Groeiende kloof tussen vraag en aanbod in vrije huursector

Transcriptie

1 Daniel Hendriks en Gijs-Jan Witkamp Groeiende kloof tussen vraag en aanbod in vrije huursector De gemiddelde woningzoekende hanteert momenteel een huurprijs die 22% ( 290) tekortkomt aan de gemiddelde huurprijs en heeft een inkomen dat 21% ( 829) tekortkomt aan de gemiddelde inkomenseis. Woningzoekenden doen wel concessies in de gewenste minimale oppervlaktes en zijn bereid om een hoge prijs per vierkante meter te betalen. Het overschot in vraag per aangeboden woning blijft echter exorbitant. Voor meer dan 79% van woningzoekenden in Nederland zijn 5 op de 10 woningen momenteel te duur en voor meer dan 73% is het inkomen voor 5 op de 10 woningen ontoereikend. Een jaar eerder stonden de percentages op 72% en 70%. Dit betekent dat de verhouding woningzoekenden per woning voor de resterende 5 van de 10 woningen hoog is en toeneemt. Een groter wordende groep woningzoekenden vist figuurlijk in een kleiner wordende vijver. De combinatie van ontwikkelingen in de huurmarkt en het grote overschot in vraag maakt de zoekeisen van de gemiddelde woningzoekende met name onrealistischer.

2 Introductie Volgens onderzoek van het CBS lagen de huurprijzen in juli 2018 gemiddeld 2,3 procent hoger dan een jaar eerder waar in juli 2017 de huurstijging 1,6 procent was (CBS, 2018). Met andere woorden: de huurprijzen zijn het afgelopen jaar sneller gestegen dan een jaar eerder. De grootste huurstijgingen werden dit jaar gemeten in Amsterdam (3,3%). In Den Haag en Utrecht was de stijging 2,8% en 2,7% in Rotterdam (CBS, 2018). Op de koopmarkt zijn minstens zulke extreme ontwikkelingen waar te nemen. Bestaande koopwoningen in september waren 9,3 procent duurder dan in september 2017 (CBS, 2018). De prijsstijging is hetzelfde als in de voorgaande maand. Door de ontwikkelingen op de huur- en koopmarkt is het voor veel woningzoekenden moeilijk geworden een gepaste huurwoning te vinden die past bij hun inkomen, maximale huurprijs en andere gewenste woningkenmerken. Voornamelijk starters en huishoudens met een middeninkomen ondervinden problemen op de huurwoningmarkt. Ze verdienen te veel voor een sociale woning en te weinig voor een koophuis of een huis op de particuliere huurmarkt (RTL, 2018). Esteon heeft in detail onderzocht hoe de eisen van woningzoekenden zich daadwerkelijk verhouden tot het gestaag veranderende huuraanbod. Naar verwachting stellen woningzoekenden eisen aan vrijesectorwoningen die niet of niet meer realistisch zijn ten opzichte van het beschikbare aanbod. Redenen hiervoor zijn: de inkomens en maximaal haalbare huurprijzen zijn niet even sterk meegegroeid met de stijgingen hiervan in het huuraanbod; woningzoekenden hebben weinig kennis van de actuele standen van zowel de landelijke huurmarkt als plaatselijke huurmarkt; velen kunnen wegens wachtlijsten of een andere reden niet in een sociale huurwoning terecht terwijl dit qua besteedbaar inkomen beter zou passen; woningzoekenden houden stug vast aan woningeisen en passen deze niet aan de actuele standen van de huurmarkt. Esteon heeft de hypothese dat de gemiddelde woningzoekende onrealistische woningeisen stelt onderzocht. Uitleg berekeningen en gebruikte gegevens Dit onderzoek is gedaan met behulp van gegevens over zowel de woningeisen die verhuurders stellen aan hun vrijesectorwoningen als de woningeisen van woningzoekenden. De eisen die woningzoekenden stellen aan de huurprijs, inkomen, oppervlakte en prijs per vierkante meter zijn vergeleken met de eisen die verhuurders hiervoor stellen aan de huurders. Naast het vergelijken van gemiddeldes is er onderzocht hoe groot de groep woningzoekenden is die hoogstens in aanmerking komt voor de goedkoopste 5 op de 10 woningen of de 5 op de 10 woningen met de laagste eisen. Tegelijkertijd wordt dan meteen duidelijk hoe groot de groep zoekenden is voor wie 5 op de 10 huurwoningen te duur zijn of te strenge inkomenseisen voor gelden. Hoe groter deze groep is hoe problematischer dit wordt in tijden van toenemende schaarste en stijgende prijzen en inkomenseisen. Meer concreet is er berekend hoeveel procent van de woningzoekenden zoekt met een huurprijs, inkomenseis en prijs per vierkante meter onder de mediaan van aangeboden huurwoningen of hoeveel procent van de woningzoekenden een woning zoekt met oppervlakte boven de mediane oppervlakte van aangeboden woningen. Als er één woningzoekende per woning is en 5 op de 10 zoekenden hoogstens in aanmerking komt voor de goedkoopste 5 op de 10 woningen kan theoretisch over alle 5 een woning worden verdeeld. Wanneer nu niet 5 maar 6 op de 10 woningzoekenden in aanmerking komt voor de goedkoopste 5 woningen ontstaat

3 er ten minste een overschot van één woningzoekende dan wel 10%. Bij een nieuwe verhouding van 5 woningzoekenden per woning kan zelfs maar 1 van de 6 woningzoekenden een woning toegewezen krijgen en is er een overschot in vraag van 50%. Deze voorbeelden geven een indicatie hoe het overschot aan vraag in het lage segment toe kan nemen door een stijgend percentage van woningzoekenden dat hoogstens in aanmerking komt voor dit segment. De vergelijkingen en berekeningen zijn individueel gemaakt voor 40 Nederlandse steden. Deze verschillen en percentages zijn vervolgens bij elkaar opgeteld naar rato van het aantal observaties om tot landelijke gemiddeldes en uitkomsten te komen. De berekeningen zijn gemaakt over een willekeurig geselecteerde groep van tweehonderdduizend woningzoekenden en huurwoningen verdeeld over 40 steden. Woningen van onder de 30 vierkante meter en woningzoekenden die een woning zoeken met minder dan 30 vierkante meters zijn uitgesloten van de analyses. Uitbijters zijn ook uitgesloten. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen types huurwoningen zoals kamers, studio s, lofts, appartementen en woonhuizen. De berekeningen zijn gemaakt over de periode van 01/01/2017 tot en met 30/09/2018. Deze 21 maanden zijn verdeeld in 7 kwartalen waarvan het zevende kwartaal bestaat uit slechts 2 maanden. De gepresenteerde gemiddelde toe- en afnames zijn aritmetische gemiddeldes. Grote verschillen tussen maximale huurprijzen van woningzoekenden en werkelijke huurprijzen De gemiddelde huurprijs van de aangeboden vrijesectorhuurwoningen in alle 40 steden was in het eerste kwartaal van en is gestegen naar 1362 in het derde kwartaal van De gemiddelde maximale huurprijs waarvoor woningzoekenden naar een woning zochten in de 40 steden was echter 874 in het eerste kwartaal van 2017 en 891 in het derde kwartaal van In andere woorden, in de afgelopen 21 maanden is er weinig verandering geweest in de maximale huurprijs van woningzoekenden terwijl er een grote verschuiving heeft plaatsgevonden in de gemiddelde huurprijzen van aangeboden vrijesectorhuurwoningen. Het gemiddelde verschil in de 40 Nederlandse steden tussen de maximale huurprijs en de gemiddelde aangeboden huurprijs was (-12,53%) in het eerste kwartaal van 2017 en (-22,03%) in het derde kwartaal van Dit betekent dat de groep woningzoekenden in het derde kwartaal van 2018 gemiddeld een maximale huurprijs hanteert die 290 dan wel 22,03% onder de gemiddelde huurprijs lag. Dit tekort van de woningzoekenden uitgedrukt in euro s (in procenten) is in totaal gestegen met 104,90% (75,72%) in de afgelopen 21 maanden en per kwartaal met 14,20% (11,28%). De trends worden hieronder geïllustreerd.

4 Stedelijke verschillen: grootste stijging in tekort maximale huurprijs in Rotterdam In Amsterdam heeft de meest recente groep woningzoekenden gemiddeld een maximale huurprijs die 699 (31,38%) onder de gemiddelde huurprijs van de woningen ligt waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 395 (23,84%) was. In Utrecht is het huidige negatieve verschil 311(23,78%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 154 (13,37%) was. In Rotterdam is het huidige negatieve verschil 512 (37,39%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 162 (16,71%) was. In Den Haag is het huidige negatieve verschil 371 (30,55%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 155 (16,47%) was. Dit betekent dat Rotterdam in de afgelopen 21 maanden Amsterdam is overstegen in het procentuele tekort tussen de maximale huurprijs van woningzoekenden en de gemiddelde huurprijs. Het tekort uitgedrukt in euro s blijft echter in Amsterdam het grootst. De trends in de vier steden worden hieronder geïllustreerd.

5 Grote tekortkomingen in inkomens van woningzoekenden De gemiddelde inkomenseis van de aangeboden objecten in alle 40 steden was 3248 bruto per maand in het eerste kwartaal van 2017 en is gestegen naar 4003 in het derde kwartaal van Het gemiddelde inkomen van woningzoekenden in de 40 steden was echter 2519 in het eerste kwartaal van 2017 en 2724 in het derde kwartaal van In andere woorden, ook het gemiddelde inkomen van woningzoekenden is toegenomen maar deze toename is niet even groot geweest als die van de inkomenseisen van verhuurders. Het gemiddelde verschil in de 40 Nederlandse steden tussen het inkomen van woningzoekenden en de gemiddelde inkomenseis van verhuurders is toegenomen van (-16,95%) in het eerste kwartaal van 2017 tot (-21,55%) in het derde kwartaal van Dit betekent dat de groep woningzoekenden in het derde kwartaal van 2018 een inkomen heeft dat 829 dan wel 21,55% onder de gemiddelde inkomenseis van de woningen ligt. Dit tekort van de woningzoekenden uitgedrukt in euro s (in procenten) is in de afgelopen 21 maanden in totaal gestegen met 52,59% (27,17%) en 8,81% (5,38%) per kwartaal. De trends worden hieronder geïllustreerd.

6 Stedelijke verschillen: in alle vier de steden een gemiddeld tekort in inkomen van meer dan 1000 In Amsterdam heeft de meest recente groep woningzoekenden gemiddeld een inkomen dat maar liefst 1681 (31,38%) onder de gemiddelde inkomenseis van de woningen ligt waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 1035 (22,25%) was. In Utrecht is het huidige negatieve verschil 1079 (23,57%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 479 (13,76%) was. In Rotterdam is het huidige negatieve verschil 1411 (34,84%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 767 (24,65%) was. In Den Haag is het huidige negatieve verschil 1099 (29,76%) waar dit in het eerste kwartaal van 2017 nog 526 (18,12%) was. Net als met de gemiddelde huurprijzen is Rotterdam in de afgelopen 21 maanden Amsterdam overstegen in het procentuele tekort van de inkomens met de gemiddelde inkomenseis. Het tekort uitgedrukt in euro s blijft echter hier ook in Amsterdam het grootst. Opvallend blijft dat de woningzoekenden in alle vier de grote steden in het derde kwartaal van 2018 een inkomen heeft dat meer dan 1000 tekortkomt voor de gemiddelde inkomenseis. De bovenstaande trends worden hieronder geïllustreerd.

7 Woningzoekenden zouden genoegen nemen met veel kleinere woningen dan die nu worden aangeboden Het procentuele verschil tussen het gemiddelde gewenste minimale oppervlakte van de woningzoekenden en de oppervlaktes van de aangeboden huurwoningen was -33,99% in het eerste kwartaal van 2017 en is met 21,38% toegenomen tot -41,26%. Dit is een toename van 3,38% per kwartaal. Dit betekent dat de meest recente groep woningzoekenden in het derde kwartaal van 2018 gemiddeld een woning zoekt die 41,26% kleiner mag zijn dan de gemiddelde aangeboden huurwoningen. Een reden hiervoor is dat er makkelijker concessies gedaan kunnen worden in gewenste oppervlakte dan in het besteedbaar inkomen en de te betalen huurprijs. Om de stijgende huurprijzen en inkomenseisen enigszins te compenseren doen woningzoekenden dus belangrijke concessies in de gewenste minimale oppervlaktes, wat blijkt uit de bovenstaande uitkomsten. De bovenstaande trends worden hieronder geïllustreerd.

8 Grote bereidheid om hoge prijs per vierkante meter te betalen Het procentuele verschil tussen de maximaal betaalbare prijs per vierkante meter van de woningzoekenden en de werkelijke prijs per vierkante meter van de aangeboden huurwoningen was 36,05% in het eerste kwartaal van 2017 en is met 6,73% afgenomen tot 33,63%. Dit is een afname van 0,94% per kwartaal. Dit betekent dat de meest recente groep woningzoekenden in het derde kwartaal van 2018 gemiddeld bereid is een prijs per vierkante meter te betalen die 33,63% hoger is dan prijs per vierkante meter van de gemiddelde aangeboden huurwoningen. Uit deze uitkomsten blijkt dat de bereidheid om een hoge prijs per vierkante meter te betalen erg hoog is. Dit komt voornamelijk door de concessies die worden gedaan in het gewenste minimale aantal vierkante meters. Desondanks is het opmerkelijk dat ondanks deze concessies de prijzen per vierkante meter van aangeboden woningen sneller stijgen dan die van woningzoekenden waardoor het verschilt afneemt. De gedane concessies in oppervlaktes worden dus tenietgedaan door de nog grotere huurprijsstijgingen. De bovenstaande trends worden hieronder geïllustreerd.

9 Exorbitant grote overschotten in vraag in het lage huursegment Naast het vergelijken van gemiddeldes is er onderzocht hoe groot de groep woningzoekenden is die hoogstens in aanmerking komt voor het lage segment huurwoningen (de 50% van aangeboden woningen met een huurprijs, inkomenseis of prijs per vierkante meter onder de mediaan) of dat alleen in aanmerking komt voor de woningen in het hoogste segment qua oppervlakte (de 50% van aangeboden woningen met een oppervlakte boven de mediaan). De resultaten hiervan worden hieronder geïllustreerd en vervolgens besproken.

10 Bijna 80% alle woningzoekenden zoekt huurwoning in goedkoopste helft van woningen Gemiddeld kan momenteel 79,66% van de woningzoekenden in Nederland hoogstens de relatief goedkope helft van de huurwoningen betalen. Deze helft met relatief goedkope woningen bestaat uit woningen met een huurprijs onder de mediaan. De andere helft met duurdere woningen, 5 op de 10 woningen dus, is voor 79,66% van de woningzoekenden onbereikbaar. Deze helft was 6 kwartalen eerder nog voor 72,45% van de woningzoekenden onbereikbaar. Dit is een stijging in 21 maanden (per kwartaal) van 9,95% (1,67%). Bij een verhouding van 5 woningzoekenden per beschikbare woning is er dan een overschot in vraag van 69,66% nadat 10% een woning heeft toegewezen gekregen in de meest optimale verdeling. Bij minder optimale verdelingen is het procentuele overschot in vraag zelfs groter dan 69,66% Meer dan 73% woningzoekenden komt vanwege inkomen slechts in aanmerking voor goedkoopste helft van huurwoningen Gemiddeld komt momenteel 73,68% van het totale aantal woningzoekenden in Nederland vanwege hun inkomen hoogstens in aanmerking voor 5 op de 10 de huurwoningen. Deze helft met woningen met relatief lage inkomenseisen bestaat uit woningen met een inkomenseis onder de mediaan. De andere helft woningen, 5 op de 10 woningen dus, is voor 73,68% van de zoekenden vanwege een te laag inkomen onbereikbaar. Deze helft was 6 kwartalen eerder nog voor 70,56% van de woningzoekenden onbereikbaar. Dit is een stijging in 21 maanden (per kwartaal) van 4,42% (0,78%). Bij een verhouding van 5 woningzoekenden per beschikbare woning is er dan een overschot in vraag van 63,68% nadat 10% een woning heeft toegewezen

11 gekregen in de meest optimale verdeling. Bij minder optimale verdelingen is het procentuele overschot in vraag zelfs groter. Klein en dalend percentage woningzoekenden stelt strenge eis aan oppervlakte Het percentage van woningzoekenden dat hoogstens in aanmerking komt voor de helft met relatief grote woningen is betrekkelijk laag en is afgenomen van 9,45% naar 7,03%. Dit is een daling in 21 maanden (per kwartaal) van 25,77% (4,44%). Deze helft met woningen met relatief grote oppervlaktes bestaat uit woningen met een oppervlakte groter dan de mediaan. De andere helft met woningen, 5 op de 10 woningen dus, is niet groot genoeg voor 7,03% van de woningzoekenden. Deze cijfers duiden op het feit dat woningzoekenden het minimaal gewenste oppervlak niet bepalend willen maken voor de mogelijkheid op een woning en hun kansen juist willen vergroten. Zoals eerder gesteld wordt de groep zoekenden die een strenge eis voor minimale oppervlaktes in de weg laten staan van een potentiële huurwoning kleiner. Stijgend percentage woningzoekenden zoekt huurwoning in helft van woningen met laagste prijs per vierkante meter Het percentage van woningzoekenden dat een maximale prijs per vierkante meter kan en wil veroorloven die hoogstens in de relatief goedkope helft van huurwoningen voorkomt is aanzienlijk gestegen in de afgelopen 21 maanden van 18,89% naar 21,07%. Dit is een stijging in 21 maanden (per kwartaal) van 5,93% (1,04%). De andere helft woningen met hogere prijzen per vierkante meter, 5 op de 10 woningen dus, is dus voor 21,07% onbereikbaar. Stedelijke verschillen: grootste overschot in Rotterdam aan woningzoekenden dat dure 50% niet meer kan betalen De volgende cijfers geven per stad weer hoeveel procent van de woningzoekenden hoogstens een woning kan betalen met een huurprijs die enkel in de goedkoopste 50% van alle aangeboden woningen voorkomt. In Amsterdam is dit percentage gestegen van 83,89% in het eerste kwartaal van 2017 naar 88,50% in het derde kwartaal van 2018; in Utrecht van 76,31% naar 82,17%; in Rotterdam van 74,33% naar 91,68%; en in Den Haag van 78,56% naar 89,26%. In andere woorden, in alle steden is er een toenemende vraag naar de goedkoopste 50% aangeboden woningen. In Rotterdam komt de vraag naar de goedkoopste helft woningen van meer dan 90% van de woningzoekenden. Bij een verhouding van 5 woningzoekenden per beschikbare woning is er in Rotterdam voor maar liefst 81,68% van alle woningzoekenden geen passende woning meer over nadat 10% een woning heeft gevonden in de meest optimale verdeling. Dit overschot in vraag is exorbitant gestegen van 64,33% naar 81,68%. De bovenstaande resultaten worden hieronder geïllustreerd.

12 Stedelijke verschillen: in alle steden heeft minimaal 75% woningzoekenden een inkomen dat hoogstens voldoet bij 5 op de 10 woningen De volgende cijfers geven weer hoeveel procent van woningzoekenden vanwege hun inkomen hoogstens in aanmerking komt voor de goedkoopste helft van de aangeboden woningen. In Amsterdam is het percentage woningzoekenden dat een inkomen heeft dat onder de mediane inkomenseis ligt gestegen van 71,70% in het eerste kwartaal van 2017 naar 80,54% in het derde kwartaal van 2018; in Utrecht van 70,32% naar 75,64%; in Rotterdam van 74,49% naar 81,96%; en in Den Haag van 68,92% naar 81,14%. In andere woorden, het percentage woningzoekenden in alle vier de steden dat vanwege hun inkomen slechts in aanmerking komt voor de goedkoopste helft van de huurwoningen neemt in alle vier de steden toe tot minimaal 75%. De bovenstaande resultaten worden hieronder geïllustreerd.

13 Discussie van resultaten Om een oordeel te vellen over de vraag of woningzoekenden onrealistische wooneisen hebben kan het volgende worden gesteld. De maximaal te veroorloven huurprijzen zijn onrealistisch laag vergeleken met de actuele aangeboden huurprijzen van woningen. Ook de inkomens zijn gemiddeld genomen niet hoog genoeg om hiermee een realistische kans te maken op een huurwoning. Een grote en toenemende bereidheid om genoegen te nemen met minder vierkante meters en een hogere prijs per vierkante meter kan de stijgende huurprijzen en inkomenseisen helaas niet tenietdoen. Zulke huurprijzen en inkomens zijn met name onrealistisch laag omdat het overgrote deel van de woningzoekenden tegelijkertijd in hetzelfde lage segment zoekt en voor wie ook het hogere segment onbereikbaar is geworden. Doordat er tegelijkertijd zo veel woningzoekenden op zoek zijn naar een vergelijkbare woning waarvan er maar een klein percentage daadwerkelijk een woning toegewezen kan krijgen is de verwachting om een woning in dit segment toegewezen te krijgen niet realistisch. Wat gebleken is uit dit onderzoek is dat soms wel 9 van de 10 woningzoekenden een woning zoekt binnen de relatief goedkope 50% woningen in een stad. Over het algemeen genomen is de woningeis van de gemiddelde woningzoekende dus niet realistisch omdat een enorme en steeds groter wordende groep woningzoekenden tegelijkertijd zoekt naar een woning in het lage huursegment terwijl het aanbod in dit segment niet groter is dan in het hoge segment door het gebruik van de mediaan in dit onderzoek. Slechts voor een selecte groep woningzoekenden met hoge maximaal te veroorloven huurprijzen en belastbare inkomens zijn de huurwoningen in het hoge huursegment nog bereikbaar.

14 De discrepantie tussen vraag en aanbod in voornamelijk het lage huursegment leidt tot grote druk op dit segment. Deze druk zal groter worden naarmate gemiddelde huurprijzen, inkomenseisen en prijzen per vierkante meter voor alle woningen of voor alleen die in het lagere segment stijgen; het totale huuraanbod of het huuraanbod van woningen in het lage segment daalt; en als de totale vraag naar huurwoningen of naar huurwoningen in dit lage segment stijgt. De totale vraag zal naar verwachting toenemen als gevolg van groeiende bevolkingsstijging. Volgens cijfers van het CBS uit 2018 is de totale bevolking in 2017 gestegen met ongeveer 100 duizend mensen. Daarbij komt een daling in aanbod doordat huurders minder snel geneigd zijn hun huurwoning te verlaten in de huidige overspannen markt. Huurders zullen minder snel vertrekken omdat het moeilijker is om een nieuwe huurwoning te vinden of omdat een koopwoning vinden ook moeilijker is geworden. Ook zal het voor de groepen met de laagste inkomens binnen de vrijesector relatief het moeilijkst worden als woningzoekenden die een woning in het hoge segment kunnen veroorloven beginnen met zoeken in het lage segment. Degenen met een hoger inkomen kunnen verhuurders namelijk meer zekerheid bieden. Dit effect speelt een belangrijke rol in het geval dat meer mensen met relatief hoge inkomens net geen koopwoning meer kunnen betalen. Voor woningzoekenden gelden er echter nog enkele mogelijkheden om hun vindkans te vergroten. Mogelijkerwijs zijn woningzoekenden zich nog niet bewust van de ontwikkelingen en geven de huidige maximale huurprijzen nog niet de potentiele maximaal te veroorloven huurprijzen weer of is er een kentering nodig in de bereidheid om een hogere huurprijs te betalen. De inzichten geleverd door dit onderzoek kunnen een eventuele bewustwording of toenemende flexibiliteit stimuleren. Qua inkomen lijkt er momenteel echter weinig winst te behalen omdat woningzoekenden eerder een overschatting maken van het inkomen dat geaccepteerd wordt door verhuurders dan een onderschatting. Een andere mogelijkheid om een meer realistische kans te krijgen op een huurwoning met de huidige woningeisen zou zijn om te zoeken in nieuw gebied waar de verhouding tussen vraag en aanbod minder scheef is. Esteon biedt woningzoekenden een zoekservice, die voor de gebruikers geschikte huurwoningen uit het aanbod selecteert. Doordat het algoritme ook gebruikmaakt van het gebruikersgedrag om woningzoekenden realistische woningen te presenteren, vergroot het woningplatform de kans dat gebruikers daadwerkelijk een huurwoning vinden. Esteon draagt hiermee bij aan een oplossing voor de uit het onderzoek gebleken problemen op de huurwoningmarkt. Daarnaast geeft CEO Gijs-Jan Witkamp aan dat het bedrijf naar aanleiding van dit onderzoek extra aandacht gaat besteden aan de uitbreiding van de informatievoorziening en adviezen op de website. Bronnenlijst: CBS, 02/01/2018. Ruim duizend inwoners erbij in 2017: CBS, 21/09/2018. Koopwoningen ruim 9 procent duurder in Augustus:

15 RTL, 29/03/2018. Ellende op de huurmarkt: er zijn oplossingen: CBS, 05/09/2018. Huren stijgen in 2018 sneller dan in 2017: