Samenvatting van de productkenmerken - 04/10/ NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Transcriptie

1 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Prostigmine 0,5 mg/ml, oplossing voor injectie Prostigmine 12,5 mg/5 ml, oplossing voor injectie 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING 1ml van Prostigmine 0,5 mg/ml, oplossing voor injectie bevat 0,5 mg Neostigmine methylsulfaat 1ml van Prostigmine 12,5 mg/5 ml, oplossing voor injectie bevat 2,5 mg Neostigmine methylsulfaat Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Prostigmine 0,5 mg/ml, oplossing voor injectie (i.m., s.c., zeer traag i.v.) Prostigmine 12,5 mg/5 ml, oplossing voor injectie (i.m., s.c., zeer traag i.v.) 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Aangewezen bij atone constipatie, meteorisme (bijv. vóór een röntgenonderzoek) en bij postoperatieve darmatonie en urineretentie. Diagnostiek en behandeling van myasthenia gravis. Antagonisme van curare (neutralisatie van de effecten van curare en van de niet-depolariserende myorelaxantia van het type curare). 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering Standaarddosis: * Atone constipatie, meteorisme (bijv. vóór een röntgenonderzoek): Volwassenen: ½ tot 1 ampul van 1 ml (0,25-0,5 mg) s.c. of i.m. * Postoperatieve darmatonie en urineretentie: Volwassenen: 1 ampul van 1 ml (0,5 mg) s.c., i.m. of zeer traag i.v.; deze dosis om de 4-5 uur herhalen tot herstel van de darm- of blaasfunctie (bij auscultatie waarneembare darmperistaltiek, spontane stoelgang of mictie). * Myasthenia gravis: Diagnose: De spierzwakte vermindert snel na i.m., i.v. of s.c. toediening van 0,5 tot 2 mg Prostigmine. Behandeling: De dosis moet worden aangepast aan de graad van invaliditeit; een gelijktijdige behandeling van Mestinon per os kan nuttig blijken. 1/8

2 - Acute aanval Elke patient zou twee ampullen van 0,5 mg Prostigmine bij zich moeten hebben om deze bij ernstige symptomen s.c. of i.m. toe te dienen. Zo nodig moet de patiënt in het ziekenhuis worden opgenomen en kunnen aanvullende doses Prostigmine 1 mg twee- tot driemaal in één uur parenteraal worden toegediend. - Chronische behandeling De voorkeur moet worden gegeven aan Mestinon, omdat het progressiever en langer werkt dan Prostigmine. De dosis moet individueel worden aangepast in functie van de klinische toestand en de elektrofysiologische gegevens, maar vooral met het oog op een maximun aan comfort en veiligheid voor de patiënt De bepaling van de optimale dosis is zeer belangrijk : een te lage dosis verbetert de spierfunctie onvoldoende, terwijl een te hoge dosis een cholinerge intoxicatie kan veroorzaken (zie overdosering). Volwassenen: Doses van 1 tot 2,5 mg worden i.m. of s.c. met meerdere intervallen tijdens de dag toegediend. De totale dagdosis bedraagt gewoonlijk 5 tot 20 mg, maar soms zijn hogere doses nodig. Bij het zoeken naar de actieve dosis wordt de dosis stapsgewijs om de twee dagen verhoogd, telkens in functie van de klinische respons van de patiënt. De dagdosis moet over 6 tot 12 innamen worden verdeeld. De volgende actieve dosis moet worden toegediend 60 tot 90 minuten vóór de terugkeer tot de basale toestand. Als klinisch activiteitscriterium kan de evaluatie van de werking van een referentiespiergroep, bijv. de grijpkracht van de hand, of de evaluatie van een globale activiteit, bijv. de graad van autonomie in het vervullen van een taak, gehanteerd worden. * Antagonisme van curare (neutralisatie van de effecten van curare en van niet-depolariserende myorelaxantia van het type curare): 1 tot 5 mg i.m. en/of i.v., eventueel samen met 0,4 1,2 mg atropinesulfaat om de cholinerge bijwerkingen, zoals bradycardie en hypersecretie, te verminderen. De hierboven vermelde doses mogen niet worden overschreden, zelfs bij overdosering van curare. Pediatrische patiënten Standaarddosis: * Atone constipatie, meteorisme (bijv. vóór een röntgenonderzoek): Kinderen: ¼ tot ½ ampul van 1 ml (0,125-0,25 mg) s.c. of i.m. Bij kinderen kan het nuttig zijn een half uur na de injectie van Prostigmine een klysma op basis van glycerine (50 mg aan 10%) of zout (20 mg aan 10%) toe te dienen. * Postoperatieve darmatonie en urineretentie: Kinderen: ¼ tot ½ ampul van 1 ml (0,125-0,25 mg) s.c. of i.m. * Myasthenia gravis: Behandeling: Pasgeborenen: Prostigmine moet in een aanvangsdosis van 0,1 mg i.m. worden toegediend. Daarna moet de dosis individueel worden aangepast; daarbij wordt klinisch voortgegaan op de tonus van de baby. De dosis moet worden verhoogd met intervallen van twee dagen. De gemiddelde dosis bedraagt 0,05 tot 0,25 mg (0,01 tot 0,04 mg/kg parenteraal om de 4 uur, 30 minuten vóór de voeding. 2/8

3 Kinderen: * Jonger dan 6 jaar: aanvangsdosis: 0,2 mg parenteraal. * Ouder dan 6 jaar: aanvangsdosis: 0,5 mg parenteraal. De dosis moet individueel worden aangepast; de dosis moet worden verhoogd met intervallen van twee dagen. De aanbevolen dosis bedraagt 0,02 tot 0,04 mg/kg i.m. of s.c. om de 3 tot 4 uur (normale totale dagdosis: 1 tot 6 mg). Speciale richtlijnen voor de dosis: Bij ernstige nierinsufficiëntie kan het nodig blijken het interval tussen de toedieningen te verlengen of herhaalde lagere doses toe te dienen. Wijze van toediening Aanbevolen wordt Prostigmine vóór de maaltijden toe te dienen om eventuele kauw- en slikstoornissen te voorkomen. 4.3 Contra-indicaties - Mechanische obstructie van de darmen of de urinewegen; - Bronchiaal astma; - Ziekte van Parkinson; - Peritonitis; - Gekende overgevoeligheid voor neostigmine of één van de excipientia van Prostigmine; - Verstoorde hypodynamische circulatie na ingreep of als gevolg van shock; - Gelijktijdige toediening van depolariserende myorelaxantia, zoals suxamethonium en decamethonium, omdat zij synergisch reageren. Dit is enkel geschikt voor het tegengaan van de effecten van niet-depolariserende myorelaxantia. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Het gebruik van neostigmine vereist het vooraf stopzetten van alle fysicochemische of biochemische oorzaken die een verslechtering van de spiersamentrekking geven. Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met bronchiaal astma, vagotonie, gedecompenseerde hartinsufficiëntie, recent myocardinfarct, hartritmestoornissen (met name bradycardie en atrioventriculaire blokkade), lage bloeddruk, recente coronaire occlusie, diabetes mellitus, epilepsie, ziekte van Parkinson, urineweginfectie, hyperthyroïdie, maagulcus en na maag-darmchirurgie. Voorzichtigheid is ook geboden bij een behandeling met bètablokkers en bij een anesthesie met halothaan. Doordat er een verhoogd risico is van bradycardie en ademhalingsstilstand tijdens een anesthesie met halothaan, mag neostigmine niet worden toegediend voordat de anesthesie met halothaan is afgerond. Zie rubriek 4.5 voor de wisselwerking met andere geneesmiddelen. Het gebruik van verhoogde doses van Prostigmine kan een paradoxale neuromusculaire blokkade veroorzaken. Wanneer hoge doses worden toegediend, moet atropine net voor of gelijktijdig met deze doses worden toegediend. Houd er rekening mee dat atropine de eerste tekenen van een overdosis kan maskeren. Met name wanneer Prostigmine intraveneus wordt toegediend, kan een onmiddellijke toediening van atropine en een behandeling met elektroshocks, waaronder kunstmatige ademhaling, vereist zijn. Het is belangrijk om myasthenia te kunnen onderscheiden van een cholinerge crisis, deze laatste wordt veroorzaakt door een overdosis neostigmine. De twee crises veroorzaken een extreme spierzwakte, maar vereisen een andere behandeling (zie rubriek 4.9). Het uitblijven van de gewenste therapeutische respons na behandeling met Prostigmine kan te wijten zijn aan een overdosis (zie rubriek 4.9). Bij een beperkte nierfunctie worden langere intervallen geïndiceerd tussen twee doses of achtereenvolgende doses. 3/8

4 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie - Wanneer bij de behandeling van myasthenia gravis Prostigmine alleen (of met andere cholinesterase-inhibitoren) niet volstaat, kunnen corticosteroïden worden toegevoegd. Het gelijktijdige gebruik van neostigmine en methylprednisolon kan echter de symptomen van myasthenia gravis verergeren. - Prostigmine neutraliseert het effect van de niet-depolariserende myorelaxantia van het type curare. Prostigmine antagoniseert niet, maar verlengt de fase 1 blokkade van depolariserende myorelaxantia, zoals suxamethonium en decamethonium. - Atropine gaat cholinerge reacties op Prostigmine, met name bradycardie en hypersecretie, tegen. Men mag dan echter niet uit het oog verliezen dat men aldus een middel verliest om de dosis te controleren en dat er een risico bestaat op overdosis zonder voorlopertekens. - Bepaalde aminoglycoside antibiotica (met name kanamycine, streptomycine, neomycine) hebben een niet-depolariserend myorelaxerend effect. Het effect van neostigmine wordt eveneens tegengegaan door clindamycine, colistine en polymyxines. Deze antibiotica moeten met uiterste voorzichtigheid worden gebruikt bij patiënten met myasthenia. De doses van Prostigmine moeten navenant worden aangepast. - Lokale anesthetica en bepaalde systemische anesthetica, anti-aritmica en andere farmaceutische producten die bijdragen aan de neuromusculaire overdracht en potentieel myasthenia gravis verergeren, moeten met voorzichtigheid worden gebruikt wanneer ze gelijktijdig worden gebruikt met neostigmine (bijv.: kinine, chloroquine, hydroxychloroquine, kinidine en procaïnamide, propafenon, lithium). De doses van Prostigmine moeten navenant worden aangepast. - Neostigmine kan de bijwerkingen van morfine en de morfinederivaten verergeren, evenals die van barbituraten (bijv.: belemmering van ademhalingsfunctie), bèta-blokkers (hypotensie, langdurige bradycardie) en anesthetica met halothaan (bradycardie ademhalingsstilstand). - Het gelijktijdige gebruik van calciumantagonisten en neuromusculaire blokkers kunnen een geïntensiveerde spierblokkade veroorzaken die niet reageert op neostigmine. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Zwangerschap Er zijn geen gegevens bekend of er zijn slechts beperkte gegevens bekend over het gebruik van neostigmine methylsulfaat bij zwangere vrouwen. Prostigmine mag uitsluitend worden toegediend tijdens de zwangerschap indien de mogelijke voordelen groter zijn dan de risico's voor de foetus. Prostigmine mag niet worden toegediend wanneer de bevalling bijna zal plaatsvinden, omdat neostigmine methylsulfaat de uteriene geïrriteerdheid kan verhogen en een vroegtijdige geboorte kan veroorzaken. Borstvoeding Er zijn niet voldoende gegevens bekend over de excretie van neostigmine methylsulfaat/metabolieten in de moedermelk. Prostigmine mag niet worden toegediend tijdens het geven van borstvoeding. Wanneer een behandeling met Prostigmine noodzakelijk is, dient het geven van borstvoeding te worden gestaakt. Vruchtbaarheid Er zijn geen gegevens bekend. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Als gevolg van de mogelijke bijwerkingen van neostigmine, zoals myosis, accomodatieproblemen en toename in traansecretie, kan het vermogen van de patiënt om een voertuig te besturen of om machines te bedienen worden beïnvloed. 4/8

5 4.8 Bijwerkingen Prostigmine kan functionele ongewenste effecten op het autonome zenuwstelsel uitoefenen. Effecten van het muscarine type omvatten nausea, braken, diarree, maagkrampen, verhoogde peristaltiek, toename van de bronchiale, speeksel- en traansecretie, afname van arteriële druk, bradycardie en myosis. De primaire nicotine-effecten bestaan uit spasmen, spierfasciculaties en zwakte. De cholinerge reacties op Prostigmine kunnen bijzonder hinderlijk zijn als Prostigmine wordt gebruikt om het effect van niet-depolariserende myorelaxantia te neutraliseren; daarom wordt een gecombineerde injectie van Prostigmine en atropinesulfaat aanbevolen (zie rubriek Dosering en wijze van toediening en Overdosering ). Allergische en anafylactische reacties werden zelden gerapporteerd. In het systeem/orgaanklassen worden bijwerkingen vermeld in volgorde van frequentie volgens de volgende categorieën: Zeer vaak ( 1/10) Vaak ( 1/100, <1/10) Soms ( 1/1.000, <1/100) Zelden ( 1/10.000, <1/1.000) Zeer zelden (<1/10.000) (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Immuunsysteemaandoeningen Zeer vaak: Oogaandoeningen : overgevoeligheidsreacties en anafylaxie. myosis, toename in traansecretie. Hartaandoeningen aritmieën (inclusief bradycardie, tachycardie, AV-blok, nodaal ritme en niet-specifieke variaties van het ECG), evenals hartfalen, syncope en hypotensie. Deze effecten werden met name waargenomen tijdens het parenterale gebruik van neostigmine. Er zijn levensbedreigende tachyaritmieën gemeld bij patiënten met het syndroom van WPW na toediening van neostigmine. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen toename van bronchiale secreties, bronchospasme Maagdarmstelselaandoeningen Huid- en onderhuidaandoeningen hyperhidrose misselijkheid, braken, overmatige speekselvorming, winderigheid, diarree en toegenomen darmperistaltiek. Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen spierkrampen, musculaire asthenie, fasciculatie. 5/8

6 4.9 Overdosering Zoals met elke cholinesterase-inhibitor kan een overdosis van Prostigmine bij patiënten met myasthenia gravis een cholinerge aanval met uitgesproken spierzwakte of een verergering ervan veroorzaken. Indien dit teken van overdosis aan de aandacht ontsnapt, kan een potentieel fatale paralyse van de ademhalingsspieren optreden. Andere symptomen van een overdosis zijn de reacties die in de rubriek Bijwerkingen zijn vermeld; paradoxaal genoeg kan een overdosis zowel tachycardie als bradycardie veroorzaken. Behandeling: Prostigmine en alle andere cholinesterase-inhibitoren onmiddellijk stopzetten en 1 tot 2 mg atropinesulfaat (tot 4 mg) bij voorkeur traag i.v. toedienen (of eventueel sub-cutaan); naargelang de evolutie van de polsfrequentie kan deze dosis zo nodig om de 2-4 uur worden herhaald. De overbrenging naar een ziekenhuiscentrum voor eventuele kunstmatig beademing kan aangewezen zijn. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Parasympathicomimeticum-cholinergisch, ATC-code: N07AA01 De cholinerge eigenschappen van neostigmine zijn in grote mate het gevolg van het feit dat neostigmine acetylcholine stabiliseert door inhibitie van de activiteit van cholinesterase. Daardoor werkt acetylcholine langer en sterker. Neostigmine bevordert de transmissie van motorische en sensorische zenuwprikkels ter hoogte van het maag-darmkanaal, het urogenitale stelsel en andere organen, die glad spierweefsel bevatten; het vergemakkelijkt de spierfunctie gedurende meerdere uren. Op klinisch vlak uit deze bevorderende werking op de zenuwprikkels zich vooral door een toename van de peristaltiek van de darmen, de ureters en de blaas. Neostigmine verhoogt ook de secretoire activiteit van de klieren die worden geïnnerveerd door postganglionaire cholinerge vezels, met als gevolg een toename van de bronchiale, maag- en zweetsecretie. Neostigmine heeft een complex effect op het hart- en vaatstelsel; het belangrijkste effect is bradycardie met vermindering van het hartdebiet. Neostigmine neutraliseert de neuromusculaire blokkade veroorzaakt door curare en myorelaxantia van het type curare (dus nietdepolariserende myorelaxantia); er bestaat echter een synergistische interactie tussen neostigmine en de depolariserende myorelaxantia. Neostigmine oefent geen merkbaar effect uit op de werking van ganglioplegische myorelaxantia. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Distributie Na intraveneuze injectie wordt neostigmine snel verdeeld over de extracellulaire ruimte. De activiteit van het acetylcholinesterase in de erytrocyten wordt binnen 2 tot 3 minuten nagenoeg volledig onderdrukt. De maximale farmacologische activiteit wordt over het algemeen 7 tot 15 minuten na intraveneuze toediening bereikt. De enzymatische activiteit herstelt zich tot ongeveer 28% van de controlewaarden na 40 minuten en tot 55% na 60 minuten. Het ogenschijnlijke distributievolume bedraagt 0,5 tot 1/kg. Metabolisme Neostigmine wordt hoofdzakelijk gemetaboliseerd tot 3-hydroxyfenyl-trimethylammonium en allerlei niet-geïdentificeerde bestanddelen. Eliminatie De eliminatiehalfwaardetijd van neostigmine varieert in sterke mate rond een gemiddelde waarde van ongeveer 1 uur. De totale klaring bedraagt 8 tot 14 ml/min/kg. 6/8

7 Neostigmine wordt door renale en extrarenale mechanismen geëlimineerd. 60 tot 80% van de dosis wordt binnen de 24 uur in de urine geëlimineerd, hetzij in onveranderde vorm hetzij in de vorm van metabolieten. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Er zijn geen testgegevens beschikbaar. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Prostigmine ampullen 1 ml met 0,5 mg/ml: natriumchloride, natriumhydroxide, water voor injectie voor een ampul van 1 ml. Prostigmine ampullen 5 ml met 2,5 mg/ml: natriumchloride, natriumhydroxide, fenol, water voor injectie voor een ampul van 5 ml. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Prostigmine mag niet worden gebruikt bij een halothaan-anesthesie, maar kan worden toegediend na stopzetting van de toediening van halothaan. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C.. De vervaldatum staat vermeld op de verpakking na de letters EXP. De vervaldatum is de laatste dag van de aangeduide maand. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Prostigmine 0.5 mg/ml oplossing voor injectie : verpakking met 5 ampullen van 1 ml Prostigmine 12,5 mg/5 ml oplossing voor injectie : verpakking met 5 ampullen van 5 ml 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen <en andere instructies> Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN S.A. Meda Pharma N.V. 166, Terhulpsesteenweg 1170 Brussel België 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Prostigmine 0.5 mg/ml oplossing voor injectie : BE Prostigmine 12,5 mg/5 ml oplossing voor injectie : BE DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING 01/05/ /07/2009 7/8

8 10. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Goedkeuringsdatum: 12/2013 8/8