Het vermoeden dat de intestinale

Transcriptie

1 Wat is de relevantie van pre- en probiotica? Shutterstock DARMGEZONDHEID De darmmicrobiota van de mens is een populair thema. Terecht aangezien het de gezondheid kan bevorderen maar ook schaden. Hoe belangrijk is een evenwichtige intestinale microbiota en hoe kan ze worden bijgestuurd? Het vermoeden dat de intestinale microbiota belangrijk is voor onze gezondheid is al meer dan een eeuw oud. De bewijslast is in het laatste decennium echter sterk toegenomen. Dat is deels te danken aan de opkomst van onder meer nieuwe, performante metagenomicatechnieken die ons in staat stellen om microbiële ecosystemen beter te doorgronden (1). Deze bevindingen zijn niet verwonderlijk. De eencellige micro-organismen die in ons verteringsstelsel leven, zijn tien maal talrijker dan onze eigen lichaamscellen en vertonen een enorme biodiversiteit met een dito genetisch repertoire. Terwijl de microbiële aantallen in de maag nog eerder beperkt zijn (10 2 tot 10 4 cellen per ml maaginhoud), kunnen ze verderop in het spijsverteringskanaal variëren van maar liefst (in de dunne darm) tot meer dan cellen per ml luminale inhoud (in de dikke darm of het colon). Wetenschappers beschouwen de darmmicrobiota daarom vaak als een extra orgaan met niet te verwaarlozen PROF. DR. IR. F. LEROY ONDERZOEKSGROEP INDUSTRIËLE MICROBIOLOGIE EN VOEDINGS BIOTECHNOLOGIE, FACULTEIT WETENSCHAPPEN EN BIO-INGENIEURSWETENSCHAPPEN, VRIJE UNIVERSITEIT BRUSSEL effecten op de menselijke metabolische activiteit, op de werking van het immuunsysteem en mogelijk zelfs op cognitieve functies die zich afspelen in de hersenen. Men zou de mens nog het best kunnen definiëren als een wandelend ecosysteem waarbij de humane cellen (10 % van het totaal) en de microbiële cellen (90 % van het totaal) in een hechte symbiose leven. DE DARMMICROBIOTA IS BELANGRIJK Talrijke morfologische, intestinale, hepatische, vasculaire, hormonale, immunitaire, nutritionele en metabolische veranderingen die optreden in kiemvrije proefdieren tonen duidelijk aan hoe betekenisvol de darmmicrobiota wel is voor ons lichaam (2). Deze invloed kan zowel schadelijk als gezondheidsbevorderend zijn. Vandaar het belang van een gebalanceerde microbiota. Schadelijke microbiële processen worden meestal toegeschreven aan een overwegend proteolytische activiteit (meestal op het einde van het darmkanaal), die gepaard gaat met de vorming van onder meer ammoniak, amines, indolen, fenolen, thiolen en sulfiden door aminozuurafbraak. Het microbiële metabolisme van niet-verteerbare koolhydraten wordt eerder als gunstig beschouwd (vooral aan het begin van de dikke darm), KORT De intestinale microbiota is belangrijk voor onze gezondheid. Haar invloed kan zowel schadelijk (bv. door proteolytische activiteit) als gezondheidsbevorderend zijn (bv. door afbraak van niet-verteerbare koolhydraten). De darmmicrobiota is zeer divers en complex. De soortdiversiteit verschilt sterk van persoon tot persoon en de samenstelling en de activiteit van de darmmicrobiota worden beïnvloed door een brede waaier aan factoren (bv. leeftijd, hygiëne, antibioticagebruik, keizersnede, flesvoeding bij pasgeborenen, intiem sociaal contact, medicatie, lichaamsgewicht, voeding). Er zijn aanwijzingen dat een energierijke, obesogene voeding die tevens arm is aan niet-verteerbare koolhydraten tot microbiële verschuivingen en ongewenste microbiële metabolische activiteiten leidt. Veranderingen in voedingspatronen kunnen zelfs op relatief korte termijn determinerend zijn. Seizoenswisselingen in de voeding kunnen bijvoorbeeld leiden tot duidelijk meetbare microbiële verschuivingen. Ongewenste microbiële verschuivingen vertonen associaties met bepaalde ziektebeelden zoals allergieën en darmaandoeningen, maar ook met zwaarlijvigheid en bepaalde verstoorde hersenfuncties. Het is echter nog te vroeg om definitieve en eenduidige, causale verbanden te leggen. Een verstoorde darmmicrobiota kan zorgwekkend zijn, maar is niet noodzakelijk irreversibel. Het kan worden bijgestuurd via een prebiotische en/of een probiotische piste. De effecten zijn meestal persoonsafhankelijk. Elke casus vergt een holistische visie, waarbij voeding, medicatie en levenswijze zo goed mogelijk op elkaar moeten worden afgestemd. Nutrinews

2 waarbij zowel de bekomen ph-daling als de vorming van organische zuren de gastheer ten goede komen. Bijzondere aandacht hierbij gaat naar de productie van boterzuur, dat mogelijk darmepitheelversterkende, anti-inflammatoire en kankerwerende eigenschappen heeft, ter preventie van in het bijzonder colonkankervorming (3). Ook bacterieel propionzuur draagt mogelijk bij tot de gezondheid, waarschijnlijk via zijn rol in een gezond vetmetabolisme en het behoud van een correct lichaamsgewicht (bv. via remming van de lipogenese en het opwekken van verzadiging) (4). Men begint nog maar pas inzicht te krijgen in de werkelijke biodiversiteit van de darmmicrobiota. Het is te vroeg om definitieve en eenduidige, causale verbanden te leggen tussen haar samenstelling en werking geleid tot een verlies aan microbiële biodiversiteit in ons dagelijks leven, en dit tot op het niveau van de menselijke darm (7). Overmatige hygiëne, antibioticagebruik, chlorering van drinkwater en de onderdrukking van de levensmiddelenmicrobiota hebben hier mogelijk toe bijgedragen. Ook de toepassing van keizersnedes en het gebruik van flesvoeding bij pasgeborenen lijken van belang. De moeder en het zoogproces spelen een niet te verwaarlozen rol in het doorgeven en het bevorderen van een gewenste bifidobacteriële populatie in de babydarm (8,9). Verder draagt intiem sociaal contact waarschijnlijk bij tot de opbouw van biodiversiteit (10). Behalve levenswijze spelen ook leeftijd, geslacht, genetica, etnische origine, gezondheidstoestand, medicatie, lichaamsgewicht en uiteraard ook voeding een In plaats van de aandacht exclusief te richten op een beperkte groep microbiële spelers, zoals melkzuurbacteriën en bifidobacteriën, is het wenselijker om de darmmicrobiota meer holistisch te benaderen. enerzijds en de menselijke gezondheid anderzijds. De complexiteit hiervan is overweldigend. Tot op heden zijn maar liefst meer dan duizend verschillende soorten micro-organismen geïdentificeerd (1). Vaak is het nog volledig gissen naar hun bijdrage aan het darmecosysteem, vooral wat betreft de subdominante fracties (5). Onderzoek naar de rol van Archaea in de menselijke darm heeft bijvoorbeeld nog veel geheimen prijs te geven (6). VARIABILITEIT VAN DE DARMMICROBIOTA De menselijke darmmicrobiota ontwikkelt zich vanaf de geboorte, tijdens een snel kolonisatieproces. De biodiversiteit neemt vervolgens toe in de eerste levensjaren om ten slotte op bejaarde leeftijd weer aan rijkdom te verliezen. De soortdiversiteit verschilt sterk van persoon tot persoon. De samenstelling en de activiteit van de darmmicrobiota worden beïnvloed door een brede waaier aan factoren, waarvan sommige mogelijk ook ongunstige effecten hebben op de gezondheid. De hygiënehypothese, hoewel controversieel, stelt dat overmatige sanering heeft belangrijke rol in de ontwikkeling van specifieke microbiële gemeenschappen in het spijsverteringskanaal (11,12). Er zijn aanwijzingen dat een energierijke, obesogene voeding die tevens arm is aan niet-verteerbare koolhydraten tot microbiële verschuivingen en ongewenste microbiële metabolische activiteiten leidt (13). Veranderingen in voedingspatronen kunnen zelfs op relatief korte termijn determinerend zijn (14). Seizoenswisselingen in de voeding kunnen bijvoorbeeld leiden tot duidelijk meetbare microbiële verschuivingen (15). Op langere termijn kan mogelijk zelfs gesteld worden dat de microbiota van onze voorouders die leefden als jager-verzamelaars in belangrijke mate evolueerde tijdens de Neolithische overschakeling op landbouw, gevolgd door een verdere en zeer recente verschuiving geïnduceerd door de westerse levenswijze (16). DYSBIOSE EN MOGELIJKE STOORNISSEN In sommige gevallen vertonen microbiële verschuivingen en dysbiosis (microbieel onevenwicht) associaties met bepaalde ziektebeelden zoals het optreden van aller- gieën, chronische inflammatoire darmaandoeningen en colorectale kanker (17). Zelfs zwaarlijvigheid en bepaalde verstoorde hersenfuncties lijken hiermee gecorreleerd. Een verstoorde darmmicrobiota zou het risico op obesitas verhogen (18,19). Een andere recente onderzoekspiste focust op het belang van de darm-hersenenas en de rol van de darmmicrobiota in bepaalde neurologische en psychiatrische aandoeningen zoals autisme (10,20). De eigenlijke causaliteit van deze intrigerende associaties moet echter nog worden bevestigd. Hoewel sommige dierproeven een zekere vorm van oorzaak-gevolg laten zien, is dit in het geval van menselijke subjecten nog grotendeels speculatief. Aangezien de darmmicrobiota nauw verbonden is met de darmmucosa en het geassocieerde lymfoïde systeem, is het plausibel dat effecten op het immuunsysteem een rol spelen in deze observaties, in het bijzonder op pathologieën die een inflammatoire origine hebben of waarbij de oorzaak een falende darmbarrière is. Ongewenste verschuivingen in de darmmicrobiota kunnen zorgwekkend zijn, maar niet noodzakelijk irreversibel. De strategieën om een verstoorde darmmicrobiota bij te sturen zijn tweeledig. Een eerste strategie bestaat erin de darminhoud te modificeren met substraten die de groei stimuleren van gewenste micro-organismen (prebiotische piste). Een tweede strategie introduceert rechtstreeks gewenste microorganismen in de darmholte, meestal na orale consumptie (probiotische piste) maar bijvoorbeeld ook via fecale transplantatie. Een combinatie van beide strategieën (prebiotische plus probiotische piste) wordt de synbiotische piste genoemd. PREBIOTICA: GEZONDHEIDS BEVORDERENDE VOEDINGS VEZELS Prebiotica zijn componenten van voornamelijk koolhydraatoorsprong die resistent zijn tegen maagzuur, verteringsenzymen en gastro-intestinale opname. Zij worden gefermenteerd door de microbiota in voornamelijk de dikke darm. Zij vormen een speciale categorie van voedingsvezels aangezien ze selectief bepaalde groepen van nuttige darmbacteriën stimuleren. Zo kunnen ze bijdragen tot een goede gezondheid. Inulinetype fructanen (ITF) zijn prebiotische vezels waarnaar nogal wat onderzoek is gevoerd (21,22). Ze zitten van nature onder meer in bananen, cicho- 4 Nutrinews

3 Men zou de mens kunnen definiëren als een wandelend ecosysteem waarbij de humane cellen 10 % van het totaal en de microbiële cellen 90 % van het totaal in een hechte symbiose leven. reiwortels en gewassen van de uienfamilie maar ze kunnen ook als functionele componenten aan allerlei levensmiddelen worden toegevoegd. Arabinoxylaan-oligosachariden (AXOS), van nature aanwezig in graanproducten, lijken ook veelbelovend. Hun status als prebioticum is echter nog niet helemaal geformaliseerd (23). Prebiotica wordenonder meer toegevoegd aan koekjes, brood en andere graanproducten, maar ook aan yoghurt, ijs, broodbeleg en dranken. Desgevallend moet dit duidelijk op het etiket worden vermeld. Verder is bekend dat de vele oligosacchariden in moedermelk helpen selecteren richting een gunstige intestinale microbiota. WERKING PREBIOTICA In de darm bevorderen prebiotische vezels de groei van bifidobacteriën (bifidogeen effect). Bifidobacteriën produceren organische zuren, in het bijzonder melkzuur en azijnzuur, die op hun beurt de groei en het metabolisme van boterzuurproducerende darmbacteriën stimuleren (butyrogeeneffect). Deze laatste bacteriële groep bestaat vooral uit bacteriën van de clostridiale clusters IV (o.a. Faecalibacterium prausnitzii en Butyricicoccus pullicaecorum) en XIVa (o.a. Anaerostipes spp., Eubacterium spp. en Roseburia spp.). De interacties tussen bifidobacteriën en boterzuurproducerende micro-organismen zijn onderhevig aan zogenaamde cross-feedingpatronen (24,25). De mate waarin de verschillende prebiotische substraten kunnen worden gedegradeerd door intestinale bacteriën varieert zowel op inter- als op intraspeciësniveau (21,23,26). Ook andere potentiële gezondheidsbevorderende activiteiten zoals de productie van geconjugeerde vetzuren (met mogelijk kankerwerende en gewichtsverlagende effecten) door bifidobacteriën verschillen per bacteriële stam (27). GEZONDHEIDSCLAIMS PREBIOTICA De "European Food Safety Authority" (EFSA) heeft beweringen goedgekeurd die stellen dat de consumptie van resistent zetmeel en van arabinoxylanen de glycemische respons verbetert. Onlangs heeft EFSA ook de gezondheidsclaim die zegt dat inuline uit cichorei de ontlastingsfrequentie verbetert, bevestigd. Een recente meta-analyse heeft aangetoond dat de inname van inuline zorgt voor een significante verbetering van de stoelgangfrequentie, -consistentie en -hardheid, maar niet van intestinale ongemakken en pijn (28). Verder lijken prebiotica ook significant bij te dragen tot de bestrijding van hepatische encefalopathie, een storing van het centrale zenuwweefsel bij onvoldoende leveractiviteit veroorzaakt door bacteriële metabolieten (29). Beweringen over gunstige effecten op in vivo-cholesterolniveaus en de immunomodulatie en over potentiële bestrijdingseffecten van colonkanker zijn voorlopig nog te weinig substantieel. Bovendien mag men niet overdrijven met het gebruik van prebiotica. EFSA raadt 12 g inuline per dag aan om gezondheidseffecten te bekomen. Grote hoeveelheden (vanaf 20 tot 30 g per dag) kunnen bijwerkingen geven, zoals flatulentie, een opgeblazen gevoel en buikkrampen. De inname van prebiotica gaat namelijk gepaard met de microbiële productie van koolstofdioxide en waterstofgas. PROBIOTICA: MICRO- ORGANISMEN VOOR EEN BETERE DARMMICROBIOTA Probiotica zijn levende microbiële voedingssupplementen die toegediend in voldoende grote aantallen gezondheidsbevorderende effecten voor de gastheer kunnen teweegbrengen, bijvoorbeeld door hun werking in het gastro-intestinale kanaal, in de mondholte of in het urogenitaal stelsel. Deze definitie is echter twijfelachtig omdat de standpunten over wat als probiotisch kan worden beschouwd vaak uiteenlopen. Er zou ook onderscheid kunnen worden gemaakt tussen de algemene term probiotica en de benaming levende culturen (bv. die in yoghurt die niet noodzakelijk probiotisch zijn), tussen probiotica in voedingsmiddelen en als geneesmiddelen (die eerder als biotherapeutica moeten worden bestempeld) en tussen probiotica met of zonder specifieke gezondheidsbeweringen (30). In het algemeen wordt er in de voeding en in voedingssupplementen gebruikgemaakt van geselecteerde probiotische melkzuurbacteriën (in het bijzonder lactobacillen) of bifidobacteriën. In meer farmaceutisch gerichte preparaten worden soms ook andere micro-organismen gebruikt. WERKING PROBIOTICA Er zijn behoorlijk wat aanwijzingen dat het gebruik van probiotica symptomen van lactose-intolerantie, pouchitis en antibioticageassocieerde diarree (vooral bij kinderen) kan verlichten. Beweringen die stellen dat probiotica een rol kunnen spelen in de stabilisatie van de cholesterolniveaus en in de preventie en de behandeling van chronische darmaandoeningen, kanker, eczema en allergieën zijn potentieel bijzonder interessant maar helaas nog onvoldoende aangetoond (31,32). Op basis van systematische reviews en meta-analyses valt de bewijslast vaak nog te mager uit (33). Sommige studies wijzen ook weliswaar preliminair in de richting van psychobiotica of microbiële interventies waarmee bepaalde psychiatrische ziektebeelden (bv. depressies, het chronischvermoeidheidssyndroom) zouden kunnen worden aangepakt (20). GEZONDHEIDSCLAIMS PROBIOTICA Het spectrum en de mate van werkzaamheid van probiotica blijven onderwerp van discussie. EFSA is bikkelhard in het verwerpen van probiotische beweringen voor levensmiddelen. Momenteel is er in de Europese Unie geen enkele probiotische gezondheidsclaim toegestaan op voedingsmiddelen. De gezondheidsclaim dat levende yoghurtbacteriën de lactosevertering kunnen verbeteren is wel goedgekeurd. Zogenaamde probiotica werden vroeger te pas en te onpas toegevoegd aan allerlei levensmiddelen zonder enig wetenschappelijk bewijs (34). De achterliggende rationale was vaak slechts gebaseerd op preliminaire in vitro-experimenten zonder bevestiging van de eigenlijke gezond- Nutrinews

4 heidseffecten in vivo (35). Bovendien werden probiotica vaak verward met bioprotectieve culturen, die erop gericht zijn om voedsel pathogenen in levensmiddelen te elimineren. Het feit dat de probiotische werking vaak stamafhankelijk is, werd eveneens door veel producenten verwaarloosd, zeker met betrekking tot immunologische effecten. De selectie naar probiotische culturen gebeurde met andere woorden soms veel te onzorgvuldig (31). Dergelijke misbruiken hebben ten onrechte de geloofwaardigheid van het concept ondergraven, en dit zowel voor wat betreft de perceptie van het brede publiek als van de bevoegde gezondheidsinstanties. CONCLUSIES EN PERSPECTIEVEN De aard van de microbiële gemeenschap in onze darm is belangrijk voor ons welzijn. Doorgaans wordt ze onderverdeeld in zogenaamd goede en slechte bacteriën, ook door professionelen in de gezondheidszorg. Een dergelijke eenvoudige conceptuele indeling is echter te reductionistisch. Uit recente wetenschappelijke bevindingen blijkt dat de darm als microbieel ecosysteem buitengewoon complex is. In plaats van de aandacht exclusief te richten op een beperkte groep microbiële spelers (vooral melkzuurbacteriën en bifidobacteriën) is het wenselijker om de darmmicrobiota meer holistisch te benaderen. Melkzuurbacteriën en bifidobacteriën worden doorgaans ook nog als monolithische entiteiten beschouwd, terwijl de speciesen zelfs stamafhankelijkheid van groot belang kunnen zijn en dat er zich binnen deze groepen ook een belangrijke metabolische heterogeniteit kan aftekenen. Hoewel probiotische en prebiotische ingrepen effectief kunnen helpen om de samenstelling van de darmmicrobiota van sommige individuen te verbeteren, zal een aanpak met functionele voedingsmiddelen niet altijd succesvol zijn. De effecten zijn meestal persoonsafhankelijk en kunnen dus variëren per subjectcategorie. Mensen met een min of meer evenwichtige darmmicrobiota zullen vermoedelijk minder baat ondervinden dan personen met een sterk ontregelde darmhomeostase, bijvoorbeeld na een antibioticakuur of sommige jonge kinderen, bejaarden of patiënten met intestinale aandoeningen. Elke casus vergt een holistische visie, waarbij voeding, medicatie en levenswijze zo goed mogelijk op elkaar moeten worden afgestemd. Nieuwe generaties functionele vezels en bacteriën zullen de kans op succes mogelijk verder kunnen vergroten, bijvoorbeeld door engineering van de prebiotische slagkracht of door minder gekende maar evengoed cruciale darmbacteriën in te schakelen (bv. Akkermansia muciniphila of bepaalde leden van de clostridiale clusters IV en XIVa). Deze laatste innovatieve piste stuit echter nog op een aantal wettelijke, technologische en praktische moeilijk heden. Ten slotte mag men niet uit het oog verliezen dat welvaartsziekten over het algemeen multipele oorzaken hebben. De darmgezondheid is niet allesverklarend en het gebruik van pro- en prebiotica zal in principe altijd maar een deel van de oplossing kunnen bieden. MEER LEZEN > T. Van de Wiele. De microbiële wereld in het darmkanaal. Sleutel tot gezondheid. Nutrinews nr. 4, december 2014 BELANGENCONFLICT Geen Gratis NICE-nieuwsbrief Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief. Blijf op de hoogte van alle laatste nieuwtjes op de NICE-site. Voeding en gezondheid wetenschappelijk bekeken Q&A s rond diverse thema s Praktische tips en toepassingen Brochures Recepten Surf naar en schrijf u vandaag nog in 6 Nutrinews

5 Literatuur 1. Rajilić-Stojanović M, de Vos WM. The first 1000 cultured species of the human gastrointestinal microbiota. FEMS Microbiol Rev 2014; 38: Evans JM, Morris LS, Marchesi JR. The gut microbiome: the role of a virtual organ in the endocrinology of the host. J Endocrinol 2013; 218:R Leonel AJ, Alvarez-Leite JI. Butyrate: Implications for intestinal function. Curr Opin Clin Nutr Metab Care 2012; 15: Arora T, Sharma R, Frost G. Propionate. Anti-obesity and satiety enhancing factor? Appetite 2011; 56: Norman JM, Handley SA, Virgin HW. Kingdom-agnostic metagenomics and the importance of complete characterization of enteric microbial communities. Gastroenterol 2014; 146: Gaci N, Borrel G, Tottey W, O Toole PW, Brugère J-F. Archaea and the human gut: new beginning of an old story. World J Gastroenterol 2014; 20: Petrol EO, Claud EC, Gloor GB, Allen-Vercoe EA. Microbial ecosystems therapeutics: a new paradigm in medicine. Ben Microbes 2013; 4: Turroni F, Peano C, Pass DA, Foroni E, Severgnini M, Claesson MJ et al. Diversity of bifidobacteria within the infant gut microbiota. PLoS ONE 2012; 7:e Fernández L, Langa S, Martín V, Maldonado A, Jiménez E, Martín R, Rodríguez JM. The human milk microbiota: origin and potential roles in health and disease. Pharmacol Res 2013; 69: Montiel-Castro A, Gonzáles-Cervantes RM, Bravo-Ruiseco G, Pacheco-López G. The microbiota-gut-brain axis: neurobehavioral correlates, health and sociality. Front Integr Neurosci 2013; 7:article Goodrich JK, Waters JL, Poole AC, Sutter JL, Koren O, Blekhman R et al. Human genetics shape the gut microbiome. Cell 2014; 159: Ursell LK, Haiser HJ, Van Treuren W, Garg N, Reddivari L, Vanamala J et al. The intestinal metabolome: an intersection between microbiota and host. Gastroenterol 2014; 146: Wu GD, Chen J, Hoffmann C, Bittinger K, Chen YY, Keilbaugh SA et al. Linking long-term dietary patterns with gut microbial enterotypes. Science 2011; 334: David LA, Maurice CF, Carmody RN, Gootenberg DB, Button JE, Wolfe BE et al. Diet rapidly and reproducibly alters the human gut microbiome. Nature 2014; 505: Davenport ER, Mizrahi-Man O, Michelini K, Barreiro LB, Ober C, Gilad Y. Seasonal variation in human gut microbiome composition. PLoS ONE 2014; 9:e Quercia S, Candela M, Giuliani C, Turroni S, Luiselli D, Rampelli et al. From lifetime to evolution: timescales of human gut microbiota adaptation. Front Microbiol 2014; 6:article Rajilić-Stojanović M. Function of the microbiota. Best Pract Res Clin Gastroenterol 2013; 27: Luoto R, Collado MC, Salminen S, Isolauri E. Reshaping the gut microbiota at an early age: functional impact on obesity risk? Ann Nutr Metab 2013; 63: Ridaura VK, Faith JJ, Rey FE, Cheng J, Duncan AE, Kau AL et al. Gut microbiota from twins discordant for obesity modulate metabolism in mice. Science 2013; 341: Dinan TG, Stanton C, Cryan JF. Psychobiotics: a novel class of psychotropic. Biol Psychiatry 2013; 74: Falony G, Lazidou K, Verschaeren A, Weckx S, Maes D, De Vuyst L. In vitro kinetic analysis of fermentation of prebiotic inulin-type fructans by Bifidobacterium species reveals four different phenotypes. Appl Environ Microbiol 2009; 75: De Preter V, Falony G, Windey K, Hamer HM, De Vuyst L, Verbeke K. The prebiotic, oligofructose-enriched inulin modulates the faecal metabolite profile: An in vitro analysis. Mol Nutr Food Res 2010; 54: Rivière A, Moens F, Selak M, Maes D, Weckx S, De Vuyst L. The ability of bifidobacteria to degrade arabinoxylan oligosaccharide constituents and derived oligosaccharides is strain dependent. Appl Environ Microbiol 2014; 80: De Vuyst L, Leroy F. Cross-feeding between bifidobacteria and butyrate-producing colon bacteria explains bifdobacterial competitiveness, butyrate production, and gas production. Int J Food Microbiol 2011; 149: De Vuyst L, Moens F, Selak M, Rivière A, Leroy F. Growth and physiology of bifidobacteria. J Appl Microbiol 2014; 116: Van der Meulen R, Makras L, Verbrugghe K, Adriany T, De Vuyst L. In vitro kinetic analysis of oligofructose consumption by Bacteroides and Bifidobacterium spp. indicates different degradation mechanisms. Appl Environ Microbiol 2006; 72: Gorissen L, De Vuyst L, Raes K, De Smet S, Leroy F. Conjugated linoleic and linolenic acid production kinetics by bifidobacteria differ among strains. Int J Food Microbiol 2012; 155: Collado Yurrita L, San Mauro Martín I, Ciudad-Cabañas MJ, Calle-Purón ME, Hernández Cabria M. Effectiveness of inulin intake on indicators of chronic constipation; a meta-analysis of controlled randomized clinical trials. Nutr Hosp 2014; 30: Shukla S, Shukla A, Mehboob S, Guha S. Meta-analysis: the effects of gut flora modulation using prebiotics, probiotics and synbiotics on minimal hepatic encephalopathy. Aliment Pharmacol Ther 2011; 33: Hill C, Guarner F, Reid G, Gibson GR, Merenstein DJ, Pot B, Morelli L, Canani RB, Flint HJ, Salminen S, Calder PC, Sanders ME. Expert consensus document. The International Scientific Association for Probiotics and Prebiotics consensus statement on the scope and appropriate use of the term probiotic. Nat Rev Gastroenterol Hepatol 2014; 11: Salminen S, Gueimonde M. Human studies on probiotics: what is scientifically proven? J Food Sci 2004; 69:M137-M Tojo R, Súarez A, Clemente MG, de los Reyes-Gavilán CG, Margolles A, Gueimonde et al. Intestinal microbiota in health and disease: role of bidifobacteria in gut homeostasis. World J Gastroenterol 2014; 20: Boyle RJ, Bath-Hextall FJ, Leonardi-Bee J, Murrell DF, Tang MLK. Probiotics for the treatment of eczema: a systematic review. Clin Exp Allergy 2009; 39: De Vuyst L, Falony G, Leroy F. Probiotics in fermented sausages. Meat Sci 2008; 80: Leroy F, De Vuyst L. Fermented food in the context of a healthy diet: how to produce novel functional foods? Curr Opin Clin Nutr 2014; 17: Nutrinews