Halfjaarverslag per 30 september Generation Plan

Transcriptie

1 1 Halfjaarverslag per 30 september 2014 Generation Plan Openbaar Gemeenschappelijk Beleggingsfonds naar Belgisch recht met een veranderlijk aantal rechten van deelneming opterend voor Beleggingen die voldoen aan de voorwaarden van de Richtlijn 2009/65/EG ICBE Geen enkele inschrijving mag worden aanvaard op basis van dit verslag. Inschrijvingen zijn slechts geldig als ze worden uitgevoerd na kosteloze overlegging van de essentiële beleggersinformatie of het prospectus.

2 2 INHOUDSOPGAVE 1. Algemene informatie over het gemeenschappelijk beleggingsfonds 1.1. Organisatie van het gemeenschappelijk beleggingsfonds 1.2. Beheerverslag Informatie aan de aandeelhouders Algemeen overzicht van de markten 1.3. Geglobaliseerde balans 1.4. Geglobaliseerde resultatenrekening 1.5. Samenvatting van de boekings- en waarderingsregels Samenvatting van de regels Wisselkoersen

3 3 1. ALGEMENE INFORMATIE OVER HET GEMEENSCHAPPELIJK BELEGGINGSFONDS 1.1 ORGANISATIE VAN HET GEMEENSCHAPPELIJK BELEGGINGSFONDS NAAM Generation Plan OPRICHTINGSDATUM 10 december 2012 BESTAANSDUUR Onbeperkte duur. STATUUT Gemeenschappelijk beleggingsfonds dat geopteerd heeft voor beleggingen die voldoen aan de voorwaarden van de richtlijn 2009/65/EG en dat, wat haar werking en beleggingen betreft, wordt beheerst door de wet van 3 augustus 2012 betreffende bepaalde vormen van collectief beheer van beleggingsportefeuilles. BEHEERVENNOOTSCHAP KBC Asset Management N.V. Havenlaan Brussel België OPRICHTINGSDATUM VAN DE BEHEERVENNOOTSCHAP 30 december NAAM EN FUNCTIE VAN DE BESTUURDERS VAN DE BEHEERVENNOOTSCHAP Voorzitter: L. Gijsens Bestuurders: D. Mampaey, Voorzitter van het Directiecomité J. Peeters, Onafhankelijk bestuurder J. Daemen, Niet-uitvoerend Bestuurder P. Konings, Niet-uitvoerend Bestuurder J. Verschaeve, Gedelegeerd Bestuurder G. Rammeloo, Gedelegeerd Bestuurder O. Morel, Niet-uitvoerend Bestuurder K. Mattelaer, Niet-uitvoerend Bestuurder K. Van Eeckhoutte, Niet-uitvoerend Bestuurder C. Sterckx, Gedelegeerd Bestuurder D. Cuypers, Gedelegeerd Bestuurder L. Demunter, Gedelegeerd Bestuurder NAAM EN FUNCTIE VAN DE NATUURLIJKE PERSONEN AAN WIE DE EFFECTIEVE LEIDING VAN DE BEHEERVENNOOTSCHAP IS TOEVERTROUWD: D. Mampaey, Voorzitter van het Directiecomité J. Verschaeve, Gedelegeerd Bestuurder G. Rammeloo, Gedelegeerd Bestuurder C. Sterckx, Gedelegeerd Bestuurder D. Cuypers, Gedelegeerd Bestuurder L. Demunter, Gedelegeerd Bestuurder Deze personen kunnen tevens bestuurder zijn in diverse beveks.

4 4 COMMISSARIS VAN DE BEHEERVENNOOTSCHAP Ernst & Young Bedrijfsrevisoren BCVBA, met als vertegenwoordigend vennoot Christel Weymeersch, bedrijfsrevisor en erkend revisor, De Kleetlaan 2, B-1831 Diegem. FINANCIEEL PORTEFEUILLEBEHEER: Wat de delegatie van de beleggingsportefeuille betreft, wordt verwezen naar de Informatie betreffende het Compartiment. COMMISSARIS, ERKENDE REVISOR VAN HET BELEGGINGSFONDS Deloitte Bedrijfsrevisoren BV o.v.v.e. CVBA, met als vertegenwoordigend vennoot de heer F. Verhaegen, bedrijfsrevisor en erkend revisor, Berkenlaan 8b, B-1831 Diegem. FINANCIËLE DIENST De financiële dienst zal in België verzekerd worden door: CBC Banque NV, Grote Markt 5, B-1000 Brussel KBC Bank NV, Havenlaan 2, B-1080 Brussel BEWAARDER KBC Bank N.V., Havenlaan 2, B-1080 Brussel. ADMINISTRATIEF EN BOEKHOUDKUNDIG BEHEER KBC Asset Management N.V., Havenlaan 2, B-1080 Brussel. DISTRIBUTEUR KBC Asset Management S.A., 5, Place de la Gare, L-1616 Luxembourg. PROMOTOR KBC De officiële tekst van het Beheerreglement is neergelegd bij de FSMA. LIJST VAN DE COMPARTIMENTEN VAN GENERATION PLAN August February August 4. February Defensive In geval van afwijkingen tussen de Nederlandstalige (half)jaarverslag heeft de Nederlandse tekst de voorrang. en anderstalige uitgaven van het

5 5 1.2 BEHEERVERSLAG INFORMATIE AAN DE AANDEELHOUDERS Niet van toepassing ALGEMEEN OVERZICHT VAN DE MARKTEN 1 april - 30 september 2014 In de zomermaanden van 2013 begon men meer vertrouwen te krijgen in de duurzaamheid van het economisch herstel. Europa schudde de recessie van zich af, de eurocrisis loste haar wurggreep, de VS verteerden met gemak een zwaar saneringsprogramma en Japan doorbrak de negatieve deflatiespiraal. De aandelenmarkten koesterden het conjunctuuroptimisme. En de obligatiemarkten raakten in de ban van het vooruitzicht dat de Europese Centrale Bank (ECB) het Amerikaanse voorbeeld zou volgen en op grote schaal overheidsobligaties zou gaan inkopen. De slappe koord van de conjunctuur Sinds 2010 worden in de VS meer banen gecreëerd dan geschrapt, maar de werkgelegenheidsgroei bleef lange tijd aan de magere kant. De werkloosheidsgraad daalde wel, maar om de foute redenen: niet omdat de werkgelegenheid sterk groeide, maar omdat veel Amerikanen ontgoocheld uit de arbeidsmarkt stapten. De lonen stegen nauwelijks meer dan de inflatie. Beide factoren samen zorgden ervoor dat de koopkracht van de Amerikaanse gezinnen maar matig groeide en daardoor bleef de economische groei lange tijd aan de zwakke kant. Onderliggend was de Amerikaanse conjunctuur evenwel veel sterker dan de naakte groeicijfers lieten vermoeden. Op 1 januari 2013 liepen een aantal tijdelijke belastingverlagingen en andere budgettaire stimuli af. Daardoor kwam de al zwakke groei zodanig onder druk te staan dat voor een nieuwe recessie werd gevreesd. Maar dat gebeurde niet, wel het tegendeel. Het wegvallen van de onzekerheid over de fiscale toekomst wakkerde bij consumenten en producenten het vertrouwen aan. Er werd weer vlot krediet opgenomen en de spaarquote daalde. De groei versnelde en dat vertaalde zich in betere arbeidsmarktcijfers. In de eerste acht maanden van 2014 werden netto maandelijks gemiddeld nieuwe jobs gecreëerd en daalde de werkloosheidsgraad met 0,9 procentpunt tot 6,1%. In de EMU kwam er een einde aan de recessie die was uitgelokt door de eurocrisis en al duurde sinds het vierde kwartaal van Vanaf het tweede kwartaal van 2013 werden eindelijk opnieuw positieve groeicijfers opgetekend en de globale werkloosheidsgraad steeg niet meer. Maar de groeicijfers bleven teleurstellend flauw. Vaak werd er gewaarschuwd voor deflatie. Japan wist de negatieve deflatiespiraal te doorbreken. In april 2013 verkondigde de Japanse centrale bank expliciet dat ze een inflatie van +2% zou nastreven. Ze wilde daartoe over een periode van twee jaar de monetaire basis verdubbelen. Anticiperend op die beleidsommezwaai die ook de inzet was van de parlementsverkiezingen van december 2012 was de yen al sinds augustus 2012 fors aan het verzwakken. Dat zorgde ervoor dat in 2013 de uitvoer herstelde en de inflatiecijfers positief werden. Het herstel won in 2014 niet meer aan kracht. Op 1 april werd de btw met 5% verhoogd. Dat lokte in het eerste kwartaal anticiperende aankopen uit, maar zo sterk als daardoor de groei in het eerste kwartaal was, zo groot was ook de terugslag in het tweede kwartaal. De zwakke groei in het Westen had ook gevolgen voor de uitvoerprestaties van de groeilanden. Het voorbije jaar vertaalde dat zich in een sterke afkoeling van de groei, vooral in landen met een omvangrijke grondstoffenindustrie, zoals Brazilië en Zuid-Afrika. De groeivertraging in China bracht de problematiek van een overdreven schuldenlast van de Chinese banken van tijd tot tijd naar de voorgrond.

6 6 De eurocrisis wegpraten De eurocrisis brak uit in oktober 2009, toen de obligatiebeleggers de kredietwaardigheid van Griekenland in vraag begonnen te stellen, en bereikte zijn zwartste dagen in de zomer van 2012, toen Griekenland niet alleen financieel-economisch in chaos verkeerde, maar ook in een politiek vacuüm was terechtgekomen. Ze leidde tot het bankroet van Griekenland en Cyprus. Portugal en Ierland raakten het vertrouwen van de internationale obligatiebeleggers kwijt en moesten steun zoeken bij het IMF, de ECB en de partnerlanden van de EMU. Spanje en Italië wisten ternauwernood aan dat lot te ontsnappen. In heel Europa raakten de overheidsfinanciën trouwens ontwricht. De lotsverbondenheid van de Europese banken en de Europese overheden is groot. De banken, die traditioneel een uitgebreide portefeuille overheidsobligaties aanhouden, waren verzwakt uit de kredietcrisis van gekomen. Hun buffers om afwaarderingen op de obligatieportefeuille op te vangen, waren opgesoupeerd. Hoe zwakker de kredietkwaliteit van een overheid, hoe meer afwaarderingen moesten worden geboekt en hoe moeilijker het werd voor die overheden om in de bres te springen voor hun banken. Het onderlinge vertrouwen tussen de Europese banken raakte ook compleet zoek en het monetaire transitiekanaal raakte volledig verstopt. Deze verstrengeling heeft het eurostelsel aan het wankelen gebracht en zelfs het voortbestaan van de eenheidsmunt bedreigd. Tijdens die stormen werd een aantal spelregels van de muntunie hervormd. Maar zodra de hoogdringendheid verdwenen was, was het bijna onmogelijk de violen van het euro-orkest nog gelijk te stemmen. De ECB stond er in feite alleen voor om de euro te verdedigen. Voor haar was het essentieel het monetaire transitiekanaal te ontstoppen. Vandaar de diverse programma s van extreem goedkope liquiditeitsverschaffing aan de bankensector (onder de letterwoorden LTRO en TLTRO) en het nieuwe kader van een strenger bankentoezicht (onder meer de Bankenunie, de periodiek terugkerende stresstests en het lopende grootscheepse onderzoek naar de kwaliteit van de bankenactiva). Het moet het onderlinge vertrouwen binnen de Europese bankensector herstellen en de interbankenmarkt weer vlot trekken opdat de banken opnieuw een positieve houding tegenover kredietverlening aannemen. Toen de ECB in september 2012 met veel bravoure verzekerde dat ze zo nodig bereid was ongelimiteerd en voor onbepaalde tijd liquiditeiten in de markt te pompen, herstelde het vertrouwen in overheidsobligaties. De renteverschillen tussen de EMU-partners begonnen te dalen. Er waren daarvoor niet eens concrete acties nodig. In de loop van 2014 waren Ierland en Portugal opnieuw in staat zich via de klassieke kanalen te financieren. In maart 2014 kon zelfs Griekenland met succes een nieuwe obligatielening plaatsen. Een nieuw record voor bedrijfswinsten Het economische herstel ging gepaard met een spectaculair winstherstel. Alle ondernemingen uit de Amerikaanse S&P 500 samen evenaarden al in het derde kwartaal van 2012 het winstniveau van voor de recessie en sindsdien blijven de winsten met ongeveer 5% per jaar stijgen. Die winststijging was niet alleen te danken aan een omzetstijging, maar ook aan een scherpe daling van de (loon)kostendruk. Het spectaculaire winstherstel dat de bedrijven in de MSCI Europe tot in 2011 beleefden, hield niet stand. De eurocrisis, de daarmee gepaard gaande recessie in Europa, de afwaardering van de portefeuilles overheidsobligaties bij de banken en de sterke euro lieten hun sporen na. In het eerste kwartaal van 2014 lag de winst per aandeel gemiddeld 25% lager dan midden In het tweede kwartaal was er eindelijk, na negen kwartalen, opnieuw sprake van een positieve winstgroei. De correctie van de grondstoffenmarkten: het ergste achter de rug Door de Arabische lente en de machtsstrijd in Libië kostte een vat Brentolie eind april Amerikaanse dollar. De voorbije drie jaar zorgden de vraag-aanbodverhoudingen (wereldwijd zwakke vraag, grote voorraden en stijgend aanbod) voor een daling van de olieprijzen, met nu en dan een stijging door opflakkerende geopolitieke spanningen (zoals de onderbrekingen van de leveringen in Libië en Nigeria in 2013 en de bedreiging van Iraakse olievelden door islamitische terreur in 2014). Eind september 2014 bedroeg de prijs voor een vat ruwe olie 95 dollar. De meeste andere grondstoffenmarkten zetten al eerder een punt achter de sterke prijshausse. Veel industriële metalen en landbouwproducten noteerden midden februari 2011 tegen piekprijzen. Daarna kwam er een correctie, die sinds de piekniveaus van begin 2011 is opgelopen tot 30 (aluminium) à 40% (koper, nikkel). Door het wegebben van de conjunctuurtwijfels lijkt die prijscorrectie in de voorbije maanden de bodem te hebben bereikt.

7 7 De inflatie kalfde af. In de VS daalde de jaarstijging van de consumptieprijzenindex van een piek van 3,9% in september 2011 tot een cyclisch dieptepunt van 0,9% in oktober Het desinflatoire effect van de dalende olie- en grondstoffenprijzen is inmiddels uitgewerkt. De werkloosheid daalt. Loonstijgingen versnellen (wat). Gevolg: de inflatie, 2,1% in juli 2014, trekt aan. In Europa is dat (voorlopig) nog niet het geval. De inflatie (0,3% in augustus 2014) blijft laag. De sterkte van de euro (althans tot in het voorjaar van 2014) en het gebrek aan economische groei laten zich voelen. Leren leven met een negatieve rente De Fed, de Amerikaanse centrale bank, heeft zijn beleidsrente al heel vroeg in de crisis verlaagd. Sinds december 2008 bedraagt die een symbolische 0,25%. De ECB wachtte veel langer om de rente te verlagen. In 2014 verlaagde ze de beleidsrente twee keer met 10 basispunten. Sinds 4 september bedraagt het tarief 0,05%. Voor haar depositorente hanteert de ECB nu een negatieve rentevoet van -0,20%. ECB-voorzitter M. Draghi heeft benadrukt dat dit het absolute eindpunt is. Dat beleid van (bijna) gratis geld was niet voldoende om te garanderen dat het economische herstel een duurzaam karakter kreeg. Daarom zochten de centrale banken naar alternatieven. De Fed, de Bank of England en de Bank of Japan grepen rechtstreeks in op de obligatiemarkten en kochten op grote schaal schuldpapier op in een poging ook de langetermijnrente laag te houden. Zo kocht de Fed tot eind 2013 maandelijks voor 85 miljard Amerikaanse dollar aan overheidsobligaties en hypotheekleningen in. Sinds januari 2014 wordt dat programma stapsgewijs teruggeschroefd met de bedoeling in oktober beëindigd te worden. Daarmee is een nieuwe trend ingezet, tapering genaamd, die de economie van het geldinfuus moet afkoppelen. De Bank of England heeft haar versie van zware liquiditeitsinjecties eind 2013 al gestopt. De Bank of Japan is er pas in april 2013 mee gestart en kan nog een tijdje doorgaan. De ECB staat erg huiverachtig tegenover een dergelijk onorthodox beleid. In december 2011 en in februari 2012 had ze programma s opgestart, LTRO genaamd, die de banken tegen extreem gunstige tarieven een krediet met een looptijd van drie jaar verschafte. Er werd gretig op ingeschreven (voor in totaal miljard euro). Het verse geld werd echter niet omgezet in kredieten aan gezinnen en kmo s, zoals gehoopt, maar belegd in overheidspapier. In de loop van 2013 en 2014 werden de kredieten op grote schaal vervroegd terugbetaald en werd de ECB ongewild geconfronteerd met een situatie van liquiditeitsverkrapping. Met de bedoeling haar balanstotaal terug te brengen tot de omvang van eind 2012 zette ze in september nieuwe programma s van liquiditeitsinjecties op. Verpakte kredieten (onder de vorm van zgn. Asset Backed Securities en Covered Bonds) worden opgekocht en nieuwe LTRO s (maar ditmaal onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat het opgenomen geld doorvloeit naar de reële economie) gelanceerd. Het is twijfelachtig of hierdoor de beoogde miljard euro aan de balans van de ECB kan worden toegevoegd. In ieder geval blijft de deur voor de gemakkelijkste optie (grootschalige inkoop van overheidsobligaties naar Amerikaans model) gesloten. De Bundesbank blijft zich verzetten. Op zoek naar de bodem voor de obligatierente De sterke conjunctuurtwijfels, het besef dat de inflatie zo goed als dood is en de interventies van de centrale banken houden de obligatierente historisch laag. De aankondiging van tapering in de VS (eind mei 2013) deed de Amerikaanse tienjaarsrente opveren tot net boven 3% eind Een overvloedige, transparante en geruststellende communicatie van de Amerikaanse centrale bank miste zijn uitwerking niet en deed de Amerikaanse obligatierente in 2014 opnieuw dalen. Op het einde van de verslagperiode bedroeg de Amerikaanse tienjaarsrente 2,51%. De Duitse obligatierente daalde nog sterker. Hoe lager de inflatiecijfers en hoe zwakker de gepubliceerde groeicijfers, hoe sterker de overtuiging werd dat een grootschalig programma van de ECB voor de inkoop van overheidsobligaties niet lang meer kon uitblijven. Op 15 augustus daalde de Duitse tienjaarsrente voor het eerst onder 1%. Tijdens de eurocrisis werden de obligatieportefeuilles op grote schaal herschikt. Schuldpapier van in opspraak geraakte Europese overheden werd gedumpt internationale garanties ten spijt en vervangen door Duits papier. Toen de ECB-voorzitter in september 2012 het vertrouwen in de euro wist te herstellen, begonnen de intra-emu-renteverschillen te dalen. Die beweging zette zich in de voorbije verslagperiode bijna zonder hapering door. Dat geldt ook voor het Belgisch-Duitse renteverschil. De premie voor het Belgische risico bedroeg op 30 september 2014 nog amper 35 basispunten. Belangrijke faillissementen in de bedrijvensector bleven de voorbije jaren uit. Zelden waren de solvabiliteit en de liquiditeit van de niet-financiële bedrijven zo sterk als vandaag. Als gevolg daarvan daalde de credit spread de voorbije jaren spectaculair en die ontwikkeling zette zich voort in de voorbije verslagperiode.

8 8 Druk op de euro neemt af De eurocrisis is alweer twee jaar van de radar verdwenen. Ondertussen zijn de centrale banken van de VS en de EMU elk hun eigen accenten gaan leggen in hun monetaire beleid: twee belangrijke wijzigingen, maar de EUR/USD-wisselkoers was niet volatieler dan in andere jaren. In 2013 was de euro zowat de sterkste munt ter wereld, maar in 2014 begonnen de oplopende renteverschillen tussen de VS en Duitsland in het voordeel van de dollar te spelen. De euro noteerde aan het einde van de verslagperiode tegen 1,263 Amerikaanse dollar, 8,5% goedkoper dan eind Parallel met de appreciatie van de dollar verstevigde ook het Britse pond. De dreiging van een Schotse afscheiding verstoorde dit patroon in de aanloop naar het referendum. Nadat de Bank of England eind 2013 een einde had gemaakt aan de massale liquiditeitsinjecties, liet ze weten dat ze de mogelijkheid openliet de beleidsrente nog in 2014 te verhogen. Dat heeft ze vooralsnog niet gedaan, want het economische herstel heeft in 2014 wat aan kracht ingeboet. De val van de yen werd gestuit. De munt bleef schommelen binnen een nauwe marge rond 100 yen per dollar. Eerder, tussen midden 2012 en midden 2013, was de Japanse munt zo n 25% in waarde gedaald in afwachting van een drastische beleidsommezwaai die het deflatiespook definitief moest bezweren. Andere Aziatische landen beschouwden het afglijden van de yen als een dreigende valutaoorlog. De munten uit de ontluikende landen waren ook onder druk komen te staan, toen de Fed eind mei 2013 liet verstaan dat hij zijn extreem soepele monetaire beleid vervroegd wilde terugschroeven. Buitenlandse beleggers trokken zich uit die markten terug vooruitlopend op hogere rentes in de VS. Vooral de Braziliaanse real (BRL), de Zuid-Afrikaanse rand (ZAR) en de Turkse lira (TRY), niet toevallig munten van landen met hoge externe tekorten, verloren fors aan waarde. Voor de TRY kwam daar ook nog een kwalijke interne machtsstrijd bovenop. Vanaf maart 2014 keerde het tij. Tapering zou niet leiden tot veel hogere obligatierentes in het Westen, zoals werd gevreesd. De Bank of China bleef een actieve wisselkoerspolitiek voeren. Ze laat toe dat de Chinese munt geleidelijk verder apprecieert in een tempo van ongeveer 0,2% per maand als de economische groei hoog genoeg is. Komt die in het gedrang, dan laat ze de munt verzwakken. Per saldo noteerde de renminbi op 30 september 1,5% lager tegenover de dollar dan eind Het herstel op de aandelenmarkten zet zich door De eurocrisis en de vrees dat de Europese bankensector eronder zou bezwijken, wierpen in de periode van april 2010 tot oktober 2011 bijna permanent een schaduw over de aandelenmarkten. De stemming veranderde in de loop van 2012 dankzij betere berichten uit de Amerikaanse arbeidsmarkt. De voorbije maanden versterkten vrij stevige PMI s (indicatoren voor het ondernemersvertrouwen) het conjunctuuroptimisme. Vanaf oktober 2012 was de onderliggende trend op de internationale aandelenmarkten onmiskenbaar positief. Bijna zonder haperingen, getuige de historisch lage koersvolatiliteit. Al bij al noteerde de MSCI All Countries Index (de ruimste wereldindex) eind september 2014 in euro 13,4% hoger dan eind Bij de klassieke markten zette West-Europa zijn inhaalbeweging, ingezet in 2012, maar met wisselend succes voort (rendement van de MSCI Europe in euro over deze periode: +7,3%). De vrees dat de problemen van de EMU een systeemrisico inhouden, verdween volledig. In de plaats kwam de vrees voor deflatie. De goedkopere waardering van Europa (tegenover de VS) gaf allicht weinig steun, want al twee jaar waren de bedrijfswinsten in Europa sterk achtergebleven, zowel ten opzichte van de verwachtingen als in vergelijking met de winstontwikkeling in de VS. De S&P 500 overschreed op 26 augustus voor het eerst de symbolische drempel van punten. De Bel-20 (+10,2%) presteerde min of meer in overeenstemming met de andere Europese beurzen. De distributeurs lijden onder een moordende concurrentie, waarbij nieuwkomers marktaandeel afsnoepen in een sterk verzadigde markt. Colruyt moest voor het eerst een lager marktaandeel en een winstdaling rapporteren. Delhaize koos voor de vlucht vooruit en ontvouwde een drastisch herstructureringsplan. Biotechbedrijf Thrombogenics vindt maar geen partner, kreeg zware klappen en moest de Bel-20 verlaten. Het werd op 23 maart 2014 in de index vervangen door Bpost. Japan boekte een lichte winst in eigen munt (+3,5%), maar voor een Europese belegger kwam daar nog een even grote appreciatie van de yen bij. Het conjunctuurbeeld is niet echt overtuigend. De inflatieverwachtingen zijn wel al positief geworden.

9 9 De ontluikende regio s kenden een comeback, na enkele jaren ondermaats te hebben gepresteerd. De Aziatische opkomende markten (+14,3%) zetten vanaf maart-april een sterke outperformance neer. Dat herstel verliep geheel parallel met betere PMI s (in de regio, maar ook wereldwijd) en een, zij het schuchter, herstel van de uitvoer van de regio. Die ontwikkelingen deden meteen de bezorgdheid over een kredietzeepbel in China afnemen. Latijns-Amerika (+10,2%) presteerde aanvankelijk zeer sterk, maar zonder sterke fundamenten. Het economisch klimaat in Brazilië verslechterde immers aanzienlijk en Argentinië raakte in financiële ademnood ten gevolge van een rechterlijke uitspraak in de VS waardoor het land tot de status van Selective Default ( gedeeltelijke wanbetaling ) is afgewaardeerd. Oost-Europa (-6,6%) werd ontvlucht vanwege de crisis in Oekraïne en de sancties tegen Rusland. Tussen de sectoren waren er belangrijke returnverschillen. Tot de best presterende sectoren behoorden Farma (+25,6%), Technologie (+21,8%) en de Nutsbedrijven (+21,1%). Onder de achterblijvers vermelden we de Cyclische Consumentensectoren (+6,9%), Kapitaalgoederen (+8,8%) en de Mijnbouw (+8,8%), alle drie cyclische sectoren. Farma is al lang zijn aureool van groeisector verloren. Veel innovatie is er de voorbije jaren niet meer geweest en de sector transformeert. Divisies verschuiven. Op grote schaal worden acquisities uitgerold of inkoopprogramma s van eigen aandelen gelanceerd. En de beleggers weten die herpositionering van de sector te smaken. De sector Technologie koesterde zich in een aantrekkelijke waardering, verbeterde groeivooruitzichten en winstcijfers die de verwachtingen fors overtroffen. Het recente resultatenseizoen bevestigde dat de omzet en winsten ondersteund worden door trends zoals e- commerce, mobiele apparatuur, cloud computing, netwerkupgrades, enz. De balansen zijn bijna schuldenvrij en de bedrijven beschikken over veel cash die ze in toenemende mate uitkeren aan de aandeelhouders. De beursintroducties van Twitter en Alibaba gaven de sector een boost. De Nutsbedrijven zijn lange tijd uit de gratie gebleven. Het was lange tijd hoogst onzeker in hoeverre zij zouden moeten bijdragen tot de sanering van de financiën van hun nationale overheden. De tijd van de grote saneringsdrang ligt achter ons. Het riante dividend is opnieuw gegeerd. Het teleurstellende resultaat van de cyclische sectoren is verrassend, gezien de betere conjuncturele omgeving. De auto-industrie is uit zijn as herrezen, maar door de economische malaise valt de autoverkoop in Europa tegen, vooral in het massasegment. Er wordt geklaagd over problemen van overcapaciteit en druk op de marges. De Duitse producenten van luxewagens realiseren zowat de helft van hun winst in China. Met 22 miljoen verkochte wagens kende de Chinese markt in 2013 alweer een topjaar. De sector Kapitaalgoederen blijft gebukt gaan onder het wereldwijde capaciteitsoverschot. Ondanks het economische herstel blijven de investeringsbudgetten bescheiden. De grote investeringsgolf in de mijnbouwsector is ook duidelijk achter de rug nu de Chinese vraag naar grondstoffen afgenomen is. Het eerste decennium van deze eeuw stond in het teken van de sterke Chinese groei die resulteerde in een onlesbare dorst naar grondstoffen. Dat maakte van de Mijnbouwers de groeisector bij uitstek. Gigantische investeringen hebben geleid tot enorme capaciteitsuitbreidingen. Ondertussen is het overaanbod duidelijk zichtbaar en lijkt de hype voorbij. Door de sterke prestatie van Vastgoed (+17,2%) is de korting waarmee de sector lange tijd noteerde, verdwenen. De hoge dividenden worden gesmaakt en naarmate de economische hemel opklaart, wint de sector aan aantrekkelijkheid in deze wereld van bijna nul-rente.

10 10 Vooruitzichten Wie op het Europese continent woont, beseft het misschien niet, maar de wereldeconomie stoomt voort op kruissnelheid. Het groeicijfer voor 2014 (op dit moment geraamd op 3,3%) is behoorlijk, maar niet uitzonderlijk. In de VS, het VK en Opkomend Azië neemt het groei-optimisme toe. Wat meer koopkracht voor de consument en wat minder saneren door de overheid zijn de voornaamste redenen. In de eurozone sputtert de conjunctuurmotor alweer. In de VS scheren de conjunctuurindicatoren hoge toppen. De werkloosheid daalt vrij fors. In de eerste acht maanden van het jaar werden nieuwe banen gecreëerd, wat neerkomt op een werkgelegenheidsgroei van 2% op jaarbasis. De werkloosheidsgraad (6,1% in augustus) mag dan nog als relatief hoog worden beschouwd, dit gemiddelde verbergt grote verschillen tussen de staten en de sectoren. Her en der worden zelfs problemen van krapte gemeld. Als gevolg daarvan versnellen de loonstijgingen al. Niet dramatisch, maar toch genoeg om stilaan van hoogconjunctuur te spreken en alle vrees voor deflatie weg te nemen. Het contrast met de eurozone is groot. Het schuchtere economische herstel dat in 2013 was ingezet, begon in 2014 alweer te stokken. In Duitsland kende het producentenvertrouwen een scherpe daling, toen eerst de EU sancties aankondigde tegen Rusland en daarna Rusland tegenmaatregelen uitvaardigde. Er hoeft niet veel te gebeuren of de Europese conjunctuur verzeilt in een derde recessie in zes jaar tijd. We verwachten niet dat het zover zal komen. Uitvoer naar Rusland is niet zo belangrijk voor het geheel van de Duitse of de Europese economie. Het effect van een aantrekkende wereldeconomie en de verzwakkende euro op de Duitse en Europese export is veel belangrijker. De lage en dalende inflatie geeft zuurstof aan de koopkracht van de gezinnen, die bovendien profiteren van een lichte versnelling van de loonstijgingen. Het consumentenvertrouwen verbetert en de banken hebben hun kredietpolitiek versoepeld. Neen, deflatie is niet aan de orde in Europa. De voorbije jaren werd de basis gelegd voor een meer duurzame groei in 2015 en de volgende jaren. De Amerikaanse gezinnen hebben hun schuldgraad sterk afgebouwd, de spaarquote is al fors gestegen en de financiëledienstenlast (aflossingen en rentebetalingen samen) slorpt nog maar 9% van het gezinsbudget op (het laagste niveau in vijftien jaar vier jaar geleden was dat nog 12,5%). Stilaan ontstaat er ademruimte om een groter deel van de koopkracht aan consumptie te besteden. De explosieve winstgroei in de periode dikte de al ruime cashposities van de bedrijven verder aan. Tijdens de crisis waren de investeringen sterk teruggeschroefd. De fundamenten zijn gelegd om een inhaalbeweging op gang te brengen. In de VS werd eind 2013 de impasse doorbroken waarin het begrotingsbeleid jarenlang gevangen zat. De financiering van de federale overheid is verzekerd tot maart De scherpste kantjes werden van het meerjarenplan voor budgettaire sanering afgevijld. Belangrijker dan de directe effecten van de besparingen op de economische groei, die bovendien niet overdreven zijn, is allicht dat een bron van onzekerheid is weggenomen en de Amerikaanse centrale bank de handen vrij heeft om het monetaire beleid dat zij wenselijk acht uit te voeren. De Fed acht de tijd rijp om het extreem soepele monetaire beleid bij te sturen. De ongeziene liquiditeitsinjecties via het aankoopprogramma voor staatsobligaties en ander schuldpapier doven uit. In de ogen van de Amerikaanse centrale bank is het economische herstel duurzaam genoeg om geleidelijk over te stappen naar een neutraler monetair beleid. Na het afkoppelen van het geldinfuus in oktober zal de Fed, naar eigen zeggen, de beleidsrente nog een tijd lang op 0,25% houden, maar in de loop van 2015 zal de eerste van een reeks renteverhogingen worden doorgevoerd. De precieze timing zal van de ontwikkeling van de werkloosheid afhangen. De Fed schuift midden 2015 naar voor. Als de trend van de voorbije maanden zich doorzet kan het zelfs vroeger worden. Maar de kloof tussen een conjunctuur-neutrale rente en het huidige tarief van de beleidsrente is dermate groot dat het monetaire beleid nog lang als soepel en groei-ondersteunend zal worden bestempeld. In elk geval zal het de langetermijnrente laag houden en alle vrees voor deflatie wegnemen.

11 11 De eurocrisis is naar de achtergrond verdreven, maar vele problemen wachten nog op een oplossing. In 2014 gaat de aandacht uit naar het grootschalige onderzoek van de ECB naar de kwaliteit van de kredietportefeuilles van de Europese banken. Dat onderzoek en de daaropvolgende stresstests (die nagaan of de kapitaalbuffers van de banken voldoende ruim zijn om crisissen te overleven) moeten de ECB voldoende informatie verschaffen om vanaf november haar taak van pan-europese toezichthouder te vervullen. Frankfurt hoopt vooral dat het onderzoek het onderlinge vertrouwen tussen de Europese banken voldoende herstelt, zodat zij hun interbancaire relaties normaliseren. Op het vlak van begrotingsdiscipline worden de teugels wat gevierd. De controle op de nationale begrotingen is wel verscherpt, maar de normen zijn minder absoluut geworden en daardoor is er meer speelruimte. In dit verkiezingsjaar wordt die manoeuvreerruimte maximaal benut. De ECB zal het (bijna) nultarief voor de geldmarktrente nog een lange tijd handhaven, zeker langer dan in de VS. Zolang de laagconjunctuur in de EMU aanhoudt en er geen wezenlijke inflatoire spanningen optreden, zijn er macro-economisch geen dwingende redenen om een restrictiever beleid te voeren. Inflatie is al lang geen reden tot bezorgdheid meer. Integendeel, die is eerder te laag (dichter bij 0% dan bij de officiële doelstelling van 2% voor de inflatie in de eurozone). Er is wel veel ongerustheid over de groei. En de ECB wil absoluut vermijden dat de eurocrisis opnieuw opflakkert. Allicht blijft ze streven naar een normaal tarief van 3% voor de kortetermijnrente in de eurozone, maar dat is nu een doelstelling op zeer lange termijn geworden. Op korte termijn (horizon eind 2015) is dat absoluut uitgesloten. De grootste bezorgdheid van de ECB vandaag is niet de hoogte van haar rentetarieven, maar hoe ze ervoor kan zorgen dat die lage rente ook doorsijpelt in de marktrente in Zuid-Europa. Daar is een lage rente het meest nodig, maar uitgerekend daar blijft de marktrente het hoogst. De obligatierente heeft allicht zijn bodem bereikt. Gezien de huidige laagterecords zou het logisch zijn dat de obligatierente stijgt, gevoed door een betere economische omgeving. Daardoor zal de markt al in de loop van de volgende maanden kunnen anticiperen op een strakker monetair beleid in de loop van 2015 (VS) of later (EMU). Die rentestijging zal de volgende maanden wel (nog) niet heel sterk zijn. De centrale banken zullen dat, uit vrees voor negatieve gevolgen voor de groei, vermijden door hun aankoopprogramma s te doseren. De premie voor het debiteurenrisico op de markt van de bedrijfsobligaties is in de voorbije jaren sterk gedaald. Het huidige niveau vergoedt het debiteurenrisico op een correcte manier. Veel spreadvernauwing valt dus niet meer te verwachten, ook al is de financiële structuur van de meeste ondernemingen heel gezond. Ook de renteverschillen binnen de EMU zijn al fors gedaald en weerspiegelen stilaan op een correcte manier de kwaliteitsverschillen van de verschillende overheden als debiteuren. Gezien de hangende problemen van de euro is een opstoot van risicoaversie en volatiliteit van de renteverschillen niet uit te sluiten. De opkomende markten blijven de grootste groeibijdrage tot het wereld-bbp leveren. De sterke economische groei heeft in Azië soms al voor inflatoire spanningen gezorgd. Een aangepast monetair beleid is dan ook noodzakelijk: soms afremmend (zoals in 2011), dan weer stimulerend (zoals nu). Een van de grote uitdagingen voor dit decennium is de verdere ontwikkeling van de consumptie in China en de rest van Azië. Die kan bijdragen tot een meer evenwichtige economische wereldorde. Het vermindert niet alleen de uitvoerafhankelijkheid van de regio. Minstens even belangrijk is de weerslag op de internationale kapitaalstromen. Meer consumptie in China betekent minder besparingen en meer invoer, ook uit de VS en Europa. Dat helpt het Westen om uit zijn schuldproblemen te groeien. Dankzij de aanhoudend sterke groei in de opkomende markten kan de groei van de wereldeconomie (+2,8% in 2013) in 2014 op 3,3% en in 2015 op 3,5% uitkomen. Dat betekent dat de bedrijfswinsten in de komende kwartalen zouden kunnen blijven stijgen met 8 à 10%, en dat is een versnelling ten opzichte van het recente verleden. De sterke winstgroei is ook te danken aan een volgehouden loonmatiging. Veel meer dan koopkrachtbehoud valt er niet te rapen. Van reële loonstijging is er nauwelijks sprake. Kortom, elke eurocent bijkomende omzet is (bijna) volledig een bijkomende cent winst.

12 12 De geldmarktrente zal niet snel stijgen en de obligatierente bevindt zich op een historisch dieptepunt. Alles lijkt naar aandelen te wijzen als het meest interessante beleggingsalternatief voor de komende maanden. Maar een gebrek aan alternatieven is natuurlijk niet voldoende om een opwaardering van de markt te krijgen. Daarvoor moeten de beleggers opnieuw wat meer risicoappetijt krijgen. Aandelen zijn niet meer zo goedkoop als een tijd geleden. Op basis van de verwachte winst voor de komende twaalf maanden bedraagt de koers-winstverhouding (K/W) 16,8 voor de S&P 500 en 13,9 voor de MSCI Europe. Dat is redelijk te noemen, niet goedkoop maar evenmin duur. In vergelijking met obligaties zijn aandelen toch nog altijd spotgoedkoop. Het winstrendement, het omgekeerde van de K/W, bedraagt voor de MSCI Europe nu 7,2%, een uitzonderlijk hoge premie van meer dan 600 basispunten boven de Duitse obligatierente. Redactie beëindigd op 1 oktober 2014

13 GEGLOBALISEERDE BALANS (IN EUR) Balansschema 30/09/2014 (in de valuta van het fonds) 30/09/2013 (in de valuta van het fonds) TOTAAL NETTO ACTIEF , ,92 II. Effecten, geldmarktinstrumenten, ICB's en financiële derivaten E. ICB's met een veranderlijk aantal rechten van deelneming , ,27 F. Financiële derivaten j) Op deviezen Termijncontracten (+/-) -198,86 IV. Vorderingen en schulden op ten hoogste één jaar A. Vorderingen a) Te ontvangen bedragen , ,46 B. Schulden a) Te betalen bedragen (-) , ,37 c) Ontleningen (-) ,97 V. Deposito's en liquide middelen A. Banktegoeden op zicht , ,54 VI. Overlopende rekeningen C. Toe te rekenen kosten (-) , ,98 TOTAAL EIGEN VERMOGEN , ,92 A. Kapitaal , ,51 B. Deelneming in het resultaat , ,40 D. Resultaat van de periode , ,19 Posten buiten-balanstelling III Notionele bedragen van de termijncontracten(+) III.A Gekochte termijncontracten ,65

14 GEGLOBALISEERDE RESULTATENREKENING (IN EUR) Resultatenrekening 30/09/2014 (in de valuta van het fonds) 30/09/2013 (in de valuta van het fonds) I. Waardeverminderingen, minderwaarden en meerwaarden E. ICB's met een veranderlijk aantal rechten van deelneming , ,92 H. Wisselposities en -verrichtingen a) Financiële derivaten Termijncontracten -225,66 b) Andere wisselposities en verrichtingen , ,98 Det.rubriek I winst en verlies op beleggingen Gerealiseerde winsten op beleggingen ,50 Ongerealiseerde winsten op beleggingen ,80 Gerealiseerde verliezen op beleggingen ,72 Ongerealiseerde verliezen op beleggingen ,53 II. Opbrengsten en kosten van de beleggingen B. Interesten b) Deposito's en liquide middelen 1.395,25 99,22 C. Interesten in gevolge ontleningen (-) -133,60-37,45 IV. Exploitatiekosten A. Verhandelings- en leveringskosten betreffende beleggingen (-) , ,35 B. Financiële kosten (-) -272,29-135,41 D. Vergoeding van de beheerder (-) a) Financieel beheer , ,79 b) Administratief- en boekhoudkundig beheer , ,15 E. Administratiekosten (-) ,84 F. Oprichtings- en organisatiekosten (-) ,92-778,97 H. Diensten en diverse goederen (-) ,36-539,14 J. Taksen , ,06 K. Andere kosten (-) , ,19 Opbrengsten en kosten van het boekjaar (halfjaar) Subtotaal II + III + IV vóór belasting op het resultaat , ,29 V. Winst (verlies) uit gewone bedrijfsuitoefening , ,19 VII. Resultaat van de periode , ,19

15 SAMENVATTING VAN DE BOEKINGS- EN WAARDERINGSREGELS SAMENVATTING VAN DE REGELS Samenvatting van de waarderingsregels overeenkomstig het KB van 10/11/2006 op de boekhouding, de jaarrekening en de periodieke verslagen van bepaalde openbare instellingen voor collectieve belegging met een veranderlijk aantal rechten van deelneming. De waardering van de activa van de verschillende compartimenten gebeurt op de volgende manier: De effecten, geldmarktinstrumenten, rechten van deelneming in instellingen voor collectieve belegging en financiële derivaten worden bij aankoop en verkoop in de boekhouding opgenomen tegen hun aankoopprijs, respectievelijk verkoopprijs. De bijkomende kosten zoals verhandelings- en leveringskosten worden onmiddellijk ten laste gebracht van de resultatenrekening. De effecten, geldmarktinstrumenten en financiële derivaten worden na de eerste opname gewaardeerd tegen hun reële waarde op basis van volgende regels: o Voor de waarden die op een actieve markt worden verhandeld zonder toedoen van derde financiële instellingen wordt de slotkoers weerhouden voor de waardering aan reële waarde; o Voor vermogensbestanddelen waarvoor een actieve markt bestaat die functioneert door toedoen van derde financiële instellingen die een doorlopende notering waarborgen van bied- en laatkoersen, wordt de op die markt gevormde actuele biedkoers weerhouden voor de waardering van de activa. Gezien evenwel de meeste internationale benchmarks midprijzen gebruiken, en de dataproviders geen biedprijzen kunnen aanleveren (vb. JP Morgan, iboxx, MSCI, ) worden voor de waardering van schuldinstrumenten aan reële waarde de midprijzen weerhouden, zoals voorzien in de toelichting bij voornoemd KB. De methode om deze midprijzen te corrigeren ten einde te komen tot de biedkoers wordt niet weerhouden wegens onvoldoende betrouwbaarheid en mogelijke grote schommelingen. o Voor de waarden waarvan de laatst gekende koers niet representatief is, en voor de waarden die niet toegelaten zijn tot een officiële notering of een andere georganiseerde markt, gebeurt de waardering als volgt: Voor de waardering aan reële waarde wordt de actuele reële waarde van soortgelijke vermogens-bestanddelen waarvoor een actieve markt bestaat weerhouden, mits deze reële waarde wordt aangepast rekening houdend met de verschillen tussen de gelijkaardige vermogensbestanddelen. Indien geen reële waarde van soortgelijke vermogensbestanddelen bestaat, wordt de reële waarde bepaald aan de hand van andere waarderingstechnieken die maximaal gebruik maken van marktgegevens, die consistent zijn met de algemeen aanvaarde economische methodes, en die op regelmatige basis worden geijkt en getest. Indien er voor vermogensbestanddelen geen georganiseerde of onderhandse markt bestaat, wordt bij de waardering bovendien rekening gehouden met hun onzeker karakter op grond van het risico dat de betrokken tegenpartijen hun verplichtingen niet zouden nakomen. o Aandelen waarvoor geen georganiseerde of onderhandse markt bestaat, en waarvan de reële waarde niet betrouwbaar kan worden bepaald zoals hierboven vermeld, worden gewaardeerd aan kostprijs. Op deze aandelen worden bijzondere waardeverminderingen toegepast zo er hiervoor objectieve aanwijzingen zijn. o Voor de rechten van deelneming in instellingen voor collectieve beleggingen (waarvoor geen georganiseerde markt bestaat) gebeurt de waardering aan reële waarde tegen hun laatste netto-inventariswaarde.

16 16 De liquiditeiten, met inbegrip van tegoeden op zicht bij kredietinstellingen, de verbintenissen in rekening-courant ten aanzien van kredietinstellingen, op korte termijn te betalen en te ontvangen bedragen die niet belichaamd zijn in verhandelbare effecten of geldmarktinstrumenten (andere dan ten aanzien van kredietinstellingen), fiscale tegoeden en schulden worden gewaardeerd tegen hun nominale waarde. Andere vorderingen op termijn die niet belichaamd zijn in verhandelbare effecten of geldmarktinstrumenten worden gewaardeerd tegen hun reële waarde. Op tegoeden, te ontvangen bedragen en vorderingen worden waardeverminderingen toegepast zo er voor het geheel of een gedeelte ervan onzekerheid bestaat over de betaling hiervan op de vervaldag of zo de realisatiewaarde van deze activa lager is dan de aanschaffingswaarde. Er worden aanvullende waardeverminderingen geboekt op de in de vorige alinea bedoelde tegoeden, bedragen en vorderingen om rekening te houden met hetzij de evolutie van hun waarde, hetzij met de risico's inherent aan de aard van de betrokken activa. De opbrengsten die voortvloeien uit effectenleningen worden verwerkt als overige inkomsten/andere opbrengsten (Resultatenrekening III.B). Deze opbrengsten worden prorata temporis voor de looptijd van de verrichting in de resultatenrekening opgenomen. De waarden uitgedrukt in een andere munt dan die van het desbetreffende compartiment worden omgezet in de munt van het compartiment tegen een wisselkoers op basis van de laatst gekende middenkoers. VERSCHILLEN Soms kan er een licht verschil voorkomen tussen de netto-inventariswaarde zoals gepubliceerd in de pers en deze in onderhavig verslag. Dan betreft dit minimale afwijkingen in de berekening van de netto-activa, die na de publicatie in de pers werden opgemerkt. Indien een dergelijke afwijking een bepaalde tolerantiegrens bereikt of overschrijdt, wordt het verschil vergoed. Deze tolerantiegrens wordt voor de toe- en uittreders en het gemeenschappelijk beleggingsfonds bepaald als een bepaald percentage van de inventariswaarde respectievelijk de netto-activa. Deze tolerantiegrens bedraagt: o geldmarktfondsen: 0,25% o obligatiefondsen, gemengde fondsen kapitaalbeschermde fondsen: 0,50% o aandelenfondsen: 1% o andere fondsen (vastgoedfondsen, ): 0,50% WISSELKOERSEN 30/09/ /09/ EUR = 1,44365 AUD 1,44765 AUD 1,41175 CAD 1,3914 CAD 0,7792 GBP 0,8359 GBP 138,572 JPY 132,83 JPY 8,1135 NOK 8,1412 NOK 4,1762 PLN 4,2254 PLN 9,10605 SEK 8,6946 SEK 1,26325 USD 1,3537 USD

17 17 Halfjaarverslag per 30 september 2014 INHOUDSOPGAVE 2. Informatie over Generation Plan 90 February 2.1. Beheerverslag Lanceringsdatum en inschrijvingsprijs Beursnotering Doel en krachtlijnen van het beleggingsbeleid Financieel portefeuillebeheer Distributeurs Index en benchmark Tijdens het boekjaar gevoerd beleid Toekomstig beleid Synthetische risico- en opbrengstindicator (SRRI) 2.2. Balans 2.3. Resultatenrekening 2.4. Samenstelling van de activa en kerncijfers Samenstelling van de activa Wijziging in de samenstelling van de activa Bedrag van de verplichtingen inzake financiële derivatenposities Evolutie van het aantal inschrijvingen, terugbetalingen en van de nettoinventariswaarde Rendementscijfers Kosten Toelichting bij de financiële staten

18 18

19 19 2 INFORMATIE OVER GENERATION PLAN 90 FEBRUARY 2.1 BEHEERVERSLAG LANCERINGSDATUM EN INSCHRIJVINGSPRIJS Lanceringsdatum: 31 januari 2014 Initiële inschrijvingsprijs: 250 EUR Uitdrukkingsmunt: EUR BEURSNOTERING Niet van toepassing DOEL EN KRACHTLIJNEN VAN HET BELEGGINGSBELEID DOEL VAN HET COMPARTIMENT : Het voornaamste doel van het compartiment bestaat erin de houders van rechten van deelneming een zo hoog mogelijk rendement te bieden d.m.v. rechtstreekse of onrechtstreekse beleggingen in verhandelbare effecten. Het compartiment stelt zich bovendien tot doel om jaarlijks een dividend uit te keren, en tegelijkertijd het risico op verlies te beperken door aan de inventariswaarde op jaarbasis een bodemgrens te verbinden, zoals hierna bepaald. BELEGGINGSBELEID VAN HET COMPARTIMENT : CATEGORIEËN VAN TOEGELATEN ACTIVA: De beleggingen van het compartiment kunnen bestaan uit effecten, geldmarktinstrumenten, rechten van deelneming in instellingen voor collectieve belegging, deposito s, financiële derivaten, liquide middelen en alle andere instrumenten voor zover en in de mate dit toegelaten is door de toepasselijke regelgeving en kadert binnen het onder het vermelde doel. GRENZEN VAN HET BELEGGINGSBELEID: Het beleggingsbeleid wordt gevoerd binnen de door de regelgeving gestelde grenzen. Het compartiment mag ontleningen aangaan tot 10% van haar netto-activa, voor zover het gaat om kortlopende ontleningen met het doel tijdelijke liquiditeitsproblemen op te lossen. TOEGELATEN DERIVATENTRANSACTIES: Derivaten kunnen zowel gebruikt worden om de beleggingsdoelstellingen te realiseren als om risico s in te dekken. Er kan met al dan niet genoteerde derivaten worden gewerkt: het kan gaan om termijncontracten, opties of swaps m.b.t. effecten, indexen, munten of rente of om andere transacties met derivaten. Niet genoteerde derivatentransacties worden enkel afgesloten met financiële instellingen van eerste rang die gespecialiseerd zijn in dit type van transacties. Het compartiment streeft ernaar om, binnen de toepasselijke regelgeving en het beheerreglement, steeds de meest doelgerichte transacties af te sluiten. Alle kosten verbonden aan de transacties zijn ten laste van het compartiment en alle opbrengsten komen toe aan het compartiment. Als er door de transacties een risico ontstaat op de tegenpartij, kan dat risico worden ingeperkt door gebruik te maken van een margebeheersysteem dat verzekert dat het compartiment de begunstigde is van een zekerheid onder de vorm van contanten of investment grade obligaties. Bij het bepalen van de waarde van de obligaties wordt een marge toegepast die varieert in functie van de resterende looptijd en de uitdrukkingsmunt van de betreffende obligatie. De relatie met de tegenpartij(en) wordt geregeld op basis van internationale standaardovereenkomsten. De ICB kan contracten afsluiten die betrekking hebben op een kredietrisico op emittenten van schuldinstrumenten. Het kredietrisico is het risico dat de emittent van het schuldinstrument in gebreke blijft. Dit kredietrisico heeft betrekking op partijen waarvan de kredietwaardigheid op het moment van het sluiten van het contract evenwaardig is aan die van de emittenten van wie de ICB rechtstreeks schuldinstrumenten aanhoudt. Derivaten kunnen ook worden gebruikt om de activa van het compartiment in te dekken tegen open wisselkoersrisico s ten opzichte van de uitdrukkingsmunt.

20 20 Een eventueel gebruik van kredietderivaten kan enkel ter uitvoering van de beleggingsdoelstellingen en binnen het bestaande risicoprofiel, zonder dat dit een verschuiving impliceert naar minder kredietwaardige debiteuren. Bijgevolg verhoogt het kredietrisico niet. In zoverre er met derivaten wordt gewerkt, gaat het om vlot verhandelbare en liquide instrumenten. Bijgevolg heeft het gebruik van derivaten geen invloed op het liquiditeitsrisico. Het gebruik van derivaten verandert ook niets aan de spreiding van de portefeuille over regio s, sectoren of thema s. Bijgevolg heeft het geen invloed op het concentratierisico. Derivaten worden niet gebruikt om een gehele of gedeeltelijke kapitaalbescherming te waarborgen. Ze verhogen noch verminderen het kapitaalrisico. Het gebruik van derivaten heeft ook geen invloed op het afwikkelingsrisico, het bewaarnemingsrisico, het flexibiliteitsrisico, het inflatierisico of het risico afhankelijk van externe factoren. BEPAALDE STRATEGIE: Het rendement is afhankelijk van de marktevolutie. Het compartiment stelt zich, enerzijds, tot doel om jaarlijks een dividend uit te keren en anderzijds om aan de inventariswaarde op jaarbasis een bodemgrens te verbinden. - Het jaarlijkse dividend per recht van deelneming wordt telkens bepaald op de Resetdag en berekend als 2/3 van het positieve verschil op de Resetdag tussen de inventariswaarde en de initiele inschrijvingswaarde. Het dividend zal minimaal 0% bedragen, namelijk indien de inventariswaarde op de Resetdag minder dan de initiële inventariswaarde bedraagt. Dividenden zijn betaalbaar 15 Belgische bankwerkdagen volgend op de betrokken Resetdag. - Op de Resetdag wordt er bij de berekening van de inventariswaarde, naast de bewegingen van de markt, ook rekening gehouden met een daling ten belope van het uit te keren dividend. De bodemgrens wordt bepaald als 90% van de inventariswaarde op de Resetdag na het bepalen van het uit te keren dividend en geldt tot en met de volgende Resetdag. De eerste bodemgrens is geldig tot 30 januari 2015 en is gelijk aan 90% van de initiële inschrijvingswaarde. Resetdagen: jaarlijks de laatste bankwerkdag van januari. Deze doelstelling vormt evenwel geen garantie: - noch voor wat betreft het rendement; - noch voor wat betreft de terugkoopprijs, die minder kan bedragen dan de bodemgrens, zoals hierboven bepaald. Het compartiment biedt dus noch een gegarandeerd rendement, noch kapitaalbescherming. Telkens na vastlegging van de bodemgrens wordt, in functie van het door de beheerder ingeschatte marktpotentieel, voor minimaal 20% belegd in obligaties (en/of obligatie-icb s) en/of geldmarktinstrumenten en voor minimaal 20% in aandelen (en/of aandelen-icb s) en hiermee samenhangende financiële instrumenten, voor zover het mechanisme, zoals hierna bepaald, dit toelaat. Het door de beheerder ingeschatte marktpotentieel wordt voor obligaties bepaald door de verwachte rente-evolutie. Bij een verwachting van stijgende middellange- tot langetermijnrente zal relatief minder worden belegd in obligaties en bij een verwachting van stabiele of dalende rente zal relatief meer worden belegd in obligaties. Ook het absolute niveau van deze rente is een bepalende factor, waarbij relatief hoge rente het gewicht obligaties zal doen toenemen (en omgekeerd). Het door de beheerder ingeschatte marktpotentieel wordt voor aandelen bepaald door o.m. de winstverwachtingen van de bedrijven en de brede macro-economische context. Bij positieve winstverwachtingen en/of een brede macro-economische context van bevredigende groeiverwachting zal relatief meer worden belegd in aandelen en bij negatieve winstverwachtingen en/of een beperkte groeiverwachting zal relatief minder worden belegd in aandelen. Het opbrengstpotentieel van beide activaklassen (obligaties en aandelen) wordt tegen elkaar afgewogen rekening houdend met de risicopremie van aandelen (de som van de in de toekomst verwachte aandelendividenden, verminderd met de risicoloze rente). Daarbij zal meer worden belegd in die activaklasse waarvan het opbrengstpotentieel (rekening houdend met de risicopremie) het hoogst wordt ingeschat. Indien het opbrengstpotentieel van beide activaklassen gelijkaardig is, kan evenwichtig worden belegd in beide activaklassen.