Een half jaar burgemeester van Zaanstad

Transcriptie

1 1 Een half jaar burgemeester van Zaanstad Een half jaar geleden, op 27 september 2017, werd ik geïnstalleerd als burgemeester van Zaanstad. Maar mijn liefde voor Zaanstad begon al toen ik ruim een jaar daarvoor de profielschets zag voor de nieuwe burgmeester van de mooiste stad aan de Zaan. Een grote gemeente met een rijk verleden en een uitdagende toekomst waarvan de raad en de inwoners op zoek waren naar een burgemeester die betrokken is bij de stad, de inwoners en de ondernemers, een burgemeester die daadkrachtig en besluitvaardig is en een burgemeester die zich onder de burgers begeeft. Dat is precies hoe ik als burgemeester wil zijn. Het besluit om te solliciteren was snel genomen. Zelden heb ik me ergens meer welkom gevoeld dan op de avond van de installatie. Felicitaties en bloemen, warme toespraken, een prachtig lied van de 11-jarige Kaylee en een geestig gedicht van de Zaanse stadsdichters. Mooier kon mijn burgemeesterschap in Zaanstad niet beginnen. Inmiddels zijn we een half jaar verder. Een half jaar dat voorbij gevlogen is en waarin ik Zaanstad in al haar facetten heb leren kennen. Een mooi moment, zeker nu er ook net een nieuwe gemeenteraad is gekozen, om mijn eerste indrukken en enkele bespiegelingen over de toekomst te delen. Dat doe ik door middel van dit stuk, voor iedereen die dat wil te lezen, maar ook door middel van een filmpje dat tegelijkertijd gedeeld zal worden via de sociale media van de gemeente Zaanstad. Zodat zoveel mogelijk inwoners van Zaanstad kennis kunnen nemen van mijn gedachten over het burgemeesterschap én daar ook weer op kunnen reageren. Want als er één

2 2 ding centraal staat in mijn kijk op het ambt van burgemeester dan is het wel het contact en de dialoog met de inwoners. Gastvrijheid in hoofdletters geschreven Meteen na mijn beëdiging begonnen mijn echtgenote Roya en ik aan een inburgeringperiode die we als zeer intensief, leerzaam, gastvrij en positief hebben ervaren. Dat gastvrijheid behalve in Brabant ook in Zaanstad met hoofdletters wordt geschreven, is ons zeer opgevallen. Zoveel uitnodigingen (waar we nog niet allemaal op in konden gaan) om ons te helpen inburgeren hebben we ontvangen, zoveel interessante rondleidingen, wandelingen, fietstochten, rondritten, vaartochten hebben we gedaan, zoveel inspirerende projecten en bijzondere plekken hebben we bezocht. En bovenal: zoveel mooie en interessante mensen hebben we ontmoet en gesproken. Mede namens Roya wil ik al die mensen hartelijk bedanken voor hun gastvrijheid en bereidheid om hun ervaringen en verhalen met ons te delen. We zijn daarbij erg onder de indruk geraakt van de eigenheid in verscheidenheid en de gemeenschapszin en organisatiekracht van de diverse kernen in Zaanstad. Zaandam, Koog aan de Zaan, Zaandijk, Wormerveer, Assendelft, Krommenie, Westzaan Waar we ook kwamen, overal troffen we vrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten voor de samenleving. Met name was ik erg onder de indruk van de kracht en bruisende activiteit van de buurten wijkcentra, die overal in de stad worden gerund door vrijwilligers. Ze zijn de dynamo s van de samenleving geworden, ontstaan uit een crisis, het faillissement van Welsaen. Heel bijzonder. Al deze vrijwilligers verdienen alle steun en support van de gemeente.

3 3 Trots zijn mag Wat me opviel: al die bijzondere mensen hadden bijzondere verhalen te vertellen. Maar dat deden ze vaak met ongepaste bescheidenheid. Want in tegenstelling tot gastvrijheid wordt trots nog niet altijd met hoofdletters geschreven in Zaanstad. Terwijl er alle aanleiding voor is. Zaankanters mogen trots zijn op hun voorouders. Van de walvisvaarders en scheepsbouwers tot en met de helden van het verzet zoals die van de Februaristaking. De Zaankanters mogen trots zijn op een volksaard van hard werken en omkijken naar elkaar, opkomen voor mensen die in de verdrukking zitten en bereid zijn om in verzet te komen bij onrecht en onrechtvaardigheid. Zaankanters mogen trots zijn dat dit het eerste industriegebied van Europa is, waar tal van innovaties hebben plaatsgevonden, waar veel bijzondere producten, ondernemersfamilies en bedrijven hun oorsprong vinden. Verkade, Forbo, Albert Heijn, Duyvis, Lassie, de cacao-industrie, en ga zo maar door. Zaankanters mogen trots zijn op het bijzondere landschap dat door Claude Monet zo mooi is vereeuwigd. Ze mogen trots zijn op de Vermaningen, de molens, de Zaanse pakhuizen, de karakteristieke houtbouw, de transformatie van de binnenstad van Zaandam tot Inverdan met zijn scherpe uitvergroting van het Zaanse DNA, het Haaldersbroek, de Domineestuin, de Zaanse Schans, de Zaanbocht in Wormerveer, de natuur, het water met de Zaan als verbindende hoofdader, zo mooi bezongen door kind van de stad Freek de Jonge.

4 4 Zelfbewust en zelfverzekerd de toekomst tegemoet Die trots voel ik in ieder geval na een half jaar burgemeesterschap, trots dat ik onderdeel van de toekomst mag zijn van een gemeente met zo n groots verleden. Die trots mogen we met z n allen uitdragen. Dat kan bijvoorbeeld met het Monetjaar, een uitgelezen kans om ons DNA en ons verhaal met de hele wereld te delen. En ook met andere bijzondere evenementen kunnen we de aantrekkelijkheid van de Zaanstreek vergroten. Dat die trots op Zaanstad zeer op zijn plaats is, merk ik als ik burgemeesters en andere bestuurders elders in het land spreek. Zaanstad is de afgelopen jaren enorm op de kaart gezet. Of het nu gaat om het nieuwe stadshart met zijn iconische architectuur en de ontwikkelingen op het Hembrugterrein of om de manier waarop de gemeente vooroploopt met het uitvoeren van de decentralisaties en vooruitloopt op de nieuwe omgevingswet, er wordt naar Zaanstad gekeken. We mogen onze bescheidenheid afwerpen en trots, zelfbewust en zelfverzekerd onze plaats opeisen, in de regio, in de provincie, in Nederland. Dat geldt voor bewoners en ondernemers, maar zeker ook voor de Zaanse bestuurders en politici. Die zelfverzekerdheid is ook nodig om volop te profiteren voor de kansen die er zijn voor Zaanstad. Die kansen op het gebied van economie, van toerisme, van woningbouw, van infrastructuur zijn er volop. Die kansen zijn er met name in de Metropoolregio Amsterdam. Juist door daar intensief samen te werken, halen we alles uit onze toekomst. We hoeven niet bang zijn om overvleugeld te worden door grote broer Amsterdam en onze eigenheid te verliezen. De

5 5 Zaanse identiteit staat als een huis en de waardering voor Zaanstad is groot. Als we vanuit een zelfbewuste bestuurlijke houding die samenwerking versterken, ook met andere partners, zoals bedrijven en investeerders, brengt ons dat allemaal verder. Dat geldt ook voor de regionale samenwerking in Zaanstreek- Waterland. De samenwerkingsbereidheid van de collega-gemeentes ervaar ik als zeer hoog en ook in daden zie ik mooie voorbeelden. Door samen ook op te trekken richting de Metropoolregio Amsterdam kunnen we nog meer resultaten boeken en de regio versterken. De discussie over fusies van gemeentes leiden wat mij betreft af van waar het echt om moet gaan: hoe kunnen we beter werk doen voor onze inwoners en ondernemers: anders gezegd: het moet niet gaan over schaalvergroting maar schaalverdieping. Groter is niet per definitie beter, het begint met goed werk voor je inwoners en ondernemers. Iedereen moet kunnen profiteren van de groei Kansen volop dus voor Zaanstad. Maar natuurlijk zijn er ook uitdagingen. Een van de belangrijkste is de vraag hoe we iedereen laten profiteren van de groei die Zaanstad doormaakt. Nu de economie stevig groeit, het aantal vacatures naar recordhoogte stijgt, de werkloosheid afneemt, de woningmarkt verhit raakt en het toerisme enorm in de lift zit, staat Zaanstad voor de uitdaging deze groei op een goede en verantwoorde wijze vorm te geven: groei en het bestrijden van de tweedeling gaan hand in hand. De gemeentes die er in slagen om de groei van hun stad zo vorm te geven dat iedereen er profijt van kan hebben, zullen duurzaam sterker worden.

6 6 Tijdens diverse bezoeken aan onder andere de wijkteams, de kledingbank, de voedselbank, maar ook tijdens koffiegesprekken met ervaringsdeskundigen werd nog eens onderstreept dat in Zaanstad de tweedeling de afgelopen jaren groter is geworden; de armoede is toegenomen, het aantal kinderen dat in armoede leeft is toegenomen, het aantal mensen met problematische schulden is groot, het aantal mensen in de bijstand is gegroeid. Het spijt me ook te moeten constateren dat de segregatie is toegenomen. Kinderen uit groepen met een migratieachtergrond lopen grotere taalachterstand op. De beheersing van de Nederlandse taal is vaak beperkt en ook niet nodig, omdat men in de wijk enkel de moederstaal spreekt. Het scherpst heb ik dat kunnen waarnemen, maar zeker niet alleen daar, in de wijken Poelenburg en Peldersveld waar ik met regelmaat met bewoners en professionals in gesprek ben geweest. Mijn credo is: de kwetsbaarste wijken, de beste voorzieningen. Helaas moet ik constateren dat dit in de wijken Poelenburg en Peldersveld niet altijd het geval is. Als het bijvoorbeeld om scholen gaat is het echt nodig daarin te investeren. Hetzelfde geldt voor de variatie in de woningvoorraad, die te eenzijdig is in deze wijken. Het door de raad vastgestelde actieplan is een belangrijke stap in de goede richting. Aan de uitvoering wordt al met veel energie gewerkt, maar de aanpak zal met grote vasthoudendheid onze intensieve aandacht moeten blijven houden. Het is een zaak van lange adem die vraagt om een langjarig contract met bewoners en professionals. Belangrijke succesfactor bij de uitvoering van het actieplan is de vraag of we het vertrouwen van de inwoners weten terug te winnen en weten aan te sluiten bij de initiatieven en de eigen kracht van bewoners en professionals in de wijk zelf. Als overheid moeten we in de huid kruipen van de bewoners en de professionals. Het gaat niet om een tekort aan burgerparticipatie in de wijk, de grote uitdaging is de juiste manier van overheidsparticipatie te vinden. Weten we als overheid de aansluiting te (her)vinden bij de goede krachten in de samenleving? Waar ik in dit verband zeer van onder de indruk ben, zijn de sociale wijkteams en jeugdteams in Zaanstad, die de afgelopen jaren zijn opgezet en na de pioniersfase nu in de fase van versteviging en verankering kunnen komen. En dat is nodig, want uiteindelijk draait het werken met inwoners op sociaal terrein om Nabijheid en Vertrouwen. De nabijheid is georganiseerd, het vertrouwen komt als er een langdurige relatie kan worden gelegd met inwoners gebaseerd op positieve resultaten. Dan pas kan er echt gewerkt worden aan het waarmaken van de ambitie: één gezin, één plan, één coach. Aanpak van tweedeling vraagt om bondgenootschappen In Zaanstad moet de economische groei ook gepaard gaan met de sociale stijging van hen die nu nog aan de kant staan op de arbeidsmarkt en op de woningmarkt. Dat is een gezamenlijke verantwoordelijkheid van een ieder die daar een rol in speelt, een verantwoordelijkheid die vraagt om bondgenootschappen. Een bondgenootschap met werkgevers als het gaat om de arbeidsmarkt. De roep om medewerkers zal steeds sterker worden, maar tegelijkertijd zien we dat er nog bijna 5000 mensen in de bijstand zitten. Het streven naar een

7 7 bijstandsvrije gemeente is een wenkend perspectief dat veel energie losmaakt en kan helpen om de tweedeling in tijden van sterke economische groei weg te nemen. Werkom, het participatiebedrijf dat per 1 januari 2018 is gestart, verdient alle steun bij het maken van de verbinding tussen werkgevers en werkzoekenden die nu aan de kant staan. Tijdens diverse bedrijfsbezoeken viel mij op dat weinig werkgevers nog contact, laat staan afspraken, hebben met Werkom om mensen in dienst te nemen. Daar moet echt verandering in komen. De verbroken verbindingen op de arbeidsmarkt moeten en kunnen worden hersteld, maar dat vergt maatwerk voor zowel werkgever als werkzoekende. Dat vergt van de gemeente dat we ook in huid kruipen van zowel werkgevers en werkzoekenden en weten wat nodig is om de verbindingen te herstellen. Als college en raad zelf ook coach worden van een werkzoekende kan daar ook zeker bij helpen is mijn ervaring, en beveel ik van harte aan. Een bondgenootschap is ook nodig als het gaat om de bouwproductie. Nu de crisis achter ons ligt zal de bouwopgave van woningen met grote voortvarendheid én zorgvuldigheid stevig moeten worden doorgezet. De menging van bedrijvigheid en woningen is een echt Zaans fenomeen, dat de komende jaren ook kansen biedt in de bouw. Veel bedrijventerreinen die nu braak liggen verdienen het om een nieuwe invulling te krijgen. Het eerste half jaar van mijn burgemeesterschap heb ik ervaren dat de druk op de woningmarkt enorm is, niet alleen persoonlijk, maar vooral in veel gesprekken met inwoners van onze stad. Dat zal zeker spanning geven op een aantal terreinen. Denk aan de parkeerproblematiek, de diversiteit van het woningaanbod, het bouwen voor eigen inwoners versus woningzoekenden van buiten Zaanstad. Met MAAK.Zaanstad heeft Zaanstad een duidelijke stip op de horizon gezet en grote ambities neergelegd. Om die waar te maken is een bondgenootschap met bouwers, ontwikkelaars en woningcorporaties onontbeerlijk. Wie investeert in de jeugd, investeert in de hele gemeenschap Bij alles wat we doen in Zaanstad moet ons steeds voor ogen staan of het ook goed is voor onze kinderen en kleinkinderen. De afgelopen periode heb ik veel activiteiten, scholen, sportclubs en andere voorzieningen mogen bezoeken. Mijn eerste indruk is dat Zaanstad voor kinderen een fijne gemeente is om op te groeien. Er is veel buitenruimte, er is goed basisonderwijs en er is een ruime keus in voortgezet onderwijs. Er zijn veel speelvoorzieningen en het aanbod in wijk en buurtcentra voorziet ook in veel kinder- en jeugdactiviteiten. Het sportaanbod in Zaanstad is erg goed op orde, veel buitensportveldjes in de wijken en een heel goede sportinfrastructuur waar veel in is geïnvesteerd. Het laatste pareltje dat is opgeleverd is het prachtige zwembad De Crommenije.

8 Zo mooi als het sportaanbod in Zaanstad is, zo magertjes (is mijn eerste indruk) is het culturele aanbod voor de jeugd. Hoewel ik zeker ook goede voorbeelden heb gezien en bezocht, mag er voor mijn gevoel meer gedaan worden voor de jongerencultuur in de volle breedte. Het is belangrijk om jongeren aan te spreken op hun talent in plaats van op hun probleem. Een stad die groeit en jonge mensen aan zich wil binden zal moeten investeren in de jeugd en de jongerencultuur. Daarbij hoort ook dat we meer instrumenten inzetten om kinderen en jongeren structureel te betrekken bij wat er voor hen in de stad gedaan moet worden. Zelf heb ik goede ervaringen met bijvoorbeeld een kinderburgemeester of jeugdambassadeurs. Mijn ervaring als lokaal bestuurder in de afgelopen twintig jaar is, dat als we jonge mensen meer ruimte geven voor hun talent, de hele gemeenschap daar beter van wordt. Wie investeert in de jeugd, investeert in de eigen gemeenschap. 8

9 9 Grenzen van de rechtstaat stevig bewaken tegen ondermijning Na een half jaar burgemeesterschap constateer ik dat de ondermijnende drugscriminaliteit ook in Zaanstad een te grote rol speelt. Ik ben geschrokken van wat er op dit gebied bijvoorbeeld allemaal aan de oppervlakte komt door de integrale controles die politie en gemeente hebben uitgevoerd in de Russische Buurt. Hoewel de stad er vergeleken met andere steden goed voor staat als het gaat om veiligheid, vergt de aanpak van ondermijning een forse versteviging. Het afgelopen jaar is er al beperkt geïnvesteerd in die aanpak, maar dat zal versterkt moeten worden doorgezet. Samen met politie, waar ik met de nieuwe teamchefs en het hele politieteam een zelfde urgentie deel, het Openbaar Ministerie en het RIEC kunnen we de komende jaren die versteviging doorzetten, maar dat vergt eensgezindheid en extra middelen. Mijn beeld is dat Noord-Holland een aantal jaren achterloopt bij de aanpak in Brabant en dat die snel moet worden ingehaald. Daarbij zullen ook heilige huisjes sneuvelen. Er zal nog meer gebruikt moeten worden gemaakt van bestuursrechtelijke instrumenten zoals sluiting van drugswoningen op grond van de Opiumwet en de Bibob. Mijn ervaring is dat gezien de problematiek in Zaanstad we alles uit de kast moeten halen om deze zware criminaliteit aan te pakken. Daarbij moeten we niet schuwen nog ongebruikte instrumenten in te zetten en is het goed te kijken hoe andere steden het doen. De aanpak van Rotterdam met zijn stadsmariniers spreekt me bijvoorbeeld erg aan. Ook zullen we intensief moeten inzetten op een preventieve aanpak, waar ook de jeugd meer betrokken moet worden. De Top 600 aanpak van Amsterdam is een voorbeeld dat ook in Zaanstad navolging moet krijgen. Er zijn nu kinderen die tussen de wal en het schip vallen, die we niet weten te begeleiden naar

10 10 een diploma of werk en die soms snel afglijden naar een wereld van criminaliteit, drugs en geweld. Die kinderen verdienen meer aandacht en een stevigere begeleiding. Ook heb ik bij mijn bezoeken aan de stad een aantal buurtjes gezien die lijden onder overlast, verloedering en criminaliteit. Ik vind dat de bewoners daar moeten kunnen rekenen op de overheid om dergelijke problemen stevig aan te pakken. We hebben dat nu een jaar gedaan in de Czarinastraat. De resultaten daarvan laten zien dat je zo n aanpak nog minstens tien jaar moet doorzetten, totdat alle buurten die dat nodig hebben aangepakt zijn. Dat is trouwens ook de les van Rotterdam. Zij die de grenzen van de rechtstaat stelselmatig ondermijnen moeten weten dat er een eensgezinde overheid tegenover hen staat die bereid is stevig op te treden. Mijn stellige ervaring is dat we de rechtstaat enkel in stand kunnen houden door de grenzen stevig te bewaken en grensoverschrijdend gedrag hard aan te pakken. Of het nu gaat om drugscriminaliteit of uitkeringsfraude. Daarbij zie ik het als mijn taak daar als boegbeeld een rol in te spelen maar ook daar waar mogelijk de aanpak te delen, want dit is een verantwoordelijkheid van de gehele gemeente. Bij die rechtstaat hoort ook de vrijheid om te zijn wie je bent. Zaanstad is een gemeente waar een ieder recht heeft op gelijke behandeling ongeacht seksuele geaardheid, ras, religie, afkomst. Ook hier is dat nog niet altijd vanzelfsprekend helaas. Of het nu gaat om homo s die niet veilig hand in hand over straat kunnen lopen en uitgaan, een Turks gezin dat met de dood wordt bedreigd vanwege hun achtergrond, of om de vergaande inmenging van de Turkse overheid bij wat er in Zaanstad gebeurt. Als burgemeester vind ik het belangrijk om die vrijheid om te zijn wie je bent stevig te beschermen tegen iedere aantasting. Als burgemeester zie ik het ook als mijn taak om mensen die in de frontlinie van de samenleving werken op het gebied van veiligheid en gezondheid te beschermen en steunen: of het nu politieagenten, handhavers, ambulancemedewerkers, brandweerlieden, buurtpreventiemedewerkers zijn, ze verdienen speciale aandacht en dienen te worden vrijgehouden door de burgemeester zoals een quarterback in het american football zijn aanvallers in stelling brengt. Gemeente moet aansluiten bij leefwereld van bewoners De afgelopen zes maanden heb ik alle medewerkers van de gemeente niet alleen een hand geschud, maar ook met velen gesproken en meegelopen. Zaanstad heeft een behoorlijk efficiënte organisatie, het vet is inmiddels van de botten. De groei van de stad zal ook een groei van het werk van de gemeente met zich meebrengen. Het is dan ook belangrijk om te (blijven) investeren in de organisatie.

11 11 Zaanstad heeft betrokken medewerkers die met passie en deskundigheid hun werk doen en open staan voor vernieuwing in een flexibele organisatie in een stadhuis dat steeds meer het Huis van de Stad wordt, een best bruisende plek waar ik regelmatig groepen en scholen mag ontvangen. Bij een huiskamer van de stad hoort dat er weinig drempels zijn en dat een ieder zich er welkom voelt. Belangrijker is dat onze medewerkers weten wat er speelt in de stad en aansluiting zoeken en vinden bij wat bewoners en inwoners beweegt. Hoewel ik daar veel goede voorbeelden van zie, heb ik veel berichten van inwoners gekregen in de vele gesprekken tijdens de bezoeken dat het nog beter kan en moet. De uitdaging van de gemeente is het om de aansluiting te vinden bij de zo vaak genoemde leefwereld van onze inwoners en ondernemers. Veel inwoners die ik mocht spreken ervaren dat helaas nog niet. Dan gaat het vaak om basale dingen: een reactie op een brief, een antwoord op een melding, maar ook de reactie op een initiatief van een betrokken inwoner of ondernemer. De opdracht van de hedendaagse moderne gemeente is om aan te sluiten bij wat burgers en ondernemers beweegt. Wat zijn hun zorgen en dromen en hoe verhouden we ons daartoe als lokale overheid? Zijn we mogelijkmakers of regelfetisjisten en remmers in vaste dienst? Zijn de regels er voor de mensen of de mensen voor de regels? Behandelen we ongelijke gevallen, ongelijk of zijn we elke keer bang voor precedentwerking. Durven we verschil te maken? Mijn indruk is dat we daar als organisatie nog een positieve slag kunnen

12 12 maken. Dat vergt best veel aandacht en ruimte voor medewerkers en de organisatie, maar ook eenduidige sturing en vertrouwen en duidelijkheid van het college van B en W en de gemeenteraad. Met de nieuwe gemeentesecretaris en de directie ben ik overtuigd dat we die slag kunnen maken. Vertrouwen tussen organisatie, raad en college van belang voor democratie Na een half jaar Zaanstad heb ik ook ervaren dat er te vaak gestold wantrouwen is tussen de organisatie, de gemeenteraad en het college. Naar mijn stellige overtuiging is het cruciaal dat deze drie in vertrouwen ieder vanuit hun eigen verantwoordelijkheid kunnen samenwerken. De afgelopen maanden heb ik ervaren dat dat helaas te vaak niet het geval is. Een goed democratisch proces met zorgvuldige besluitvorming is gebaat bij een optimaal werkende driehoek van de organisatie, college van B en W en de gemeenteraad, ieder met zijn eigen verantwoordelijkheid. Als burgemeester wil ik me de komende periode inzetten voor een verbetering van die verhoudingen. De afgelopen maanden heb ik me verbaasd over de enorme vergaderdruk voor raadsleden. De vraag is of de volksvertegenwoordigende en controlerende rol wel voldoende tot uiting kan komen met de overvolle agenda s van de (vele) Zaanstad Beraden en Raadsvergaderingen. In de beperking toont zich de meester. Een beperking van de werkdruk van de nieuwe raad is op zijn plaats, samen met een veilige omgeving waar op een zorgvuldige, verantwoorde wijze besluiten kunnen worden genomen. De omgangsvormen in de raad zijn soms te ruw en teveel op de persoon gericht. Scherpte in het debat is zeer nodig: zonder wrijving geen glans, maar die wrijving moet altijd gaan over de inhoud en niet over de persoon. Bovendien is het goed om in de raad ook steeds de overeenkomsten te verkennen en te benoemen in plaats van enkel de verschillen. Als het gaat om betere persoonlijke verhoudingen, om integriteit en om hygiëne in de besluitvorming zal en wil ik de komende tijd een actieve rol spelen, zodat we kunnen komen tot betere en zorgvuldige besluitvorming. Een warm bad Mijn eerste half jaar als burgemeester van Zaanstad heb ik ervaren als een warm bad. Door mijn kennismaking met de stad, de regio, het college, de raad en de organisatie ben ik nog meer onder de indruk geraakt van en trots op wat hier in Zaanstad tot stand is gebracht. Al die gastvrijheid, al die inspirerende ontmoetingen, hebben me nog meer gemotiveerd om me de komende jaren met hart en ziel in te zetten om de ambities en uitdagingen waar Zaanstad voor staat te helpen waarmaken. Dat kan alleen maar als we elkaar scherp houden en inspireren. Graag ben ik blijvend in contact met inwoners en ondernemers. Ik nodig een ieder uit die dat scherp houden en inspireren in de praktijk wil brengen om zich aan te melden als burgemeesterbuddy. Daarover volgt binnenkort meer informatie.

13 13 De burgemeesterbuddies komen dan een aantal keer per jaar bij elkaar om mij gevraagd en ongevraagd advies, tips en kritiek te geven. Dat kan natuurlijk elk moment van de dag ook via social media, of anderszins, ik blijf ook graag gewoon op bezoek komen. Tot slot wil ik mede namens mijn echtgenote Roya alle mensen in Zaanstad bedanken voor een bijzonder welkom en mooi eerste half jaar. We hopen ons de komende maanden definitief te vestigen en wortelen in Zaanstad. Van harte tot ziens! Jan Hamming