BOEKENLEEUW EN BOEKENPAUW 2016 INFORMATIE OVER GENOMINEERDEN. Genomineerd voor Boekenleeuw Categorie -6 Victor van Catharina Valckx (Gottmer)

Transcriptie

1 Categorie -6 Victor van Catharina Valckx (Gottmer) Illustraties van Nicolas Hubesch ISBN Categorie +6 Hotel Bonbien van Enne Koens (Luitingh Sijthoff) Illustraties van Katrien Holland ISBN Categorie +9 De tuin van de walvis van Toon Tellegen (Querido) Illustraties van Annemarie van Haeringen ISBN Victor is een fris en ontwapenend verhaal over een kat die vertelt over een paar dagen uit zijn bijzonder interessante leven. Het verhaal over Victor is herkenbaar, grappig én bizar. Humor is zowel in de gebeurtenissen als in de taal en stijl terug te vinden. Er is een eenheid tussen de tekst en illustraties, en de vele subtiele knipoogjes naar de wereld van de volwassenen (vaak een stelletje egoïsten) maken dit vermakelijke prentenboek gelaagd en in zekere zin ook leeftijdloos. Een sprankelend kinderboek voor acht-plussers dat én goed is geschreven én gelaagd is. Het is vrolijk en geestig, maar beklijft ook omdat er psychologische diepgang en veel ontwikkeling in zit. Siri is een meisje dat aan Madelief en Polleke van Guus Kuijer doet denken: eigenwijs en eigenzinnig met een vrolijke, maar ook tobberige inborst. Koens laveert behendig tussen onderkoelde humor en uitbundige gekkigheid en dat maakt Hotel Bonbien tot een heerlijk leesboek waarin niet veel wordt uitgelegd en het verhaal voor zichzelf spreekt. Dat een walvis een tuin met een bankje op zijn rug wil, zodat bezoekers niet meer van zijn rug afglijden, hij heeft de fontein immers al, is praktisch en in het universum van Toon Tellegen volstrekt logisch. Maar zoals het een fabel behoort, krijgt die wens een vervelend staartje. Hoewel aanvankelijk nog blijkt dat de sprinkhaan initiële ongemakken aanpakt (een spiegel, een

2 appelboom,...) wordt walvis al gauw geconfronteerd met het opgeven van zijn eigen ik? Categorie +12 De zee zien van Koos Meinderts (De Fontein) ISBN Als er één wijze les uit deze fabel mag worden gepuurd, is het wel deze: Walvis: "Vind je me veeleisend?" Sprinkhaan: "Nee hoor, wel veelzeggend!". De jury hoort het u in een volgende huiselijke woordenwisseling graag eens over deze boeg gooien. Aan het begin van De zee zien onthult Koos Meinderts meteen nogal droog en hard de afloop ervan: zijn vriend Jan sterft. Het is de verdienste van de schrijver dat de reconstructie die volgt zo meeslepend is. Meinderts zet de vriendschap tussen Kees en Jan op zo n manier neer dat de lezer zich meteen betrokken voelt. Nergens verliest hij zich in sensatie of sentiment. Geen sinecure in een verhaal dat de grote thema s aanraakt liefde, dood, schuld. De taal is filmisch. Sober maar raak. Een boek met veel witruimte, en dus veel denkruimte voor de lezer. Een boek dat niet bang is om vele vragen onbeantwoord te laten. De zee zien zindert nog lang na, als een gebalanceerd, gevoelig verhaal over de schoonheid én de wreedheid van het leven. Categorie prentenboek Mama Medusa met illustraties van Kitty Crowther (De Eenhoorn) In dit boek is Kitty Crowther zowel schrijver als illustrator. Menig ander illustrator waagde zich reeds aan deze dubbel, met wisselend succes. Vaak krijgt de vaardigheid in een van de disciplines de bovenhand. Dat is bij

3 Tekst van Kitty Crowther ISBN Crowther niet het geval: het samengaan lijkt een vanzelfsprekendheid te zijn. Categorie prentenboek Kunst met taart met illustraties van Thé Tjong-Khing (Lannoo) Zonder tekst ISBN Mama Medusa gaat over liefde, loslaten, het zoeken naar een evenwicht, of hoe een ouder zich beschermend opstelt tegenover een kind. Deze bescherming krijgt in het boek een mooie authentieke metafoor. Crowther kan als geen ander zonder ingrijpende stijlwisselingen of vormelijke wendingen in de boekarchitectuur een verhaallijn geloofwaardig in beeld brengen. Haar eenvoudig aandoende techniek beheerst ze volledig, het kleurenpalet is rijk maar eigen. Een boek dat boeit als kijkboek, leesboek of beide samen. Twee van de inzendingen die behoren tot de categorie kunstprentenboeken zijn van de hand van Thé Tjong-Khing: Bosch Het vreemde verhaal van Jeroen, zijn pet, zijn rugzak en de bal en Kunst met taart. Beide hebben een eenvoudige centrale verhaallijn, die Khing maximaal uitbuit om speels, met een knipoog, een gelaagdheid te brengen. Ze geven blijk van technisch meesterschap en een buitengewoon knap evenwicht tussen het narratieve en het puur picturale. Het zijn kijk- en zoekboeken waarin de illustrator moeiteloos in dialoog lijkt te gaan met de beeldtaal van de inspirerende kunstenaars. Khing maakt zich de taal van een kunstenaar eigen en vertaalt en integreert naadloos zijn eigen hand. De keuze om Kunst met taart te nomineren, is te zoeken in de dynamiek van de verhaallijn doorheen het boek, die de kwaliteiten van Khing als verteller toont. Je kan je ogen uitkijken op het gevarieerde kleurenpalet en de sterke, fantasievolle composities. Dit boek wordt gesmaakt door zowel kinderen van een brede leeftijdsgroep als volwassenen.

4 Thé Tjong Khing lijkt zich met een onverwoestbare jongensachtige branie te hebben geamuseerd. Categorie geïllustreerd kinderboek Ik zie jou, zie jij mij? met illustraties van Alain Verster (De Eenhoorn) Tekst van Siska Goeminne ISBN Categorie geïllustreerd kinderboek Hoe Tortot zijn vissenhart verloor met illustraties van Ludwig Volbeda (Querido) Tekst van Benny Lindelauf ISBN In het werk van Alain Verster speelt realisme weer mee in een beeldcreatie, met experimentele grafiek en collage, zowel analoog als digitaal, als tools. Ik zie jou, zie jij mij is een onlosmakelijk geheel: de prenten gaan in dialoog met de tekst. Ze ademen een melancholie als equivalent voor de verhaallijn met complexe, bijna abstracte thema s zoals eenzaamheid, toenadering en onuitgesproken dromen en verlangens. Het is een rijk, indringend boek met hier en daar visuele grapjes. Verster slaagt erin om elke spread kwaliteit mee te geven, er is nergens een moment van verzwakking. Dit boek zorgde bij de jury voor een boeiende dialoog over de omschrijving geïllustreerd boek versus prentenboek, of hoe tekst en beeld de ruimte die ze elkaar laten ongegeneerd kunnen invullen. De auteur Benny Lindelauf analyseert zin en (vooral) onzin van erbarmelijke tijden in een rijk taalgebruik dat meeslepend werkt vanaf de eerste pagina. Wat een uitdaging voor de illustrator. In fijne pentekeningen met een realistische ondertoon en geïnspireerd door de 19 de -eeuwse prentkunst weet Volbeda net als de schrijver een onderliggende laag ter ontdekking

5 aan te bieden. Het gebrek aan kleur als vorm van communicatie onderstreept de nuchtere toon van de tekst. Je kan verdwalen in de illustraties, de details lijken oneindig. De stijl, die probleemloos aansluiting vindt bij strip, graphic novel of cartoons functioneert perfect. Net als de tekst staan de illustraties garant voor een verlangen te herlezen. Je ontdekt dan telkens wat nieuws, in woord en/of beeld, om van te genieten. Een debuut om u tegen te zeggen.