfase. 1. de daling. 2. de landing. Het kerend blok: ( kill blok ) 1: de bal wordt met een snelle polsactie naar beneden gespeeld. 2: de handen worden als een soort dakje over de bal heen geplaatst. 3: deze manier van spelen kan als de bal dicht op het net wordt gespeeld door de tegenpartij. 4: de handen van de blokkeerder hoger (kunnen) reiken dan de handen van de aanvaller. Pagina 21 van 49

23 Het zone blok Doel is een bepaalde zone dicht te zetten door: 1: de armen en handen recht omhoog te steken. 2: de handen voor de favoriete aanvalsrichting van de aanvaller te plaatsten. 3: uitvoeren als de bal ver van het net gespeeld wordt door de tegenpartij. 4: de bal niet stijl naar beneden geslagen kan worden. 5: de bal op dezelfde hoogte is als de handen van de aanvaller. Het remmend blok Doel is slechts de snelheid uit de aanval te halen, door: 1: de bal proberen te raken. 2: de handen achterover te kantelen, waardoor de bal via de handen wordt afgeremd en hoog in het eigen veld terechtkomt. 3: de bal kan vervolgens goed verdedigd worden. 4: deze methode kan worden toe gepast als de blokkeerder te vroeg of te laat is. 5: als de handen van de blokkeerder niet zo hoog reiken als die van de aanvaller Het tweemans-blok Bewegingfasen: A. De voorbereidingsfase: 1. uitgangspositie en uitgangshouding. 2. de verplaatsing. B. De hoofdfase: 1. de sprong. 2. het plaatsen van de handen en het balcontact. C. De eindfase: 1. de daling. 2. de landing. Wat zijn de verschillende verplaatsingsmethoden voor de midden blokkeerder? A. de zijwaartse verplaatsing. 1. bij korte afstanden tot ongeveer 2 meter. 2. er is veel tijd om te verplaatsen. 3. er is een goed zicht op de bal en de aanvaller. 4. de schouders en handen blijven evenwijdig aan het net. B. de kruispas. 1. bij afstanden tot ongeveer 4 meter. 2. er is genoeg tijd om te verplaatsen. 3. er is een redelijk zicht op de bal en op de aanvaller. 4. de schouders en handen blijven evenwijdig aan het net. Pagina 22 van 49

24 C. de voorwaartse verplaatsing. 1. bij grote afstanden tot 5 meter. 2. er is weinig tijd om te verplaatsen. 3. geen of slecht zicht op de bal en de aanvaller. 4. de midden blokkeerder oriënteert zich op de buiten blokkeerder. 5. de schouders, romp en handen draaien tijdens de loop van het net af, en draaien tijdens de sprong weer terug evenwijdig aan het net. De tactiek van het twee mans blok. Dit is dus gericht op de individuele blokkeerder. 1. wie krijgt in deze rotatie de meeste set ups? 2. is de spelverdeler een voorspeelster of een achterspeelster? 3. geeft de spelverdeler veel doortikballen? (linkshandige spelverdeelster doet dit vaak) 4. geeft de spelverdeler veel ballen d.m.v. een sprong setup? Tip: volg, zolang de bal een opwaartse beweging maakt de baan van de bal en volg daarna de aanvaller Blokkering in detail Er zijn verschillende manieren om te verplaatsen langs het net, afhankelijk van de afstand die moet worden afgelegd. Kleine afstanden worden vaak met aansluitpassen of een kruispas uitgevoerd, terwijl bij grote afstanden wordt gekozen voor indraaien, looppassen en terugdraaien. Bij aansluitpassen worden de voeten op schouderbreedte geplaatst. De armen worden zowel voor als tijdens de verplaatsing omhoog gehouden, de ellebogen zijn op schouderhoogte. Er blijft vanzelfsprekend altijd oogcontact met de bal. Tijdens verplaatsing naar rechts, wordt eerst het linkerbeen voorlangs verplaatst (kruispas) en vervolgens wordt de rechtervoet op schouderbreedte bijgezet, waarbij de rechtervoet iets voor staat. Het bovenlichaam en de armen blijven loodrecht op het net gericht. Pagina 23 van 49

25 De netverdediger op positie 2 plaatst de rechtervoet iets verder naar voren, waardoor het lichaam zich draait en de rechterhand iets naar binnen wijst. Op positie 4 staat de linkervoet iets verder naar voren. Over grotere afstanden, waarbij snelheid geboden is, verplaatsen we ons met looppassen. Eerst wordt de rechtervoet naar rechts (open) geplaatst en daarna het linkerbeen voorlangs. Tenslotte wordt de rechtervoet op schouderbreedte bijgezet (indraaien). Op het moment dat de aanvaller de slagarm naar achteren beweegt, springt de netverdediger op. Er wordt met twee benen tegelijk afgezet door het inveren van de knieën, zonder daarbij de armen naar beneden te zwaaien. Tijdens de sprong worden, als gevolg van het inhouden van de adem, de buikspieren aangespannen. De voeten gaan naar voren waardoor de handen zoveel mogelijk over het net heen in de richting van de bal worden gebracht. De vingers zijn gespreid en gespannen, de duimen zijn omhoog gericht en met de handen wordt een zo groot mogelijk gebied bestreken. Na het blokkeren wordt weer op dezelfde plaats geland, als waarvan is opgesprongen! Tweeblok Pas als de verplaatsingstechniek goed wordt uitgevoerd, wordt een tweeblok toegepast. Bij een blok op positie 2 en 4 bepaalt de buitenblokkeerder de positie, terwijl de middenblokkeerder aansluit. Bij een blok op positie 3 sluit de buitenblokkeerder aan, afhankelijk van de situatie en de gemaakte afspraken. Pagina 24 van 49

26 Diagonaal of rechtdoor blokkeren Van te voren wordt afgesproken op welke wijze er wordt geblokkeerd. In de meeste gevallen zal dit diagonaal zijn, maar is afhankelijk van de aanvalsmogelijkheden van de tegenpartij. Het is een misverstand dat de bal altijd geblokt moet worden, het is voor de veldverdediging veel belangrijker dat het blok op de juiste plaats hangt! We onderscheiden 3 verschillende effecten als gevolg van het blokkeren. 1. Aanvallend blok (killing block) Hierbij wordt de bal door de netverdediger direct bij de tegenstander op de grond gespeeld. 2. Kerend blok De bal wordt weliswaar geblokkeerd, maar komt niet op de grond. De tegenpartij kan, mogelijk, weer een nieuwe aanval opbouwen. Na het kerend blok staat de netverdediger direct weer klaar voor een volgende blokkeringsactie. 3. Remmend blok Het blok wordt (meestal door kleine spelers) gebruikt op de aanvalsslag van de tegenpartij af te remmen. Hierdoor kan de eigen partij weer een aanval opbouwen. Stappen voor het netverdedigen: 1. Verplaatsing zijwaarts 2. Verplaatsing uitstappen, cross over, aansluitpas 3. Verplaatsten met lopen, ingedraaide rempas en aansluitpas 4. Positiebepaling (waar opspringen?) 5. Timing (wanneer springen?) 6. Armhouding 7. Opspringen en landing 8. Tactiek en strategie (blok in relatie met veldverdedigen) Veel gemaakte fouten bij het netverdedigen: De verplaatsing is niet goed (voeten botsen tegen elkaar of er wordt gehobbeld) Er wordt alleen naar de bal en niet naar de aanvaller gekeken De armen zwaaien voor de bloksprong teveel naar beneden waardoor het net wordt meegeschept Pagina 25 van 49

27 Het lichaam en de schouders zijn vaak gericht op de diagonaal aanlopende aanvaller (waardoor de bal wordt uitgeblokkeerd) De armen worden na het blokkeren niet snel genoeg teruggetrokken (waardoor alsnog het net wordt aangeraakt) 2.9 Verdediging Bij de veldverdediging kunnen verschillende technieken worden toegepast. Over de manier van verdedigen worden duidelijke afspraken gemaakt. Naast het verdedigen met de onderarmtechniek, wordt in de volgende hoofdstukken ook enige aandacht besteed aan de netverdediging, het rollen en duiken. De eerste verdedigingslinie is het Blok, ook wel netverdediging genoemd. Het verdedigen van de aanval van de tegenpartij is afhankelijk van het Blok. Daar ligt dus het begin van de verdediging. Verdedigen kent enkele specifieke kenmerken: 1. Verdedigen is tactiek. De verdedigingsactie is een persoonlijke keuze uit een aantal mogelijkheden de aanval van de tegenpartij te verdedigen. We moeten dit niet verwarren met strategie; dat is namelijk een afgesproken teamplan. voorbeeld een verdedigingssysteem. 2. Verdedigen is anticiperen. Omdat de aanval vaak een grote snelheid heeft en het veld klein is, is er vaak erg weinig tijd te reageren op de aanval. We moeten dus van te voren keuzes maken. Dat is anticiperen. Hierbij speelt de ervaring een grote rol. Als trainer moet je de spelers leren "het spel te lezen". Wat gebeurt er aan de andere kant van het net, waar gaat de bal naar toe enz. 3. Verdedigen heeft prioriteit. De verdediging moet al vanaf het eerste begin getraind worden. " Be friends with the floor" zeggen ze in Amerika. Hoe eerder je begint met het structureel trainen van de verdediging hoe meer dit de ontwikkeling van het spel ten goede komt. Een goede verdediging stimuleert de aanval. 4. Verdediging is inzet. Hierbij komt een begrip als mentaliteit om de hoek kijken. Als je niet probeert de bal te verdedigen, zal je nooit weten of het je gelukt zou zijn! 5. Verdediging is conditie. Voor goed verdedigen zijn reactiesnelheid en bewegingssnelheid erg belangrijk Van belang hierbij is het coördinatie vermogen van de speler. Ook geeft verdedigen een grote belasting op de beenspieren. Goed verdedigen is dus o.a. anticiperen op de tegenstander. Stappen voor het verdedigen: 1. Juiste uitgangshouding innemen 2. Zijwaarts verplaatsen en komen tot de juiste uitgangshouding 3. Voor- en achterwaarts verplaatsen (en juiste uitgangshouding) 4. Spelen van de bal voor het lichaam Pagina 26 van 49

28 5. Spelen van de bal links- en rechts van het lichaam 6. Spelen van de bal op hoofdhoogte (bovenhandse/arm techniek) 7. Beoefenen van rollen en duiken (zie volgend hoofdstuk) 8. Verdedigen in teamverband 9. De verschillende systemen 10. Lezen van de tegenstander (wat gaat de aanvaller doen?) 11. Transitie van verdedigen naar de aanval Technisch Handboek 2018 Veel gemaakte fouten bij het verdedigen: 1. De verdediger beweegt niet en is daardoor te laat 2. Er wordt verplaatst met de armen (vast) tegen elkaar 3. De verplaatsing wordt te laat ingezet 4. Er is geen of onvoldoende schepbeweging, waardoor de bal in het net of bij de tegenstander belandt Rol (zijwaarts) Het is belangrijk om jonge kinderen (zo mogelijk bij de mini s al zonder mat) grondvrij te maken. Goed rollen is niet moeilijk, fout rollen doet pijn! De zijwaartse rol kan op verschillende manieren worden uitgevoerd. Het doel blijft echter dat de bal niet op de grond komt en om na het spelen van de bal de val te breken. De speler moet weer zo snel mogelijk klaar staan voor de volgende actie. Er zal altijd worden geprobeerd om de bal met twee armen te spelen, waarna wordt uitgerold. Bij een rol naar rechts wordt de linkerheup naar achteren gedrukt, de rechterarm uitgestrekt over de grond en er wordt schuin over linkerschouder èn rug doorgerold. Stappen voor de rol: 1. Grondvrij maken 2. Rol naar rechts en links 3. Rol voorwaarts (één arm gaat gestrekt rechtdoor boven het hoofd) Pagina 27 van 49

29 Veel gemaakte fouten bij de rol: De knieën worden onvoldoende opgetrokken Er ontstaat een achterwaartse koprol (in plaats van een rol over de schouder en rug). Er wordt niet goed doorgerold (te laat voor volgende actie) Duik (pancake verdediging) Er zijn verschillende manieren om te duiken. Net als bij het rollen is het belangrijk om hierbij geen angst voor de grond te hebben. De pancake is een eenvoudige vorm van duiken, die helaas te vaak wordt gebruikt als de bal ook nog met twee armen gespeeld kan worden. Deze duik is dan ook met nadruk bedoeld als een laatste redmiddel om de bal van de grond te houden. De verdediging wordt laag ingezet, waarbij de speelhand zover mogelijk naar voren wordt uitgestrekt, het gewicht van het lichaam wordt met de andere hand opgevangen. De hand wordt plat op de grond vooruitgeschoven, met als doel de bal op de hand te laten stuiten. Stappen voor de duik: 1. Grondvrij maken 2. Vanuit lage positie eigen gewicht opvangen 3. Duiken naar vooraf bepaalde positie (bijvoorbeeld achterlijn) Veel gemaakte fouten bij de duik: Vallen zonder daarbij door te schuiven (plof!) Na de duikactie blijven liggen Er wordt gedoken als het niet nodig is en de bal ook gemakkelijk met twee armen kan worden gespeeld 2.10 Veldverdediging Er zijn verschillende veldverdedigingsystemen: Het betreft dus de uitgangsposities.?????? a. het systeem. b. het systeem. c. het 3-3 systeem. Pagina 28 van 49

30 1. De uitgangspositie. Op dit moment is de bal bij de tegenstander. Onze uitgangspositie kan eventueel aangepast door wat er aan de andere kant van het veld gebeurt. Misschien een hele slechte servicepass, of tijdens de rally een speler, die ver buiten het veld nog een bal verdedigde is niet meer in staat mee te doen aan de aanval. 2. De startpositie. Dit wordt ook wel de verdedigingspositie genoemd. Dit is de positie, die je als verdediger inneemt, op het moment, dat de tegenpartij aanvalt. Deze positie is afhankelijk van: a-wie er aanvalt. b-de plaats waar wordt aan gevallen. c-welk tempo wordt er gespeeld: le, 2e of 3e tempo. 3. Verdedigen is altijd naar de bal toe verdedigen. De tegenstander probeert de bal altijd daar te spelen of slaan waar niemand staat. Als verdediger heb je dus een bepaald gebied, waar je verantwoordelijk voor bent. Dit is weer afhankelijk van het verdedigingssysteem wat je speelt. Afhankelijk van de plaats in het veld moet een verdediger zich veel verplaatsen: Dat kan zijn de shuffle, het overkruisen, lopen en rollen en duiken naar de bal. 4. Omdat de regels ten aanzien van het spelen van de eerste bal erg versoepeld zijn zijn er nieuwe verdedigingstechnieken bij gekomen. Vele komen uit het beachvolleybal, voorbeelden zijn: de pancake techniek de sprawl techniek. Een belangrijke techniek, die we in verband met het verdedigen zeker moeten trainen is het "boven je hoofd verdedigen" -splitstep Veldverdedigen is niet hetzelfde als een pass! Het doel is om de bal van de grond te houden en zo goed mogelijk bespeelbaar, meestal in het centrum van het eigen veld, omhoog te spelen. Verdedigen is (vaak) een keuze maken! Afhankelijk van het bepaalde verdedigingssysteem, de netverdediging en de situatie wordt een positie ingenomen. De speler anticipeert en is dus continu in beweging. Alleen dan kan snel worden gereageerd. Bij de uitgangshouding (voor het verplaatsen) is het zwaartepunt voor het lichaam, de speler staat losjes op de voorvoeten, de hakken zijn los van de grond en de knieën licht gebogen. De voeten (nog) niet te ver uit elkaar om snel te kunnen reageren op onverwachte situaties. De armen worden los van elkaar op schouderbreedte gehouden en worden pas na een eventuele verplaatsing en voor het spelen bij elkaar gebracht. Pas op het moment van verdedigen wordt breed (en vast) gestaan, de knieën zijn daarbij iets naar binnen gericht. Pagina 29 van 49

31 Het verdedigen gebeurt in principe met twee armen, alleen in een uiterste nood mag met één arm worden gespeeld. Er zijn veel verdedigingssystemen, elk systeem zal afgestemd zijn op de mogelijkheden van het team en kan zelfs per wedstrijd worden aangepast aan de aanvalskracht of het spelsysteem van de tegenpartij Voorbeeld van het systeem, voorheen (B-jeugd) Hierbij blijft de speler van positie 6 (mid-achter M) in principe diep in het achterveld. Bij een aanval op rechts (positie 4 van de tegenpartij), zal de speler op positie 1 (in dit voorbeeld de spelverder SV) de blokdekking verzorgen. De vrije netverdediger (buitenaanvaller B) verdedigt vanaf de 3 meterlijn de diagonaal. Bij een aanval op links (positie 2 van de tegenpartij), verzorgt de speler op positie 5 de blokdekking en komt de vrije netverdediger op positie 2 terug tot de 3 meterlijn. Bij een aanval op het midden (positie 3) schuift de speler op positie 6 (midachter M) naar rechts, tot aan de rand van de blokschaduw. Pagina 30 van 49

32 2.11 Service Zodra een speler in staat is de bal onderhands in het spel te brengen, wordt een begin gemaakt met het bovenhands serveren. We gebruiken de floater service. Voor elke service volgt een moment van rust, uitsluitend bedoeld voor de concentratie. Een rechtshandige speler plaatst het linkerbeen voor, de rechtervoet onder een kleine hoek en de schouders loodrecht op de richting waarheen wordt geserveerd. De bal wordt bij een rechtshandige speler met de linkerarm vrijwel gestrekt voor het lichaam gehouden (de slaghand even op de bal) en tegelijk wordt naar de plek gekeken waarheen geserveerd gaat worden. Vervolgens gaat de rechterhand achter het oor (pijl en boog) en wordt de bal wordt zonder rotatie met de linkerhand kort voor de slagschouder opgegooid, zonder inveren van de benen. De bal gaat niet hoger dan slaghoogte (in een verticale lijn tussen de neus en schouder). Als de bal niet geslagen wordt en op de grond valt, stuit deze kort voor de rechtervoet. Op het moment dat de bal op het hoogste punt stil hangt, wordt deze in het midden van de gespannen hand kort en snel in het hart geraakt. De service wordt afgemaakt door de bal na te stappen en zo snel mogelijk de verdedigingspositie in te nemen. Pagina 31 van 49

33 Een linkshandige speler Technisch Handboek 2018 Bij een linkshandige speler wordt de bal in de rechterhand gehouden en staat het rechterbeen voor. Stappen voor de service: 1. Opgooi 2. Slagbeweging Voorbeeld van het innemen van posities na eigen service (B-jeugd) Direct na de service gaan we de eerste aanval van de tegenpartij verdedigen. De 3 voorspelers verzorgen de netverdediging. De service mag over de gehele achterlijn. In deze situatie zou de speler B ook vanaf links-achter kunnen serveren, waardoor hij sneller zijn positie kan innemen. Veel gemaakte fouten bij de service: Er is onvoldoende concentratie De opgooi is te ver of te dichtbij het lichaam De opgooi is te hoog (veel hoger dan de slaghoogte) De bal wordt met de pols geraakt De bal wordt niet in het hart geraakt De ademhaling is slecht geregeld Pagina 32 van 49

34 3 Bijlagen Technisch Handboek Coaching Het gaat hier om de begeleiding van een volleybalteam bij de wedstrijden en de voorbereiding van het team op langere termijn. (zie ook het Teamboek in het hoofdstuk 4 Formulieren en documenten) De voorbereiding van het team op Teamboek Doelstelling van het team en afspraken vastleggen (technisch/sociaal) Naw-gegevens-, telefoonlijst Bijzonderheden vastleggen betreffende spelers/speelsters (bijv. heeft kans op epileptische aanval) Gebruik coachformulier Informatie naar ouders / spelers voor maar ook tijdens het seizoen Rijschema vastleggen Neven activiteiten (fluiten, bardienst, bijzonderheden) Contact met trainer Spelerskaarten Coach tijdens seizoen/voor aanvang wedstrijden Voor de wedstrijd: informatie over a.s. wedstrijd (informeer spelers op trainingsavond vetrektijd, bijzonderheden) controle aantal vaste zaken (ballen, spelerskaarten, drinkflesjes en alle spelers aanwezig) informatie over tegenstander Regel vertrek en aankomst (routeplanning, afspraken voor vertrek, aankomst en terugreis) o hoe laat verzamelen we en vertrekken we? o gezamenlijk vertrek. o Wie rijden er? o kent iedereen de route en het adres van de sporthal? o zijn er afzeggingen? Voorbereiden op de wedstrijd (opstellingen): Aankomst (kleedlokaal, melden, wedstrijdformulier invullen, beoordeel de situatie ter plekke). o Het invullen van het wedstrijdformulier o Gebruik coachformulier Het maken van de teamopstelling Het maken van de beginopstelling Zijn er blessures of andere bijzonderheden die invloed hebben op inzetbaarheid spelers/speelsters Het houden van de teambespreking Het kennismaken met de leiding en de coach van de tegenstander o voorstellen aan scheidsrechter o voorstellen aan de coach tegenstander Laten warmlopen, inspelen en kijk naar de tegenstander (observeer en noteer bijzonderheden) Wanneer de scheidsrechter het formulier controleert, geef deze dan het boekje met spelerskaarten ter controle. Wanneer controle geweest is meteen opbergen om te voorkomen dat het vergeten wordt. Pagina 33 van 49

35 Het coachen tijdens de wedstrijd Als de wedstrijd begonnen is bevindt de coach zich tussen de 3-meterlijn en de achterlijn Aan het einde van de set wisselt u van speelhelft. Van links naar rechts de kortste weg, van rechts naar links door om het veld heen te lopen. Dit laatste geldt niet voor coach en reservespelers. Bij een wissel geeft u dit aan de scheidsrechter door dmv een rollende beweging, ook weer op een `dood spelmoment. De wissel vindt plaats tussen het net en de 3-meter lijn. Zorg wel dat de speler klaar staat om in het veld te komen. Zorg dat de degene die moet schrijven goed kan zien wie voor wie gewisseld wordt. Wanneer u terug wilt wisselen kan dat alleen met de speler die eerder in het veld is gekomen. Ze vormen voor deze set een paar. Ga nooit in discussie met de scheidsrechter, ook niet als u gelijk hebt. En zeker niet met de coach van de tegenstander. Dit is niet alleen een vorm van onsportief gedrag maar zorgt ook voor veel onrust in het veld. Geef dus het goede voorbeeld. Concentreer je eerst op je eigen ploeg. Uit de prestaties van je eigen team kun je veel halen Concentreer je op een onderdeel Het aanvragen van een time-out Het aanvragen van een spelerswisseling Geef alleen maar positieve aanwijzingen Wijs vooral op dingen die goed gaan Geef concrete aanwijzingen aan de spelers, die je dan ook aanspreekt Als het erg goed gaat met je team hoef je geen time-out te nemen Tijdens de time-out geen discussie Breng de wisselspelers van tevoren op de hoogte van het feit dat je ze gaat inbrengen Maak ook analyses tijdens de wedstrijd Het coachen na de wedstrijd De leiding bedanken, ook al vind je dat ze slecht geleid hebben. De coach van de tegenpartij feliciteren als je verloren hebt Wanneer de wedstrijd is afgelopen laat dan de spelers/speelsters de tegenstander een hand geven Zorg ervoor dat na de wedstrijd de aanvoerder het formulier tekent. Bij een uitwedstrijd neem je het gele formulier mee en bij een thuiswedstrijd het rose exemplaar. Deze wordt altijd na de wedstrijd ingeleverd in de Ring. Het wedstrijdformulier meenemen Niet direct na de wedstrijd de nabespreking houden Zorg voor een gezamenlijk vertrek Begin met datgene wat goed gegaan is en doe dit zo nauwkeurig mogelijk Houdt contact met ouders en begeleiders van spelers/speelster (vooral bij jeugd). Zorg dat na de wedstrijd het team nog even bij elkaar gaat zitten Noteer informatie over je tegenstander Probeer je nabespreking van de wedstrijd te baseren op concrete gegevens o Doe dit kort en bondig en geef daarbij ook de positieve gevolgen aan voor de speler op korte en lange termijn o Geef vervolgens aan wat je niet zo goed vond gaan en vertel dan ook wat voor verbetering vatbaar is. o Geef ook de redenen aan waarom je het goed vindt o Neem eventueel spelers apart indien noodzakelijk. o Doe dit door middel van positieve feedback Pagina 34 van 49