Voorstel aan College Onderwerp: Vergunningenmodel elektrisch rijden Vergadering van B&W d.d.: Agendapunt: Portefeuillehouder: A.J. Rijsdijk Programma: Wonen, leven en milieu Prioriteit: reguliere activiteit. Voorstel: 1. Het vergunningenmodel voor elektrisch rijden toe te passen in gemeente Gorinchem. Dit betekent dat marktpartijen laadpalen kunnen plaatsen binnen de beleidsregels en op basis van aanvragen van onze inwoners; 2. De geldende beleidsregels, die vastgesteld zijn op 11 juni 2013, in te trekken; 3. De bijgevoegde concept-beleidsregels vast te stellen. Door vaststelling van deze regels treedt het vergunningenmodel in werking; 4. De hiermee gepaard gaande kosten van 18.000,- voor inrichting van de parkeervakken voor de geraamde 30 laadpalen voor rekening te nemen van de gemeente en deze kosten te dekken uit het budget van de werkgroep verkeer voor de komende drie jaar; 5. De raad via een raadsinformatiebrief op de hoogte stellen van uw besluit. Korte samenvatting van de inhoud en argumenten: Op 24 november 2011 heeft de raad ingestemd met het voorstel Realisatie laadpunten in het kader van elektrisch rijden. Hiermee is besloten een faciliterende rol te vervullen om het rijden met elektrische auto s te stimuleren en is de motie omtrent oplaadpunten voor elektrische auto s uitvoerbaar verklaard. Inmiddels zijn er drie laadpunten in samenwerking met stichting E-Laad gerealiseerd, namelijk op het Stadhuisplein, nabij hotel Gorinchem en in de parkeergarage Kazerneplein. Overigens is de stichting E-Laad gestopt met het plaatsen van laadpunten. Vervolgens heeft uw college op 11 juni 2013 beleidsregels vastgesteld. De strekking hiervan is dat de particulieren zelf aan een fabrikant c.q. leverancier opdracht kunnen verlenen voor installatie, beheer en onderhoud van een laadpunt. Als gemeente faciliteren we dus door het, onder bepaalde voorwaarden, verlenen van toestemming voor het plaatsen van een laadpunt in de openbare ruimte door een derde partij. Voor de binnenstad zijn Paardenwater, de Vissersdijk en Buiten de Waterpoort als voorkeurslocaties benoemd. Inmiddels is gebleken dat er een redelijke vraag is naar laadpunten, maar dat particulieren niet overgaan tot de plaatsing van laadpunten omdat men alle kosten moet betalen en het geen eigen laadpunt is. Daarom stellen wij in aansluiting op diverse andere gemeenten u voor het vergunningenmodel toe te passen in de gemeente Gorinchem, zodat marktpartijen laadpalen kunnen plaatsen en op een wijze, die aansluit bij de locale situatie en behoefte. Er is geen geoormerkt budget beschikbaar, de gemeente wil geen eigenaar worden van de laadinfrastructuur en het realiseren van deze infrastructuur is een zaak van de markt. Daarom wordt voorgesteld hiertoe de bijgevoegde concept-beleidsregels vast te stellen. Alleen de kosten van het verkeersbord en de inrichting van het parkeervak zijn voor de gemeente. Het gaat om 600,- per laadpaal. Nummer: 3460 Afdeling: Ruimtelijke en Economische Ontwikkeling Datum: Opsteller/tel: mw. H.C. van Wel/(0183) 65 96 98 Paraaf hoofd afd: Over voorstel heeft overleg plaatsgevonden met /is advies gevraagd aan: team Juridische Zaken team SORV team voorbereiding,afdeling BOR.. team advies en control,afdeling Fin... Openbaar / Vertrouwelijk / Embargo tot / /.. * Passieve / Actieve publiciteit * Actieve informatie aan raad ja / nee * Te behandelen in raad ja / nee * Voorleggen aan OR ja / nee * Ter instemming / advisering / informatie Akkoord Vergaderen Opmerking: Besluit: Burgemeester Wethouder I Wethouder II Wethouder III Wethouder IV Wethouder V Secretaris
Nadere motivering bij advies aan Burgemeester en Wethouders inzake het onderwerp: Vergunningenmodel elektrisch rijden 1. Voorstel: 1. Het vergunningenmodel voor elektrisch rijden toe te passen in gemeente Gorinchem. Dit betekent dat marktpartijen laadpalen kunnen plaatsen binnen de beleidsregels en op basis van aanvragen van onze inwoners; 2. De geldende beleidsregels, die vastgesteld zijn op 11 juni 2013, in te trekken; 3. De bijgevoegde concept-beleidsregels vast te stellen. Door vaststelling van deze regels treedt het vergunningenmodel in werking; 4 De hiermee gepaard gaande kosten van 18.000,- voor inrichting van de parkeervakken voor de geraamde 30 laadpalen voor rekening te nemen van deze gemeente en deze kosten te dekken uit het budget van de werkgroep verkeer voor de komende drie jaar; 5 De raad via een raadsinformatiebrief op de hoogte stellen van uw besluit. 2. Inleiding / aanleiding en beoogd effect: Rijksbeleid Het rijk heeft Nederland in 2010 uitgeroepen tot gidsland op het gebied van elektrisch rijden. De doelstelling is dat in 2015 15.000 tot 20.000 elektrische voertuigen op de weg zijn. Na een moeizame start en technische complicaties neemt het elektrisch vervoer inmiddels een hoge vlucht. Volgens de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland zijn er nu ongeveer 41.000 elektrische voertuigen op de weg, dus de doelstelling is al ruimschoots gehaald! Een netwerk van publiek toegankelijke oplaadpunten in de openbare ruimte is noodzakelijk om elektrisch vervoer te faciliteren, mede omdat 62% van de Nederlandse bevolking geen eigen terrein heeft om de elektrische auto op te kunnen laden. Het aantal publiek toegankelijke oplaadpunten bedraagt nu ongeveer 4100 en het aantal semi-publieke toegankelijke laadpunten betreft 6202 (deze zijn beperkt toegankelijk). Het aantal snellaadpunten betreft nu 162, maar veel elektrische auto s zijn nog niet geschikt om te laden via een snellader. In bijlage 1 vindt u divers cijfermateriaal over het elektrisch rijden. Ook is achtergrondinformatie over het elektrisch rijden toegevoegd, zoals de milieuaspecten (vooral over de accu s bestaat nog veel discussie) en de voordelen voor onze economie. Naar verwachting ontstaat er in de toekomst een toenemende vraag naar oplaadpunten in de openbare ruimte. Tot nu toe heeft de gemeente ongeveer 25 informatieverzoeken c.q. aanvragen ontvangen. Uit berekeningen blijkt dat er nu circa 38 elektrische auto s in het bezit zijn van inwoners van Gorinchem. Dit is overigens exclusief het aantal auto s van forenzen en bezoekers die Gorinchem bezoeken. Volgens de berekeningen is de verwachting dat er in 2017 ongeveer 450 elektrische auto s in bezit zijn van inwoners van Gorinchem. De vraag is op welke wijze we hiermee omgaan. Gemeentelijke beleid Het milieubeleidsplan 2012-1016 geldt als beleidskader. Elektrisch rijden is een onderwerp in het kader van vermindering van de milieubelasting van de mobiliteit. In het coalitieakkoord 2014-2018 van onze gemeente, dat de raad op 22 mei 2014 voor kennisgeving heeft aangenomen, is een positieve grondhouding ten aanzien van het faciliteren van elektrisch rijden als onderdeel van het thema mobiliteit opgenomen. Ook is uitgesproken de faciliterende rol ten aanzien van elektrisch rijden voort te zetten. Besluitvorming tot op heden Op 24 november 2011 heeft de raad ingestemd met het voorstel Realisatie laadpunten in het kader van elektrisch rijden. Hiermee is besloten een faciliterende rol te vervullen om het rijden met elektrische auto s te stimuleren en is de motie omtrent oplaadpunten voor elektrische auto s uitvoerbaar verklaard. Inmiddels zijn er drie laadpunten in samenwerking met de stichting E-Laad gerealiseerd. Namelijk op het Stadhuisplein, nabij hotel Gorinchem en in de parkeergarage Kazerneplein. Inmiddels plaatst de stichting E-Laad geen laadpunten meer. In de loop van 2012 is namelijk gebleken dat het beschikbare budget volledig verbruikt was. Ook was de pioniersfase voorbij. Daarna kwam het vraagstuk dus helemaal bij de gemeenten te liggen op welke wijze en of men kan voldoen aan de vraag naar laadpalen. Vervolgens zijn op 20 maart 2012 aan uw college beleidsregels voorgesteld. Uitgangspunt was het in principe meewerken aan het beschikbaar stellen van openbare ruimte voor het realiseren van oplaadvoorzieningen voor particulieren binnen een afstand van 200 meter vanaf de woning, indien er geen eigen parkeertgelegenheid is. Voor de binnenstad werd voorgesteld om op voorhand vier locaties aan te wijzen, die gerealiseerd kunnen worden op het moment dat er behoefte is. Op 20 maart 2012 heeft u besloten deze beleidsregels nog niet vast te stellen vanwege vraagpunten op het gebied van openbare orde en handhaafbaarheid. Ook was er behoefte aan nader onderzoek naar ervaringen van andere gemeenten. Op 5 juli 2012 hebben de fracties van Christen Unie/SGP en Groen Links een motie ingediend om toch medewerking te verlenen aan de verzoeken voor een laadpunt in de openbare ruimte en om hiervoor beleidsregels op te stellen.
Vervolgens heeft uw college op 11 juni 2013 beleidsregels vastgesteld. De strekking hiervan is dat de particulieren zelf aan een fabrikant c.q. leverancier opdracht kunnen verlenen voor installatie, beheer en onderhoud van het laadpunt. Als gemeente faciliteren we dus slechts door het, onder bepaalde voorwaarden, verlenen van toestemming voor het plaatsen van een oplaadpunt in de openbare ruimte door een derde partij. Voor de binnenstad zijn de terreinen Paardenwater, de Vissersdijk (parkeerstroken) en Buiten de Waterpoort als voorkeurslocaties benoemd. Inmiddels is gebleken dat er redelijk veel belangstelling bestaat bij onze inwoners voor het realiseren van een laadpunt, maar dat na toelichting op het beleid en de uitgangspunten tot nu toe niemand overgaat tot plaatsing van een laadpunt. Zoals vermeld, hebben wij ongeveer 25 informatieverzoeken c.q. aanvragen ontvangen. Tot nu toe is er niet één laadpunt door een particulier gerealiseerd. Met name het feit dat men een publiek toegankelijke voorziening moet creëren op zijn/haar kosten, men zelf de locatie niet precies kan bepalen en dat anderen ook op de parkeerplaats met laadpaal kunnen staan, vormen een struikelblok. Ondertussen is ook de markt omtrent laadinfrastructuur sterk gewijzigd en zijn er diverse aanbieders, die bereid zijn laadpalen te plaatsen. Realisatie van laadinfrastructuur Voor een duurzame gemeente als Gorinchem is het van belang om het elektrisch rijden van onze inwoners te faciliteren. Na het stoppen van E-Laad zijn er drie modellen ontwikkeld, die het mogelijk maken om de laadinfrastructuur in de openbare ruimte te realiseren. Het betreft de volgende modellen: 1. Het opdrachtgeversmodel: De gemeente treedt zelf als opdrachtgever c.q. aanbieder op om een aantal laadpunten te plaatsen en de gemeente wordt eigenaar van de laadpalen. Dit is de meest kostbare variant en dit vraagt om een investeringsbudget van 5.000,- tot 6.000,- per laadpaal en budget voor de organisatie van de centrale aanbesteding. Met deze variant is er wel zekerheid dat er palen gerealiseerd zullen worden. 2. Het vergunningenmodel: De gemeente gebruikt de beleidsregels van de VNG en stelt aan de hand van de plaatselijke situatie beleid op zodat elk bedrijf, dat laadpalen kan plaatsen en onderhouden, in staat wordt gesteld om laadpalen te plaatsen. Dit onder de voorwaarden dat het Gorcumse beleid wordt onderschreven en/of hiervoor een contract wordt ondertekend. Na vaststelling van de beleidsregels is er alleen budget en ambtelijke inzet nodig voor het behandelen van de aanvragen en het inrichten van de parkeervakken. Deze werkzaamheden vallen binnen de reguliere werkzaamheden van de afdelingen REO en BOR. Financiële consequenties hebben alleen betrekking op de kosten van de verkeersborden en de inrichting van de parkeervakken. Het gaat dan om ongeveer 600,- per laadpaal. In dit model is de marktpartij economisch eigenaar van de laadpaal. De voordelen van dit model zijn dat de marktwerking op het gebied van elektrisch rijden gestimuleerd wordt en marktpartijen in de gelegenheid worden gesteld om laadpalen te plaatsen naar behoefte van de particulieren en conform de wensen van de gemeente ten aanzien van de plaatselijke parkeerdruk. Doordat marktpartijen opereren, profiteren wij van de laatste stand van zaken ten aanzien van de technieken en ontwikkelingen in de laadpuntenmarkt. Onze inwoners hebben een vrije keuze met welke aanbieder c.q. marktpartij zij in zee gaan voor de realisatie van een laadpunt. Toepassing van dit model is relatief goedkoop, slechts kosten voor inrichting van de openbare ruimte zijn voor de gemeente (de eerder genoemde 600,- per laadpaal) en dat is een wettelijke taak. Wij verwachten dat dit model een snel resultaat biedt doordat marktpartijen gebruik gaan maken van de mogelijkheden tot realisatie van laadpalen. Het nadeel is dat wij geen garantie hebben dat marktpartijen hiertoe overgaan, maar tot nu toe hebben wij hierover goede berichten en ook de praktijk in andere gemeenten heeft bewezen dat marktpartijen bereid zijn tot plaatsing. Zo heeft in gemeente Dordrecht marktpartij Allego ongeveer 25 laadpalen geplaatst en men gaat dit nog uitbreiden. Een ander nadeel is dat we met elke partij afspraken moeten maken ten aanzien van de laadpaal, beheer en onderhoud en exploitatieperiode. 3. Het concessiemodel, wellicht in regionaal verband De gemeente stelt beleid op dat ertoe leidt dat één marktpartij laadpalen kan plaatsen en onderhouden. Die marktpartij wordt geselecteerd via een openbare aanbesteding (concessie) onder vooraf bepaalde voorwaarden en krijgt voor een afgebakende periode (bijvoorbeeld drie jaar) het plaatsingsrecht en daarna voor een bepaalde periode (bijvoorbeeld 10 jaar) het exploitatierecht. Vormgeven van de concessie kost veel ambtelijke inzet en veel uren door regionale afstemming. De geraamde gemeentelijke kosten zijn ongeveer 30.000,- voor de concessie van ongeveer 30 laadpalen en 600,- per laadpaal voor inrichting van het parkeervak (belijning en bebording). De marktpartij krijgt ook in dit model het economisch eigendom en de gemeente is juridisch eigenaar. De voordelen zijn dat we verwachten dat er eerder een rendabele business case zal ontstaan door de betrokkenheid van één marktpartij dan bij het eerder genoemde vergunningenmodel. Door meer regionaal samen te werken in een concessie kan ook regionale samenwerking gestimuleerd of verbeterd worden. Aangezien er sprake is van één marktpartij is het slechts nodig met deze partij afspraken te maken omtrent beheer, onderhoud en exploitatie. Dit kunnen bij het vergunningenmodel meer partijen zijn. In gemeente Arnhem is vorig jaar een concessie uitgevoerd en daar heeft marktpartij Allego inmiddels ongeveer 75 laadpalen geplaatst en duurt de plaatsingsperiode nog twee jaar. Nadelen zijn dat er ook bij dit model geen garantie bestaat dat de laadpalen daadwerkelijk worden gerealiseerd. Verder is er een langere looptijd dan bij de vergunning, er is veel ambtelijke inzet nodig en de gemeente is lang
verbonden aan eenzelfde marktpartij. Dit kan nadelig zijn in verband met de snelle ontwikkelingen die zich voordoen op het gebied van elektrisch rijden, bijvoorbeeld ten aanzien van de prijzen en de kostenverdeling van de laadpalen. Ook krijgen andere marktpartijen geen mogelijkheid om zich te ontwikkelen op de nieuwe en innovatiemarkt van de laadinfrastructuur. Gedurende de concessieperiode kunnen andere marktpartijen geen laadinfrastructuur hier realiseren. Overigens is men op rijksniveau nog bezig om een Green Deal te sluiten om een betere business case te realiseren voor de laadpalen. Er is dus nog veel beweging in de markt van de laadinfrastructuur. Ten slotte vindt u hierna de argumenten om over te gaan tot het vergunningenmodel. 3. Argumenten: De uitgangspunten voor het maken van een keuze uit deze modellen zijn: - er is geen budget beschikbaar, zoals bij de vier grote gemeenten in ons land; - de gemeente wil faciliteren, maar geen eigenaar worden van de laadinfrastructuur; - het realiseren van de laadinfrastructuur vinden wij geen gemeentelijke taak, maar een verantwoordelijkheid van de markt. Aangezien de gemeente geen eigenaar wil worden en niet over budgetten hiervoor beschikt, valt de keuze voor het opdrachtgeversmodel af. Het opdrachtgeversmodel is ook niet wenselijk, nu er marktpartijen zijn die de laadpalen kunnen plaatsen. Voor het concessietraject hebben wij geen budget en het lijkt niet wenselijk om bijvoorbeeld gedurende tien jaar vast te zitten aan één marktpartij. Zoals gezegd, gaan de ontwikkelingen in de markt heel snel en we weten niet of en op welke wijze de gekozen marktpartij deze ontwikkelingen volgt en integreert in de laadinfrastructuur in Gorinchem. Voorgesteld wordt daarom te kiezen voor het vergunningenmodel, zodat marktpartijen in onze gemeente in de openbare ruimte laadinfrastructuur kunnen realiseren gedurende de tijd dat gemeente en marktpartijen dit wenselijk vinden. Bij deze optie is er alleen sprake van financiële kosten voor de belijning en de bebording. Het gaat om ca. 600,- per laadpaal. De beleidsregels van de VNG hebben wij geactualiseerd en vertaald naar de Gorcumse situatie. Wij stellen u voor deze concept-beleidsregels, die u vindt in bijlage 2, vast te stellen waarmee het vergunningenmodel mogelijk wordt gemaakt. Door toepassing van de beleidsregels is het voor marktpartijen mogelijk de gewenste laadinfrastructuur te realiseren door vergunning aan te vragen bij de gemeente. In diverse gemeenten wordt het vergunningenmodel al toegepast, waaronder de gemeente Dordrecht. Hier zijn al ongeveer 20 laadpalen geplaatst sinds de inwerkingtreding van het model dit jaar. Hieruit blijkt dus dat dit model werkt. In het vergunningenmodel zal de laadinfrastructuur geplaatst worden aan de hand van de behoefte die tot nu toe bekend is, de voorkeur van de gemeente en de parkeerdruk in de omgeving van de gebruiker (dit is een inwoner van de gemeente Gorinchem). Op basis van het nieuwe beleid heeft de gemeente dus een duidelijke stem in de bepaling van de locaties en voor elke locatie zal een verkeersbesluit genomen worden. Per locatie verlenen wij na toetsing een vergunning en met de marktpartijen wordt een overeenkomst aangegaan. In bijlage 3 treft u de concept-overeenkomst aan. Wij stellen overigens voor de genoemde voorkeurslocaties (zoals Paardenwater, Buiten de Waterpoort en de Vissersdijk) van het huidige beleid iets breder te formuleren door locaties voor laadpalen mogelijk te maken op de grotere parkeerterreinen in de binnenstad, zoals Begijnenwal, Kalkhaven en Havendijk. De gemeente spreekt zich niet uit over de uitstraling van de laadpunten, dit laten wij over aan de markt. Ook laten wij het aan de markt over om de laadprijs te bepalen. Het is geen gemeentelijke taak om te bepalen wat de maximale laadprijs mag zijn. Er zijn gemeenten die daar uitspraken over doen. Gezien de schaal van Gorinchem lijkt het ons raadzaam de drempels voor marktpartijen niet verder te verhogen. Op dit moment is er nog steeds geen rendabele business rondom de laadpalen. Dit betekent dat ze meer kosten dan opleveren voor marktpartijen. Wij zijn ons ervan bewust dat het al een uitdaging vormt voor marktpartijen om hier laadinfrastructuur te realiseren. Overigens is het plaatsen van laadpalen in de openbare ruimte juridisch reeds voorzien in de onlangs vastgestelde APV. Toelichting op de beleidsregels De huidige beleidsregels zijn erop gericht dat particulieren een aanvraag voor een laadpunt bij de gemeente indienen en zelf een laadpaal aanschaffen, beheren en onderhouden. Inmiddels zijn er marktpartijen, die laadinfrastructuur kunnen realiseren. Het gaat dan om professionele aanbieders. Door vaststelling van de bijgevoegde concept-beleidsregels wordt het mogelijk dat marktpartijen laadpunten in de openbare ruimte van Gorinchem realiseren. Deze beleidsregels en de overeenkomst beschrijven de voorwaarden waaronder marktpartijen dit kunnen doen en welke procedure doorlopen moet worden. Aangezien het gaat om objecten in de openbare ruimte willen we ervoor zorgen dat er robuuste en gedegen laadobjecten gerealiseerd worden. Uiteraard dienen deze aan alle nationale en internationale veiligheidseisen te voldoen. Daarnaast zijn zaken opgenomen zoals aansprakelijkheid, hoe om te gaan met calamiteiten en storingen, hoe om te gaan met het verwijderen van een laadpaal en beheer en onderhoud.
4. Financiële consequenties: Gezien de ontwikkelingen en aanvragen tot nu toe gaan wij uit van de realisatie van 30 laadpalen in de openbare ruimte. Het gaat dan, net als bij andere gemeenten, om een plaatsingsperiode van drie jaar en in onze gemeente om een bedrag van 18.000,- in totaal voor bebording en belijning. Het gaat dus om kosten voor inrichting van de openbare ruimte voor elektrisch rijden. We gaan uit van de plaatsing van 10 laadpalen per jaar gedurende drie jaar. Voor het eerst zal dit plaatsvinden in het jaar 2015. De kosten van belijning en bebording à 6.000,- per jaar kunnen gedekt worden uit het budget van de werkgroep verkeer (601859/41240) van de afdeling BOR. Het jaarlijkse budget van 38.000,- biedt ruimte om de kosten van 6.000,- per jaar op te vangen. Voorgesteld wordt deze kosten de komende drie jaar uit dit budget te dekken. Volgens team Advies en control is dit de meest passende productgroep (verkeersborden e.d.). Na besluitvorming door uw college zal een inventarisatie in detail plaatsvinden van de huidige behoefte aan laadpalen. Naar verwachting zal dan in januari 2015 de sluiting van de overeenkomsten met marktpartijen plaatsvinden en kan de realisatie van de laadpalen starten inclusief de inrichting van de parkeervakken. De gehele plaatsingsperiode zal maximaal drie jaar bedragen. In de zesde paragraaf over risico s en kansen zijn diverse risico s beschreven. Een daarvan is het niet vestigen van een recht van opstal. Zoals daar beschreven is, kan de gemeente juridisch eigenaar worden van de laadpalen door natrekking. In de overeenkomst is echter een bepaling opgenomen dat partijen in hun onderlinge rechtsverhouding de oplaadpaal/oplaadpalen beschouwen en behandelen als ware deze volledig eigendom van de marktpartij. Tevens is bedongen dat de marktpartij ervoor zorg draagt dat zij voor een bedrag van EUR 1.000.000,- (één miljoen euro) per aanspraak verzekerd is tegen aansprakelijkheden en risico s die verband houden met de overeenkomst. Door deze bepalingen is het financiële risico dat de gemeente loopt laag. Mocht er zich een uitzonderlijke situatie voor doen (een calamiteit doet zich voor en de marktpartij is failliet) en dat de gemeente aansprakelijk wordt gesteld, dan zijn we daarvoor verzekerd. De laadpalen vallen namelijk onder de gemeentelijke wettelijke aansprakelijkheidsverzekering. De polis biedt namelijk ook dekking als het schadevoorval krachtens de wet of de in het verkeer geldende opvattingen voor rekening van de verzekerde komt. De verzekerde is de gemeente. Dit is door natrekking van toepassing. Schade aan derden is dan gedekt voor maximaal 2,5 miljoen. Indien de gemeente aansprakelijk wordt gesteld, geldt een eigen risico van 2.500,- per schadegeval. Onze WA-polis hoeft hier niet voor worden aangepast, want dit valt onder de standaard voorwaarden. In beginsel zijn er dus geen financiële consequenties voor de gemeente ingeval van aansprakelijkstellingen. 5. Personele consequenties: Het verlenen van de vergunningen op basis van de APV en het sluiten van de overeenkomsten zal ureninzet vragen van de teams Vergunningen en Juridische Zaken. Het coördineren van de aanvragen gebeurt door team ROPM. Het nemen van verkeersbesluiten zal uren kosten van het team SORV. Het inrichten van de parkeervakken brengt urenbeslag met zich mee van het team BOR. De communicatiewerkzaamheden zullen worden verzorgd door team Communicatie. Gezien de spreiding van de werkzaamheden over met name de installatieperiode van drie jaar is de verwachting dat dit past binnen de reguliere werkzaamheden. Ook het verplaatsen van bordjes voor parkeervakken voor gehandicapten, huisartsen, evenementen e.d. vallen binnen de reguliere werkzaamheden. De werkzaamheden omtrent laadpalen worden als soortgelijke taken beschouwd. 6. Risico s of kansen De keuze voor het vergunningenmodel betekent een kans voor de gemeente Gorinchem om met beperkte financiële middelen toch elektrische laadpunten voor onze inwoners te laten realiseren conform de behoefte. Er zijn diverse risico s: - het is niet zeker dat gemeente Gorinchem aantrekkelijk is voor marktpartijen en er bestaat dus onzekerheid of marktpartijen daadwerkelijk bereid zijn de laadinfrastructuur te realiseren; - de laadprijs aan het laadpunt kan aan de hoge kant zijn. Naar onze mening is het echter aan de markt om dit te bepalen en aan de bezitters van elektrische auto s om wel of niet tegen de afgesproken laadprijs te laden; - we hebben ervoor gekozen geen recht van opstal op te nemen in de concept-beleidsregels. In het gehele land is er discussie of voor de laadpunten een recht van opstal gevestigd zou moeten worden en vrijwel in alle gemeenten wordt steeds besloten dit niet te doen. Door middel van het sluiten van de overeenkomst spreken de gemeente en een marktpartij af dat de marktpartij economisch eigenaar is van de laadpaal. Door natrekking is het echter mogelijk dat de gemeente juridisch eigenaar wordt. Dit is te voorkomen door een recht van opstal te vestigen. Dit houdt in dat voor elk laadpunt een notariële akte opgesteld moet worden en dit brengt kosten met zich mee. Uit consultatie van marktpartijen is gebleken dat zij dan niet overgaan tot het plaatsen van laadpalen in Gorinchem. Er is al een moeilijk haalbare business case rondom de laadpalen en deze extra kosten hebben te veel negatieve financiële consequenties. De bijgevoegde overeenkomst is overeenkomstig deze lijn opgesteld en bevat dus geen verplichting tot het vestigen van een recht van opstal.
7. Verdere communicatie intern/extern Na besluitvorming in uw college wordt er gecommuniceerd richting inwoners en marktpartijen dat er mogelijkheden zijn om laadinfrastructuur te plaatsen. Dit gaat gebeuren in samenwerking met team Communicatie via de gemeentelijke website en de locale kranten. 8. Korte weergave eventuele mening geraadpleegde afdelingen Zie het recht van opstal bij de beschreven risico s. Teams JZ, voorbereiding van BOR en advies en control van Financiën zijn akkoord met de opgenomen teksten in dit voorstel. 9. Reden vertrouwelijkheid/embargo Niet van toepassing. Gorinchem, 27-11-2014 mw. H.C. van Wel Bijlage(n): 1. cijfers ontwikkelingen elektrisch vervoer; 2. concept-beleidsregels; 3. overeenkomst; 4. raadsinformatiebrief. -