AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V1. Datum uitspraak: 29 november 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:, mede namens zijn minderjarige kinderen, (hierna: de vreemdelingen), appellanten, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Amsterdam, van 19 augustus 2010 in zaak nr. 10/5316 in het geding tussen: en de vreemdelingen de minister van Buitenlandse Zaken (hierna: de minister).

2 /1/V november Procesverloop Bij besluit van 12 augustus 2009 heeft de minister aanvragen van de vreemdelingen om hun een machtiging tot voorlopig verblijf te verlenen afgewezen. Bij besluit van 2 februari 2010 heeft de minister het daartegen door de vreemdelingen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 19 augustus 2010, verzonden op 23 augustus 2010, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdelingen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak hebben de vreemdelingen bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 14 september 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V november Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. A.B.M. Hent, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. J. Willems, ambtenaar van staat. w.g. Hent lid van de enkelvoudige kamer w.g. Willems ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 29 november Verzonden: 29 november 2010 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State,

4 14/09/ : DISTELPLEIN ADU uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Sector Bestuursrecht Zittinghoudende te Amsterdam zaaknummer: AWB 10/5316 V-nr: uitspraak van de enkelvoudige kamer voor vreemdelingenzaken in het geding tussen: geboren op, van Turkse nationaliteit, eiser, mede namens zijn minderjarige kinderen, en _, geboren op nationaliteit, gemachtigde: mr. J. Ru ijs, advocaat te Amsterdam,, geboren op, eveneens van Turkse en: de minister van Buitenlandse Zaken, verweerder, gemachtigde: mr. J.M. Hollebrandse, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst van het Ministerie van Justitie. Procesverloop Bij besluit van 12 augustus 2009 heeft verweerder de aanvraag van 20 maart om verlening van een machtiging tot voorlopig verblijf (mvv) met als doel "gezinsvorming bij echtgenote " afgewezen. Het daartegen ingestelde bezwaar is bij besluit van 2 februari 2010 ongegrond verklaard. Op 10 februari 2010 heeft derechtbankhet beroepschrift van eiser ontvangen. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 12 juli Eiser noch zijn gemachtigde is aldaar verschenen. Verweerder is vertegenwoordigd door zijn voornoemde gemachtigde. De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting gesloten. Overwegingen I. Verweerder hanteert de vaste bestuurspraktijk dat een mvv wordt verleend in gevallen waarin zodanig is voldaan aan de gestelde voorwaarden dat de minister van Justitie tot verlening van een verblijfsvergunning regulier zou overgaan Ingevolge artikel 3.22, eersteen tweede lid, van het Vreemdelingenbesluit (Vb) 2000 dient de persoon bij wie toelating als gezinslid wordt beoogd, zelfstandig en duurzaam over voldoende middelen van bestaan te beschikken, het zogenaamde middelen vereiste, In

5 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 07/09 Zaaknummer: AWB 10/5316 inzake I. Göroglu Pagina 2 van 4 afwijking van het eerste en het tweede lid wordt ingevolge het derde tid voor zover hier van belang - de verblijfsvergunning eveneens verleend indien de hoofdpersoon blijvend en volledig arbeidsongeschikt is Het ter zake geldende beleid is opgenomen in paragraaf B2/2.10 van de Vreemdelingencirculaire (Vc) 2000, Blijkens de in deze paragraaf opgenomen beleidsregels wordt, indien de hoofdpersoon geen uitkering krachtens de WAO. WAZ, WÏA of Wajong ontvangt de blijvendheid van de arbeidsongeschiktheid aangenomen indien: - sprake is van ten minste twee jaar volledige arbeidsongeschiktheid; - (gedeeltelijk) herstel voor ten minste nog eenjaar redelijkerwijs is uitgesloten; en - niet reeds op voorhand, gelet op de reden(en) van de arbeidsongeschiktheid, geheel of gedeeltelijk herstel na dit jaar is te verwachten. De vreemdeling dient zelf een verklaring van de GO&GD, een bedrijfsarts of een verzekeringsarts te overleggen waaruit het vorenstaande blijkt. De bedrijft- of verzekeringsarts dient met een aantekening over het betreffende specialisme te staan ingeschreven in het Beroepen in de individuele gezondheidszorg-register Volgens het in paragraaf B2/2.10 van de Vc 2000 neergelegde beleid wordt in die gevallen waarin de hoofdpersoon een uitkering krachtens de Wet werk en bijstand (Wwb) geniet en het voor de hoofdpersoon blijvend onmogelijk is om aan de verplichting tot arbeidsinschakeling te voldoen, ontheffing van het middelen vereiste verleend. Dat het blijvend onmogelijk is om aan die verplichting te voldoen wordt - behoudens bijzondere omstandigheden - slechts aangenomen indien de hoofdpersoon: - reeds vijfjaar volledig is ontheven van alle verplichtingen bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de Wwb (plicht tot arbeidsinschakeling); en - (gedeeltelijke of volledige) arbeidsinschakeling niet binnen een redelijke termijn te voorzien is Vast staat dat de echtgenote van eiser, mevrouw (hierna: referente) geen uitkering krachtens de WAO. WAZ, WTA of Wajong ontvangt. Tussen partijen is in geschil of eiser op één van de onder overweging 2.2 en 2.3 genoemde gronden in aanmerking komt voor vrijstelling van hel middelen vereiste Allereerst is aan de orde of referente, kan worden aangemerkt als blijvend en volledig arbeidsongeschikt in de hierboven bedoelde zin. Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat dit het geval is en heeft daartoe een rapportage van Serin Mens en Werk overgelegd van 21 februari Eiser kan hierin niet worden gevolgd. De door eiser overgelegde rapportage van Serin Mens en Werk vormt onvoldoende aanleiding voor het oordeel dat referente als blijvend en volledig arbeidsongeschikt moet worden beschouwd. Nog daargelaten dat het geen verklaring betreft van de OG&GD, een bedrijfsarts of een vertrouwensarts, zoals vereist in het ter zake geldende beleid, is deze rapportage immers niet van voldoende recente datum. De rapportage dateert van 21 februari 2007, terwijl de onderhavige aanvraag ruim twee jaar later is ingediend. Voorts is van belang dat uit de overgelegde rapportage niet blijkt dat referente op dat moment al twee jaar arbeidsongeschikt was. Ten slotte is van belang dat referente volgens het laatste re-integratieadviea van 28 september 2009 thans weer gedeeltelijk inzetbaar is voor arbeid. Het standpunt van verweerder dat referente niet kan worden aangemerkt als blijvend en volledig arbeidsongeschikt is dan ook in overeenstemming met de in overweging 2,2 genoemde beleidsregels.

6 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 08/09 Zaaknummer: AWB 10/5316 inzake Pagina 3 van Voorts is tussen partijen in geschil of referente blijvend niet in staat is om aan de plicht tot arbeidsinschakeling te voldoen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder zich op goede gronden op het standpunt gesteld dat referente niet als zodanig kan worden aangemerkt. Referente heeft immers niet aangetoond dat zij reeds vijfjaar volledig is ontheven van de plicht tot arbeidsinschakeling. Het standpunt van verweerder dat eiser niet fn aanmerking komt vooreen ontheffing is in overeenstemming met de in overweging 2.3 opgenomen beleidsregels Eiser heeft betoogd dat verweerder had moeten beoordelen of er bijzondere omstandigheden waren om af te wijken van het beleid. Naar het oordeel van de rechtbank is het aan eiser om bijzondere omstandigheden te stellen. Zijn betoog dat verweerder op grond van het rapport van Serin had moeten afwijken van het beleid kan niet worden gevolgd. De vraag of referente blijvend en volledig arbeidsongeschikt is, is immers onderdeel van de toetsing aan het beleid en kan daarom niet in het kader van de beoordeling van bijzondere omstandigheden nogmaals aan de orde komen. Nu eiser derhalve geen bijzondere omstandigheden als bedoeld in artikel 4:84 van de Algemene wet bestuursrecht heeft gesteld, was verweerder gehouden om in overeenstemming met voornoemde beleidsregels te handelen. 4. Ten slotte heeft eiser een beroep gedaan op het bepaalde in artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM) en zich op het standpunt gesteld dat er objectieve belemmeringen zijn om het gezinsleven in Turkije uit te oefenen. Wat hier verder ook van zij, naar het oordeel van de rechtbank is niet gebleken dat het voor referente blijvend onmogelijk is om te voldoen aan het middelen vereiste, dan wel aan de voorwaarden voor ontheffing van het middelenvereiste. Reeds hierom faalt het beroep van eiser op artikel 8 van het EVRM. 5. Op grond van het voorgaande verklaart de rechtbank het beroep ongegrond. 6. De rechtbank is niet gebleken van omstandigheden op grond waarvan verweerder het griffierecht zou moeten vergoeden dan wel een van de partijen zou moeten worden veroordeeld in de door de andere partij gemaakte proceskosten.

7 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 09/09 Zaaknummer: AWB 10/5316 inzake Pagina 4 van 4 Beslissing De rechtbank, verklaart het beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door mr, H.B. van Gijn, rechter, in tegenwoordigheid van L, Fernandez Ferreiro, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 19 augustus Afschrift verzonden op: ^ O All g 2010 Cone.: LFF Coll.: / D:C VK i VOOR KOPF CONFONDE GRIFFIER OER ARRONDISSLM^NTS^CCMTDANK TE AMSTERDAM Tegen deze uitspraak staat hoger beroep open bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (adres: Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak, Hoger beroep vreemdelingenzaken, Postbus BC VOravennagc). De termijn voor het instellen van hoger beroep bedraagt vier weken. Naast de vereisten waaraan het beroepschrift moet voldoen op grond van artikel 6:5 van de Awb (zoals het overleggen van een afschrift van de«uitspraak) dient het beroepschrift ingevolge artikel 85. eerste lid, van de Vw 2000 een of meer grieven te bevatten. Artikel 6:6 van de Awb (herstel verzuim) is niet van toepassing.

8 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 01/09 A d v o c a t e n k a n t o o D i s t e I p I e i n Raad van State Afdeling bestuursrechtspraak Hoger beroep Vreemdelingenzaken Postbus BC Den Haag Faxnummer: RAAD VAN STATE ZAAKNR. AAN: BEHANDELD DD: INGEKOMEN 1 4 SEP 2010 ip^ S PAR: mr. f SP. GiJsbertJ Hodenpijl rnw, mr, A.M. Hilhoret mr, J. Tuitjer mr. J. Rutjs mw. mr. M.M A. Appelman mr, ing, EU, den Hertog Dlatelpleh XH Amsterdam Postbus AA Amsterdam Telefoon (020) Tfllerfa* (020) Amsterdam 14 september 2010 Ons kenmerk JRjr Uw kenmerk 10/5316 VISUM 191 AS G165 Betreft / Hoger beroep beslissing Rechtbank Den Haag, nevenzittingsolaats Amsterdam. Zaaknummer: 10/5316 geeft eerbiedig te kennen:, geboren op van Turkse nationaliteit, alsmede zijn minderjarige kinderen en, geboren op Turkse nationaliteit, allen wonende te Turkije,, geboren op, eveneens van te dezer zake woonplaats kiezende te Amsterdam aan het Distelplein 10-14, Postbus te (1030 AA) Amsterdam, ten kantore van advocaat mr. J. Ruijs, die hierbij verklaart te dezer zake door appellanten bepaaldelijk te zun gevolmachtigd om namens hem dit hoger beroepschrift in te dienen en te ondertekenen; Appellanten kunnen zich niet verenigen met de beslissing van de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Amsterdam, zaaknummer 10/5316, waarbij het beroepschrift van appellanten ongegrond werd verklaard. Van de beschikking waarvan hoger beroep wordt als productie 1 een afschrift overgelegd. Algemeen: Appellanten zijn, afgezien van hun persoonlijk belang bij dit hoger beroepschrift van mening dat de grieven hiervan rechtsvragen aan de orde stellen die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, en dat derhalve de aangevoerde grieven tot vernietiging van de aangevallen uitspraak behoren te leiden.

9 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 02/09 Advocatenkantoor 2 Disteiplein Appellanten verwijzen daartoe tevens naar hetgeen door of namens hen in vorige instanties is verklaard en aangevoerd, waarvan de inhoud als hier woordelijk herhaald en ingelast dient te worden beschouwd. Appellanten wensen de navolgende grief naar voren te brengen. Grief 1: Ten onrechte overweegt de rechtbank (op pagina 2, alinea 3.2.) het volgende: " Allereerst is aan de orde of referente, kan worden aangemerkt als blijvend en volledig arbeidsongeschikt in de hierboven bedoelde zin. Eiser heeft zich op het standpunt gesteld dat dit het geval is en heeft daartoe een rapportage van Serin Mens en Werk overgelegd van 21 februari Eiser kan hierin niet worden gevolgd. De door eiser overgelegde rapportage van Serin Mens en Werk vormt onvoldoende aanleiding voor het oordeel dat referente als blijvend en volledig arbeidsongeschikt moet worden beschouwd. Nog daargelaten dat hetgeen verklaring betreft van de GG&GD, een bedrijfsarts of een vertrouwensarts, zoals vereist in het ter 2ake geldende beleid, is deze rapportage immers niet van voldoende recente datum. De rapportage dateert van 21 februari 2007, terwijl de onderhavige aanvraag ruim twee Jaar later is ingediend. Voorts is van belang dat uit de overgelegde rapportage niet blijkt dat referente op dat moment al twee Jaar arbeidsongeschikt was. Tenslotte is van belang dat referente volgens het laatste re-integratie advies van 28 september 2009 thans weer gedeeltelijk inzetbaar is voor arbeid. Het standpunt van verweerder dat referente niet kan worden aangemerkt als blijvend en volledig arbeidsongeschikt is dan ook in overeenstemming met de in overweging 2.2 genoemde Beleidsregels, " Toelichting: Immers, de rechtbank gaat hier voorbij aan de verplichting zich te beperken tot een marginale toets, waarbij de rechter niet treedt in beleidsvragen doch slechts nagaat of de overheid in het gegeven geval in redelijkheid aldus kon handelen. De rechtbank dient de beleidsmarge van de beslisser wiens besluit wordt getoetst te respecteren, hetgeen in casu niet is gebeurd. De rechtbank heeft een inhoudelijk oordeel gegeven over de aard en duur van de arbeidsongeschiktheid van referente, hetwelk oordeel achterwege had dienen te blijven. Appellanten merken hierbij op: 1. Dat zij van oordeel zijn dat hun beroepschrift ten onrechte door de Rechtbank ongegrond is verklaard; 2. Dat zij Uw college hierbij verzoeken het hoger beroepschrift, alsook het beroepschrift, gegrond te verklaren onder vernietiging van de bestreden beslissing van de Rechtbank Amsterdam van 23 augustus 2010, en alsnog te bepalen dat appellanten wordt toegelaten op de gronden als verzocht en in vorige instanties aangevoerd, althans verweerder

10 14/09/ : DISTELPLEIN ADU PAG. 03/09 Advocatenkantoor 3 Distelplein danwei de Rechtbank op te dragen (zulks) te beslissen met inachtneming van de uitspraak van Uw College; 3. Dat zij U hierbij verzoeken verweerder te veroordelen in de kosten van dit geding, waaronder begrepen het salaris van de gemachtigde van appellant Namens Ibrahim Göroglu en zijn twee minderjarige kinderen.