Han Rozemeijer: sectormanager Ambulancezorg, GGD, veiligheidsregio Kennemerland

Transcriptie

1 RAV S NOORD-HOLLAND EN FLEVOLAND KOMEN MET ÉÉN BOVENREGIONAAL GEWONDENSPREIDINGSPLAN In de provincies Noord-Holland en Flevoland zijn vijf Regionale Ambulance Voorzieningen (RAV s) werkzaam, die ieder verantwoordelijk zijn voor de opvang van slachtoffers bij rampen en grote ongevallen. Vijf RAV s, met vijf procedures die net even anders waren. Het Grootschalige Geneeskundige Bijstand-model, een initiatief van Ambulancezorg Nederland, was de aanleiding om met betrokken partijen in de verschillende veiligheidsregio s een stap verder te gaan en gewondenspreiding bovenregionaal te gaan organiseren. De GHOR en de twee netwerken acute zorg in de regio, maakten de samenwerking compleet. Een succesvolle samenwerking, want het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan werd door het Regionaal Overleg Acute Zorgketen (ROAZ) op 16 juni jl. formeel vastgesteld. Provinciale nuchterheid gecombineerd met Amsterdamse bravoure bleken elkaar goed aan te vullen. De betrokkenen vertellen vol enthousiasme over het belang van het plan en waar voor hen de belangrijkste accenten liggen. Met elkaar geven zij een volledig beeld van het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan; qua schaalgrootte het eerste in Nederland. Han Rozemeijer: sectormanager Ambulancezorg, GGD, veiligheidsregio Kennemerland De meldkamer van het brongebied heeft, ondersteund door een buddymeldkamer, de totale coördinatie Het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan gaat ervan uit, dat bij een grootschalig incident de meldkamer van het brongebied, ondersteund door een buddymeldkamer, direct de totale coördinatie heeft. Meldkamers moeten vanaf het begin af aan met elkaar samenwerken en dat is meteen de uitdaging van dit nieuwe plan. Alle systemen zijn goed ingericht, iedereen is op de hoogte van wat er moet gebeuren, de buddymeldkamer is geregeld en goed uitgetest maar werkt het ook op het moment van een incident zoals we het uitgedacht hebben? Dat is best spannend. Beleids- en planvorming worden ontwikkeld en geregeld in een koude situatie. Maar elke ramp is anders en heeft zijn eigen dynamiek, die niet te voorspellen is. Een andere uitdaging is de uitlijning met de ketenpartners. Ziekenhuizen moeten betrokken en geïnformeerd worden over het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan; die communicatielijnen gaan we afstoffen. Karin Meijer, Beleidsmedewerker Ketenregie GHOR-bureau Amsterdam-Amstelland Goede ketensamenwerking leidt tot mooie producten

2 Kwaliteit van zorg tijdens een incident zou niet anders moeten zijn dan reguliere zorg. Het uitgangspunt is dat de patiënt in één keer op de juiste plaats komt en de juiste zorg en behandeling krijgt. Het plan zorgt voor een goede spreiding van gewonden, zodat de zorgcontinuïteit in de regio gewaarborgd blijft. Een patiënt met een hartaanval moet ook tijdens of direct na een incident behandeld kunnen worden. Het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan is nu een papieren procedure. In de Amsterdamse regio vindt in november een ketenoefening plaats waarvan het gewondenspreidingsplan een belangrijk onderdeel is. Tijdens de oefening wordt het plan getest met als focus de samenwerking tussen de (buddy)meldkamer en de ziekenhuizen. Het is belangrijk het plan kritisch te blijven bekijken en bij te stellen naar aanleiding van een oefening of een incident. Het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan is een mooi voorbeeld dat goede ketensamenwerking leidt tot mooie producten. Ketenpartners kennen hun rol en weten wat er van hen verwacht wordt. Het gewondenspreidingsplan was eerst een plan van de GHOR, maar valt nu onder de RAV s en dat is een goede zaak. Het is immers hun dagelijkse werk. Arjan Nauta, Veiligheidsregio Noord-Holland Noord, Ambulancezorg Noord-Holland/Kwartiermaker Meldkamer Ambulancezorg Noord-Holland Eersten in Nederland die gewondenspreiding op deze schaal bovenregionaal geregeld hebben. Gewondenspreiding betekent niets anders dan dat grote aantallen gewonden bij een groot ongeval of een ramp, zo snel mogelijk op de juiste plek, de zorg en behandeling krijgen die ze nodig hebben. Het aanbod van slachtoffers in de eerste twee uur kan de actuele behandelcapaciteit, ook na opstart van de crisisplannen waardoor de medische behandelcapaciteit vergroot wordt, overstijgen. Een goede samenwerking is dan een vereiste, want iedere seconde telt. Ik heb code 30 dan moet iedereen weten dat het gaat om een groot incident met veel slachtoffers. Iedere partij zal dan op dezelfde manier en gelijktijdig opschalen. Zo win je tijd en werk je efficiënt met elkaar. Het klinkt eigenlijk heel logisch, maar we zijn de eersten in Nederland die gewondenspreiding op deze schaal bovenregionaal geregeld hebben.

3 Leo Notenboom, Adviseur Netwerk Acute Zorg Noordwest Praktijk leidend voor het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan Bij de ontwikkeling van het Bovenregionaal Gewondenspreidingsplan is de praktijk leidend geweest. Ervaringen met grootschalige incidenten in onder andere Parijs, Brussel en Berlijn zijn zorgvuldig geanalyseerd. Daar hebben we twee belangrijke zaken van geleerd. Allereerst dat de groep zelfverwijzers volstrekt oncontroleerbaar is. Mensen lopen overal op zoek naar hulp je moet dat niet willen controleren, maar faciliteren. In ons plan hebben we dan ook vastgesteld dat we het dichtstbijzijnde ziekenhuis vrijhouden voor zelfverwijzers. Dat betekent dat dat ziekenhuis niet meedoet in de gewondenspreiding. Een tweede leerpunt is dat de zorgcontinuïteit in de eigen regio gewaarborgd moet blijven. Ook in de weken na een incident. Jan Fillipo Beleidsmedewerker opleidingen RAV Flevoland Een goede spreiding voorkomt dat ziekenhuizen te snel het ZIROP in werking moet stellen Het plan geeft duidelijke spelregels voor centralisten en meldkamer medewerkers en daar zijn ze blij mee, dat merk ik nu al aan de positieve feedback die we krijgen. Het is niet meer afhankelijk van een individuele centralist hoe gewondenspreiding ervoor staat. De willekeur is eruit en daarmee is een mooie professionaliseringsslag gemaakt. Iedere organisatie en ketenpartner doet hetzelfde en weet wat hij kan verwachten. Communicatie over het plan sluit aan bij de communicatiekanalen en overlegstructuren die iedere RAV heeft. Binnen Flevoland en Gooi & Vechtstreek gaan we het op drie manieren uitrollen: digitaal via onze Ambuweb, de GGB-mappen op de ambulanceposten en tijdens het werkoverleg, zodat vragen gesteld kunnen worden. We hebben het plan direct opgenomen in ons integrale crisisplan, zodat oefening en uitrol direct meeloopt en ingebed is. Een belangrijk punt van het plan vind ik dat bij grootschalige incidenten slachtoffers niet afgevoerd worden naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, dit in verband met de zelfverwijzers. Dat lijkt logisch, maar is het in de praktijk vaak nog niet. Een goede spreiding, naar actuele behandelcapaciteit en in een grotere regio, voorkomt dat ziekenhuizen te snel het ZIROP in werking moeten stellen en dat de hele organisatie op de kop moet. Zowel in mankracht als financieel.

4 Bovendien vind ik het waardevol om nu partners te kennen waarmee we in de toekomst vergelijkbare projecten bovenregionaal kunnen oppakken. Corina de Groot: Stafadviseur Crisisbeheersing en OTO SpoedZorgNet AMC Duidelijke en gestructureerde communicatie De essentie van het plan is dat gewonden op een andere manier gespreid worden en dat vraagt om een duidelijke en gestructureerde communicatie tussen de meldkamer ambulancezorg van het brongebied en de ziekenhuizen. De nadruk ligt op drie vragen: hoeveel slachtoffers kun je nu kwijt, hoeveel kunnen er naar je toe als je opschaalt en hoe lang duurt het om op te schalen. Drie heel concrete vragen, waar de ziekenhuizen een duidelijk antwoord op kunnen geven. Duidelijke communicatie over het wel of niet kunnen ontvangen van slachtoffers als gevolg van een ramp. Verwachtingen van beide partijen worden gemanaged en dat voorkomt onduidelijkheid en irritatie in een stressvolle situatie. Een kracht van het plan is dat het een breed draagvlak heeft bij traumachirurgen van de betrokken ziekenhuizen. Een belangrijke groep, want zij moeten ervoor zorgen dat hun ziekenhuis de slachtoffers opneemt en behandelt. Bij de presentatie van het plan in het ROAZ, kwam een aantal knelpunten naar voren. Dit was voor ons aanleiding om een aantal traumachirurgen te bezoeken en hun input te verwerken. Tijdens de tweede presentatie in het ROAZ van 16 juni jl. werd het plan enthousiast ontvangen en formeel vastgesteld. Frank Berg: Hoofd Operatie/ plv. Directeur Ambulance Amsterdam Gewondenspreiding niet alleen een Amsterdamse aangelegenheid Bij een ramp wordt al snel gedacht aan een aanslag op Schiphol of in het Centraal Station van Amsterdam of beiden. Dan heb je al twee regio s te pakken, Amsterdam en Kennemerland. Het lijkt dan al snel een Amsterdamse aangelegenheid, maar dat is niet het geval. Rampen gaan over regiogrenzen heen. Als het echt misgaat heb je niet genoeg aan je eigen plan en heb je capaciteit van anderen nodig om bijstand te leveren. Dat is in onze provincies het geval, maar dat zal landelijk gezien ook gelden. De kracht van dit plan is juist dat het van vijf Regionale Ambulance Voorzieningen is, die werkzaam zijn in de provincies Noord-Holland en Flevoland. Het besef is ontstaan dat er meer is dan het AMC en VUmc. Ook op Groningen, Leiden en Utrecht wordt gereden. Ambulance Amsterdam is groot, maar wij hebben s nachts ook maar 19 auto s rijden. Ook wij kunnen het niet alleen.

5