AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V2. Datum uitspraak: 2 december 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellante, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage van 7 juli 2010 in zaak nr. 09/47247 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister van Justitie.

2 /1 A/2 2 2 december Procesverloop Bij besluit van 22 september 2009 heeft de staatssecretaris van Justitie een aanvraag van de vreemdeling om haar een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Bij besluit van 2 december 2009 heeft de staatssecretaris van Justitie het daartegen door de vreemdeling gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 7 juli 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 14 juli 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister van Justitie heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V2 3 2 december Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. C.J. Borman, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. M.M. Bosma, ambtenaar van staat. w.g. Borman lid van de enkelvoudige kamer w.g. Bosma ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 2 december Verzonden: 2 december 2010 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 14. Juli :42 WORMHOUDT ADVOCATEN uitspraak RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE Sector bestuursrecht Afdeling 3, enkelvoudige kamer Regnr.: AWB 09/47247 BEPTDN UITSPRAAK ingevolge artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen, eiseres, V-nummer woonplaats kiezende ten kantore van haar gemachtigde, mr. M. Berg, advocaat te Amsterdam, en de minister van Justitie, voorheen de staatssecretaris van Justitie, verweerder. I PROCESVERLOOP Eiseres is geboren op vreemdeling in Nederland. en bezit de Marokkaanse nationaliteit Zij verblijft als Bij brief van 29 mei 2007 heeft eiseres een aanvraag ingediend tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000). Op deze aanvraag is door verweerder op 18 februari 2008 afwijzend beslist Eiseres heeft tegen dit besluit een bezwaarschrift ingediend. Op 2 juni 2008 heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard, Hiertegen heeft eiseres beroep ingesteld. Op 6 april 2009 heeft verweerder de bestreden beschikkingen van 18 februari 2008 en 2 juni 2008 ingetrokken en aangekondigd opnieuw te beslissen op de aanvraag van 29 mei 2007, Op 22 september 2009 heeft verweerder wederom afwijzend op de aanvraag beslist. Eiseres heeft hiertegen een bezwaarschrift ingediend. Op 4 december 2009 heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard. Bij brief van 18 december 2009 heeft eiseres tegen dit besluit beroep ingesteld bij de rechtbank. Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken ingezonden en een verweerschriftin ged iend. De openbare behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden op 15 juni Eiseres is aldaar in persoon verschenen en werd bijgestaan door haar gemachtigde. Verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen door zijn gemachtigde mr. J.N. Mons. Tevens was ter zitting aanwezig mevrouw Haddar, tolk. n OVERWEGINGEN I Eiseres stelt dat verweerder in het bestreden besluit tw onrechte zijn standpunt dat eiseres niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd

5 H. Juli :43 WORMHOU0T ADVOCATEN Nr P. 6 Regnr.: AWB 09/47247 BEPTDN 2 met aïs doel 'voortgezet verblijf 1, heeft gehandhaafd. Daartoe heeft zij onder meer aangevoerd dat verweerder in het bestreden besluit ten onrechte heeft geoordeeld dat eiscres het huiselijk geweld, dat voorkwam in haar huwelijk, niet heeft aangetoond omdat zij niet beschikt over een verklaring van een arts of een hulpverleningsorganisatie. Eiseres heeft bij verscheidene gelegenheden gedetailleerd verklaard ten aan2ien van de gebeurtenissen. Daarbij heeft zij ook uitgelegd waarom zij zich niet tot de politie of een arts heeft kunnen wenden. Inmiddels heeft eiseres aangifte gedaan tegen haar ex-echtgenoot. Naar mening van eiseres is er wel sprake van klemmende redenen van humanitaire aard zoals bedoeld paragraaf 816/7 van de Vreemdelingencirculaire (Vc) 2000, Eiseres is een jonge gescheiden vrouw die door haar familie in Marokko is verstoten. Daarom is er voor eiseres geen plaats in Marokko. De stiefmoeder van eiseres heeft dit ook duidelijk aangegeven. Eiseres heeft hiervan weliswaar geen bescheiden, echter is het volgens eiseres voldoende duidelijk dat de situatie voor gescheiden vrouwen in Marokko niet goed is. Verweerder kan eiseres niet in redelijkheid terug sturen naar Marokko. 2 Verweerder stelt zich op het standpunt dat eiseres niet voor de gevraagde vergunning in aanmerking komt 3 Ingevolge artikel 14, van de Vw 2000 wordt een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd onder beperkingen verleend, verband houdende met het doel waarvoor het verblijf is toegestaan. Artikel 3.4, eerste lid, aanhef en onder u, van het Vreemdelingenbesluit 2000 (Vb 2000) vermeldt dat de in artikel 14» tweede lid, van de Vw 2000 bedoelde beperkingen verband kunnen houden met voortgezet verblijf, Ingevolge artikel 3.51, eerste lid, aanhef en onder a, van het Vb 2000 kan de verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 14 van de Vw 2000 onder de beperking verband houdend met voortgezet verblijf worden verleend aan de vreemdeling die driejaar in Nederland verblijft als houder van een verblijfsvergunning onder een beperking verband houdend met gezinshereniging of gezinsvorming met een persoon met niet-tijdejijk verblijfsrecht. Het beleid met betrekking tot het verlenen van een zelfstandige verblijfsvergunning met als doel "voortgezet verblijf' was ten tijde van het bestreden besluit neergelegd in hoofdstuk B16vandeVc2000, In paragraaf BI 6/3 van de Vc 2000 zijn de voorwaarden voor verlening van een verblijfsvergunning op grond van artikel 3,51, eerste lid, aanhef en onder a, Vb 2000 uiteengezet. Ingevolge dit beleid, wordt - voor zover hier van belang - een verblijfsvergunning verleend indien de (huwelijks)relatie driejaren'bestaat en de vreemdeling ten minste driejaren op grond van die (huwelijks)relatie een verblijfsvergunning heeft gehad. Indien de vreemdeling niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning voor voortgezet verblijf op grond van artikel 3.5! van het Vb 2000 kan ingevolge artikel 3.52 van het Vb 2000 voortgezet verblijf worden toegestaan indien naar het oordeel van de Minister van de vreemdeling wegens bijzondere individuele omstandigheden niet gevergd kan worden dat hij Nederland verlaat.

6 4 - Jul ' :44 WORMHOUDT ADVOCATEN N r P. 1 Regnr.: AWB 09/47247 BEPTDN Ingevolge het door verweerder ten aanzien van voortgezet verblijf in paragraaf B16/7 van de Vc 2000 neergelegde beleid dient sprake te zijn van een combinatie van klemmende redenen van humanitaire aard die daartoe aanleiding geven. Klemmende redenen van humanitaire aard kunnen gelegen zijn in: - de situatie van alleenstaande vrouwen in het land van herkomst; - de maatschappelijke positie van vrouwen in het land van herkomst; de vraag of in het land van herkomst een naar maatstaven van dat tand aanvaardbaar te achten opvang aanwezig is; - de zorg die de vrouw/ouder heeft voor kinderen die in Nederland zijn geboren of een opleiding volgen; en aantoonbaar ondervonden (seksueel) geweld binnen de familie. Aan deze laatste factor wordt, aldus genoemd beleid, in de belangenafweging een zwaar gewicht toegekend. Dit betekent dat naast deze factor slechts aan één van de andere factoren (nummers 1-4) moet worden getoetst. Geweld, waaronder seksueel geweld dat heeft geleid tot de feitelijke verbreking van de (huwelijks)relatie, wordt aangetoond aan de hand van een proces-verbaal van de aangifte en een verklaring van een (vertrouwens)arts. 4 De rechtbank overweegt het volgende. Uit het dossier is gebleken dat eiseres heeft beschikt over een verblijfsvergunning voor verblijf bij echtgenoot voorde periode van 21 juni 2005 tot21 juni Voorts is gebleken dat de relatie en de feitelijke samenwoning tussen eiseres en de heer in december 2005 is verbroken. Verweerder heeft derhalve de verblijfsvergunning van eiseres onder de beperking 'verblijf bij echtgenoot* niet verlengd. Dit is in rechte vast komen te staan. Niet in geding is dat eiseres niet in aanmerking komt voor verlening van een verblijfsvergunning op grond van artikel 3.31 van het Vb 2000, nu vast staat dat haar relatie niet driejaren heeft bestaan en eiseres niet ten minste driejaren op grond van die relatie een verblijfsvergunning heeft gehad. Blijkens de gedingstukken en de gronden van het beroep beoogt eiseres voortgezet verblijf na verbreking van haar relatie op grond van klemmende redenen van humanitaire aard. Eiseres heeft niet onderbouwd - met een aangifte van misdrijf bij de politie en/of met een brief van een vertrouwensarts - dat zij tijdens haar verblijf bij haar ex-echtgenoot slachtoffer is geworden van huiselijk geweld, Dat eiseres inmiddels in augustus 2009 naar de politie is geweest om melding te maken van de gedragingen van haar ex-echtgenoot, doet hier niet aan af. Hierbij wordt in aanmerking genomen dat eiseres geen aangifte heeft gedaan. De ter zitting door eiseres geponeerde stelling dat verweerder genoegen zou nemen met een melding bij de politie gaat naar het oordeel van de rechtbank niet op. Verweerder heeft bij brief van 7 juli 2009 weliswaar vermeld dat een melding bij de politie voldoende bewijs kan zijn, maar daarbij moet bij de politie wel voldoende aannemelijk gemaakt zijn dat er geweld heeft plaatsgevonden. Aan dat laatste vereiste is door eiseres niet voldaan. Eiseres heeft de melding bij de politie overigens niet op papier kunnen overleggen. Voorts heeft eiseres geen verklaring van een (vertrouwens)arts overgelegd. De rechtbank volgt verweerder In zijn stelling dat onvoldoende redengevend wordt geacht dat eiseres destijds geen hulp heeft kunnen inroepen omdat zij geen Nederlands sprak. Dit mede bezien in het licht dat eiseres in staat was, na de verbreking van haarrelatie,zich in Nederland tot een vriendin te wenden en later bij familie is gaan wonen. Deze personen hadden eiseres kunnen begeleiden in, bijvoorbeeld, de gang naar een vertrouwensarts. Dat

7 14. Juli :44 WORMHOUOT ADVOCATEN Nr P. 8 Regnr.: AWB 09/47247 BEPTDN 4 eiseres bij de ambtelijke hoorcommissie van verweerder heeft verklaard over het huiselijk geweld, doet niet af aan het ontbreken van voornoemde bewijsstukken. Voorts heeft eiseres aangevoerd dat 2ij niet terug kan keren naar Marokko wegens haar positie als gescheiden vrouw. De rechtbank is met verweerder van oordeel dat etseres heeft nagelaten dit met stukken te onderbouwen. De enkele stelling dat zij niet terug kan keren omdat zij niets heeft in Marokko, heeft niet specifiek betrekking op haar positie als gescheiden vrouw. Verweerder heeft naar het oordeel van de rechtbank mogen oordelen dat eiseres geacht wordt zich te kunnen handhaven in het land waar zij het grootste gedeelte van h nar (even heeft doorgebracht. Daarbij komst dat eiseres in Marokko familieleden heeft wonen. De stelling van eiseres dat haar stiefmoeder niet wil dat zij terugkeert, is niet met stukken onderbouwd. Eiseres is overigens een volwassen vrouw en moet derhalve in staat zijn om zichzelf te redden in haar land van herkomst. Het gegeven dat de situatie in Nederland gunstiger is dan die in Marokko is geen reden om in afwijking van het beleid verblijf toe te staan aan eiseres. 5 Op grond van het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat verweerder op goede gronden heeft vastgesteld dat eiseres niet in aanmerking komt voor de gevraagde vergunning. 6 Het beroep is derhalve ongegrond. 7 Er zijn geen termen aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

8 4. Juli :45 WORMHOUDT ADVOCATEN Nr P. 9 Regnr.: AWB 09/47247 BEPTDN UI BESLISSING De rechtbank 's-gravenhage, RECHTDOENDE: verklaart het beroep ongegrond. Aldus vastgesteld door mr. mr. A. Badermann. C. Fetter, in tegenwoordigheid van de griffier Uitgesproken in het openbaar op 7 juli RECHTSMIDDEL Partijen kunnen tegen deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. De termijn voor het indienen van een beroepschrift bedraagt vier wçlcen n a de verzending van de uitspraak door de griffier. i Bij het beroepschrift dient een kopie van deze uitspraak te wörtien overgelegd. Het beroepschrift dient een of meer grieven tegen de uitspraak van de rechtbank te bevatten en moet worden geadresseerd aan de Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak, Hoger beroep vreemdelingenzaken, Postbus"l6l 13,2500 BC Den Haag. (nadere informatie Afschrift verzonden op: J JUL 2010

9 4. Juli :42 WORMHOU0T ADVOCATEN Nr P. 3 wormhoudt berg advocaten Mr. M. B*rg Mr. S. Brouwer Aan de Afdeling Bestuursrechtspraak van De Raad van State Postbus BC DEN HAAG Mr. P. Goattsch Mr. A.M, van den Hurk Mr. H-H, Wormhoudt tevens per telefax Betreft: 09/ / Staal Amsterdam, 14 juli 2010 Hoger beroepschrift Geeft eerbiedig te kennen: RAAD V TAT E 1 4 JUL Z010 ZAAKNR. aovon^lqa. AAN: ^ BEHANDELD: D'\- m. Amstelveenseweg XH Amsterdam T F Meretdriofil woimhou albergadrocolcn. ni xh*w.wormtiotidibargadvocûnn.n! geboren op van Marokkaanse nationaliteit, verblijvende te woonplaats kiezende ten kantore van mr M. Berg, Amstelveenseweg 4 te Amsterdam, die door haar bepaaldelijk is gevolmachtigd tot hel instellen van dit hoger beroep en als zodanig zal optreden. Appellante steil hiermede hoger beroep in van de uitspraak van de Rechtbank 's- Gravenhage, d.d. 7 juli 2010 (productie!) De grieven welke appellante aanvoert zijn de navolgende. Grien. Appellant kan zich niet verenigen met de overweging 4 van de rechtbank waarin wordt overwogen: " de rechtbank volgt verweerder in zijn stelimg dat onvoldoende redengevend wordt geacht dat etseres destijds geen hulp heeft kunnen inroepen omdat zij geen Nederlands sprak. (...) 1 Woroihoudl Berg Areolen 'u em taslcnragolktap. De aansprakelijkheid von çtk der maton it bbfxrkt lot het bedrag da\ in voorkomend geval door de beroeptaanspraketijkheidr'trzelteroar wordr ullbeloold.

10 14, Juli :42 WORMHOÜ0T ADVOCATEN Nr P. 4 Dat eiseres bij de ambtelijke hoorcommissie van verweerder heeft verklaard over het huiselijk geweld, doet niet af aan het ontbreken van bewijsstukken." Toelichting: Naar het oordeel van appellante miskent de rechtbank dat gelet op het bepaalde in BI6/7 VC, het overleggen van de daar genoemde bewijsstukken geen absolute voorwaarde voor de inwilliging van een verzoek om voortgezet verblijf na huiselijk geweld vormt. Naar het oordeel van appellante heeft zij tot twee maal toe bij de ambtelijke commissie van verweerder zodanig uitgebreid en gedetailleerd verklaard over het door haar ondervonden geweld dat reden was voor de beëindiging van het huwelijk op basis waarvan haar verblijf in Nederland was toegestaan, dat geen aanleiding bestond aan het ondervonden geweld Ie twijfelen. Voor zover verweerder niettemin van oordeel zou zijn dat het ontbreken van eerderbedoelde stukken verlening in de weg zouden staan, had verweerder derhalve, gezien alle feiten en omstandigheden met toepassing van artikel 4:84 AWB behoren in te willigen, althans is het in beroep bestreden besluit op dit onderdeel niet deugdelijk gemotiveerd. Ook dat heeft de rechtbank miskend. Daarnaast is appellante van oordeel dat verweerder ten onrechte geen belang heeft toegekend aan de melding die appellante van het geweld heeft gedaan bij de politie. Die melding is aan verweerder bevestigd. Verweerder heeft immers nadrukkelijk aangegeven dat met een dergelijke melding genoegen wordt genomen. Nu op geen enkele wijze door verweerder wordt aangegeven waarom appellante bij de politie het geweld niet aannemelijk heeft gemaakt had verweerder niet tot de overweging op dit onderdeel in het in beriep bestreden besluit kunnen komen. De rechtbank heeft dat miskend. Gelet op het voorgaande kan naar het oordcel van appellante de Ihans bestreden uitspraak niet in stand blijven. Redenen waarom: Appellant Uw College verzoekt de uitspraak d.d. 7 juli 2010 van de Rechtbank 's- Gravcnhage, te vernietigen. s Gemactóigde 2