SOCIAAL-ECONOMISCHE AD VIES INZAKE DE WAARDEVASTHEID VAN DE KINDERBIJSLAGEN

Transcriptie

1 SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD AD VIES INZAKE DE WAARDEVASTHEID VAN DE KINDERBIJSLAGEN EN ADVIES INZAKE DE VRIJSTELLING VAN ONGEHUWDE VROUWEN VAN 45 JAAR EN OUDER VAN PREMIE BET ALING KRACHTENS DE ALGEMENE KINDERBIJSLAGVERZEKERING.SER] UITGAVE VAN DE SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD 1962, no. 3

2 SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD AD VIES INZAKE DE WAARDEVASTHEID VAN DE KINDERBIJSLAGEN EN ADVIES INZAKE DE VRIJSTELLING VAN ONGEHUWDE VROUWEN VAN 45 JAAR EN ODDER VAN PREMIE BET ALING KRACHTENS DE ALGEMENE KINDERBIJSLAGVERZEKERING UITGEBRACHT AAN DE STAATSSECRETARIS VAN SOCIALE ZAKEN EN VOLKSGEZONDHEID

3 SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD 's-gravenhage. 23 maart 1962 Advies inzake de waardevastheid van de kinderbijslagen Aan de Staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid 1. Bij brief van 24 februari afd. Soc.Verz.. no. 772,.heeft Uwe Excellentie de raad verzocht zijn oordeel te geven over de hoogte van de kinderbijslagen, in het bijzonder in het licht van de vraag, aan de hand van welke maatstaven in de naaste toekomst de kinderbijslagen zouden dienen te worden vastgesteld. De advjesaanvtage impliceert derhalve allereerst een hemieuwde bezinning van de raad op de grondslagen van het ten aanzien van de kinderbijslagen te voeren beleid. in het bijzonder voor wat betreft de criteria voor de hoogte van de kinderbijslagen, de differentiatie van de kinderbijslagen naar kindertal of leeftijd van de kinderen, en de kinderen waarvoor kinderbijslagen dienen te worden verleend. Het behoeft wel geen betoog dat het gevraagde oordeel niet uitsluitend kan worden gebaseerd op enige noodzakelijkerwijze algeraeen geformuleerde uitgangspunten; het vereist tevens een zo goed mogelijk inzicht in de verschillen in bestedingsmogelijkheden welke bestaan tussen gezinnen van verschillende omvang en met een gelijk basisinkomen. Het is iramers slechts op grond van deze kwantitatieve gegevens dat kan worden getoetst in hoeverre het tot dusverre gevoerde beleid al dan niet aanvaardbaar kan worden geacht. De kinderbijslagen beogen aan de gezinnen met kinderen een financiele tegemoetkoming te verlenen in de kosten welke aan het onderhouden en de opvoeding van de kinderen verbonden zijn. De vraag in welke gevallen deze tegemoetkoming dient te worden verleend en welke omvang zij dient aan te nemen, kan slechts worden beantwoord indien voldoende gegevens ter beschikking staan over de additionele gezinskosten welke door de aanwezigheid van kinderen ontstahn. De raad heeft langs verschillende wegen gepoogd een inzicht te verkrijgen in de hoogte van de additionele kosten per kind. In navolging van de methode gebezigd in 's raads advies van 22 februari 1952 inzake nadere wettelijke voorzieningen ten behoeve van grote gezinnen is hierbij gebraik gemaakt van de resultaten van de door het C.B.S. verrichte budgetonderzoeken. De raad heeft echter tot zijn teleurstelling moeten consfateren dat deze onderzoeken zo beperkt zijn gehouden dat daaraan slechts recente gegevens kunnen worden ontleend

4 voor gezinnen van 4 personen met een brutoloon beneden de sociale verzekeringsgrens. Als grondslag voor de toetsing van de hoogte en van de differentiatie van de kinderbijslagen aan de additionele gezinsuitgaven per kind, zijn de uitkomsten van deze beperkte budgetonderzoeken ten enen male onvoldoende. Op verzoek van de raad wordt door het Centraal Plaiibureau thans onder zocht of wellicht op andere wijze inzicht in de additionele ge gezinsuitgaven per kind kan worden verkregen. 2. De moeilijkheden ondervonden bij het verkrijgen van feitelijke gegevens, zijn er de oorzaak van dat niet te verwachten valt dat het gevraagde advies op korte termijn zal kunnen worden gegeven. Ten aanzien van een onderdeel van de adviesaanwage is inmiddels in het kader van de parlementaire behandeling van het ont* werp van een Algemene Kinderbijslagwet. de situatie in zoverre gewijzigd dat bij tweede nota van wijziging tegemoet is gekomen aan de wens van de Tweede Kamer der Staten-Generaal om de ontwikkeling van de hoogte van de kinderbijslagen te relateren aan de ontwikkeling van het indexcijfer van de regelingslonen en zulks zowel voor de kinderbijslagen krachtens de algemene kinderbijslagverzekering als voor die krachtens de kinderbijslagverzekering voor loontrekkenden. Op grond echter van de overweging dat ook over dit onderdeel van het beleid ten aanzien van de kinderbijslagen het advies van de raad is gevraagd, is in de ontwerpen van wet slechts het beginsel van de aanpassing van de kinderbijslagen aan wijzigingen in de loonindex neergelegd. De desbetreffende ontwerpartiicelen bepalen dat de aanpassing van de kinderbijslagen zal plaatsvinden bij algemene maatregel van bestuur, onde:r nader bij algemene maatregel van bestuur, de Sociaal-Economische Raad gehoord, te stellen voorwaarden. ten einde de kinderbijslagen aan te passen aan belangrijke wijzigingen in het indexcijfer der lonen. "Aldus is het mogelijk aldus de toelichting bij dit ontwerpartikel ~ in deze uitvoering te geven aan de door de Kamer geuite wens en gelijktijdig het normale overleg met de Sociaal-Economische Raad, waaraan advies is gevraagd. te respecteren. De eerste ondergetekende zal voor zover nodig gaame bij de Sociaal- Economische Raad aandringen het gevraagde advies te bespoedigen". Dit laatste is geschied bij uw brief van 5 februari 1962 hoofdafd. Soc.Verz., no welke brief als bijlage hierachter is gevoegd. 3. Nu het beginsel van de koppeling van de kinderbijslagen aan de loonontwikkeling in de ontwerpen van wet met betrekking tot de kinderbijslagverzekering is opgenomen en de Tweede Kamer der Staten-Generaal dit beginsel reeds heeft aanvaard. meent de raad in het onderhavige advies van dit beginsel van de koppeling als een gegeven te kunnen uitgaan. Het heeft de brief van 5 februari 1962 aldus verstaan dat deze beoogt zijn oordeel te vra gen over de wijze waarop deze koppeling in feite dient te worden verwezenlijkt, Een advies over deze aangelegenheid behoeft niet te wachten op de hiervoren genoemde andere aspecten van het ten aanzien van de kinderbijslagen te voeren beleid. Het materiaal datde grondslag moet verschaffen voor een oordeel over de hoogte van de kinderbijslagen en de daarin aan te brengen differentiatie^ kan immers slechts inzicht geven in de verhoudingen van de beste-

5 dingen van gezinnen van verschillende omvang gedurende de periode van het budgetonderzoek. Een oordeel over de wenselijkheid van koppeling van de kinderbijslagen aan de loonontwikkeling kan daarop niet worden gebaseerd. Ten hoogste zouden hieromtrent aanwijzingen kunnen worden verkregen door vergelijking van de uitkomsten van opeenvolgende budgetonderzoeken. Door het uitbrengen vaa het onderhavige interimadvies wordt dan ook naar het oordeel van de raad niet vooruitgelopen op het advies over de hoogte van en de differentiatie in de kinderbijslagen. Het ligt, naar het de raad wil voorkomen, in de rede voor de aanpassing van de hoogte van de kinderbijslagen aan de loonontwikkeling een methodiek te volgen die zo nauw mogelijk aansluit bij die van de Algemene Ouderdomswet en van de Algemene Weduwenen Wezenwet. Krachtens de. Algemene Ouderdomswet en de Algemene Weduwenen Wezenwet worden normalerwijze de uitkeringen aangepast indien gedurende een aaneengesloten periode van zes maanden het indexcijfer def regelingslonen een afwijking van gemiddeld ten minste 3% heeft vertoond van het indexcijfer waarop de laatste herziening is gebaseerd. Deze methode zal voor de kinderbijslagen echter niet volledig kunnen worden toegepast als gevolg van de kwartaalsgewijze uitkering achteraf van de kinderbijslagen. Het is administratief zeer bezwaarlijk in de loop van een kwartaal wijziging te brengen in de kinderbijslagen, Een herziening van de kinderbijslagen zal dus steeds moeten ingaan op de eerste dag van een kwartaal. Het is echter niet noodzakelijk dat de herziening eerst ingaat op de eerste dag van het kwartaal volgende op dat waarin de voorwaarden voor een herziening zijn vervuld. Een herziening gebaseerd op het indexcijfer van de laatste dag van de eerste maand van een kwartaal, kan ingaan op de eerste dag van dat kwartaal, zonder dat in de uitkering van de kinderbijslagen vertraging optreedt. Indien echter eerst op de laatste dag van de tweede of van de derde maand van een kwartaal aan de voorwaarden voor een herziening van de kinderbijslagen is voldaan, zal deze herziening eerst op de eerste dag van het volgende kwartaal kunnen ingaan. Op grond van het voorgaande geeft de raad ten aanzien van de methode van aanpassing van de kinderbijslagen het volgende in overweging: a. herziening van de kinderbijslagen vindt plaats indien gedurende een' periode van zes maanden na de laatste dag op welks indexcijfer de laatste herziening is gebaseerd, het indexcijfer van de lonen een afwijking van gemiddels 3% heeft vertoond van. het indexcijfer van eerstgenoemde dag; b. de herziening gaat in op de eerste dag van het lopende kalenderkwartaal, indien zij is gebaseerd op het indexcijfer van de laatste dag van de eerste maand van dat kwai-taal. Indien echter het indexcijfer van de laatste dag van de tweede of derde maand de grondslag vormt voor de herziening, gaat de herziening eerst in op de eerste dag van het volgende kwartaal, Bij deze methode zuuen dezelfde perioden in aanmerking worden genomen voor de herziening van de A.O»W.- en van de A.W.W.- pensioenen en van de kinderbijslagen. Er is echter dit verschil dat de herziening van de A.O.W.- en van de A.W.W.-pensioenen als regel ingaat op de dag welke volgt op die waarvan het index-

6 cijfer de grondslag vormt voor de herziening, terwijl voor de kinderbijslagen de datum van ingang op een ander tijdstip zal kunnen liggen. Indien het indexcijfer van de laatste dag van de eerr ste maandvan een kwartaal de grondslag vormt voor de herziening, gaat de herziening in op een vroeger tijdstip; Zij valt daarentegen op een later tijdstip indien de herziening is gebaseerd op het indexcijfer van de laatste dag van de tweede maand van het kwartaal. 4-. In de Algemene Ouderdomsv>ret en de Algeraene Weduwen- en Wezenwet zijn een tweetal afwijkingsmogelijkheden van de in de voorgaande paragraaf vermelde hoofdregel van de ^'automatische' aanpassing geopend. a. Artikel 9, derde lid, A.O.W. en artikel 19, derde lid, A.W.Wo scheppen de mogelijkheid dat tot herziening van de pensioenbedragen wordt overgegaan voordat zes maanden zijn verstreken sinds de laatste herziening of voordat de wijziging van het loonindexcijfer ten minste 3% bedraagt. Van deze afwijking van de hoofdregel kan echter slechts dan gebruik worden gemaakt indien daartoe naar het oordeel van de Kroon bijzondere aanleiding bestaat. Een stelsel van aanpassing van de kinderbijslagbedragen, dat 20 nauw mogelijk aansluit aan het stelsel van de Algemene Ouderdomswet en van de Algemene Weduwen- en Wezenwet zal ook deze mogelijkheid dienen te kennen, b. Een tweede mogelijkheid tot afwijking van de hoofdregel van de aanpassing bevatten ten slotte de artikelen 9. vijfde lid. A.O.WJ en 19, vijfde lid, A.W.W,, inhoudende dat indien toepassing van de hoofdregel ertoe zou leiden dat voor de uitkeringsgerechtigden een wijziging in hun reele nettoinkomsten zou optreden welke niet of niet in dezelfde of nagenoeg dezelfde mate geldt voor de groep dergenen op wie het indexcijfer van de lonen betrekking heeft, een zodanige herziening van de bedragen plaatsvindt dat deze wijziging in de verhouding van de reele nettoinkomsten achterwege blijft. Van deze mogelijkheid is tot dusverre gebruik gemaakt om bij de afschaffing, reap, vermindering van consumentensubsidies de pensioenbedragen relatief meer te verhogen dan overeenkomend met de stijging van het indexcijfer. In een regeling als de Algemene Ouderdomswet en de Algemene Weduwen- en Wezenwet past een dergelijk voorschrift. aangezien de hierdoor mogelijk geworden afwijking van de automatische aanpassing noodzakelijk kan zijn om de beoogde verhouding tussen de bestedingsmogelijkheden van de actieven en die van de bejaarden reap, de weduwen te handhaven. De vraag of een dergelijk voorschrift ook op zijn plaata is in een regeling van de kinderbijslagen meent de raad bevestigend te moeten beantwoorden. De kinderbijslagen beogen een tegemoetkoming te geven in de additionele gezinsuitgaven welke door de aanwezigheid van kinderen worden veroorzaakt. Het valt te verwachten dat bij stijging van het niveau van de nominale inkomens ook deze additionele gezinsuitgaven zullen stijgen en wel ongeveer recht evenredig met de stijging van de nominale inkomens, ongeacht of de stijging van de nominale inkomens al dan niet een reele inko-

7 menssdjgiag representeert. De aanpassing van de kinderbijslagen is dus een middel cm een redelijk geachte verhouding tussen kinderbijslagen en additionele gezinsuitgaven per kind te handhaven. Er kunnen zich echter'bmstandi^eden voordoen waarbij door een parallelliteit van de ontwikkeling van kinderbijslagen en loonindexcijfer,de redelijk geachte verhouding tussen kinderbijslagen en additionele gezinsuitgaven wordt verstoord.. In een dergelijke situatie zal, gelet op dedoelstelling van de kinderbijslagen, een herstel van laatstgenoemde verhouding dienen te prevaleren boven de parallelliteit van de ontwikkeling van kinderbijslagen eii loonindexcijfer, welke immers slechts een technisch hulpmiddel. is om het met de kinderbijslagen beoogde doel in feite te bereiken. Zo zal naar het oordeel van de raad een stijging van het loonindexcijfer, welke mede wordt veroorzaakt door een loonsverhoging ter compensatie van een verhoging van de premiebetaling voor een sociale verzekeritg, niet tot een verhoging van de kinderbijslagen aanleiding dienen te geven. Anderzijds is het denkbaar dat een maatregel welke een duidelijke invlqed heeft op de additionele gezinsuitgaven per kind, aanleiding is tot een h6rzieningvan de kinderbijslagen, onafhankelijk van de wijzigingen in de loonindex, bijv. wijziging in het verschuldigde schoolgeld voor kinderen van 16 jaar en ouder. Ten slotte zij gewezen op de mogelijkheid dat over een langere periode gezien, structurele wijzigingen optreden in het bestedingspatroon van gezinnen met kinderen, waardoor de additionele gezinsuitgaven per kind sneller of minder snel stijgen dan de nominale inkomens. Dit zou uit periodiek te herhaien budgetonderzoeken kunnen blijken. Het voorgaande toont aan dat ook voor de herziening van de kin-' derbijslagen behoefte zal bestaan aan een bepaling als die, vervat in artikel 9, vijfde lid, A.O.W. en artikel 19, vijfde lid, A.W.W, Het desbetreffende voorschrift zal echter een ander criterium dienen in te houden dan dat hetwelk de genoemde artikelen van de Algemene Ouderdomswet en de Algeraene Weduwen- en Wezenwet kennen. Voor de kinderbijslagen ligt het veeleer in de rede als criterium voor de toepassing van de onderhavige bepaling te bezigeh het optreden van wijzigingen in de verhouding tussen de kinderbijslagen en de additionele gezinsuitgaven per kind. Resumerend is de raad van oordeel dat voor de aanpassing van de kinderbijslagen aan de ontwikkeling van het loonindexcijfer de in de Algeraene Ouderdomswet en de Algemene Weduwen- en Wezenwet gebezigde methodiek kan worden gevolgd; met dien verstande echter dat: a. in verband met de kwartaalsgewijze uitkering van de kinderbijslagen de herziening van de bedragen der kinderbijslagen op de eerste dag van een kalenderkwartaal zal dienen in te gaan; b. als criterium voor afwijking van de hoofdregel voor de aanpassing moet worden gebezigd het optreden van een wijziging in de verhouding tussen kinderbijslagen en additionele gezinsuitgaven per kind bij toepassing van de hoofdregel. Ten slotte is de raad van oordeel dat het aanueveling verdient, in navolging van hetgeen in de Algemene Ouderdomswet en de Algemene Weduwen- en Wezenwet is geschied, de bij de herzie-

8 ning van de kinderbijslagen te volgen raethode te zijner tijd als» nog in de kinderbijslagwetten zelve neer te leggen.. 5. Uit het vorenstaande is gebleken dat voor een beoordeling van het ten aanzien van de kinderbijslagen te voeren beleid, een zo goed mogelijk inzicht in de additionele gezinsuitgaven per kind is vereist. Het ontbreken daarvan bemoeilijkt thans de oordeelsvoiming van de raad over de hem voorgelegde adviesaanvrage. Te verwachten valt dat ook in de toekomst, niettegenstaande de aanvaarding van het beginsel van de waardevastheid van de kinderbijslagen, periodiek behoefte zal bestaan aan gegevens over de ontwikkeling van de additionele gezinsuitgaven per kind. Aan deze behoefte kan slechts worden tegemoetgekomen door periodiek zodanig breed opgezette budgetonderzoeken te houden dat daaraan de gewenste gegevens kunnen worden ontleend. De raad is van oordeel dat de omvang van de door middel van de kinderbijslagen tot stand gebrachte inkomensoverdrachten ten voile de arbeid en de daaruit voortvloeiende kosten rechtvaardigen, welke nodig zijn cm de gegevens te verkrijgen v^raaraan kan worden getoetst of het met de inkomensoverdrachten beoogde doel in feite ook wordt verwezenlijkt. CM.VERRIJN STUART. voorzitter. HUB.L.JANSEN, algemeen secretaris.

9 BI.ILAGE Afschrift van de brief van de staatssecretaris van Soeiale Zaken en Volksgezondheid van 5 februari 1962, no. 595, hoofdafd. Soc. Verz., aan de raad Bij schrijven van 24 februari 1961, no. 772, Afdeling Soeiale Verzekering, heeft de ondergetekende de zienswijze van uw Raad gevraagd met betrekking tot het vraagstuk van de hoogte van de kinderbijslagen, in het bijzonder in het licht van de vraag, naar welke maatstaven naar de mening van uw Raad in de naaste toekomst de kinderbijslagen dienen te worden vastgesteld. In de toelichting op de Tweede Nota van Wijziging op het ontwerp- Algemene Kinderbijslagverzekering is er met betrekking tot de waardevastheid van de kinderbijslagen van de zijde der Regering op gewezen (biz, 10, linkerkolom, onder b) dat het in het voomemen lag het advies van uw Raad omtrent het bovenomschreven vraagstuk af te wachten. Aangezien het in de bedoeling ligt, indien het ontwerp-algemene Kinderbijslagwet binnen afzienbare tijd tot wet wordt verheven, deze wet met ingang van 1 januari 1963 in werking te doen treden< moge ik u verzoeken uw bovenbedoeld advies zoveel mogelijk te willen bespoedigen

10 SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD 's-gravenhage. 23 maart 1962 Advies inzake de vrijstelling van ongehuwde vrouwen van 45 jaar en ouder van premiebetaling kraehtens de algemene kinderbijslag^ verzekering Aan de Staatssecretaris van Sociale Zaken en Volksgezondheid Bij brief van 13 juni no. 2304, Afd. Sociale Verzekering II, heeft Uwe Excellentie de raad verzocht zich te beraden over de vraag of er, in verband met de totale lasten welke de ongehuwden en in het bijzonder de ongehuwde vrouwen kraehtens dewettelijke sociale verzekeringen zijn opgelegd en de daartegenover staande aanspraken, aanleiding gevonden zou kunnen worden op enigerlei wijze een compensatie te zoeken. In uw nadere brief van 5 februari no. 595, Hoofdafd, Soc.Verz., welke als bijlage hiei^ achter is gevoegd, verzoekt u de raad het gevraagde advies zoveel mogelijk te bespoedigen, aangezien inmiddels bij Tweede Nota van Wijziging in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering een bepaling is opgenomen, waarbij de mogelijkheid wordt geopend om bij algemene maatregel van bestuur ongehuwde vrouwen die de leeftijd van 45 jaar hebben bereikt, van de heffing van premie vrij te stellen. Op dit punt zullen derhalve uitvoeringsmaatregelen moeten worden getroffen alvorens het ontwerp, nadat het tot wet is verheven, in werking kan treden. Blijkens uw brief ligt het in het voornemen zo mogelijk het tijdstip van inwerkingtreding te stellen op 1 januari 1963,. hetgeen met zich brengtjdat, gelet op de met de voorbereiding van de uitvoeringsmaatregelen gemoeide tijd. een advies van de raad op korte termijn op prijs wordt gesteld. De raad vreest dat het niet mogelijk zal zijn het gevraagde advies over de verhouding tussen gehuwden en ongehuwden in de sociale verzekeringen, op een zodanig vroeg tijdstip uit te brengen dat het daarin vervatte oordeel van de raad over deze problematiek mede in aanmerking kan worden genomen bij de beantwoording van de vraag of, en zo ja op welke wijze, gebruik moet worden gemaakt van de in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering verleende bevoegdheid een bepaalde categorie van ongehuwde vrouwen van premiebetaling vrij te stellen. Het is hem gebleken dat een kwantificering van de verhouding tussen lasten en potentisle aanspraken van de gehuwden enerzijds en van de

11 ongehuwden anderzijds, op grote raoeilijkheden stuit. Het constateren van de aanwezigheid van verschillen is voorts niet voldoende om wijziging in de genoemde verhouding te bepleiten, aangezien deze verschillen bij de totstandkoming van de onderscheiden wetten bewust zijn aanvaard. Onderzocht zal derhalve dienen te worden of er sindsdien zodanige wijzigingen zijn opgetreden, mede als gevolg van het cumulatief effect van de onderscheidene voorzieningen, dat het redelijk moet worden geacht in de positie van de ongehuwden ten opzichte van de gehuwden veranderingen aan te brengen. Hoewel de raad derhalve thans nog geen definitief oordeel kan geven over de hem voorgelegde adviesaanvrage, is het hem wel mogelijk een uitspraak erover te doen of het waarschijnlijk is dat de in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering verleende bevoegdheid een bepaalde categorie van ongehuwde vrouwen van premiebetaling vrij te stellen, zal passen in eventuele voorstellen ter verbetering van de positie van de ongehuwden. Hij meent deze vraag ontkennend te raoeten beantwoordcn en wel op grond van de volgende overwegingen. De in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering opgenomen mogelijkheid tot tegemoetkoming voor de ongehuwden beperkt zich tot de ongehuwde vrouwen van 45 jaar en ouder, Bovendien is zij slechts van betekenis voor die vrouwen die niet in loondienst werkzaam zijn. Dit vloeit voort uit de regeling van de premiebetaling voor de algemene kinderbijslagverzekering, waarbij de premie door de werkgever zal worden betaald. In deze opzet zou een vrijstelling van premiebetaling de werkgever ten goede komen en niet de ongehuwde vrouw. De in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering opgenomen tegemoetkoming voor de ongehuwde vrouwen.van 45 jaar of ouder die niet in dienstbetrekking zijn, kan derhalve niet een onderdeel worden van een voorziening van meer algemene aard welke aan alle ongehuwden ten goede komt. Doorvoering van de faciliteit, vooruitlopende op eventuele voorstellen van wijder strekking, impliceert dus dat, ofwel de bijzondere faciliteit krachtens de algemene kinderbijslagverzekering weer moet worden ingetrokken, ofwel een belangrijke beperking wordt opgelegd bij de keuze uit de verschillende mogelijkheden om de positie van de ongehuwden te verbeteren. Daarbij komt dat naar het aanvankelijk oordeel van de raad een eventuele noodzakelijke verbetering van de positie van de ongehuwden door het aanbrengen van differentiatie in de premiebetaling, al naar gelang de burgerlijke staat van de premieplichtigen, ernstige bezwaren ontmoet. Hij acht dit voorshands weinig in overeenstemming met de opzet van de desbetreffende regelingen, Op grond van het vorenstaande geeft de raad Uwe Excellentie in overweging voorshands geen gebruik te maken van de in het ontwerp van wet Algemene Kinderbijslagverzekering gegeven bevoegdheid een bepaalde categorie van ongehuwde vrouwen van premiebetaling vrij te stellen. Hij vertrouwt dat zijn advies over het algemene vraagstuk van de verhouding tussen gehuwden en ongehuwden in de sociale verzekering op een zodanig tijdstip zal kunnen worden uitgebracht dat het verantwoord moet worden

12 geacht te wachten met een definitieve beslissing over de toepassing van deze faciliteit, totdat daarbij mede dit advies van de raad in de beschouwing kan wordeii betrokken. G.M.VERRIJN STUART. voorzitter. HUB.L.JANSEN, algemeen secretaris,

13 BIJLAGE Afschrift van de brief van 5 februari 1962, no Hoofdafd. SocVerz. Afd. V.V., van de staatssecretaris van Soclale Zaken en Volksgezondheid aan de raad Bij mijn brief van 13 juni 1961, no. 2304, afdeling Sociale Verzekeriug II, heeft de ondergetekende uw raad verzocht zich te beraden omtrent de vraag of er in verband met de totale lasten, welke de ongehuwden en in het bijzonder de ongehuwde vrouwen krachtens de wettelijke sociale verzekering zijn opgelegd, en de daartegenover staande aanspraken, aanleiding zou kunnen worden gevonden op enigerlei vvijze een compensatie te zoeken, Zoals u bekend is, heeft de regering bij Tweede Nota van Wijziging in het wetsontwerp-algemene Kinderbijslagverzekering, welk wetsontwerp inmiddels door detweede Kamer der Staten-Generaal is aanvaard, een bepaling opgenomen, waarbij de mogelijkheid wordt geopend om bij algemene maatregel van bestuur ongehuwde vrouwen, die de leeftijd van 45 jaar hebben bereikt, onder daarbij te stellen voorwaarden en beperkingen, van de heffing van premie vrij te stellen. De regering heeft door ten deze de vorm van een algemene maatregel van bestuur te kiezen de mogelijkheid willen openhouden het advies van uw College omtrent het bovenomschreven vraagstuk af te wachten. Aangezien het in de bedoeling ligt, indien het ontwerp-algemene Kind erbij slag wet binnen afzienbare tijd tot wet wordt verheven, deze wet met ingang van 1 januari 1963 in werking te doen treden, moge ik u in verband met de tijdige voorbereiding van de ook op dit punt te treffen uitvoeringsmaatregelen verzoeken uw advies te dezer zake zoveel mogelijk te willen bespoedigen.