West Side Story. Film met live orkest. Radio Filharmonisch orkest James Gaffigan dirigent

Transcriptie

1 Bernstein serie Groot Omroepkoor Radio Filharmonisch Orkest Muzikale Meesterwerken AVROTROS Klassiek AVROTROS Vocaal zaterdag (!) 26 mei 2018, uur inleiding Kees Wisse uur West Side Story Film met live orkest Radio Filharmonisch orkest James Gaffigan dirigent Leonard Bernstein West Side Story 1957 Akte 1: 1 uur 22 minuten pauze: ca. 20 minuten Akte 2: 1 uur 12 minuten NB! Eindtijd concert: uur LEONARD BERNSTEIN, 1955

2 2 credits West Side Story Associates SM presents WEST SIDE STORY MIRISCH PICTURES Presents WEST SIDE STORY A ROBERT WISE Production Starring NATALIE WOOD RICHARD BEYMER RUSS TAMBLYN RITA MORENO GEORGE CHAKIRIS Directed by ROBERT WISE & JEROME ROBBINS Screenplay by ERNEST LEHMAN Associate Producer SAUL CHAPLIN Choreography by JEROME ROBBINS Music by LEONARD BERNSTEIN Lyrics by STEPHEN SONDHEIM Based upon the Stage Play Produced by ROBERT E. GRIFFITH and HAROLD S. PRINCE Book by ARTHUR LAURENTS Play Conceived, Directed and Choreographed by JEROME ROBBINS Film Production Designed by BORIS LEVEN Music Conducted by JOHNNY GREEN Presented by MIRISCH PICTURES, INC. In Association with SEVEN ARTS PRODUCTIONS INC. Filmed in PANAVISION TECHNICOLOR Film screening of West Side Story courtesy of Metro Goldwyn Mayer Studios Inc. WEST SIDE STORY 1961 Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc. All Rights Reserved. West Side Story is available on Blu-ray DVD and all digital platforms. Tonight s program is a presentation of the complete film West Side Story with live performance of the film s entire score. The program runs 2 hours and 34 minutes, plus an intermission. It also includes the underscoring played by the orchestra during the Saul Bass-designed End Credits. We ask that, out of respect for the music, for the musicians playing it and for your fellow audience members, you remain in your seats until the End Credits are completed.

3 PRODUCTION CREDITS Producer: Paul H. Epstein for The Leonard Bernstein Office, Inc. Associate Producer: Eleonor M. Sandresky for The Leonard Bernstein Office, Inc. Production Supervisor: Eleonor Sandresky Technical Director: Alan Cox Sound Engineer: Douglas Martin Music Supervision: Garth Edwin Sunderland Original Orchestrations: Leonard Bernstein, Sid Ramin, Irwin Kostal Additional orchestrations: Garth Edwin Sunderland & Peter West Music Preparation: Peter West Original manuscript reconstruction: Eleonor M. Sandresky Technical Consultant: Laura Gibson Soundtrack Adaptation -- Chace Audio by Deluxe: Robert Heiber, Chris Reynolds, Andrew Starbin, Alice Taylor Sound Separation Technology provided by Audionamix Click Tracks and Streamers created by: Kristopher Carter and Mako Sujishi With special thanks to: Arthur Laurents and his Estate, Stephen Sondheim, The Robbins Rights Trust, The Johnny Green Collection at Harvard University, The Sid Ramin Collection at Columbia University, The Robert Wise Collection at the University of Southern California, Lawrence A. Mirisch, David Newman, Metro Goldwyn Mayer Studios Inc., MGM HD, Twentieth Century Fox Home Entertainment LLC, Ken Hahn and Sync Sound West Side Story is a registered trademark of The Leonard Bernstein Office, Inc. in the US and other countries.

4 4 TIVOLIVREDENBURG Nieuw seizoen AVROTROS Vrijdagconcert Liefde! Op 26 januari 1979 werd Muziekcentrum Vredenburg geopend met een concert door het Utrechts Symfonie Orkest. In februari dat jaar begonnen de concertseries met diverse omroeporkesten en het omroepkoor. Komend seizoen is dus een feestelijk jubileumseizoen. Een mooier thema dan 'Liefde' is dan nauwelijks denkbaar: het is dé inspiratiebron voor oneindig mooie en spannende meesterwerken. Zoals de Symphonie fantastique van Berlioz, of de cantate Sulamith van Jan van Gilse. Hoe de liefde om offers kan vragen in Verklärte Nacht van Schönberg en Die Seejungfrau van Zemlinsky. De onzekerheid in Schönbergs monodrama Erwartung, de droefenis van Maria in Miroir de peine van Hendrik Andriessen. Of werken die voor een onbereikbare geliefde geschreven werden, zoals Bartóks Eerste vioolconcert of de Eerste symfonie van Walton. En Romeo en Julia natuurlijk. Driemaal zelfs: van Berlioz, Prokofjev en Tsjaikovski. Bestel nu uw abonnementen voor deze serie in het Utrechtse TivoliVredenburg! Bernstein-special op Radio4 Van maandag 28 mei tot en met zaterdag 2 juni aanstaande staat Radio4 de hele week in het teken van Leonard Bernstein 100 jaar. Drankje na afloop Na het concert is er gelegenheid om een drankje te nuttigen.

5 West Side Story 5 Vier mannen en een musical nieuwe stijl In 1957 schreven vier heren musicalgeschiedenis. Hoewel in de ogen van het muziekleven de West Side Story onlosmakelijk is verbonden met Leonard Bernstein, en hij honderd jaar na zijn geboorte ook alle credits krijgt, waren het de gecombineerde inspanningen van Bernstein, choreograaf Jerome Robbins, scenarioschrijver Arthur Laurent en de jonge componist/tekstschrijver Stephen Sondheim die de som vele malen groter maakten dan de delen. Niet alleen creëerden ze een daverende show, ze veranderden het musicalpalet wel degelijk. Waar het verismo, het rauwe realisme, vooral in de Italiaanse opera s van Mascagni, Leoncavallo en Puccini al decennialang hoogtij vierde, waren de musicals tot dan toe vooral lichtvoetig en vrolijk. De donkere kanten van het dagelijkse leven kwamen op Broadway niet voor. Met de onmogelijke liefdesgeschiedenis die het tijdloze verhaal van Romeo en Julia verplaatst naar het twintigste-eeuwse New York en de meedogenloze strijd tussen twee straatbendes, brachten de heren juist die tragische actualiteit op het podium. Romeo heet hier Tony en Julia is Maria, een naam die dankzij deze musical een even onsterfelijke als onmogelijke melodie kreeg. En de Capulets en Montagues van Shakespeare werden de Jets en de Sharks, twee rivaliserende straatbendes die strijden om de macht in Upper West Side, New York. LEONARD BERNSTEIN, CHOREOGRAAF JEROME ROBBINS, SCENARIOSCHRIJVER ARTHUR LAURENTS, COMPONIST TEKSTSCHRIJVER STEPHEN SONDHEIM

6 6 Romeo en Julia in New York De Jets worden gevormd door de blanke Europees/Amerikaanse jongeren en staan onder leiding van Riff, de Sharks zijn van Puerto Ricaanse afkomst en worden geleid door Bernardo. De Jets dagen aan het begin van de musical de Sharks uit voor een ultiem gevecht en Tony, die al uit de bende is getreden, mag deze uitnodiging overbrengen. Tijdens een dansfeest ontmoet Tony de jongere zus van Bernardo, Maria. De vonk slaat over en een woedende Bernardo stuurt Maria naar huis, want aanpappen met de tegenpartij is er niet bij. Terwijl de Jets en de Sharks zich na het dansfeest klaarmaken voor een gevecht, verklaart Tony Maria de liefde. Het gevecht wordt verhinderd door het politieduo Schrank en Krupke en Tony stelt uiteindelijk een strijd met blote vuisten voor tussen de beide leiders van de Jets en de Sharks. Maria vraagt Tony echter elke vorm van geweld te verhinderen en als de heren klaar staan voor hun gevecht springt Tony tussenbeide. In de schermutselingen die volgen wordt Riff neergestoken door Bernardo. Tony steekt, verblindt door woede, op zijn beurt Bernardo dood. Maria vergeeft hem uiteindelijk, maar hij is vanaf nu opgejaagd wild. Hij duikt onder bij Maria en zij vindt in Anita, de vriendin van Bernardo, na enige pressie een bondgenote die het stel wil helpen vluchten. Als Anita door de Jets wordt aangerand is het over met de hulp en besluit ze wraak te nemen. Ze vertelt Tony dat Maria door de Sharks is doodgeschoten vanwege haar liefde voor hem. Tony rent verblind door verdriet de straat op. Daar ziet hij Maria levend en wel, maar het is te laat. Hij wordt neergeschoten door de Sharks en over het dode lichaam van Tony houdt Maria een aangrijpende preek tegen geweld. De beide bendes besluiten daarop dat het afgelopen moet zijn met de vijandelijkheden, zodat het einde toch nog enigszins positief lijkt. Hoewel de werkelijkheid in de straten van New York destijds nog veel meedogenlozer was, kwam het realistische gehalte van de musical over, vooral ook omdat verhaal, muziek, dans en spel een complete eenheid waren. De Washington Post noemde het werk na de première op 26 september 1957 in het Winter Garden Theatre op Broadway een uniek en samenhangend commentaar op het leven het geweld is zinloos, maar de muziek van Bernstein maakt dat we kunnen voelen wat we niet begrijpen.

7 ... een uniek en samenhangend commentaar op het leven het geweld is zinloos, maar de muziek van Bernstein maakt dat we kunnen voelen wat we niet begrijpen. De Washington Post na de première op 26 september Het was meteen een voorlopige kroon op een reis die in 1949 begon met een idee van choreograaf Jerome Robbins. Hij besprak met Bernstein, met wie hij in 1944 succesvol had samengewerkt voor het ballet Fancy Free, het idee om een musical te maken op basis van Shakespeares Romeo en Julia en het verhaal van het Verona van het einde van de zestiende eeuw te verplaatsen naar het New York van Het zou moeten gaan om een Joods meisje dat verliefd werd op een katholieke jongen. Een titel was er ook al: East Side Story, omdat op de zuidoostelijke kant van Manhattan, de Lower East Side, een grote Joodse gemeenschap woonde. Doordat de dirigentencarrière van Bernstein een grote vlucht nam, verdween het idee in de koelkast. Toen Bernstein zeven jaar later in Los Angeles met auteur Arthur Laurent sprak, kreeg het idee een nieuwe impuls door de vele berichten over de problemen met de stroom Puerto Ricanen die tussen 1945 en 1950 naar New York uitgeweken waren. Zij vestigden zich vooral in de West Side van Manhattan. Katholiek werd blank, Joods werd Puerto Ricaans en opeens lag er een script voor een zeer actuele musical met de titel West Side Story. Hoewel Bernstein zich graag met de teksten bemoeide, werd de pas 25-jarige Stephen Sondheim aangetrokken voor de liedteksten en daarmee was het droomkwartet compleet. Ontvangst en tournee De musical beleefde het voor die tijd buitengewone aantal van 732 voorstellingen en ging vervolgens ook nog op tournee door het land. Een verfilming kon niet uitblijven. En die kwam er. Robert Wise nam de productie op zich en, in eerste instantie in samenwerking met Robbins, de regie. Hoewel de film op een aantal kleine punten qua volgorde afwijkt van de musical, bleef de even opzwepende als emotionerende muziek zijn werk doen. De film werd een zo mogelijk nog groter succes dan de

8 8 musical. Alleen al in de Verenigde Staten bracht de film bijna 45 miljoen dollar op, een recordbedrag voor die tijd. En dat terwijl de meeste acteurs volkomen onbekend waren. Hoewel de grote namen in de rij stonden om de rol van Tony te spelen en zelfs Elvis Presley gepolst werd (zijn manager vond het geen goed idee ), was Nathalie Wood uiteindelijk de enige grote naam in de cast. Ze had een contract getekend om ook alle songs zelf te zingen, maar uiteindelijk besloot het productieteam haar zangbijdragen tot woede van Wood te laten inzingen door sopraan Marni Nixon. Een goede keuze van het productieteam, want onder de tien Oscars die de film won was ook die voor de beste filmmuziek. De naam van Bernstein werd daar in eerste instantie niet bij vermeld. Omdat Bernstein de muziek niet oorspronkelijk voor de film had geschreven, gingen de arrangeurs Sid Ramin, Irwin Kostal, Saul Chaplin en Johnny Green met de eer strijken. Als Bernstein de tijd had gehad, had hij ons niet nodig gehad, zei Kostal later. Elke noot in de West Side Story is van hem. Toch was Bernstein in eerste instantie erg enthousiast over de orkestratie die het viertal had gemaakt voor de musical. Over de filmscore was hij minder te spreken. Het orkest van dertig man was uitgebreid tot een ensemble van negentig en naar Bernsteins idee was de orkestratie te bombastisch. Uiteindelijk nam hij in de jaren tachtig zelf een versie van de complete West Side Story op met Kiri te Kanawa en José Carreras in de hoofdrollen. Het maakt allemaal niet uit, want de muziek blijft in welke vorm dan ook even pakkend. Bernstein en het vreemde interval Hoewel Bernstein, die net als George Gershwin decennia eerder, vooral als serieus componist te boek wilde staan en in de klassieke wereld last had van het feit dat hij zoiets als een musical had geschreven, loochent de geraffineerde toondichter zich nergens. De muziek van de West Side Story is zeker voor de musicalwereld van die tijd buitengewoon modern, coherent en op een bepaalde manier zelfs complex. Er is in elk geval een grote muzikale geest voor nodig om het meest lastige interval van de westerse muziek, de tritonus, de Diabolus in Musica, te promoveren tot kiemcel van een werk dat geschreven is voor de populaire musicalcultuur. Bernstein deed het en maakte de tritonus gemeengoed. Het vormt niet alleen het begin van dat smachtende Maria dat Tony in volle

9 verrukking zingt, maar het is er al meteen in de proloog om de ongemakkelijke spanning die de hele musical beheerst neer te zetten. Een spanning die ook zit in een song als Cool, waar niet alleen de tritonus een grote rol speelt, maar Bernstein ook zijn toevlucht neemt tot een soort twaalftoonsjazz. Dat gecombineerd met de perfecte couleur locale van de Latin ritmes die in onder andere Mambo en America nadrukkelijk naar voren komen en de romantiek van inmiddels tot evergreens uitgegroeide songs als Tonight, Somewhere en One Hand, One Heart maken Bernsteins West Side Story niet alleen revolutionair, maar ook tijdloos. Stephen Sondheim sloeg de spijker op zijn kop toen hij Bernstein een opbeurend briefje schreef naar aanleiding de enige vervelende recensie die na de première van de musical in The Nation verscheen: West Side Story is een enorme stap, Leonard. Zowel voor jou als voor Jerry en Arthur en voor mij. Op een vreemde manier ben ik buitengewoon trots op jou Dat West Side Story maar net zoveel mag betekenen voor het theater en voor de mensen die het zien als voor ons. 9 Paul Janssen LEONARD BERNSTEIN, 1955 Omdat Bernstein de muziek niet oorspronkelijk voor de film had geschreven, gingen de arrangeurs Sid Ramin, Irwin Kostal, Saul Chaplin en Johnny Green met de eer strijken. Als Bernstein de tijd had gehad, had hij ons niet nodig gehad, zei Kostal later. Elke noot in de West Side Story is van hem.

10 10

11 11 ALL PHOTOS COURTESY OF MGM

12 12 James Gaffigan, dirigent De Amerikaanse dirigent James Gaffigan is momenteel chef-dirigent van het Luzerner Sinfonieorchester. Sinds hij deze functie op zich nam, heeft hij met het orkest zowel nationaal als internationaal naam gemaakt met een aantal succesvolle tours en opnames. Als erkenning werd zijn contract verlengd tot Hij uitvoerenden bekleedde ook functies als eerste gastdirigent van het Radio Filharmonisch Orkest en werd in september 2013 benoemd tot de eerste gastdirigent van het Gürzenich Orchester in Keulen, een positie die voor hem is gecreëerd. Daarnaast is James Gaffigan in trek bij toonaangevende orkesten en operahuizen in Europa, de VS en Azië. In de afgelopen seizoenen gasteerde Gaffigan bij orkesten in Londen, Dresden, Tsjechië, Rotterdam, Wenen, Berlijn, Zürich, Götenborg, Tokio, Birmingham, Leipzig en Stuttgart. In de VS heeft hij bovendien gewerkt met het Philadelphia Orchestra, St. Louis, altimore, Pittsburgh en National Symphony Orchestras. In het seizoen 2016/17 dirigeerde James Gaffigan het Cleveland Orchestra, Chicago, San Francisco, Toronto, Detroit, BBC, Bournemouth en Sydney Symphonies, en de filharmonische orkesten van Oslo, Seoul en Los Angeles. In Parijs was hij te gast bij het Orchestre de Paris en het Orchestre National de France, en hij maakte zijn debuut bij het Mozarteum-Orchester Salzburg. In het operarepertoire werkte James Gaffigan met de Wiener Staatsoper (La bohème, Don Giovanni, Le nozze di Figaro), het Glyndebourne Festival (Così fan tutte, La Cenerentola, Falstaff), de Noorse Opera (La Traviata), Staatsoper Hamburg (Salome) en de Bayerische Staatsoper (Don Giovanni). Dit seizoen stond James Gaffigan voor het Chicago Symphony, Dallas Symphony, JAMES GAFFIGAN

13 het Philadelphia Orchestra, de Münchner Philharmoniker en het Koninklijk Concertgebouworkest, naast een verbintenis met het Luzerner Sinfonieorchester. Ook debuteerde hij bij zowel de Chicago Lyric Opera met een productie van Così fan tutte, als met Santa Fe Opera in een productie van Ariadne auf Naxos. Verder keerde hij terug bij de Wiener Staatsoper voor La Traviata. Radio Filharmonisch Orkest Het Radio Filharmonisch Orkest, opgericht in 1945, is een onmisbare schakel in het Nederlandse muziekleven. Het orkest speelt bijzonder geprogrammeerde symfonische concerten en concertante opera-uitvoeringen. Nederlandse en wereldpremières vormen een belangrijk onderdeel van het repertoire. De meeste concerten vinden plaats in het kader van de concertseries AVROTROS Vrijdagconcert (TivoliVredenburg Utrecht) en NTR ZaterdagMatinee en Het Zondagochtend Concert (Koninklijk Concertgebouw Amsterdam) en worden live uitgezonden op NPO Radio 4. Met de concertreeksen Pieces of Tomorrow en Out of the Blue in TivoliVredenburg en met lunchconcerten in het Muziekcentrum van de Omroep in Hilversum weet het orkest nieuwe muziekliefhebbers van alle leeftijden te bereiken. Markus Stenz is sinds 2012 chef-dirigent. Zijn voorgangers zijn Albert van Raalte, Paul van Kempen, Bernard Haitink, Jean Fournet, Willem van Otterloo, Hans Vonk, Sergiu Comissiona, Edo de Waart en Jaap van Zweden. Het orkest werkte bovendien samen met gastdirigenten als Leopold Stokowski, Kirill Kondrashin, Antal Doráti, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Michael Tilson Thomas, Gennady Rozhdestvensky, Christoph Eschenbach, Pablo Heras-Casado, Vasily Petrenko, Vladimir Jurowski en Valery Gergiev. De Amerikaan James Gaffigan is vaste gastdirigent sinds het seizoen ; Bernard Haitink heeft als beschermheer zijn naam aan het orkest verbonden. Met ingang van 1 september 2019 volgt de Amerikaanse dirigente Karina Canellakis Markus Stenz op als chef-dirigent van het Radio Filharmonisch Orkest. Zij wordt daarmee de eerste vrouwelijke chef-dirigent van een Nederlands symfonieorkest. Cd s met werken van hedendaagse componisten als Harvey, Torstensson en MacMillan, of de registratie van Wagners Parsifal live in de NTR ZaterdagMatinee onder leiding van Jaap van Zweden werden met prijzen als de Edison Klassiek onderscheiden. Meer recent verschenen Bruckners symfonieën onder leiding van Jaap van Zweden op cd, en bovendien Willem Jeths Blokfluitconcert (met Markus Stenz en Erik Bosgraaf) en Eerste symfonie (met Edo de Waart), Eine Lebensmesse van Van Gilse (met Groot Omroepkoor, solisten en Markus Stenz) en vioolconcerten van Sjostakovitsj en Goebaidoelina (met Simone Lamsma en respectievelijk James Gaffigan en Reinbert de Leeuw). Onlangs is de laatste hand gelegd aan de uitgave van de zeven Prokofjev-symfonieën (James Gaffigan). In 2014 kreeg het Radio Filharmonisch Orkest een Edison Klassiek Oeuvreprijs toegekend voor zijn verdiensten voor het 13

14 14 Nederlandse muziekleven. Als belangrijk bespeler van het Concertgebouw ontving het orkest samen met het Groot Omroep - koor in september 2017 de Concertgebouw Prijs, na eerdere prijswinnaars als Sir John Eliot Gardiner, Yo-Yo Ma, Janine Jansen en Thomas Hampson. Het Radio Filharmonisch Orkest maakt deel uit van de Stichting Omroep Muziek, samen met het Groot Omroepkoor en de productieafdeling van de concertseries van Radio 4 (NTR en AVROTROS). volg het orkest via twitter (@radiofilhorkest) en facebook IVAL PEL

15 15 BESCHERMHEER Bernard Haitink CHEF DIRIGENT Markus Stenz HONORARY CHIEF CONDUCTOR Jaap van Zweden ERE DIRIGENT Edo de Waart VASTE GASTDIRIGENT James Gaffigan ASSISTENT DIRIGENT Frans-Aert Burghgraef EERSTE VIOOL Elisabeth Perry Dimiter Tchernookov Alexander Baev Fred Gaasterland Roswitha Devrient Alberto Facanha Johnson Mariska Godwaldt Josje ter Haar Masha Iakovleva Kerstin Kendler Pamela Kubik Leonie Mensink Theo Ploeger Gerrie Rodenhuis TWEEDE VIOOL Casper Bleumers Andrea van Harmelen Ian van den Berk Esther de Bruijn Michiel Eekhof Wouter Groesz Yvonne Hamelink Annemarie van Helderen Esther Kövy Renate van Riel Alexander van den Tol Frits Wagenvoorde ALTVIOOL Huub Beckers Arjan Wildschut Igor Bobylev Sabine Duch Erik Krosenbrink Annemijn den Herder Annemarie Konijnenburg Robert Meulendijk Ewa Wagner Annemieke Huls CELLO Michael Stirling Eveline Kraayenhof Harm Bakker Mirjam Bosma Crit Coenegracht Anneke Janssen Rebecca Smit Arjen Uittenbogaard CONTRABAS Rien Wisse Walter van Egeraat Annika Pigorsch Edward Mebius Jim Schultz Eduard Zlatkin FLUIT Barbara Deleu Carla Meijers Maike Grobbenhaar HOBO Aisling Casey Marjolein Koning ALTHOBO Yvonne Wolters KLARINET Frank van den Brink Esther Misbeek Diede Brantjes (+esklarinet) BASKLARINET Sergio Hamerslag FAGOT Jos Lammerse Freek Sluijs CONTRAFAGOT Desirée van Vliet SAXOFOON Eva Martina van Grinsven Lars Niederstrasser Femke IJlstra HOORN Fréderick Franssen Toine Martens Rebecca Grannetia Martijn Appelo TROMPET Hans van Loenen Martijn de Laat Raymond Rook Hans Verheij TROMBONE Jaume Gavilan Agullo Victor Belmonte Albert Brandt Attema TUBA Bernard Beniers PAUKEN Paul Jussen SLAGWERK Hans Zonderop Mark Haeldermans Vincent Cox Esther Doornink DRUMS Peter de Vries HARP Ellen Versney PIANO CELESTA Stephan Kiefer GITAAR MANDOLINE Paul van Utrecht Radio Filharmonisch Orkest

16 16 volgende concerten vrijdag 8 juni 2018, uur TivoliVredenburg, Utrecht inleiding Huib Ramaer uur SERIE BERNSTEIN White House Cantata Radio Filharmonisch Orkest Groot Omroepkoor Wayne Marshall dirigent André Thomas koordirigent Heidi Stober sopraan, First Lady Nicole Cabell mezzosopraan, Seena Lukhanyo Moyake tenor, Lud Mark Stone bariton, President Roy van Vugt jongenssopraan, Little Lud Bernstein White House Cantata zaterdag 2 juni 2018, uur Concertgebouw, Amsterdam Elektra: Richard Strauss op zijn felst Radio Filharmonisch Orkest Groot Omroepkoor Markus Stenz dirigent Klytämnestra: Dalia Schaechter mezzosopraan Elektra: Elena Pankratova sopraan Chrisothemis: Asmik Grigorian sopraan Orest: Károly Szemerédy bariton Aegisth: Thomas Piffka tenor Der Pfleger der Orest: Florian Just bariton Die Vertraute: Laetitia Gerards sopraan Die Schleppträgerin: Renate Arends sopraan Ein junger Diener: James Kryshak tenor Alter Diener: Charles Dekeyser bas Die Aufseherin: Alwyn Mellor sopraan Strauss Elektra colofon PROGRAMMERING Astrid in t Veld PRODUCTIE Manon Tuynman, Anneke Peerik MARKETING & COMMUNICATIE Marco van Es, Mary Fan Zandkamp ADMINISTRATIE & FINANCIËN Stichting Omroep Muziek PRESENTATIE AVROTROS NPO RADIO 4 Mark Brouwers AUDIOVERSTERKING Rob van der Meijs MANAGER RADIO FILHARMONISCH ORKEST Wouter den Hond RANDPROGRAMMERING AVRO- TROS NPO RADIO4 Thea Derks ARTISTIEK LEIDER Kees Vlaardingerbroek DIRECTEUR STICHTING OMROEP MUZIEK Roland Kieft PROGRAMMATOELICHTING Paul Janssen REDACTIE PROGRAMMABOEK Clemens Romijn VORMGEVING Dorine Verharen EINDREDACTIE Onno Schoonderwoerd