Ons krantje. A M I E c a a l. Colofon A.M.I.E. A.M.I.E. Overwegingen en vooruitzichten. Verantw. Uitgever: Met dank aan: Drukkerij:

Transcriptie

1 Ons krantje Nr. 141 juni, juli, augustus 2016 Driemaandelijkse uitgave vzw Internationale Medische Hulp aan het Kind Afgiftekantoor 2099 Antwerpen x / P2A8581 Colofon Verantw. Uitgever: Mark Bolsens August Vermeylenlaan Antwerpen Tel. 0486/ Mark.bolsens@telenet.be Redac e: Frieda De Bondt, Xavier Votron, Stefaan De Bondt, Rob Tas, Chris an Vandeplas, Mark Bolsens, Françoise Cauwe Met dank aan: Katrijn De Vleeshouwer, Dirk Van Croonenborgh, Nicolas Hansen, Maryline Van Parijs, Ronny Willems Drukkerij: Halewijn NV Halewijnlaan Antwerpen tel. 03/ A.M.I.E. Overwegingen en vooruitzichten Toespraak van onze voorzi er, Xavier Votron, op de Algemene Vergadering van 17 april 2016 Beste vrienden, beste leden, 35 jaar geleden werd A.M.I.E. opgericht. Deze aanvankelijk kleine vzw werd in het leven geroepen door enkele mensen uit Geel en Moeskroen onder wie onze oudvoorzitster Thérèse-Marie, die op ervaren lee ijd jong ac ef blij. Onze, uw vzw groeide in snel tempo dank zij het dynamisme van de s chters. Vele kleine projecten raakten het hart van weldoeners van wie sommigen ook peter of meter werden van kansarme kinderen in de derde wereld. Als antwoord op dringende, soms catastrofale situa es ontstonden de grote projecten. Ik noem er twee: - Een van de eerste in Pasil (Filipijnen) waar entallen huizen werden vernie gd door een vulkaanuitbars ng en door de inwoners opnieuw werden opgebouwd met financiële hulp van A.M.I.E. ( frank per huis, toén, ongeveer 25 jaar geleden). - De ander, meer recent, in Canaan (Haï ) betrof de bouw, uitbreiding en func oneren van een kleuter en lagere school. Uit het niets verschenen, herbergt de school nu meer dan 400 leerlingen. A M I E c a a l Sinds enkele jaren is het aantal petekinderen stabiel gebleven. Ongeveer 450 kinderen ontvangen jaarlijks kwaliteitsonderwijs op verschillende onderwijsniveaus: lager, secundair, hoger en zelfs universitair niveau. Vaak hebben ze een persoonlijke band met hun peter of meter. De laatste en jaar zagen, in de schoot van A.M.I.E. of onder de beschermende vleugels van A.M.I.E., een reeks nieuwe ini a even het daglicht. Ook hier enkele opmerkelijke voorbeelden : - In Kenia: de weeshuizen Happy Home en Home Handicapped, en de bouw van nieuwe klaslokalen - In Madagaskar: het project Madaquatre waaronder het weeshuis en de broussescholen - In de Democra sche Republiek Congo: steun aan het onderwijsproject onder toezicht van Pol Feyen in Kinshasa - In Thailand: de oprich ng van het Sofie Daems Scholarship Program, genoemd naar de dochter van Mieke en Jan. Dit project gee jonge gehandicapten de kans een diploma hoger onderwijs te behalen In Ghana: het project Akwaaba Asuadei dat instaat voor de bouw van een school en plantages Alleen al deze 4 of 5 nieuwe ini a even hebben het aantal en bedrag aan de gi en serieus opgetrokken zodat we ieder jaar bijna, soms zelfs meer, dan verzamelden. Anderzijds moeten we met spijt constateren maar zo is het nu eenmaal dat de kleine projecten minder aantrekkelijk geworden zijn. Twee volle bladzijden in Ons Krantje met uitleg over een klein project brengt soms maar 50 op! De oude kleine projecten zoals Kerstmis der armen in Brazilië of de Free Clinic in Manilla overleven dank zij de steun van 2 of 3 weldoeners. Om de eindjes aan elkaar te knopen moet er een beroep gedaan worden op de reserve van A.M.I.E. (aangevuld met gi en waarvoor geen precieze bestemming werd opgegeven). (vervolg op bladzijde 2) A.M.I.E. (Interna onale Medische Hulp aan het Kind) is een tweetalige Belgische vereniging zonder winstoogmerk, waarvan alle leden, bestuurders en verantwoordelijken zich belangloos inze en voor het welzijn van kansarme kinderen in landen van ontwikkeling. A.M.I.E. - is een beweging van universele broederlijkheid - probeert hulp te bieden aan de minstbedeelden, vooral de kinderen; - werkt als humanitaire organisa e geruisloos maar snel en doeltreffend in de armste landen met hulpverleners van ter plaatse; - wordt door geen enkele drukkingsgroep, regime of staat beïnvloed; - gee als organisa e de voorkeur aan concrete hulp aan concrete personen.

2 Andere kleine projecten die niet langer gefinancierd worden moeten helaas ophouden te bestaan. Deze bevinding brengt me tot enkele overwegingen: - Wanneer een ploeg zich schaart achter een project zelfs grote dan is het mogelijk om veel gi en te verzamelen. Deze ploegen nemen ini a even om concerten, spaghe dagen, sponsortochten te lanceren waardoor ze ook de weldoeners die aan een project verbonden zijn weer aanze en tot steun. Een klein project wordt stopgezet zodra de laatste 2 of 3 weldoeners hun steun opzeggen. - Dank zij de geweldige inzet van de verantwoordelijken voor de peterschappen blij het aantal gesponsorde kinderen op niveau, ook omdat het vaak oudere peters en meters zijn die zich opnieuw engageren. Het wordt moeilijker en moeilijker nieuwe peters/meters te vinden. - Tenslo e en dit is misschien nog het feit waarover ik me de meeste zorgen maak onze comitéverantwoordelijken worden ouder. Er moeten en dit is niet eenvoudig! - nieuwe jongere beheerders van projecten en peterschappen vinden en opleiden. Gelukkig staan er enkele klaar om deze opvolging te verzekeren. We hebben allen gevoeld hoe het heengaan van Jean Flipot le erlijk en figuurlijk van invloed was op onze organisa e. Vandaar dat ik enkele sugges es doe die we hier op de algemene vergadering ter discussie brengen en later in de raad van bestuur en de vergadering met de comitéverantwoordelijken: - Vooreerst moeten we meer bekendheid krijgen. We beschikken niet over een publiciteitsbudget en ook is er geen marke ngbeleid. Ofwel houden we het bij de mond-aanmondreclame, ofwel laten we van ons spreken in kranten (concerten, maal jden, onze aanwezigheid op vrijwilligersbeurzen, interviews). We kunnen ook beide doen! We beschikken over een website, maar deze is nauwelijks bijgewerkt sinds de laatste volledige aanpassing. Misschien moeten we ook gebruik maken van Facebook (NL en FR), maar wie wil de kar trekken? - Vervolgens moeten we ook de opvolging verzekeren. In ons voorstel van statuutwijziging vragen we om de raad van bestuur uit te breiden van 5 tot 7 beheerders. Daarom vragen we enkelen onder u om zich kandidaat te stellen. In dit kader, en ten persoonlijke tel, zou ik blij zijn, mocht ik een nieuw mandaat voor de volgende 4 jaar mogen krijgen. Het zal echter het laatste zijn! Door het kader te vernieuwen zullen er allicht ook nieuwe en frisse ideeën kunnen ontwikkelen. - We moeten de tendens die onze weldoeners aangeven volgen: eerder liever grote projecten, goed gestructureerd en opgevolgd, dan een ental kleine projecten, vaak moeilijk te ondersteunen. Om die reden hebben we in de statuutwijziging voorgesteld dat A.M.I.E. gebouwen mag financieren. Tot nu toe was dit niet het geval en dat stoort ons enigszins omdat er vraag is naar steun voor de bouw van een school, het bouwen van klaslokalen of een weeshuis. - Tenslo e, wat betre de peterschappen stel ik voor dat de groepspeterschappen meer gepromoot worden. We hebben er reeds in Haï en op de Filipijnen. Ik ben er me van bewust dat het eenvoudiger is een peter of meter te vinden voor deze vorm van peterschap eerder dan voor een individueel peterschap die een meer persoonlijke binding veronderstelt met het petekind. De huidige levensomstandigheden remmen een persoonlijke betrokkenheid op lange termijn af. Bovendien is niet iedereen de Engelse of Spaanse taal mach g. Tot slot de herziening van de statuten: waarom en hoe? Waarom? Omdat de Belgische wetgeving inzake de vzw s sinds de jaren 80 en vooral de laatste jaren zo geëvolueerd is dat ze conform moet zijn met de no e van beheer van verenigingen en met het Europees recht. Ook omdat ik heb het reeds gezegd we tegelijk een grotere raad van bestuur wilden hebben en de mogelijkheid om gebouwen te financieren. Tenslo e ook omdat een reglement van inwendige orde dat nog onderwerp van debat moet zijn en dat u volgend jaar zal voorgesteld worden conform deze statuten moet zijn. Dit reglement zal een reeks regels formuleren die betrekking hebben op het dagelijks beheer en met name de comitéverantwoordelijken en hun plaatselijke correspondenten zullen ondersteunen. Hoe? We hebben een beroep gedaan op Georges Carton de Tournai, een eminent bedrijfsjurist, echtgenoot van Elisabeth, en gespecialiseerd in ondernemingsrecht. Over zijn - volledig belangenloos - nauwkeurig herschrijven van de statuten in de 2 na onale talen waren we zeer verheugd. Het liet ons toe u de voorgestelde wijzigingen en het nieuw ontwerp van de statuten voor te leggen. U hebt deze ontvangen samen met de uitnodiging voor deze Algemene Vergadering. (voor de lezers van Ons krantje: deze statuten kunt U binnenkort online raadplegen na publica e in het staatsblad) Ziedaar beste vrienden, beste leden, mijn beschouwingen, mijn bevindingen en mijn sugges es. Ik dank u voor uw luisterend oor en geef graag een antwoord op uw vragen. Xavier Votron Voorzi er A.M.I.E.

3 Uw steun maakt het verschil! Wordt ook peter of meter van een kind in de Filipijnen. Met 12 per maand stuur je een kind naar school. Op zaterdag 21 mei ll. werd met een overgrote meerderheid de herzieningen van onze statuten goedgekeurd jdens een bijzondere algemene vergadering te Nivelles. Neem contact op met comité 06 (mark bolsens, zie achteraan dit krantje) Het was ondervoorzi:er Chris an Vandeplas die de vergadering in goede banen leidde en uitleg gaf waarom de statuten aan herziening toe waren. De gewijzigde situa e waarin AMIE werkzaam is en de veranderde wetgeving verplich:en ons de statuten aan te passen. Zo werd onder meer geopteerd voor de mogelijkheid gebouwen (bv. klaslokalen) te financieren en de Raad van Bestuur uit te breiden tot 7 bestuurders wat ons nog meer kansen gee! jongeren in het bestuur op te nemen. Met 31 ja-stemmen keurde de voltallige vergadering de wijzigingen goed. 2 foto s genomen jdens ons recentste bezoek in Navotas, Filipijnen. Bovenaan tre! U jongeren aan die geen kans krijgen om school te lopen De oudere broer neemt zijn jongste zusje mee om te vissen, in een poging om zo te overleven. Links zie je één van onze KKids, die dankzij een peterschap het lager onderwijs hebben afgemaakt, en zich nu voorbereiden om naar de middelbare school te gaan. Angelo hee! een toekomst, net als alle andere kinderen van deze foto. Alleen, dank zij u! Filipijnse studenten studeren af! Wat is er mooier dan het geluk te ervaren van een student, uit een kansarm gezin, die afstudeert. In de Filipijnen ontmoeten we ieder jaar een aantal jongeren die een diploma behalen. Onze verantwoordelijke ter plaatse, Babes, hee! het steeds moeilijk haar tranen te bedwingen Ook voor de peetouders hier ter plekke is dit een mooi moment. Wil je ook zo n moment ervaren binnen enkele jaren? Wordt dan vandaag nog meter of peter van een meisje of jongen uit de Filipijnen. Contacteer hiervoor de comité-verantwoordelijken Elisabeth Carton (comité 01/02), Jos Cuypers (comité 08) of Mark Bolsens (comité 06). Hun contactgegevens vindt U op de laatste pagina van Ons Krantje. Deze vrijwilligers helpen U zeer graag verder! Van links naar rechts: Abace Vergeylen (leerkracht wiskunde), Janine Sec on (verpleegster), Janice Balmes (leerkracht wetenschappen), Nikke Medina (leerkracht muziek), Babes Eugenia (verantwoordelijke peterschappen Kaibigan) en Mary Ann Tabamo (leerkracht Industrie) en John Mark Illagan (burgerlijk ingenieur Cume Laude ). Proficiat aan de studenten, Kaibigan en de sponsors!

4 Frans Parren neemt je mee naar onze studenten in Zowel Nederlandstalige als Franstalige AMIEcomités ondersteunen studenten in Peru, o.a. in Pucalpa, Ica, Lima en El Carmen. Hier wat meer informa e over het studiebeurzenproject in El Carmen, een aan de kust gelegen woes jndorp waar vooral afstammelingen van voormalige negerslaven wonen. AMIE is hier al zo n en jaar ac ef. Het gaat hier niet om grote aantallen maar voor elke jongere die dank zij een beurs afstudeert gaat er een nieuwe wereld open. Of zoals Jorge het uitdrukte: Ik was als een vogel in een kooi en plots ging het deurtje open en kon ik mijn vleugels uitslaan. Een beurs van bij ons gee! minderbegoede maar bekwame jongeren kansen om zelf een betere toekomst uit te bouwen, iets wat vaak ook hun familie en gemeenschap ten goede komt. De inwoners van El Carmen zijn doorgaans Afroperuvianen, een bevolkingsgroep die het extra moeilijk hee!. Vooral jongeren lijden daaronder en dreigen uit moedloosheid nogal eens af te glijden naar drugsgebruik. Maar dat is niet het geval met onze beurstudenten. Laat me niet in de steek zei Pilar mij, toen haar dochter Wendy een beurs kreeg. Pilar is een van de dames die elke werkdag in El Carmen in opdracht van de gemeente de straten borstelt. Ze hee! drie kinderen: Pier, Wendy en Joaquin. Wendy wilde verder studeren, maar zeker voor een Afroperuviaans meisje zijn de mogelijkheden beperkt. De uitleg kan kort zijn: enkel en alleen voor de mensualidad, het maandelijks te betalen geld om de lessen aan de private universiteit te mogen volgen, moet iedere maand zo n 500 sol worden opgebracht, daar waar het minimumloon, dat vele mensen niet uitbetaald krijgen, 750 sol bedraagt. Voor iemand als Wendy is zo n beurs van bij ons dan ook een geschenk uit de hemel. Plots kreeg de vriend van haar moeder een ongeval en viel diens inkomen weg. Maar Wendy bleef niet bij de pakken zi:en, zocht werk en combineert nu studie en arbeid. Onderwijs brengt geld op In Peru zijn de meeste onderwijsinstellingen privaat; eigenlijk zijn het vaak bedrijven die onderwijs organiseren met het doel geld te verdienen. Heel wat van de privé-universiteiten zijn eigendom van parlementsleden wat met zich mee brengt dat gra s openbaar onderwijs niet veel aandacht krijgt. Op interna onaal niveau wordt het Peruviaans onderwijs als één van de zwakste ter wereld gekwalificeerd. De redenen liggen vaak voor de hand: in het openbaar onderwijs wordt er vaak maar een halve dag les gegeven; de grote vakan e duurt er drie maanden, het secundair onderwijs telt slechts 5 leerjaren Ouders die het kunnen opbrengen, trachten hun kinderen naar privéscholen te laten gaan om ze zo een betere start in het leven te geven maar voor de vele minderbegoeden is dit niet mogelijk. Maar terug naar Wendy en haar vrienden. Wendy volgt met haar vriendin Rossmary de studies technisch ingenieur. Een hele presta e voor een Afroperuviaans meisje. Wendy en Rossmary zijn prach ge voorbeelden waaruit blijkt dat een beurs het leven van jongeren kan veranderen en ook hun gemeenschap posi ef beïnvloedt. Beiden zijn hoopgevende voorbeelden van de nieuwe genera e Afroperuviaanse jongeren. Tot voor enkele jaren kregen deze jongeren vaak van hun ouders te horen dat ze er voor moesten zorgen zeker niet op te vallen want als er iets naars gebeurde, werden de ouders daar de dupe van. In de huidige genera es jongeren zijn er die dat helemaal anders zien; nu zijn er steeds meer jonge Afro s die fier zijn op hun ras, op hun a[omst en op hun cultuur. Ze engageren zich in de parochie maar ook in verenigingen die zich inze:en voor de emancipa e en de rechten van de Afroperuviaanse gemeenschap. Eerlijk gezegd ben ik wel trots op onze studenten. Dank zij het studiebeurzenproject studeerden al heel wat jongeren in El Carmen succesvol af. Zo studeerde Alexis af als landbouwingenieur, Dennis als advocaat, Dora als landbouwtechnicus en Yris als boekhoudster. Ze hebben allen gemeen dat ze uit degelijke gezinnen maar minvermogende gezinnen komen en zich willen inspannen om hun talenten te ontwikkelen en vooruit te komen in het leven, vaak in de eerste plaats ten bate van hun broers en zussen. Sommigen va:en eerst hogere, niet universitaire studies aan en eens ze hun diploma behalen, studeren ze verder met de inkomsten van hun eigen arbeid. Zo is er de levenslus ge Sara die dank zij een beurs afstudeerde als technisch verpleegster verpleegster. Dank zij een eigen inkomen kon ze verder verpleegkunde studeren aan de universiteit. Helaas krijgt ze als verpleegster nog niet de wedde verbonden aan haar universitaire graad. Haar uiteindelijke droom is dokter te worden maar dat zal ze waarschijnlijk niet kunnen realiseren. Ook Elena die nu in een (de!ige) bar van de Haciënda San José werkt; Camillo die op zijn stageplaats direct werk kreeg aangeboden; Dayanna die direct een verantwoordelijke func e kreeg, illustreren dat het beurzensysteem werkt. Nog even naar Wendy. Als je hier afstudeert, krijg je je diploma en kun je me wat geluk bijna onmiddellijk aan de slag. In Peru is dat anders; daar moet je om je tulo te krijgen, eerst nog een hele reeks administra eve verplich ngen vervullen en natuurlijk ook de bijhorende betalingen doen. Dat kost soms een klein fortuin dat velen soms pas na jaren kunnen betalen. Om dit probleem op te lossen diende Wendy een project in dat werd goedgekeurd. Met het geld kocht ze twee varkentjes en die verzorgt ze nu. Niet om ze direct te verkopen maar om ze, als ze

5 en in El Carmen, Peru slachtrijp zijn, te verwerken in een typische maal jd die ze zal verkopen. Hierdoor rendeert haar investering en kan ze haar tulo behalen. Knap toch? Recent traden nieuwe jongeren tot het systeem toe. Zo is er Manuel. Vader en moeder zijn overleden en hij en zijn twee zussen worden door familie opgevangen. Manuel voelt zich als een vis in het water in de faculteit psychologie. Zeker in Peru kan een goede, sociaalvoelende psycholoog een zegen zijn voor velen. Christhian is de oudste zoon van Martha wiens man haar verliet. Ze verdient een beetje in een wasiwasi, waar kleine kinderen worden opgevangen maar moest ook die inkomsten laten schieten om voor haar zieke moeder te zorgen. Ook AMIE kan in uw testament! Duo-legaten : meer voor uw erfgenamen, minder voor de fiscus U wilt wel iets nalaten aan de organisatie waarin u gelooft en die u misschien tijdens uw leven ook al hebt gesteund. Maar, denkt u, dan blijft er minder van mijn erfenis over voor mijn goede vriend(in) of mijn favoriete nichtje. Dat is niet noodzakelijk het geval! Dankzij het duo-legaat kan hij of zij evenveel krijgen (of zelfs meer), terwijl u toch tegelijk het goede doel steunt. Hoe werkt dit systeem concreet? De basis De toekomst? Vele studiebeursprojecten werden inder jd opgestart in samenwerking met zusters, broeders of priesters, doorgaans a oms g uit Europa. Als die missionarissen echter op rust gaan, worden er nog maar zelden vervangen. Dat verhoogt de werklast van de overblijvenden waardoor die vaak niet voldoende aandacht aan de begeleiding van de studenten en de administra eve taken kunnen besteden en het project vaak verwatert. Als gevolg hiervan werden in Peru al enkele projecten stop gezet. In El Carmen mogen we ons gelukkig prijzen te kunnen we rekenen op de onbaatzuch ge medewerking van Edith Maldonado, een Peruviaanse psychologe die de studenten maandelijks contacteert, ontvangt en in ruil voor de nodige stavingsdocumenten, het bedrag van de beurs overhandigt. Ook jdens het jaarlijks bezoek vanuit België zijn er contacten met de studenten en hun ouders en als het kan wordt er ook een gezamenlijke ac viteit georganiseerd.. Een vraag die vele peters terecht stellen is: draagt mijn student ook bij aan de ontwikkeling van de gemeenschap? Probleem is dat net zoals in ons land afgestudeerden van kleine dorpen zelden werk in eigen dorp kunnen vinden en wel naar de steden moeten trekken om werk te vinden. Dat is jammer maar het is een realiteit waaraan ook wij hier niet aan ontsnappen. Toch gaat er een posi eve invloed uit van deze jongeren die de kans grepen om hun talenten te ontwikkelen. Zelf blijven wij hopen op termijn samen met onze afgestudeerden een project te kunnen opze en dat de gemeenschap ten goede komt. Tot slot graag een welgemeende en heel grote proficiat aan al die peters en meters die zo edelmoedig zijn een stuk van hun inkomen af te staan om een jongere uit het Zuiden kansen te geven zelf aan een betere toekomst te werken. Ze doen dat in s lte maar zijn enorm te waarderen. De basis van het duo-legaat is artikel 64, al. 2 van het Wetboek van Successierechten, dat stelt dat u in een testament kunt bepalen dat persoon X (bijvoorbeeld uw nichtje) een legaat ontvangt vrij van successierechten, op voorwaarde dat persoon Y (bijvoorbeeld AMIE) de last tot betaling van de successierechten van X overneemt. Anders gezegd : niet uw nichtje betaalt de successierechten maar AMIE, en omdat een AMIE minder successierechten verschuldigd is (8.8%), is de fiscus de uiteindelijke (maar vrijwillige) verliezer in deze werkwijze. De voorwaarden Een duo-legaat moet voldoen aan drie voorwaarden : er moet een testament opgesteld zijn er moet een legaat zijn ten voordele van één of meerdere personen X er moet een tweede legaat zijn ten voordele van een erkende organisatie (Y) die verplicht is alle successierechten van de eerste persoon te betalen. De concrete cijfers Een voorbeeld, om met concrete cijfers een gewoon legaat te vergelijken met een duo-legaat. Bij een gewoon legaat : Jan heeft geen kinderen. Hij laat na aan zijn nichtje lnge. Hij laat niets na aan een goed doel. Inge betaalt successierechten : 45% (dat is het tarief voor neven, nichten, tantes, ooms en vreemden op de schijf tot 75000) x 45% = Inge houdt over : = Bij een duo-legaat : Jan laat na. Dit keer verdeelt hij zijn vermogen tussen zijn nichtje Inge, die krijgt en AMIE dat krijgt. Hij doet dit via de techniek van het duo-legaat. Inge betaalt geen successierechten, want die worden door AMIE betaald. Zij houdt dus netto over AMIE betaalt : x 45% (de successierechten van het deel dat Inge krijgt tegen het tarief tussen ooms en nichten) = x 8.8% (de successierechten van het deel dat AMIE krijgt, tegen het voorkeurtarief voor VZW s) = 880 in totaal dus 7630 AMIE houdt netto = 2370 over Wat krijgt de fiscus? Als Jan nalaat aan nichtje Inge ontvangt het Vlaams Gewest Als Jan zijn vermogen verdeelt tussen Inge en AMIE krijgt het Vlaams Gewest Het Vlaams Gewest (de fiscus) ontvangt dus 3620 minder. Let op! Dit is een voorbeeld op basis van een eenvoudige situatie. Het duo-legaat levert niet altijd een (even groot) voordeel op, al was het maar omdat de successierechten variëren naargelang de graad van verwantschap. Als u overweegt een deel van uw vermogen aan AMIE na te laten, raadpleeg dan altijd een notaris en laat de berekening maken voor uw specifieke geval. Wenst U meer informatie of hulp, neem dan contact op met onze schatbewaarder Stefaan De Bondt (contactgegevens: zie achteraan Ons Krantje ). Bron: de gids voor giften en legaten ( (Iedereen die wenst kan via deze website een gratis gids voor giften en legaten aanvragen)

6 P o l F e y e n b l i j f t a c t i e f i n C o n g o Beste vrienden van AMIE, Maison Papy en Masina Don Bosco zei: Vakan e is veranderen van bezigheid. Ook zo voor kinderen van Maison Papy (opvang van straatkinderen) en de kinderen van Don Bosco Masina. De scholen in Kinshasa moeten aan de kinderen schoolgeld vragen omdat de toelage van de staat ruim onvoldoende is om goed onderwijs te geven in aanvaardbare materiële omstandigheden. De ouders kunnen nauwelijks hun gezin onderhouden in de grote stad Kinshasa waar alle levensmiddelen duur zijn omdat ze van ver moeten aangevoerd worden. Daarom zijn de kinderen verplicht om jdens de lange grote vakan e zelf te werken om hun schoolgeld te verdienen. Maar werk vinden is niet evident in Kinshasa waar er een grote werkloosheid heerst. Vele mensen kunnen slechts een kleine cent verdienen door de hele dag een kleine commerce uit te baten zoals bvb. verkoop van losse sigare en i.p.v. een pakje Sommige leerlingen zijn ook niet meer welkom in hun familie: ofwel hebben ze hun ouders verloren en wil/kan de verdere familie de last niet op zich nemen, ofwel worden ze beschuldigd van hekserij. Ze dreigen in de straatcriminaliteit terecht te komen als we ze in de vakan emaanden van school zouden sturen. Voor hen is een 24-uursopvang nodig als we hun toekomst niet willen hypothekeren. Om de leerlingen te helpen hun schoolgeld te verdienen, organiseert de school verschillende betaalde ac viteiten die ook nu g zijn voor de school. Dit vergt een grote inzet van leerkrachten die een deel van de vakan e hieraan besteden. Het te verrichten werk hangt af van de lee ijd en opleiding van de leerlingen. De leerlingen uit de technische rich ngen werken in de ateliers: de schrijnwerkers in de schrijnwerkerij, de metsers worden ingezet in de bouw, de lassers voeren lasopdrachten uit en de tuiniers onderhouden de tuin en de boerderij. Aangezien de technische afdelingen van Don Bosco een goede reputa e hebben, zijn er steeds voldoende opdrachten voor deze leerlingen. Ook de oudste leerlingen van de niet-technische afdelingen worden ingezet in de ateliers. Zij werken vooral in de schrijnwerkerij en lasserij waar ze de gemakkelijkere taken op zich nemen: verven, vernissen, schuren, boren, borstelen enz. De moedigsten leren zelfs lassen. Op deze manier doen ze hun eerste werkervaringen op wat zeer nu g is voor hun latere professionele loopbaan. Tijdens de vakan e valt het droogseizoen en dat is bij uitstek geschikt voor de groentekweek op voorwaarde dat er gesproeid wordt. In het regenseizoen is het te voch g en te warm zodat groenten te snel doorschieten of aan de struik ro en. Door de vele regen is het onkruid bijna niet te overmeesteren. In het droge seizoen kan je wel mooie resultaten bereiken in de moestuin en gee de opbrengst veel eer en voldoening. Sproeien in het droge seizoen is echter niet evident omdat het waterpeil van de grote rivieren zakt, en als iedereen dan wil sproeien daalt de druk in het waterleidingnet heel sterk. Gelukkig hee zowel Maison Papy als Don Bosco Masina grote waterreservoirs waaruit water geput wordt om s avonds te sproeien, na de grote warmte overdag. Er zijn vele mensenhanden nodig om de tuinen van genoeg water te voorzien. Aangezien het ook vakan e is voor deze leerlingen en de boog niet al jd gespannen kan staan, worden er na het werk ook vele sportac viteiten georganiseerd: voetbal, basketbal Ook dit vergt een goede omkadering door de leerkrachten. Om de vakan e op een gezellige speelse maar ook educa eve manier af te sluiten, gaan we met de leerlingen één week op bivak. Er is een apart bivak voor de leerlingen van de lagere school en de secundaire school. Het bivakkeren van de groten betekent ook een beetje bezinning en voorlich ng geven. We nodigen specialisten uit om wat levenswijsheid bij te brengen: seksuele voorlich ng, het gevaar van aids. Ter herinnering: we hebben drie kinderen in Maison Papy (onze papillons) met aids. Vermits elke papillon slachtoffer is van een spaak gelopen huwelijk is het belangrijk dat ze weten dat er ook mooie gezinnen bestaan waar kinderen wél gelukkig en welkom zijn. Het is misschien al duidelijk dat de vakan eperiode een zeer zware periode is voor ons opvoeders, zowel psychisch, moreel als financieel. Helaas hebben we de laatste jaren geen vrijwilligers meer die ons een handje komen toesteken. Wij zijn u zeer dankbaar om ons te willen steunen. Zonder uw steun kunnen wij onze jongeren niet laten werken. Zonder uw hulp kunnen wij hen niet aan sport laten doen, geen bivak organiseren, geen bezoek aan de bonobo s of een of ander museum organiseren. Zonder uw hulp kunnen onze leerlingen onder het verlof niet voldoende geld verdienen om het nieuwe schooljaar met zijn schoolgeld, uniformen, schri en enz. te starten. Zonder uw hulp kunnen wij de 7 jongeren die dit jaar afstuderen, vijf van Maison Papy en twee van een vleugel van Maison Papy in Masina,, niet aan werk helpen. Zij moeten eerst 3 maanden stage lopen zonder wedde. Dus zorgen wij voor hun transport en voedsel. Vakan e, zei Don Bosco, is veranderen van bezigheid. Onze jongeren, in het bijzonder deze van Maison Papy hebben uw blijvende steun nodig In hun aller naam dank ik u van harte. Koko Pol. Met het volgende overzichtje proberen we een idee te geven van de kosten voor onze vakan ewerking: Loon voor onze leerlingen-vakan ewerkers: 2000 Omkadering sportac viteiten: 400 Dagelijks vervoer en voeding voor 25 leerlingen die 24-uursopvang jdens 3 maanden vakan e nodig hebben: 2700 Naar het volgende schooljaar toe ondersteunen we de 25 leerlingen uit Maison Papy: Schoolbenodigdheden (uniformen, boekentas, schri en ): 45 x 25 = 1125 Schoolkosten : 200 x 25 = 5000 U kunt ook helpen door een gi op rekeningnummer BE met vermelding Maison Papy. Dankjewel

7 Hoe kunnen we opnieuw praten over Zuster Hélène Van Oo- teghem die weldra 90 jaar wordt? Toen ik de jaarboeken doornam vond ik een ar kel dat ik in «Ons Krantje» geschreven had in september 1992! Dat is dus lang geleden... Wanneer ze in 1950 in het klooster binnentreedt, na haar verpleegsterstudies, wenst ze vurig naar Afrika te vertrekken. In 1968, vertrekt ze naar Zaïre, naar de Kasai. Daar werkt ze vol overgave en vol enthousiasme op een dienst inwendige zorgen voor vrouwen en kinderen. Ze ontdekt er de armoede: de zieken slapen op bedden zonder matras...wat een afschuw voor een jonge zuster die haar studies in Leuven deed. Nadien ter gelegenheid van haar verlof, vragen de Belgische oversten haar om in België te blijven om er vroedkunde bij te studeren. Zo belandt ze weer op de schoolbanken... Wanneer ze haar diploma behaalt, vertrekt ze terug naar het land dat ze ontdekt had en waar ze zich thuis voelde. Kimpese, in Beneden Zaïre, wordt haar nieuwe werkplaats. En wat haar daar wacht bevalt haar ten zeerste: een materniteit. Hélène verbleef er veel lange jaren en ging in al die jd slechts gedurende 4 jaar naar een andere plaats: Moanda, aan de oever van de Oceaan. Ze keerde met vreugde terug naar Kimpese en beëindigde daar haar missiewerk. Ze zou er zo graag gebleven zijn tot het ende... De laatste jaren was ze wel minder ac ef als vroedvrouw. Het is een wonde aan haar been die maar niet wou genezen, die haar dwong om naar België terug te keren. Tropische warmte bevordert de genezing van wonden niet! Integendeel! En het is met spijt dat ze moest terugkeren naar het moederland. Maar dank zij A.M.I.E.maakte zij kennis met Pol Feyen, en deze hee haar beloofd verder te zorgen voor enkele pleegkinderen die zij onder haar hoede genomen had in Kinshasa. Daarom heb ik aan Zuster Hélène gezegd dat ik via een ar kel aan de weldoeners zou laten weten dat haar kleine pleegkinderen dank zij haar gi en verder naar school zouden kunnen gaan, zelfs al is ze niet meer ter plaatse. Er zou zo veel te vertellen zijn over Zuster Hélène die steeds blijgezind en op mis sch blij. Zoals ik haar gekend heb in 1954, toen ik als verpleegster studeerde in Sint Elisabeth in Leuven, blij ze vol energie. Ze is dus teruggekeerd in haar geboorteland, dicht bij Aalst, en ik blijf met haar in contact. Haar familie en vrienden, zullen blij zijn te vernemen dat elke gi rechtstreeks naar haar pleegkinderen gaat, want zonder haar aanwezigheid, vreesden zij niet meer naar school te kunnen gaan. Zo, iedereen is gerustgesteld! Allen die nog een steun willen zijn voor die kinderen, kunnen een gi doen aan: A.M.I.E.: Comité 00 BE met melding : voor Hélène Van Ooteghem in RDC. Zuster Hélène zal 90 jaar worden in Oktober en we danken haar voor haar ongelooflijke moed en inzet Thérèse-Marie de FAYS-FLIPOT. Fechado). Ook van onze partner in Brazilië Sinal Fechado kreeg onze verantwoordelijke André Bilsen een klein werkingsverslagje van de eerste 4 maanden van dit jaar. Met de geboden steun kunnen 58 straatkinderen in 2 groepjes opgevangen worden. De eerste groep start s morgens om 8 uur en verblij er tot 13 u, de tweede groep krijgt opvang van 12u tot 17u. Tijdens de middag eten ze dan tesamen. Welke ac viteiten ze aanbieden? Vooral educa eve: workshops, samen lezen in groep, verhalen vertellen en schrijven, films bekijken, thema sche ac viteiten rond milieu en samenleven. Eenmaal per maand gaan we ook samen naar de cinema, wat we telkenmale met een zangstonde afsluiten met de groep Cine Glauber Rochas. Op maandag en woensdag zijn er de ac viteiten van capoeira bij meester René, die plaats vinden in zijn academie die zich in dezelfde straat bevindt als ons gebouw (project Sinal Sommige kinderen en adolescenten nemen ook deel aan de avondsessie van capoeiro (een lokale muziekgroep) omdat ze zo hun best doen dat meester René hen er speciaal voor uitnodigt. De ouders nemen dan de verantwoordelijkheid om de jongeren te brengen en af te halen. Het financieel verslag voor de eerste 4 maanden volgt hieronder (ter info: 1 is ongeveer 4 R$ (Real, Braziliaanse munt) Wens je dit project voor straatkinderen in Brazilië te steunen? AMIE-Comité 06 BE Met vermelding straakinderen

8 Comité 00 Projecten Madagaskar : Françoise Cauwe rue du Beau-site 7 B-5340 Gesves fcauwe@scarlet.be tel 083/ Projecten Pol Feyen: Jean Hendrikx Van Boendaelestraat 13 B-2000 Antwerpen jean.hendrikx@telenet.be tel. 0486/ Rekening: BE BIC: BPOTBEB1 Comité 05 Kindpeterschappen La jns-amerika (nederlandstalig) Contactpersoon: Marleen Lanckman Domeinstraat 69A B-3010 Kessel-Lo marleenlanckman@hotmail.com-tel 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 10 Project Canaan (Hai ) Contactpersoon: Thérèse Marie de Fays-Flipot Ericastraat 9 - B-2440 Geel jean.flipot@telenet.be Tel. 014/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 01 Kindpeterschappen Filipijnen (franstalig) Project Free Clinic Filipijnen Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai Av. E. Godaux 28 - B-1150 Bruxelles ecartondt@gmail.com - Tel. 02/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 06 Beroepspeterschappen Filipijnen (nederlandstalig) Projecten Brazilie en Navotas-Filipijnen Contactpersoon: Mark Bolsens August Vermeylenlaan 14 B-2050 Antwerpen mark.bolsens@telenet.be Tel. 0486/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 21 Groepspeterschappen Contactpersoon: Griet Cuypers Van den Bergh Bergstraat 110 B-3010 Kessel-Lo jos.cuypers@icts.kuleuven.be Tel. 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 02 Beroepspeterschappen Filipijnen en Peru (franstalig) Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai Av. E. Godaux 28 - B-1150 Bruxelles ecartondt@gmail.com - Tel. 02/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 07 Beroepspeterschappen Peru (nederlandstalig) Projecten La jns-amerika (excl. Brazilië) Contactpersoon: Frans Parren Veldstraat 29 B-3640 Kessenich frans.parren@scarlet.be Tel 0495/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 22 Project Happy Home Kenia Contactpersoon: Chris an Vandeplas Rue Fond Thirion 61 B-1410 Waterloo chris an@vandeplas.com Tel. 0497/ Rekening: BE BIC : ARSPBE22 Comité 03 Kindpeterschappen La jns-amerika (franstalig) Contactpersoon: Janine Clapuyt-Van Rossum Av. de l Espine e 19 B-1348 Louvain-La Neuve ja.clapuytvanrossum@skynet.be Tel. 010/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 08 Kindpeterschappen Azië (nederlandstalig) Contactpersoon: Jos Cuypers Bergstraat 110 B-3010 Kessel-Lo jos.cuypers@icts.kuleuven.be Tel. 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 23 Projecten: Weeshuis en lagere school (Kenia) Contactpersoon: Rob Tas, Diestseweg 95 - B-2440 Geel, roberttas@hotmail.com - Tel. 014/ Rekening: BE BIC ARSPBE Project: Akwaaba Asuadei (Ghana) Contactpersoon: Joke Jaspers, Oevelseweg 14 - B-2250 Olen akwaaba.asuadei@gmail.com - Tel Rekening: BE BIC ARSPBE22 Comité 04 Centraal beheer en boekhouding Adreswijzigingen Contactpersoon: Stefaan De Bondt Stampkotstraat 10 B-8551 Heestert stefaandebondt@telenet.be - Tel. 056/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 09 Sophie Daems Scholarship Program Contactpersoon: Jan en Mieke Daems Wissenstraat 15 B-3200 Aarschot jan-en-mieke.daems@skynet.be Tel. 0478/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Voorzitter Xavier Votron Rue Pont Spilet Bousval xaviervotron@hotmail.com tel. 0475/ Sociale zetel: Diestseweg 95 B-2440 Geel Naaststaand overschrijvingsformulier is geschikt voor eender welke gi. Als U een voorkeur hebt wat de bestemming betre vermeldt U dat best als mededeling. Dankjewel!