The Lake - augustus/september 2018

Transcriptie

1 The Lake - augustus/september 2018 Lieve mensen, Wat een bijzondere tijd hebben we hier in Zambia. We gaan nog een aantal dagen genieten van het Zambiaanse leven en dan gaan we weer richting Zuid-Afrika. We hebben hier veel mogen leren, ontvangen en uit mogen delen. In deze nieuwsbrief een terugblik op ons bezoek aan Lake Tanganyika. L a k e T a n g a n y i k a Twee weken geleden stapten we als gezin in de auto richting Lake Tanganyika. Een reis van zo n 1000 km. Gerwin mocht daar training geven aan het team en met elkaar konden we onderdeel zijn van het zendingswerk daar. In Mpulungu hebben ze een basis waar zendelingen wonen en een school en medische kliniek staat. Ook leven er zendelingen in de omliggende villages aan het meer. Wij verbleven op de basis en hadden de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan verschillende

2 ministries. Priscilla had een bijzonder bezoek aan de gevangenis. Ze mocht mee met het team om eten uit te delen en met mensen het woord van God delen. S t o r m o p h e t m e e r Achter een traliedeur was er een kleine ruimte (ter grote van een huiskamer) waarin tientallen gevangen zaten. Dicht op elkaar in de hitte. De gevangenen zijn compleet afhankelijk van buitenstaanders om voedsel te krijgen. OM brengt met hulp van de lokale bevolking drie keer in de week eten. In de auto onderweg naar de gevangenis werd me gevraagd of ik de mensen wilde bemoedigen door met hun het woord van God te delen. Ik vroeg me af: Waarom ik? Ik ga zomaar een keertje mee en vraag me af wat ik kan delen. Het verhaal uit Markus 4 kwam in mijn gedachten. In het verhaal gaat het over een storm op zee waarin Jezus de storm en wind toespreekt. Toen we aankwamen zag ik de vele gevangen die het liefst naar de grond keken. Ik realiseerde me dat God me alles zou geven wat ik nodig heb om deze mensen te bemoedigen. Deze mensen zitten middenin een storm en er is er maar één die deze storm kan stillen. Mijn hart was bewogen voor deze mensen. Schuldgevoel? Schaamte? Hoe zou jij je voelen als je daar zat? Ik deelde het stuk uit de bijbel met hen. Ze hadden een heel levendig beeld bij dit verhaal. Veel mannen zijn vissers op het meer en wisten alles van een echte storm. Het leek wel alsof de woorden vanzelf kwamen en op het eind mocht ik ook nog voor de gevangen bidden. Ze waren heel stil de hele tijd en op het eind begon één van de gevangen te klappen en zei: Zo is het! De andere gevangen begonnen mee te klappen en het was heel bijzonder om een stuk vreugde te mogen zien. Mijn gebed voor alle gevangen is dat ze niet zullen onthouden wat ik gezegd heb, maar wat God tot hun hart sprak op dat moment voor iedereen persoonlijk. Iedereen zit daar met een eigen verhaal. Ik stond aan de andere kant van het hek, vrij. En tegelijkertijd realiseerde ik me dat we zelf soms geestelijk in een gevangenis kunnen zitten. Er kunnen zoveel dingen gebeuren die ons weghouden van God. Stormen die ons ontmoedigen en bang maken. De vreugde die ik in de gevangenis zag deed mijn hart zingen. Er is geen storm die Hij niet kan stillen.

3 Het eten dat uitgedeeld wordt in de gevangenis wordt op de basis bereid. Gerwin tijdens een van de trainingsdagen. C h i p w a v i l l a g e Een van de dagen gaf Gerwin geen training en gingen we richting een village. We konden daar alleen per boot komen. Na ongeveer 45 minuten kwamen daar aan. Nog voordat de boot aangemeerd was renden volwassenen en kinderen het water in om ons te verwelkomen. Het was moeilijk om de mensen te verstaan, want ze kennen geen Engels. We werden allereerst uitgenodigd bij het voormalig hoofd van de village, Andrew. Achter een gordijntje was een klein kamertje waar we mochten luisteren naar zijn verhaal. Wat een getuigenis! Hij vertelde dat er in de village veel hekserij was waar hij zelf ook actief in was. Nadat een zendeling naar zijn dorp kwam is zijn leven veranderd. Hij leerde God kennen en gaf zijn leven aan Jezus. In de bijzondere positie waarin hij was waren vele mensen bereid om naar hem te luisteren. Hij begon het goede nieuws uit te delen aan de mensen om hem heen. Inmiddels is er een nieuw hoofd van het dorp. Andrew doet bijbelstudies met hem en we bidden dat ook Davies een volger van Jezus zal worden. We probeerden ons een weg te banen door de vele mensen terug naar de boot. Sommige mensen bleven om ons heen lopen. Anderen gingen door met hun dagelijkse bezigheden. Wassen in de rivier, vegen van de zandpaadjes, boten bouwen... We voeren weg terwijl de kinderen in de omliggende boten klommen, riepen en bleven zwaaien tot ze ons niet meer konden zien. Het was een heel bijzonder bezoek. De vreugde van de mensen en het getuigenis van Zijn werk in deze village.

4 K i n d e r j o u r n a a l Wat horen we allemaal leuke verhalen uit Nederland. Nieuwe groep, nieuwe juf/meester. Het schooljaar bij jullie is weer begonnen. We hopen dat jullie allemaal een hele leuke vakantie gehad hebben. We hoorden dat het bij jullie heel veel dagen zo warm was als bij ons in Afrika. Dat is echt warm hè?! Jullie hebben vast veel gezwommen. Het is wel een beetje gek om te weten dat we nog maar even in Zambia zijn, want vrijdag gaan we weer terug naar Zuid-Afrika. We hebben drie dagen nodig om naar huis te rijden. We hebben hier veel vriendjes en vriendinnetjes waar we straks afscheid van moeten nemen. Deze weken zijn wel heel speciaal, want we mogen veel logeren met onze vriendjes en spelen extra veel met elkaar. Eigenlijk hebben we ook wel weer zin om naar Zuid-Afrika te gaan. Het is echt anders dan de eerste keer dat we daar naar toe gingen. We kenden daar niemand. Nu weten we dat daar ook vriendjes zijn. Vriendjes in Zambia, Zuid-Afrika en ook in Nederland. Misschien heb jij ook wel vriendjes die niet dichtbij jou wonen, maar waar je het heel gezellig mee hebt als ze er zijn. Dank je wel dat je weer over ons wilde lezen. Groetjes uit Zambia van ons alle vier.

5 D a n k e n G e b e d - bijzondere tijd met het OM team van Lake Tanganyika en het Licht dat ze mogen brengen in de villages om het meer - Hadassa heeft een auto-immuun ziekte opgelopen, maar gelukkig is het niet ernstig en is de genezing in volle gang. Prijs God! - de vrolijkheid en energie van de kinderen ondanks alles wat op ze af komt zetten - onze tijd in Zambia waar we mochten uitdelen van God's goedheid en ook zoveel hebben geleerd - U en jij! Jullie zijn onderdeel van het werk dat God door ons heen kan doen in Afrika - dat de mensen in gevangenis van Mpulungu en in Chipwa village meer en meer mogen leren over God en ze het Evangelie aan zullen nemen - het team van Lake Tanganyika - bescherming tijdens de lange reis naar Zuid- Afrika. We vertrekken vrijdag 21 september en verwachten zondag aan te komen - moment van afscheid van onze vrienden hier in Zambia (in het bijzonder voor de kinderen met hun vriendjes en vriendinnetjes) - wijsheid voor ons als ouders om de kinderen ieder op hun unieke manier te mogen begeleiden tijdens al deze veranderingen - onze collega Bernard die ernstig ziek is