Niet integrale producten Jeugd Wonen/Verblijf 9 oktober 2017 in Raadzaal Stadhuis Apeldoorn AGENDAPUNTEN

Transcriptie

1 Niet integrale producten Jeugd Wonen/Verblijf 9 oktober 2017 in Raadzaal Stadhuis Apeldoorn AGENDAPUNTEN 1 Opening en welkom 2 Kennismaking 3 Uitleg opbouw structuur producten en verblijf gezinsgericht 4 verblijf behandelgroep, intensief en 3 milieu 5 Pleegzorg en JeugdzorgPlus 6 Proces tarieven en implementatie 7 Sluiting en vervolg 1. Opening en welkom De bijeenkomst wordt gestart om uur en de aanwezigen worden van harte welkom geheten door Peter Liebrechts. Gespreksleider is Monique te Wierik. 2. Kennismaking Er is een korte kennismakingsronde. De gespreksleider geeft aan dat het in deze bijeenkomst zal gaan om de specifieke producten en omvang van de niet-integrale zorgproducten Jeugd Wonen/Verblijf, in een latere bijeenkomst zal het gaan om de tarifering. 3. Opbouw structuur producten en verblijf gezinsgericht Een zorgproduct is opgebouwd uit de bouwstenen: cliënt typering, opdracht aan de zorgaanbieder, inhoudelijke eisen aan de zorg, eisen aan de professional, agogisch klimaat, begeleiding groep en behandeling jeugd. Gevraagd wordt of er in het overzicht met de bouwstenen items gemist worden, dit blijkt niet het geval. De integrale producten zijn gerangschikt in crisis, intensief, perspectief en duurzaam. Het kwadrant geeft een denkrichting, maar is voor de uitvoering geen (strak) kader. Mevrouw Bos van de organisatie Spelrijk vraagt naar de eis van SKJ-registratie voor de speltherapeuten. Aangegeven wordt dat er gebruik kan worden gemaakt van de tenzij-regeling van de SKJ omdat dit vergelijkbaar is met de registratie bij de organisatie voor vak therapeuten. Dit zal nader worden uitgezocht en indien ook zo bevestigd wordt door het SKJ zou het van toepassing kunnen worden in de raamovereenkomst. De productdefinities wonen/verblijf integraal worden getoond. Mevrouw Wellenberg van de organisatie Zozijn Zorg vraagt of behandeling en ambulant hier ook worden behandeld. Maarten Swagerman geeft aan dat er op 2 oktober een bijeenkomst was over de integrale producten en dat de aanwezigen tot 23 oktober hierover via mail nog vragen kunnen stellen of kunnen reageren. De specifieke jeugd producten voor ambulante behandeling komen in de middagsessie van 9 oktober aan bod. In de productenstructuur van niet-integrale producten jeugd wordt een onderscheid gemaakt in: verblijf gezinsgericht, verblijf Jeugd GGZ, verblijf behandelgroep, verblijf behandelgroep intensief, verblijf 3 milieu, pleegzorg en jeugdzorg plus. Er is voor de productdefinitie gebruik gemaakt van de al bestaande producten vanuit de AWBZ. Mevrouw Bellert van de organisatie Ambiq merkt op dat de toeslag op het 1

2 product moeder en kind moet worden beschreven, dit is een product naast de zorg. Dit is een actiepunt voor alle toeslagen. Er zal een duidelijke omschrijving worden gemaakt voor een toeslag met een vergoeding. Mevrouw Roeling van de organisatie Lijn 5 vraagt welke producten van toepassing zijn in een behandeling in een thuissituatie. Maarten Swagerman geeft aan dat deze oproep in de bijeenkomst van 2 oktober ook is gedaan en dat dit zal worden meegenomen in het proces. Hij geeft tevens aan dat er nog nader gekeken zal worden naar de leeftijdsgrens in de aansluiting van leren en werk. De samenvoeging van verblijfsvormen is realiseerbaar wanneer deze goed gedefinieerd worden. Geconstateerd wordt dat er in het overzicht geen zorgproducten worden gemist. Er wordt ingezoomd op het verblijf gezinsgericht. Gevraagd wordt of deze omschrijving correct is. Genoemd wordt dat dit zo is, maar dat deze omschrijving kan worden aangevuld met een apart product. Mevrouw De Bruin van de organisatie Stichting Jeugddorp De Glind zegt dat niet iedere gezinsbegeleider nu hbo-geschoold is. De gespreksleider geeft aan dat de Zorgregio de kwaliteit van het agogisch klimaat wil borgen en om deze reden wordt er transparantie gevraagd van de aanwezige aanbieders. Er is discussie of de kwaliteit wordt gegarandeerd door het opleidingsniveau van de medewerkers. De kwaliteit is binnen de organisaties op verschillende wijzes geborgd. Bij Lijn 5 bijvoorbeeld, is er een behandel coördinator gekoppeld aan gezinsouders en worden ouders gescreend door middel van toetredingseisen. Mevrouw Mulder van de organisatie Coöperatie Boer en Zorg is er geen voorstander van om eisen te stellen in de raamovereenkomst, maar zegt dat het beter is om te verwijzen naar het SKJ-certificaat met daarbij nog de eventuele eisen die nodig zijn om een goed agogisch klimaat te bewerkstelligen. De gespreksleider geeft aan dat de aanwezigen de mogelijkheid hebben om input te leveren voor de opbouw van het kwaliteitskeurmerk. Jeanne Mertens geeft aan dat de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid geborgd moet zijn. Maarten Swagerman zegt dat daarom zoals nu is voorgesteld: een hbo-er met een agogische achtergrond met een SKJ registratie, zodat er duidelijke sprake is van kwaliteit, aansprakelijkheid en eventueel tuchtrecht. Er wordt gezocht naar een heldere toepassing van de norm verantwoorde werktoedeling, hierover is ook overleg met de inspectie, gezocht wordt naar eenduidige en eenvoudige eisen die hiervoor kunnen worden gesteld. De Zorgregio wil daarom verwijzen naar wat wettelijk is vastgelegd en de zekerheden die daaruit voortkomen, zoals SKJ, BIG of de gelijkwaardige registraties.. De heer Bicici van de organisatie Lindenhout vraagt of de opmerkingen die in deze bijeenkomst worden gemaakt, ook worden meegenomen in de aanbesteding. Maarten Swagerman zegt dat de stukken, het verslag van deze bijeenkomst, met de vragen en antwoorden die nog via de mail zullen worden ontvangen, zullen worden gepubliceerd op de site De vertaling van de gesprekken zal terugkomen in de raamovereenkomst. Dit zal op de bijeenkomst van 4 december toegelicht worden. Mevrouw De Bruin vraagt of een extra begeleidingsvraag bij gezinsgerichte behandeling van een jongere, terugkomt in de niet-integrale producten. De gespreksleider geeft aan dat dat een mogelijkheid is, waarbij het voor aanbieders wenselijk is om zelf de afweging te maken of ze straks willen inschrijven voor zowel integrale als niet-integrale producten. Mevrouw Roeling geeft aan dat complexe problematiek bij jongeren gerelateerd kan zijn met problemen die de ouders hebben en de extra expertise die hiervoor nodig is, is per situatie anders. Mevrouw 2

3 Toussaint van de organisatie Pluryn/Hoenderloo groep/intermetzo zegt dat er regulier en specialistisch gezinswonen wordt onderscheiden, dit is afhankelijk van de zorgvraag van het kind, elke vorm vraagt een ander soort begeleiding. Door mevrouw Toussaint wordt gevraagd of producten kunnen worden gestapeld of dat het nodig is om een sub product in gezinswonen te maken, dit laatste is wenselijk omdat kinderen soms langdurige zorg nodig hebben en het noodzakelijk is om een nieuw product in te zetten. Een stapeling van producten is vaak tijdelijk. Mevrouw Toussaint vraagt of het mogelijk is om te experimenteren buiten de gecontracteerde producten om. Maarten Swagerman geeft aan dat een raamovereenkomst wordt aangegaan voor een aantal jaren, maar dat het mogelijk is om door te innoveren, mits er geen wettelijke beperking is. Er is ruimte voor pilots en innovatie/doorontwikkeling gedurende de gecontracteerde periode. Mark van Gessel geeft aan dat hij geen goed beeld heeft op de veel voorkomende varianten. Dit zal moeten worden verduidelijkt in de verdere differentiatie van producten, de aanwezigen kunnen hiervoor hun inbreng toesturen. Zorgregio wil ook graag nadere input op wat onder complexe problematiek wordt verstaan door zorgaanbieders. 4. Verblijf behandelgroep, intensief en 3 milieu Na een kwartier pauze, is er aandacht voor andere vormen van verblijf. Er wordt gevraagd of de grootte van de groepen moet worden aangegeven. Mevrouw Wellenberg is van mening dat dit wel zou moeten bij verblijf gezinsgericht, in een gezinshuis bestaat deze groep uit 4. In een woonsetting is dit anders. Mevrouw Toussaint is het hiermee eens en geeft aan dat een woongroep in een wijk met 8 kinderen kan zijn. De gespreksleider vraagt zich af of de eis van groepsgrootte moet worden vermeld. Aangegeven wordt dat aanbieders de voorkeur hebben om hierover niets vast te leggen. Het gaat om het differentiëren van het product, de complexiteit van het product moet worden omschreven. De heer Bicici zegt dat de grootte van de groep ook iets aangeeft over de kwaliteit. Een minimum is mogelijk beter dan een maximum. De sheet verblijf behandelgroep wordt besproken. Aangegeven wordt dat verblijf woongroep hoort bij het product gezinsgericht verblijf. Hierover is een opmerking gemaakt op pagina 14, de niet integrale producten. Mevrouw Wellenberg leest dat een leeftijdsgrens van 6 jaar wordt genoemd. In de dialoog wordt geconstateerd dat de leeftijdsbeperking onterecht is en kan komen te vervallen. De gespreksleider vraagt of het product Nazorg apart moet worden omschreven. Mevrouw De Lange van de organisatie Pactum zegt dat nazorg essentieel is en wanneer dit in de WMO is opgenomen, dient deze niet te worden opgenomen in de raamovereenkomst van jeugd. Door de integrale inkoop kan het product nazorg integraal worden opgetuigd. Mevrouw Westerhof van de organisatie Zozijn Zorg is van mening dat Nazorg gecombineerd moet worden met verblijfssituatie en gezinsondersteuning, hierin zijn kansen voor afschaling en transformatie. De heer Bicici vraagt of het dan gaat om ambulante begeleiding of nazorg. De gespreksleider geeft aan dat bij afschaling bedoeld is dat het gaat om een behandelgroep waarbij getracht wordt om lichter te behandelen. De gespreksleider vraagt of deze omschrijving goed is. Mevrouw Roeling geeft aan dat na verblijf in een behandelvorm, er nu nazorg is in de vorm van ambulante zorg. Sybe Bijleveld vraagt waar het onderscheid is tussen woongroepen en verblijfgroepen met behandeling. Mevrouw De Lange zegt dat het mogelijk is om bij die woongroepen, extra pedagogische ondersteuning in 3

4 te zetten. Sybe Bijleveld zegt dat bij een woongroep er ook aandacht is voor maatwerk, maar dat behandeling hier niet in zit. Hij vraagt wat er zou gebeuren wanneer het onderscheid wordt weggehaald. Mevrouw Toussaint ziet onderscheid in de behandelintensiteit. Mevrouw Roeling ziet het onderscheid in in de mate waarop individuele behandeling nodig is. Mevrouw De Lange vraagt aandacht voor de groepsdynamiek, het vraagt een andere kwaliteit van de medewerkers om te kijken naar de ondersteuning voor de totale groep. Mevrouw Toussaint zegt dat de inzet van pedagoog of orthopedagoog groter is bij een behandelgroep dan bij een stabiele woongroep. Sybe Bijleveld geeft aan dat de inzet van een orthopedagoog onder behandeling valt en niet onder verblijf. De meerwaarde in het onderscheidende verschil is de inzet van de gedragswetenschapper voor zover dat niet individueel gericht is op het kind, maar ter ondersteuning van het pedagogisch klimaat. Mevrouw De Lange geeft aan dat cliënten die een behandeling nodig hebben, niet in een woongroep worden geplaatst omdat dit andere eisen stelt aan de begeleiding, en dat die eisen ook gevolgen heeft voor het financiële plaatje. Door de gespreksleider wordt gevraagd of de ketenregie een onderdeel moet zijn van de opdracht en hoe de verantwoordelijkheid nu wordt opgepakt in de behandelgroep. Mevrouw De Lange geeft aan dat dit afhankelijk is van de vraag, hierover worden in het traject afspraken gemaakt. Dit komt in het plan terecht. Mevrouw Toussaint geeft aan dat een intensieve begeleiding wel wordt vergoed. Er moet een behandelaar worden aangewezen voor de eindverantwoordelijkheid, maar dit is soms lastig met meerdere behandelaars op verschillende locaties. De hoofdbehandelaar kan er niet altijd eindverantwoordelijk voor zijn, dit heeft te maken met de BIG registratie en behandelovereenkomst tussen cliënt en de zorgaanbieder naar wie is verwezen. Daar zit een stuk privacy in wat heel ingewikkeld is voor behandelaars om dat te delen om mee te kijken bij anderen als een behandelaar niet in het team zit. Dit komt vaak voor bij complexere gezinnen, er moet wel aandacht voor zijn hoewel het geen onderdeel is van deze opdracht. Mevrouw De Lange noemt de administratieve last bij de transformatie. De gespreksleider vraagt wat de Zorgregio kan doen om dit te verminderen. Mevrouw Toussaint heeft goede ervaringen met wijkteams in Twente, ze wil graag samen met de toegangen werken aan een efficiëntere samenwerking. De gespreksleider vraagt of er nog andere ideeën zijn rondom het bevorderen van transformatie in de verblijf behandelgroep. Mevrouw Wellenberg zegt dat gekeken moet worden naar versterking van het thuismilieu, zodat goede combinaties worden gemaakt met ambulante begeleiding. Dit is niet altijd duidelijk in de beschikkingen, er is na opname niet altijd aandacht voor versterking van het thuismilieu. Om dit te kunnen realiseren, moet dit duidelijk in de productomschrijving worden meegenomen. Mevrouw Toussaint vraagt aandacht voor het soepeler laten verlopen van het op- en afschalen in het transformatieproces. Omdat er geen BSN nummer is voor het gezin, maar alleen voor individuele gezinsleden, maakt dit de samenwerking met andere organisaties lastiger. Mevrouw Mulder geeft aan dat er een integraal plan moet komen voor de systeembenadering. Een overall view lijkt in strijd met de individuele afwikkeling. Dit vraagt dus aandacht in de uitvoering van de zorg. De gespreksleider vraagt of er een richtlijn moet komen voor de professionals in deze behandelgroep. Mevrouw Westenhof zegt dat het norm verantwoorde werktoedeling, dus naar de richtlijnen van de SKJ, voldoende is. Mevrouw Toussaint geeft aan dat de inzet van mbo- of hbo geschoolde medewerkers afhankelijk is van de complexiteit van de doelgroep. Peter Liebrechts zegt dat een hbo-scholing en SKJ registratie voor iedere begeleider te zwaar wordt bevonden, hij vraagt welke eisen in plaats daarvan moeten worden gesteld die passend zijn voor de cliënt. De aanwezigen wordt gevraagd om hierover mee te denken. 4

5 Er wordt hierna ingezoomd op verblijf 3 milieu voorziening en gevraagd wordt of er voldoende onderscheid is met de lichtere variant. Mevrouw Toussaint geeft aan dat de hbo-eis hier wel van toepassing zou zijn. Mevrouw Roeling zegt dat de groepsgrootte afhankelijk is van het aantal medewerkers op de groep. De heer Bicici zegt dat afschaling bij deze groep lastig te definiëren is, gezien de complexiteit en onvoorspelbaarheid. Het werken vanuit een toekomstperspectief is vanaf het begin heel belangrijk, dus het afschalen dient van tevoren worden bepaald. Het verkorten van de doorlooptijd hangt hiermee samen. Mevrouw Westerhof weet niet of er een prikkel is die de behandeltijd zou kunnen verkorten. Mevrouw Toussaint geeft aan dat deze doelgroep vaak lang in de zorg blijft, het zou helpen wanneer er sneller woningen beschikbaar komen voor deze jongeren. Er wordt gevraagd of er nog aanvullende zorgvragen zijn op een 3 milieu instelling. Mevrouw Toussaint mist de kinder- en jeugdpsychiater in de opsomming van de beroepsgroepen. Ook wordt gevraagd of de 24-uurs beschikbaarheid moet worden gedefinieerd, dit moet worden aangevuld met de mogelijkheid om veiligheidsmaatregelen in te zetten. De laatste vraag is of dit past bij de LVG/ problematiek. Mevrouw Toussaint komt hier nog op terug. 5. Pleegzorg en JeugdzorgPlus De werving van nieuwe pleeggezinnen in Apeldoorn heeft de groep met pleeg- en netwerkgezinnen vergroot, het zou goed zijn om dit ook in andere regio s te doen. Mevrouw Westerhof vraagt wel aandacht voor het verhogen van de vergoeding, dit zou meer gezinnen motiveren om deel te nemen. De gespreksleider vraagt of de VNG set met vereisten voldoende is voor JeugdzorgPlus. Het bestaande kader is overgenomen, dat is voldoende. Wanneer de afschaling doorgaat, moet worden overwogen welk volume nodig is om dit product te kunnen blijven aanbieden. Mevrouw Toussaint noemt inbedding van dit product in de wijk nog een actie voor in de toekomst omdat de eisen van veiligheid en huisvesting het te duur maakt. Tot dan blijft de minimale beschikbaarheid noodzakelijk. Maarten Swagerman vraagt of de regio zich moet inzetten voor de voorwaardelijke machtiging. Mevrouw Toussaint zegt dit een onderwerp van gesprek kan zijn bij de alternatieven voor de JeugdzorgPlus. 6. Proces tarieven en implementatie De gespreksleider vraagt welke informatie moet worden uitgevraagd bij de tarief uitvraag. Er wordt aangegeven dat het huisvestingscomponent apart moet worden gevraagd en tevens wat de personele inzet is. Op het productiviteitsniveau moet gekeken worden welke behandelaren worden toegevoegd. Het zak- en kleedgeld in het tarief moet duidelijk zijn, wees heel duidelijk in exclusief of niet. De gespreksleider vraagt welke informatie moet worden uitgevraagd bij de implementatie. Hier wordt genoemd duidelijk maken of een beschikking doorloopt of niet, hoe de conversie loopt. Timing is ook belangrijk, in september moet al duidelijk zijn hoe de overgang is in het nieuwe jaar. Aandachtspunt is ook dat alle gemeenten meegaan en de bevoorschotting is ook belangrijk aldus de aanbieders. Maarten Swagerman geeft aan dat de manier van bekostigen niet wijzigt, er worden daarom eigenlijk ook geen onoverkomelijke problemen voorzien.. Bevoorschotting behoort niet tot de mogelijkheden. Voor de aanpassing van codes en tarifering is een half jaar uitgetrokken. In maart 2018 moet er een redelijk goed beeld zijn, dus er zijn dan 9 maanden om het in te regelen, Maarten Swagerman roept de aanwezigen op om hierin actief mee te denken. 5

6 De gespreksleider vraagt hoe de goed presterende aanbieder kan worden beloond. De aanbieders zien een beetje op tegen de administratie om dit te kunnen laten zien. Aangegeven wordt dat er bij belonen vaak aan geld wordt gedacht, maar een prijs voor het beste huis in de regio of een training zou ook een beloning kunnen zijn. De gespreksleider vraagt hoe de regio zicht krijgt op beschikbare bedden en wachttijden. Een goede definitie bepaling is wel belangrijk. De heer Bicici vraagt ook onderscheid in waar de informatie voor bedoeld is, voor het management of voor de behandeling. Het verkrijgen van actuele informatie is lastig, wel worden wachttijden gepubliceerd op diverse websites van de aanbieders, maar dit is niet haalbaar bij alle zorgaanbieders. 7. Sluiting en vervolg De aanwezigen hebben tot 23 oktober de tijd om schriftelijk te reageren om de onderwerpen die in deze sessie zijn besproken. De gespreksleider bedankt de aanwezigen voor hun input en sluit de vergadering om uur. 6