Lesbrief bij de voorstelling I CALL MY BROTHERS

Transcriptie

1 Lesbrief bij de voorstelling I CALL MY BROTHERS

2 Beste docent, Binnenkort bezoekt u met uw klas de voorstelling I Call My Brothers van Danstheater AYA en de Toneelmakerij. Onze ervaring leert dat leerlingen meer aangesproken worden door de voorstelling wanneer ze vooraf over thema's uit de voorstelling hebben nagedacht en de voorstelling kunnen betrekken op zichzelf. Met deze lesbrief dagen we leerlingen daartoe uit. De lesbrief bevat een inleiding op de voorstelling, informatie over AYA en de Toneelmakerij en een les ter voorbereiding op de voorstelling. Wij wensen u en uw leerlingen veel plezier met de lesbrief en de voorstelling. Hartelijke groet, Eva Knibbe en Anne Vermeegen Educatie de Toneelmakerij en Danstheater AYA

3 I Call My Brothers Een bom is geëxplodeerd, de stad is verlamd van angst. Amor dwaalt door de straten en doet zijn best niet op te vallen. Maar wat is normaal gedrag als iedereen zo wantrouwig naar je kijkt? Lijkt hij niet verdacht veel op de dader? Dezelfde afkomst, dezelfde zwarte rugzak. Ís hij misschien de dader, of zijn het de ogen van anderen die hem langzaam veranderen in de gehate terrorist? Als hij zichzelf in de winkelruit ziet, schrikt hij: Ik ving de blik van een extreem verdacht individu. Het was mijn eigen reflectie. Danstheater AYA Danstheater AYA maakt brutaal en interactief danstheater voor een jong publiek. Met verwondering en nieuwsgierigheid laten we de mens in al zijn kracht én kwetsbaarheid zien. Hierbij worden taboes niet geschuwd. We raken actuele en schurende thema s die aansluiten bij jongeren zoals culturele identiteit, seksualiteit, groepsdruk of populariteit. Onze voorstellingen kenmerken zich door een dynamische mix van dansvormen, speelstijlen en muziek. Uniek aan AYA is de inzet van de persoonlijkheid van de dansers om het publiek te ontroeren, te raken en te verleiden. We spelen in theaters en op scholen, zowel regionaal, landelijk als internationaal. Hiermee bereiken we zo n jongeren per jaar. De Toneelmakerij De Toneelmakerij is continu in beweging. We maken gedurfd, kwalitatief jeugdtheater voor alle leeftijdsgroepen, met liefde voor taal, interdisciplinair experiment en maatschappelijke betrokkenheid. We spelen in de midden- en kleine zalen van de theaters. Ons publiek zoeken we op in hun klaslokaal, waar de beleving intens en het contact maximaal is. We maken voorstellingen op locatie, werken in de wijken van Amsterdam en op zomerfestivals.

4 Theaterregels Waarschijnlijk hebben lang niet al uw leerlingen ervaring met theaterbezoek. Daarom is het belangrijk met hen te bespreken hoe het er in het theater aan toegaat. Zo kan de kennismaking met het theater voor iedereen een positieve ervaring zijn die hopelijk bijdraagt aan een blijvende interesse. Leerlingen waarderen regels beter wanneer zij die begrijpen. Het kan helpen om uw leerlingen de volgende vragen voor te leggen: - Wat is het verschil tussen kijken naar een film of kijken naar een theatervoorstelling? - Welke regels zou jij bedenken voor het publiek? Theaterregels - Op tijd aanwezig zijn. - Mobiele telefoons uit. - Geen jassen, tassen, petten in de zaal. - Zo dicht mogelijk bij het speelvlak gaan zitten. - Je mag reageren op de voorstelling, maar doe dit op fluistertoon. - Geen etenswaren, snoep, drinken en kauwgom in de zaal. - Blijf tijdens de voorstelling op je plek zitten. - Respect en aandacht voor de voorstelling en de dansers. - Het is gebruikelijk om te applaudisseren na afloop van een voorstelling. Al het bovenstaande lijkt erg vanzelfsprekend. Toch blijkt dat leerlingen zich vaak onvoldoende realiseren wat het betekent dat dansers en spelers zich live voor hen inspannen. Dit vraagt om een andere houding van het publiek dan bijvoorbeeld bioscoopbezoek.

5 Lesprogramma bij de voorstelling I call my brothers Leerdoel: de leerlingen maken kennis met thema s uit de voorstelling zoals stigmatisering en het effect van de blik van de ander op jouw gevoel. Duur: 60 minuten Benodigdheden: de lesbrief is gemaakt om in de klas uit te voeren, wanneer er tafels en stoelen in de weg staan kunt u dit gebruiken om de bewegingsopdrachten spannender te maken. In onze maatschappij is er veel aandacht voor ratio, denken en beslissen vanuit je hoofd. In theater en dans wordt er vanuit het lichaam gewerkt. Emoties en gedachten worden in lichaamstaal verbeeld. In de voorstelling I call my brothers wordt van beide gebruik gemaakt. In dit lesmateriaal maken leerlingen kennis met het gebruik van zich uitdrukken door middel van beweging. Warming Up Om de leerlingen in beweging te krijgen start de les met een korte warming-up. 1. Ga samen met de leerlingen staan. Leerlingen kunnen ook achter hun tafeltje staan. 2. Laat de leerlingen de rechterarm 8x uitschudden en telt daarbij hardop tot 8. Doe zelf ook mee. 3. Doe hierna hetzelfde met één voor één de linkerarm, het rechter- en linkerbeen. 4. Vervolgens laat je de leerlingen 4x alle lichaamsdelen uitschudden, daarna 2x en we eindigen met 1x. 5. Deze reeks herhaal je nog een keer herhalen, maar nu 2x zo snel. Nu iedereen warm is kan de les beginnen! Opdracht 1a. Thema: Amor, de hoofdpersoon uit de voorstelling, voldoet aan het profiel van de verdachte van een aanslag. Hij denk daardoor dat hij de aanslag misschien wel gepleegd heeft en gaat zich hiernaar gedragen. Doel: Onderzoek met de klas wat voor invloed de perceptie van een omgeving op je heeft. We gaan zorgen dat leerlingen dit aan de lijve kunnen ondervinden. 1. Verdeel de klas in twee helften. Geef de helft van de leerlingen de opdracht zo normaal mogelijk door de klas te lopen (2 min). De andere helft kijkt toe, geef deze groep de opdracht te kijken naar wat er met de lopers gebeurt. 2. Na 2 minuten normaal lopen geef je de leerlingen op duidelijke toon de volgende instructie: - Loop normaal! - Loop als iemand die er niet aan denkt dat hij loopt! - Zwaai met je armen! - Gebruik je benen! - Buig je knieën!

6 Note: Bovenstaande tekst is een scene uit voorstelling, deze kunnen leerlingen bij het voorstellingsbezoek herkennen. 3. Wissel de groepen en doe de oefening nog een keer. Geef de toeschouwers weer de opdracht te kijken naar wat er met de lopers gebeurt. 4. Bespreek wat er met de groep gebeurt als er gevraagd wordt normaal te lopen: wat hebben ze gezien en wat hebben ze ervaren? Bespreek het volgende met de leerlingen: Lopen is een automatisme, iets wat we doen zonder er over na te denken. Als een automatisme bewust gemaakt wordt, wordt het ongemakkelijk, oncomfortabel en worden we ons overbewust. Dit geldt ook voor stigmatisering; door media worden we gewezen op kenmerken van een terrorist zoals uiterlijk, achtergrond of religie. Andere mensen met dezelfde kenmerken worden dan al anders bekeken zonder dat zij iets met de aanslag te maken hebben. Opdracht 1b. 1. Vraag 4 leerlingen naar de gang te gaan. -U spreekt met de leerlingen in de klas af dat ze de leerlingen die op de gang staan straks verwelkomen alsof het hun broeders zijn (hun maatjes of beste vrienden). De leerlingen gebruiken hierbij alleen lichaamstaal. - U vraagt de 4 leerlingen binnen te komen en rond te lopen door de klas. - Vervolgens vraagt u de leerlingen die van de gang kwamen wat de klas deed. En hoe ze zich voelden bij het rondlopen in het klaslokaal. 2. U herhaalt de opdracht met vier andere leerlingen. Nu spreekt u met de klas af dat de leerlingen die binnenkomen mensen zijn die je verdenkt van een aanslag. Nb: Wanneer u merkt dat de leerlingen te veel moeten zoeken tijdens de opdracht kan je met zijn allen een beweging afspreken (afwenden, wegkijken, toeknikken, et cetera). Het is belangrijk dat de leerlingen niet praten tijdens de opdracht. 3. Draai het vervolgens ook om. Vertel de klas nu niets maar vraag de leerlingen die binnenkomen dat ze een aanslag hebben gepleegd. Wat merkt de klas aan hun gedrag? Opdracht 2 Thema: Vooroordelen Doel: Onderzoek met de klas wat voor een vooroordelen we allemaal hebben. U toont de bijgeleverde pagina met de foto s van de acteurs en dansers uit I Call My Brothers op het digiboard. Belangrijk: u vertelt nog niet dat dit de acteurs en dansers uit de voorstelling zijn.

7 U leest onderstaande stellingen en vragen op en gaat elke foto af. U vraagt de leerlingen bij elke stelling of vraag een persoon te kiezen en hun hand op te steken wanneer u deze persoon benoemt (persoon 1,2,3 etc). U kunt bij elke stelling aan een leerling vragen waarom hij of zij juist voor deze persoon heeft gekozen. - Naast wie zou je gaan zitten in de bus? (persoon 1, persoon 2, persoon 3 persoon 4 etc) - Wie heeft er een kind? - Wie zou je om hulp vragen als het nodig was? - Wie zou een goede vriend van je kunnen worden - Wie zou het opnemen voor een ander? - Wie heeft wel eens overwogen een aanslag te plegen? De docent vraagt de leerlingen vingers op te steken om te kijken of er in de klas massaal voor dezelfde personen is gekozen. Bij de laatste vraag (wie heeft wel eens overwogen een aanslag te plegen) kijken we welke foto het meest is gekozen en wordt een vervolgvraag gesteld: U vraagt: Hoe komt het dat we voor deze jongen kozen? U vertelt: We hebben dus bij bepaalde uiterlijke kenmerken bepaalde verwachtingen/angsten. De personen op deze foto s zijn de acteurs en dansers uit de voorstelling I call my Brothers. Ze zijn geen van allen van plan (geweest) een aanslag te plegen. Danstheater Aya en de Toneelmakerij hebben deze opdrachten gegeven om te onderzoeken welke vooroordelen we hebben, en welke invloed de blik van de ander heeft op ons gedrag. Tot slot Wilt u aan het einde van de les de theaterregels met de leerlingen doornemen? Veel plezier met de voorstelling!