H oewel Aikibudo voor bijna alle jeugd is, bestaat er een groot verschil in de vorm waarin het Aikibudo per leeftijdscategorie wordt aangeboden. Vanuit de ontwikkelingspsychologie zeggen we dat kinderen in de leeftijd van 7 tot 11 jaar onder te verdelen zijn in twee groepen: Jong schoolkind (6, 7 en 8 jaar) Ouder schoolkind (9, 10 en 11 jaar) Alle kinderen ontwikkelen zich in hun eigen tempo en op hun eigen wijze en zijn afhankelijk van aanleg, rijping en omgevingsfactoren. De ontwikkelgebieden die hieronder worden beschreven zijn onder te verdelen in: Lichamelijke ontwikkelingen Cognitieve of verstandelijke ontwikkelingen Sociaal-affectieve ontwikkelingen of ontwikkelingen op het gebied van omgang en emotie Aangezien er aanmerkelijke verschillen kunnen zitten in de groepen Aikibudo voor de jeugd, wordt binnen deze leeftijdscategorie altijd met minimaal twee personen lesgegeven. Aan het begin van de les gaan beiden tegelijk op, maar halverwege de les wordt gedifferentieerd. De lichamelijke ontwikkeling van het jonge schoolkind et lichaam wordt wat gespierder. Het evenwicht en de coördinatie wordt beter. De motoriek wordt veel beter en de handen kunnen afzonderlijk van elkaar gebruikt worden. H Stilzitten is erg moeilijk voor het jonge schoolkind. Tijdens de trainingen willen jonge schoolkinderen dan ook erg graag rennen. Tijdens de Aikibudo training wordt veel aandacht besteedt aan korte uitdagende en energieke oefeningen. Hierbij worden met name enkelvoudige bewegingsvormen aangeleerd en daar waar mogelijk worden deze uitgebouwd tot samengestelde bewegingsvormen en zelfs eenvoudige techniekjes.
De cognitieve ontwikkeling van het jonge schoolkind et jonge schoolkind weet duidelijk het verschil tussen de realiteit en de fantasie. Het H denkvermogen is nog erg concreet. Dit betekent dat tijdens de Aikibudo trainingen duidelijke voorbeelden moeten worden gegeven. Het kind moet zien wat de bedoeling is. Om de plezierbeleving bij het Aikibudo te vergroten wordt nog wel terug gegrepen naar fantasierijke spel- of bewegingsvormen. Het jonge schoolkind wil graag leren. Zonder verveling kan een Aikibudo training eindeloos duren. De sociaal-affectieve ontwikkeling van het jonge schoolkind G roepsnormen en rolverdeling worden duidelijk. Het kind wil ergens bij horen en de sociale vaardigheden worden nu aangeleerd. Als jonge schoolkinderen in een groepje zitten ontstaat er een groepscultuur. Dit houdt in dat je als groep dingen normaal vindt. Er zijn bepaalde meningen in de groep. Bijvoorbeeld de hele groep vindt dat André maar een sukkel is. Het is in deze ontwikkelfase essentieel tijdens elke training en elke oefening hier op een speelse wijze aandacht aan te besteden en deze mening om te vormen. De kinderen wordt geleerd met iedereen in de groep te trainen en dit op een respectvolle wijze.
De motorische ontwikkeling van het oudere basisschoolkind ichamelijk gezien zijn alle lichaamsverhoudingen perfect, het coördinatievermogen is goed L en het uithoudingsvermogen is groter. Dit betekent dus dat ze langer bewegingsvormen vol kunnen houden. Ze zijn ook sterker en kunnen bepaalde activiteiten langer volhouden. De cognitieve ontwikkeling van het oudere schoolkind et oudere schoolkind wil graag leren en vindt prestatie belangrijk. Hier wordt dan ook H tijdens de lesdifferentiatie op ingespeeld, door bijvoorbeeld met kleine competitie elementen te werken, meer aandacht te besteden aan technische handelingen en het tempo te verhogen. Succesbeleving is ook voor het oudere schoolkind het belangrijkst. Complimenten geven is essentieel. Het oudere schoolkind zal zich ook af gaan vragen waarom hij moet luisteren naar mensen als hem iets niet zint. Twee kinderen zijn bijvoorbeeld een verdediging aan het oefenen op een polspakking, waarbij een kind niet de juiste aanval wil uitvoeren. Hierdoor belemmert het aanvallende kind het verdedigende kind zijn verdediging te kunnen oefenen. Hij vindt dat maar onzin en vindt dat hij op een andere manier prima kan aanvallen. Door de rollen regelmatig om te draaien en de kinderen elkaar te laten ervaren wat de consequentie van hun gedrag is, ontstaat bewustwording.
De sociaal-affectieve ontwikkeling van het oudere schoolkind et hebben van een vriendengroep is H in de ontwikkelingsfase van het oudere schoolkind erg belangrijk. Het gaat hier vooral om leeftijdgenoten. Er moet tijdens de Aikibudo trainingen voldoende tijd zijn om ervaringen uit te wisselen en zo een beeld voor zichzelf te krijgen hoe dingen nu eigenlijk horen. Jongens en meisjes gaan in deze ontwikkelingsfase weinig met elkaar om. Hoewel jongens en meisjes tijdens de Aikibudotrainingen aan het begin elkaar niet van nature opzoeken wordt minimaal 30% tot 40% van de tijd gemengd getraind. Dit om de onderlinge samenwerking en inlevingsvermogen te bevorderen. Omdat een groep belangrijk is voor deze kinderen zien we ook dat sommige kinderen buiten de groep gehouden worden. Dit kan zijn omdat hij/zij er anders uit ziet of omdat hij/zij afwijkend gedrag vertoond. Het kan ook gaan om helemaal niets. Hier zal dan ook het pesten ontstaan. Kinderen in de groep zullen dan meedoen aan deze pesterijen om zelf goed in de groep te liggen en zeker van zichzelf te zijn. Dit natuurlijke gedrag wordt tijdens de Aikibudo trainingen in een veilige omgeving gebruikt om de weerbaarheid van de kinderen te bevorderen. Door onderlinge samenwerking, benoemen van concreet gedrag en ervaringen van plaaggedrag te delen maakt het dat kinderen bewuster worden van de gevolgen en hun eigen gedrag. Uiteraard worden tijdens de Aikibudo trainingen de grenzen bewaakt. Het oudere schoolkind vindt prestatie belangrijk in zijn leven. Het kind eist tijdens de Aikibudo trainingen van zichzelf een goede uitvoering van bewegingsvormen en technieken. Hierdoor is het mogelijk veel technische aanwijzingen te geven waardoor de beweging/techniek beter wordt. Succesbeleving is belangrijk, het geven van veel complimenten is essentieel. Bij het bepalen wie met wie traint worden bewuste keuzes gemaakt door de Sensei, Sempai of dojo-assistent. Ook is het belangrijk om het kind goed te begeleiden zodat hij zelf gemotiveerd is. Dit wordt voornamelijk gedaan door: coaching een goed voorbeeld geven aantrekkelijke oefenstof aanbieden, en door succesbeleving
Regels voor iedereen E r bestaan taaknormen en omgangsnormen. Taaknormen zijn afspraken en regels om een doel te bereiken en omgangsnormen zijn meestal ongeschreven regels die zeggen hoe je met elkaar om zou moeten gaan. Door gebruik te maken van de normen vanuit het Aikibudo geeft dit veel duidelijkheid. Principes waar tijdens de training aan wordt gewerkt zijn: Rechtschapenheid; Moed; Welwillendheid; Beleefdheid; Waarheid en oprechtheid; Eer; Loyaliteitsplicht. Kinderen willen ontzettend graag bewegen. Tijdens de training wordt dan ook hieraan tegemoet gekomen. Voor het jonge schoolkind is het moeilijk om lang geconcentreerd te blijven, voor het oudere schoolkind is dit eenvoudiger. Voor en na de training worden de Sensei, Sempai en dojo-assistent gegroet. Maar ook wanneer de kinderen een oefening beginnen en eindigen groeten zij elkaar met een buiging. Er worden strakke lijnen en duidelijke grenzen gesteld. Zoals gezegd vinden de kinderen succesbeleving erg belangrijk. Er wordt dan ook extra veel aandacht besteed aan de mogelijkheid deze succeservaring op te doen. Aikibudo als middel Aikibudo is een uitstekend voertuig om niet alleen de motorische vaardigheden te ontwikkelen, maar Aikibudo heeft als "Vredeskunst" over de hele wereld de diensten bewezen. Door met elkaar Aikibudo te trainen wordt ook gewerkt aan cognitieve en sociaal-affectieve ontwikkelingsaspecten. Stichting Dainitji is trots op een grote groep jongeren die wekelijks met enthousiasme deelnemen aan de trainingen Aikibudo voor de jeugd.