Meiden met Pit denken na over 'later'

Transcriptie

1 Meiden met Pit denken na over 'later' VERDEELD MET (DEELTIJD)PENSIOEN KORTE KRINGLOOP VOOR VOEDSEL Uitslag Clubkas Campagne bekend Parttimen zonder sappelen DIY in Oosterwold

2 Is deeltijdpensioen iets voor mij? Geld opzijzetten is niet voor iedereen makkelijk Groene energie van eigen bodem Hoe voorkom ik winterschade aan auto of huis? De kracht van goed leiderschap Kijken naar de toekomst; Polderblik De landbouwsector door de jaren heen. Stadslandbouw in Oosterwold Gratis hulp bij internationalisering MKB Hoe slaagt een goed voornemen? Rebranding voor je bedrijf? Multicopy Almere Om de hoek Kort nieuws We winkelen steeds meer online Zweedse puzzel Feiten over vrijwilligerswerk Ledenaanbiedingen Jan van Sikkeleras van Café op 2 Ledenraadslid Elianne Wijkhuizen 5

3

4 ALMERE Polderblik Teun Koolhaas is een van de founding fathers van Almere. Hij tekende de stad. Zijn dochter heeft nu Stichting Polderblik opgericht. Het doel: in Almere's groei de geschiedenis omarmen. Polderblik is een lichtvoetig, blikken gebouwtje dat in de experimentele woonwijk De Realiteit in Noorderplassen-West staat. Het is een ontwerp van Teun Koolhaas. Zijn lievelingsontwerp, om specifieker te zijn. Terwijl Koolhaas met zijn gezin in Lelystad en later Amsterdam woonde, was dit zíjn plek om zich terug te trekken. 'Mijn vader voelde een ongelooflijk grote verantwoordelijkheid voor Almere,' vertelt Betje Koolhaas. 'De taak die hij op zich had genomen een stad ontwerpen waarin mensen gelukkig kunnen leven drukte zwaar op hem, maar bracht hem ook energie. Een week voordat hij in 2007 op 67-jarige leeftijd aan kanker overleed, werkte hij hier nog met een team aan de blauw-groene kaart.' De familie Koolhaas erfde het gebouw Polderblik, maar deed daar jarenlang te weinig mee. Er verbleven af en toe vrienden in, ze vierden er verjaardagen en overnachtten er soms zelf. Pas toen zich een koper meldde die van plan was het gebouw 'mooi' te verbouwen er zou een carport komen en een gemetselde barbecue besefte de familie dat ze Koolhaas erfenis moesten redden. Betje Koolhaas: 'Polderblik is geen plek voor een paars bankstel en glimmende, witte beeldjes. We besloten dit gebouw te gaan delen in de geest van mijn vader en maakten ruimte voor bijeenkomsten over architectuur en over de stad.' Als vanzelf trok de bijzondere plek creatieve geesten en gepassioneerde mensen die zich druk maken over Almere: jonge mensen en mede-founding fathers. En zo ontstond Stichting Polderblik. Een strak omkaderd plan is er nog niet, maar er ligt wel een visie op tafel. Betje Koolhaas: 'Mijn 23

5 vader was een man die naar de toekomst keek. Aan zijn tekentafel bedacht hij hoe Almere eruit zou moeten komen te zien. Met Stichting Polderblik willen we hetzelfde doen: vooruitkijken. Maar bij dat vooruitkijken, hoort ook je geschiedenis kennen en omarmen. De stad ligt vol zichtlijnen, stille rustplekken, blauwe en groene pareltjes, bijzondere gebouwen en opmerkelijke kunstwerken. Deze zou Almere in haar groei moeten koesteren, want bewust of onbewust geeft de ontwikkelingsgeschiedenis Almere namelijk haar ziel.' Op dit moment is er geen partij meer in de stad die wijst op de bijzondere plekken en die het verhaal achter deze bijzondere plekken levendig houdt: kunstcentrum De Paviljoens is verdwenen, en architectuurcentrum Casla ook. Betje Koolhaas: 'De rol van onafhankelijke, vriendelijke waakhond wil Stichting Polderblik graag op zich nemen.' Op dit moment zitten er tien mensen in de stichting. Jouke van der Werf is één van hen. Hij is architectuurhistoricus en zit in de welstandscommissie van Almere. Van der Werf: 'Almere krijgt nu voor het eerst te maken met stadsvernieuwing. We gaan nadenken over de vraag wat voor de stad belangrijk is om te behouden. Begin dit jaar ging het politiebureau in Almere-Haven bijvoorbeeld in de verkoop. Dit is het eerste ontwerp van Rem Koolhaas [de ontwerper van ons Stadshart en de neef van Teun Koolhaas red.]. Of je het bureau nu een mooi of lelijk gebouw vindt, het is historisch gezien een belangrijk gebouw. Gelukkig heeft de gemeente het nu aangekocht. Op dit moment wordt gekeken of het gebouw de monumentenstatus kan krijgen. Als dat lukt, dan heeft Almere haar allereerste monument. Wat Almere als nieuwe stad voor heeft op historische steden is dat we de ontwerpers zelf nog kunnen vragen naar wat zij 40 jaar geleden voor ogen hadden.' De gemeente lijkt enthousiast te zijn over de Wil je meedoen met Stichting Polderblik? De stichting is op zoek naar een projectleider. 24 ALMERE

6 Deze tekening maakte Teun Koolhaas op 21 september 1978, twee jaar nadat de eerste bewoners van Almere de sleutel van hun huis kregen. stichting. Van der Werf: 'Wethouder Hilde van Garderen is hier geweest voor een inspiratiediner en we hebben een prachtige avond gehad. Dit college wil hetzelfde als wij: de geschiedenis en de manier waarop bewoners Almere beleven meenemen in het nadenken over stadsvernieuwing. Daarin kunnen en willen wij elkaar versterken.' Naar de vorm wordt, zoals eerder gezegd, nog gezocht. Er zijn nu meerdere initiatieven geweest die de missie van Polderblik telkens heel anders benaderden. Zo vroeg Polderblik de inwoners van Almere-Haven welke gebouwen en plekken zij als monument zouden willen bestempelen en organiseerde ze lezingen over de Markerwadden. In de toekomst wil de stichting zich in ieder geval bezighouden met het veiligstellen van de bouwarchieven van Almere, het vergroten van de kennis over de stad en inspelen op ontwikkelingen die gaande zijn. Betje Koolhaas: 'Wat belangrijk is om te onderstrepen, is dat wij als stichting op geen enkele manier op de rem willen gaan staan bij de groei van Almere. Deze stad is immers juíst bedoeld om te groeien. Alleen willen we bij die groei de sterke punten van Almere in het oog blijven houden.' Uitkijkend over de Noorderplassen drinkt Betje Koolhaas thee uit een kopje waar haar vader thee uit dronk. Ze vertelt dat ze druk en energie voelt. Ze heeft een gezin, een drukke baan en al haar uren voor Polderblik zijn vrijwillig. Daarnaast voelt ze de legacy van haar vader. 'Onbewust heb ik zijn drijfveren overgenomen,' vertelt ze. Ze kan Almere niet loslaten, ook al woont zij nog steeds niet in de stad. Almere is haar vaders erfenis. En voor die erfenis wil ze zo goed mogelijk zorgen. 25