mevrouw M. Horselenberg, burgemeester/voorzitter;

Transcriptie

1 /CD, Raad van Lelystad ( 3 T 2009 N 690 NOTULEN van de openbare vergadering van de raad van de gemeente Lelystad, gehouden op dinsdag 15 september 2009 te uur in het Provinciehuis van de provincie Flevoland te Lelystad. Aanwezig zijn: mevrouw M. Horselenberg, burgemeester/voorzitter; mevrouw J. d Arnaud-Appelo (PvdA), de heren P.L.WJ. Baaten (InwonersPartij), J. van de Beek (PvdA), B. Belhaj (PvdA), D.W Bussink (CDA), L.J.J. Caniels (CDA), H. Doornbos (PvdA), M. El Mhassani (PvdA), W J. Erica (Leefbaar Lelystad), S.G.J. van Erk (VVD), H.W. Gerritzen (VVD), P.C.W. Hamstra (VVD), E. van der Herberg (PvdA), J.M. van den Heuvel (SP), C.J.J. Homan (StadsPartij), Z.J. van der Houwen (PvdA), de heren W. Jansen (InwonersPartij), S.J. Kok (GroenLinks), mevrouw L.A. Kreuger-Sietses (GroenLinks), mevrouw F. Linde (SP), de heren E.H.G. Marseille (VVD), A.M. Meijering (PvdA), mevrouw E.W. Middelkoop-Ferron (PvdA), de heer S.W. Ongering (InwonersPartij), mevrouw J. Rommy- Agata (PvdA), mevrouw A.F.M. van Rijnsoever (InwonersPartij), de heren B. Siepel (Christenunie), H.P. Soomers (PvdA), C. van Veluwen (ChristenUnie), mevrouw C.P.M. de Waal (SP), mevrouw E. van Wageningen (Christenunie), de heren P.H. Walraven (SP) en W.B. Zweers (Leefbaar Lelystad), leden van de raad; alsmede de heren J.A. Fackeldey, W. de Jager, A. Kok, J. Lodders en mevrouw J. Nuijt-Verschoor, wethouders; en de heren T.J. Caldenhoven, plaatsvervangend gemeentesecretaris, en H. Riepma, adjunct-griffier. Afwezig zijn: de heer C.E. Braaf (CDA), mevrouw M. Jacobs-Haagen (VVD), leden van de raad; en de heren D.J. Willems, gemeentesecretaris, en J. Woltjer, griffier.

2 2009 N 691 Agenda 1 Spreekrecht N Opening N Mondelinge vragen N Vaststelling agenda N Ingekomen stukken N Mededelingen N Voorbereidingsbesluit uitbreiding Zorgboerderij De Zon N 699 7a Wijziging begroting 2009 t.b.v. subsidie volkstuinverenigingen N Interpellatie over de situatie Stavorenstraat Lelystad-Haven N Kustvisie Lelystad (eerste termijn) N Financiering Antillianenbeleid 2009 N Kadernota inhuur personeel 2009 N Initiatiefvoorstel inzake kamerverhuurpanden N Interpellatie IP inzake bestemmingsplan Maerlant - - Doorgeschoven naar de volgende vergadering 1. Gelegenheid gebruik te maken van het spreekrecht De voorzitter: Dames en heren, hartelijk welkom. Er hebben zich drie insprekers gemeld. Ik geef als eerste de heer Voigt het woord. De heer Voigt: Geacht college en raad. Afgelopen zaterdag, 12 september, was het Monumentendag, onder andere op het Werkeiland Lelystad. Het organisatiecomité ontving daarvoor zelfs een Rabo-vastgoedprijs. Ik heb daar bij mijn expo 750 bezoekers mogen ontvangen, waaronder de wethouder van cultuur, de heer Fackeldey. Slechts één raadslid heeft ook van een en ander kennisgenomen. Maar u krijgt alsnog de mogelijkheid dit op 31 oktober tijdens de viering 60 jaar Werkeiland te doen. Enkele opmerkingen van bezoekers, ook van buiten Lelystad, wil ik u echter niet onthouden en onder uw aandacht brengen. - Waar is de kantine gebleven? Het Werkeiland is nu niet meer compleet. Dat is ontzettend lange jammer. - Het Werkeiland heeft geen behoefte aan hoogbouw; dat is cultuurvernietiging. - Geen hoogbouw op het Werkeiland. - Fijn, dat dit cultuurerfgoed bewaard is gebleven. En nu niet meer aan knoeien. - Het Werkeiland is het enige, oudste erfgoed in de hele provincie (maar die deskundige wist niet dat Schokland ook in de provincie Flevoland ligt) en dat gaat men verkwanselen. - De originaliteit van het Werkeiland dient voor altijd behouden te worden; dit is een Unesco-kwaliteit. Dit is gememoreerd door iemand van Monumentenzorg zelf. - Unieke expositie. Dit zou behouden moeten blijven als permanente expo op het Werkeiland. - Kantine dient weer teruggeplaatst te worden. Originaliteit van het Werkeiland komt dit ten goede. Het is uniek in de wereld. Bezoekers wilden dan ook, en ook bedrijven, gaarne hun bijdrage leveren aan het openhouden van het middenterrein, maar waar kunnen ze hun donatie kwijt? Daar moest ik het antwoord op schuldig blijven, want die stichting is er nog niet. Tevens heb ik de wethouder van cultuur toegezegd - en ook op Monumentendag heb ik dat gezegd - dat indien hij erin slaagt het middenterrein onbebouwd te laten en een infocentrum realiseert, ik genegen ben mijn gehele collectie in bruikleen te geven

3 2009 N 692 voor deze ruimte. Bij dezen herhaal ik nog een keer dit aanbod, daar na Monumentendag zich velen betrokken voelen, ook de nieuwe bewoners van het Werkeiland, met de historie van het Werkeiland. Ik dank u wel. De voorzitter: Dank u wel. Volgens mij vergt dit geen reactie. Dat is het geval. Vervolgens is het woord aan de heer Veenenga Kingma, over de kustvisie. De heer Veenenga Kingma: Mevrouw de voorzitter. Misschien zou het mogelijk zijn om wat aantekeningen die ik in 15-voud beschikbaar heb, te verdelen onder de fracties en uiteraard de wethouder, de voorzitter en de griffier. De voorzitter: De bode komt naar u toe en zal het verspreiden. De heer Veenenga Kingma: Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Gisteravond door een toeval was ik in het Nieuw Land Erfgoed, alwaar wethouder Fackeldey een fantastisch verhaal hield over de kustontwikkeling. Een compliment waard. Wel was ik zeer verrast door wat er gepresenteerd werd. Gelukkig merendeels heel positief verrast. Er is naar mijn mening geen rekening gehouden met eerder bekend geworden bezwaren en ideeën van overheidsinstanties en van inwoners van Lelystad. Mijn buurvrouw, mevrouw Van der Hoek, gaat daar straks nog even nader op in. Zij heeft zich ook aangemeld als inspreker. Natuurlijk ben ik heel blij dat ik nu het vijf voor twaalf is in mijn beleving, en u om twaalf uur een belangrijk besluit gaat nemen, nog de gelegenheid heb om mijn visie naar voren te brengen. Ik spreek hier uiteraard alleen maar namens mijzelf en een beperkt aantal mensen die ik tussen gisteravond laat en na mijn werk vandaag heb kunnen spreken, de bewoners die allemaal het gevoel hadden zich niet vertegenwoordigd te voelen bij het vooroverleg dat in alle mogelijke stadia kennelijk heeft plaatsgevonden rondom de ontwikkeling van deze kustvisie. Welnu, er ligt bij u, raad, een besluit voor. Een voorgenomen besluit dat bestaat uit 9 punten, heb ik begrepen uit het webdocument. Ik denk niet dat de tijd het toelaat dat ik al die 9 punten voorlees. Die staan allemaal in mijn notitie. Als ik het goed begrepen heb, gaat het daarom; dat u vanavond vaststelt dat dat het wordt, de toekomst. Als je dat leest c.q. daarnaar kijkt, dan zijn het allemaal heel lovenswaardige punten en ook hier en daar wat algemeenheden. Maar als u het ziet in combinatie met tekeningen die de ronde doen en die ook gisteravond in een prachtige tweedimensionale poster werden getoond, dan geeft dat nogal wat aanleiding voor ruimte voor verkeerde uitleg nu, maar ook in de toekomst, als men weer teruggrijpt: wat hadden we ook alweer met elkaar afgesproken? Nogmaals, het kustplan is naar mijn visie een prima plan voor zeg 90%. Ik wil er een paar noemen. De ontwikkelingen in het Markermeer en met name die bij Batavia Haven en omgeving, en bij de Trentelhaven en het moeras en het krekengebied tussen de Trentelhaven en de Houtribsluizen; fantastisch, geweldig, geweldig en nogmaals geweldig. Nu kom ik tot het puntje waar je zou kunnen zeggen in dezelfde terminologie als de wethouder heeft gebruikt: we moeten dit zien als een toekomstvisie, een droom die we willen verwerkelijken met z n allen. Dan zou het toch zo moeten zijn, lijkt mij, dat er ook niet een stukje bij zit waarbij voor sommigen sprake zou kunnen zijn van een kleine nachtmerrie. Daartoe dient de bijlage. De bijlage is een fotootje dat ik even heel snel heb ingescand van een stukje van het zo prachtig weergegeven poster

4 2009 N 693 kustontwikkelingsplan. Daar ziet u in de Baai van Van Eersteren een aantal landtongen met grote gebouwen erop en wat dies meer zij, en andere objecten in het water. De vraag doet zich voor: waarom moet dat? Op het hele IJsselmeer, en ik vaar daar heel vaak en sommige van u ongetwijfeld ook, is maar één baai en dat is de Baai van Van Eesteren. Uniek voor dit hele gebied. Die willen we toch niet volbouwen? In het plan zoals dat voorligt wordt ruimschoots voldaan aan de behoefte aan woon- en/of werkruimte gekoppeld aan wat dan Waterfront genoemd wordt. Waarom niet de natuurlijke staat benutten waar een baai normaliter voor dient? Een baai dient ervoor om beschutting te geven aan dieren, aan schepen en voor het gebruiken van recreatie. Graag nodig ik u uit om ter plekke eens een keer te komen kijken in die baai. Wij schenken u graag een kopje koffie of een glaasje. Dan zult u zelf ervaren hoe het is in die baai bij windkracht 9 of op een mooie zomeravond tijdens het zeilen. Er zijn verder nog wat praktische argumenten die betrekking hebben op onveiligheid en waarop ik op dit moment uiteraard gezien de tijd niet kan ingaan, milieuaspecten. Veel daarvan is al behandeld in het burgerinitiatief wat ik u graag in herinnering roep, wat een aantal jaren geleden vóór het moment dat ik zelf in Lelystad kwam wonen al is geweest. Ook daarvan mag u aannemen dat die mensen u graag nog even een kopietje verstrekken van wat dat burgerinitiatief toentertijd voorstelde. Kortom, mijn voorstel is dat u het geweldige kustvisieplan met instemming gaat begroeten als raad, maar dat u niet akkoord gaat met buitendijkse bebouwingen in de Baai van Van Eesteren. Daartoe heb ik een poging ondernomen - en misschien hier en daar een bijzinnetje teveel, maar dat is altijd makkelijker te schrappen dan toe te voegen - om te formuleren en te zeggen: aan het punt 9, waarbij gezegd wordt: het eindbeeld van de genoemde deelgebieden als in principe nastrevenswaardige concepten, die verschillend en overwegend onafhankelijk van elkaar kunnen worden ingevuld (een hele mondvol; ik heb het drie keer gelezen en toen was ik nog niet helemaal klaar) zou ik graag toegevoegd willen zien: bij het eindbeeld ruimschoots rekening te houden met gerechtvaardigde belangen voor alle bestaande gebruikers (dat zijn schippers, vissers, bewoners) van de Baai van Van Eesteren en met name met betrekking tot ruim uitzicht, milieu, veiligheid, waaronder het behoud van ruime manoeuvreer- en ankermogelijkheden, en derhalve alleen buitendijkse bebouwing in die baai te overwegen indien dit elders binnen het plan niet mogelijk gebleken is. U begrijpt, ik heb dat heel zorgvuldig geformuleerd om uw opvolgers over 20 jaar de mogelijkheid te bieden om te zeggen: we hebben echt alles bekeken en we hebben echt alles gedaan; het kan toch echt niet. Als dat dan tegen die tijd zo ver is, dan zij het zo. Maar dan hebt u alles gedaan wat in uw vermogen lag om de zaak te doen op een wijze waarvan wij denken dat dat goed is voor Lelystad. Dank u wel. De voorzitter: Dank u wel. Zijn er vragen vanuit de raad? De heer Van der Herberg: Ik heb één vraag aan de geachte inspreker. Het plaatje waaraan u refereert is geen onderdeel van het besluit. Dat is u bekend. Als u nu in het vervolgtraject in het geval er concrete plannen zullen worden uitgewerkt, intensief betrokken wordt, komt dat dan ook tegemoet aan uw bezwaren? Dan kunt u daar natuurlijk alsnog inbrengen wat in het burgerinitiatief van 2005 allemaal is besloten. De heer Veenenga Kingma: Dank u voor de vraag, want ik denk dat het een heel essentieel punt is. Als je even in zeilersterminologie denkt en ook in de visie zoals de heer Fackeldey zo fantastisch heeft weergegeven, namelijk dat je gezamenlijk een eindpunt moet zien, een eindpunt in die droom, dan is de bedoeling van het toevoegen van punt 10 om dat eindpunt een tikkeltje te verplaatsen, zodat we onderweg niet automatisch via de punten gaan die de bezwaren inhouden. Uiteraard

5 2009 N 694 willen wij graag betrokken zijn bij de uitwerking en bij de nadere zaken, maar als je al bij voorbaat weet dat je niet in een situatie komt waarbij je gedwongen wordt om te kiezen tussen bijvoorbeeld veel woningen met laagbouw of torenflats, maar het principe hebt: we gaan niet bouwen, dan is dat een ander uitgangspunt. Dus de vraag die u stelde beantwoord ik graag met jain. De heer Siepel: Mijnheer Veenenga Kingma, als ik uw betoog goed begrijp dan kunt u er veel begrip voor opbrengen dat de Baai van Van Eesteren aantrekkelijk is om te wonen. Maar u zegt: we moeten het maar niet doen. Als nu blijkt dat de vraag in Lelystad naar wonen aan het water zodanig groot is, dat ook de plannen die er zijn voor de bebouwing van de Baai van Van Eesteren goed passen in de ontwikkeling van Lelystad, kunt u er dan begrip voor opbrengen als de gemeente Lelystad dan toch dat gebied verder gaat bebouwen? Tenslotte is er al bebouwing in de Baai van Van Eesteren zoals u weet. De heer Veenenga Kingma: Dank u voor deze vraag. Ik heb uiteraard deze vraag verwacht. Het antwoord is: als u de letterlijke tekst van het voorstel punt 10 leest, dan ziet u dat het geen absoluut njet is. Het is alleen naar onze mening verstandig om eerst andere plekken te benutten en uiteindelijk, als het echt niet anders kan, tot de conclusie te komen: akkoord, we gaan het op dat moment heroverwegen en daarvoor hebben we nu de deur op een kiertje staan. De heer Siepel: Dat is helder, mevrouw de voorzitter. Ik begrijp uit zijn betoog, dat hij een bepaalde volgorde bepleit van bebouwing. De voorzitter: Geen andere vragen vanuit de raad? Dat is het geval. Dan geef ik nu het woord aan mevrouw Van der Hoek. Mevrouw Van der Hoek: C. van der Hoek, Parkhaven, daar woon ik nog steeds met heel veel plezier. Ik wil beginnen met te zeggen dat ik heel geshockeerd ben en zwaar teleurgesteld over het feit dat een burgerinitiatief dat wij 5 jaar geleden zorgvuldig hebben opgesteld en waarover we gesproken hebben met diverse raadsleden, gewoon terzijde is geschoven. We hebben dat toentertijd opgesteld. Uiteindelijk is, en dat is wel leuk om te vertellen, erin gezet: kom een keer kijken. De toenmalige wethouder, de heer Van der Zwan, is ook komen kijken bij ons en hij begreep heel duidelijk waar wij het over hadden. Dan spreekt het ook wat meer als je die Baai van Van Eesteren een keer ziet. Wat ik heel erg vind, er is toen afgesproken: als we weer gaan praten over die kustvisie - en dan bedoel ik de hele kust van Lelystad, maar met name de Baai van Van Eesteren - dan worden een aantal bewoners van Parkhaven en andere belanghebbenden die daar in de omgeving wonen of geïnteresseerd zijn, erin betrokken om mee te helpen in de besluitvorming: wat gaan we doen met die Baai van Van Eesteren? Niet alleen met de Baai van Van Eesteren, maar ook met de rest van de kust. Er zouden een aantal zoekgebieden worden samengesteld en er zou worden gekeken: waar gaan we inderdaad woningen bouwen, waar gaan we recreëren, waar houden we natuur; en jullie gaan daarin een heel belangrijke rol spelen. Dat is de conclusie geweest na het burgerinitiatief. Nu begrijp ik ineens door gisteravond dat er gesproken is over bouwen in de Baai van Van Eesteren, waar dus woningen komen. Eigenlijk zijn wij er nu als bewoners en andere belanghebbenden helemaal niet meer in betrokken. Ik denk: er wordt gewoon een burgerinitiatief terzijde gelegd. Dat lijkt mij niet heel democratisch. Dus ik denk dat dat sowieso ter sprake moet gaan komen. Dan het punt waar het in principe over gaat, het bouwen in de Baai van Van Eesteren. Dan kun je wel zeggen: je woont er, je kijkt uit over een prachtige

6 2009 N 695 omgeving, not in my backyard is een heel mooi cliché, maar wat we ons niet realiseren, en dat is ook wat deze meneer zojuist zei, als we dat gaan volbouwen, wie wil dan nog aan het water wonen? Wie gaat er nog naar Lelystad verhuizen om daar in die baai te gaan wonen als die baai is volgebouwd? Wat is dan nog aan het water wonen? Dan hebben we woningen op elkaar gepropt staan, waar misschien 20 a 30 meter water tussen zit. Laat ik u vertellen, ik ben regelmatig op de Weerribben, waar je ook inderdaad iets water tussen de huizen hebt, daar wil je niet wonen, want dan krijg je heel veel blauwalg en rommel. Dat is niet meer aan het water wonen, met alle respect. Nu hebben we zo n unieke plek in Lelystad. Dan praat ik even voor mezelf omdat ik er woon, maar kijk eens naar al die mensen die daar met hun bootje aankomen en lekker voor anker gaan liggen, mensen die wandelen, fietsen, lekker over het water aan het uitkijken zijn, dat gaan we weghalen. Dus een heleboel dingen die aantrekkelijk zijn voor Lelystad halen we weg. Ik ben geen stedenbouwkundige of iets dergelijks, maar volgens mij hebben we nog zo veel mooie plekken in Lelystad waar je aan het water kunt wonen. En dan bedoel ik ook écht aan het water wonen. Aan het water wonen is zoals wij nu wonen. Je zit dan lekker in je tuin en je kijkt zo anderhalve kilometer of twee kilometer over het water uit. Als ik dan bij mijn buurman in de tuin ga kijken over een paar jaar, dan woon je echt niet meer aan het water. En dan kijk ik ook nog eens naar het stukje natuur wat er is. Al die prachtige vogels die je daar iedere keer ziet neerstrijken. Het is gewoon doodzonde om het weg te halen. We hebben zo veel mooie plekken nog om aan het water te bouwen en te gaan wonen in Lelystad. Dan wil ik nog even terugkomen op wat deze meneer zojuist zei. Als mensen in Lelystad aan het water willen gaan wonen, dan gaan ze natuurlijk niet ergens wonen waar je 20 meter verderop weer een tuin van een buurman hebt. Dat wordt nooit aantrekkelijk voor nieuwe mensen om hier te komen wonen als die baai wordt volgebouwd. Als er elders in Lelystad nog zo veel ruimte is om mensen lekker te laten wonen en ze een wijds uitzicht hebben over het water, dan denk ik: bouw daar nog woningen. Dan zou ik daar ook willen gaan wonen. Anders ga je wel voor 2 a 3 ton minder aan de Kustrif of waar dan ook wonen als je toch niet aan het water kan gaan wonen. De voorzitter: Wilt u afronden? Mevrouw Van der Hoek: Bij dezen. Kom alsjeblieft een keer kijken. Het is zo mooi. Ga het nu niet volbouwen en leg het burgerinitiatief van 5 jaar geleden niet zomaar terzijde. Dank u wel. De heer Van der Herberg: Er wordt hier gezegd dat het burgerinitiatief met de voeten is getreden. Ik zou daarop graag een reactie willen van het college. De voorzitter: Die reactie komt zo, maar ik kijk eerst nog even de raad rond of er nog vragen te stellen zijn. De heer Homan: Ik heb goed geluisterd naar iemand die meer nachtmerries heeft dan dromen. Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen. Alleen, als we het raadsvoorstel goed bekijken, dan is het droomgehalte inderdaad heel hoog, maar dromen komen niet altijd helemaal uit. Datgene wat ik straks ook zeker zal zeggen, is dat een startnotitie te verwachten valt van dit zichzelf respecterend college en dat we dan volop de mogelijkheid moeten gebruiken om daar waar mogelijk nog rekening te houden met de wensen van de bewoners. Onder andere natuurlijk met het burgerinitiatief. Dus ik denk dat er nog kansen genoeg zijn om mee te dromen in de goede richting en dat het niet allemaal nachtmerries hoeven te zijn. Maar alert moeten we met z n allen zijn. De vraag is of mevrouw dus alert wil zijn op de

7 2009 N 696 ontwikkelingen die gaan komen bij een startnotitie en bij bewonersavonden zoals u net aangaf. Mevrouw Van der Hoek: Inderdaad. Maar krijgen we nog de kans om mee te denken? De heer Homan: Ik denk dat wij niet anders zouden willen. Maar u mag op mijn steun rekenen, want zo zijn we gewend te werken, met een startnotitie waarin de zaken concreter worden neergezet dan in dit mooie maar toch erg hoge droomgehalte van een raadsvoorstel. De heer Jansen: Mevrouw de voorzitter, een reactie op de vraag van de heer Van der Herberg. We hebben afgesproken in deze raad dat wij geen vragen stellen aan en antwoorden verwachten van het college, alleen tijdens het debat als het over het stuk gaat. Ik zou aan u als voorzitter willen vragen om dat ook te hanteren. De voorzitter: U hebt het gehoord. Ik kijk wel even naar de wethouder, of hij nog iets kwijt wil naar mevrouw toe. Wethouder Fackeldey: Mevrouw de voorzitter. Inhoudelijk reageren zal ik zeker graag tijdens het debat doen. Het burgerinitiatief met voeten getreden, ik denk dat het goed is om even iets te verduidelijken. We hebben aan het begin van dit proces een klankbordgroep ingericht en daarbij is ook gekeken naar iemand van Parkhaven. Wij waren ervan overtuigd dat we iemand gevonden hadden die daar de mening vertegenwoordigde van een groot deel van de bewoners. Ik begreep gisteravond pas, want toen hadden we die avond waar 130 mensen waren, dat een grote groep bewoners zich daar niet door vertegenwoordigd voelt. Ik heb meteen gisteravond afgesproken, en die afspraak is vandaag inderdaad gemaakt, om nog een keer met het plan als geheel naar de totale groep bewoners van Parkhaven te gaan om daarover door te spreken, omdat dit een visie is en inderdaad de plaatjes geen onderdeel uitmaken van het besluit, en ik dan kan uitleggen dat alle 9 punten zoals ze in het bewonersinitiatief staan, dat hebben we er wel degelijk bij gehad, getoetst zijn en onderdeel hebben uitgemaakt van de toetsing en het keuzeproces. Dat wil ik graag nog een keer uitleggen. Vandaag is de afspraak gemaakt om een bijeenkomst te beleggen met een groep bewoners Parkhaven. We hebben dus wel een poging gedaan om iemand in die klankbordgroep daar te krijgen. Die heeft ook op een heel plezierige manier geparticipeerd, maar gisteravond werd duidelijk dat het kennelijk geen echt representatieve vertegenwoordiger was. De voorzitter: Dank u wel. Dit waren de insprekers die zich hadden aangemeld. Zijn er nog andere insprekers? Dat is niet het geval. 2. Opening De voorzitter: De vergadering is geopend. Bericht van verhindering is ontvangen van de heer Braaf en mevrouw Jacobs. De heer Belhaj komt later. 3. a. Gelegenheid tot het stellen van mondelinge vragen De heer Erica: Mevrouw de voorzitter. Ik heb een tweetal vragen. De eerste betreft de spreektijd die wij hebben gereserveerd tijdens de vorige vergadering met betrekking tot het interpellatiedebat Stavorenstraat. Ik zou u willen vragen of het mogelijk is dat deze gereserveerde spreektijd vanavond aan onze spreektijd wordt toegevoegd.

8 2009 N 697 De voorzitter: Het antwoord daarop is nee. De heer Erica: Dat vind ik verdrietig. Kunt u dat toelichten, mevrouw de voorzitter? De voorzitter: Volgens mij hebben we heldere afspraken gemaakt binnen het presidium, dat de spreektijd per raad wordt ingedeeld en dat we niet gaan overhevelen. De agenda laat dat volgens mij wel toe. Uw tweede punt graag. De heer Erica: Dat is de stand van zaken met betrekking tot het fonds dat professor Asselsberg namens de stichting Vrienden van het Werkeiland zou gaan oprichten, om gelden te gaan verzamelen voor de inrichting van het middenterrein. Ik wil het college vragen hoe het hiermee is gesteld. Wethouder Fackeldey: Mevrouw de voorzitter. Het is niet zo dat professor Asselsberg zijn fonds zou gaan inrichten. Op basis daarvan zijn een nadere begroting, een nadere visie en schetsen uitgewerkt en zijn we in gesprek met een aantal personen die als ambassadeurs ons zouden kunnen helpen bij de concrete fondswerving. De komende week gaat een brief de deur uit, waarin we vragen of bewoners van Lelystad Haven mee in de begeleidingsgroep en mee in de stichting zouden willen gaan participeren, waarvan de oprichting is voorbereid. En we voeren verkennende gesprekken ambtelijk ook met een aantal fondsen hoe breed, hoe lang en hoe procedureel de aanvraag zou moeten zijn. Maar we hebben ook geconstateerd dat er eerst een aantal zaken uitgezocht moest worden voordat we daadwerkelijk met een goed verhaal op die fondsen af kunnen. Daar wordt nu hard aan gewerkt. De heer Gerritzen: Mevrouw de voorzitter. Ik heb een vraag over het inzamelen van plastic afval. In een toenemend aantal gemeenten wordt plastic afval ingezameld. Voor een deel is er nogal wat kritiek op de wijze van inzamelen, omdat in een aantal gemeenten de mensen gedurende een x-aantal weken het afval moeten verzamelen in plastic zakken en dat daarbij ook nat en vuil plastic afval wordt gestopt. Ik noem verpakkingsmateriaal van vlees. Dat leidt tot problemen in sommige gemeenten en mijn vraag is concreet: mocht het hier in Lelystad aan de orde zijn dat inzamelen van plastic afval wordt overwogen, wil het college dan rekening houden met die problemen die bekend zijn en daarmee zijn voordeel doen om dergelijke problemen in Lelystad te voorkomen? Wethouder Nuijt: Mevrouw de voorzitter. Wij gaan inderdaad ook plastic afval inzamelen. We hopen dat per 1 december of per 1 januari te starten. Dat moeten we ook, willen we gebruikmaken van de subsidie die daarop mogelijk is. Het college zal daarin hoop ik binnenkort een besluit nemen; dat is aan het college. We hebben even gewacht ermee, omdat we juist de wijze van inzamelen nog een keer goed tegen het licht hebben gehouden. Er is inmiddels een 30-tal gemeenten gemonitord. Van de ervaringen daar zullen we gebruikmaken. Als we starten dan gaat er onmiddellijk een informatiecampagne van start, ook wat betreft het aanleveren van dat plastic afval en op welke wijze je dat het beste kunt doen. De zakken zullen gratis zijn. Over de manier waarop dat verstrekt wordt beraden we ons op dit moment nog, maar we hopen in ieder geval per 1 december of 1 januari te starten en ervaringen nemen we mee. De heer Homan: Mevrouw de voorzitter. Op 1 januari 2010 is er een nieuwe wet van kracht, de Wet dwangsom en beroep bij niet tijdig beslissen over aanvragen bouwvergunning. De vraag is of u eraan wilt werken dat aanvragers tijdig

9 2009 N 698 geïnformeerd worden over het gegeven dat als er niet binnen 8 weken is besloten, er een dwangsom van kracht is voor de gemeente omdat er niet tijdig besloten is. Als dat niet de aandacht krijgt zou het wel eens in de vergetelheid kunnen raken. Wethouder Nuijt: Mevrouw de voorzitter. We zijn gehouden om binnen die termijn een besluit te nemen. Wellicht is dat nog op te nemen. Er is een informatiebrochure, misschien kan daarin iets worden meegenomen. Dat kan ik nu nog niet toezeggen, maar we zullen het bekijken. b. Beantwoording schriftelijk gestelde vragen naar aanleiding van de door het college ter informatie aangeboden stukken aan de raad Er zijn geen schriftelijke vragen ingediend. 4. Vaststelling agenda De voorzitter: Ik kan u melden dat er een agendapunt is toegevoegd, namelijk 7a, Subsidietoekenning aan de Lelystadse volkstuinverenigingen, naar aanleiding van de bespreking op het Opinieplein. En u hebt op uw tafel gevonden een nieuwe tekst die u kunt betrekken bij agendapunt 11. Het gaat over de Kadernota inhuur personeel 2009, waarin wij tot de conclusie waren gekomen door het amendement dat we binnen kregen van de PvdA, dat de tekst in het voorstel niet klopte. Ik heb het nagetrokken vanmiddag en de tekst die nu op uw tafel ligt is de tekst die we hadden afgesproken in het college. Echter, de oude tekst was naar u doorgegaan. Onze excuses daarvoor en dank aan de PvdA die ons op scherp heeft gezet. Met inachtneming van bovengenoemde wijzigingen wordt de agenda vastgesteld. 5. Ingekomen stukken (stuk nr. B ) -1 Voor kennisgeving aangenomen. -2 Voor kennisgeving aangenomen. -3 Ter afdoening in handen van het college gesteld. -4 De heer Jansen: Mevrouw de voorzitter. Wij zouden graag het betreffende interpellatiedebat in deze raad willen voeren. We hebben begrepen dat deze omslachtige weg gevoerd moest worden, omdat er kennelijk een omissie zit in ons reglement. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. We willen graag het interpellatiedebat voeren. De voorzitter: Kunt u instemmen met het interpellatiedebat van de InwonersPartij? Dat is het geval en komt het als laatste punt op de agenda. 6. Mededelingen De voorzitter: Er is een mededeling van mijn kant en geldt zowel richting raad als richting college. Wij hebben afgesproken mee te werken aan de quick scan van het SGBO. Tot op heden hebben 3 collegeleden en 16 raadsleden de quick scan ingevuld. Wij zouden u willen verzoeken dit uiterlijk voor 20 september in te vullen,

10 2009 N 699 zodat er een volledig beeld gegeven kan worden hoe wij binnen de gemeente werken en we daar ook ons voordeel uit kunnen opdoen. Dat verzoek leg ik graag bij u neer. Er is ook nog een mededeling van wethouder Nuijt over water. Wethouder Nuijt: Mevrouw de voorzitter. We hebben van de heer Walraven van de SP vragen ontvangen over het afspuiten van boten met drinkwater in de haven. De termijn wat betreft de beantwoording is eigenlijk vandaag verstreken, maar ik hoop dat u me enig respijt geeft. Ik hoop het de volgende raadsvergadering beantwoord te hebben. Voor kennisgeving aangenomen. 7. Voorstel tot het nemen van een voorbereidingsbesluit voor de uitbreiding van Zorgboerderij de Zon aan de Hondsdraf 19a (stuk nr. B ) Zonder beraadslagingen en zonder hoofdelijke stemming wordt conform het voorstel van het college besloten. 7a. Voorstel tot administratieve wijziging van de Begroting 2009, ten behoeve van subsidietoekenning aan de Lelystadse volkstuinverenigingen (stuk nr. B ) Mevrouw Van Rijnsoever: Mevrouw de voorzitter. Ik wil graag een stemverklaring afgeven en even erop wijzen dat we enige tijd geleden, toen de Wmo aan de orde was en de zorgplicht voor eenzame ouderen, de wethouder Doelgroepen, dus het college heeft toegezegd dat ze speciale aandacht zouden besteden aan de eenzame groep vooral oudere mannen, 65-plussers, dus de eerste generatie en dan voornamelijk Marokkanen en Turken. Dat weet de wethouder vast nog wel. Nu hebben we hier iets voor ons liggen wat misschien bij voorkeur geschikt is voor die groep om ze uit huis te halen. Toen was het niet zo duidelijk wat je daar dan mee moet. Het zijn mensen die weten dat worteltjes niet in de potjes van Albert Heijn groeien; zij hebben nog voeling met de natuur. Misschien is dit de perfecte gelegenheid om juist deze oudere doelgroep, de eerste generatie gastarbeiders, daar heb ik het in feite over, op deze mogelijkheid te wijzen. Vooral omdat er nog ruimte is in de capaciteit. De voorzitter: Dit is geen stemverklaring. Dit is een vraag die u hebt aan de wethouder, denk ik. Mevrouw Van Rijnsoever: Het is een soort mededeling, dus een stemverklaring. Wij vinden het een fantastisch voorstel. De voorzitter: Dan laten we het daarbij, want op een stemverklaring kan niet gereageerd worden. De heer Van den Heuvel: Ik wil ook graag een stemverklaring afgeven en ik wens geen antwoord van het college, om hun spreektijd te sparen. Wij vinden het jammer dat dit stuk een omweg via het Opinieplein heeft gemaakt, want wij zien dit als een technisch hamerstuk. Misschien is het een goede gewoonte om in het vervolg bij subsidieaanvraag reeds de raad te informeren, dan kunnen deze omwegen bespaard worden. De voorzitter: Dat lijkt me ook iets voor de agendacommissie. Verder geen stemverklaringen? Dat is het geval.

11 2009 N 700 Unaniem wordt conform het voorstel van het college besloten. 8. Verzoek van de fractie van de SP tot het houden van een interpellatie over de situatie Stavorenstraat in Lelystad-Haven (stuk nr. A ) De heer Van den Heuvel: Mevrouw de voorzitter. De aanleiding tot de aanvraag van dit interpellatiedebat is gelegen in het feit dat er 14 dagen geleden, op 1 september, een voldongen feit heeft plaatsgevonden en 37 huurwoningen onttrokken zijn aan het bestand; 37 bewoners zijn de huur opgezegd. Door een natuurramp, door een op hol geslagen kudde uit het Hollandse Hout? Nee, door een collegebesluit. Een collegebesluit waarvan de raad geen weet had. Het viel onder geheimhouding, bleek later. Inmiddels zijn onze vragen met betrekking tot het interpellatiedebat beantwoord. Ik zal daar zo meteen nader op ingaan. Op 4 augustus werden wij als fractie geconfronteerd met vragen van bewoners en omwonenden over een brief die zij hadden ontvangen. Enerzijds over het feit dat zij hun woning moesten verlaten, anderzijds over het vestigen van een project waarover de gemeente in samenspraak met Triade en Centrada een besluit had genomen. Het is gebruikelijk dat de raad geïnformeerd wordt en indien het gevoelig ligt, gebeurt dat bij regelmaat in vertrouwen of onder geheimhouding. Ik zal daarvan geen voorbeelden noemen. Geconfronteerd met deze vragen, ook de vragen uit de media - gelukkig in die volgorde, eerst bewoners en omwonenden en toen pas de media - hebben wij getracht ons te informeren, want hadden wij een bewonersbrief gemist? Nee dus, want ook die heeft de raad niet ontvangen, terwijl dat normaal gesproken toch een dag of twee, drie voordat de bewonersbrief uitgaat, het geval is. Geheimhouding is niet geregeld in de Gemeentewet. Over het algemeen wordt aangenomen dat Artikel 10 van de Wet openbaarheid bestuur daarvoor de uitzonderingen aangeeft. Nu zullen wij er geen juridisch verhaal van maken, maar wij hebben onze ernstige twijfels aan deze geheimhouding. Wij zijn boos op het college. Wij zouden de uitspraak van de InwonersPartij willen gebruiken: het is de manier waarop. Ten eerste, de raad is niet geïnformeerd. Ten tweede, nadat wij het interpellatiedebat hadden aangevraagd, één dag later, staat op het raadsinformatiesysteem (RIS) een brief aan de raad. Dat vinden wij toch wel curieus. En als we dan de bijgaande stukken lezen, wanneer dat besluit genomen is dat wij niet konden vinden, dan zou dat volgens die brief zijn geweest 24 februari, volgens de beantwoording nu 17 februari. Wij snappen de verwarring wel, 17 februari is er een gewijzigd besluit genomen dat op 24 februari is vastgesteld. Wij zijn van mening dat de raad te allen tijde geïnformeerd moet worden, ook al ligt de bevoegdheid bij het college. De raad gaat er uiteindelijk toch over. De raad, de volksvertegenwoordigers worden als eerste aangesproken in dit soort zaken. En als we kijken naar het communicatieplan dat bij het collegebesluit zit, dan zat daarin een termijn in het voorjaar. Er zal ongetwijfeld een goede reden zijn waarom dat uitgesteld is, maar waarom op 4 augustus, middenin de vakantieperiode, mensen confronteren met een zo ingrijpend plan? Want ingrijpend is het. Tussen de datum van 4 augustus en de eerste bijeenkomst zaten twee weken, die door omwonenden gebruikt zijn om een hoeveelheid van 305 handtekeningen te verzamelen om tegen dit plan te zijn.

12 2009 N 701 Vertrouwen komt te voet en gaat te paard en in dit geval in galop. De afgelopen bijeenkomst van 10 september heeft dat maar weer bevestigd. Afgelopen donderdag waren de omwonenden niet bereid om direct zitting te nemen in een klankbordgroep om zo verder te kunnen praten om de zaken glad te kunnen strijken. Wij vinden ook in het communicatieplan grote fouten. De raad heeft deze periode, en ook de vorige periode, bij herhaling het college erop gewezen in een zo vroeg mogelijk stadium met alle betrokkenen in overleg te gaan. En wat lezen wij in het communicatieplan? De te onderscheiden doelgroepen, wijkraad, huurdersvereniging - en uiteindelijk ook de raad, alleen die staat er niet in genoemd - te informeren over het besluit. Punt. Geen overleg, niets. Overleg achteraf. Dat vinden wij zonde. Dat vinden wij een gemiste kans om hiervan voor de doelgroep waarvoor uiteindelijk deze woningen bestemd zijn een geslaagd project te maken. Het is al voor 50% geminiseerd. Door alle publiciteit die eromheen ontstaan is, is hier een wankel evenwicht ontstaan. Ik wil niet ingaan op de inhoud van het plan, maar wel op de communicatie. Wij vinden de communicatie fout. Voor dit moment wil ik het hierbij laten en even het college met een antwoord laten komen. Wethouder Nuijt: Mevrouw de voorzitter. Toen het college zijn besluit onder voorwaarden nam in februari, hebben wij juist de communicatie met de omwonenden centraal gesteld. Triade en Centrada hadden ons van hun voornemen op de hoogte gesteld en gevraagd of wij bereid waren daaraan mee te werken. Onderdeel daarvan was dat de communicatie met de omwonenden goed zou verlopen. Onderdeel was ook dat de raad geïnformeerd zou worden, maar dat eerst omwonenden en de bewoners van het betreffende complex geïnformeerd zouden worden. Dat was onderdeel van het besluit en u hebt dat ook kunnen lezen. Al die tijd heeft er een envelop klaar gelegen om u te informeren nadat de bewoners geïnformeerd zouden worden. Op een gegeven moment, wij hebben dat ook geconstateerd, de goede bedoelingen die je hebt pakken dan anders uit. Omwonenden zijn in een wat vroege periode maar wel voor een bijeenkomst op 20 augustus, toen ook de scholen weer begonnen, uitgenodigd om bijeen te komen en informatie te ontvangen. Hetzelfde gold voor de bewoners. Centrada heeft die apart geïnformeerd. In de tussenliggende periode, en daar hebben wij zelf heel kritisch naar gekeken, is men zelf op zoek gegaan naar informatie. Als je dat nu achteraf evalueert, dan zeg je: dat is geen gelukkig moment geweest. Dat is ook het moment geweest waarop de raad, en uw fractie, om nadere informatie is gevraagd. Dat betreuren wij als college. Die informatie had zeker gelijktijdig of met een zekere terughouding, of een verzoek tot geheimhouding naar u toe kunnen gaan. Dat hebben wij zelf ook achteraf geconstateerd en we hebben voor het vervolgtraject een veel nauwkeuriger communicatieplan uitgewerkt, en ook afgesproken, en zelf meer de regie naar ons toe getrokken. Ik denk dat dat ook een onderdeel is van het leerproces dat we hebben meegemaakt. Maar dat u eerder geïnformeerd had kunnen worden, daar ben ik het mee eens en is ook het college het mee eens. De voorzitter: Dan gaan we nu over tot de eerste termijn, maar dat doe ik niet voordat ik een verzoek aan GroenLinks heb gedaan of jullie nu de brieven en de beantwoording erbij willen betrekken of de volgende keer, over hetzelfde onderwerp. De heer S.J. Kok: We kunnen het inderdaad in één keer doen. De voorzitter: Dan ga ik eerst terug naar de heer Van den Heuvel, dan GroenLinks en daarna de raad.

13 2009 N 702 De heer Van den Heuvel: Mevrouw de voorzitter. Ik heb het antwoord van het college gehoord. Het is erg jammer te moeten melden dat de betrokken brief aan de raad, gedateerd 25 augustus, weliswaar op het RIS is verschenen met achterliggende stukken, maar in de envelop zonder achterliggende stukken. Dus zo erg klaar lag deze niet en dat vinden wij jammer. Wij zijn hier zeer ontevreden over. Wij dienen daarom maar meteen een motie in. Motie "De raad van de gemeente Lelystad in vergadering bijeen op 15 september 2009 De beraadslaging gehoord hebbende. Overwegende dat: - de raad tijdig en volledig dient te worden geïnformeerd door het college; - de raad bij herhaling het college heeft gewezen op het belang van het vroegtijdig betrekken van belanghebbenden bij planvorming; - de raad bij herhaling het college heeft gewezen op het belang van juiste en duidelijke communicatie. Constaterende dat: - het college heeft nagelaten de raad schriftelijk te informeren over het collegebesluit van 17 dan wel 24 februari 2009; - er grote onrust is ontstaan bij bewoners en omwonenden van de Stavorenstraat toen zij werden geconfronteerd met een voldongen feit; - de vragen van bewoners en omwonenden niet of onvoldoende beantwoord werden op de gehouden informatieavonden; - er een actiegroep van omwonenden is gevormd, die het college ruim driehonderd handtekeningen heeft aangeboden van tegenstanders van het gepresenteerde plan; - er geen overleg is geweest met de wijkraad Lelystad-Haven en de huurdersorganisatie HVOB. Spreekt uit: het gevoerde beleid van het college, in casu de portefeuillehouder, op genoemd dossier af te keuren. En gaat over tot de orde van de dag. (Deze motie is ingediend door de fractie van de SP) De voorzitter: De motie maakt onderdeel uit van de beraadslaging. De heer S.J. Kok: Mevrouw de voorzitter. Allereerst dank aan het college voor het antwoord op onze inlichtingen. Ik zal niet ingaan op het onderwerp van communicatie, want daarin ben ik het eens met wat de SP naar voren heeft gebracht. Dat zou een herhaling van zetten zijn. Ik heb nog wel wat opmerkingen die meer inhoudelijk zijn. Triade heeft verstand van opvang en niet per se van geestelijke gezondheidszorg. Dat betekent dat als er iets misgaat in de opvang dat te maken heeft met de psychische gesteldheid van de ex-patiënten, het crisisteam moet worden ingeschakeld. Dat crisisteam lijkt overbelast en onderbemenst, omdat het nu al vaak niet kan ingrijpen op momenten dat het nodig is. Voorbeelden daarvan komen voor in de opvang van het Leger des Heils. Vaak moet de politie komen opdraven omdat het crisisteam niet wil of kan komen. De politie kan alleen maar tijdelijk een oplossing verzorgen door mensen even te laten afkoelen in een arrestantencel. Maar dat is natuurlijk niet echt een goede oplossing. De politie is er ook niet om GGZ te verzorgen. Wij vinden dat de initiatiefnemers van de opvang - Triade, Centrada en gemeente dus - afspraken moeten maken, zodat het crisisteam adequaat en tijdig zorg kan verlenen in de Stavorenstraat. Zijn dergelijke afspraken gemaakt? In de tweede termijn ga ik in op de motie van de SP.

14 2009 N 703 De heer Meijering: Mevrouw de voorzitter, wij zouden graag even willen schorsen. De voorzitter: Na de eerste termijn graag. De heer Homan: Mevrouw de voorzitter. Wat betreft de communicatie ben ik het volstrekt eens met SP en GroenLinks. Ik wil een paar punten naar voren brengen die in dit verhaal denk ik belangrijk zijn om over na te denken. Punt 1. We hebben vier groepen van belanghebbenden. Betrokken bewoners die gedwongen worden hun huis uit te gaan, omwonenden, categorie 2, betrokken cliënten/patiënten, maar ook - en daaraan heeft de SP volop aandacht geschonken - wij, de raad. Wij zijn eigenlijk ook partij in dit geheel. Als ik ga kijken naar de bewoners die aangewezen worden om hun huis te verlaten, dan is het waarschijnlijk zo dat er niet voldoende gelijke woningen zijn om die mensen te huisvesten. Die categorie woningen staat al onder druk, daar hebben we al een tekort aan. Dus dat maakt het al moeilijk om het concreet te maken. Een aanbeveling van de StadsPartij is dus, logisch, probeer zo veel mogelijk dit soort situaties te laten plaatsvinden in nieuwe wijken. Dan hebben veel minder de buurt en belanghebbenden er last van. Kijk ik naar de omwonenden en de toekomstige bewoners, cliënten/patiënten. Die worden veroordeeld tot elkaar. Als het goed gaat is dat door een absorberend vermogen van de omgeving goed. Als dat niet goed gaat dan is er dus sprake van een veroordeling en dan kun je denk ik op je vingers natellen dat een zo kleine omgeving als Lelystad-Haven en specifiek Stavorenstraat, qua omvang ongeschikt is voor dit soort huisvesting. Dus de samenstelling van de wijk heeft hier heel veel mee te maken. Van de huidige commotie kun je veronderstellen dat dat, als je het goed bekijkt, een onverstandige daad is. Dan de raad. We zijn onwetend geweest, we zijn niet geïnformeerd, er is ook geen overleg met ons geweest. Wij zijn degenen over wie de mensen in Lelystad zeggen: ze doen maar, en ze deden helemaal niets. Maar ze worden achteraf geïnformeerd en daar is de raad het kind van de rekening. Wij zijn ook belangrijk, want wij moeten dat collegebeleid verdedigen, althans dat wordt vaak van ons verwacht. Dat kunnen we naar eer en geweten nu niet doen. Politiek lijkt dit de StadsPartij onverstandig. Er is door de wethouder een aantal keren gesproken over informeren en de SP had heel treffend aangegeven: in overleg gaan. Dat is toch een enorm verschil. Ik heb niet één keer beluisterd de intentie vanuit het college om in overleg te gaan, maar misschien heb ik het niet goed gehoord, of misschien hebt u dat niet opgenomen in uw verhaal. Afsluitend. Dit negatief resultaat van informeren is een prooi in de handen van mensen die in de richting van verwildering gaan. De heer Caniels: Mag ik een vraag stellen aan de heer Van den Heuvel over de motie? Ik wou even met hem discussiëren over de vraag of hij goed geluisterd heeft naar de verdediging van het college. Het gaat over wat u stelt. Het college heeft naar uw mening verzaakt in de actieve informatieplicht. Ik denk dat we dat als feit op zichzelf ook kunnen constateren. Maar het college heeft ook excuses aangeboden, althans zo kwam het op mij over. Betekent het feit dat u toch die motie indient, en dat is uw goed recht, de facto dat u het excuus van het college niet aanvaardt?

15 2009 N 704 De heer Van den Heuvel: Een direct excuus heb ik niet gehoord. Als u dat opmaakt uit de woorden van het college, is dat uw interpretatie van het antwoord van het college. Wij hebben dat niet zo gehoord. De heer Marseille: Mevrouw de voorzitter. Op de zaak zelf zouden wij niet echt willen ingaan. Door de hele publiciteit is het een lastig verhaal geworden; de heer Homan wees daarop. Wat ons wel intrigeert is de beantwoording van het college op de vraag van de SP, namelijk de periode tussen half februari toen het college een besluit nam, en half augustus toen eindelijk dat besluit in de communicatie naar buiten kwam. Het college geeft in haar beantwoording aan dat bij dat besluit gezegd is: de communicatie wordt centraal gesteld. Dat roept bij ons sterk de vraag op: wat was op dat moment al de bedoeling daarvan? Het besluit is in vertrouwelijkheid genomen, althans is niet naar buiten gebracht. Dus kennelijk heeft het college zich op dat moment gerealiseerd dat dat een heel lastig besluit is waar je heel zorgvuldig mee om moet gaan. Dan ontstaat er bij ons de enorme vraag: hoe is het mogelijk dat met een dergelijk belangrijk besluit, waarvan bij het nemen ervan bekend is dat het een heel gevoelig besluit is, een half jaar lang niets gebeurt, althans niet voor ons zichtbaar, en dat we op geen enkele manier geïnformeerd zijn? Daarop zou ik graag van het college, en het liefst voor de schorsing, een nadere beantwoording willen hebben. Ik vind dat wel heel cruciaal is in onze vraag: is het college wat te makkelijk over dit dossier heengegaan? De voorzitter: De beantwoording komt voor de schorsing. De heer Zweers: Mevrouw de voorzitter. Aan hetgeen de VVD als extra vraag stelt, wil ik koppelen punt 3 van het voorgesteld besluit, dat overigens wel heel frappant enerzijds is afgestempeld op 9 februari en anderzijds op 17 februari. Punt 3 leest als volgt: "Het besluit geheim te houden totdat communicatie met bewoners en omwonenden heeft plaatsgevonden (zie bijlage voor communicatieplan). Dan vraag ik me inderdaad af of dat dan misschien de oorzaak is geweest dat de raad nergens wordt geïnformeerd. Voor het overige kunnen wij ons aansluiten bij hetgeen al door de SP, GroenLinks en de StadsPartij is verwoord. We hebben daar nog één pikante vraag bij. Kan het college wellicht aangeven welke zware gevolgen dit gaat hebben, dat er nu op deze manier oneigenlijk gebruik gemaakt gaat worden van de urgentielijst? Immers, Centrada heeft verklaard dat de huidige bewoners van de Stavorenstraat en die straks mogen vertrekken met voorrang op de urgentielijst geplaatst worden. Mevrouw Van Wageningen: Ik heb een vraag aan de SP naar aanleiding van hun motie. Als ik de motie goed lees dan spreekt u aan het eind uit dat u het gevoerde beleid van het college op het dossier wilt afkeuren. Betekent dat dat u eigenlijk het hele idee om mensen daar een plek te geven om te wonen en de bewoners die daar nu wonen een andere plek te geven, afkeurt? Dat gaat ons veel te ver. Maar als u zegt: het gaat mij om de communicatie, die is niet goed geweest, dat keuren wij af, dan kunnen wij daarin meegaan. Het besluit op zich, daar staan wij als ChristenUnie wel achter. De heer Van den Heuvel: Zoals mevrouw Van Wageningen het verwoordt. Met genoemd dossier bedoelen wij het dossier communicatie met betrekking tot het plan; niet het plan zelf. Dus het is een juiste interpretatie, het gaat om de communicatie. Mevrouw Van Wageningen: Gaat u dat dan nog aanpassen? Het staat er nu een beetje onduidelijk.

16 2009 N 705 De heer Van den Heuvel: Daar hebben wij de schorsing voor. De heer Jansen: Mevrouw de voorzitter. Ik hoop dat mevrouw Van Wageningen zich goed realiseert waar ze dan mee instemt. Vaak werkt het zo. Er gebeurt wat, de media pakt breed uit en de politiek reageert weer op de media en pakt dan ook weer breed uit. Wij hebben niet gereageerd op dit punt op dit dossier. Waarom niet? Omdat het van enig lef getuigt als je zo n project van de grond wilt helpen. Als je dan even een deur verder kijkt, dat goede projecten tot stand zijn gekomen in Amsterdam, in de Bos en Lommerbuurt, ook geen gemakkelijke buurt, waar het goed is gegaan en kortgeleden is in Almere een soortgelijk project van de grond gekomen. Natuurlijk, not in my backyard, dat is al vaak gevallen. Dan ligt het vraagstuk op tafel: hoe ga je dat naar de inwoners toe brengen? Op dat punt onderschrijf ik volledig wat hierover door de SP is aangevoerd: er is precies vanuit de verkeerde kant gewerkt. Probeer eerst draagvlak te vinden in de wijk, probeer daar breed draagvlak te krijgen door de mensen goed te informeren over wat de gevolgen zijn, de goede dingen daarbij aanhalen en de positieve gedachte daarbij proberen bij de inwoners te implementeren. Dat is niet gebeurd. U weet, de InwonersPartij is wars van besloten vergaderingen, tenzij daar dringende noodzakelijkheid is. Als u de InwonersPartij ervan overtuigt dat zo n besloten vergadering noodzakelijk is, zullen we daaraan deelnemen. In dit geval in beslotenheid overeenkomsten sluiten: we gaan zo het communicatietraject inzetten en we gaan pas de raad informeren nadat we de inwoners hebben geïnformeerd. U moet zich realiseren dat het als een bom inslaat in zo n wijk als u plotseling met zo n voorstel komt. Het voorstel vinden wij een goed voorstel. Dat mensen daar een plaats krijgen, vinden wij uitstekend. Maar het gaat weer, inderdaad, om de wijze waarop. Dan nog een reactie op de inbreng van de andere partijen. Mijnheer Homan, u laat hier echt het hart en de betrokkenheid van de StadsPartij zien voor deze doelgroep. U hebt er alleen maar last van. Alleen al dat u zegt: je hebt er last van, bouw het dan maar in nieuwe wijken, want de nieuwe bewoners hebben er geen last van. Dat vinden wij een heel rare redenering. En de zorg, mijnheer Kok, van GroenLinks. Waar je ze ook plaatst, die zorg is nodig. De heer Zweers: Mag ik een opmerking plaatsen richting de InwonersPartij? Mijnheer Jansen, u kwam met een prachtig voorbeeld aanzetten over Almere. Mag ik u erop wijzen dat dat een nieuwbouwvoorziening is? De heer Jansen: Wat maakt het uit? Het gaat erom dat je die mensen een kans geeft. Ik heb met de directeur van Triade gesproken. De mensen waarover we praten voelen zich nu al gestigmatiseerd. Die zeggen: willen wij eigenlijk wel in die wijk wonen? Het is een gestigmatiseerde straat. Het is in heel Nederland bekend geworden. Dat zou u zich moeten afvragen, wat wij hier met elkaar bewerkstelligd hebben. Over de motie die is ingediend willen we ons graag beraden tijdens de schorsing. De heer Homan: Mag ik ook nog even reageren in de richting van de spreker van de InwonersPartij? Hij heeft wat geluisterd naar flarden van mijn betoog, zo heb ik begrepen. Ik heb nadrukkelijk gezegd dat er een absorberend vermogen moet zijn in de buurt, dus je moet in overleg met de bewoners. Als dat absorberend vermogen groot is en goed, dan kun je de dingen doen die achter dit voorstel liggen. Het is totaal geen onmogelijkheid voor de StadsPartij. Maar als je het niet goed doet, dan krijgen we dit en is het dus een foute stap. Almere was nadrukkelijk een nieuwe wijk en dat is een voorbeeld van hoe je het kunt pakken. Doe je dat op die manier dan is dat mooi. Probeer je het wat kleinschaliger in de bebouwde omgeving, in een grotere