Boekverslag Nederlands De hemel van Hollywood

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De hemel van Hollywood door Leon de Winter Boekverslag door een scholier 2445 woorden 16 januari ,9 13 keer beoordeeld Auteur Genre Leon de Winter Psychologische roman Eerste uitgave 1997 Vak Nederlands Leon de Winter, De hemel van Hollywood. Amsterdam 1997 (eerste druk) Motivatie: Ik heb dit boek gelezen, omdat ik het had besteld bij de lijsters en het leek me het leukste boek van de serie. Ik vond het leuk, omdat ik de achterkant gelezen had en hier stond dat er een casino beroofd werd en dat leek me wel leuk. Samenvatting: Het verhaal begint met drie mannen die gaan inbreken in een huis. Het lijkt alsof zij politieagenten zijn. De mannen zijn zenuwachtig. Ze lopen naar een kluis toe die in het huis aanwezig is. Een man heeft er een sleutel van. 2 weken eerder: Na een gevangenisstraf wegens fraude keert de acteur Tom Green terug naar Hollywood, hij huurt een kamer ergens in Hollywood, het St. Martin's Hotel. Wanhopig op zoek naar werk gaat hij naar zijn oude vriend Robert Kant. Robert had een baan voor hem maar gaat de volgende dag dood. Samen met Jimmy Kage, ook een werkeloze acteur, gaat hij naar de begrafenis. Kage stelt Tom voor aan oscarwinnaar Floyd Benson, die tegenwoordig werkzaam is als elektricien. Met z n drieën gaan ze s avonds als ze dronken zijn naar het Hollywood Sign. Beneden in het ravijn zien ze een lijk liggen. Floyd herkent het lichaam. Het is Tino. Hij heeft hem gezien toen hij een alarmsysteem aanlegde bij Rodney Digiacomo. Deze Rodney en Tino zijn volgens Benson gangsters, hij zag ze geld tellen, veel geld. Bang om van de moord verdacht te worden, nemen ze Tino mee en doen hem in Floyd s diepvries. Tom Green heeft onder tussen en plan bedacht om het geld van de gangsters te stelen. Ze zullen het huis van Rodney afluisteren, zich voordoen als politiemannen die de moord op Tino aan het oplossen zijn en zich voor veel geld laten om kopen door de gangsters. Naar enige aarzeling besluiten ze het plan door te zetten het. Door het afluisteren komen erachter dat de Pagina 1 van 5

2 'bende' uit 5 personen bestaat, Tino Rodriquez (die is nu dus dood), Rodney Digiacomo, Steven Banelli, 'Muscle' Fredericks en Paula Carter. Allemaal werken ze in The Eldorado, een casino in Las Vegas. Vier miljoen dollar is gestolen uit het casino. Het geld zit nu in de kluis in de kelder van de villa waar Rodney nu woont. De enige met de sleutel voor de kluis was Tino, die is dus vermoord door Steve en Muscle omdat hij hun de sleutel niet wilde geven. Als Paula Tino gaat zoeken in Las Vegas wordt ze achtervolgd door Tom. Hij doet zich voor als een detective, maar hij wordt door Paula herkend. Paula was de ex-vrouw van Tom vroeger. Paula heeft nu de sleutel van kluis omdat Tino die naar haar had opgestuurd omdat hij de boel nu vertrouwde. Paula gaat nu aan de kant van Tom werken. Ze doet net als of ze nog in Vegas is en omdat Tom nu de sleutel heeft hoeven ze alleen nog maar de dieven uit het huis te lokken om het geld te pakken. Ze huurden Charlie, een bewoner van het St. Martin, in als figurant voor politieagent. Ze zouden, vermomd als inspecteurs, de mannen vragen om naar het bureau te komen ter ondervraging. Het plan lukt, de gangsters zijn zelf zo bang dat Rodney, Muscle en Steve vermoord en weg vlucht. Met drie koffers gaan Tom, Jimmy en Benson het huis binnen en met de sleutel van Paula maken ze de kluis open. Opeens staat Rodney achter hen met een revolver, hij had Benson herkend. Razendsnel schiet Jimmy met zijn pistool Rodney neer. Zo eindigen het eerste deel van het verhaal. De acteurs zijn er met de vier miljoen vandoor en leven nog lang en gelukkig. Maar dan is het boek nog niet afgelopen, er volg nog een kort tweede deel. In dit deel wordt eerst een korte biografie van Tom Green geven, vervolgens komt Charlie (de jongen die werd ingehuurd) aan het woord. Het wordt duidelijk dat Tom Green en Benson allebei dood zijn, het verhaald wat eerst verteld is blijkt eigenlijk niet te kloppen. Uitgewerkte persoonlijke reactie: Het onderwerp van het boek is een aan lager wal geraakte acteur. Voordat ik dit boek ging lezen, wist ik nog niet wat er ging komen, omdat ik er nooit over heb gelezen. Het onderwerp ligt buiten mijn belevingswereld, omdat ik er nooit mee in aanraking ben gekomen. Door het lezen van deze boeken ben ik wel anders over het onderwerp na gaan denken. Ik vind dat de schrijver het onderwerp wel goed uitwerkt, omdat het goed wordt beschreven. Ik vind de gebeurtenis dat ze de casino gaan overvallen de belangrijkste gebeurtenis, omdat het hele boek hierom draait. Daarnaast zijn er een paar andere kleine probleempjes die niet uitvoerig worden beschreven. De gebeurtenis wordt goed beschreven. Niet elk detail is goed te volgen, maar de hoofdlijn wel. Meestal vind ik de gebeurtenissen wel spannend, maar sommige stukken zijn ook wel saai. Ik vind de gebeurtenissen in dit boek niet echt geloofwaardig, dat komt eigenlijk omdat het hele verhaal een filmscript is. Dit komt niet echt geloofwaardig over. Bij een 'gewoon' boek komen de gebeurtenissen vaak veel geloofwaardiger over. De gebeurtenis die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is dat het ze lukt, na alles voor bereid te hebben, het huis binnen te komen en de boeven eruit te krijgen. Dit was het spannendste stuk en dat boeit mij heel erg. Het boek bleef mij wel tot het eind boeien, omdat je toen wist wat er werkelijk gebeurd was. De afloop is wel nogal verwarrend, maar dat vind ik juist wel goed. Pagina 2 van 5

3 De personages worden niet echt duidelijk beschreven. Tijdens het verhaal krijg je echter wel een goed beeld van ze. Ik vind het echter niet zo belangrijk in dit boek dat de hoofdpersoon uitvoerig wordt beschreven. Ik kan mij ook goed inleven zonder dat ze goed beschreven worden. De gedachten van de personen hebben mij niet echt beïnvloed en ook hun gevoelens niet. Ik kon mij wel aardig inleven in de hoofdpersoon, dat vind ik wel belangrijk, omdat je dan het boek beter begrijpt. Sommige beslissingen van de personages zijn begrijpelijk en aanvaardbaar, maar soms denk ik ook wel eens hoe hij daar nou weer bij komt. De bouw van het boek is nogal ingewikkeld. Het boek bevat een verhaal in een verhaal en dat is soms moeilijk om te volgen. Ik vind het verhaal heel spannend. Dat komt door de gebeurtenissen en door de open plekken. Er zijn ook een paar flashbacks. Dit vind ik niet vervelend, omdat ze juist de situatie verduidelijken waarin de hoofdpersoon verkeert. Je kijkt door de ogen van de hoofdpersoon Tom Green. Soms kijk je ook in de gedachten van de bijpersonen, maar dat is alleen als ze bij Tom Green zijn. Dit vind ik geslaagd, doordat je dan ook veel te weten komt over de bijpersonen. Het moeilijkste gedeelte is het einde van het boek, waarin duidelijk wordt verteld wat er nu allemaal echt is gebeurd. Dit blijkt heel anders te zijn dan dat je zou verwachten, dus dan is alles wel duidelijk. Het boek begon me te boeien vanaf dat de 3 vrienden bij elkaar een plannetje zaten te bedenken om geld af te persen van de boeven, omdat het toen spannend werd. Het taalgebruik is over het algemeen niet moeilijk. Het is makkelijk verteld met soms wat Amerikaanse woorden en uitdrukkingen, maar die begreep ik ook wel. Het was wel behoorlijk veel dialoog. Dit mag van mij wel wat minder, maar het is ook wel weer goed, omdat je dan te weten krijgt hoe mensen over elkaar denken. Ik vind het taalgebruik goed passen bij de personen, omdat als de gangsters onder elkaar praten, praten ze heel informeel, maar als aan het begin van het boek Tom Green op sollicitatiegesprek gaan praat hij heel netjes. Verdiepingsopdracht: Voordat ik het boek ging lezen had ik nog helemaal geen verwachtingen over het boek. Toen ik de achterkant had gelezen leek het me wel een leuk en spannend boek. Deze verwachtingen zijn ook uitgekomen, want ik vond het ook een heel leuk en spannend boek. Het verschil tussen fabel en sujet in het verhaal is dat het eerste deel sujet is, dus met flashbacks en in het tweede deel van het boek vind je de biografie van Tom Green, wat chronologisch is verteld, dus fabel. Aan het begin van het boek vind je hoe het eerste deel van het verhaal eindigt. Dus dit is niet-chronologisch. De functie van de fabel en sujet is om de spanning op te wekken. Er ontstaat aan het begin een grote open plek waar je nog helemaal niks weet. Pas na een paar bladzijden staat twee weken terug en dan begint het verhaal echt. De andere flashbacks in het verhaal zijn er om meer te weten te komen over de geschiedenis van de personen. Het effect op mij is dat ik de personages beter heb leren kennen en dat het veel spannender werd. Pagina 3 van 5

4 Het echte verhaal is dus niet chronologisch met een paar flashbacks. Ook is het verhaal niet-continu verteld, omdat je niet weet hoeveel tijd er tussen de gebeurtenissen zit. Het verhaal speelt zich af in een paar jaar, maar de laatste paar jaar zijn heel snel vertelt doordat ze naar een tropisch eiland zijn gegaan en je weet daar niks meer van ze totdat ze doodgaan. De ene gebeurtenis is meer gedetailleerd verteld dan de ander. Een voorbeeld is als Tom Green met het vliegtuig gaat. De reis hoort best lang te duren, maar het ene moment stapt hij het vliegtuig in en de volgende regel is hij er weer uit. Een ander voorbeeld is als er staat: Na een halfjaar vertrok Floyd Benson. De belangrijkste flashbacks zijn als Jimmy vertelt over hoe hij zijn carrière verpestte en als Tom Green vertelt over de film die hij samen met een vriendin aan het maken was en dat hij toen in de bak terecht kwam. De belangrijkste terugverwijzing is dat als er na de overval op blz 12 komt te staan: twee weken eerder. De belangrijkste vooruitwijzing is op blz 247 en daar staat: Elf maanden later. Het effect van de flashbacks, terugverwijzing en vooruitwijzing op mij is dat het spannender wordt en je leert de personen beter kennen. De verteltijd is 285 bladzijden en de vertelde tijd is ongeveer een paar jaar. Ik weet niet precies hoelang, omdat je niet weet hoelang ze aan het eind op een eiland zitten. Er wordt niet precies gezegd wanneer het zich afspeelt, maar ik denk dat het in de jaren 90 is, omdat Tom Green in 1954 geboren werd en nu ongeveer 40 jaar is. Ook kun je dit zien aan de apparaten die gebruikt worden. Deze zijn meestal ook uit de laatste 10 jaar. De belangrijkste persoon in het verhaal is Tom Green. Eigenlijk heet hij Thomas Bergman. Hij is een Nederlander die is vertrokken naar Amerika om in de filmindustrie te gaan werken. Hij is niet verlegen, maar hij heeft juist lef. Als hij uit de gevangenis komt heeft hij helemaal niks, daardoor gaat hij aan de drank. Aan het eind van het boek komt alles weer goed. Hij heeft weer geld en een vriendinnetje. Verder kom je niet veel te weten over zijn innerlijk. Hij is 40 jaar, heeft bruine ogen en donker haar. Andere belangrijke personages zijn Floyd Benson en Jimmy Kage. Over hun innerlijk kom je bijna niks te weten en ze veranderen ook niet door het boek. Ze helpen alleen Tom bij het bereiken van zijn doel. Floyd is rond de zeventig en is de oudste. Hij heeft donker bruine ogen en grijs krullend haar. Hij heeft een forse onderkin en kleine handen. Jimmy is rond de zestig, heeft een beetje rood haar en groenblauwe ogen. De relaties tussen de personen zijn dat ze alledrie acteur zijn geweest en dat ze hun beste tijd gehad hebben. Paula was vroeger Tom s vriendin. De relatie van de boeven is dat ze allemaal bij hetzelfde casino werken waar ze geld hebben gestolen. Tom Green is de hoofdpersoon. Jimmy, Floyd en later ook Paula helpen hem bij het bereiken van zijn doel; het geld stelen. De boeven onder leiding van Rodney zijn de tegenstanders. Dankzij de helpers bereikt de hoofdpersoon zijn doel, omdat hij het geld heeft gestolen van de boeven. Dit is de belangrijkste gebeurtenis in het boek. De hoofdpersoon in het boek is Tom en hij maakt een grote geestelijke groei door, omdat hij van niks naar heel veel gaat. Hij is dus een karakter. De helpers veranderen niet veel in het verhaal en je weet ook heel weinig over hun. Dus zij zijn types. De personages zijn niet zo herkenbaar, omdat ik er nooit mee in aanraking kom. Evaluatie: Pagina 4 van 5

5 Ik vond het een mooi, spannend boek om te lezen. Ik wilde het snel uitlezen, niet alleen omdat het verslag af moet, maar ook omdat het spannend was. Het spannende aan het boek was vooral of het zou lukken om de kluis van de boeven open te breken en het geld mee te nemen. Het was goed verteld, het taalgebruik was niet te moeilijk zodat ik snel door kon lezen. Door de flashbacks ga je de personages meer begrijpen en je leeft meer met ze mee. Mijn eerste mening is niet veranderd sinds de beschrijvingsopdracht. De verdiepingsopdracht heeft mij niet op een andere mening gebracht. Ik ben wel tevreden over de uitvoering van de beschrijvingsopdracht en de verdiepingopdracht, omdat ik er gewoon een goed gevoel bij heb. Het lezen van het boek was makkelijk. Ik ging er in sneltreinvaart doorheen, omdat ik steeds wilde weten wat er gebeurde. Zo spannend was het. Het moeilijkste uit het boek was het laatste stuk dat Charlie (een figurant) ging uitleggen dat alles een film was en dat het in het echt helemaal anders was gelopen. Hier moest ik wel even bij nadenken, maar begreep het uiteindelijk wel. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht ging deze keer wel goed, omdat het een leuk boek was en over leuke boeken schrijf je meer dan over stomme boeken. Het moeilijkste uit de verdiepingsopdracht was net zo als de vorige keer dat ik nog helemaal geen verwachtingen van het boek had. Ook het verschil tussen fabel en sujet is moeilijk te begrijpen, omdat het zoveel op elkaar lijkt. Verder vond ik alles wel duidelijk. Ik had niet het idee dat ik dingen niet begreep, alleen ik vond het verschil tussen fabel en sujet moeilijk. Verder heb ik af en toe gebruik gemaakt van het informatieboek, zodat ik weer even wist wat alles ook al weer was. Ik denk niet dat ik de volgende keer iets anders ga doen, omdat het nu gewoon wel goed ging en ik er een goed gevoel bij heb. Misschien ga ik iets eerder beginnen met een boek uitkiezen en lezen, zodat ik ruim de tijd heb om het verslag te schrijven. Pagina 5 van 5