De nieuwe wereld van de muziek

Transcriptie

1 Bernstein serie Groot Omroepkoor Radio Filharmonisch Orkest Muzikale Meesterwerken AVROTROS Klassiek AVROTROS Vocaal vrijdag 6 oktober 2017, uur inleiding Michel Khalifa om uur, zie pagina 2 De nieuwe wereld van de muziek Radio Filharmonisch Orkest Gustavo Gimeno dirigent Kirill Gerstein piano Charles Ives Central Park in the Dark 1906 Leonard Bernstein Tweede symfonie The Age of Anxiety voor piano en orkest 1949/1965 Part 1a: The Prologue: Lento moderato Part 1b: The Seven Ages (Variations 1-7) Part 1c: The Seven Ages (Variation 8-14) Part 2a: The Dirge: Largo Part 2b: The Masque: Extremely fast Part 2c: The Epilogue: Adagio Andante Con moto PAUZE Antonín Dvořák Negende symfonie in e opus 95 Uit de Nieuwe Wereld 1893 Adagio Allegro molto Largo Scherzo: Molto vivace Allegro con fuoco

2 2 Drankje na afloop Kirill Live-uitzending Na het concert is er gelegenheid om een drankje te nuttigen. Oscar van Hemel 125 voorconcert & inleiding Michel Khalifa uur Programma rond Oscar van Hemel ( ) door het Hexagon Ensemble Dit programma is onderdeel van de festiviteiten rond de viering van de 125ste geboortedag van Oscar van Hemel. Hexagon Ensemble Wout van den Berg fluit, Bram Kreeftmeijer hobo, Arno van Houtert klarinet, Marieke Stordiau fagot, Christiaan Boers hoorn, Frank Peters piano Van Hemel Blaaskwintet Van Hemel Sextet voor blazers en piano Herdenkingsconcert 8 oktober zondag 8 oktober uur Een herdenkingsconcert in het Muziekcentrum van de Omroep (Hilversum) met o.a. Kamerkoor Ad Parnassum en het Orkest van Utrecht. Violiste Emi Ohi Resnick speelt Van Hemels Eerste vioolconcert. Kaarten à 8 via info@oscarvanhemel.nl OSCAR-VAN-HEMELDAG Gerstein signeert cd s In de pauze Dit concert is deels te volgen via de Wolfgang app. Met deze app krijgt het publiek in de zaal toelichting op Dvořáks Negende symfonie Uit de nieuwe wereld via de eigen smartphone, zodat de concert-beleving wordt vergroot. Terwijl de musici spelen, biedt deze app uitleg en verhaal over wat er op dat moment in de muziek te horen is. Wolfgang is gratis te down loaden in de App Store en Google Store De AVROTROS zendt dit concert vanuit Tivoli- Vredenburg in Utrecht live uit op NPO Radio 4. Presentatie voor Radio 4 vanuit de zaal door Mark Brouwers. Bernstein in seizoen Als we elkaar raken door middel van muziek, dan raken we het hart, en de geest, tegelijkertijd. Woorden van Leonard Bernstein, die in 2018 honderd zou zijn geworden. Meer Bernstein dit seizoen: 21 OKT Missa brevis 26 JAN Eerste symfonie Jeremiah 3 NOV El Salón México (Copland/Bernstein) So pretty 2 MRT suite uit Fancy Fee 9 MRT Prelude, Fugue and riffs Three dance episodes uit On the Town Glitter and be gay uit Candide 26 MEI West Side Story (met film) 8 JUN White House Cantata VRIJDAGCONCERT.NL

3 De nieuwe wereld van de muziek 3 Central Park in the Dark Geen Amerikaanse componist was meer Amerikaans dan Charles Ives. Luisteren naar zijn muziek is voor zijn landgenoten nog altijd als het bladeren in oude schoolboeken. Dan komen belangrijke historische gebeurtenissen, feestelijke evenementen en ook talrijke facetten van het dagelijks leven tevoorschijn. Bekende danswijsjes krijgen gezelschap van plechtige religieuze hymnen. Of een brass - band marcheert dwars door een luisterrijke symfonie heen. Het bonte, montage-achtige van zijn muziek gaat vaak gepaard met een woeste experimenteerdrift (polytonaliteit, polyritmiek, klankclusters etc.), die maakte dat het handjevol mensen dat met zijn muziek in aanraking kwam subiet op de vlucht sloeg. De methodes die deze rare Amerikaan aan het begin van de twintigste eeuw toepaste raakten immers pas na de Tweede Wereldoorlog in zwang. Het bonte, montage-achtige van Ives' muziek gaat vaak gepaard met een woeste experimenteerdrift, die maakte dat het handjevol mensen dat met zijn muziek in aanraking kwam subiet op de vlucht sloeg. Dit laatste gold niet alleen voor de compositietechniek als zodanig, ook voor het doorbreken van de hiërarchie van de genres. Klassieke toonkunst stond voor hem niet hoger dan gebruiksmuziek. Kortom, geen andere muziek geeft duidelijker de Amerikaanse cultuur weer zoals die in de eerste helft van de vorige eeuw onbevangen haar eigen weg zocht. Al doen zijn vroege symfonieën soms aan Dvořák en Brahms denken, veel respect voor de grote helden van het muziekleven toonde hij niet. Chopin had een rok aan, zei hij. Van Richie Wagner moest hij niets hebben. En Debussy was iemand uit de stad die af en toe een uitstapje maakt naar het platteland.

4 4 Dat Ives niet op een groot publiek hoefde te rekenen besefte hij ter - dege. Als directeur van een succesvolle verzekeringsmaatschappij ik wil mijn gezin niet in dissonanten laten omkomen was hij niet afhankelijk van succes. Dus hij schreef alles op wat in zijn hoofd opkwam. Het succes kwam pas na zijn dood, vooral toen Leonard Bernstein, die hem op handen droeg, zijn orkestwerken ging dirigeren. Onder die orkestwerken is het bondige Central Park in the Dark uit 1906 altijd een favoriet geweest. Veel van wat Ives tot een unieke en buitengewoon excentrieke persoonlijkheid heeft gemaakt is in deze nocturne aanwezig. We luisteren naar een vredige impressie van de bekende, deze keer in het duister gehulde lommerrijke locatie in het centrum van New York (het echtpaar Ives woonde er niet ver vandaan), waar geluiden uit diverse richtingen zijn waar te nemen. Voortkruipende, onbestemde strijkers vormen een mysterieuze ondergrond. Al spoedig verheft zich een eenzame klarinet, waarna andere blazers zich melden en flarden van een verre piano, met een motiefje in syncopen, te horen zijn. Er voltrekt zich een splitsing in het orkest één van Ives eigenaardigheden waarbij de strijkers hun weg in hun eigen tempo vervolgen zonder dat de anderen zich daar iets van aantrekken. Wanneer een tweede piano zich bij het gezelschap voegt is duidelijk dat het orkest wordt beheerst door het ritme van de ragtime, waarbij het fortissimo en con fuoco naar een climax gaat. Plotseling valt de spanning weg. Terwijl het gefluister van de strijkers aanhoudt brengt ook de klarinet het begin van het werk in herinnering, waarna de muziek wegebt. De bedoeling van de componist was vanwege het gesplitste orkest beide groepen een eigen dirigent te geven, een advies dat meestal wordt opgevolgd. CHARLES IVES The Age of Anxiety In de muziek van Leonard Bernstein schuilt iets van de onbevangenheid die Ives zo bijzonder maakt. Zo was de beroemde dirigent in staat zowel vlotte theatermuziek (zie West Side Story) als ernstige symfonieën te componeren. Ook verbazen we ons er over dat Bernstein, om slechts één voorbeeld te noemen, in één van zijn drie symfonieën, de Tweede, een lange jazz-achtige pianosolo lanceert om die te laten volgen door Sjostakovitsj-achtige klaagmuziek. Waarna hij het bewuste deel, de finale, afsluit met een grootse apotheose waarmee hij Mahler naar de kroon lijkt te willen steken.

5 Het is niet alleen de verscheidenheid van Bernsteins partituren die verbaast, ook is er een frappant verschil tussen enerzijds de positieve energie die in zijn theatermuziek overheerst en aan de andere kant de ernst en diepte van zijn meeste werken voor de concertzaal. Dit laatste geldt zeker voor zijn drie symfonieën, waarvan zowel de Eerste (Jeremiah) als de Derde (Kaddish) een religieus (joods) onderwerp heeft. Voor zijn Tweede symfonie (1949) gebruikte Bernstein als leidraad het monumentale, 126 pagina s tellende verhalende gedicht The Age of Anxiety van W.H. Auden. Het beschrijft een ontmoeting van vier eenzame zielen, drie mannen en een vrouw, in een bar. Zij stellen elkaar vragen over de zin van het leven en meer kwesties van existentiële aard. Bij het ontbreken van bevredigende antwoorden raken zij steeds verder van hun uitgangspunt verwijderd. 5 De solist kan met enige fantasie beschouwd worden als een denkbeeldige persoon, die de in de muziek uit gedrukte gebeurtenissen op enige afstand gadeslaat. Daarin herkende Bernstein zichzelf, schreef hij. Bernstein had er muziektheater van kunnen maken, maar hij koos voor een groot instrumentaal werk. The Age of Anxiety (De tijd van de angst) is een concertante symfonie met een omvangrijke solistische pianopartij. De solist kan met enige fantasie beschouwd worden als een denkbeeldige persoon, die de in de muziek uitgedrukte gebeurtenissen op enige afstand gadeslaat. Daarin herkende Bernstein zichzelf, schreef hij. De componist zag in Audens literaire conversatiestijl aanleiding deze symfonie grotendeels te baseren op het variatie-principe. De veertien variaties die het eerste deel vormen zijn op een ingenieuze manier met elkaar verbonden, waarbij het verloop van de thematische relaties door zijn grilligheid moeilijk te achterhalen is. De ernst van het onderwerp heeft Bernstein er niet van weerhouden in het tweede deel (The Mask), een feestelijke jazz-episode voor piano plus slagwerk onder te brengen. In zijn lijvige toelichting verzuimt hij niet uit te leggen wat daarvoor de reden was. Bij LEONARD BERNSTEIN IN 1955

6 6 Auden wordt de conversatie van de vier personages verlevendigd dankzij een niet geringe hoeveelheid alcohol. Geen wonder trouwens na de diepe treurnis van het daaraan voorafgaande Largo (The Dirge). Het slotdeel (The Epilogue) wordt gedomineerd door extatische strijkers en machtig koper, als van de soundtrack van een vroege cinemascope-film. De componist zelf speelde bij de première in Boston onder leiding van Sergej Koussevitzky de solopartij. Op de onvermijdelijke vraag of het voor het begrip van deze symfonie noodzakelijk is het gedicht van Auden te kennen zei Bernstein aanvankelijk gedecideerd ja. Later zwakte hij dat af en onderstreepte hij de autonome kwaliteit van de muziek. Uit de Nieuwe Wereld Hoe kon Antonín Dvořák, zoon van het Boheemse platteland en verknocht aan zijn houten zomerhuisje, verzeild raken in het turbulente New York? Dat was te danken aan een rijke Amerikaanse dame. Jeannette Thurber schoof de beroemde componist uit Europa als enige kandidaat naar voren voor de functie van directeur van het pas opgerichte National Conservatory of Music. Als financier en voorzitter van dit instituut had zij recht van spreken. Dvořák aarzelde aanvankelijk, maar het in het vooruitzicht gestelde salaris nam zijn laatste twijfel weg. Zo verhuisde het gezin in 1892 naar 327 East 17th Street, waar een appartement met vijf kamers een royaal onderkomen bood. Hoe kon Antonin Dvořák, zoon van het Boheemse platteland en verknocht aan zijn houten zomerhuisje, verzeild raken in het turbulente New York? Dat was te danken aan een rijke Amerikaanse dame. Mrs. Thurber was er zich toen al van bewust dat zij niet alleen een beroemde directeur had binnengehaald, maar ook een musicus die als docent jonge Amerikaanse componisten kon inspireren. Zij zag in hem terecht het ideale voorbeeld van een componist wiens creativiteit is geworteld in de volkskunst conform het ideaal van de romantische nationale scholen in de tweede helft van de negentiende eeuw. Dvořák stelde haar niet teleur. Hij liet geen

7 mogelijkheid onbenut om naar negro spirituals en andere volksmuziek te luisteren, hetgeen hem niet onberoerd liet. Tijdens zijn driejarige verblijf in New York bond hij zijn leerlingen op het hart niet slaafs de Europese tradities te volgen. Een op toekomst gerichte Amerikaanse componist diende de muziek van zijn land serieus te nemen. Zijn eigen muziek had hij met uitbundige Boheemse dansritmen en melancholieke melodieën een eigen karakter gegeven. Waarom zouden spirituals en religieuze hymnen daarvoor minder geschikt zijn? De authentieke Amerikaanse muziek liet hem niet los. Maar het hergebruik van melodieën was beneden zijn waardigheid. Wel toont een aantal van Dvořáks in die periode ontstane composities melodische invallen die aan de volksmuziek aldaar doen denken. Dit geldt in hoge mate voor zijn Negende symfonie (1893), zijn laatste, die hij nadat de partituur al voltooid was in een opwelling de titel Uit de Nieuwe Wereld gaf. Een titel overigens die zijn landgenoten de schouders doet ophalen. Want er bestaat van meet af aan onenigheid over het Amerikaanse gehalte van deze symfonie. Het zijn eerder de sfeer en het karakter dan de details die een associatie met Amerika creëren. We denken bijvoorbeeld aan de kracht en bravoure in het eerste en het laatste deel. Klinkt hier niet de ware pioniersgeest? Ook is er de suggestie van onafzienbare ruimtelijkheid in het Largo. De prominente althobosolo in dit langzame deel bezit iets van een melancholieke spiritual. Dvořák heeft te kennen gegeven dat hij tijdens het componeren geïnspireerd werd door de beschrijving van een begrafenis in het omvangrijke gedicht The Song of Hiawatha van Longfellow (de componist was zelfs enige tijd van plan daarop een opera te baseren). De Symfonie Uit de Nieuwe Wereld, die in menig opzicht verschilt van al zijn voorgaande werken in dit genre, werd de bekroning van Dvořáks activiteit in Amerika. ANTONÍN DVOŘÁK 7 Aad van der Ven

8 8 Gustavo Gimeno, dirigent Gustavo Gimeno s onverwachte debuut bij het Koninklijk Concertgebouworkest in februari 2014, als invaller voor Mariss Jansons, zorgde voor een stroomversnelling in zijn carrière. In mei dat jaar viel hij in voor Lorin Maazel tijdens abonnementsconcerten en een tournee van de Münchner Philharmoniker. Verder uitvoerenden dirigeerde hij inmiddels het City of Birmingham Symphony Orchestra, het Deens Nationaal Symfonieorkest, het Orchestra Sinfonica di Milano Giuseppe Verdi en het Radio-sinfonieorchester Stuttgart. In het voorjaar van 2015 gooide Gustavo Gimeno hoge ogen met zijn debuut bij het Gewandhausorchester Leipzig. Sinds het seizoen 2015/16 is hij chef-dirigent van het Orchestre Philharmonique du Luxemburg. Tussen 2001 en 2013 was Gimeno soloslagwerker van het Koninklijk Concertgebouworkest. Ondertussen studeerde hij orkestdirectie aan het Conservatorium van Amsterdam en volgde hij lessen en masterclasses bij Ed Spanjaard, Hans Vonk en Iván Fischer. In 2012/13 was Gustavo Gimeno assistentdirigent bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Ook assisteerde hij Claudio Abbado bij het Orchestra Mozart, het Lucerne Festival Orchestra en het Mahler Chamber Orchestra, en Bernard Haitink bij het Orchestra Mozart. In maart 2015 debuteerde Gustavo Gimeno als operadirigent, met een productie van Bellini s Norma in het Palau de les Arts Reina Sofia in zijn geboortestad Valencia. In februari 2017 leidde hij het Koninklijk Concertgebouworkest in de wereldpremière van Amérique du Nord van Richard Rijnvos en werken van Bernstein. Verder debuteerde hij bij het Chicago Symphony Orchestra, het Boston Symphony Orchestra, het National Symphony Orchestra Washington, het Philharmonia Orchestra in Londen, de Wiener Symphoniker en het Orchestra dell Accademia Nazionale di Santa Cecilia in Rome. Kirill Gerstein, piano De pianist Kirill Gerstein is thuis in zowel klassieke muziek als in jazz. In 2010 ontving hij de Gilmore Artist Award, een prijs voor grensoverschrijdend kunstenaarschap, met de daarbij horende compositie-opdrachten voor nieuw werk GUSTAVO GIMENO MARCO BORGGREVE KIRILL GERSTEIN MARCO BORGGREVE

9 van Timo Andres, Chick Corea, Alexander Goehr, Oliver Knussen en Brad Mehldau, waarvan Gerstein vervolgens de premières verzorgde. Andere prijzen die Kirill Gerstein ontving waren de eerste prijs van het Arthur Rubinstein Concours in Tel Aviv in 2001, de Gilmore Young Artist Award in 2002 en een Avery Fisher Grant in Een belangrijk hoogtepunt vorig seizoen in New York was de première van een nieuwe Urtext-editie van Tsjaikovski s Eerste pianoconcert in de eigen versie van de componist uit 1879 met het New York Philharmonic Orchestra onder leiding van Semyon Bychkov. Die versie voerde Kirill Gerstein ook uit met orkesten in Atlanta, Detroit Symphony, Chicago en Napels, als ook met het BBC Scottish Symphony Orchestra bij de BBC Proms in Londen, evenals met het Filharmonisch Orkest van St. Petersburg en het Gewandhaus Orchester in Leipzig en het Radio Filharmonisch Orkest in de NTR Zaterdag- Matinee. Bijzonderheden van dit seizoen waren de uitvoering van het Pianoconcert van Busoni met het Boston Symphony Orchestra onder leiding van Sakari Oramo, van Gershwins Rhapsody in Blue in de originele jazz-bandversie en Schönbergs Pianoconcert met het Cleveland Orchestra en James Gaffigan, en van beide pianoconcerten van Gershwin met het St. Louis Symphony Orchestra en David Robertson. De in Voronezj (Zuidwest Rusland) geboren Kirill Gerstein studeerde onder meer bij Solomon Mikowsky aan de Manhattan School of Music in New York City, en in Madrid bij Dmitri Bashkirov en in Boedapest bij Ferenc Rados. Radio Filharmonisch Orkest Het Radio Filharmonisch Orkest, opgericht in 1945, is een onmisbare schakel in het Nederlandse muziekleven. Het orkest speelt bijzonder geprogrammeerde symfonische concerten en concertante opera-uitvoeringen. Nederlandse en wereldpremières vormen een belangrijk onderdeel van het repertoire. De meeste concerten vinden plaats in het kader van de concertseries AVROTROS Vrijdagconcert (TivoliVredenburg Utrecht) en NTR ZaterdagMatinee en Het Zondagochtend Concert (Koninklijk Concertgebouw Amsterdam) en worden live worden uitgezonden op NPO Radio 4. Met de concertreeksen Pieces of Tomorrow en Out of the Blue in Tivoli- Vredenburg en met lunchconcerten in het Muziekcentrum van de Omroep in Hilversum weet het orkest nieuwe muziekliefhebbers van alle leeftijden te bereiken. Markus Stenz is sinds 2012 chef-dirigent. Zijn voorgangers zijn Albert van Raalte, Paul van Kempen, Bernard Haitink, Jean Fournet, Willem van Otterloo, Hans Vonk, Sergiu Comissiona, Edo de Waart en Jaap van Zweden. Het orkest werkte bovendien samen met gastdirigenten als Leopold Stokowski, Kirill Kondrashin, Antal Doráti, Charles Dutoit, Mariss Jansons, Michael Tilson Thomas, Gennady Rozhdestvensky, Christoph Eschenbach, Pablo Heras- Casado, Vasily Petrenko, Vladimir Jurowski en Valery Gergiev. De Amerikaan James Gaffigan is vaste gastdirigent sinds het seizoen ; Bernard Haitink heeft als beschermheer zijn naam aan het orkest verbonden. 9

10 10 Cd s met werken van hedendaagse componisten als Harvey, Torstensson en MacMillan, of de registratie van Wagners Parsifal live in de NTR ZaterdagMatinee onder leiding van Jaap van Zweden werden met prijzen als de Edison Klassiek onderscheiden. Meer recent verschenen Bruckners symfonieën onder leiding van Jaap van Zweden op cd, en bovendien Willem Jeths Blokfluitconcert (met Markus Stenz en Erik Bosgraaf) en Eerste symfonie (met Edo de Waart), Eine Lebensmesse van Van Gilse (met Groot Omroepkoor, solisten en Markus Stenz) en vioolconcerten van Sjostakovitsj en Goebaidoelina (met Simone Lamsma en respectievelijk James Gaffigan en Reinbert de Leeuw). Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan de uitgave van de zeven Prokofjev-symfonieën (James Gaffigan). In 2014 kreeg het Radio Filharmonisch Orkest een Edison Klassiek Oeuvreprijs toegekend voor zijn verdiensten voor het Nederlandse muziekleven. Als belangrijk bespeler van het Concertgebouw ontving het orkest samen met het Groot Omroepkoor in september 2017 de Concertgebouw Prijs, na eerdere prijswinnaars als Sir John Eliot Gardiner, Yo-Yo Ma, Janine Jansen en Thomas Hampson. Het Radio Filharmonisch Orkest maakt deel uit van de Stichting Omroep Muziek, samen met het Groot Omroepkoor en de productieafdeling van de concertseries van Radio 4 (NTR en AVROTROS). volg het orkest via twitter (@radiofilhorkest) en facebook BERNARD HAITINK REIKTE OP 19 SEPTEMBER JL. DE CONCERTGEBOUW PRIJS UIT AAN HET RADIO FILHARMONISCH ORKEST EN HET GROOT OMROEPKOOR

11 11 BESCHERMHEER Bernard Haitink CHEF DIRIGENT Markus Stenz HONORARY CHIEF CONDUCTOR Jaap van Zweden ERE DIRIGENT Edo de Waart VASTE GASTDIRIGENT James Gaffigan ASSISTENT DIRIGENT Frans-Aert Burghgraef EERSTE VIOOL Elisabeth Perry Fred Gaasterland Roswitha Devrient Maria Escarabajal Alberto Facanha Johnson Mariska Godwaldt Josje ter Haar Masha Iakovleva Kerstin Kendler Pamela Kubik Leonie Mensink Pedja Milosavljevic Theo Ploeger Gerrie Rodenhuis Pieter Vel Ruud Wagemakers TWEEDE VIOOL Eveline Trap Andrea van Harmelen Sarah Loerkens Zofia Balcar Ian van den Berk Esther de Bruijn Michiel Eekhof Yvonne Hamelink Annemarie van Helderen Esther Kövy Dana Mihailescu Renate van Riel Alexander van den Tol Nina de Waal ALTVIOOL Francien Schatborn Huub Beckers Arjan Wildschut Igor Bobylev Sabine Duch Erik Krosenbrink Annemijn den Herder Annemarie Konijnenburg Robert Meulendijk Lotte de Vries Ewa Wagner Ruben Sanderse CELLO Michael Müller Anton Istomin Eveline Kraayenhof Winnyfred Beldman Mirjam Bosma Crit Coenegracht Sebastiaan van Eck Anneke Janssen Ansfried Plat Arjen Uittenbogaard CONTRABAS Rien Wisse Stephan Wienjus Walter van Egeraat Annika Pigorsch Edward Mebius Eduard Zlatkin Marijn van Prooijen Aristotelis Potamianos FLUIT Antonio Cabedo Cervera Ellen Alberts Adeline Salles HOBO Aisling Casey Yvonne Wolters Gerard van Andel KLARINET Arjan Woudenberg Diede Brantjes Sergio Hamerslag FAGOT Jos Lammerse Freek Sluijs Desirée van Vliet HOORN Petra Botma-Zijlstra Toine Martens Laurens Otto Rebecca Grannetia TROMPET Hans van Loenen Raymond Rook Hans Verheij TROMBONE Victor Belmonte Albert Jose Miguel Luna Agudo Twan Dubbers TUBA Luc Geraats PAUKEN Bas Voorter SLAGWERK Vincent Cox Esther Doornink Jennifer Heins Arjan Roos Gerda Tuinstra HARP Ellen Versney Saskia Rekké PIANO CELESTA Stephan Kiefer Pauline Post Radio Filharmonisch Orkest

12 12 volgende concerten vrijdag 13 oktober uur TivoliVredenburg, Utrecht inleiding Kees Wisse uur SERIE AVROTROS KLASSIEK Liefde en schelmenstreken Nederlands Philharmonisch Orkest Marc Albrecht dirigent Josef Špaček viool Strauss Don Juan Mendelssohn Vioolconcert Connesson Les cités de Lovecraft (wereldpremière) Strauss Till Eulenspiegels lustige Streiche zaterdag 7 oktober uur Concertgebouw, Amsterdam Vrijheid in Morse Les Siècles Vlaams Radio Koor François-Xavier Roth dirigent Chantal Santon-Jeffery sopraan Caroline Meng mezzosopraan Artavazd Sargsyan tenor Tomislav Lavoie bariton Méhul Ouverture Les amazons Kleinheinz Mis in As Beethoven Vijfde symfonie colofon PROGRAMMERING Astrid in t Veld PRODUCTIE Manon Tuynman MARKETING & COMMUNICATIE Marco van Es, Saskia Roos, Mary Fan Zandkamp MANAGER RADIO FILHARMONISCH ORKEST & GROOT OMROEPKOOR Wouter den Hond ADMINISTRATIE & FINANCIËN Stichting Omroep Muziek PRESENTATIE AVROTROS NPO RADIO 4 Mark Brouwers EINDREDACTIE AVROTROS NPO RADIO 4 Tim Moen ARTISTIEK LEIDER Kees Vlaardingerbroek DIRECTEUR STICHTING OMROEP MUZIEK Roland Kieft PROGRAMMATOELICHTING Aad van der Ven REDACTIE PROGRAMMABOEK Clemens Romijn VORMGEVING Dorine Verharen EINDREDACTIE Onno Schoonderwoerd