DOUANE-ENTREPOT De veranderingen per 1 mei 2016

Transcriptie

1 DOUANE-ENTREPOT De veranderingen per 1 mei 2016 Door: Carlijn van den Heuvel 2016/2017

2 Inhoudsopgave Inhoudsopgave... 1 Afkortingen Inleiding Onderzoek Opbouw Gebruikelijke behandelingen Inleiding Rechtskader en overwegingen Gebruikelijke behandeling onder punt Gebruikelijke behandeling onder punt Gebruikelijke behandeling onder punt 19 (CDW) versus artikel 86 DWU Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane Jurisprudentie Gezamenlijke opslag Inleiding Rechtskader en overwegingen CDW DWU Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane Gezamenlijke opslag van olie en olieproducten Gezamenlijke opslag over tanks/silo s heen Jurisprudentie Equivalente goederen Inleiding Rechtskader en overwegingen Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane Jurisprudentie Vaststellen douanewaarde Inleiding Rechtskader en overwegingen Last-sale-for-export-regeling

3 Verkoop in het douane-entrepot Richtsnoeren EU Commissie versus HvJ arrest Unifert Gevolgen voor het bedrijfsleven Conclusie Bijlage Literatuurlijst

4 Afkortingen CDW = Communautair douanewetboek 1 DWU = Douanewetboek van de Unie 2 GN = Gecombineerde Nomenclatuur 3 GVo. DWU = Gedelegeerde verordening Douanewetboek van de Unie 4 HvJ = Hof van Justitie UVo. CDW = Uitvoeringsverordening Communautair douanewetboek 5 UVo. DWU = Uitvoeringsverordening Douanewetboek van de Unie 6 1 VERORDENING (EEG) Nr. 2913/92 VAN DE RAAD van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 302 van ) 2 VERORDENING (EU) Nr. 952/2013 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN VAN DE RAAD van 9 oktober 2013 tot vaststelling van het douanewetboek van de Unie (PB L 269 van ) 3 Uitvoeringsverordening (EU) 2016/1821 van de Commissie van 6 oktober 2016 tot wijziging van bijlage I bij Verordening (EEG) nr. 2658/87 van de Raad met betrekking tot de tarief- en statistieknomenclatuur en het gemeenschappelijk douanetarief 4 GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) 2015/2446 VAN DE COMMISSIE van 28 juli 2015 tot aanvulling van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europese Parlement en de Raad met nadere regels betreffende een aantal bepalingen van het douanewetboek van de Unie 5 VERORDENING (EG) Nr. 2454/93 VAN DE COMMISSIE van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EEG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek (PB L 253 van ) 6 UITVOERINGSVERORDENING (EU) 2015/2447 VAN DE COMMISSIE van 24 november 2015 houdende nadere uitvoeringsvoorschriften voor enkele bepalingen van Verordening (EU) nr. 952/2013 van het Europese Parlement en de Raad tot vaststelling van het douanewetboek van de Unie 3

5 1. Inleiding Op 1 mei 2016 is het CDW vervangen door het DWU. Hoewel de wetgeving en onderliggende regels definitief zijn, blijft de concrete toepassing in de praktijk van sommige bepalingen nog onduidelijk. Daar waar al veel geschreven en gediscussieerd is over de wijzigingen met betrekking tot het vaststellen van de douanewaarde, is het nog aardig stil op het gebied van de wijzigingen met betrekking tot de bijzondere regelingen. Meer specifiek, over de bijzondere regeling douane-entrepots. In een douane-entrepot kunnen niet-uniegoederen die het EU-douanegebied zijn binnen gebracht voor onbepaalde tijd worden opgeslagen in afwachting van hun verdere bestemming, te weten: i) in het vrije verkeer brengen, of ii) plaatsen onder een nieuwe bijzondere regeling, of iii) uitvoer. 7 Door de opslag in een douane-entrepot worden de douanerechten en mogelijke handelspolitieke maatregelen geschorst. Deze schorsing is een belangrijke economische factor voor de opslag van goederen in een douane-entrepot. Daar waar velen menen dat de veranderingen per 1 mei 2016 niet leiden tot materiële veranderingen voor de in Nederland meest voorkomende douane-entrepots, merk ik uit de praktijk juist een toenemende vraag naar advisering omtrent de bijzondere regeling douaneentrepots. De vragen/problemen zien specifiek op de volgende onderwerpen: 1. Gebruikelijke behandelingen Gebruikelijke behandelingen zijn handelingen die plaatsvinden ten behoeve van de niet- Uniegoederen die zijn opgeslagen in het douane-entrepot. Gebruikelijke behandelingen zijn behandelingen gericht op het bewaren van de goederen in goede staat, de verbetering van de presentatie of handelskwaliteit en de voorbereiding op de distributie of wederverkoop. 8 Een limitatieve lijst van toegestane gebruikelijke behandelingen is in de wetgeving opgenomen Gezamenlijke opslag Het is mogelijk om in een douane-entrepot niet-uniegoederen tezamen met Uniegoederen op te slaan, dit wordt gezamenlijke opslag genoemd. 10 Bij het gezamenlijk opslaan van goederen met een verschillende douanestatus is het van belang dat de opslag gelijksoortige goederen betreft. 11 Bij gezamenlijke opslag kan een onderscheid gemaakt worden tussen stukgoederen en bulkgoederen. 3. Equivalente goederen Equivalente goederen zijn Uniegoederen die in plaats van de onder de bijzondere regeling geplaatste goederen (e.g. de niet-uniegoederen in een douane-entrepot) opgeslagen, 7 Volledigheidshalve merk ik op dat onder bepaalde voorwaarden ook Uniegoederen kunnen worden opgeslagen in een opslagruimte in een douane-entrepot (zie artikel 237 DWU). 8 Artikel 220 DWU 9 Bijlage GVo. DWU 10 Artikel 237, lid 3 DWU 11 Artikel 177 GVo.DWU 4

6 gebruikt of verwerkt mogen worden. In principe moeten de equivalente goederen onder dezelfde achtcijferige code van de GN zijn ingedeeld en dezelfde handelskwaliteit en technische kenmerken hebben als de niet-uniegoederen die zij vervangen. 4. Berekenen douanewaarde Wanneer niet-uniegoederen die zijn opgeslagen in een douane-entrepot vervolgens in het vrije verkeer van de EU worden gebracht dienen er douanerechten te worden afgedragen indien er een invoertarief van toepassing is. De af te dragen douanerechten worden berekend aan de hand van de douanewaarde en het invoertarief. In principe wordt bij het vaststellen van de douanewaarde aansluiting gezocht bij de transactiewaarde, waarbij de transactiewaarde de voor de goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs bij verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie is Onderzoek Naar aanleiding van de toenemende vraag voor advisering omtrent de bijzondere regeling douane-entrepots sinds de veranderingen per 1 mei 2016, ben ik van mening dat er duidelijkheid moet komen hieromtrent. In deze verhandeling ga ik dan ook dieper in op de veranderingen met betrekking tot de bijzondere regeling douane-entrepots. Meer specifiek, is mijn onderzoeksvraag als volgt: Wat is de invloed van het DWU op de bijzondere regeling douane-entrepots? Deze onderzoeksvraag ga ik beantwoorden aan de hand van de volgende deelvragen: i. Wat zijn de veranderingen met betrekking tot de bijzondere regeling douane-entrepots per 1 mei 2016? ii. Hoe beïnvloeden deze veranderingen het bedrijfsleven? iii. Hoe zijn deze veranderingen tot stand gekomen? Bij het beantwoorden van bovengenoemde deelvragen ga ik (waar mogelijk) ook in op relevante jurisprudentie Opbouw In hoofdstuk 2 ga ik in op de veranderingen met betrekking tot de gebruikelijke behandelingen. Ik bespreek hierbij kort het doel van de faciliteit en de wijzigingen die in het DWU ten opzichte van het CDW zijn opgenomen. Daarnaast neem ik het beleid als gepubliceerd in het Handboek ouane onder de loep en ga ik in op de (gewijzigde) interpretatie van de Nederlandse douane. Hierbij maak ik de link naar het bedrijfsleven. In de hoofdstukken 3, 4 en 5 zal ik eenzelfde werkwijze hanteren als in hoofdstuk 2 en ga ik de veranderingen bespreken van respectievelijk de gezamenlijke opslag, equivalente goederen en het berekenen van de douanewaarde. Tot slot geef ik in hoofdstuk 6 mijn conclusie en beantwoord ik mijn onderzoeksvraag. 12 Artikel 70 DWU 13 Hierbij zij opgemerkt dat er weinig jurisprudentie is verschenen met betrekking tot de bijzondere regeling douane-entrepots. 5

7 2. Gebruikelijke behandelingen 2.1. Inleiding Het is de hoofdregel dat tijdens het opslaan van goederen in een douane-entrepot, de goederen in dezelfde staat blijven als waarin deze goederen in het douane-entrepot zijn aangekomen. Toch heeft de EU wetgever het mogelijk gemaakt dat de tijd van opslag in het douane-entrepot economisch kan worden benut door bepaalde behandelingen toe te staan. 14 Dit zijn zogenoemde gebruikelijke behandelingen. Gebruikelijke behandelingen zijn erop gericht om goederen in goede staat te bewaren, ter verbetering van de presentatie of handelskwaliteit of ter voorbereiding op de distributie of wederverkoop. 15 Een aantal praktische voorbeelden van gebruikelijke behandelingen zijn: 1. Het opslaan van Braziliaanse bananen en deze banen tijdens de opslag te vergassen tegen parasieten; 2. Het opslaan van Chinese rollen papier en deze rollen papier tijdens de opslag snijden tot vellen; 3. Het opslaan van verpakt Turks vlees en tijdens de opslag op de verpakkingen Halalstickers aanbrengen. In principe zijn gebruikelijke handelingen toegestaan indien ze niet leiden tot een verandering in de GN-code van het product dat de gebruikelijke behandeling ondergaat (tenzij expliciet vermeld) of leiden tot een verhoogd frauderisico. Door het toestaan van gebruikelijke behandelingen in een douane-entrepot, kan de opslag in een douane-entrepot dus ook gebruikt worden om de niet-uniegoederen op de markt te kunnen brengen in de vorm waarin gebruikers de goederen ook zullen kopen en zullen kunnen gaan gebruiken. Indien goederen een behandeling moeten ondergaan die verder reikt dan de toegestane gebruikelijke behandelingen, dan dienen deze behandelingen plaats te vinden onder de bijzondere regeling actieve veredeling 16 en zullen zij getoetst worden aan de economische voorwaarden Rechtskader en overwegingen In de wetgeving zijn verschillende bepalingen opgenomen die zien op gebruikelijke behandelingen. In deze bepalingen wordt o.a. aangegeven welke specifieke gebruikelijke behandelingen zijn toegestaan. 14 Artikel 220 DWU 15 Artikel 220 DWU 16 Zoals bedoelt in het DWU. 6

8 De wettelijke basis voor gebruikelijke behandelingen is te vinden in: < 1 mei 2016 Per 1 mei 2016 Artikel 109 CDW Artikel 86 DWU Artikel 112, lid 2, CDW Artikel 220 DWU Artikel 503 UVo. CDW Artikel 221, onder b, DWU Bijlage 72 UVo. CDW Artikel 180 GVo. DWU Bijlage GVo. DWU Wanneer ik de wetgeving van voor 1 mei 2016 vergelijk met de wetgeving van toepassing per 1 mei 2016 blijkt dat de bepalingen die zien op gebruikelijke behandelingen voor het grootste gedeelte inhoudelijk niet van elkaar afwijken. Alleen wat betreft de limitatieve lijst van toegestane gebruikelijke behandelingen in het GVo. DWU zijn afwijkingen te zien ten opzichte van de limitatieve lijst in UVo. CDW. Zo is de gebruikelijke behandeling onder punt aangepast en thans is denatureren expliciet toegestaan als gebruikelijke behandeling onder punt Daarnaast is punt niet langer in de limitatieve lijst opgenomen zoals dit was onder het CDW, maar is deze bepaling opgenomen in artikel 86 DWU met de opvallende wijziging dat onder het DWU niet alleen de douanewaarde, aard en oorsprong van niet- Uniegoederen die bij de behandeling zijn gebruikt in aanmerking moeten worden genomen voor de berekening van het bedrag aan invoerrechten, maar sinds het DWU ook de hoeveelheid van belang is Gebruikelijke behandeling onder punt 10 In het CDW is onder punt 10 van bijlage 72 UVo. CDW bepaald dat de volgende gebruikelijke behandeling is toegestaan: (10) behandelingen bestaande uit: - het verwijderen van steeltjes en/of pitten van fruit, het in stukken breken of snijden van gedroogde groenten en fruit, de rehydratering van fruit, of - het verdunnen van vloeistoffen, zelfs indien dit ertoe leidt dat het product onder een andere achtcijfercode van de GN wordt ingedeeld; In het DWU is onder punt 10 van bijlage 71-3 GVo. DWU bepaald dat de volgende gebruikelijke behandeling is toegestaan: (10) behandelingen bestaande uit: - het verwijderen van steeltjes en/of pitten van fruit, het in stukken breken of snijden van gedroogde groenten en fruit, de rehydratering van fruit, of - de dehydratering van fruit, ook indien dit tot indeling onder een andere achtcijfercode van de GN leidt; Het valt op dat de EU wetgever de bewoordingen onder het tweede streepje heeft aangepast. Deze aanpassing leidt tot materiele gevolgen. Immers, waar onder het CDW het verdunnen van vloeistoffen een ruim begrip is en niet specifiek ziet op fruit, is deze met de aanpassing in het DWU veranderd naar de dehydratering van fruit. Met dehydratering van fruit wordt het drogen van fruit bedoeld, wat een heel andere behandeling is dan het verdunnen van vloeistoffen. 17 Van bijlage 72 UVo. CDW en bijlage GVo. DWU 18 Van bijlage 72 UVo. CDW en bijlage GVo. DWU 7

9 Gebruikelijke behandeling onder punt 21 In het DWU is een gebruikelijke behandeling toegevoegd die in het CDW nog niet toegestaan was. Thans is onder punt 21 van bijlage GVo. DWU het volgende opgenomen: Het denatureren, ook indien dit tot indeling onder een andere achtcijfercode van de GN leidt; Een praktisch voorbeeld hierbij is het denatureren van ethanol, wat wil zeggen dat de ethanol ongeschikt wordt gemaakt voor consumptie. Bij het denatureren van ethanol vindt er een wijziging van GN-code naar GN-code plaats. Met de uitbreiding onder punt 21 heeft de EU wetgever gezorgd dat de handeling denatureren niet langer onder de bijzondere regeling actieve veredeling hoeft plaats te vinden. Dit heeft als gevolg dat niet langer een aanzuiveringsafrekening voor het denatureren moet worden ingediend bij de douane, maar dat het denatureren (en de nieuwe tariefindeling) alleen hoeft te blijken uit de administratie. 20 Zodoende leidt de uitbreiding onder punt 21 tot een vereenvoudiging voor het bedrijfsleven. Voor de bijzondere regeling douane-entrepots is alleen de aanzuivering van de bijzondere regeling nodig Gebruikelijke behandeling onder punt 19 (CDW) versus artikel 86 DWU Kosten die zijn gemaakt ten behoeve van de gebruikelijke behandeling worden alleen in aanmerking genomen bij de berekening van het bedrag aan invoerrechten indien niet- Uniegoederen bij die behandeling zijn gebruikt. Het is hierbij opvallend dat onder het CDW 22 de douanewaarde, aard en oorsprong van de niet-uniegoederen in aanmerking werden genomen, terwijl onder het DWU 23 behalve de douanewaarde, aard en oorsprong ook de hoeveelheid van de niet-uniegoederen van belang bij de berekening van het bedrag aan invoerrechten. De reden dat onder het DWU ook de hoeveelheid van de niet-uniegoederen van belang is geworden is mijn inziens gelegen in het correct kunnen uitvoeren van het douanetoezicht door de douane op de niet-uniegoederen die bij de gebruikelijke behandelingen worden gebruikt en daardoor opgaan in het niet- Uniegoed dat de gebruikelijke behandeling ondergaat. Het is voor de douane van belang te kunnen zien om welke hoeveelheid het gaat, om zo zeker te stellen dat er geen sprake is van onttrekking aan het douanetoezicht van de gebruikte niet-uniegoederen ten behoeve van de gebruikelijke behandeling Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane In het Handboek Douane publiceert de Nederlandse douane haar beleid omtrent de interpretatie van de wetgeving. Per 1 mei 2016 heeft de douane haar Handboek op enkele punten gewijzigd. Zo ook met betrekking tot de gebruikelijke behandelingen. De wijzigingen van de Nederlandse douane zien echter niet op de wijzigingen als besproken in paragraaf 2.2 als gevolg van de komst van het DWU. De wijziging in het Handboek Douane ziet op punt 12 van de limitatieve lijst van gebruikelijke behandelingen, wat opmerkelijk is aangezien de wettekst van punt 12 per 1 mei 2016 onveranderd is gebleven. (12) Het toevoegen van goederen of toevoeging of vervanging van bijkomende componenten zolang deze toevoeging of vervanging relatief beperkt is en slechts bedoeld om aan technische eisen te voldoen en de aard of de prestaties van de 20 Artikel 178, lid 1, GVo. DWU 21 De regeling douane-entrepots wordt aangezuiverd als onder het stelsel geplaatste goederen een nieuwe toegestane douanebestemming krijgen. Daarvoor moet voor de goederen een aangifte voor de nadere douanebestemming worden gedaan. Dat kan via de normale procedure of vereenvoudigde procedures 22 Bijlage 72, onder punt 19, UVo. CDW 23 Artikel 86, lid 1 DWU 8

10 oorspronkelijke goederen hierdoor niet worden gewijzigd of verbeterd, ook indien dit tot indeling van de toegevoegde of vervangende goederen onder een andere achtcijfercode van de GN leidt; Voorheen werden de woorden relatief beperkt door de Nederlandse douane geïnterpreteerd als maximaal 10% in hoeveelheid en waarde. Hierbij stelde de Nederlandse douane het volgende voorbeeld: het toevoegen van maximaal 10% ethanol (met GN-code ) aan gedenatureerde ethanol (GN-code ) waarbij het door de vermengingen verkregen product ingedeeld wordt als gedenatureerde ethanol (GN-code ). Het goed waaraan de ethanol wordt toegevoegd verandert niet van aard, het eindproduct is gedenatureerde ethanol. De toevoeging is aan te merken als relatief beperkt. Op grond van bijlage 72 UVo. DWU, punt 12 is deze behandeling toegestaan. 24 In het Handboek Douane dat van kracht is per 1 mei 2016 is de 10% interpretatie met betrekking tot de woorden relatief beperkt weggehaald. In plaats daarvan is in het Handboek Douane het volgende opgenomen: Onder punt 12 is het niet toegestaan dat goederen met elkaar gemengd worden. Het toegevoegde goed moet namelijk altijd als zodanig te identificeren blijven en moet ook weer verwijderd kunnen worden. Behandeling van vloeistoffen onder dit punt is dus niet mogelijk omdat daar altijd vermenging plaatsvindt. Mijn inziens staat het gewijzigde beleid met betrekking tot gebruikelijke behandeling onder punt 12 los van de wijzigingen opgenomen in het DWU. Het lijkt erop dat de douane is gaan inzien dat haar interpretatie van punt 12 voorheen te ruim was en niet had mogen zien op vloeistoffen. Het is echter niet duidelijk waar deze herziening van die interpretatie vandaan komt. Gelet op de letterlijke tekst onder punt 12 begrijp ik dat de douane tot een hernieuwd inzicht is gekomen dat een percentage van 10% wellicht te hoog is om als relatief beperkt te worden bestempeld. Echter begrijp ik niet waar de douane leest dat de toevoeging niet mag zien op vloeistoffen, immers in punt 12 zelf staat dat de toevoeging of vervanging mag leiden tot een andere tariefindeling. De letterlijke tekst van punt 12 impliceert mijn inziens juist dat vermenging van vloeistoffen mag. Deze vernieuwde interpretatie van de Nederlandse douane leidt er dan ook toe dat het onder gebruikelijke behandelingen niet meer is toegestaan om bijvoorbeeld vruchtensappen aan te zoeten met suiker of het mengen van vruchtensappen onder toevoeging van stikstof Jurisprudentie Er is geen relevante NL of EU jurisprudentie verschenen inzake de gebruikelijke behandelingen in het douane-entrepot. 24 Handboek Douane, Douane-entrepots (geldig tot 30 april 2016) 25 Dit zijn voorbeelden die zijn opgenomen in het Handboek Douane dat van kracht was tot 30 april 2016, hoofdstuk , bijlage 2: Lijst van de gebruikelijke behandelingen (bijlage 72 UVo. CDW) met voorbeeldsgewijze toelichting. 9

11 3. Gezamenlijke opslag 3.1. Inleiding Om te voorzien in de economische behoefte van diverse marktdeelnemers heeft de EU wetgever de mogelijkheid geboden om niet-uniegoederen met Uniegoederen gezamenlijk op te slaan in dezelfde opslaginrichting. Hierdoor bewerkstelligd de EU wetgever dat de opslagcapaciteit in een douane-entrepot beter benut kan worden. Het is hierbij noodzaak dat het douanetoezicht niet in het gedrang komt. Bij het gezamenlijk opslaan van goederen kan er een onderscheid gemaakt worden tussen: Goederen waarvan de opslag gebeurt in stuks, colli en dergelijke. Goederen waarvan door de aard of door de wijze van opslag de douanestatus niet meer op ieder moment is vast te stellen. Dit is het geval bij bulkgoederen (zowel nat als droog) die onverpakt vervoerd en opgeslagen worden zoals bijvoorbeeld bij chemicaliën, vloeistoffen, gassen, granen, enz. Wanneer gelijksoortige niet-unie stukgoederen 26 en Unie stukgoederen 27 gezamenlijk worden opgeslagen, is het mogelijk om de douanestatus van elk goed vast te stellen aan de hand van merken en nummers op de goederen zelf of op hun verpakking. Echter, wanneer gelijksoortige niet-unie bulkgoederen en Unie bulkgoederen gezamenlijk worden opgeslagen, is het niet meer mogelijk van elke afzonderlijke druppel of korrel de douanestatus vast te stellen. Dit omdat de verschillende partijen bulkgoederen fysiek niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. Om deze reden wordt bij het gezamenlijk opslaan van bulkgoederen de douanestatus verbonden aan de partijen goederen zoals zij voorkomen in de administratie van het douaneentrepot. Zodoende moet uit de voorraadadministratie te allen tijde de douanestatus vast te stellen zijn van de goederen welke zijn opgeslagen in het douane-entrepot Niet Unie goederen worden ook wel T1 goederen genoemd. 27 Unie goederen worden ook wel T2 goederen genoemd. 28 Artikel 529 UVo. CDW 10

12 3.2. Rechtskader en overwegingen In de wetgeving zijn verschillende bepalingen opgenomen die zien op de gezamenlijk opslag van goederen in een douane-entrepot. In deze bepalingen wordt o.a. aangegeven wanneer goederen als gelijksoortige goederen kwalificeren. De wettelijke basis voor gezamenlijke opslag is te vinden in: < 1 mei 2016 Per 1 mei 2016 Artikel 98 CDW Artikel 237, lid 3 DWU Artikel 106 CDW Artikel 177 GVo. DWU Artikel 534 UVo. CDW Wanneer ik de wetgeving van voor 1 mei 2016 vergelijk met de wetgeving van toepassing vanaf 1 mei 2016 valt een aantal zaken op CDW Voorheen was de basis voor gezamenlijke opslag te vinden in artikel 106 CDW. In artikel 106 CDW staat dat de douaneautoriteiten kunnen toestaan om Uniegoederen in de ruimte van een douane-entrepot op te slaan (zonder dat de goederen zich bevinden onder het stelsel van douane-entrepots) indien er sprake is van een economische behoefte en mits het douanetoezicht er niet door in het gedrang komt. Als gezegd, zal het douanetoezicht niet in gedrang komen voor stukgoederen, daar deze makkelijk zijn te identificeren aan de hand van merken en nummers op de goederen zelf of op hun verpakking. 29 Echter, ligt het identificeren van bulkgoederen met Uniestatus veel lastiger (lees: onmogelijk). Toch voorziet de wetgeving in de mogelijkheid om bulkgoederen met Uniestatus en niet- Uniestatus gezamenlijk op te slaan in een douane-entrepot. Dit is opgenomen in artikel 534, lid 2 UVo. CDW. 2. De douaneautoriteiten kunnen gezamenlijke opslag toestaan wanneer het niet mogelijk is de douanestatus van elke soort goederen te allen tijde vast te stellen. Gezamenlijk opgeslagen goederen moeten onder dezelfde GN-code zijn ingedeeld en dezelfde handelskwaliteit en technische kenmerken hebben. Samenvattend, gelden er op grond van artikel 534, lid 2 UVo. CDW dus vier cumulatieve voorwaarden voor gezamenlijke opslag van bulkgoederen met Uniestatus en niet-uniestatus: 1. het moet niet mogelijk zijn om de douanestatus van elke soort goederen te allen tijde vast te stellen; 2. de goederen moeten dezelfde GN-code hebben; 3. de goederen moeten dezelfde handelskwaliteit hebben; 4. de goederen moeten dezelfde technische kenmerken hebben. Het komt er dus eigenlijk op neer dat de bulkgoederen die gezamenlijk worden opgeslagen niet van elkaar te onderscheiden mogen zijn, i.e. de goederen zijn gelijksoortig. Uit lid 3 van artikel 534 UVo. CDW blijkt vervolgens dat belanghebbende zelf mag kiezen welke goederen(status) hij uitlevert indien gezamenlijke opslag is toegestaan. Mits dit er niet toe leidt dat een douanestatus wordt toegekend aan een hoeveelheid goederen die groter is dan de hoeveelheid goederen met die status die in het douane-entrepot of de opslagruimte is opgeslagen wanneer de voor een douanebestemming aangegeven goederen worden uitgeslagen. 29 Artikel 534 UVo. CDW 11

13 DWU Onder het DWU is gezamenlijke opslag ook mogelijk. De basis is te vinden in artikel 237, lid 3, DWU welke nader is uitgewerkt in artikel 177 GVo. DWU. Artikel 177 GVo. DWU: Wanneer Uniegoederen samen met niet-uniegoederen worden opgeslagen in een opslagruimte onder de regeling douane- entrepot en het onmogelijk is of slechts tegen buitensporige kosten mogelijk zou zijn om te allen tijde elk soort goederen te identificeren, wordt in de vergunning zoals bedoeld in artikel 211, lid 1, onder b), van het wetboek bepaald dat een gescheiden boekhouding wordt gevoerd voor elk soort goederen, de douanestatus en, in voorkomend geval, de oorsprong van de goederen. Hoewel in artikel 177 GVo. DWU niet expliciet naar dezelfde GN-code, zelfde technische kenmerken en zelfde handelskwaliteit wordt verwezen, ben ik van mening dat het niet de bedoeling van de wetgever is geweest om hier onder het DWU anders mee om te gaan. Dit valt af te leiden uit de bewoording: wanneer het onmogelijk is of slechts tegen buitensporige kosten mogelijk zou zijn om te allen tijde elk soort goederen te identificeren. De betekenis van elk soort goederen dient te worden geïnterpreteerd als omvattende zelfde GN-code, zelfde technische kenmerken en zelfde handelskenmerken. Ook de Nederlandse douane interpreteert artikel 177 GVo. DWU zoals hierboven toegelicht. Dit blijkt uit het Handboek Douane en een recent verschenen memo van de Nederlandse douane inzake gezamenlijke opslag olie en olieproducten (hierover later meer). 30 Daarnaast vind ik in de richtsnoeren van de EU Commissie 31 ook geen aanleiding om het DWU anders te interpreteren dan het CDW. Het is hierbij opvallend dat cumulatieve voorwaarden 1, 3 en 4 (zoals deze blijken uit lid 2 van artikel 534 UVo. CDW) niet verder zijn uitgewerkt in de wetgeving noch in de jurisprudentie. Daar waar de voorwaarde van dezelfde GN-code niet tot praktische problemen leidt, zou het de rechtszekerheid verhogen als voor de andere 3 cumulatieve voorwaarden (het niet mogelijk zijn de douanestatus te allen tijde vast te stellen, zelfde handelskwaliteit en zelfde technische kenmerken) meer houvast gegeven wordt Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane Gezamenlijke opslag van olie en olieproducten In het Handboek Douane heeft de Nederlandse douane haar toegepast beleid gepubliceerd met betrekking tot de gezamenlijke opslag van olie en olieproducten. Meer specifiek, geeft de Nederlandse douane aan wanneer er voor de producten in de oliebranche sprake is van gelijksoortige goederen. Vanwege de grote verscheidenheid van goederen in de oliebranche is voor gelijkwaardigheid aansluiting gezocht bij de in het handelsverkeer gebruikelijke elementen. Het betreft de benamingen, kwaliteitsnormen en technische kenmerken van deze goederen. De aldus verkregen criteria zijn verwerkt in de GN-code, opgenomen in de gecombineerde nomenclatuur van de EG. Voor de gezamenlijke opslag kunnen als gelijkwaardig worden beschouwd de producten die onder dezelfde GN-code zijn in te delen. 30 Douane Landelijk Kantoor/Vaktechnisch & Internationaal, MEMO Gezamenlijke opslag olie en olieproducten ( ) 31 Directorate-General Taxation and Customs Union, SPECIAL PROCEDURES Title VII UCC/ guidance for MSs and Trade (Brussels, 15 July 2016) 12

14 Voorts stelt de Nederlandse douane in haar Handboek dat voor bepaalde soorten aardoliën en producten daarvan aanvullende criteria gelden, welke zijn opgenomen in bijlage 3 van hoofdstuk De reden waarom voor bepaalde soorten aardoliën aanvullende criteria gelden, is omdat voor deze specifieke soorten in de GN geen onderscheid is gemaakt op 8 cijfer niveau tussen lichte olie zonder en lichte olie met biobrandstof. Omdat de technische kenmerken en handelskwaliteit niet gelijk zijn vanwege het biobrandstof component, zijn de producten niet gelijksoortig en is hierdoor gezamenlijke opslag dus niet mogelijk. Samenvattend, neemt de Nederlandse douane hierbij dus het standpunt in dat indien olieproducten onder dezelfde GN-code zijn ingedeeld, dit ook betekent dat de goederen inherent dezelfde handelskwaliteit en technische kenmerken hebben. Tenzij specifiek anders bepaald in bijlage 3 van het Handboek. Hiermee bewerkstelligd de Nederlandse douane een duidelijke vereenvoudiging voor de toets voor gelijksoortige goederen. Zeker gelet op het feit dat in de wetgeving noch in jurisprudentie een definitie is gegeven voor de begrippen handelskwaliteit en technische kenmerken. 32 Alhoewel het beleid van de Nederlandse douane de toets voor gelijksoortige goederen vereenvoudigt, vraag ik me af of deze in lijn is met de bedoeling van de EU wetgever. Door geluiden uit de praktijk en een recent memo dat de Nederlandse douane heeft rondgestuurd aan de oliebranche, lijkt het alsof de Nederlandse douane zich dit zelf ook lijkt te realiseren en terugkomt op haar beleid als hierboven beschreven. In het memo geeft de Nederlandse douane een toelichting over de gezamenlijke opslag van olie en olieproducten, meer specifiek over de gezamenlijke opslag van Argentijnse biodiesel onderhevig aan antidumpingrechten. Ondanks dat biodiesel niet in bijlage 3 staat opgenomen als olieproduct waarvoor aanvullende criteria gelden, is volgens de Nederlandse douane voor het product biodiesel de GN-code alleen niet doorslaggevend om te spreken van gelijksoortige goederen, maar kijkt de douane ook naar de technische kenmerken en handelskwaliteit. Standpunt douane In het memo neemt de douane het standpunt in dat de Argentijnse biodiesel niet gezamenlijk had mogen worden opgeslagen met Europese biodiesel omdat beide soorten biodiesel uiteenlopende technische kenmerken hebben en niet dezelfde handelskwaliteit bezitten gelet op de prijs. De douane sluit het memo af met de volgende conclusie: Ook bij gezamenlijke opslag van olie en olieproducten gelden de normale voorwaarden voor gezamenlijke opslag. Gezamenlijke opslag is alleen mogelijk als aan de cumulatieve voorwaarden is voldaan. Daarnaast moet er ook een economische behoefte aan gezamenlijke opslag zijn en mag het douanetoezicht niet in het gedrang komen. Nu blijkt dat de Nederlandse douane terugkomt op haar vereenvoudigde toets voor gelijksoortige goederen, roept dit bij mij de vraag op hoe het bedrijfsleven de begrippen handelskwaliteit en technische kenmerken moet interpreteren om een juiste beslissing te maken of er sprake is van gelijksoortigheid. Immers, juist bij olieproducten is de technische samenstelling van de producten erg volatiele en vergankelijk onder verschillende klimaatomstandigheden, verschillende 32 Volledigheidshalve zij opgemerkt dat er wel jurisprudentie bestaat van het HvJ inzake equivalentieverkeer bij actieve veredeling, waarbij de begrippen handelskwaliteit en technische kenmerken ook tot de cumulatieve voorwaarden behoren. Echter, worden in dit verband ook geen definities gegeven voor deze begrippen. 13

15 opslagomstandigheden en tijdsverloop. Met gevolg dat dezelfde partij wisselende waardes heeft. Mijn inziens zouden deze technische waarden niet beschouwd mogen worden/ geselecteerd mogen worden als doorslaggevend bij het bepalen of een partij dezelfde handelskwaliteit en technische kenmerken heeft. Het is inherent aan producten aan de oliebranche dat de technische kenmerken per definitie erg wisselvallig zijn en verschillende waardes opleveren, zelfs in hetzelfde volume van biodiesel zonder het te mengen. Zodoende lijkt mij een aansluiting bij de GN-code niet zo gek, aangezien de indeling in de GN is gebaseerd op technische kenmerken die niet wisselvallig zijn en zodoende de echte handelskwaliteit en technische kenmerken weergeven. Ik ben het dan ook niet eens met het standpunt van de Nederlandse douane uiteengezet in het memo over Argentijnse biodiesel. Ik ben van mening dat indien beide soorten biodiesel eenzelfde estergehalte hebben (als bepalend voor de onderverdeling in de GN) gesproken kan worden van gelijksoortige goederen. Het feit dat de ene soort geproduceerd is uit raapzaad olie en het andere soort uit sojaolie doet hier mijn inziens niets aan af. Immers, de grondstoffen (sojaolie en raapzaadolie) die ten grondslag liggen aan het produceren van biodiesel hebben geen invloed op de indeling in de GN en zouden dus ook niet bepalend mogen zijn voor de gezamenlijke opslag. Daarnaast merk ik op dat in het memo staat beschreven dat de Argentijnse biodiesel onderworpen is aan antidumpingrechten. Het feit dat antidumpingrechten worden geheven over de Argentijnse biodiesel om de EU markt te beschermen, lijkt des te meer bewijs dat de Argentijnse biodiesel en Europese biodiesel als gelijksoortig worden beschouwd. Immers, waarom zouden de EU markt beschermt moeten worden als het om niet gelijksoortige goederen gaat? In de antidumpingverordeningen 33 wordt expliciet vermeld dat ondanks de Argentijnse biodiesel uit andere grondstoffen is geproduceerd dan EU biodiesel, zij onderling vergelijkbare fysische, chemische en technische basiseigenschappen hebben Gezamenlijke opslag over tanks/silo s heen Op basis van artikel 534, lid 2, UVo. CDW (tegenwoordig artikel 177 GVo. DWU) heeft de Nederlandse douane in het verleden toegestaan om de administratie van de gezamenlijke opslag van bulkgoederen over tanks bij te houden. Dit betekent dat niet per tank/silo de hoeveelheid en douanestatus bekend is van de opgeslagen goederen, maar van alle tanks/silo s tezamen. De administratie vindt dus plaats over tanks/silo s heen. Volledigheidshalve opgemerkt dat het hier goederen moet betreffen van dezelfde eigenaar die zich bevinden op dezelfde locatie. 34 Sinds kort is de Nederlandse douane van mening dat olieterminals alleen in specifieke gevallen 35 een administratie mogen voeren over tanks/silo s heen. Dit heeft de douane aan het bedrijfsleven gecommuniceerd tijdens een special georganiseerde vergadering voor de oliebranche. Het lijkt erop dat de Nederlandse douane zich is gaan realiseren dat zij de eerste cumulatieve voorwaarden het moet niet mogelijk zijn om de douanestatus van elke soort 33 Verordening (EU) Nr. 490/2013 van 27 mei 2013, overweging 34 e.v., en Uitvoeringsverordening (EU) Nr. 1194/2013 van 19 november 2013, overweging 16 e.v. 34 De locatie moet in dit verband een afgesloten werkgebied zijn. Dit gebied kan bestaan uit een of meer aaneengesloten kadastrale percelen die in gebruik zijn bij dezelfde vergunninghouder. Als door dit werkgebied een openbare weg loopt, is dat geen belemmering voor het aanmerken als één locatie 35 Mijn ervaring is dat de douane alleen toestaat een administratie te voeren over tanks heen, indien de noodzaak uit het bedrijfsleven voortvloeit. Meer specifiek, lijkt de douane de administratie over tanks alleen goed te keuren indien het pijpleidingstelsel van een terminal zo is aangelegd dat de leidingen gemeenschappelijk worden gebruikt en het daarnaast niet mogelijk is om de leidinginhoud naar het tankenpark of schip leeg te drukken. Dit heeft tot gevolg dat de pijpleidingen altijd volstaan met product. Zodoende ontstaat er bij het verladen van schepen en transfers tussen de tanks op het tankenpark er dus eigenlijk altijd een gedeeltelijke vermenging van producten met verschillende douane status in leidingen. In deze situatie is de douane van mening dat aan de eerste cumulatieve voorwaarden wordt voldaan. 14

16 goederen te allen tijde vast te stellen in het verleden te ruim hebben uitgelegd. Ik ben dan ook van mening dat deze beleidsverandering niets te maken met de komst van het DWU. Deze beleidsverandering heeft echter wel grote impact voor bulkterminals waar het voorheen wel was toegestaan een administratie over tanks heen te voeren. Immers, deze terminals moeten nu hun administratieve setup gaan aanpassen en operationeel gezien anders gaan werken Jurisprudentie Er is geen relevante NL of EU jurisprudentie verschenen inzake het gezamenlijk opslaan van Uniegoederen en niet-uniegoederen in het douane-entrepot. 15

17 4. Equivalente goederen 4.1. Inleiding Veel bedrijven slaan zowel niet-uniegoederen als Uniegoederen op in een douane-entrepot. Dit is geen probleem, mits het douanetoezicht niet in het gedrang komt. Als gezegd, betekent dit dat de goederen gevolgd moeten worden door de goederenstromen fysiek volledig te scheiden en zodoende onderlinge verwisseling uit te sluiten. Echter, is dit voor bulkgoederen logistiek niet mogelijk dan wel vanuit kostenoogpunt economisch niet rendabel. Als de goederen geheel uitwisselbaar zijn, maakt het vanuit een EU oogpunt eigenlijk niet uit dat de goederen met wisselende douanestatus worden verwisseld. Zodoende heeft de EU wetgever het zogenoemde equivalentieverkeer toegestaan, oftewel het gebruik van equivalente goederen. Op grond van de regeling equivalentieverkeer is het mogelijk om in plaats van niet- Uniegoederen Uniegoederen (als equivalent goed dienend) uit te slaan. Dit is mogelijk mits de Uniegoederen onder i) dezelfde achtcijferige code van de GN zijn ingedeeld; en ii) iii) dezelfde handelskwaliteit hebben; en dezelfde technische kenmerken hebben als de niet-uniegoederen die zij vervangen. Bij equivalentieverkeer verandert de douanestatus dan doordat: - de invoergoederen zich in de douanesituatie van de equivalente goederen bevinden; en - de equivalente goederen zich in de douanesituatie van de invoergoederen bevinden. Een voorbeeld 36 De houder van een vergunning en/of de houder van de bijzondere regeling douane-entrepots heeft niet-unieschroeven opgeslagen. Door het toepassen van een gebruikelijke behandeling heeft hij de schroeven gesorteerd in kleinhandelsverpakkingen. Hij heeft ook equivalente schroeven, maar deze zijn nog ongesorteerd en dus ook nog niet in de kleinhandelsverpakking verpakt. Deze schroeven zijn ook opgeslagen in het douane-entrepot. In de administratie zijn deze schroeven te onderscheiden van de opgeslagen niet-unieschroeven. Hij krijgt een spoedorder voor de schroeven vanuit het douanegebied van Unie, maar dan wel gesorteerd en in kleinhandelsverpakking. Hij maakt nu gebruik van de aan hem verleende vergunning equivalentieverkeer en brengt de niet-unieschroeven zonder hiervoor een aangifte te doen direct op de markt. Op deze manier is hij flexibel in zijn bedrijfsvoering en kan direct inspelen op vragen van de markt. Deze schroeven krijgen nu na het op de markt brengen de niet- Uniestatus en de op de markt gebrachte gesorteerde schroeven krijgen de Uniestatus Rechtskader en overwegingen In de wetgeving zijn verschillende bepalingen opgenomen die zien op het gebruik van equivalente goederen in een douane-entrepot. In deze bepalingen wordt o.a. aangegeven wanneer het gebruik van equivalente goederen niet mogelijk is. 36 Handboek Douane, Douane-entrepots (geldig vanaf 1 mei 2016) 16

18 De wettelijke basis voor gezamenlijke opslag is te vinden in: < 1 mei 2016 Per 1 mei 2016 Artikel 223 DWU Artikel 169 GVo. DWU Artikel 178, lid 1, onderdeel l GVo. DWU Bijlage GVo. DWU Bijlage GVo. DWU Daar waar voor 1 mei 2016 de mogelijk tot het gebruik van equivalente goederen alleen was toegestaan onder de douaneregelingen actieve veredeling en passieve veredeling, is per 1 mei 2016 deze regeling uitgebreid voor de bijzondere regeling douane-entrepots. In het DWU is met name opgenomen onder welke omstandigheden het gebruik van equivalente goederen onder de bijzondere regeling douane-entrepots niet is toegestaan. 37 Te weten, - wanneer het equivalente goederen betreft die zijn opgenomen in bijlage GVo. DWU. - wanneer het equivalente goederen betreft die genetisch zijn gemanipuleerd of die genetisch modificatie hebben ondergaan - wanneer de niet-uniegoederen onderworpen zouden zijn geweest aan een voorlopig of definitief antidumpingrecht, een compenserend recht een vrijwaringsmaatregel of een aanvullend recht dat voortvloeit uit een schorsing van concessies indien zij werden aangegeven voor het vrije verkeer. Ik vind het opvallend dat er in de wetgeving geen bepaling is opgenomen die ziet op de uiterste datum/termijn voor de plaatsing van niet-uniegoederen die zijn vervangen door equivalente goederen onder de regeling douane-entrepot. Een datum/termijn is namelijk wel in de wet opgenomen voor het gebruik van equivalente goederen onder de bijzondere regeling actieve veredeling en passieve veredeling, te weten bijlage GVo. DWU Handboek Douane interpretatie Nederlandse douane Mijn inziens wijkt het Handboek Douane niet af van het DWU. Gelet op het feit dat het gebruik van equivalente goederen in het douane-entrepot een nieuwe bepaling is en voor 1 mei 2016 nog niet bestond, is geen sprake van een beleidswijzing van de Nederlandse douane Jurisprudentie Omdat voor 1 mei 2016 de mogelijkheid van het gebruik van equivalente goederen onder de bijzondere regeling douane-entrepots nog niet bestond, is er op dit gebied ook nog geen jurisprudentie verschenen. Echter, bestaat er wel jurisprudentie met betrekking tot het gebruik van equivalente goederen onder de bijzondere regeling actieve veredeling. 1. In zaak C-103/96 van 13 maart ging het over de geldigheid van het criterium van dezelfde tariefindeling om te bepalen of al dan niet equivalentieverkeer tussen twee goederen in het kader van de regeling actieve veredeling mogelijk is. Hier werd door het HvJ bepaald dat, ondanks dat de tariefnomenclatuur kan veranderen, dit niet aan de duidelijkheid en nauwkeurigheid van het genoemde criterium afdoet In de zaak C-156/00 van 13 maart werd o.a. ingegaan op een brief van de Commissie aan de Nederlandse autoriteiten. Uit deze brief zou blijken dat twee verschillende maissoorten als equivalent konden worden beschouwd voor de 37 Artikel 169 GVo. DWU 38 HvJ 13 maart 1997, C-103/96 (Directeur Général des douanes et droits indirects tegen Eridania Beghin-Say) 39 HvJ 13 maart 1997, C-103/96, rechtsoverweging 36 en HvJ 13 maart 2003, C-156/00 (Koningkrijk der Nederlanden tegen Commissie van de Europese Gemeenschappen) 17

19 vervaardiging van glucose. Daarop voortbouwend heeft belanghebbende aangenomen dat mais en tarwe ook uitwisselbare grondstoffen waren. De Commissie betoogt echter dat het citaat over de verschillende soorten mais die voor de vervaardiging van glucose mochten worden gebruikt, uit zijn context is gehaald. 41 Equivalentie moet niet worden beoordeeld op basis van het eindproduct, de glucose, maar op basis van het ingevoerde product, namelijk de mais. 42 Het HvJ heeft overeenkomstig geconcludeerd. Het HvJ oordeelt dat de betrokken goederen (te weten mais uit derde landen en tarwe uit de EU) niet onder dezelfde tariefonderverdeling vallen en zodoende geen sprake is van equivalente goederen In de zaak C-173/06 van 18 oktober ging het over het actieve veredeling met voorafgaande uitvoer. 45 In deze zaak is (o.a.) bevestigd dat het gebruik van equivalente goederen is toegestaan bij actieve veredeling met voorafgaande uitvoer, mits dit niet leidt tot de cumulatie van douanevoordelen die het gevolg zou kunnen zijn van de gelijktijdige toepassing van de regeling actieve veredeling en het preferentieel tarief. 46 Uit bovengenoemde drie zaken concludeer ik dat voor het gebruik van equivalente goederen tijdens de opslag in een douane-entrepot het volgende ook geldt: - Het criterium van dat de equivalente goederen en de goederen die zij vervangen onder dezelfde achtcijferige code van de GN zijn ingedeeld, een strikte uitleg behoeft. - Equivalentie moet niet worden beoordeeld op basis van het eindproduct maar op basis van het ingevoerde product. - Het gebruik van equivalente goederen niet mag leiden tot de cumulatie van douanevoordelen. Daarnaast is het natuurlijk opvallend dat de cumulatieve voorwaarden voor het gebruik van equivalente goederen gelijk zijn aan de cumulatieve voorwaarden voor gezamenlijke opslag. In de basis komt het er bij beide regelingen op neer dat de goederen (die elkaars plaats innemen/kunnen vervangen/mengen) gelijk aan elkaar zijn en er dus voor de kopende consument geen onderscheid bestaat. Het verschil bestaat alleen fiscaal technisch, gelet op de douanestatus. 41 HvJ 13 maart 2003, C-156/00, rechtsoverweging HvJ 13 maart 2003, C-156/00, rechtsoverweging HvJ 13 maart 2003, C-156/00, rechtsoverweging HvJ 18 oktober 2007, C173/06 (Agrover Srl tegen Agenzia Dogane Circoscrizione Doganale di Genova) 45 HvJ 18 oktober 2007, rechtsoverweging 12 ev. 46 HvJ 18 oktober 2007, rechtsoverweging 22 t/m 26 18

20 5. Vaststellen douanewaarde 5.1. Inleiding Wanneer niet-uniegoederen de EU binnenkomen en vervolgens in het vrije verkeer van de EU worden gebracht, dienen er douanerechten te worden afgedragen. Echter, hoeven er nog geen douanerechten te worden afgedragen indien de niet-uniegoederen onder een bijzondere regeling worden geplaatst, zoals de bijzondere regeling douane-entrepots. Wanneer de niet- Uniegoederen worden opgeslagen in een douane-entrepot dan wordt de betaling van douanerechten geschorst. Indien de goederen na opslag in het douane entrepot in het vrije verkeer wordt gebracht, dienen er alsnog douanerechten te worden betaald (als er een invoerrecht van toepassing is). De af te dragen douanerechten worden berekend aan de hand van de douanewaarde 47 en het invoertarief. Voor het vaststellen van de douanewaarde wordt indien mogelijk aansluiting gezocht bij de transactiewaarde, waarbij de transactiewaarde de voor de goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs bij verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie is. 48 Indien het niet mogelijk is de douanewaarde vast te stellen op basis van de transactiewaarde, dan dient de douanewaarde bepaald te worden op basis van i) de transactiewaarde van identieke goederen, ii) de transactiewaarde van soortgelijke goederen, iii) de terugrekenmethode, iv) de kostprijs-plus-methode of v) redelijke middelen. Voor deze verhandeling ga ik ervan uit dat er een transactiewaarde is die gebruikt zou kunnen worden voor de bepaling van de douanewaarde Rechtskader en overwegingen In de wetgeving zijn verschillende bepalingen opgenomen die zien op het vaststellen van de douanewaarde van niet-uniegoederen die in het vrije verkeer van de EU worden gebracht. De wettelijke basis voor het vaststellen van de douanewaarde is te vinden in: < 1 mei 2016 Per 1 mei 2016 Artikel 29 CDW Artikel 70 DWU Artikel 112 CDW Artikel 128 UVo. DWU Artikel 136 UVo. DWU Artikel 347 UVo. DWU Per 1 mei 2016 is er met betrekking tot het vaststellen van de douanewaarde veel veranderd. 49 In deze verhandeling zal ik alleen ingaan op de veranderingen met betrekking tot het vaststellen van de douanewaarde die relevant zijn voor de bijzondere regeling douaneentrepots Last-sale-for-export-regeling Als gezegd, wordt bij het vaststellen van de douanewaarde aansluiting gezocht bij de transactiewaarde, waarbij de transactiewaarde de voor de goederen werkelijk betaalde of te betalen prijs bij verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie is. 51 Door de komst van artikel 128 UVo. DWU is er veel veranderd wat betreft de verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie. Onder het CDW was het mogelijk om een verkoop die eerder in de supply chain plaatsvindt als verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie aan te wijzen. Dit wordt ook wel de first-sale-for-export-regeling genoemd. 47 Soms ook over de kilo s en/of liters. 48 Artikel 70 DWU 49 Dit heeft er ook toe geleid dat de douane-entrepot type D onder het DWU niet langer bestaat. 50 Ik laat bijvoorbeeld de wijzigingen wat betreft royalties en trademarks achterwege laten. 51 Artikel 70 DWU 19

21 De first-sale-for-export regeling is echter per 1 mei 2016 verdwenen. 52 In artikel 128 UVo. DWU is namelijk bepaald dat de relevante verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie, de verkoop is die onmiddellijk voordat de goederen het douanegebied zijn binnengebracht, heeft plaatsgevonden. Dit wordt ook wel de last-sale-for-export-regeling genoemd. Door de artikel 128 UVo. DWU zijn importeurs nu verplicht om een verkoop verder in de supply chain te gebruiken als basis voor de douanewaarde met als gevolg een hogere prijs Verkoop in het douane-entrepot In artikel 128, lid 2 UVo. DWU is voorts een bepaling opgenomen die ziet op niet-uniegoederen die niet zijn verkocht voordat zij dat douanegebied zijn binnengebracht, maar de verkoop pas plaatsvind terwijl deze niet-uniegoederen zijn opgeslagen in een douane-entrepot. In dit artikel wordt voor deze situatie bepaald dat voor deze goederen de transactiewaarde wordt vastgesteld op basis van de verkoop die in het douane-entrepot plaatsvindt Richtsnoeren EU Commissie versus HvJ arrest Unifert Om te waarborgen dat zowel de verschillende EU douaneautoriteiten als de marktdeelnemers een gemeenschappelijk begrip hebben wat betreft het vaststellen van de douanewaarde onder de nieuwe regels van het DWU, heeft de EU Commissie richtsnoeren op haar website gepubliceerd. 53 Het scheppen van duidelijkheid door de EU Commissie is echter mislukt. Integendeel, ik merk dat er meer verwarring is ontstaan door de gepubliceerde richtsnoeren van de EU Commissie. In de richtsnoeren heeft de EU Commissie namelijk een nieuw begrip geïntroduceerd: domestic sale. Dit begrip is niet terug te vinden in de EU wetgeving noch in de jurisprudentie. In de richtsnoeren wordt het begrip domestic sale uitgelegd als een verkoop tussen twee EU partijen. Daarbij wordt door de EU Commissie uitgelegd dat zo n domestic sale niet kwalificeert als een verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie. Het standpunt van de EU Commissie dat een verkoop tussen twee EU partijen niet kan kwalificeren als een verkoop voor uitvoer naar het douanegebied van de Unie, staat haaks op een uitspraak van het HvJ uit In het arrest Unifert 54 is namelijk door het HvJ het 52 Tenzij de aangever voor de inwerktreding van UVo. DUW contractueel verbonden is aan de first-sale-for-export regeling op grond van artikel 341 UVo. DWU. 53 Directorate-General Taxation and Customs Union, Customs Valuation Implementing Act, articles 128 and 136 UCC IA, article 347 UCCIA (Brussels, 28 April 2016) 54 HvJ 6 juni 1990, nr. C11/89 (Unifert Handels GmbH) 20