De administratieve lasten in België voor het jaar 2000

Transcriptie

1 De administratieve lasten in België voor het jaar 2000 Eindrapport Greet De Vil en Chantal Kegels Januari 2002

2

3 Federaal Planbureau Het Federaal Planbureau (FPB) is een instelling van openbaar nut. Het FPB voert beleidsrelevant onderzoek uit op economisch, sociaal-economisch vlak en op het vlak van leefmilieu. Hiertoe verzamelt en analyseert het FPB gegevens, onderzoekt het aanneembare toekomstscenario s, identificeert het alternatieven, beoordeelt het de gevolgen van beleidsbeslissingen en formuleert het voorstellen. Het stelt zijn wetenschappelijke expertise onder meer ter beschikking van de regering, het Parlement, de sociale gesprekspartners, nationale en internationale instellingen. Het FPB zorgt voor een ruime verspreiding van zijn werkzaamheden. De resultaten van zijn onderzoek worden ter kennis gebracht van de gemeenschap en dragen zo bij tot het democratisch debat. Internet URL: Publicaties Terugkerende publicaties: De economische vooruitzichten De economische begroting De Short Term Update Planning Papers (de laatste nummers) Het doel van de Planning Papers is de analyse- en onderzoekswerkzaamheden van het Federaal Planbureau te verspreiden. 89 Internationale samenwerking en instrumenten voor de besluitvorming in het klimaatbeleid T. Bernheim - Augustus De groene nationale rekeningen - Werktuig van een beleid inzake duurzame ontwikkeling Sophie van den Berghe, Juliette de Villers - September 2001 Working Papers (de laatste nummers) 6-01 De Directe Investeringen in het Buitenland: binnenkomende en uitgaande investeringen voor België Patrick Vandenhove - December Implications of Eastern EU - Enlargement for Belgium Dominique Simonis, Micheline Lambrecht - December General and selective wage cost reduction policies in a model with heterogeneous labour Peter Stockman - December 2001 Overname wordt toegestaan, behalve voor handelsdoeleinden, mits bronvermelding. Drukwerk: Ministerie van Economische Zaken. Verantwoordelijke uitgever: Henri Bogaert Wettelijk Depot: D/2002/7433/2

4 Dankwoord Dit rapport zou niet tot stand gekomen zijn zonder de medewerking van verschillende mensen. Het lijkt ons dan ook gepast een woord van dank aan hen te richten. De heer Jean-Pierre Georges en zijn team van het NIS voor het samenstellen van de steekproef, de heer Stefaan De Vos en mevrouw Yolande Servais van het Ministerie van Landbouw en Middenstand voor het uitwisselen van hun ervaringen over de enquêtes, de beroepsfederaties van de ondernemingen en de zelfstandigen bij het voeren van de pilootfase en bij de lancering van de enquêtes, de informaticacel van het Federaal Planbureau voor het opstellen van de Internetpagina voor de enquêtes, de heer Eric Chartier en de heer Henri Pinoy voor hun logistieke steun bij het opstellen van de enquêtes... en ten slotte alle ondernemingen en zelfstandigen die bereid waren de enquête te beantwoorden.

5 Inhoudstafel Synthese 1 Inleiding 3 I Methodologie 5 A. Kader van de enquête 5 B. De beperkingen van een schatting via een enquête 6 C. Draagwijdte van de enquête 7 D. De vragenlijsten 7 E. De steekproef 10 II Resultaten van het onderzoek bij de ondernemingen 13 A. De kost van de administratieve formaliteiten Omschrijving De resultaten 14 B. De kwaliteit van de regelgeving Omschrijving De resultaten 25 C. De kwaliteit van de administratie Omschrijving De resultaten 27 D. Prioriteiten in het proces en in de concrete maatregelen rond administratieve vereenvoudiging Omschrijving De resultaten 29 E. Besluit 30

6 III Resultaten van het onderzoek bij de zelfstandigen 33 A. De kost van de administratieve formaliteiten Omschrijving De resultaten 33 B. De kwaliteit van de regelgeving Omschrijving De resultaten 42 C. De kwaliteit van de administratie Omschrijving De resultaten 43 D. Prioriteiten in het proces en in de concrete maatregelen rond administratieve vereenvoudiging Omschrijving De resultaten 44 E. Besluit 46 BIJLAGE I Schatting van de totale kost, inclusief de afschrijvingen 49 BIJLAGE II Schattingsmethode 51 BIJLAGE III De vragenlijst gericht aan de ondernemingen over de administratieve lasten inzake fiscaliteit 53

7 Synthese Op vraag van de ministerraad en in samenwerking met de Dienst voor Administratieve Vereenvoudiging, heeft het Federaal Planbureau voor het jaar 2000 de kosten geschat die ondernemingen en zelfstandigen in België ervaren voor de administratieve lasten. De totale kost van de administratieve lasten omvat alle middelen die de ondernemingen en zelfstandigen besteden aan het voldoen van de administratieve vereisten inzake fiscaliteit, milieu en tewerkstelling (dat laatste enkel voor de ondernemingen). We moeten hierbij opmerken dat eenmalige of specifieke administratieve lasten (zoals bijvoorbeeld bij de oprichting van een onderneming of een rechtsvordering) hier niet opgenomen worden. De schatting van de administratieve lasten is gebaseerd op een nationale enquête gericht aan een representatieve steekproef van ondernemingen en zelfstandigen. De administratieve kosten voor de ondernemingen voor het jaar 2000 worden, gebaseerd op hun verklaringen, geraamd op 6,3 miljard euro of 2,6 % van het bbp. Voor de zelfstandigen worden zij geschat op 2,3 miljard euro of 0,9 % van het bbp. Van de drie domeinen van regelgeving die opgenomen zijn in de enquête, creëert de regelgeving inzake tewerkstelling het grootste aandeel in de totale administratieve kost van de ondernemingen. Van de twee domeinen van regelgeving in de enquête voor de zelfstandigen, veroorzaakt de fiscale regelgeving het grootste deel van de administratieve lasten. Zowel voor de ondernemingen als de zelfstandigen creëert de milieuregelgeving het kleinste aandeel in de totale kost. De kleine ondernemingen met minder dan tien werknemers worden het meest geraakt door de administratieve lasten, zowel in percentage van de omzet als per werknemer. Met een geraamde gemiddelde administratieve kost van europer werknemer en per jaar, lijken de kleine ondernemingen ook duidelijk meer administratieve lasten te ervaren dan de zelfstandigen. De meeste ondernemingen en zelfstandigen verwachten een daling van de administratieve kosten indien zij al hun uitwisselingen met de administratie via elektronisch verkeer zouden kunnen laten verlopen. De grote ondernemingen geloven er meer in dan de kleine ondernemingen en het gevoel is ook sterker aanwezig bij de ondernemingen uit het Brussels Gewest dan in de twee andere gewesten. De Vlaamse en Brusselse zelfstandigen daarentegen hebben meer vertrouwen in het elektronisch verkeer als kostenbesparing dan hun Waalse collega s. 1

8 Naast het kwantitatieve deel bevat de enquête ook een belangrijk kwalitatief luik waarin de mening van de zelfstandigen en de ondernemingen over de problematiek van administratieve lasten naar voren komt. De kwalitatieve indicatoren zijn onderverdeeld in twee grote categorieën: de indicatoren met betrekking tot de kwaliteit van de regelgeving op zich en de indicatoren met betrekking tot de kwaliteit van het contact met de administratie die verantwoordelijk is voor de toepassing van die regelgevingen. Zowel de ondernemingen als de zelfstandigen zijn in het algemeen meer tevreden over de kwaliteit van de administratie dan over de kwaliteit van de regelgeving op zich. Voor alle domeinen van regelgeving zijn de ondernemingen en de zelfstandigen relatief tevreden met de openbaarheid van de regelgeving en het tijdig meedelen ervan. Ze gaan echter allebei het minst akkoord met de stelling dat de regelgevingen voldoende aangepast zijn aan alle omstandigheden. In het algemeen wordt het minst kritiek gegeven op de milieuregelgeving. Ook op vlak van de contacten met de administratie lopen de meningen van de zelfstandigen en de ondernemingen parallel. Ze zijn allebei het meest tevreden over de informatie die de administratie geeft aangezien ze voldoet aan hun behoeften en ze binnen een redelijke termijn gegeven wordt. De voornaamste kritieken van beiden zijn het gebrek aan eenvormige antwoorden (afhankelijk van de gecontacteerde persoon) en de gebrekkige toelichting van de motivatie achter een administratieve beslissing. De ondernemingen en de zelfstandigen worden in de enquête ook gevraagd naar hun prioriteiten met betrekking tot de grote lijnen waarin het proces van vereenvoudiging gestuurd moet worden en met betrekking tot de concrete maatregelen van de administratieve vereenvoudiging. Als grote lijn waarin het proces van administratieve vereenvoudiging gestuurd moet worden, geven de meeste ondernemingen en zelfstandigen de prioriteit aan het verbeteren van de wetgeving voor alle ondernemingsgroottes, voor alle activiteitensectoren en voor alle gewesten. De enige uitzondering hierop zijn de zelfstandigen uit de bouwsector die in de eerste plaats belang hechten aan het verbeteren van de informatieverstrekking door de administratieve diensten. Zowel de ondernemingen als de zelfstandigen hechten daarentegen minder belang aan het verkorten van de doorloop - en antwoordtermijnen en aan de verbetering van de motivatie achter een administratieve beslissing. Ongeacht de ondernemingsgrootte, de activiteitensector en het gewest, hebben de ondernemingen en de zelfstandigen dezelfde prioriteiten i.v.m. concrete maatregelen rond vereenvoudiging. De ontwikkeling van formulieren die leesbaar, eenvoudig en gemakkelijk in te vullen zijn en waar mogelijk reeds ingevuld zijn, beschouwen zij als de belangrijkste concrete maatregel voor de administratieve vereenvoudiging. De grote ondernemingen lijken meer open te staan voor het ter beschikking stellen van een unieke toegangspoort en interactieve communicatie alsook voor de ontwikkeling van elektronische archivering. 2

9 Inleiding Op vraag van de ministerraad en in samenwerking met de Dienst voor Administratieve Vereenvoudiging, heeft het Federaal Planbureau voor het jaar 2000 de kost van de administratieve lasten die wegen op de ondernemingen en de zelfstandigen in België geschat. Die schatting is gebaseerd op een nationale enquête gericht naar een representatieve steekproef van ondernemingen en zelfstandigen. Naast het kwantitatieve deel bevat de enquête ook een belangrijk kwalitatief luik waarin de mening van de zelfstandigen en de ondernemingen over de problematiek van administratieve lasten naar voren komt. Dit rapport stelt de resultaten voor van de enquête die tussen 15 maart en 1 juli 2001 werd gevoerd. In het eerste deel wordt in detail de methodologie uitgelegd die gebruikt wordt om het belang van de administratieve lasten te schatten. Dat wordt voorafgegaan door een overzicht van de beperkingen verbonden aan deze werkwijze. In het tweede deel gaan we dieper in op de resultaten van de enquête van de administratieve lasten bij de ondernemingen. Een eerste onderdeel is gewijd aan de analyse van de totale kost van de administratieve lasten die op de ondernemingen wegen en van de twee onderliggende componenten: de interne en externe kost. Verder komen in dit onderdeel de ervaringen van de ondernemingen over de evolutie van de administratieve kosten gedurende de periode aan bod. We gaan ook dieper in op de mening van de ondernemingen over een eventuele besparing van de administratieve kost als gevolg van elektronisch verkeer met de administratie. In de twee volgende onderdelen analyseren we de kwaliteitsindicatoren van de regelgeving op zich en de kwaliteitsindicatoren voor de administratie die verantwoordelijk is voor de toepassing van de regelgeving. In een laatste onderdeel worden de prioriteiten besproken die de ondernemingen geven aan het proces van administratieve vereenvoudiging enerzijds en aan de concrete maatregelen voor de vereenvoudiging anderzijds. In een laatste deel van dit rapport worden de resultaten voorgesteld van de enquête bij de zelfstandigen in België. Dat deel volgt dezelfde onderverdeling als het voorgaande deel over de ondernemingen. 3

10 4

11 I Methodologie A. Kader van de enquête In de regeringsverklaring van 7 juli 1999 werd expliciet een daling van de administratieve lasten voor ondernemingen en burgers voorzien van 10 % over de eerste twee jaren en van 25 % tegen het einde van de legislatuur 1. Het leek dus gepast om een instrument te ontwikkelen dat de resultaten van de gedane inspanningen kan meten en daardoor ook de mate waarin de doelstelling van de overheid bereikt kan worden. Uit de studie over de verschillende mogelijke meetinstrumenten 2 die door het Federaal Planbureau uitgevoerd is, is gebleken dat het richten van enquêtes aan een representatieve steekproef van de populatie de mogelijkheid biedt om snel een orde van grootte te bekomen over de omvang van de administratieve lasten in België. Op vraag van de ministerraad en in samenwerking met de Dienst voor Administratieve Vereenvoudiging, heeft het Federaal Planbureau een raming gemaakt van de administratieve lasten voor de ondernemingen en de zelfstandigen in België. Die schatting is gebaseerd op een nationale enquête gericht aan een representatieve steekproef van ondernemingen en zelfstandigen. De enquête liep van 15 maart tot 1 juli We moeten hierbij noteren dat de bekomen resultaten enkel betrekking hebben op de ondernemingen en de zelfstandigen en dus niet op het aandeel van de lasten dat gedragen wordt door de burgers. Bovendien omvat de enquête bij de ondernemingen slechts drie categorieën administratieve lasten, namelijk tewerkstelling, milieu en fiscaliteit. In de enquête voor de zelfstandigen 3 zijn er slechts twee domeinen opgenomen: milieu en fiscaliteit. Die domeinen omvatten echter een zeer belangrijk aandeel in het geheel van administratieve lasten die op de ondernemingen en zelfstandigen wegen. Verder moeten we opmerken dat specifieke of eenmalige administratieve lasten, zoals bijvoorbeeld bij de oprichting van een onderneming, hier niet opgenomen worden. Ten slotte kan er in deze enquête geen onderscheid gemaakt worden per beleidsniveau dat aan de oorsprong van de administratieve last ligt (federaal, regionaal, provinciaal,...). De regeringsverklaring heeft het echter per definitie enkel over de administratieve lasten die gecreëerd worden door de federale regering. 1. De brug naar de éénentwintigste eeuw - federale regeringsverklaring - 7 juli Charges administratives: comment les mesurer?, Kegels C., nota van 9 maart 2000, Federaal Planbureau 3. Rekening houdend met het feit dat een zelfstandige in deze studie gedefinieerd wordt als een persoon zonder werknemers, werd hen geen vragenlijst over tewerkstelling gestuurd. 5

12 B. De beperkingen van een schatting via een enquête Een enquête die gericht is aan een representatieve steekproef van ondernemingen en zelfstandigen is de meest gebruikte methode om een schatting van de totale kost van administratieve lasten te maken 1. De resultaten van de enquête worden dan geëxtrapoleerd naar het geheel van de economie. Die schattingsmethode vertoont zowel voordelen als nadelen, die samengevat worden in onderstaande tabel. TABEL 1 - Voordelen en nadelen van een schatting via een enquête Voordelen Wie echt geïnteresseerd is, zal informatie verstrekken. Er is een bepaalde termijn waarbinnen de geïnteresseerden kunnen antwoorden zodat er inlichtingen gevraagd kunnen worden. De statistische methoden van steekproeftrekking zijn bekend. De procedures kunnen gestandaardiseerd worden, wat de kost van een herhaaldelijke procedure vermindert. De resultaten worden weergegeven met een betrouwbaarheidsinterval. Het gebruik van moderne communicatietechnieken is mogelijk. De kosten van dit soort enquêtes liggen significant lager dan van de meeste andere onderzoeksmethoden. Nadelen De verstrekte informatie is subjectief. Het invullen van de vragenlijst is een bijkomende administratieve last voor de onderneming. Er kan een neiging tot overschatten van de resultaten ontstaan doordat het voor de ondernemingen en zelfstandigen moeilijk is om een onderscheid te maken tussen administratieve lasten die opgelegd worden door overheidsinstanties en diegene die voortkomen uit het beheer van de onderneming. Een marginale administratieve vereenvoudiging wordt niet vlug waargenomen waardoor de ondernemingen en zelfstandigen hun beoordeling pas zullen aanpassen wanneer er belangrijke wijzigingen gebeuren. Een afwijking in de resultaten is ook mogelijk indien enkel de ondernemingen antwoorden die het efficiëntst de administratieve formaliteiten vervullen of indien de onderneming de administratieve last overschat om op die manier de druk op het proces van administratieve vereenvoudiging te vergroten. Ter herinnering, deze enquête omvat alle administratieve lasten die op de ondernemingen en zelfstandigen wegen, ongeacht de instantie dat verantwoordelijk is voor de administratieve verplichtingen (Europese, federale, gewestelijke, gemeenschappelijke, provinciale of gemeentelijke). Het is immers niet mogelijk voor een onderneming of een zelfstandige om een correcte schatting te maken van de administratieve kost volgens het beleidsniveau. We moeten ook opmerken dat de term administratieve lasten dubbelzinnig is in die zin dat hij zowel de verplichtingen omvat die volgen uit de regelgeving als de verplichtingen die nodig zijn voor een goed beheer. Het is voor de ondernemingen en zelfstandigen vaak moeilijk een onderscheid te maken tussen de administratieve lasten die voortkomen uit een wettelijke administratieve verplichting en deze die voortkomen uit het dagelijks beheer van het bedrijf. Zo is een goede boekhouding noodzakelijk voor een goed bedrijfsbeheer maar eveneens noodzakelijk om te kunnen voldoen aan de fiscale verplichtingen. Het is echter niet duidelijk of de onderneming de kosten van een boekhouding al dan niet beschouwt als een administratieve last. Op dezelfde manier zou de afschaffing van alle administratieve lasten niet leiden tot het verdwijnen van alle 1. Zeer recent peilde ook de ENSR survey naar de invloed van de regelgevingen en administratie op de performantie van de Europese KMO s. Een ander recent onderzoek onderzocht de ervaringen van ondernemingen omtrent de kwaliteit van de regelgevingen in de EU (flash eurobarometer 106, Single Market Monitor Survey). 6

13 administratieve kosten bij de ondernemingen en de zelfstandigen. Zij zullen immers, voor het management, bepaalde informatie over hun activiteiten blijven bijwerken. Gelet op de beschreven beperkingen, is de schatting van het belang van administratieve lasten geen exacte becijfering, maar moet ze eerder geïnterpreteerd worden als een grootteorde. Zo kan via deze indicator achterhaald worden of de totale administratieve kost eerder bij 2 % dan bij 5 % van het bbp ligt. Samengevat kunnen we dus stellen dat de bekomen resultaten, vooral deze uit het kwantitatieve luik, met enige voorzichtigheid geïnterpreteerd moeten worden. C. Draagwijdte van de enquête De enquête is opgesteld voor een populatie van ondernemingen en zelfstandigen die actief waren in België in de loop van het jaar 2000 zodat ze opgenomen zijn in het gegevensbestand van het NIS. De enquête omvat drie grote domeinen van regelgeving: milieu, fiscaliteit en tewerkstelling. Er werden drie soorten vragenlijsten opgesteld: * een vragenlijst over de administratieve lasten inzake fiscaliteit; * een vragenlijst over de administratieve lasten inzake milieu; * een vragenlijst over de administratieve lasten inzake tewerkstelling. De ondernemingen uit de steekproef hebben één van de drie vragenlijsten ontvangen 1. De zelfstandigen uit de steekproef ontvingen ofwel de vragenlijst over fiscaliteit, ofwel de vragenlijst over milieu. Een zelfstandige is, in het kader van deze studie, immers gedefinieerd als een persoon zonder werknemers. D. De vragenlijsten Voor de drie domeinen van regelgeving die door de enquêtes behandeld worden, bestaat elke vragenlijst uit drie grote luiken. Ten eerste is er een kwantitatief luik waardoor een monetaire schatting kan gemaakt worden van de administratieve lasten. Ten tweede is er een kwalitatief luik waarin de mening van de ondernemingen en zelfstandigen over de administratieve lasten aan bod komt en ten derde een luik dat gewijd is aan het proces van de vereenvoudiging, de concrete maatregelen van de vereenvoudiging en de wensen van de ondernemingen en de zelfstandigen op dit domein. Een voorbeeld van een vragenlijst is gegeven in bijlage III. Met de antwoorden op de vragen uit het kwantitatieve luik kan de totale kost van de administratieve procedures berekend worden. Deze totale kost bestaat uit de som van de interne en de externe kosten. De interne kosten zijn de uren die door 1. Een onderneming of een zelfstandige kon slechts één vragenlijst ontvangen om op die manier de druk van de administratieve last voor het invullen van de enquête te beperken. 7

14 het personeel of de zelfstandige besteed worden aan het voldoen van de formaliteiten. Die uren worden gewaardeerd volgens de gemiddelde uurkost van arbeid die uit de enquête resulteert. De externe kost omvat de externe uitgaven die nodig zijn om aan de administratieve regelgeving te kunnen voldoen. De totale kost die uit elke vragenlijst bekomen wordt, wordt vervolgens samengeteld en geëxtrapoleerd voor de totale populatie van zelfstandigen en ondernemingen. In de enquête werd ook een vraag opgenomen in verband met de afschrijvingen van computers en software die nodig zijn om de administratieve verplichtingen na te komen. De schatting van de totale kost inclusief die afschrijvingen, is beschreven in bijlage I. Door de kwantitatieve indicator komt er reeds een aspect van het proces van administratieve vereenvoudiging aan het licht, maar de relatie tussen de administratie en de ondernemingen is een ander aspect waarover dit proces kan gaan. Het is moeilijk om de sfeer tussen de administraties en de ondernemingen te synthetiseren in één indicator. Dat zou immers betekenen dat relatieve gewichten toegekend worden aan verschillende criteria zoals de leesbaarheid van wetteksten, de antwoordtermijn van de administratie, de herhaaldelijke verandering van de wetgeving,... zonder dat het duidelijk is welke aspecten de grootste problemen veroorzaken voor de ondernemingen en de zelfstandigen. Daarom is het beter een reeks indicatoren op te stellen die de belangrijkste aspecten van de administratieve procedures omvat, zonder sommige reeds vooraf voorrang te geven. Die indicatoren werden ontwikkeld in samenwerking met de Dienst voor Administratieve Vereenvoudiging. De kwalitatieve indicatoren werden gegroepeerd in twee grote categorieën: indicatoren in verband met de kwaliteit van de regelgeving op zich en deze die te maken hebben met de kwaliteit van de contacten met de administraties die verantwoordelijk zijn voor het toepassen van de regelgeving. Voor deze twee categorieën is de concrete uitwerking gelijkaardig: de onderneming of de zelfstandige moet zijn mening geven over een aantal stellingen door verschillende mogelijkheden aan te kruisen: volkomen eens, min of meer eens, eerder niet akkoord of niet akkoord. De mogelijkheid geen mening kan ook aangeduid worden. Voor de kwaliteit van de regelgeving, gaat het om de volgende stellingen: * de regelgevingen worden u meegedeeld voordat ze worden goedgekeurd; * ze zijn gemakkelijk te begrijpen; * hun doelstellingen zijn duidelijk; * ze zijn voldoende aangepast aan alle omstandigheden; * ze worden u tijdig genoeg meegedeeld opdat ze nageleefd kunnen worden; * ze vertonen een goede onderlinge samenhang; * ze gaan gepaard met adequate en duidelijke informatie. 8

15 Wat de kwaliteit van de contacten met de administraties betreft, gaat het om de volgende uitspraken: * het is gemakkelijk te weten tot welke dienst men zich moet wenden; * het is gemakkelijk om in contact te treden met de bevoegde diensten; * de administratie geeft nauwkeurige antwoorden; * de administratieve beslissingen zijn duidelijk gemotiveerd; * de administratie antwoordt binnen een redelijke termijn; * de antwoorden zijn steeds dezelfde, wie er ook gecontacteerd wordt; * de verkregen antwoorden beantwoorden aan uw behoeften. Nog twee vragen vullen dat kwalitatieve luik aan. De eerste vraag heeft betrekking op de evolutie van de administratieve lasten over de laatste twee jaren (1999 en 2000) zoals ze ervaren wordt door de onderneming of de zelfstandige. De andere vraag gaat over de besparing van de administratieve kosten als alle uitwisselingen met de administratie via elektronisch verkeer zouden kunnen verlopen. Het laatste luik ten slotte richt zich op de manier waarop de ondernemingen de vereenvoudiging van de administratieve procedures zien. Het luik bestaat uit twee delen: het eerste deel gaat over de grote lijnen waarnaar het vereenvoudigingsproces zich kan richten en het andere deel is gewijd aan de concrete maatregelen of acties voor administratieve vereenvoudiging. Voor die twee delen werden er telkens vijf voorstellen geformuleerd die de ondernemingen dan kunnen ordenen gaande van het meest belangrijke (1) tot het minst belangrijke (5). Opnieuw werden die voorstellen ontwikkeld in samenwerking met de Dienst voor Administratieve Vereenvoudiging. De voorstellen in verband met de grote lijnen van het vereenvoudigingsproces zijn de volgende: * verbeteren van de wetgeving; * verbeteren van de informatieverstrekking vanuit de administratie; * verruimen van de mogelijkheid tot rechtstreeks contact met ambtenaren; * verkorten van de doorloop- en antwoordtermijnen; * duidelijk gemotiveerde beslissingen nemen. De acties of de concrete maatregelen voorgesteld in het kader van de administratieve vereenvoudiging worden als volgt omschreven: * het creëren van fysieke loketten ter ondersteuning van de ondernemingen bij het vervullen van de administratieve verplichtingen; * formulieren die leesbaar, eenvoudig en gemakkelijk in te vullen zijn en daar waar mogelijk reeds ingevuld met bij de overheidsdienst beschikbare informatie; 9

16 * het ter beschikking stellen via internet van een unieke toegangspoort tot alle administratieve verplichtingen en de mogelijkheid bieden voor interactieve communicatie; * een gefaseerde realisatie van het principe van de unieke inzameling van gegevens; * toelaten dat allerlei documenten die nu nog op papier bijgehouden moeten worden, in de toekomst elektronisch gearchiveerd mogen worden. Ten slotte konden de ondernemingen en de zelfstandigen via een open vraag nog enkele voorstellen doen om het proces van de administratieve vereenvoudiging te bevorderen 1. In de ontwikkelingsfase van de enquête hebben we een piloottest kunnen doen bij een aantal ondernemingen en zelfstandigen. Op die manier kon de enquête nog bijgestuurd worden zodat ze duidelijk werd en correct begrepen zou worden. Er werden twee manieren voorzien om de enquête te beantwoorden: ofwel door ze terug te sturen via een reeds gefrankeerde enveloppe, ofwel door de enquête in te vullen via een website die speciaal voor de enquête opgesteld werd. Meer dan 17 % van de ondernemingen heeft geantwoord via internet en 15 % van de zelfstandigen heeft voor de elektronische weg gekozen 2. E. De steekproef Niet minder dan ondernemingen ontvingen via de post één van de drie vragenlijsten en zelfstandigen ontvingen ofwel de vragenlijst over milieu, ofwel de vragenlijst over fiscaliteit. Dat gebeurde op basis van een steekproef die representatief is voor de populatie en opgesteld is door het NIS. De steekproef van de ondernemingen werd onderverdeeld in 3 grootteklassen (klein, middelgroot en groot) en in 2 klassen volgens de activiteit (industrie en diensten). De steekproef van de zelfstandigen werd onderverdeeld in 4 klassen volgens de activiteit (landbouw, industrie, bouw en diensten). Zonder rekening te houden met de stratificatie, werd de steekproef opgesteld zodat ze representatief is voor de populatie van ondernemingen en zelfstandigen in de drie gewesten in België (Vlaanderen, Wallonië en Brussel). 1. Ruim 24 % van de ondernemingen en zelfstandigen die geantwoord hebben op de enquête, heeft nog een voorstel gedaan met betrekking tot het proces van administratieve vereenvoudiging. 2. Die percentages kunnen geïnterpreteerd worden in het licht van het aantal ondernemingen en zelfstandigen dat over een internetaansluiting beschikt. Meer dan 85 % van de ondernemingen en 43 % van de zelfstandigen die geantwoord hebben, verklaart een internetaansluiting te hebben. 10

17 Het antwoordpercentage op de enquête was vrij zwak. Het globaal antwoordpercentage op de enquête is 15,3 % voor de ondernemingen en 7,5 % voor de zelfstandigen 1. Toch volstaan die percentages zodat de geëxtrapoleerde resultaten statistisch significant zijn. Zoals reeds gezegd, hebben we voor de berekening van een grootteorde van de totale adminstratieve lasten die op de Belgische ondernemingen en zelfstandigen wegen een extraplotie gemaakt van de administratieve kosten zoals zij ze aanvoelden. Naast deze berekening van de totale administratieve kosten, bestuderen we de antwoorden van de ondernemingen en de zelfstandigen nog verder in detail. Meer bepaald onderzoeken we de kost van de administratieve lasten volgens de regelgevingengen en de ondernemingstypes, volgens de regelgevingen en de gewesten,... Deze berekeningen zijn gebaseerd op gemiddelden van de individuele observaties van de ondernemingen en zelfstandigen en zijn niet geëxtrapoleerd en worden daarom omschreven als de gemiddelde totale kost. In sommige gevallen (zoals bijvoorbeeld de verdeling van de gemiddelde totale kost per werknemer per gewest) is het aantal observaties vrij klein zodat de resultaten met enige voorzichtheid geïnterpreteerd moeten worden. 1. Het relatief laag antwoordpercentage is deels te wijten aan het feit dat er geen telefonische herinnering kwam en aan het feit dat er slechts één herinneringsbrief gestuurd is. 11

18 12

19 II Resultaten van het onderzoek bij de ondernemingen In dit deel wordt een overzicht gegeven van de resultaten van de enquêtes die gericht werden aan een representatieve steekproef van Belgische ondernemingen. Het betreft enerzijds een kwantitatief luik waarin de kost van de administratieve lasten besproken wordt. Anderzijds is er een kwalitatief luik waarin dieper ingegaan wordt op de ervaringen die de ondernemingen hebben over de kwaliteit van de regelgeving en de kwaliteit van de administratie rond de regelgeving. Ten slotte worden ook de prioriteiten besproken die de ondernemingen geven aan het proces en aan de concrete maatregelen ter bevordering van de administratieve vereenvoudiging. A. De kost van de administratieve formaliteiten 1. Omschrijving De kost van de administratieve lasten bij de ondernemingen wordt hier gedefinieerd als de kosten verbonden aan de procedures en de formaliteiten die de onderneming zelf vervult of aan een externe dienst uitbesteedt om de regelgevingen inzake fiscaliteit, milieu en tewerkstelling na te komen. Die administratieve kost wordt uitgedrukt in euro en omvat dus zowel de tijd als de middelen die de onderneming zelf en/of de externe dienst nodig hebben om de regelgeving te begrijpen, de inlichtingen te verzamelen, te verwerken, voor te stellen of te bewaren, alsook voor het invullen van de formulieren die de administratie eist. Zo omvatten zij bijvoorbeeld de administratie voor de belastingaangifte, maar de betaling van de belastingen op zich mag dus niet gezien worden als een administratieve kost. De uitgaven voor de aankoop van machines of installaties om aan de regelgeving te voldoen, worden ook niet beschouwd als een administratieve kost. De totale kost van de administratieve lasten is samengesteld uit een interne en een externe kost en de berekening ervan gebeurt in verschillende stappen 1. De interne kosten zijn de uren die het personeel besteedt aan het vervullen van de administratieve formaliteiten. Die uren worden gewaardeerd volgens de gemiddelde uurkost van arbeid die uit de enquête resulteert 2. De externe kost 1. Die verschillende stappen worden uitgelegd in bijlage II. 2. De berekening is dus gebaseerd op de uurkost eigen aan elke onderneming of zelfstandige. 13

20 omvat de uitgaven aan een externe dienst die dan de nodige administratieve formaliteiten voor de onderneming in orde brengt. Om de totale kost van alle administratieve lasten te berekenen, wordt de totale kost van elke enquête (berekend als de som van de interne en de externe kost) samengeteld. Ten slotte wordt die totale kost (dat is dus de som van de drie domeinen van regelgeving) geëxtrapoleerd naar de totale populatie van ondernemingen, rekening houdend met het aantal ondernemingen dat zich in elke klasse van de steekproef bevindt (zie bijlage II voor meer informatie over het relatief belang van elke klasse). Sommige resultaten van de enquête worden ook voorgesteld volgens de ondernemingsgrootte (klein, middelgroot, groot). Om die informatie juist te interpreteren moet rekening gehouden worden met het aantal ondernemingen dat in elke populatie zit: ondernemingen hebben 1 tot 9 werknemers, ondernemingen hebben tussen 10 en 249 werknemers en 551 ondernemigen tenslotte hebben meer dan 249 werknemers. 2. De resultaten a. De totale kost De administratieve lasten met betrekking tot de regelgeving over tewerkstelling, fiscaliteit en milieu die op de ondernemingen wogen gedurende het jaar 2000, worden geraamd op 6,28 miljard euro, of 2,6 % van het bbp. De onderstaande tabel geeft de verdeling van die totale kost volgens interne en externe kosten. Hieruit blijkt dat het aandeel van de interne kosten in de totale kost iets groter is dan dat van de externe kosten, respectievelijk 53,6 % en 46,4 % van de totale kost. TABEL 2 - Totale kost van de administratieve formaliteiten voor de ondernemingen in 2000 Aantal ondernemingen Soort kost In miljard euro In % van het bbp Totale kost (betrouwbaarheidsinterval) a 6,3 (2,7-9,9) 2,6 % (1,1 % - 4,0 %) Interne kost 3,4 1,4 % Externe kost 2,9 1,2 % a. De cijfers tussen haakjes geven het 90 % betrouwbaarheidsinterval weer van de totale kost voor de administratieve formaliteiten. Dit betekent dat er 9 kansen op 10 zijn dat de werkelijke waarde van de kost zich binnen het gegeven interval bevindt. Gelet op het groot aantal kleine ondernemingen in de Belgische populatie van ondernemingen 1, vormen de administratieve lasten die wegen op deze ondernemingen het grootste aandeel in de totale administratieve kost, namelijk 69 %. Hiertegenover staat 27 % voor de middelgrote ondernemingen en 4 % voor de grote ondernemingen. 1. Maar liefst 86 % van de Belgische ondernemingen zijn kleine ondernemingen, hier gedefinieerd als ondernemingen met 1 tot 9 werknemers. 14

21 TABEL 3 - Verdeling van de totale kost volgens ondernemingsgrootte en kostensoort (in miljard euro en als % van de totale lasten) Grootte Totale kost (in miljard euro) In % van de totale lasten voor alle grootteklassen Soort kost Klein 4,35 69,3 % Interne kost Externe kost Middelgroot 1,67 26,5 % Interne kost Externe kost Groot 0,26 4,2 % Interne kost Externe kost In miljard euro 2,10 2,25 1,06 0,60 0,20 0,06 Uit tabel 3 blijkt verder dat bij de kleine ondernemingen het aandeel van de externe kosten iets groter is dan dat van de interne kosten (52 % extern t.o.v. 48 % intern). Bij de middelgrote en grote ondernemingen overheersen de interne kosten. Dat zou verklaard kunnen worden doordat er vanaf een zekere ondernemingsgrootte een interne administratieve dienst is in de onderneming die een groot deel van de administratieve formaliteiten op zich neemt. In tabel 4 maken we een verdeling van de totale kost (niet geëxtrapoleerd) volgens het domein van de regelgeving. Hieruit blijkt dat de administratieve lasten die voortkomen uit de regelgeving inzake tewerkstelling het grootste aandeel hebben in de totale kost. Die administratieve last weegt bij de grote ondernemingen in de industrie en de dienstensector immers sterk door. TABEL 4 - Verdeling van de totale kost volgens type van regelgeving Regelgeving In % van de totale kost Tewerkstelling 64,0 % Fiscaliteit 23,5 % Milieu 12,5 % De resultaten uit bovenstaande tabel zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. Indien we een opsplitsing maken van de interne en de externe kosten volgens het domein van de regelgeving, dan zien we in figuur 1 dat het aandeel van de interne kost in de totale kost duidelijk groter is dan het aandeel van de externe kost. Dat geldt voor de drie domeinen. Indien er een beroep wordt gedaan op een externe dienst (boekhouders, advocaten, consultants, sociale secretariaten,...) dan is dat vooral voor de fiscale regelgeving. 15

22 FIGUUR 1 - Verdeling van de interne en externe kosten volgens regelgeving 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu Interne kost Externe kost De percentages uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. De volgende figuur toont het relatief belang van elk domein van regelgeving voor de zes ondernemingsklassen uit de steekproef. Terwijl de regelgeving rond tewerkstelling het grootste aandeel vormt in de administratieve lasten voor een grote onderneming, is fiscaliteit de belangrijkste bron van administratieve kosten voor de andere klassen uit de steekpoef, wat hun activiteitensector ook is. Dat is te verklaren door het feit dat de administratieve lasten inzake tewerkstelling afhankelijk zijn van het aantal werknemers. Voor alle klassen is milieu de regelgeving die de minste administratieve lasten genereert. FIGUUR 2 - Verdeling van de totale administratieve lasten volgens regelgeving en ondernemingstype - in % 100% 80% 60% 40% 20% 0% Klein- Klein- Middelgrootindustrie industrie diensten Middelgrootdiensten Grootindustrie Grootdiensten Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu De percentages uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. 16

23 Indien we de gemiddelde totale kost per werknemer bekijken volgens ondernemingsklasse en regelgeving, kunnen we uit figuur 3 duidelijk afleiden dat de administratieve last per werknemer het hoogst is voor een kleine onderneming die minder dan 10 werknemers in dienst heeft. Vermits een deel van de administratieve lasten niet gelinkt is met het aantal werknemers en het aantal personen in dienst lager is voor de kleine ondernemingen dan voor de grote, lijkt het logisch dat de administratieve last per werknemer daalt met de grootte van de onderneming. De fiscale regelgeving zorgt voor de grootste administratieve last per werknemer zowel bij de kleine als bij de middelgrote ondernemingen. De grote ondernemingen hebben de laagste gemiddelde administratieve kosten per werknemer en de regelgeving inzake tewerkstelling heeft hier het grootste aandeel in de gemiddelde totale kost per werknemer. Die vaststellingen gelden voor elke activiteitensector van de ondernemingen, industrie of diensten. FIGUUR 3 - Gemiddelde totale kost per werknemer (in euro) - volgens ondernemingsgrootte en domein van regelgeving Euro Klein Middelgroot Groot Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu De gegevens uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. Het feit dat de kleine ondernemingen proportioneel meer geraakt worden door de administratieve lasten wordt nog duidelijker indien we de administratieve kost per werknemer berekenen per gewerkt uur in plaats van per jaar 1. De kost van de administratieve lasten zoals ze in de enquête aangegeven wordt, zorgt voor een bijkomende uurkost van 160 BEF (3,96 euro) voor de kleine ondernemingen, van 44 BEF (1,10 euro) voor de middelgrote ondernemingen en van minder dan 11 BEF (0,26 euro) voor de grote ondernemingen. De kleine ondernemingen hebben ook de hoogste administratieve lasten indien ze gemeten worden als een percentage van de omzet (figuur 4). Ook hier is er 1. Het gaat hier om een schatting gebaseerd op gewerkte uren per jaar en per werknemer. 17

24 een grote kloof tussen de kleine ondernemingen en de ondernemingen die meer dan 10 werknemers hebben. Uitgedrukt in een percentage van de omzet, hebben de administratieve lasten die volgen uit de fiscale regelgeving het grootste aandeel in de gemiddelde totale kost als percentage van de omzet voor een kleine onderneming. Voor een middelgrote en een grote ondernemingen heeft de regelgeving inzake tewerkstelling echter het grootste aandeel als percentage van de omzet. FIGUUR 4 - Gemiddelde totale kost als % van de omzet - volgens ondernemingsgrootte en domein van regelgeving 7% 6% 5% 4% 3% 2% 1% 0% Klein Middelgroot Groot Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu De percentages uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. Het is ook mogelijk de antwoorden van de ondernemingen te verdelen volgens de drie gewesten in België 1. De interpretatie van die resultaten moet echter met enige voorzichtigheid gebeuren. Het is namelijk zo dat de verdeling per gewest en volgens het domein van de regelgeving soms betrekking heeft op een vrij klein aantal respondenten. De onderstaande grafiek geeft de verdeling van de gemiddelde totale kosten per werknemer volgens de gewesten en volgens de domeinen van regelgeving. Hieruit blijkt dat de ondernemingen uit het Brusselse Gewest per werknemer de hoogste gemiddelde totale kosten hebben. In de drie gewesten bestaat de gemiddelde kost per werknemer vooral uit administratieve lasten afkomstig van de fiscale regelgeving. De administratieve kosten die afkomstig zijn van de milieuregelgeving hebben het kleinste aandeel in de gemiddelde totale kost per werknemer, en dit in de drie gewesten. 1. De verdeling van de ondernemingen per gewest gebeurde aan de hand van de vestigingsplaats van de sociale zetel. De administratieve lasten worden immers voornamelijk ervaren op de plaats waar de sociale zetel gevestigd is. 18

25 FIGUUR 5 - De gemiddelde totale kost per werknemer (in euro) - volgens regelgeving en per gewest Euro Brussel Vlaanderen Wallonië Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu De gegevens uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. b. De interne kost De interne kosten stellen de loonkost voor van het aantal uren dat binnen het bedrijf besteed wordt aan het voldoen van de administratieve verplichtingen. De onderstaande grafiek toont de geschatte interne kost in euro volgens de verschillende domeinen van regelgeving en de ondernemingsgrootte. De interne kost per werknemer is zeer hoog voor een kleine onderneming in België. Veel administratieve lasten zijn immers niet proportioneel met het aantal werknemers, noch met de grootte van de activiteit, gemeten als omzet. Voor een KMO wordt het grootste deel van de interne kosten per werknemer veroorzaakt door de fiscale regelgeving. Bij een grote onderneming wordt die interne kost echter voornamelijk bepaald door de regelgeving inzake tewerkstelling, wat verklaard zou kunnen worden door de aanwezigheid van een eigen personeelsdienst bij de ondernemingen. Die vaststellingen gelden voor alle activiteitensectoren. 19

26 FIGUUR 6 - De gemiddelde interne kost per werknemer (in euro) - volgens ondernemingsgrootte en domein van regelgeving Euro Klein Middelgroot Groot Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu De gegevens uit deze figuur zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. c. De externe kost De externe kosten geven een raming van de jaarlijkse uitgaven van een onderneming aan externe diensten om aan hun administratieve verplichtingen te kunnen voldoen. In de onderstaande tabel worden de gemiddelde jaarlijkse externe kosten voor de verschillende grootteklassen van een onderneming weergegeven in absolute waarde en als percentage van de omzet. In absolute waarde heeft een grote onderneming de hoogste externe kosten. Maar indien zij in verband gebracht worden met de omzet zijn zij merkelijk hoger voor een kleine onderneming. TABEL 5 - Gemiddelde externe jaarlijkse uitgaven volgens ondernemingsgrootte - in absolute waarde en als percentage van de omzet Kleine ondernemingen Middelgrote ondernemingen Grote ondernemingen Externe kost in euro Externe kost als % van de omzet 2,74 % 0,71 % 0,34 % - Tewerkstelling 1,35 % 0,33 % 0,24 % - Fiscaliteit 1,20 % 0,27 % 0,03 % - Milieu 0,19 % 0,11 % 0,08 % De gegevens uit deze tabel zijn gebaseerd op gemiddelden van de antwoorden uit de steekproef. Er is ook een opsplitsing gemaakt van de externe kosten als percentage van de omzet volgens het domein van regelgeving. Voor de drie grootteklassen van de ondernemingen heeft de regelgeving inzake tewerkstelling het grootste aandeel in de externe kosten als percentage van de omzet. Een mogelijke verklaring hier- 20

27 voor kan gevonden worden in het feit dat het hier om een omvangrijke en complexe materie gaat die vaak moeilijk met de eigen middelen van de onderneming kan behandeld worden. Een groot deel wordt dan ook uitbesteed, wat de ondernemingsgrootte ook is. d. Evolutie van de totale kosten De ondernemingen werden in de enquête gevraagd naar hun mening over de evolutie van de administratieve lasten tijdens de jaren 1999 en Nagenoeg geen enkele onderneming uit de steekproef is van mening dat de administratieve kosten gedaald zijn tijdens die periode. Zowel de kleine, middelgrote als grote ondernemingen hebben het gevoel dat de administratieve kosten in die twee jaar niet zijn gedaald of dat zij ongewijzigd zijn gebleven voor elk domein van regelgeving. FIGUUR 7 - Mening over het verloop van de administratieve kosten in 1999 en volgens het domein van regelgeving Tewerkstelling Fiscaliteit Milieu Merkelijk gestegen Gestegen Ongewijzigd Gedaald Aanzienlijk gedaald Indien we geen rekening houden met de antwoordmogelijkheid geen antwoord, zien we dat 80 % van de ondernemingen vindt dat de administratieve last i.v.m. de fiscale regelgeving gestegen of merkelijk gestegen is. Ongeveer 77 % van de ondernemingen die geantwoord heeft, heeft het gevoel dat de administratieve lasten als gevolg van de regelgeving inzake tewerkstelling toegenomen zijn. Vooral de grote ondernemingen delen deze mening (maar liefst 84 % van de grote ondernemingen ervaart een stijging). 70 % van de ondernemingen en vooral de middelgrote ondernemingen (75 %) ervaart een stijging van de lasten rond de milieuregelgeving over die twee jaar. We kunnen de evolutie van de administratieve lasten, zoals de ondernemingen ze ervaren, ook uitsplitsen volgens de drie Belgische gewesten: Brussel, Vlaanderen en Wallonië. 21

28 TABEL 6 - Het verloop van de administratieve kosten gedurende 1999 en volgens regelgeving en gewest Tewerkstelling Milieu Fiscaliteit Brussel Vlaanderen Wallonië Brussel Vlaanderen Wallonië Brussel Vlaanderen Wallonië Merkelijk gestegen 23 % 16 % 26 % 27 % 13 % 38 % 10 % 43 % 26 % Gestegen 57 % 60 % 53 % 47 % 54 % 42 % 33 % 46 % 43 % Ongewijzigd 20 % 22 % 20 % 27 % 33 % 20 % 53 % 11 % 31 % Gedaald 0 % 2 % 1 % 0 % 0 % 0 % 3 % 0 % 0 % Aanzienlijk gedaald 0 % 0 % 0 % 0 % 0 % 0 % 0 % 0 % 0 % Opmerking: er werd geen rekening gehouden met de antwoordmogelijkheid geen antwoord bij de berekening van deze percentages. In de drie gewesten heerst het algemeen gevoel bij de ondernemingen, ongeacht het domein van regelgeving, dat de administratieve lasten gestegen zijn in 1999 en De fiscale regelgeving in Brussel vormt hierop echter een uitzondering. De meerderheid van de Brusselse ondernemingen vindt dat de administratieve kosten die voortvloeien uit de fiscale regelgeving niet veranderd zijn gedurende die periode. Het percentage ondervraagden dat antwoordde dat de kosten i.v.m. de regelgeving inzake tewerkstelling gestegen of merkelijk gestegen zijn, vertoont geen opvallende verschillen tussen de gewesten onderling. Maar bij de fiscale en de milieuregelgeving zijn er wel enkele belangrijke verschillen vast te stellen tussen de gewesten. Bijna 90 % van de Vlaamse ondernemingen uit de steekproef die geantwoord hebben, vindt dat de administratieve kosten als gevolg van de fiscale regelgeving (merkelijk) gestegen zijn. Dat is aanzienlijk meer dan de ondernemingen uit Wallonië (69 %) en Brussel (43 %). Wat de milieuregelgeving betreft, heeft 80 % van de Waalse ondernemingen gedurende deze twee jaar een (merkelijke) stijging in de administratieve lasten ervaren, tegenover 67 % van de Vlaamse ondernemingen en 73 % van de Brusselse ondernemingen. Die verschillende ervaringen tussen de gewesten zouden verklaard kunnen worden door het feit dat voornamelijk de gewesten de milieuregelgevingen opleggen. e. Verwacht effect van elektronisch verkeer Aan de ondernemingen werd gevraagd hoeveel zij denken te kunnen besparen indien zij in de mogelijkheid zouden verkeren al hun administratieve verplichtingen met de overheidsadministratie via elektronisch verkeer ( , internet) na te komen. De ondernemingen konden een antwoord aankruisen gaande van nul procent besparen tot meer dan 20 % besparen. 22

29 FIGUUR 8 - Besparing indien alle uitwisselingen met de administratie via elektronisch verkeer verlopen - volgens ondernemingsgrootte 45% 40% 35% 30% 25% 20% 15% 10% 5% 0% Klein Middelgroot Groot Nul % Van 1-5 % Van 5-10 % Van % Meer dan 20 % Opmerking: er werd geen rekening gehouden met de antwoordmogelijkheid geen antwoord bij de berekening van deze percentages. Figuur 8 toont duidelijk dat de kleine ondernemingen relatief minder vertrouwen hebben in het elektronisch verkeer als besparing op de administratieve lasten 1. Meer dan 40 % van de ondernemingen met minder dan 10 werknemers denkt dat zij niets zal besparen indien zij de kans zou krijgen al haar uitwisselingen met de administratie elektronisch te verrichten. Van de grote ondernemingen die geantwoord hebben, deelt slechts 18 % die mening en bij de middelgrote ondernemingen 25 %. Anderzijds is 42 % van de grote ondernemingen die geantwoord heeft, ervan overtuigd tot 5 % te kunnen besparen als de uitwisselingen via internet kunnen verlopen. Bij de middelgrote en de kleine ondernemingen verwacht respectievelijk 28 % en 25 % van de ondernemers dit. Meer dan 20 % van de grote en middelgrote ondernemingen ziet in het elektronisch verkeer een vermindering van de lasten van 5 tot 10 % tegenover 12 % bij de kleine ondernemingen. Als we rekening houden met de activiteitensector van de ondernemingen, dan zien we dat meer ondernemingen uit de industriesector een daling van de administratieve lasten verwachten als gevolg van het elektronisch verkeer dan ondernemingen uit de dienstensector. Die vaststelling geldt voor alle ondernemingsgroottes. We kunnen de houding ten opzichte van het elektronisch verkeer ook bekijken vanuit de drie gewesten. Uit de onderstaande figuur blijkt dat de ondernemingen uit het Brussels Gewest die een antwoord gegeven hebben op deze vraag het meest geloven in een besparing van de administratieve lasten door elektronisch verkeer. Bij de Waalse ondernemingen is maar liefst 36 % ervan overtuigd dat het elektronisch verkeer geen besparing oplevert. In Vlaanderen en Brussel 1. Die vaststelling geldt voor de drie Belgische gewesten. 23