EU-ETS: TOEWIJZINGSREGELS FAQ S VOOR TOEPASSING IN HET VLAAMS GEWEST

Transcriptie

1 EU-ETS: TOEWIJZINGSREGELS FAQ S VOOR TOEPASSING IN HET VLAAMS GEWEST Datum laatste wijziging: 26 juli 2019 Inhoud 1. Welk warmte-/brandstofverbruik komt in aanmerking voor een toewijzing onder de warmte-/brandstofbenchmark 2. Welke gassen vallen onder de definitie van een afgas, en welke toewijzing wordt er gegeven voor afgassen die worden behandeld in naverbranders? 3. Wat valt er allemaal onder veiligheids- affakkeling? 4. Hoe moet ik nagaan of ik een elektriciteits- opwekker ben, en wat moet ik in dat geval doen? 5. Wat moet ik indienen als mijn installatie (of sub-installatie) pas na 2014 is opgestart of nog opgestart moet worden? 6. Op welke manier moet het baseline rapport ingediend worden? 7. Moeten BKG-installaties die geen kosteloze toewijzing aanvragen ook deelnemen aan de datacollectie? 8. Hoe moet ik een digitaal ondertekende versie in pdf-formaat opstellen van een excel bestand? 9. Welke naam moet ik geven aan het in te dienen baseline rapport en verificatie rapport? 10. Wanneer ken ik de exacte hoeveelheid kosteloze toewijzing voor mijn installatie voor de periode ? 11. Waarvoor dient het herwerkte MMP? 12. Wat moet er aangepast worden in het herwerkte MMP t.o.v. de versie die reeds werd goedgekeurd voor het baseline rapport? 13. Tegen wanneer en hoe moet het herwerkte MMP ingediend worden?

2 INLEIDING De toewijzingsregels onder het EU-ETS voor de periode zijn vastgelegd in de Free Allocation Rules verordening (FAR). Daarnaast heeft de Europese Commissie een aantal guidance documenten en FAQs opgesteld met verdere toelichting over deze toewijzingsregels en hoe deze geïnterpreteerd moeten worden. Ter aanvulling van de Europese guidance document en FAQ s werden Vlaamse FAQ s opgesteld om enige overblijvende onduidelijkheden weg te nemen en een geharmoniseerde aanpak binnen het Vlaamse Gewest te hanteren. Deze Vlaamse FAQ s werden aangepast in navolging van de Europese FAQ s die door de Commissie werden gepubliceerd op 13 mei De Europese FAQ s zijn beschikbaar via onderstaande link: Deze Vlaamse en Europese FAQ s vormen -naast de FAR en de Europese guidance documenten- voor het VBBV en het Departement Omgeving het kader bij de beoordeling en goedkeuring van de Monitoringmethodiekplannen. Deze goedkeuring is echter onder algemeen voorbehoud van de aanvaarding van de Vlaamse Nationale Implementatiemaatregelen (NIM s) door de Europese Commissie. 1. WELK WARMTE-/BRANDSTOFVERBRUIK KOMT IN AANMERKING VOOR EEN TOEWIJZING ONDER DE WARMTE-/BRANDSTOFBENCHMARK De FAR stelt dat warmte in aanmerking komt voor een kosteloze toewijzing indien deze wordt opgewekt door een ETS installatie (met uitzondering van warmte opgewekt met elektriciteit of tijdens de productie van salpeterzuur), en buiten de grenzen van een productbenchmark sub-installatie wordt gebruikt voor één van onderstaande doeleinden: De vervaardiging van producten De productie van mechanische energie (tenzij deze mechanische energie op zijn beurt wordt gebruikt voor de productie van elektriciteit); De productie van andere verwarming of koeling (tenzij deze verwarming of koeling op zijn beurt wordt gebruikt voor de productie van elektriciteit); Uitvoer naar een niet-ets installatie of entiteit (tenzij de warmte in die niet-ets installatie of entiteit wordt gebruikt voor de productie van elektriciteit). Alle warmte die voldoet aan bovenstaande voorwaarden komt in aanmerking voor een kosteloze toewijzing. Meetbare warmte wordt toegewezen op basis van de warmtebenchmark, niet-meetbare warmte wordt toegewezen op basis van de brandstofbenchmark. Om eventuele onduidelijkheid te vermijden moet ook rekening gehouden worden met onderstaande elementen: pagina 2 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

3 1.1 WARMTE DIE WORDT GECONSUMEERD TIJDENS HET WARMTEOPWEKKINGSPROCES Zie ook in de EU FAQ s, vraag 2.1: Warmte die wordt geconsumeerd tijdens het warmteopwekkingsproces (voorverwarming van andere brandstoffen dan aardgas, demineralisering en ontgassing van water voor stoomproductie, ) komt niet in aanmerking voor een kosteloze toewijzing, gezien dit warmteverbruik reeds is opgenomen in de waarde van de warmtebenchmark. Warmteverbruik voor opwarming van aardgas (na aardgasontspanning) komt wel in aanmerking voor een toewijzing. 1.2 WARMTE/BRANDSTOF DIE WORDT VERBRUIKT VOOR AFVALWATERZUIVERING OF NAVERBRANDERS Zie ook in de EU FAQ s vraag 2.1 en 8.1: Warmte die wordt verbruikt voor afvalwaterzuivering komt niet in aanmerking voor een kosteloze toewijzing Het brandstofverbruik van naverbranders komt niet in aanmerking voor een kosteloze toewijzing. Dit geldt zowel voor de energie-inhoud van de reststromen die er worden naverbrand als voor eventuele steunbrandstoffen Eventuele gerecupereerde meetbare warmte van naverbranders kan wel in aanmerking komen voor een toewijzing, met name wanneer deze wordt gebruikt voor één van bovenstaande doeleinden (productie van producten, mechanische energie of opwekking van warmte/koeling). Gerecupereerde warmte die wordt gebruikt voor de ondersteuning van het naverbrandingsproces (bv. RTO s) komt niet in aanmerking voor een kosteloze toewijzing ; In geval van naverbranders met open vlam, kan er wel een toewijzing verleend worden onder de brandstofbenchmark indien er sprake is van veiligheidsafakkeling (zie ook vraag 3 hieronder). 1.3 STOOMVERBRUIK BIJ FAKKELS Zie ook in de EU FAQ s, vraag 2.1: In bepaalde gevallen gebruikt men in een fakkel stoom om een rookloze verbranding te verkrijgen. Dit stoomverbruik moet gezien worden als onderdeel van het affakkelingsproces. Dit betekent dat in de algemene regel stoomverbruik bij fakkels niet in aanmerking komt voor een kosteloze toewijzing. Enkel de stoom die wordt verbruikt wanneer er effectief wordt gefakkeld voor veiligheidsredenen, komt wel in aanmerking voor een kosteloze toewijzing. 1.4 WARMTERECUPERATIE BIJ ELEKTRISCHE COMPRESSOREN EN MECHANISCHE DAMPRECOMPRESSIE De FAR stelt duidelijk dat warmte die wordt opgewekt met elektriciteit niet in aanmerking komt voor een kosteloze toewijzing. Dit betekent dus dat ook warmte die wordt FAQ s Toewijzingsregels pagina 3 van 13

4 gerecupereerd bij elektrische compressoren, en warmte die wordt opgewekt met behulp van mechanische damprecompressie niet in aanmerking komt voor een kosteloze toewijzing. 2. WELKE GASSEN VALLEN ONDER DE DEFINITIE VAN EEN AFGAS, EN WELKE TOEWIJZING WORDT ER GEGEVEN VOOR AFGASSEN DIE WORDEN BEHANDELD IN NAVERBRANDERS? (GEWIJZIGD!) De FAR definieert een afgas ( waste gas ) als een gas dat: Gasvormig is onder standaardcondities, en Onvolledig geoxideerde koolstof bevat, en De onvolledig geoxideerde koolstof ontstaat tijdens één van de zes activiteiten die zijn opgenomen in artikel 2, punt 10 van de FAR. In guidance document 8 wordt verder toegelicht dat maximaal 10 gewichtspercent van het gas mag condenseren onder standaardcondities om alsnog als gasvormig beschouwd te worden. Verder wordt verduidelijkt dat het aandeel onvolledig geoxideerde koolstof minimaal 1 gewichtspercent (op het totale gewicht van het afgas) moet bedragen. In het Vlaams Gewest zal er hiervoor gekeken worden naar het gemiddelde gewichtspercentage op jaarbasis. Zoals ook toegelicht in guidance document 8 worden enkel koolstofverbindingen met een zuurstofatoom (dus in de vorm van CO of CmHnOo) beschouwd als vormen van onvolledig geoxideerde koolstof. De FAR voorziet verder de volgende types proces emissie sub-installaties: Type a: niet-co2 emissies die onder het toepassingsgebied van het EU ETS vallen en onder geen enkele productbenchmark sub-installatie vallen; Type b: CO2 emissies die onder geen enkele productbenchmark sub-installatie vallen en die het rechtstreeks en onmiddellijke gevolg zijn van één van de zes activiteiten die zijn opgenomen in artikel 2, punt 10 van de FAR; Type c: CO2 emissies die het gevolg zijn van de verbranding van een afgas ten behoeve van de productie van elektriciteit en/of warmte, voor zover het afgas onder geen enkele productbenchmark sub-installatie valt. Er wordt hierbij wel een aftrek voorzien van de emissies die gepaard zouden gaan met de verbranding van een hoeveelheid aardgas met dezelfde technisch bruikbare energie-inhoud als de verbrande onvolledig geoxideerde koolstof. De warmte die wordt opgewekt door de verbranding van afgassen kan een bijkomende toewijzing ontvangen via de warmte- of brandstofbenchmark, afhankelijk van het eindgebruik van deze warmte. Op basis hiervan gelden de volgende regels voor de behandeling van afgassen in naverbranders, zie ook EU FAQ s vraag 8.2 en 8.3: Enkel wanneer er sprake is van recuperatie van meetbare warmte voor externe doeleinden die wordt gebruikt voor de productie van elektriciteit of verwarming, kan de toewijzing gebaseerd zijn op een type c procesemissie sub-installatie; pagina 4 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

5 In alle andere gevallen kan er een toewijzing gegeven worden op basis van een type b proces emissie sub-installatie, en dit op basis van de CO2 inhoud van het afgas dat een rechtstreeks en onmiddellijk gevolg is van één van de zes voornoemde activiteiten (dus voordat het afgas naverbrand is). De CO2 emissies die het gevolg zijn van de naverbranding van het afgas (dus ten gevolge van de verdere oxidatie van onvolledige geoxideerde koolstof in het afgas) zijn geen rechtstreeks gevolg van één van de zes voornoemde activiteiten vermeld, en vallen dus niet onder een type b proces emissie sub-installatie; Een toewijzing op basis van een type b proces emissie sub-installatie kan ook gegeven worden voor restgassen die in een naverbrander behandeld worden, zelfs indien niet voldaan is aan de definitie van een afgas. Opnieuw komt hiervoor enkel de CO2 inhoud van het restgas in aanmerking dat een rechtstreeks en onmiddellijk gevolg is van één van de zes voornoemde activiteiten (dus voordat het restgas naverbrand is); Artikel 10(5)i van de FAR (waarbij 75% van de koolstofinhoud van een afgas kan toegewezen worden aan een type b proces emissie sub-installatie) is enkel van toepassing indien het afgas wordt verbrand in dezelfde eenheid waar het ontstaat (bv. in geval van open ovens). Zodra het afgas wordt afgevangen en in een aparte verbrandingseenheid wordt verbrand onder gecontroleerde omstandigheden (bv. in een naverbrander), is artikel 10(5)i niet langer van toepassing; Conform de algemene aanpak voor naverbranders (zie punt 1.2), kan er geen toewijzing worden verleend voor het brandstofverbruik van naverbranders (noch voor steunbrandstoffen noch voor de energie-inhoud van naverbrande afgassen) 3. WAT VALT ER ALLEMAAL ONDER VEILIGHEIDS- AFFAKKELING? De FAR beschrijft veiligheidsaffakkeling wanneer proces- of restgassen worden verbrand: In een aan atmosferische storingen onderhevige eenheid; In sterk wisselende hoeveelheden; Die om veiligheidsredenen uitdrukkelijk vereist is door de betrokken installatievergunningen. Het affakkelen dient volgens de FAR dus aan al deze drie voorwaarden te voldoen om beschouwd te worden als veiligheidsaffakkelen. Het vermelden van veiligheidsredenen voor het affakkelen is geen standaardpraktijk in de Vlaamse Omgevingsvergunning. Daarom zal er voor Vlaamse BKG-installaties voornamelijk gekeken worden naar het fluctuerende karakter van het fakkelen, en of dit fluctuerend karakter is ingegeven door een veiligheidsaspect. Hieruit volgt dat: Indien de hoeveelheden afgefakkeld proces- of restgas relatief stabiel zijn met hier en daar een uitschieter, enkel de uitschieters beschouwd worden als fluctuerende hoeveelheden en dus als veiligheidsaffakkeling; FAQ s Toewijzingsregels pagina 5 van 13

6 Indien er discontinu gefakkeld wordt in het kader van batchproductie (bv. na elke batch worden restgassen afgefakkeld), wordt dit niet automatisch beschouwd als veiligheidsaffakkelen. Ook alle steunbrandstoffen die gebruikt worden bij een veiligheidsfakkel (inclusief de waakvlam) ontvangen een toewijzing op basis van de brandstofbenchmark subinstallatie. 4. HOE MOET IK NAGAAN OF IK EEN ELEKTRICITEITS- OPWEKKER BEN, EN WAT MOET IK IN DAT GEVAL DOEN? Bij het toepassen van correctiefactoren voor het bepalen van de toewijzing voor installaties wordt een onderscheid gemaakt tussen installaties die beschouwd worden als een elektriciteitsopwekker en installaties die geen elektriciteitsopwekker zijn. In paragraaf 5.3 van guidance document 2 vindt u meer informatie over de toepassing van deze correctiefactoren. In de ETS-richtlijn wordt een elektriciteitsopwekker gedefinieerd als een BKG-installatie die geen andere Annex I-activiteit uitvoert behalve de verbranding van brandstoffen met een thermisch ingangsvermogen van meer dan 20MW, en die op of na 1 januari 2005 elektriciteit heeft geproduceerd voor verkoop aan derden. Deze definitie is niet verder uitgewerkt in de FAR, maar er is in 2010 wel een guidance document opgesteld voor lidstaten met meer toelichting over hoe elektriciteitsopwekkers geïdentificeerd moeten worden. In lijn met dit guidance document, beschouwt het Vlaams Gewest een installatie als elektriciteitsopwekker indien: De installatie enkel onder het EU ETS valt vanwege de verbranding van brandstoffen met een thermisch ingangsvermogen van meer dan 20MW, en dus geen enkele andere activiteit uitvoert; De installatie onder meer elektriciteit produceert; De installatie in minstens één van de kalenderjaren van de periode een netto-verkoper is geweest van elektriciteit. Een installatie wordt beschouwd als nettoverkoper indien hij tijdens een volledig kalenderjaar meer elektriciteit heeft geproduceerd dan geconsumeerd. Dit wil dus zeggen dat installaties die in de huidige periode ( ) onder de definitie van een elektriciteitsopwekker vielen (op basis van de referentieperiode ), dit ook blijven voor de periode Bijkomend zullen ook alle installaties die in minstens één van de resterende jaren hebben voldaan aan de drie bovenstaande criteria onder de definitie van elektriciteitsopwekker vallen. Alle Vlaamse BKG-installaties moeten in hun MMP (in tabblad I_MsSpecific ) aangeven of ze al dan niet voldoen aan de definitie van een elektriciteitsopwekker. Het VBBV zal bij het nazicht van het MMP nakijken of dit correct is ingevuld, vertrekkende van de gegevens die zijn gerapporteerd in het kader van de Energiebeleidsovereenkomsten. pagina 6 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

7 5. WAT MOET IK INDIENEN ALS MIJN INSTALLATIE (OF SUB- INSTALLATIE) PAS NA 2014 IS OPGESTART OF NOG OPGESTART MOET WORDEN? De FAR hanteert 30 juni 2019 als datum om het onderscheid te maken tussen bestaande en nieuwe BKG-installaties. Alle installaties die beschikken over een Y-rubriek op 30 juni 2019 moeten die datum dus een aanvraagdossier indienen. Daarbij geldt het volgende: aanvang normale werking Tussen 1/1/2014 en 1/1/2018 Vanaf 2/1/2018 (maar wel vergund op ten laatste 30/6/2019) Te rapporteren door installatie De installatie moet: een MMP indienen tegen 31 maart 2019 een geverifieerd baseline indienen rapport tegen 30 juni In het baseline rapport moeten enkel gegevens ingevuld worden voor die kalenderjaren waarin de installatie minstens 1 dag in werking is geweest. Tegen 31 december 2019 moet de installatie een herwerkt MMP voor de periode vanaf 2019 indienen bij het VBBV. De installatie moet: enkel een baseline rapport indienen tegen 30 juni 2019 In dit baseline rapport moet enkel tabblad A ingevuld worden ( installation data ), gezien de installatie tijdens de referentieperiode geen volledig kalenderjaar in werking is geweest. Het rapport moet niet geverifieerd worden. Tegen 31 december 2019 moet de installatie een herwerkt MMP voor de periode vanaf 2019 indienen bij het VBBV. Basis voor vaststelling toewijzing Voor installaties die zijn opgestart tegen ten laatste 1/1/2017 wordt de toewijzing gebaseerd op het gemiddelde activiteitsniveau van alle kalenderjaren waarin de installatie minstens 1 dag in werking was. Voor installaties die zijn opgestart tussen 2/1/2017 en 1/1/2018 wordt de toewijzing gebaseerd op het activiteitsniveau in De toewijzing zal gebaseerd worden op basis van het activiteitsniveau in 2019, indien de installatie werd opgestart in de loop van Indien de installatie werd opgestart in de loop van 2019, zal de toewijzing gebaseerd worden op basis van het activiteitsniveau in Wanneer dit activiteitsniveau moet gerapporteerd worden moet nog worden uitgewerkt in EU wetgeving (de implementing act over wijzigingen in het activiteitsniveau); Installaties die pas na 30 juni 2019 voor het eerst een Y-rubriek zullen opnemen in hun Omgevingsvergunning moeten voorlopig niets ondernemen. Voor nieuwe sub-installaties (bv. een nieuwe productielijn die nog onder geen enkele andere sub-installatie valt) zijn de regels licht anders: FAQ s Toewijzingsregels pagina 7 van 13

8 Nieuwe sub-installaties die in werking waren op ten laatste 31/12/2018 moeten opgenomen worden in het baseline rapport. Voor de jaren waarin de sub-installatie nog niet opgestart was maar de BKG-installatie (dus minstens één andere subinstallatie) wel, moet geen activiteitsniveau ingevuld worden; Nieuwe sub-installaties die pas vanaf 1/1/ 2019 in werking waren moeten niet opgenomen worden in het baseline rapport. 6. OP WELKE MANIER MOET HET BASELINE RAPPORT INGEDIEND WORDEN? Vlaamse BKG-installaties die een kosteloze toewijzing voor de periode willen aanvragen, moeten tegen 30 juni 2019 uiterlijk een baseline rapport indienen bij Departement Omgeving. Dit baseline rapport moet vooraf geverifieerd zijn door een externe, onafhankelijke, geaccrediteerde verificatie-instelling. Om te verzekeren dat de versie die wordt ingediend bij Departement Omgeving identiek is aan de versie die werd geverifieerd, wordt de volgende indieningsprocedure gehanteerd: Nadat de verificatie van het baseline rapport is afgerond dient de BKG-installatie zijn baseline rapport per mail in via het adres met zijn externe verificateur in kopie (cc). Het baseline rapport wordt zowel in Excel als in pdfformaat bijgevoegd bij deze mail. De pdf-versie dient digitaal ondertekend te zijn; De verificateur beantwoordt deze mail aan alle betrokkenen (dus zowel naar het bedrijf als naar Departement Omgeving) met de melding dat deze versie van het baseline rapport door hem/haar geverifieerd is, en voegt hierbij het verificatierapport toe. Ook het verificatierapport wordt zowel in Excel als in pdf-formaat bijgevoegd bij deze mail. De pdf-versie dient digitaal ondertekend te zijn. Het is niet nodig dat de verificateur opnieuw het baseline rapport toevoegt aan zijn . Beide stappen dienen tegen uiterlijk 30 juni 2019 afgerond te zijn. Vraag 8 van deze FAQ s bevat een handleiding voor het digitaal ondertekenen van documenten in pdf-formaat. 7. MOETEN BKG-INSTALLATIES DIE GEEN KOSTELOZE TOEWIJZING AANVRAGEN OOK DEELNEMEN AAN DE DATACOLLECTIE? Niet alle Vlaamse BKG-installaties zullen een toewijzing aanvragen voor de periode Zo komen installaties die uitsluitend elektriciteit produceren niet in aanmerking voor een kosteloze toewijzing. Andere installaties kunnen op vrijwillige basis beslissen om geen toewijzing aan te vragen, bv. indien de administratieve inspanning te zwaar wordt geacht in verhouding tot de verwachte toewijzing. Toch moeten ook deze installaties opgenomen worden in de lijst van installaties (de NIMS lijst ) die België uiterlijk 30 september 2019 moet rapporteren aan de Europese Commissie. Daarom moeten ook deze installaties een baseline rapport indienen bij Departement Omgeving tegen 30 juni 2019 ten laatste. Dit mag echter sterk vereenvoudigd ingevuld worden: Er moet geen monitoringmethodiekplan opgesteld en ingediend worden, enkel een baseline rapport pagina 8 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

9 Enkel tabblad A_InstallationData van het baseline rapport moet voor deze installaties ingevuld worden; Het baseline rapport moet niet geverifieerd worden door een externe verificateur. 8. HOE MOET IK EEN DIGITAAL ONDERTEKENDE VERSIE IN PDF-FORMAAT OPSTELLEN VAN EEN EXCEL BESTAND? Het baseline rapport en het verificatie rapport moeten beiden zowel in Excel als in pdf-formaat ingediend worden bij het Departement Omgeving. De pdf-versie van deze documenten dient digitaal ondertekend te zijn (zie ook vraag 6 van deze FAQ s). Bijlagen bij het baseline rapport of verificatie rapport hoeven niet digitaal ondertekend te worden. Om van een bestand in Excel-formaat een digitaal ondertekend bestand in pdf-formaat te maken volgt u onderstaande stappen. Houd zeker ook uw identiteitskaart, ID-kaart lezer, en pin-code van uw identiteitskaart klaar: 1. Open in Excel het bestand waarvan u een digitaal ondertekend document in pdf-formaat wenst te maken. 2. Zet de hele werkmap van het Excel bestand om naar een pdf-bestand. Dit kan bijvoorbeeld door de hele werkmap af te drukken naar de printer CutePDF Writer. 3. Op vindt u alle informatie over hoe u een pdf-document digitaal kan ondertekenen door gebruik te maken van Acrobat Reader DC 9. WELKE NAAM MOET IK GEVEN AAN HET IN TE DIENEN BASELINE RAPPORT EN VERIFICATIE RAPPORT? Om een vlotte verwerking van de ingediende rapporten te garanderen vragen we dat alle ingediende baselinerapporten en verificatierapporten op een geharmoniseerde wijze een bestandsnaam toegekend krijgen; Baseline rapport in excel: <uw VER code>_baselinerapport_14-18 Baseline rapport in pdf: <uw VER code>_baselinerapport_14-18_signed Verificatie rapport in excel: <uw VER code>_verificatierapport_14-18 Verificatie rapport in pdf: <uw VER code>_verificatierapport_14-18_signed Voor de naamgeving van bijlagen bij het baseline of verificatie rapport geeft u eerst de naam van het baseline of verificatie rapport op, gevolgd door Bijlage_(nummer van de bijlage). 10. WANNEER KEN IK DE EXACTE HOEVEELHEID KOSTELOZE TOEWIJZING VOOR MIJN INSTALLATIE VOOR DE PERIODE ? FAQ s Toewijzingsregels pagina 9 van 13

10 Met het ingevulde baseline rapport voor de periode levert u de gegevens aan die gebruikt zullen worden voor de vaststelling van de hoeveelheid kosteloze toewijzing voor de periode Het is echter niet mogelijk om deze exacte hoeveelheid kosteloze toewijzing onmiddellijk te berekenen. De exacte hoeveelheid kosteloze toewijzing voor uw installatie kan immers pas berekend worden nadat ook: 1. de geactualiseerde benchmarkwaarden bepaald zijn, op basis van de methodologie vastgelegd in de herziene richtlijn emissiehandel, en de gegevens die over heel Europa verzameld worden met deze datacollectie. 2. vastgesteld is of er een uniforme transsectorale correctiefactor moet toegepast worden. Een dergelijke correctiefactor zal enkel toegepast worden indien de totale Europese beschikbare hoeveelheid kosteloze toewijzing kleiner is dan de voorziene kosteloze toewijzingen aan Europese ETS-installaties. De verwachting is dat de berekening van de kosteloze toewijzing voor uw installatie voor de periode pas afgerond kan worden in de loop van In afwachting hiervan kan u in deel IV en deel V van tabblad K_Summary van uw baseline rapport een indicatieve inschatting terugvinden van de uiteindelijke toewijzing (per sub-installatie). De disclaimers op rij 467 en rij 1305 van tabblad K_Summary geven duidelijk aan dat de exacte toewijzing nog kan afwijken van deze indicatieve inschatting. Verder is het ook belangrijk om te weten dat de uiteindelijke toewijzing in de periode nog aangepast kan worden als gevolg van schommelingen in het activiteitniveau van de sub-installatie. De regels voor de aanpassing van de kosteloze toewijzing naar aanleiding van dergelijke activiteitwijzigingen worden in de loop van 2019 op Europees niveau vastgesteld. 11. WAARVOOR DIENT HET HERWERKTE MMP? Voor de periode zal de oorspronkelijke toewijzing voor elke BKG-installatie vastgesteld worden o.b.v. de recent ingediende baseline rapporten, waarbij de toewijzing zal worden gebaseerd op het gemiddelde activiteitsniveau van elke sub-installatie in de referentieperiode (= historisch activiteitsniveau). Tijdens de periode kan de toewijzing echter nog aangepast worden indien het activiteitsniveau afwijkt van dit historische activiteitsniveau. De exacte regels hierrond worden momenteel vastgelegd op Europees niveau, de volgende elementen zijn al zo goed als zeker: De toewijzing voor een sub-installatie wordt aangepast indien het activiteitsniveau met minstens 15% afwijkt van het historische activiteitsniveau. Dit werkt in twee richtingen: in geval van een stijging van minstens 15% t.o.v. het historische activiteitsniveau, zal de toewijzing worden verhoogd, in geval van een daling van minstens 15% wordt de toewijzing verlaagd; Om te veel fluctuaties te vermijden, zal voor de toepassing van bovenstaande gewerkt worden met een rollend tweejaarlijks gemiddelde. In 2021 wordt dus bekeken of het gemiddelde activiteitsniveau in met meer dan 15% afwijkt van het historische activiteitsniveau (gemiddelde in ), in 2022 zal worden bekeken of het gemiddelde activiteitsniveau in met meer dan 15% afwijkt van het historische activiteitsniveau (gemiddelde ), enz De basis waarmee vergeleken wordt blijft tot 2025 steeds het gemiddelde activiteitsniveau ; pagina 10 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

11 Uit bovenstaande volgt dat de activiteitniveaus per sub-installatie jaarlijks zullen moeten gemonitord, gerapporteerd en geverifieerd worden. De monitoring moet gebeuren vanaf 1 januari 2019, de eerste rapportering zal begin 2021 moeten gebeuren (en vervolgens elk jaar daarna). Het herwerkte MMP zal moeten beschrijven hoe de activiteitsniveaus per sub-installatie zullen gemonitord worden in de periode Daarnaast moet het herwerkte MMP de methodiek beschrijven voor de bepaling van de referentiegegevens voor de periode (die zullen worden gebruikt voor het bepalen van de toewijzingen ). Bijgevolg moeten dus alle secties van het MMP nagekeken en waar nodig herwerkt worden, ook voor die parameters die relevant zijn voor de bepaling van de toegewezen emissies per sub-installatie. Indien nodig moet het herwerkte MMP de komende jaren verder geactualiseerd worden in functie van wijzigingen aangebracht aan de installatie, of wanneer een verificateur aanbevelingen hiertoe heeft geformuleerd in het verificatieverslag (zie ook Artikel 9 van de FAR verordening). 12. WAT MOET ER AANGEPAST WORDEN IN HET HERWERKTE MMP T.O.V. DE VERSIE DIE REEDS WERD GOEDGEKEURD VOOR HET BASELINE RAPPORT? Op de volgende punten moet het MMP herwerkt worden tegen 31 december 2019 t.o.v. de versie die reeds eerder werd goedgekeurd: i) Verbetering gegevensbronnen De Europese regels schrijven voor elke dataset een hiërarchie voor met betrekking tot het type gegevensbron dat moet gebruikt worden. Exploitanten moeten deze hiërarchie respecteren, tenzij ze zich kunnen beroepen op technische onhaalbaarheid/onredelijke kosten of ze op basis van een onzekerheidsanalyse kunnen aantonen dat een gegevensbron die lager in de hiërarchie staat toch nauwkeurigere resultaten geeft dan een gegevensbron hoger in de hiërarchie. Voor de datacollectie voor de periode waren exploitanten echter beperkt in de gegevensbronnen die ze ter beschikking hadden. Gezien de datacollectie pas achteraf gebeurde, was het onmogelijk om voor deze periode retroactief bijkomende gegevensbronnen te voorzien (bv. plaatsing van bijkomende sub-tellers). Daarom kon de voorgeschreven hiërarchie niet steeds gevolgd worden. Voor de komende jaren verdwijnt deze beperking echter. Exploitanten moeten daarom voor elke dataset nagaan of ze de voorgeschreven hiërarchie respecteren in hun reeds goedgekeurd MMP, en zo neen of dit kan rechtgezet worden naar de toekomst toe (bv. via plaatsing van bijkomende subtellers). De corrigerende maatregelen moeten opgenomen worden in het herwerkte MMP dat moet ingediend worden tegen 31 december Voor corrigerende maatregelen (bv. plaatsing van bijkomende tellers) die pas in de toekomst genomen zullen worden, moet het MMP een planning bevatten met info wanneer deze maatregelen zullen worden uitgevoerd. In deze gevallen moet het MMP ook de beschrijving behouden van de reeds goedgekeurde methodiek die in afwachting van de uitvoering van deze corrigerende maatregelen zullen toegepast worden. FAQ s Toewijzingsregels pagina 11 van 13

12 Meer uitleg kan ook teruggevonden worden in het Europese Guidance Document 5 (zie hier), waar er een onderscheid wordt gemaakt tussen de backward-looking (alles m.b.t. de historische gegevens uit ) en de forward-looking (alles m.b.t. gegevens vanaf 1/1/2019) methodiek. ii) Verduidelijking methodiek en procedures Daarnaast moeten in veel gevallen ook de overige secties van het reeds goedgekeurde MMP verder uitgewerkt worden. Omwille van de tijdsdruk in de aanloop naar de deadline voor de baseline rapporten van 30 juni 2019 hebben het VBBV en Departement Omgeving in veel gevallen erg summiere beschrijvingen in het MMP toegestaan. Deze moeten echter verder uitgewerkt worden tegen 31 december Dit geldt zowel voor de procedures in sectie D.II, als de methodieken beschreven in secties D.I en secties E t.e.m. H. Vuistregel daarbij is dat een externe lezer die nog niet vertrouwd is met de installatie enkel op basis van de inhoud van het MMP (en duidelijke bijlagen) kan begrijpen hoe gegevens worden verzameld en berekend die uiteindelijk worden ingevuld in het baseline rapport of het jaarlijkse activiteitgegevensrapport. Daarbij moet dus ook duidelijk de link gelegd worden tussen de verschillende secties in het MMP en de bijlagen daarbij enerzijds, en het baseline rapport anderzijds. Wanneer er bijvoorbeeld berekeningsbestanden worden toegevoegd als bijlage bij het MMP, moet duidelijk zijn welke cellen uit deze berekeningsbestanden uiteindelijk corresponderen met de verschillende secties in het baseline rapport en in het MMP. Noot: De als bijlagen toegevoegde berekeningsfiles bij het MMP moeten illustreren hoe de berekeningsmethode in elkaar steekt en zal worden toegepast. Bij de beoordeling en goedkeuring van het MMP zal dus bekeken worden of de berekeningsmethode (m.a.w. de formules) in deze bijlage correct zijn. De gegevens zelf die zijn opgenomen in dergelijke berekeningsfiles worden echter als louter illustratief beschouwd, en worden dus niet goedgekeurd samen met het MMP. Deze gegevens zijn immers integraal onderdeel van het baseline rapport zelf, dat moet geverifieerd worden door een externe, geaccrediteerde verificatie-instelling. iii) Procedure inzake onderhoud en kalibratie van meetinstrumenten Er werd bij de beoordeling van de MMP s voor 30 juni 2019 vastgesteld dat bvb. stoommeters, die in vele gevallen gebruikt worden voor de berekening van het activiteitsniveau van de warmtebenchmark sub-installatie, vaak onvoldoende onderhouden worden. Zoals ook toegelicht in Guidance Document 5 moet een exploitant echter voorzien in een regelmatig onderhoud en kalibratie van de verschillende meetinstrumenten die worden gebruikt i.k.v. het MMP. Voor de meetinstrumenten die reeds zijn opgenomen in het monitoringplan emissies kan de reeds voorziene procedure hiervoor overgenomen worden. In het geval van bijkomende meetinstrumenten die niet zijn opgenomen in het monitoringplan emissies moet nog een procedure uitgewerkt worden, waarin wordt toegelicht hoe het meetinstrument zal worden onderhouden en met welke regelmaat kalibratie wordt voorzien. Deze procedure kan als aparte bijlage toegevoegd worden aan het herwerkte MMP. 13. TEGEN WANNEER EN HOE MOET HET HERWERKTE MMP INGEDIEND WORDEN? Aanvankelijk werd beoogd dat de MMP s die werden goedgekeurd i.k.v. de baselinerapporten , zouden worden herwerkt en opnieuw ingediend tegen 30 september Dit werd ook zo gecommuniceerd in de goedkeuringsbrieven bij de MMP s. In overleg met het VBBV is echter pagina 12 van 13 FAQ s Toewijzingsregels

13 besloten om deze deadline uit te stellen naar 31 december De reden hiervoor wordt hieronder toegelicht. Bij de eerste versies van de MMP s heeft het VBBV van verschillende BKG-installaties onvolledige of onvoldoende uitgewerkte versies ontvangen. Dit was wellicht te wijten aan het feit dat het over nieuwe en complexe regelgeving gaat, de verschillende toelichtingen en richtsnoeren nog tot zeer laat in het proces zijn aangepast, en daardoor de tijdsdruk erg hoog lag. Gezien deze omstandigheden buiten de controle van exploitanten zelf lagen, heeft het VBBV dergelijke onvolledige of onvoldoende uitgewerkte versies alsnog aanvaard en waar nodig de verschillende BKG-installaties bijgestaan om het MMP tot op een minimaal aanvaardbaar niveau te krijgen voor de indiening van het baseline rapport. Deze dienstverlening behoort echter niet tot het takenpakket van het VBBV. Nu de ergste tijdsdruk achter de rug is, is het mogelijk om meer tijd te voorzien voor de herwerking van het MMP. Tegenover de uitgestelde deadline staat dus wel de duidelijke verwachting voor elke BKG-installatie dat de herwerking van het MMP op een grondige wijze wordt aangepakt. Het VBBV zal geen versies meer aanvaarden die onvoldoende uitgewerkt of onvolledig zijn. Het sjabloon voor het herwerkte MMP blijft ongewijzigd. Het is dus aangeraden om het reeds goedgekeurde MMP te nemen als startpunt en hierop verder te werken. Het herwerkte MMP moet, samen met de bijhorende bijlagen, tegen uiterlijk 31 december in Excelformaat ingediend worden bij het VBBV via vbbv@vbbv.be. Het VBBV zal de herwerkte versie nakijken en haar advies uitbrengen aan Departement Omgeving. In geval van positief advies zal Departement Omgeving het herwerkte MMP dan goedkeuren. FAQ s Toewijzingsregels pagina 13 van 13