Beleidsvoornemen fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten

Transcriptie

1 18 juli 2017 Beleidsvoornemen fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten Weren van niet-buurtgebonden langparkeerders door middel van fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten

2 Inhoud Samenvatting... II 1. Aanleiding en doel Leeswijzer Beleidsvoornemen fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten Toepassing regime fiscale parkeerduurbeperking Reguliere parkeervergunningen en regels van toepassing Toepassing uitsluitend in kleine (buffer)gebieden met overwegend woonfuncties Concrete verwoording in parkeerverordening en toelichting Toepassing in Amsterdamse woonbuurten Planning en procedures... 7 Bijlage 1: Resultaten parkeerexperimenten Inleiding Evaluatiemethodiek Resultaten experiment fiscale parkeerduurbeperking Buitenveldert Samenvatting Resultaten Resultaten experiment fiscaal belanghebbendenparkeren Prinses Irenebuurt Samenvatting Resultaten...16

3 Samenvatting Met dit beleidsvoornemen maakt de gemeente Amsterdam kenbaar dat ze voornemens is de parkeerverordening zodanig te wijzigen dat het mogelijk wordt om, in woongebieden waar aantoonbaar parkeeroverlast van niet-buurtgebonden langparkeerders wordt ervaren, een fiscale parkeerduurbeperking in te voeren. Randvoorwaarden zijn dat niet-buurtgebonden parkeerders aantoonbaar parkeeroverlast veroorzaken in woonbuurten. Uitgangspunt is een parkeerduurbeperking van 180 minuten (3 uur) waarbij vergunningen van onder andere bewoners en bedrijven, evenals de toegepaste uren uit de bezoekregeling, nog steeds geldig zijn. Als aanvullend criterium geldt dat de maatregel uitsluitend in kleine gebieden als buffer ingezet mag worden. De nadelen van een groot gebied met parkeerduurbeperking zijn namelijk substantieel. Het regime beperkt de mogelijkheden voor bezoekers van bewoners en bedrijven om te parkeren. Dit kan slechts gedeeltelijk opgevangen worden door inzet van een bezoekersregeling. Dit beleidsvoornemen komt voort uit twee experimenten in stadsdeel Zuid; fiscale parkeerduurbeperking in Buitenveldert en fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt. Het experiment met fiscale parkeerduurbeperking in Buitenveldert heeft aangetoond dat de parkeeroverlast door niet-buurtgeboden langparkeerders effectief verlaagd kan worden met een parkeerduurbeperking van drie uur. Verder blijkt uit het experimenten dat de bezwaren uit de buurt met name gaan over het parkeren van eigen bezoek of werknemers. Het experiment met fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt heeft opgeleverd dat het juridische mogelijk is om met een verkeersbesluit de verkeersmaatregel parkeren voor vergunninghouders toe te passen. Het is tevens mogelijk om de belanghebbendenparkeervergunning als een fiscale parkeervergunning uit te geven. Fiscale handhaving is echter niet mogelijk; de handhaving van een verkeersmaatregel op basis van het reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV) parkeren voor vergunninghouders is alleen mogelijk door Buitengewoon Opsporingsambtenaren (BOA s). De regeling was effectief, maar niet efficiënt en past formeel niet binnen de vigerende beleidskaders waarbij het uitgangspunt is dat binnen de ring in eerste instantie het parkeren gereguleerd wordt via fiscaal betaald parkeren. Met dit beleidsvoornemen kiest Amsterdam nadrukkelijk niet voor een vorm van (fiscaal) belanghebbendenparkeren in woonbuurten om nietbuurtgebonden parkeerders te weren. Na vaststelling van het beleidsvoornemen en daadwerkelijk opname in de parkeerverordening kan het regime ingevoerd worden in woonbuurten. Voor daadwerkelijke effectuering in woonbuurten worden aparte beleidsvoornemens de inspraak ingebracht. Het voornemen is om parkeerduurbeperking definitief in enkele buurten in Buitenveldert en in de Prinses Irenebuurt in te voeren om parkeeroverlast van werknemers en bezoekers van de Zuidas te weren. Dit voorliggende beleidsvoornemen gaat alleen over het creëren van de mogelijkheid in de parkeerverordening, daadwerkelijke invoering in een woonbuurt gebeurt als het college het uitwerkingsbesluit wijzigt. II

4 1. Aanleiding en doel Direct aanleiding tot het ontwikkelen van het parkeerregime fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten is de parkeeroverlast door werknemers en bezoekers van de Zuidas in twee omliggende woonbuurten; Buitenveldert Noord en de Prinses Irenebuurt. De buurten hebben elk hun eigen karakter en geschiedenis als het gaat om het huidige parkeerregime, maar het parkeervraagstuk in beide buurten heeft dezelfde eigenschappen; in de buurt parkeren (in het geval van Buitenveldert) of is de verwachting dat parkeeroverlast ontstaat (in het geval van de Prinses Irenebuurt) door veel niet-buurtgebonden langparkeerders (werknemers en bezoekers aan de Zuidas) waardoor de parkeerdruk lokaal hoog is en bewoners overlast ervaren. De parkeerplaatsen in de woonbuurten zijn aantrekkelijk omdat het uurtarief veelal lager ligt dan de gehanteerde tarieven in de parkeergarages op de Zuidas. In de woonbuurten in Buitenveldert- Noord geldt een tarief van 1,40 per uur (prijs voor een dagkaart 8,40), in de Prinses Irenebuurt is dat 3,00 per uur (prijs voor een dagkaart 18,00). In de parkeergarages op de Zuidas varieert het tarief tot maximaal 6,00 per uur. Andere buurten in Amsterdam kennen vergelijkbare vraagstukken. Doel van de experimenten was dan ook om tot één regime te komen dat op diverse plekken toepasbaar is. Specifiek voor de Prinses Irenebuurt geldt sinds 1986 een regeling van belanghebbendenparkeren. Deze regeling is tot stand gekomen om parkeeroverlast door het World Trade Center (WTC) zoveel mogelijk te beperken. Op basis van wensen van stadsdeel Zuid is in de Prinses Irenebuurt een experiment gehouden met fiscaal belanghebbendenparkeren om te onderzoeken of het mogelijk is de RVV maatregel belanghebbendenparkeren zoveel mogelijk fiscaal uit te voeren met een fiscale belanghebbendenparkeervergunning en fiscale handhaving. De parkeersituatie in Buitenveldert Noord kent een andere ontstaansgeschiedenis. Sinds enige jaren is er betaald parkeren in Buitenveldert-Noord. In 2012 is er een uitbreiding geweest van betaald parkeren naar Buitenveldert-Zuid. Sindsdien is er in de buurten ten zuiden van de Zuidas en de VU/het VUMC parkeeroverlast ontstaan. Waarschijnlijk stonden werknemers en bezoekers van deze gebieden eerst (gratis) in Buitenveldert-Zuid en nu met dagkaarten in Buitenveldert- Noord. In 2012 bereikten het stadsdeel al klachten van bewoners over een toegenomen parkeerdruk in het deel van Buitenveldert-Noord dat grenst aan de De Boelelaan. Op basis van deze signalen is een experiment gehouden met fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten om de werknemers van de Zuidas te weren. Amsterdam heeft als uitgangspunt dat bij parkeerregulering binnen de Ring A-10 en/of binnen reeds gefiscaliseerde gebieden er in principe alleen een fiscaal parkeerregime ingevoerd wordt en dat parkeerplaatsen zo min mogelijk verbijzonderd worden om zo efficiënt mogelijk gebruik mogelijk te maken van het beschikbare parkeerareaal. Daarom is er nooit grootschalig een regime met belanghebbendenparkeren ingevoerd. Ook speelt mee dat inkomsten uit opgelegde boetes in zijn geheel naar het rijk vloeien waardoor handhaving een kostbare aangelegenheid is. Daarnaast zijn in Amsterdam de handhaving op Mulderfeiten (handhaving door bijzonder Opsporingsambtenaren) en de handhaving op fiscale parkeerregimes (handhaving momenteel 1

5 door EPS 1 ) losgekoppeld waardoor het niet mogelijk is in een gebied met belanghebbendenparkeren te handhaven met een efficiënte scanauto. Wel staat in het coalitieakkoord Amsterdam is van iedereen : Daarnaast krijgen bestuurscommissies de mogelijkheid om in bepaalde gebieden, waar veel parkeeroverlast is, proeven te doen met parkeren exclusief voor vergunninghouder. Als uitwerking van dit onderdeel van het coalitieakkoord wordt in het gebied de Burgwallen onderzocht welke maatregelen nodig zijn om de overlast van bezoekers van het centrum die bewoners ervaren terug te dringen. Fiscale Parkeerduurbeperking in woonbuurten wijkt af van andere vormen van reeds ingezette fiscale parkeerduurbeperking in bijvoorbeeld winkelstraten of bij sportcomplexen. Fiscale parkeerduurbeperking in Amsterdam wordt momenteel alleen toegepast in winkelstraten, bij sportvoorzieningen en bij begraafplaatsen. De maximale parkeerduur is veelal gekoppeld aan de parkeerduur die past bij gebruik van de aanwezige voorziening. De maximale parkeerduur is ingesteld om de turn over 2 te verhogen zodat de aanwezige voorzieningen goed bereikbaar blijven per auto en dat parkeerplaatsen niet onnodig lang bezet gehouden worden door langparkeerders die niet ten behoeve van gebruik van of bezoek aan de voorzieningen parkeren. Het toepassen van fiscale parkeerduurbeperking met als primaire doel het weren van niet-buurtgebonden langparkeerders is nieuw binnen de bestaande parkeerverordening. 2. Leeswijzer Dit beleidsvoornemen is als volgt opgebouwd. - Hoofdstuk 3: beleidsvoornemen fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten. - Hoofdstuk 4: planning en procedures. - Bijlage 1: resultaten parkeerexperimenten 1 EPS: Egis Parking Service handhaaft namens de gemeente Amsterdam in gebieden met betaald parkeren. 2 Turn over = verloop op parkeerplaats uitgedrukt in aantal parkeerders per dag. 2

6 3. Beleidsvoornemen fiscale parkeerduurbeperking in woonbuurten Amsterdam is, op basis van de resultaten (zie bijlage 1 en 2) van het experiment met fiscale parkeerduurbeperking in Buitenveldert en het experiment met fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt voornemens de parkeerverordening zodanig te wijzigen dat het mogelijk wordt een parkeerduurbeperking in te voeren in woonbuurten teneinde niet-buurtgebonden langparkeerders die parkeeroverlast veroorzaken te weren. 3.1 Toepassing regime fiscale parkeerduurbeperking De maatregel mag uitsluitend geëffectueerd worden om te voorkomen dat niet-buurtgebonden langparkeerders parkeeroverlast veroorzaken in woonwijken. Hierbij geldende de volgende uitgangspunten bij toepassing: 1. Parkeeroverlast wordt gedefinieerd als op de maatgevende periode (wanneer de meeste vergunninghouders aanwezig) zijn een (zeer) hoge (>90%) parkeerdruk is die veroorzaakt wordt door buurtvreemde langparkeerders waardoor bewoners en bedrijven of hun bezoek op gedurende grote delen van de week niet op acceptabele loopafstand van hun eindbestemming kunnen parkeren. Acceptabele loopafstand is zeer lastig eenduidig te formuleren. In de praktijk wordt de parkeerdruk per buurt of vergunningengebied gebruikt. Als slechts in één straat(sectie) de parkeerdruk zeer hoog is dan is dit onvoldoende aanleiding om parkeerduurbeperking in te voeren. In omliggende straten kan immers voldoende parkeerruimte zijn. Pas als op buurtniveau de parkeerdruk hoog is invoering van parkeerduurbeperking mogelijk. 2. De regeling werkt in beginsel om langparkeerders (bijvoorbeeld werknemers, bewoners uit andere buurten) et cetera te weren. Kort parkerende bezoekers (bijvoorbeeld bezoekers van evenement) worden niet geweerd met een parkeerduurbeperking van 3 uur. Een optie is om een kortere parkeerduur van bijvoorbeeld maximaal 2 uur in te voeren. Langer dan 3 uur is onwenselijk omdat dan het effect van de regeling sterk afneemt. 3. De bloktijden van parkeerduurbeperking kunnen verschillenen van de bloktijden van betaald parkeren. Als bijvoorbeeld alleen overdag overlast wordt ervaren dan kan er voor gekozen worden de parkeerduurbeperking uitsluitend overdag van kracht te laten zijn. Andersom geldt bijvoorbeeld dat als uitsluitend in de avond overlast wordt ervaren de parkeerduurbeperking uitsluitend in de avond wordt toegepast. Overdag geldt dan regulier betaald parkeren zonder parkeerduurbeperking. 3.2 Reguliere parkeervergunningen en regels van toepassing Uitgangspunt is een parkeerduurbeperking van 180 minuten (3 uur) waarbij vergunningen van onder andere bewoners en bedrijven, alsmede de toegepaste uren uit de bezoekregeling, nog steeds geldig zijn. Daarnaast zullen parkeerverordening, verordening parkeerbelastingen en alle 3

7 bijbehorende uitwerkingsbesluiten van kracht zijn. Concreet zullen voor gebieden met fiscale parkeerduurbeperking de volgende regels gelden: De parkeerduurbeperking geldt niet voor houders van een parkeergunning (bijvoorbeeld bewoners- en bedrijfsvergunningen, maar ook mantelzorgvergunningen). Parkeervergunningverlening en tarief zijn hetzelfde als vergelijkbare vergunninggebieden. Er worden één (in enkele buurten twee) bewonersparkeervergunning(en) per adres verstrekt mits de parkeerdruk dit toelaat. De regel (artikel 9 lid 1 uit de parkeerverordening) dat het recht op vergunningen wordt verminderd met het aantal stallingsplaatsen waarover de bewoners kunnen beschikken is van toepassing. In de meeste vergunninggebieden in Amsterdam geldt een bezoekersregeling met 10 of 30 uur parkeren voor 50% of 100% korting. De parkeeruren uit deze bezoekersregeling kunnen tevens gebruikt worden voor het langer laten parkeren van bezoekers van bewoners. In stadsdeel centrum is geen bezoekersregeling. De hoge parkeerdruk in stadsdeel Centrum en de aanwezigheid van het financieel voordeliger P+R voor bezoekers van bewoners in het centrum zijn de redenen om (mocht er in het centrum een gebied met parkeerduurbeperking ingevoerd worden) geen bezoekersregeling in het centrum in te voeren. 3.3 Toepassing uitsluitend in kleine (buffer)gebieden met overwegend woonfuncties Als aanvullend overweging en criterium geldt dat de maatregel uitsluitend in kleine gebieden als buffer ingezet mag worden in gebieden met overwegend woonfuncties. De nadelen van invoeren van parkeerduurbeperking in een groot gebied dat veel verschillende functies herbergt zijn namelijk substantieel. Gedurende het experiment in Buitenveldert zijn een aantal klachten en bezwaren van bewoners en bedrijven binnengekomen die zich met name richten op de onmogelijkheid om eigen bezoek of werknemer te laten parkeren. De klachten kunnen gedeeltelijk verholpen worden door beter te communiceren over de bloktijden van de regeling en de mogelijkheid om uren uit de bezoekersregeling te gebruiken buiten de parkeerduurbeperking om. Door de maatregel uitsluitend in te zetten als buffer is het voordeel dat minder huishoudens en bedrijven de nadelige effecten van een parkeerduurbeperking ondervinden. Uitdaging is om het gebied voldoende groot te laten zijn om niet-buurtgebonden te weren, maar klein genoeg om te zorgen voor een uitwijkmogelijkheid op acceptabele loopafstand voor parkeerders met een lokale bestemming naar een gebied waar geen parkeerduurbeperking geldt. Deze uitwijkmogelijkheid is niet op acceptabele loopafstand beschikbaar als het gebied met parkeerduurbeperking zeer groot is. Voorwaarde is dat de parkeerduurbeperking ingezet wordt in gebieden met overwegend woonfuncties. Uit het experimenten blijkt dat inzet in gebieden met meer functies (bijvoorbeeld kantoren, onderwijsvoorzieningen en zorginstellingen) leidt tot een belemmering van de 4

8 bedrijfsvoering. Bijvoorbeeld doordat werknemers, leerlingen (volwassenenonderwijs) of bezoek van bedrijven niet langer kunnen parkeren. Voor bewoners is de bezoekersregeling beschikbaar, voor bedrijven is deze niet beschikbaar. Het is onwenselijk een bezoekersregeling of dagkaarten op te zetten voor bedrijven. Dit vergt namelijk dat onderscheid gemaakt wordt tussen buurtgebonden bezoekers (die je wilt faciliteren) en niet-buurtgeboden parkeerders (die je wilt weren). Dit onderscheid maken is niet mogelijk. Als parkeeroverlast in een zeer groot gebied wordt ervaren dan ligt de inzet van fiscale parkeerduurbeperking als buffer niet voor de hand. De reguliere fiscale maatregelen zoals invoeren betaald parkeren, verhogen van tarieven en/of verlengen bloktijden betaald parkeren liggen dan meer voor de hand. Deze maatregelen kennen niet de negatieve effecten van een groot gebied met parkeerduurbeperking. Wel zullen ook de tarieven voor parkeervergunningen meestijgen als het tarief op maaiveld stijgt. 3.4 Concrete verwoording in parkeerverordening en toelichting Concreet leidt het beleidsvoornemen tot de volgende wijzigingen in de parkeerverordening: In de Parkeerverordening 2013 wordt aan artikel 31 (parkeerduurbeperking) aan lid 2 (een parkeerduurbeperking kan slechts worden ingesteld) toegevoegd: d. in een woonbuurt. Hiermee wordt mogelijk gemaakt parkeerduurbeperking in te voeren in een woonbuurt. In de Parkeerverordening wordt aan artikel 31 (parkeerduurbeperking) aan lid 3 (een parkeerduurbeperking betreft per etmaal) toegevoegd: d. maximaal de periode waarin aantoonbaar niet-buurtgebonden langparkeerders in de woonbuurt parkeren. Hiermee wordt de toepassingsmogelijkheid ingekaderd. Parkeerduurbeperking kan alleen ingevoegd worden op de momenten dat er parkeeroverlast ontstaat van nietbuurtgebonden parkeerders. Dit kan betekenen dat de bloktijden van de parkeerduurbeperking anders zijn dan die van het bestaande fiscale regime. De bloktijden van parkeerduurbeperking liggen altijd binnen die van het fiscale regime. In de parkeerverordening wordt aan artikel 31 (parkeerduurbeperking) na lid 6 het volgende lid toegevoegd: lid 7 Het vijfde lid is niet van toepassing bij parkeerduurbeperking in een woonbuurt als bedoeld in het tweede lid onder d. Het huidige lid 7 wordt dan lid 8. Met toevoeging van dit lid blijven parkeervergunningen geldig. Bij de andere toepassingsmogelijkheden van parkeerduurbeperking (bijvoorbeeld in een winkelstraat, begraafplaats of een sportvoorziening) zijn parkeervergunningen namelijk niet geldig gedurende de parkeerduurbeperking. In de toelichting op de parkeerverordening wordt aan artikel 31, lid 2 onder d de volgende passage toegevoegd: parkeerduurbeperking in een woonbuurt kan ingesteld worden als niet-buurtgebonden langparkeerders substantieel overlast (kunnen) veroorzaken in een woonbuurt. Nietbuurtgebonden langparkeerders zijn parkeerders met een eindbestemming buiten de buurt, die geacht worden te parkeren op andere locaties (bijvoorbeeld op eigen terrein of in een werklocatie) en/of parkeerders die oneigenlijk veel druk leggen op een buurt. De regeling beoogt een lagere parkeerdruk als gevolg van het weren van de nietbuurtgebonden langparkeerders. Parkeerduurbeperking in woonwijken is niet bedoeld 5

9 voor gebieden waar de parkeeroverlast niet door een heldere eenduidige doelgroep van niet-buurtgebonden langparkeerders wordt veroorzaakt. De regeling is nadrukkelijk bedoeld om parkeerders (bijvoorbeeld werknemers, bewoners met een bestemming in andere buurten) als deze overlast veroorzaken te weren. De gekozen parkeerduur (waar hele uren in de vorm van blokken van 60, 120, 180 of 240 minuten voor de hand liggen) moet effectief zijn om parkeeroverlast te verminderen. Uit ervaring in Buitenveldert blijkt dat een parkeerduurbeperking van 180 minuten effectief is voor het weren van werknemers van de Zuidas. Andere parkeerduur is in sommige gevallen geschikter. Bijvoorbeeld in het geval van informeel P+R waar een parkeerduurbeperking van 240 minuten voldoende is of bij het weren van bezoekers van evenementen waar een kortere parkeerduurbeperking van 120 minuten voor de hand ligt. Parkeerduurbeperking kent niet alleen voordelen. De nadelen van een groot gebied met parkeerduurbeperking zijn substantieel. Het regime beperkt namelijk de mogelijkheden voor bezoekers van bewoners en bedrijven om te parkeren. Dit kan slechts gedeeltelijk opgevangen worden door inzet van een bezoekersregeling. Het regime wordt daarom uitsluitend in een klein (buffer)gebied ingezet worden. Alternatief zijn andere reguliere fiscale parkeermaatregelen als verhogen tarieven en/of verlengen bloktijden. 3.5 Toepassing in Amsterdamse woonbuurten Het daadwerkelijk effectueren van de regeling gebeurt als het college een buurt in het uitwerkingsbesluit parkeerverordening aanwijst. Na definitieve aanwijzing in het uitwerkingsbesluit dient de parkeerduurbeperking opgenomen te worden in de tarieventabel behorende bij de Verordening Parkeerbelasting. Dit betreft een raadsbesluit inzake belastingwetgeving. Dit besluit staat niet open voor bezwaar en beroep. Wel is inspraak mogelijk als de Verordening Parkeerbelasting in de raadscommissie Infrastructuur en Duurzaamheid wordt behandeld. Mogelijk andere gebieden, naast Buitenveldert en de Prinses Irenebuurt, die in aanmerking komen voor de invoering van fiscale parkeerduurbeperking teneinde nietbuurtgebonden (lang)parkeerders te weren zijn bijvoorbeeld: o Venserpolder (doelgebied Arena). o Nieuw-Sloten (doelgebied Slotervaart Ziekenhuis). o Omgeving NS stations. o Omgeving metro-, tram- en bushaltes. o Omgeving pontaanlandingen. o Burgwallen 3. Effectuering van nieuwe gebieden gebeurt in een apart besluit van het college waarin alle belangen gewogen worden. Invoering van het regime gebeurt uitsluitend op basis van een advies van de betreffende bestuurscommissie. 3 Momenteel wordt een proef met diverse maatregelen gehouden in de Groenburgwal. Doel van de proef is het verminderen van de overlast van zoekverkeer en het verbeteren van de parkeermogelijkheden voor bewoners, ondernemers en hun bezoek. Uit parkeerduurcijfers blijkt dat een parkeerduurbeperking van 3 uur weinig effect zal hebben. Een parkeerduurbeperking van 2 uur of minder ligt dan ook voor de hand. 6

10 4. Planning en procedures Het beleidsvoornemen zal eerste door het college vrijgegeven worden voor maatschappelijk consultatie en ter advisering aan de algemeen besturen van de bestuurscommissie worden voorgelegd. Na verwerking van de resultaten zal het college het beleidsvoornemen formeel de inspraak in brengen. Het beleidsvoornemen is te downloaden via internet en ligt ook ter inzage bij de stadsdeelkantoren. Iedereen kan schriftelijk een zienswijze indienen op de volgende manieren: per naar: onder vermelding van Inspraak beleidsvoornemen parkeerduurbeperking in woonbuurten'. per post: naar de gemeente Amsterdam onder vermelding van Inspraak beleidsvoornemen parkeerduurbeperking in woonbuurten' t.a.v. directie Verkeer en Openbare Ruimte, Postbus 95089, 1090 HB Amsterdam. Nota van beantwoording / Bestuurlijke vaststelling / Ingangsdatum De resultaten van de inspraak worden verwerkt in een Nota van Beantwoording. Hierin staat hoe de gemeente met de zienswijzen is omgegaan, en worden eventuele aanpassingen van de regeling voorgesteld. Het beleidsvoornemen, de Nota van beantwoording (inclusief alle zienswijzen) en de aangepaste parkeerverordening worden dan ter besluitvorming voorgelegd aan de gemeenteraad. Deze zal, met inachtneming van de zienswijzen en beantwoording daarop, besluiten al dan niet akkoord te gaan met de aanpassing van de parkeerverordening. Alvorens het voorstel wordt behandeld in de Raadsvergadering, zal het worden besproken in de raadscommissie (de datum zal op een later tijdstip bekend worden gemaakt). Hier hebt u de mogelijkheid mondeling in te spreken. Contact: Meer informatie? Kijk op of neem contact op met gemeente Amsterdam, directie Verkeer en Openbare Ruimte, Telefoon:

11 Planning Beleidsvoornemen Inspraak en Effectuering Proces: Generiek beleidsvoornemen College geeft beleidsvoornemen (aanpassing verordening) vrij voor inspraak Planning Juli 2017 inspraak over wijziging in verordening Juli september 2017 Consultatie alle bestuurscommissie over wijziging in Juli september 2017 parkeerverordening consultatieformele College stelt Nota van Beantwoording op Oktober 2017 College neemt definitief besluit over voorstel tot wijziging November 2017 parkeerverordening. Aanpassen parkeerverordening, parkeerbelastingverordening (besluit door gemeenteraad) en uitwerkingsbesluit (besluit door college). December 2017 Aangepaste parkeerverordening van kracht. 1 januari

12 Bijlage 1: Resultaten parkeerexperimenten 1.1 Inleiding Teneinde te onderzoeken wat het meest geschikte parkeerregime is om niet-buurtgebonden langparkeerders die parkeeroverlast veroorzaken te weren zijn twee experimenten gehouden; fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt en fiscale parkeerduurbeperking in Buitenveldert. Een uitgebreide beschrijving van de beide experimenten is terug te vinden bijlage 1 en 2. Deze experimenten hebben een aantal conclusies opgeleverd die als basis hebben gediend voor dit beleidsvoornemen. Daarnaast hebben de experimenten waardevolle lessen opgeleverd over het functioneren van het openbaar parkeerareaal in beide gebieden en ten behoeve van een besluit over definitieve parkeerregimes in beide buurten. Deze definitieve regimes worden in een apart beleidsvoornemen de inspraak in gebracht. 1.2 Evaluatiemethodiek Voor het evalueren van de resultaten van het experiment is gebruik gemaakt van de data uit de volgende onderzoeken en bronnen: Tussenevaluatie (in de vorm van een bewonersenquête en parkeerdrukmeting in het najaar van 2014) door stadsdeel Zuid. Deze tussenevaluatie is niet bestuurlijk vastgesteld. Het parkeeronderzoek Zuidas en de Visie Zuidas 4, hierin wordt naar alle omliggende buurten gekeken en niet alleen de straten uit het experimentgebied; De juridische grondslag en de ervaringen met de inzet van handhaving (zowel van fiscale parkeerhandhaving als van boa s van stadsdeel Zuid); Stadsbrede afwegingen ten aanzien van het inzetten van een vorm van belanghebbendenparkeren en relaties met andere buurtparkeervraagstukken (bijvoorbeeld op de Burgwallen). Daarnaast zijn diverse onderzoeken uitgevoerd in Buitenveldert en de Prinses Irenebuurt: Parkeerdrukmeting in het tweede kwartaal van 2016 in geheel Buitenveldert en Prinses Irenebuurt. Parkeerdrukmeting november 2016 geheel stadsdeel Zuid.. Enquêtes in Buitenveldert onder huishoudens en bedrijven; in 2014 in het oorspronkelijke experimentgebied en in 2016 om de effecten van de uitbreiding te duiden. Enquête in Prinses Irenebuurt in 2014 onder huishoudens en bedrijven in de Prinses Irenebuurt. Impactanalyse in 2016 naar de effecten van verschillende parkeerregimes,-tarieven en het wel of niet toepassen van parkeerduurbeperking op de parkeerdruk voor de maatgevende periode (werkdag middag). 4 Op 5 oktober 2016 heeft de gemeenteraad unaniem ingestemd met de Visie Zuidas 2016, inclusief de bijlage Leef Zuidas. 9

13 De experimenten zijn beoordeeld op de volgende onderwerpen: juridische houdbaarheid, handhaafbaarheid, verkeer- en parkeereffecten, draagvlak onder bewoners, financiële consequenties en relatie en samenhang met stedelijk parkeerbeleid. 1.3 Resultaten experiment fiscale parkeerduurbeperking Buitenveldert Samenvatting Buitenveldert ligt naast de Zuidas. Sinds enige jaren is er betaald parkeren in Buitenveldert. In 2012 is er een uitbreiding geweest van betaald parkeren naar Buitenveldert-Zuid. Sindsdien is er in de buurten ten zuiden van de Zuidas en de VU/het VUMC parkeeroverlast ontstaan. Waarschijnlijk stonden werknemers en bezoekers van deze gebieden eerst (gratis) in Buitenveldert-Zuid en nu met dagkaarten in Buitenveldert-Noord. Om deze parkeeroverlast tegen te gaan is, op verzoek van stadsdeel Zuid, een experiment gehouden met parkeerduurbeperking; eerst in vier kleine gebieden en vervolgens in een groot gebied tot aan de Van Nijenrodeweg. Uit het experiment met fiscale parkeerduurbeperking in Buitenveldert blijkt dat de parkeeroverlast door niet-buurtgeboden langparkeerders effectief verlaagd kan worden met een parkeerduurbeperking van drie uur. De bezwaren uit de buurt gaan met name over het parkeren van eigen bezoek of werknemers. De hoeveelheid klachten waarin bedrijven en bewoners aangeven gedupeerd te worden door de invoering van parkeerduurbeperking neemt toe naarmate het gebied groter wordt. Aanleiding experiment Sinds enige jaren is er betaald parkeren in Buitenveldert-Noord. In 2012 is er een uitbreiding geweest van betaald parkeren naar Buitenveldert-Zuid. Sindsdien is er in de buurten ten zuiden van de Zuidas en de VU / het VUMC parkeeroverlast ontstaan. Waarschijnlijk stonden werknemers en bezoekers van deze gebieden eerst (gratis) in Buitenveldert-Zuid en nu met dagkaarten in Buitenveldert-Noord. In 2012 bereikten het stadsdeel al klachten van bewoners over een toegenomen parkeerdruk in het deel van Buitenveldert noord dat grenst aan de De Boelelaan. Op dit moment is er sprake is van een groot verschil in garage- en parkeertarieven op de Zuidas ( 5,- à 6 en in enkele gevallen 7,- p/u) en het parkeertarief in Buitenveldert (1,40 p/u, dagkaart 8). Het aanbod van parkeerplaatsen op maaiveld op de Zuidas is beperkt. Deze situatie en het feit dat de woonbuurten in Buitenveldert Noord op relatief korte loopafstanden liggen van het Zuidas gebied, betekent dat het aantrekkelijk is om in de woonbuurten in plaats van op de Zuidas te parkeren. Start experiment Het Dagelijks Bestuur van Zuid wilde het langparkeren dat voornamelijk veroorzaakt wordt door werknemers van de Zuidas ontmoedigen zonder het bestaande parkeerregime te wijzigen of de parkeertarieven te verhogen. Daarom heeft het stadsdeel eind 2013 om een experiment met parkeerduurbeperking gevraagd. Het college heeft op 29 oktober 2013 ingestemd met het experiment. 10

14 Doel van het experiment is om niet buurtgebonden (lang)parkeerders te ontmoedigen te parkeren in een aantal woonbuurten in Buitenveldert Noord. Een middel om dit te bereiken is het invoering van een parkeerduurbeperking voor bezoekers. Deze parkeerduurbeperking werd in een 4-tal woonbuurten die direct aan de Zuidas grenzen ingevoerd. Het college heeft op 29 oktober 2013 ingestemd met het experiment onder de volgende voorwaarden: - Het doel en de duur van het experiment worden duidelijk. - Er wordt al aangegeven hoe het experiment geëvalueerd gaat worden (inclusief een 0- meting bij start). - Er wordt ook gemonitord in de parkeergebieden rondom het experimentgebied. - De resultaten van beide stadsdelen zijn te vergelijken. - Resultaat van de experimenten is de opname van uniforme regels voor parkeerduurbeperking in woonbuurten in de Parkeerverordening. Het experiment is gestart op 1 november Gedurende de looptijd van het experiment heeft bestuurscommissie Zuid (op basis van de tussenevaluatie) een advies uitgebracht het experimentgebied te vergroten. Omschrijving experiment: - Maandag t/m vrijdag van uur uur betaald parkeren; - Handhaving door Cition door het opleggen van naheffingsaanslagen op. - Straattarief: 1,40 p/u; - Maximaal 3 digitale vergunningen per woonadres toegestaan, kosten van 1 bewonersvergunning: 48,- per 6 maanden (96,- per jaar); - Parkeerduurbeperking van maximaal 3 uur per etmaal voor niet-vergunninghouders - betaalautomaten accepteren geen langere parkeertijd dan een aaneengesloten periode van 3 uur als men via belparkeren wil inbellen; - Er geldt een wachttijd van 2 uur alvorens via belparkeren opnieuw parkeerrecht gekocht kan worden; - Alle buurten zijn voorzien van de benodigde bebording die de parkeerduurbeperking aangeeft; - Parkeerrecht in 1 experimentgebied van max. 3 uur kan niet in de andere drie experiment deelgebieden gebruikt worden; - Binnen 2 uur kan wel parkeerrecht in een ander experiment deelgebied worden aangekocht. Juridisch kader Voor het experiment met fiscale parkeerduurbeperking is het volgende juridisch kader van toepassing. Het is juridisch mogelijk fiscale parkeerduurbeperking in te voeren in woonbuurten. Er hebben zich geen bijzonderheden voorgedaan bij het verlenen van parkeervergunningen, het innen van parkeerbelasting of het opleggen van naheffingsaanslagen. Wel dient de parkeerverordening aangepast te worden om invoering van parkeerduurbeperking in woonbuurten mogelijk te maken. Daarbij dient goed gemotiveerd te worden waarom en wanneer het inzetten van parkeerduurbeperking in woonbuurten ingezet wordt. 11

15 Verloop experiment Aantal klachten Gedurende de periode vanaf de start van de regeling zijn er ca. 30 klachten kenbaar gemaakt die allen gingen over een grote toename van parkeerdruk in omliggende straten. Deze kwamen voornamelijk uit Hogewerf en het gedeelte van Valkhof en Doddendaal ten noorden van de AJ Ernststraat. Uitbreiding experimentgebied Het algemeen bestuur van de bestuurscommissie van stadsdeel Zuid heeft, op basis van het evaluatierapport Evaluatie experiment parkeerduurbeperking in Buitenveldert-Noord, na het houden van een eindevaluatie op 18 februari 2015 het college geadviseerd bij de wethouder aangegeven dat het experimentgebied uit te breiden uitgebreid dient te worden. Tevens wordt verzocht één jaar na de uitbreiding de effecten op de parkeerdruk in kaart te brengen. In de raadsvergadering van 22 april 2015 is een motie aangenomen van de raadsleden Toonk (VVD), Boldewijn (PvdA) en Vroege (D66) waarin het college werd verzocht om overeenkomstig de wens van de gemeenteraad de huidige parkeerduurbeperking in Buitenveldert uit te breiden tot aan het midden van de Nijenrodeweg en dit zo spoedig mogelijk in te laten gaan. Om het experimentgebied daadwerkelijk uit te breiden zijn de straten waar de parkeerduurbeperking van 3 uur ook moet gaan gelden opgenomen in de stratentabel als bijlage van het Uitvoerings- en Aanwijzingsbesluit op grond van de gewijzigde verordening Parkeerbelastingen 2015-II en Parkeerverordening De uitbreiding maatregel treedt in werking per 1 oktober Figuur 1: plattegrond oorspronkelijk experimentgebied (oranje omrand) in vier experimentgebieden/buurten Buitenveldert-Noord. 12

16 Figuur 2: plattegrond huidig experimentgebied (oranje omrand) Buitenveldert. Resultaten Het experiment bestond uit twee fasen. In fase 1 (zie figuur 1) was parkeerduurbeperking van toepassing in vier kleine deelgebieden. In fase 2 (zie figuur 2) werd parkeerduurbeperking van kracht in een veel groter gebied. Uit de gedane onderzoeken blijkt dat de resultaten van beide fasen verschillenden. In de evaluatie van het experiment worden deze resultaten dan ook apart benoemd. verkeer- en parkeereffecten Uit de parkeerdrukmetingen (2013 en 2014) ten behoeve van fase 1 blijkt dat: De invoering van een parkeerduurbeperking van 3 uur in Buitenveldert noord in vier buurten heeft een zeer grote invloed heeft gehad op de parkeerdruk. Het aantal verkochte parkeerrechten is substantieel afgenomen. Dit is ook terug te zien in de daling van de parkeerdruk. De gemiddelde parkeerdruk was al laag (circa 72%), maar is tijdens het experiment gedaald naar circa 54%. Geconcludeerd kan dan ook worden dat de parkeerduurbeperking een sterk dempende werking heeft op het aantal niet buurtgebonden parkeerders en daarmee op de parkeerdruk. Tabel 1: Gemiddelde parkeerdruk per experimentgebied parkeercapaciteit 1 e meting okt 2013 voor invoering 2 e meting dec 2013 na invoering 3 e meting sept 2014 na invoering Buurt auto s = 88 auto s = 93 auto s = 81 13

17 Buurt auto s = 42 % Buurt auto s = 52 % Buurt auto s = 79 % Buurt 1 t/m auto s = 72 % 86 % 77 % % 43 auto s = 40 % 123 auto s = 53 % 421 auto s = 51 % 675 auto s = 53 % 45 auto s = 41 % 131 auto s = 56 % 424 auto s = 51 % 692 auto s = 54 % Uit de parkeerdrukmeting in het tweede kwartaal van ten behoeve van de evaluatie van de tweede fase blijkt dat: De Parkeerdruk in Buitenveldert waar het experiment met parkeerduurbeperking wordt gehouden (circa parkeerplaatsen) laag is; de hoogste parkeerdruk is 57% op dinsdag-/donderdagochtend. In de rest van Buitenvelder (zonder parkeerduurbeperking) is de parkeerdruk lager met een piek van 50,3% op dinsdag-/donderdagochtend. In Buitenveldert zijn wel een aantal straatsecties waar de parkeerdruk structureel hoog is. Deze lokale druk wordt niet alleen verklaard door de aanwezigheid van de Zuidas, maar ook door bijvoorbeeld VUmc, het winkelaanbod op Gelderlandplein en parkeerders die met het openbaar vervoer doorreizen naar het centrum (informeel P+R). Er is sprake van parkeeroverlast door niet buurtgebonden parkeerders op enkele straatsecties tegen de Zuidas aan, rond Gelderlandplein, op de Europaboulevard en langs de belangrijkste doorgaande wegen (die tevens een ov rol naar Amsterdam hebben). Dit blijkt uit het lage percentage (<25%) lokale vergunninghouders (zie figuur 4.9 tot en met figuur 4.12 van het parkeerdrukonderzoek in Buitenveldert). De parkeeroverlast is niet uitsluitend rond de kantoortijden van de Zuidas of openingstijden van VU/VUMC. Minstens zo belangrijk zijn de aanwezigheid van winkelgebieden en openbaar vervoer corridors naar het centrum. Draagvlak onder bewoners Uit de enquêtes (uit 2014 in het oorspronkelijke experimentgebied en in 2016 om de effecten van de uitbreiding te duiden) onder huishoudens en bedrijven in Buitenveldert blijkt dat: Geënquêteerden in het oorspronkelijk kleine experimentgebied positieve ervaringen hebben met parkeerduurbeperking; 37% is heel positief en 29% positief. In het gebied waar de regeling is uitgebreid is respectievelijk 21% heel positief en 20% positief. Ondernemers over het algemeen minder positief zijn (8% heel positief, 14% positief en 36% heel negatief.) Over het algemeen een daling van de parkeerdruk wordt ervaren bij het instellen van een parkeerduurbeperking en dat er een licht waterbedeffect optreedt. In het oorspronkelijke kleine experimentgebied wordt door 63% van de bewoners een voordeel ervaren van de parkeerduurberking. In het grote uitbreidinggebied is dat slechts 33%. 5 Zie bijlage Parkeerdrukonderzoek Zuidas en Buitenveldert door Trajan. 14

18 Veel bewoners ondervinden nadelen van de parkeerduurbeperking. Meest genoemde argument is 3 uur is te kort voor (werk)bezoek of bedrijven. Van de ondernemers ervaart zelfs 72% nadelen. De voorkeuren voor een definitieve situatie lopen uiteen. In het kleine oorspronkelijke experimentgebied geeft 34% de voorkeur aan een parkeerduurbeperking. In het grote gebied is dat 30%, met daarbij de opmerking dat 27% geen parkeerduurbeperking wenst. Dat geeft goed de tweestrijd weer. Suggesties en verbeteringen gaan vooral over een andere regeling voor (werk)bezoek. Veel bewoners gebruik de bezoekersregeling en circa 70% is tevreden met het aantal parkeeruren in de bezoekersregeling. Handhaafbaarheid Handhaving in het experimentgebied gebeurt, net als in alle andere fiscale gebieden, door middel van fiscale handhaving (momenteel EPS). Door de inzet van scanauto s wordt er efficiënt en effectief gehandhaafd. Door middel van een parkeerduuronderbreking van 1 uur wordt voorkomen dat bezoek zich, na afloop van de maximale parkeerduur van 3 uur, opnieuw aanmeldt. Financiële consequenties Ten opzichte van een regulier fiscaal parkeerregime zijn er geen extra kosten of opbrengsten. De vergunningtarieven zijn gelijk en de handhavings- en uitvoeringskosten blijven op dezelfde hoogte. De veranderingen in inkomsten uit de betaalautomaten zijn nihil omdat de parkeerdruk gemiddeld- niet of nauwelijks is veranderd in de experimentgebieden behalve in experiment gebied 4. Samenhang met stedelijk parkeerbeleid Zie resultaten experiment fiscaal belanghebbendenparkeren Prinses Irenebuurt. 1.4 Resultaten experiment fiscaal belanghebbendenparkeren Prinses Irenebuurt Samenvatting Specifiek voor de Prinses Irenebuurt geldt sinds 1986 een regeling van belanghebbendenparkeren. Deze regeling is tot stand gekomen om parkeeroverlast door het World Trade Center (WTC) zoveel mogelijk te beperken. Op basis van wensen van stadsdeel Zuid is in de Prinses Irenebuurt een experiment gehouden met fiscaal belanghebbendenparkeren om te onderzoeken of het mogelijk is de RVV maatregel belanghebbendenparkeren zoveel mogelijk fiscaal uit te voeren met een fiscale belanghebbendenparkeervergunning en fiscale handhaving. Het experiment met fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt heeft opgeleverd dat het juridische mogelijk is om met een verkeersbesluit de verkeersmaatregel parkeren voor vergunninghouders toe te passen. Het is tevens mogelijk om de belanghebbendenparkeervergunning als een fiscale parkeervergunning uit te geven. Fiscale handhaving is echter niet mogelijk; de handhaving van een verkeersmaatregel op basis van het reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV) parkeren voor vergunninghouders is alleen mogelijk door Buitengewoon Opsporingsambtenaren (BOA s). De regeling was effectief, maar niet 15

19 efficiënt en past formeel niet binnen de vigerende beleidskaders waarbij het uitgangspunt is dat binnen de ring in eerste instantie het parkeren gereguleerd wordt via fiscaal betaald parkeren. Fiscale handhaving bleek niet mogelijk. Handhaving door boa s is minder efficiënt en kent een lagere pakkans dan bij fiscale handhaving met behulp van onder andere een scanauto. Daarnaast is de uitvoering kostbaar; er zijn geen inkomsten uit bezoekers en de geïnde boetegelden vloeien naar het rijk. Aanleiding experiment De Prinses Irenebuurt kent sinds een regeling van belanghebbendenparkeren. Deze regeling is tot stand gekomen om parkeeroverlast door het World Trade Center (WTC) zoveel mogelijk te beperken. De toezegging van het college van Burgemeester & Wethouders (B&W) van Amsterdam om parkeermaatregelen te treffen was van doorslaggevende betekenis voor Gedeputeerde Staten van Noord-Holland om in 1980 een verklaring van geen bezwaar af te geven voor de vaststelling van het bestemmingsplan Prinses Irenestraat e.o. Op basis van dit bestemmingsplan is het WTC (in de plannen uit de jaren 80 het wereldhandelscentrum genoemd) gebouwd. Sinds de beleidsnota Parkeren is Manoeuvreren is de lijn van de gemeente geweest om belanghebbendenparkeren in gebieden die binnen een gebied met fiscaal parkeren liggen af te schaffen. Om hier uitvoering aan te geven heeft het toenmalig stadsdeel Zuideramstel in 2002 formeel de belanghebbendenregeling opgeheven door in de toelichting van het Uitwerkingsbesluit fiscaal betaald parkeren stadsdeel Zuideramstel 2002 op te nemen dat betaald parkeren zou worden ingevoerd in de Prinses Irenebuurt. Gedurende de vele rechtszaken, aangespannen door bewoners van de buurt, die hierop volgden is het systeem blijven bestaan, zij het dat er geen leges meer werden geheven en officieel ook geen nieuwe belanghebbendenvergunningen meer werden uitgegeven. Dit maakte handhaving en toezicht op de rechtmatigheid van vergunning onmogelijk waardoor er meer werknemers van de Zuidas in het gebied parkeerden. Uiteindelijk heeft de hoge raad het stadsdeel in het gelijk gesteld dat het systeem met belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt afgeschaft kon worden en dat er een regulier fiscaal regime ingevoerd kon worden. De stadsdeelraad bleef echter de mogelijkheid verkennen om een systeem van belanghebbendenparkeren te behouden, maar dan wel fiscaal. In 2011 heeft de stadsdeelraad van Zuid het dagelijks bestuur van stadsdeel Zuid dan ook verzocht te onderzoeken of handhaving van het belanghebbendensysteem mogelijk was. Hieraan werd wel de voorwaarde verbonden dat de oude regeling werd gemoderniseerd. Start en doel experiment In 2013 heeft de stadsdeelraad het verzoek bij het college ingediend een experiment te houden met fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt. Het experiment fiscaal belanghebbendenparkeren in de Prinses Irenebuurt is door het college van Burgemeester en 6 Bij besluit van 20 maart 1985, dat in werking is getreden op 1 december 1985, heeft de gemeenteraad ingevolge artikel 2, eerste lid, van de Parkeergeldverordening het gebied, omgeven door het Zuider Amstelkanaal, de Willem Pijperstraat, de Peter van Anrooystraat, de Dirk Schäferstraat, de Fred. Roeskestraat, de Prinses Irenestraat en het Prinses Beatrixpark, met uitzondering van de Beethovenstraat, hoofdrijbaan en oostelijke parallelweg, aangewezen voor parkeren voor belanghebbenden. Bij besluit van 20 december 1985 heeft het college binnen voornoemd gebied een aantal wegen aangewezen waarop parkeerplaatsen zijn gereserveerd voor belanghebbenden en de tijd waarbinnen dit besluit geldt vastgesteld op: van 9.00 uur tot uur op werkdagen. 16

20 Wethouders (B&W) goedgekeurd op 29 oktober Het doel van het experiment valt deels te herleiden uit het advies van de stadsdeelraad en deels uit de aanvullende voorwaarden die het college heeft gesteld. Doel van het experiment is het weren van bezoekend autoverkeer met bestemming elders in de Zuidas. Daarbij wordt de in deze buurt geldende verkeersmaatregel Parkeren Voor Vergunninghouders in stand gehouden. Het parkeermanagement, de vergunningverlening en de handhaving van dit regime dienen op eenduidige en efficiënte wijze plaats te vinden. Uitgangspunt is dat fiscalisering van de parkeervergunningen dit mogelijk maakt ondanks dat er sprake is van een verkeersmaatregel uit het Regelement verkeersregels en verkeerstekens (RVV) het parkeren voor vergunninghouders. Omschrijving experiment: - Maandag t/m zaterdag van uur uur Parkeren voor vergunninghouders in experimentgebied (zie afbeelding 1) op basis van RVV maatregel; - Handhaving door Cition (geen boa s) door het opleggen van naheffingsaanslagen op. - In de buurt worden geen betaalautomaten geplaatst zodat niet-vergunninghouders geen parkeerbelasting kunnen voldoen; - Vergunningverlening door Cition op basis van parkeer- en parkeerbelastingverordening voor de volgende vergunningen: o Maximaal 2 digitale vergunningen per woonadres of vestigingsadres toegestaan. Kosten van 1 vergunning: 420,- per jaar; o Maximaal 2 digitale bezoekersvergunningen per woonadres of vestigingsadres toegestaan; Kosten van 1 bezoekersvergunning: 100,- per jaar (voor de mantelzorgvergunning geldt hetzelfde tarief); o Genoemd aantal uit te geven vergunningen is niet gekoppeld aan het kunnen beschikken over een garage/stallingsplaats. o Maximale parkeerduur per bezoekersvergunning: 3 uur per etmaal; - In het overige deel van vergunning gebied Zuid-5 geldt betaald parkeren (met een tarief van 3,-/uur) van maandag t/m zaterdag uur; 7 Betrokken partijen bij de totstandkoming en invoering van het experiment zijn: Stadsdeel Zuid, Cition, de Dienst Gemeente Belastingen (DBGA), het Parkeer Regie Orgaan (PRO) en de Dienst Infrastructuur, Verkeer en Vervoer (DIVV). 17

21 Figuur 4: plattegrond en ligging experimentgebied (groen omrand) Prinses Irenebuurt. De verwachting van het college was dat het door het stadsdeel voorgestelde regime belanghebbendenparkeren naar verwachting zal leiden tot een inefficiënt gebruik van de straatparkeercapaciteit in de Prinses Irenebuurt. Principieel is dit een ongewenste situatie voor stedelijke gebieden met schaarse ruimte en hoge grondwaardes. Het door het stadsdeel voorgestelde experiment bood echter vanwege het fiscale regime meer mogelijkheden om de effecten goed te evalueren, alvorens een definitief besluit te nemen over het belanghebbendenparkeren. Bovendien was het voorgestelde parkeerregime minder fraudegevoelig dan het vigerende niet-fiscale parkeerregime. Het college heeft ingestemd met het experiment onder de volgende voorwaarden: 1. Het experiment wordt helder afgebakend (fiscaal-juridisch, geografisch, financieel, tijd). 2. Het belanghebbendenparkeren wordt een fiscaal systeem waarbij handhaving digitaal door Cition plaatsvindt. 3. Het stadsdeel zorgt dat een goede evaluatie van het experiment in opdracht van DIVV mogelijk is (inclusief een 0-meting bij start). 4. Er wordt ook gemonitord in de parkeergebieden rondom het experimentgebied. Het experiment is gestart per 1 maart Verloop experiment Er zijn 850 adressen aangeschreven. Gedurende het experiment zijn de volgende vergunning verleend (peildatum 1 maart tot en met 1 november 2014): bewonersvergunningen bezoekersvergunningen bedrijfsvergunningen. - 7 mantelzorgvergunningen gehandicaptenparkeervergunningen (gratis) bestuurder en passagier. Gedurende de looptijd van het experiment zijn er een aantal aanpassing doorgevoerd. De juridische basis voor de inning van vergunninggelden is aangepast, de handhaving is aangepast en opgelegde naheffingsaanslagen zijn terugbetaald. Gedurende het experiment zijn een 18

22 aantal klachten (minder dan 10) ingediend bij stadsdeel Zuid. Enkele over het functioneren van de website. De meeste over problemen met bezoekers die langer dan drie uur willen of moeten parkeren. Aanpassen juridische basis innen vergunninggelden Op 12 augustus 2014 heeft het college besloten de geïnde vergunninggelden voor het experiment fiscaal belanghebbendenparkeren terug te betalen omdat er geen juridische basis was in de verordening parkeerbelastingen De afwezigheid van deze juridische basis is door de gemeenteraad gecorrigeerd op 10 september 2014 door het opnemen van een tarief voor Vergunningen fiscaal belanghebbendenparkeren in de Verordening Parkeerbelastingen Daarnaast zijn eind 2014 alle lopende bezwaren (circa 69) tegen de naheffingsaanslagen die gedurende het experiment zijn opgelegd ambtshalve gegrond verklaard vanwege het verlopen van de behandeltermijn op 31 december Tussentijdse aanpassing handhaving en vernietigen opgelegde naheffingsaanslagen Uit een tussentijdse evaluatie en continue monitoring door stadsdeel Zuid en ervaringen uit de handhaving bleek dat er op korte termijn een aantal aanpassingen aan het experiment noodzakelijk waren om de juridische houdbaarheid te waarborgen. Naar aanleiding hiervan heeft het college op 9 juni 2015 ingestemd met de besluiten uit de collegevoordracht Experiment fiscaal belanghebbendenparkeren Prinses Irenebuurt. Het college heeft besloten de handhaving te wijzigen door boa s (bijzonder opsporingsambtenaren) in te zetten, 1175 opgelegde naheffingsaanslagen te vernietigen en het vervolgproces van het experiment. Na (en op basis van) dit besluit zijn boa s van stadsdeel Zuid begonnen met handhaving in de Prinses Irenebuurt. Juridisch kader Bij het vervolg van het experiment is uitgegaan van het volgende juridisch kader. Het experiment in de Prinses Irenebuurt richt zich in beginsel op de mix van twee wettelijk grondslagen: een verkeersmaatregel op basis van het reglement Verkeersregels en Verkeerstekens (RVV) parkeren voor vergunninghouders en het fiscaliseren van de vergunningen. Het is juridische mogelijk om met een verkeersbesluit de verkeersmaatregel parkeren voor vergunninghouders toe te passen. Het is tevens mogelijk om de belanghebbendenparkeervergunning als een fiscale parkeervergunning uit te geven. De tarieven voor de belanghebbendenparkeervergunningen zijn apart (los van de tarieven voor reguliere fiscale bewonersparkeervergunningen) opgenomen in de verordening parkeerbelasting. Resultaten experiment Bij het beoordelen van de resultaten van het experiment is uitsluitend gekeken naar de huidige vorm van het experiment. Voorgaan vormen van belanghebbendenparkeren zijn niet meegenomen in deze evaluatie. Verkeer- en parkeereffecten In het experimentgebied zijn circa 972 parkeerplaatsen. De parkeerdruk in de buurt is zeer laag. In 2012 is in stadsdeel zuid en in deze buurt de parkeerdruk gemeten. Deze cijfers zijn als nulmeting meegenomen omdat ze een betrouwbaar beeld geven van situatie in 2013 vóór de invoering van de fiscale vergunningen. De parkeerdruk is nogmaals gemeten in de periode 23 tot en met 26 september 2014 ten tijde van kantooruren, vanaf uur. Ook is de parkeerdruk in