Wie is de hoofdpersoon in het boek? 2. Beschrijf het uiterlijk van de hoofdpersoon. 3. Beschrijf het innerlijk van de hoofdpersoon.

Transcriptie

1 Boekverslag door een scholier 1688 woorden 5 april keer beoordeeld Auteur Genre Levi Weemoedt Komedie Eerste uitgave 1986 Vak Nederlands Algemene gegevens Titel van het boek: De ziekte van Lodesteijn Schrijver (auteur): Levi Weemoedt Illustrator: er zijn geen plaatjes Uitgever: contact Hoeveel Blz.: 127 bladzijden Hoofdstukken: 7 hoofdstukken Soort boek (Genre): Roman (novelle) Pictogram: Er staat geen pictogram op de rug van het boek. Inhoud 1. Wie is de hoofdpersoon in het boek? Leraar klassieke talen Lodesteijn. 2. Beschrijf het uiterlijk van de hoofdpersoon. Man met bril donker haar ergert zich aan alles. 3. Beschrijf het innerlijk van de hoofdpersoon. Ergert zich aan zijn omgeving. 4. Is het hoofdpersoon een type of karakter? Karakter:het verandert word ziek(psychisch). 5. Wie zijn de bijpersonen in het boek? Persijn: wiskundeleraar en rector. Griffijn: natuurkundeleraar. de Keyzer: internist. Pagina 1 van 6

2 van Wijnbergen: arts 6. Beschrijf het uiterlijk van een bijpersoon Persijn en man die en hekel heeft aan leerlingen en geweld. 7. Beschrijf het innerlijk van een bijpersoon. Persijn heerst over de school als en dictator en maakt het leven zuur van lodesteijn. 8. Is de bijpersoon een type of een karakter? En karakter/type hij heeft maar 1 punt dat is heersen en alles op alles zetten om het goed te laten verlopen(maakt Lodesteijn het leven zuur) hij verandert in het begin van het boek. 9. Vanuit welk perspectief wordt het verhaal verteld? Lodesteijn maakt alles me dus heel vaak de Ik-vorm. Tijd 1. In welke tijd speelt het verhaal zich af? In de tijd van ongeveer 50 tot 25 jaar geleden want je ziet nu niet meet oude gebouwen die zijn verzonken in de aarde. 2. Hoe weet je dat? Het is een wat oud verhaal en veel gebouwen van rond die tijd. 3. Hoe verhouden de verteltijd en de vertelde tijd zich tot elkaar? Het wordt allemaal na elkaar verteld het verhoud zich het zelfde. 4. Bevat het boek tijdsprongen vooruit? Nee (niet ontdekt). 5. Wordt het verhaal verteld in een chronologische volgorde? Ja. 6. Of bevat het verhaal flashbacks? Nee, en anders heel weinig. Plaats 1. Op welke plaats of welke plaatsen speelt het verhaal in jou boek zich af? In Rome en in het schoolgebouw in Vlaardingen. 2. Hoe heeft de auteur van het boek de omgeving beschreven en op welke manier is de omgeving van Pagina 2 van 6

3 invloed op de sfeer van het verhaal? De oude school als en oud gebouw die verzinkt in de aarde, de nieuwe school van beton en glas is, versierd met een verticale gifgroene streep. Thema 1. Wat is het thema van het boek? Ik denk, dat je met pesten iemand helemaal gek kan maken. Titel 1. Wat is de titel van het boek? De titel van het boek is De ziekte van Lodesteijn. 2. Kun je de titel verklaren aan de hand van informatie uit het boek? Ja, hij wordt psychisch helemaal gek dus het is eigenlijk en ziekte maar de doctoren kunnen niks ontdekken. 3. Breng de titel in verband met het thema. Hij wordt gebest door de leraren en de rector en daardoor word die min of meer gek. Probleem 1. Wat is het probleem in het boek? Dat Lodesteijn psychisch instort. 2. Wordt het probleem opgelost? Ja en nee hij blijft psychisch niet helemaal in orde maar hij heeft wel tijd te herstellen. 3. Hoe wordt het probleem opgelost? Hij wordt naar RIAGG gestuurd maar gaat daar niet naar toe hij gaat in de ZVUT (Zeer Vervroegd Uit Treden). Samenvatting De school waar Lodesteijn lesgeeft gaat verhuizen naar een nieuw gebouw, omdat het oude houten gebouwtje sterk verouderd was. Tijdens de les liepen de ratten door het lokaal en soms zakte er een leerling door de vloer. Lodesteijn bleef tot het laatste ogenblik in zijn oude lokaal zitten en herinneringen ophalen, want meehelpen met verhuizen wilde hij niet. Hij dacht aan de ratten die soms door het lokaaltje liepen. "Die ratten gaven de leerlingen veel vermaak en ook veel troost. Want hoewel de diertjes de hele dag op school zaten en praktisch alle klassen doorlopen hadden, kenden ze nooit hun lessen". Ook moest hij weer terugdenken aan het moment dat de rector, Persijn, eens op het schoolplein onder enorme berg Pagina 3 van 6

4 kinderen terecht kwam. Hij gaf het oude gebouwtje de schuld van dit voorval en wilde zo snel mogelijk dat er een nieuwe school kwam. Tijdens de feestelijke opening van de nieuwe school wordt door de architect uitgelegd hoe het gebouw in elkaar zit en wat alle kleuren betekenen. Ook Lodesteijn wil zijn zegje doen, en begint een uitzonderlijke speech te houden. Hij haalt hierbij fel uit naar het nieuwe gebouw, en naar de 'afgezaagde' wc-deuren die veel te veel van je privacy verloren laten gaan. Hij acht de kans dat een leerling in het nieuwe gebouw door drie betonnen vloeren heen zakt even groot als de kans dat in het oude gebouwtje een leerling door de vloer zakt. Aangezien dit geregeld gebeurde, maakt hij zich daar blijkbaar nogal zorgen over. Ook vindt hij dat door al dat beton en glas de leerlingen niet genoeg geconcentreerd kunnen blijven en de verveling snel zal toeslaan. Persijn ergert zich dood aan het feit dat alle leraren zich precies hetzelfde gedragen als ze dat in het oude gebouwtje deden (veel op de gangen lopen en met elkaar kletsen). De nieuwe school is totaal niet wat hij ervan verwacht had. Hij besluit daarom nieuwe maatregelen te nemen, waardoor het weer wat rustiger wordt op de gangen. Verder blijft hij vooral Lodesteijn scherp in de gaten houden. Maar Lodesteijn heeft dat in de gaten en wordt extra voorzichtig. Als Lodesteijn een keer te laat op school komt is het gelijk raak. Hij zet zijn fiets tegen het hek en sprint naar binnen, maar Persijn staat hem al op te wachten. Gelukkig gebeurt er niets en kan hij naar zijn les gaan. Als Lodesteijn 's middags naar huis wil gaan, merkt hij dat zijn fiets niet meer tegen het hek staat. Hij komt erachter dat Persijn alle fietsen daar heeft weg laten halen en beneden in het stookhok aan de ketting heeft gelegd, omdat ze het bouwverkeer hinderden en daar niet zouden thuis horen. Uiteindelijk schrijft Lodesteijn ook nog eens een stukje in de krant waarin hij het hele onderwijssysteem belachelijk maakt. Zijn collega's kijken hem nu helemaal niet meer aan voor zover ze dat nog deden. Persijn weet niet wat hij hierop moet zeggen en houdt dus maar wijselijk zijn mond, tijdelijk. Want als Lodesteijn de brugklas een vertaaltekst geeft waarin hij heel somber over het leven schrijft en een meisje uit zijn klas heeft geklaagd over een te korte dagopening zijn de poppen weer aan het dansen. Bij een bezoek aan V&D krijgt Lodesteijn een black out en komt met zijn hoofd in de pennenbakken terecht. De dokter verwijst hem direct door naar een specialist om diepgaand onderzoek te laten doen. Hij wordt maandenlang onderzocht door alle mogelijke specialisten. Ze moeten werkelijk alles van hem weten. Tot op het moment dat hij het zat wordt, en het apparaatje dat zijn hartkloppingen registreert losrukt en in de hoek gooit. Als hij weer naar de specialist gaat en vertelt wat hij gedaan heeft, weet de specialist dat hij wel echt ziek moet zijn. Maar als de uitslag komt blijkt dat er niets met hem aan de hand is. Tijdens zijn vakantie in Rome voelt Lodesteijn zich op en top. Na zijn vakantie gaat hij uitgerust en vol goede moed weer naar zijn werk. Hij merkt echter al snel dat hij niet meer welkom is. Persijn vertelt hem dat ze eigenlijk niet meer verwacht hadden dat hij nog terug zou komen. Omdat hij zijn onderzoeken eigenhandig stop heeft gezet, geeft dit voor Persijn het bewijs dat hij werkelijk ziek is. Lodesteijn meldt zich de daarop volgende dagen ziek, en voelt zich steeds ongelukkiger en minder zeker. Dan wordt hij gebeld door de secretaresse van het bestuur, die hem zegt dat hij alleen maar een briefje van de dokter nodig heeft waarin hij gezond wordt verklaard. Er is immers niets met hem aan de hand. Ze geeft hem een adres van een bevriende dokter, waar hij de volgende dag meteen naar toegaat. Deze dokter weet hem over te halen naar het RIAGG te gaan. Zodra Lodesteijn echter bij het RIAGG aankomt, ziet hij dat het net zo'n soort gebouw is als het nieuwe schoolgebouw en gaat weer weg en verteld dat tegen de dokter. Een week voor kerst krijgt Lodesteijn een briefje met daarop zijn afkeuring. Hij belandt nu in de ZVUT (Zeer Vervroegde Uit Treden). Pagina 4 van 6

5 De auteur 1. In welk jaar en welke plaats is de auteur geboren? 22 oktober 1948 in Vlaardingen. 2. Welke opleiding heeft de auteur gedaan? studie Nederlands. 3. Welke boeken heeft de auteur nog meer geschreven? Bedroeft maar dankbaar. Geduldig lijden. Daar komt de bruid. 4. Tot welke genre behoren de meeste boeken van deze auteur? Gedichten, novelle, roman. 5. Heeft de auteur iets meegemaakt wat in jouw boek stond beschreven? Hij is zelf leraar geweest dus de mogelijkheid is er maar ik heb niks kunnen vinden van en depressie of wat dan ook. 6. Waarom schrijft de auteur? Hij werkte mee aan het studentenblad (Propria Cures). Daarnaast publiceerde hij gedichten en verhalen in kranten en tijdschriften. Ook trad hij negen jaar lang op met cabaretier en schrijver Hans Dorrestijn. In de verhalen en de poëzie van Levi Weemoedt zijn melancholie en doodsverlangen belangrijke thema's, vaak met een satirische ondertoon. In 1982 werd zijn poëzie gebundeld in 'Van harte beterschap' en in 1996 verscheen Zondagskind, een keuze uit meer dan 100 verhalen die hij de afgelopen 20 jaar schreef.. Eigen mening 1. Waarom heb je het boek gekozen? Het leek me en interessant boek maar de eerste hoofdstukken waren barsaai. 2. Geef een beoordelingswoord met een argument die iets zeggen over jouw gevoel tijdens het lezen. Het is en mooi boek maar soms onduidelijk maar op het laats valt alles toch weer in 1 dat het weer te begrijpen is. 3. Geef een beoordelingswoord met een argument die iets zeggen over de werkelijkheid in het verhaal. Realistisch, je kan in en depressie vallen dus het kan allemaal. 4. Geef een beoordelingswoord met een argument die iets zeggen over de originaliteit van het verhaal. Pagina 5 van 6

6 Het boek is origineel ik ken verder geen boeken die hier over gaan. 5. Geef een beoordelingswoord met een argument die iets zeggen over de stijl van de schrijver. Zijn taalgebruik is duidelijk herkenbaar: Alles is eenvoudig en duidelijk geschreven, met een prettige leesbare stijl, en uit vrijwel alles stijgt een geur van subtiele humor op. Ook zijn er stukken Grieks/Latijn gewoon in de tekst gelaten, en worden soms niet of slechts ten dele vertaald. Dat is grappig, en heel anders dan bij veel andere schrijvers. Ook wordt er met dagelijks taalgebruik veel in de maatschappij gebruikelijke dingen belachelijk gemaakt. Pagina 6 van 6