6.2 DEFINITIES CLASSIFICATIES BINNEN DE KANKERREGISTRATIE. De kankerregistratie vraagt verschillende gegevens m.b.t. de tumor te coderen.

Transcriptie

1 6. Kankerregistratie 6.1 INLEIDIN Het Mariaziekenhuis neemt vanuit het zorgprogramma Oncologie deel aan de nationale kankerregistratie. Deze registratie omvat minimaal een aantal te registreren parameters zoals beschreven in de wetgeving (zie art. 11 KB 21 maart 2003). De registratie kan eventueel, op vraag van de overheid, aangevuld worden met parameters die toelaten om de activiteit en de kwaliteit van aangeboden zorg van het zorgprogramma te meten. De gegevens van het zorgprogramma worden binnen de 6 maanden na het verstrijken van het jaar waarin de registratie heeft plaatsgehad, na codering, overgemaakt aan de Minister van Volksgezondheid. De registratie verloopt sinds februari 2012 online via de link van het WBCR. Daarnaast neemt ook het Mariaziekenhuis deel aan de registratie van de implementatiegraad van de multidisciplinaire richtlijnen. Deze gegevens worden door de datamanager ter beschikking gesteld van de multidisciplinaire commissie voor oncologie van het ZOL. Op basis van de periodieke evaluatie van deze implementatiegraad wordt een herevaluatie van het handboek doorgevoerd. De secretaris van deze Commissie is verantwoordelijk voor de actualisatie van het handboek. Verder wordt binnen het ziekenhuis voor iedere patiënt met een oncologische aandoening een verslag van de behandeling opgemaakt. Dit verslag omvat: De gegevens van de kankerregistratie Het gedetailleerde behandelingsplan De opvolging en de motivering ingeval er afgeweken wordt van de vooropgestelde multidisciplinaire richtlijnen en er een MOC plaatsgevonden heeft. Progressieve melding van de nevenwerkingen van de behandeling en het behandelingsresultaat. De betreffende oncocoach, samen met de betrokken geneesheer-specialist, is verantwoordelijk voor de verslaggeving van de disciplines oncologie, mamma, urologie, de restdisciplines en gastro-enterologie. Voor de discipline pneumologie is dr. Vandeurzen en dr. Pollefliet verantwoordelijk. De verslaggeving wordt integraal toegevoegd aan het medisch dossier van de patiënt. Voor de kankerregistratie worden de geëigende kankerregistratieformulieren gebruikt, enerzijds voor een nieuwe diagnose, anderzijds voor een follow-up. Zie Bijlagen 3 en 4: kankerregistratieformulieren. 6.2 DEFINITIES CLASSIFICATIES BINNEN DE KANKERREISTRATIE De kankerregistratie vraagt verschillende gegevens m.b.t. de tumor te coderen Classificatie vlgs. WHO De WHO-score is de performantiescore van de patiënt op het ogenblik van diagnose. Versie 1: 30/11/2016 Hfdst. 6 Pagina 1

2 WHO KARNOFSKY 0 100% Normaal actief zonder symptomen Asymptomatisch, normale activiteit 90% Normaal actief, minimale symptomen 1 Symptomatisch maar ambulant 80% Ontplooien van normale activiteit kost enige moeite, ziekteverschijnselen zijn waarneembaar 70% Patiënt kan voor zichzelf zorgen, maar is niet meer in staat tot normale activiteit of werken 2 Symptomatisch, bedlegerig < 50% per dag 60% Idem voorgaande maar de patiënt heeft hulp nodig om voor zichzelf te zorgen. 50% Vereist aanzienlijke bijstand en frequente medische hulp 3 Symptomatisch, bedlegerig > 50% per dag 4 Aangewezen op volledige verzorging, 100% bedlegerig 5 Overleden 0% Overleden De TNM-classificatie 40% Mindervalide, vereist specifieke hulp en bijstand 30% Ernstige mindervalide, hospitalisatie is aangewezen, overlijden is niet dreigend 20% Ernstig ziek, hospitalisatie is noodzakelijk, actieve ondersteunende behandeling is nodig. 10% Stervende, fatale processen nemen snel toe De TNM classificatie van maligne tumoren (TNM) is het systeem voor de stadiëring van kanker dat is ontwikkeld door de International Union Against Cancer (UICC). De TNM classificatie wordt ook gebruikt door de American Joint Committee on Cancer (AJCC) en de International Federation of ynecology and Obstetrics (FIO). In 1987, werden de TNM classificaties van de UICC en de AJCC tot één systeem gecombineerd met dezelfde definities. Elke vorm van kanker heeft een eigen TNM classificatie. Voor de meeste tumoren is een TNM classificatie ontwikkeld. Wat is het doel van de TNM classificatie? Het TNM systeem helpt bij het kunnen maken van de behandelingskeuze. De behandelingsprotocollen zijn namelijk vooral gebaseerd op het stadium van de ziekte. Het TNM systeem laat toe makkelijk een indicatie van de prognose te maken. Het TNM systeem maakt behandelingsresultaten vergelijkbaar tussen ziekenhuizen en landen. Internationaal wordt de TNM-classificatie aanvaard als middel om: een therapieplanning te maken; een indicatie te geven omtrent prognose; het resultaat van de behandeling te evalueren; informatie uit te wisselen tussen centra studies op het gebied van de oncologie mogelijk te maken De volgende basisprincipes zijn algemeen geldend en noodzakelijk om de TNM-classificatie op een adequate manier te gebruiken. Vier verschillende parameters (zie onderstaande tabel) worden gebruikt om tot een correcte staging te komen. De staging vóór de behandeling wordt de klinische classificatie genoemd en wordt aangeduid met ctnm. Parameters voor staging van de primaire tumor Differentiatiegraad T rootte of directe uitbreiding van de primaire tumor N Aan- of afwezigheid en de uitbreiding van de regionale lymfekliermetastasen M Aan- of afwezigheid van metastasen op afstand Versie 1: 30/11/2016 Hfdst. 6 Pagina 2

3 De post-chirurgische, pathologische staging wordt aangeduid met ptnm. Per parameter wordt een omschrijving gedefinieerd: Differentiatiegraad X T Primaire tumor N Lymfeklieren M Metastasen Niet te evalueren T X Niet te evalueren N X Niet te evalueren M X Niet te evalueren oed Matig Slecht On T 0 een primaire tumor N 0 een regionale lymfeklieren aangetast T is Carcinoma in situ N 2 Toenemend aantal aangetaste lymfeklieren T 1, rootte en/of uitbreiding primaire tumor 2,3, 4 M 0 een metastasen op afstand M 1 Metastasen op afstand De stadiëring na multimodale therapie wordt weergegeven met y. De aan- of afwezigheid van een residuele tumor na een ingestelde behandeling wordt aangeduid met R en kent volgende gradatiesysteem: Residuele tumorstatus RX R0 R1 R2 Aanwezigheid residuele tumor niet evalueerbaar een residuele tumor Microscopisch residuele tumor Macroscopisch residuele tumor Criteria voor respons De responscriteria (RECIST) omvat een set van gepubliceerde regels die bepalen wanneer tumoren bij kankerpatiënten verbeteren ( "reageren"), hetzelfde blijven ( "stabiliseren"), of verergeren ( "vooruitgang") tijdens de behandeling. Hierbij wordt er een evaluatie gedaan van meetbare (target) niet andere letsels (non-target). Evaluatie van target letsels : Alle meetbare letsels (tot een maximum van 10 letsels) zouden geïdentificeerd moeten worden als target letsels en worden opgenomen en opgemeten in het begin van de behandeling. Meetbare letsels zijn letsels die nauwkeurig gemeten kunnen worden in minstens 1 dimensie, met een langste diameter van 20mm. Bij een spiraal CT-scan moeten letsels 10mm zijn in minstens 1 dimensie. Respons criteria voor Target letsels Complete Respons (CR) Partiële Respons (PR) Progressieve ziekte (PD) Stabiele ziekte (SD) Verdwijning van alle target letsels Minstens 30% verkleining van de totale som van de langste diameter (ld) van de target letsels, met als referentiewaarde de totale som van de initiële ld. Minstens 20% toename van de totale som van de langste diameter (ld) van de target letsels, met als referentie de som van de initiële ld, genoteerd bij de start van de behandeling of het verschijnen van 1 of meer letsels. Noch voldoende respons om zich te kwalificeren als PR, noch voldoende respons om zich te kwalificeren als PD, met als referentie de som van de Versie 1: 30/11/2016 Hfdst. 6 Pagina 3

4 initiële ld van de target letsels. Evaluatie van non-target letsels : Alle letsels die niet beschouwd werden als target letsels bij het begin van de behandeling worden beschouwd als non-target letsels. Zij zouden ook bij het begin van de behandeling moeten genoteerd worden. Metingen zijn niet vereist en deze letsels zouden bij follow-up omschreven moeten worden als aanwezig of afwezig. Complete Respons (CR) Niet-Complete Respons (non CR) Niet-progressieve Ziekte (non-pd) Progressieve Ziekte (PD) Verdwijnen van alle non-target letsels en normalisatie van de tumor marker Persistentie van 1 of meerdere non-target letsels en/of behoud van de verhoogde tumor marker. Het verschijnen van 1 of meerdere nieuwe letsels, onmiskenbare progressie van bestaande non-target letsels Criteria voor toxiciteit NCIC CTI toxiciteitsschaal TOXICITEIT raad 0 raad 1 raad 2 raad 3 raad 4 Hematologie Leucocytose, 10 9 /l >4,0 3,0 3,9 2,0 2,9 1,0-1,9 < 1,0 Neutrofielen 10 9 /l >2,0 1,5 1,9 1,0 1,4 0,5 0,9 < 0,5 Thrombocytose, 10 9 /l Normaal 75,0 NI. 50,0 74,9 25,0 49,9 < 25,0 Hemoglobine, 10 9 /l Normaal 10,0 NI. 8,0 10,0 6,5 7,9 < 6,5 astro-intestinaal Voeding Nausea Neen Voedsel: voldoende Inname gedaald, doch eet nog een inname meer Braken Neen 1/24 uur 2-8 / 24 uur 6 10/24uur < 10/24 uur of IV support Diarree Neen 2-3 > normaal 4-6 > normaal, s nachts lichte 7-9> dag, incontinent, krampen 10> normaal, bloederig, IV support krampen Hepatitisch Billirubine Normaal / < 1,5 x NI. <1,5 3,0 x NI. >3,0 x NI Transaminase Normaal <2,5 x NI. 2,6 5,0 x NI. 5,1 20,0 x NI. >20,0 x NI. Alkalische fosfatasen Normaal < 2,5 x NI. 2,6 5,0 x NI. 5,1 20,0 x NI. >20,0 x NI. Renaal Creatinine Normaal <1,5 x NI. 1,5-3,0 x NI. 3,1-6,0 x NI. >6,0 x NI. 6.3 REFERENTIES (P. Therasse, S. Arbuck, EA. Eisenhauer, et. Al. New uidelines to evaluate the responze to treatment in solid tumors. J NatL Cancer Inst. 2000; 92 (3): ) / Versie 1: 30/11/2016 Hfdst. 6 Pagina 4

5 Sobin LH, Wittekind Ch (eds). TNM Classification of Malignant Tumours, 6th Edition. Wiley, ISBN Versie 1: 30/11/2016 Hfdst. 6 Pagina 5