Ons krantje. A M I E c a a l. Ik zal niet spreken over de ellende in de wereld, over de aardbeving in Nepal, de herhaalde

Transcriptie

1 Ons krantje Nr. 137 juni juli augustus 2015 Driemaandelijkse uitgave vzw Internationale Medische Hulp aan het Kind Afgiftekantoor 2099 Antwerpen x / P2A8581 Colofon Verantw. Uitgever: Mark Bolsens August Vermeylenlaan Antwerpen Tel. 0486/ Mark.bolsens@telenet.be Redactie: Frieda De Bondt, Xavier Votron, Stefaan De Bondt, Rob Tas, Christian Vandeplas, Mark Bolsens, Françoise Cauwe Met dank aan: Katrijn De Vleeshouwer, Dirk Van Croonenborgh, Nicolas Hansen, Maryline Van Parijs, Ronny Willems Drukkerij: Halewijn NV Halewijnlaan Antwerpen tel. 03/ Beste lezer, Als je deze regels leest staan we aan het begin van de zomer. Sommigen onder u staan dan ook aan de vooravond van een welverdiende vakantie. Ik verplaats me dus in de tijd om u te ontmoeten en u van harte een tijd van rust, reflectie, ontspanning, delen toe te wensen. Maak zinvol gebruik van deze tijd, stop een ogenblik met al dat jagen en bezig zijn met uw (al of niet favoriete) bezigheden. Een heel jaar door schonk u het beste van uzelf aan uw familie, uw werk, vrienden, aan hen die u hebt geholpen, dichtbij of veraf via bv. AMIE. Zorg nu voor uzelf, wees attentvol voor anderen, maar ook voor uzelf. De natuur geeft ons het voorbeeld: tijdens het winterseizoen neemt ze rust om vanaf de lente tot de herfst mooi en vruchtbaar te zijn. Pas na gesluimerd te hebben in de winter geeft een bloem haar schoonheid prijs onder de lentezon pas na gerijpt te zijn onder de warme zomerzon geeft een vrucht zijn volle smaak prijs pas na tot rust gekomen te zijn in een vat en zijn smaak ontplooid te hebben geeft de wijn zijn geheimen prijs. A M I E c a a l Ik zal niet spreken over de ellende in de wereld, over de aardbeving in Nepal, de herhaalde en gruwelijke geweldplegingen van milities van de IS (Islamitische Staat) of de met harde hand onderdrukte manifestaties in Burundi Neen, ik wil het hebben over deze natuur waarover ik zojuist sprak. Zoals de kinderen die we wereldwijd helpen, kan ook de natuur zich niet werkelijk verdedigen tegen de agressie die ze overal ter wereld, ook bij ons, ondergaat. Nochtans heeft ze nood aan respect, zorg, bescherming opdat ze het beste van zichzelf kan geven. Zoals sommige kinderen is ze zo erg uitgebuit dat specialisten vermoeden dat we meer dan één planeet Aarde nodig hebben om aan al onze noden en behoeften te voldoen. Persoonlijk ben ik van mening dat we de Aarde een helpende hand kunnen toesteken door de enorme verspilling van voedsel, grondstoffen, energie en producten tegen te gaan. Wij moeten het voorbeeld geven aan onze kinderen en ze daartoe opvoeden. Dan is er nog de rechtvaardige handel die er moet komen hier in België en elders in de wereld. ik voel me verdrietig wanneer ik merk hoe de natuur wordt aangetast, hoeveel geweld er gepleegd wordt op vrouwen, kinderen, landbouwers. Het op de eerste plaats streven naar winstbejag, de corruptie, het egoïsme en het verlangen om zich als eerste te bedienen : dit alles leidt tenslotte tot aanslagen op de democratie en economische, politieke of militaire oorlogen. Sommigen, al of niet bekend via de media, proberen de zaken te keren en vechten voor respect voor de natuur en voor de boeren hier en elders die deze natuur bewerken. De Indische Vanana Shiva bv, aanhangster van het ecofeminisme, toont aan dat het mogelijk is in harmonie te leven met de natuur en dat vrouwen er meer gevoelig voor zijn dan mannen, omdat vrouwen zich overal ter wereld vooral bezighouden met de familie, een lap grond bewerken of een tuin onderhouden en ook mannen en kinderen te eten geven. Dus, wanneer je thuis of op vakantie bent, denk eraan de natuur te respecteren en haar te verfraaien; kies voor de landbouwer, de lokale producent en seizoensgroenten; denk ook aan al die kinderen die moeten leven in de sloppenwijken of in overbevolkte stedelijke centra en die uitkijken naar een lapje grond om er voedsel op te telen om af en toe iets te kunnen eten. Een deugddoende en verkwikkende vakantie en tot spoedig. Xavier Votron, Voorzitter A.M.I.E. (Internationale Medische Hulp aan het Kind) is een tweetalige Belgische vereniging zonder winstoogmerk, waarvan alle leden, bestuurders en verantwoordelijken zich belangloos inzetten voor het welzijn van kansarme kinderen in landen van ontwikkeling. A.M.I.E. - is een beweging van universele broederlijkheid - probeert hulp te bieden aan de minstbedeelden, vooral de kinderen; - werkt als humanitaire organisatie geruisloos maar snel en doeltreffend in de armste landen met hulpverleners van ter plaatse; - wordt door geen enkele drukkingsgroep, regime of staat beïnvloed; - geeft als organisatie de voorkeur aan concrete hulp aan concrete personen.

2 Haiti Waarom zou je geen kind steunen in zijn eigen land... J a n i n e C l a p u y t - V a n R o s s u m Hieronder vindt U een bericht van zuster Pauline Midy sfa, geschreven door zuster Nicole Moreau sfa. Zuster Pauline Midy lanceert een vurige oproep omdat er nog zoveel kinderen leven in armtierige omstandigheden. Ze wachten hoopvol op een peter of meter die hen de kans geeft naar school te gaan; hun enige weg om uit de armoedecirkel te breken. Open U hart voor deze oproep van een zeer liefdevolle zuster, die zovele jaren de armoede dag-aan-dag ervaart op het terrein; de kinderen beschouwen haar als een moeder.bedankt zuster Pauline Midy om ons met onze beide voeten terug op de grond te plaatsen en ons te wijzen op de realiteit van heel wat kinderen in Haiti. Béraud, 27/11/14 Dag Mevrouw Janine, Ik hoop dat het goed gaat met U en dat al uw activiteiten op het goede spoor zitten. Ik dank je van harte voor alles wat U doet voor onze kinderen in Haiti. DOUCHELINE Het eigenlijke doel van dit schrijven is u enkele kandidaten te presenteren waarvan ik zeker ben dat ze in zeer arme families wonen en bijna niks hebben om van te leven. Zuster Pauline en ik werken hierrond samen. In juni 2015 zullen heel wat kinderen, die niet meer in aanmerking om gesteund te worden, hun peterschap verliezen. U hebt aan zuster Pauline beloofd dat U met de peetouders contact zult nemen, in de hoop dat ze hun peterschap vervangen door een nieuw. Het is in dit kader dat ik U een aantal nieuwe dossiers doorstuur. Volgens de nieuwe procedure, moet men de schoolresultaten van het kind aan ons melden. Ik heb nog geen tijd gehad om deze allemaal te verzamelen, maar ik beloof je: van zodra ik ze heb, scan ik ze in en zend ze U. Ook een foto van de kleine Jessica Noélant, toen ze 1 jaar was, zal ik doorsturen. Ik zal er ook meer recentere foto s bijsturen, zodat U kunt zien hoe ze er momenteel uitziet! Ik heb er 4, maar ze zijn niet zo goed gelukt en men zal binnenkort nieuwe foto s maken. LUMERA AMRAM Indien sommige peetouders geen nieuw petekind meer wensen te steunen, kunt U dan proberen nieuwe mensen te vinden die zich hiervoor willen engageren? Ik weet dat het niet gemakkelijk is, maar de dossiertjes die ik U stuur zijn kandidaten die, gezien hun situatie thuis, het echt nodig hebben om gesteund te worden. Ik kan het U garanderen! VINSAIN Als U naar de gezichten van deze kinderen kijkt, zult U niet geloven hoe weinig zo n kind nodig heeft om gelukkig te zijn. Sommige zijn echter ondervoed, maar dat straalt zelden af op hun gezicht. De schrijnende armoede is vaak niet zichtbaar. Maar het zijn allen echt arme kinderen, die leven in zeer povere families, en van zodra ze een kans krijgen ontluiken ze. Wij mogen telkens ervaren hoe vindingrijk zo n kind is, ook al is hun leefwereld zo beperkt en verblijven ze altijd op dezelfde plaats! Nogmaals: duizend keer bedankt voor uw engagement. Moge God U zegenen en bewaren. Eén in Christus, REGISOM Zuster Nicole Moreau sfa, samen met Zuster Pauline Midy sfa. BERLINEDA MISLOVE GUERCHELINE SAIKA JESSICA ILMA U wenst een van deze kinderen te steunen? Neem dan contact op met onze verantwoordelijken voor de peterschappen in Haiti. Voor nederlandstalige weldoeners: Marleen Lanckman (zie achteraan krantje comité 05 voor de adresgegevens) Voor franstalige weldoeners: Janine Clapuyt Van Rossum (zie achteraan krantje comité 03 voor de adresgegevens)

3 You can blow out a candle. But you can't blow out a fire. Once the flames begin to catch. The wind will blow it higher Peter Gabriel 35 jaar AMIE in België! Op 17 januari 1980 verschenen in het Belgisch Staatsblad de statuten van onze vereniging. Wat als een klein vlammetje door de pioniers van toen werd ontstoken, is intussen een serieus vuur vol liefde voor de medemens in vele streken wereldwijd. En dit wars van veel dure publiciteit en grootse manifestaties. Een werk dat enkel mogelijk was en is met de steun van zoveel stille weldoeners en vrijwilligers. Duizend maal dank hiervoor. Het kerstnummer van Ons Krantje wordt een jubileumnummer waarbij we graag stilstaan bij die 35 jaar, herinneringen willen ophalen, maar vooral ook willen vooruitblikken. Heb jij een mooi verhaal te vertellen, neem aub met ons contact op en bouw verder mee aan dit verhaal om kinderen een kans te geven, waar ook ter wereld! Dankjewel! Na de jaarvergadering: AMIE is gezonder dan ooit! De jaarvergadering van AMIE in het landbouwinstituut te Leuven op zondag 26 april ll. was een voltreffer. Voor velen was het even zoeken naar de juiste locatie, maar de 40-tal vrijwilligers die op een regenachtige zondag toch waren afgezakt naar de aula hebben de vlam onder AMIE weer heerlijk aangewakkerd. Het was voorzitter Xavier Votron die de mensen verwelkomde en met een minuut stilte voor de slachtoffers van de aardbeving in Nepal en de vele bootvluchtelingen die onlangs het leven op zee lieten dat de aftrap werd gegeven. Meteen ook een aanknooppunt met het werk van AMIE. Door onze peters en meters krijgen jongeren in eigen land een toekomst, hoeven zij niet als vluchteling weg te trekken op zoek naar een beter leven. Dankzij onze vele weldoeners hoeven zij geen migrant te zijn, maar kunnen ze opgroeien in eigen cultuur en familie. De voorzitter dankte uitvoerig de vele weldoeners van AMIE, zij die op de vergadering aanwezig waren, maar ook de vele stille andere mensen die AMIE in hun hart dragen en zorgden voor een jaar waarop we weerom heel wat steun konden bieden: voor mensen in nood, maar ook voor een toekomst van honderden jongeren! Onze schatbewaarder Stefaan De Bondt lichtte daarna de balans toe, met aandacht voor de nieuwe projecten: de noodhulp aan de slachtoffers van de orkaan Haiyan, het project in Canaan, de waterput de van de Willy Taylor Academy, onze nieuwe project in Kenia, de steun aan de straatkinderen van Brazilie, De resultaten van de peterschappen en projecten lagen in de lijn van vorige jaren (voor de cijfer-liefhebbers onder ons: verderop in dit krantje vindt U een gedetailleerd overzicht en ook een budget voor 2015) was een recordjaar met steun aan de derde wereld. En ook onze meters en peters vormen een zeer trouwe groep van AMIE-weldoeners., aldus Stefaan die ook hulde bracht aan de vele verantwoordelijken van de comité s in België, en ook onze partners in het zuiden. Ook hier treffen we steeds meer nieuwe mensen aan, ter vervanging van onze oudere, vnl. religieuze, verantwoordelijken. Stefaan merkte ook nog op dat onze onkosten zeer laag blijven. Daarna was het pater Paul Feyen en de nieuwe AMIE-verantwoordelijke voor deze projecten Jean Hendrikx die uitvoerig zijn werk en activiteiten in Kinshasa toelichtte. We informeerden hierover reeds in een vorig krantje. Ook het nieuwe project Akwaaba Asuadei in Ghana werd door Joke Jaspers op een levendige manier gepresenteerd. (ook hierover vindt U in vroegere nummers van het krantje informatie). Tot slot werd ook het mandaat van Stefaan De Bondt en Mark Bolsens als bestuurder van AMIE voor 4 jaar herbevestigd en werd Francisca Cauwe als nieuwe bestuurster gekozen. Met een tasje koffie, een babbeltje, een stukje taart werd ook deze vergadering weer sfeervol afgesloten. Wij staan er lang niet meer bij stil. Als we s morgens opstaan en naar het toilet gaan. Flush en er is water om door te trekken. We gaan onder de douche en draaien de kraan open en oeps het water, perfect op temperatuur, komt over ons. Dan naar de keuken en met een druk op de knop komt de geur van koffie ons tegemoet Heel de dag kunnen wij van water genieten Niet zo in de landen van onze partners Alhoewel, we proberen ook daar een steentje te helpen, en AMIE zorgde reeds voor drinkbaar water in Kenia en in Ghana (zie foto hierboven Willy Taylor Academy). Ook in dit krantje leest U verder een oproep om een waterproject te ondersteunen, deze keer in Haiti Warm aanbevolen!

4 Brieven van Franciska aan Angela Kronenburg (moeder van Zaira Tas en opvolgster van het project) Kenia Twee jaar geleden nam Zaira, mijn kleindochter het initiatief om een geldinzameling te doen ten voordele van een tehuis voor gehandicapte kinderen in Entasekera (Kenia) waar ze een tijdlang met haar ouders en zus woonde. Namelok Naretoi Home for the Handicapped zoals het tehuis officieel noemt verloor als gevolg van de financiële crisis in Europa een belangrijke sponsor waardoor Franciska op het punt stond het tehuis te moeten sluiten.. Het initiatief dat Zaira - toen 13 jaar oud! nam kreeg verder ondersteuning door A.M.I.E.-België, een organisatie die zich inzet voor kansarme kinderen in landen van ontwikkeling. Beste Neloita (Angela), Heel erg bedankt voor je mail en sorry dat ik je zo laattijdig antwoord. Mijn netwerkverbinding laat het soms afweten. Vandaar dat ik niet steeds onmiddellijk je mails kan lezen en ze dus ook niet onmiddellijk kan beantwoorden. Dank aan de muziekacademie van Geel die een benefietconcert wilde organiseren tvv van het tehuis voor gehandicapte kinderen hier in Entasekera. Je vertelde me dat het een mooi concert was. Het is jammer dat ik er niet bij kon zijn! Wanneer we het geld ter beschikking hebben kunnen we onmiddellijk een paar za-ken aanpakken die nodig zijn voor een betere begeleiding van onze kinderen. We hebben dringend geld nodig om het rehabilitatieproces van onze kinderen te kun-nen voortzetten. We moeten kinderen weigeren en omwille van geldgebrek hebben we slechts een paar zeer behoeftige kinderen die het vormingsprogramma kunnen volgen. Het tehuis kampt met een groot waterprobleem. Sinds de sanitair werd aangelegd hebben we bij gebrek aan geld deze niet kunnen onderhouden. De watervoorziening laat het bijgevolg afweten en we wachten op geld om deze te herstellen. Dicht bij het tehuis staat er een electriciteitscabine, maar we hebben geld nodig om niet alleen het bedradingsysteem te installeren maar ook om de stroomlevering te betalen. Een belangrijk project! We zouden niet alleen altijd stroom hebben maar via een kleine tv zouden we de kinderen kunnen laten kennis maken met wat er op de wereld gebeurt. Het centrum telt ook veel gebroken ramen en deuren en in m.n. de eetzaal ontbreken stoelen; sommige kinderen moeten daarom op de grond zitten, wat toch onhy-giënisch is. Meestal hebben we een aantal zeer behoeftige gehandicapte weeskinderen waarvan de ouders het zich niet kunnen veroorloven om te voorzien in de basisbehoeften en schoolbenodigdheden. Omwille van een geldprobleem slagen we er niet langer in, méér kinderen in het re-habilitatieproces op te nemen. Lieve Neloita (Angela) Hartelijk dank voor je e- mail. De politieke onlusten in Narok die tot chaotische toestanden leidden en enkele doden tot gevolg hadden, lieten me niet toe je onmiddellijk te antwoorden. Een groep Purko Masaai eisten het aftreden van de gouverneur. Ze blokkeerden de straten en gooiden met stenen. Dit bracht zoveel spanning met zich mee dat het werk in de stad voor twee dagen werd stilgelegd. Er bleef mij niets anders over dan onverrichter zake terug te keren naar Loita, waar alles rustig is. Ondertussen is in Narok de rust teruggekeerd maar blijft de spanning voortduren. Ik heb de gift van 691,050KES (6500 ) ontvangen. Dank zij deze gift konden we o.m. het sanitair systeem herstellen; ook het hekwerk om de kinderen te beschermen tegen dieren werd hersteld en een electricien zorgde voor de electriciteisbedrading en de installatie van een TV/Video voor de kinderen. Van zodra we de geplande activiteiten voltooid hebben, stuur ik je het financieel verslag op, samen met foto s en de facturen. A.M.I.E. heeft ons tehuis voor gehandicapte kinderen heel erg geholpen! In Entasekera is alles O K. Enkel wordt het opnieuw heel droog en heet en komen de dieren wellicht opnieuw in de problemen..tenzij het regent. Veel liefs, Norungula We laten het aan jullie over te beslissen waarvoor het geld kan aangewend worden. We staan echter klaar om op welke wijze dan ook samen te werken. Nogmaals bedankt voor jullie zorg en betrokkenheid ten aanzien van een zeer zinvol project. Velen gaan hieraan voorbij omdat ze het belang niet zien van gehandicapte kinderen. Ze hebben nood aan liefde en zorg. Laat me weten als er nog vragen zijn! P.S. Omwille van de droogte stierven en sterven nog steeds veel koeien.

5 Filipijnen Navotas AMIE is er reeds 33 jaar actief! Kennismaking in Navotas Het regende pijpenstelen over de sloppenwijk Navotas waardoor de ellende er alleen nog maar verschrikkelijker leek. Toen onze stichters Jean en Thérèse-Marie Flipot de Fays in 1982 onze partners in de Filipijnen bezochten, gingen ze ook een kijkje nemen in Navotas, aan de zuidbaai van Manila. In deze krottenwijken werd de eerste free-clinic, gesteund door AMIE, opgericht. Vandaag zijn we zeer blij dat we dit project nog steeds een warm hart toedragen. Samen met onze lokale partners is dit project intussen uitgedraaid tot een modelproject, waar we fier op mogen zijn. We organiseren er nog steeds de free-clinic, we hebben er een kleuterschool, we begeleiden er via peterschappen meer dan 100 kinderen en hebben er sinds kort ook een bibliotheek en huiswerkbegeleidingswerking actief. Reeds meer dan 33 jaar werken we er in alle stilte, geven we de armsten een kans om uit de armoede te geraken. Daarom publiceren we vandaag graag nog eens dit gedicht waarin Thérèse-Marie haar gevoelens van toen op een prachtige manier verwoord. Door de inzet van de pioniers van toen hebben reeds zoveel kinderen een kans gegrepen. Ze zijn er de stille werkers en weldoeners oneindig dankbaar voor. Hun namen zijn voor eeuwig in de harten van de ganse familie gegrifd! En daarom zijn we blij dat wij met jullie steun dit werk verder kunnen zetten! De kinderen echter konden hun geluk niet op en speelden in de geulen. Ze hadden blijkbaar lak aan de regen terwijl de volwassenen zich schuilhielden En uitkeken of de lucht eindelijk wat zou gaan opklaren. Via de daken van de krotjes zocht het water een spleetje om er binnen te sijpelen Terwijl men er binnen juist alles aan deed om de gaatjes te stoppen. Toen was het, Loretta, dat ik kennis met je maakte. Met een lach op je gezicht nam je mijn hand en leidde me langs de verzopen wegeltjes, ervoor uitkijkend dat ik niet in het meestromende vuil trapte. Je hield je regenscherm over me heen en zo beschut stapten we samen op. Jij had niets Ik had ongeveer alles wat ik wou Een blik vol tederheid volstond om mekaar te begrijpen. Ik legde mijn hand op je schouder en jij liet mij ontdekken waar je woonde. Door je dak zocht de regen druppelsgewijs zijn weg naar beneden. Daarom keek ik omhoog en dat deed de kinderen lachen. Met moeite kwam je rond met wat vis te vangen daar dicht aan zee. Dag in dag uit had je al die mondjes te voeden, die huilden van de honger. Toen ik zei dat ik de zee wou zien betrok je mooie gezicht. Toch bracht je me erheen en toen werd me duidelijk waarom Regen grijs zeewater afval die geur van alles wat op het strand behalve zand! Dat fijne witte zand waar de toeristische foldertjes het over hebben. In je sombere blik zag ik doffe ellende en mijn hart kwam in opstand. Ik mocht weer eens vaststellen hoe machteloos een mens kan zijn. Je glimlach rijkdom der armen liet me je grootheid van hart zien. Wat voelde ik me daartegenover zo arm en kleintjes! NAVOTAS Zo triest onder de regen, je sijpelt over mijn voeten Kinderen lachen wel, maar jij schreeuwt het uit van wanhoop en honger Jou vergeten kan ik niet. Thérèse-Marie de Fays Flipot Na 33 jaar zijn we nog steeds actief in Navotas. 7 jaar geleden hebben we er in samenwerking met onze Filipijnse partners KULAY Phl. en INA-Foundation Inc. het project van weleer heropgestart. 4 keer per jaar organiseren wij daar een free-clinic waarbij we de kinderen een gratis medische check-up geven, er is een bibliotheekwerking, er is een kleuterschool en we begeleiden er de kinderen op weg naar een beter leven. Intussen hebben we reeds 100 peterschappen in deze wijken. Voor 12 per maand kunt U ook meter of peter worden. 5 keer per jaar ontvangt U een nieuwsbrief met tekening van uw petekind. Zet vandaag nog de stap en wordt ook peter of meter van één van onze kinderen. Neem contact op met comité 06 (mark bolsens adresgegevens: zie achteraan dit krantje). Van harte dank!

6 F r i e d a o n Op een bescheiden manier Rob is bij AMIE een comitéverantwoordelijke voor projecten in Afrika en in het bijzonder Kenia. Frieda: Hoe heb je AMIE leren kennen en hoe heb je een engagement binnen het bestuur opgenomen? Ik ben via puur toeval bij AMIE terecht gekomen. In de jaren 80 kreeg ik een medewerkster van AMIE aan de lijn. Zij was op dat moment comitéverantwoordelijke voor Haïtiaanse peterschappen. Ze vroeg me of ik geïnteresseerd was in AMIE en kwam bij ons aan huis om meer informatie te geven. Niet veel later werd ik boekhouder van haar comité. In die beginjaren werd alles op papier genoteerd. Het vergde dan ook vele uren om de boekhouding op orde te brengen. Het was heel veel werk, maar ik deed dat eigenlijk echt graag. In 1987 ging ik voor het eerst naar de algemene vergadering en in het jaar 2000 stapte ik in de raad van bestuur. Vervolgens werd ik voorzitter, om uiteindelijk nu comitéverantwoordelijke te zijn van comité 23. Doorheen de jaren was ik getuige hoe AMIE mee evolueerde met een veranderende tijdsgeest, hoe de computer werd geïntroduceerd en hoe de comités werden uitgebouwd en veel goeds konden realiseren. Frieda: Hoe is jouw band met de activiteiten ter plaatse? Familie Dénial konden na de aardbeving van januari 2010 dankzij AMIE terug starten, ondanks het verlies van familieleden Ik heb het geluk een nauwe band te hebben met Entasekera (Kenia), één van mijn kinderen woonde daar namelijk, samen met zijn vrouw die er onderzoekswerk deed; hun dochtertje liep er lagere school; we hebben de school met de steun van AMIE voorzien van stromend water. Mijn zoon en schoondochter hebben nog heel goede contacten met de mensen ter plaatse en zijn dus ook goed geplaatst om er projecten op te volgen, o.a. het nieuw project voor gehandicapte kinderen. Daarnaast ben ik zelf al tweemaal tot daar kunnen reizen, de laatste keer in Volgend jaar plan ik een nieuwe reis.dit maakt het veel makkelijker om een werkelijk beeld te vormen van de situatie. Zo kan ik ook ter plaatse ervaren hoe fantastisch de bevolking is en waarop ze echt de nadruk willen leggen in de uitbouw van de projecten. Over het verloop van de tijd heb ik een spectaculaire evolutie van de leefomstandigheden kunnen zien, en in het bijzonder bij mijn bezoek in De houten barakken van de lagere school hebben plaats gemaakt voor stenen gebouwen, met voldoende propere en gescheiden toiletten voor jongens en meisjes. Er is stromend water en elektriciteit. Vroeger moest ieder kind elke dag naar school komen met zijn bijdrage aan hout of water. Indien dat niet gelukt was, moesten ze dit tijdens de schooluren in orde brengen. Bij mijn eerste bezoek was er bijvoorbeeld ook slechts één gsm te vinden in het hele dorp, met bereik op één heuvelrug. Nu beschikken al heel wat mensen over een gsm en wordt het internet voor velen toegankelijk. Zo n evoluties brengen echter nieuwe uitdagingen mee; hoe zullen (vooral) jongeren omgaan met beelden van een wereld buiten hun eigen dorp? Zullen ze massaal willen wegtrekken uit hun geboortedorp? En moeten/kunnen wij als hulporganisatie daar überhaupt op inspelen? Omdat comité 23 hulp biedt onder de vorm van projecten is het niet noodzakelijk dagelijks de situatie en de boekhouding op te volgen. Regelmatig vraag ik om foto s te mailen van realisaties ter plaatse. Mijn zoon en zijn echtgenote kunnen natuurlijk ook nauwkeurig de evolutie mee observeren. Verder worden alle rekeningen en budgetten naar mij doorgestuurd. Zo lukt het heel goed om op de hoogte te blijven van stand van zaken. Hierbij wil ik opmerken dat we voldoende aandacht moeten hebben voor de situatie waarin deze projecten worden opgezet. Maar je hebt niet alles in de hand. Je moet realistisch blijven en aanvaarden dat er zaken gebeuren die je liever niet ziet gebeuren. Dat neemt niet weg dat er steeds voldoende moet worden toegekeken dat alles goed verloopt. Geduld is evenzeer nodig, want internet is niet permanent beschikbaar en mails kunnen dus heel lang op zich laten wachten. Wanneer een project is voltooid, stopt in principe ook de opvolging.

7 t m o e t R o b is AMIE heel goed bezig Af en toe stuur ik natuurlijk nog een mailtje om te informeren hoe het gaat. Belangrijk is om bij elk project de inbreng en de inzet aan de plaatselijke bevolking te vragen; ook de overheid wordt gevraagd financiële ondersteuning te bieden. Tot nu toe is dit gelukt! Het voorzien van stromend water in de lagere school was aanleiding voor de overheid om deze als modelschool in de regio uit te roepen. De overheid besliste verder te investeren in stenen (!) gebouwen, leerkrachten, schoolboeken en ander materiaal. Anderzijds moet de bevolking zèlf zien waar de problemen liggen en dan gepaste oplossingen bedenken. Het blijft moeilijk om een inschatting te maken van de keuzes die mensen ter plaatse maken. En in hoeverre moet je altijd willen beoordelen of de financiële middelen die ze vanuit België krijgen op de juiste manier besteden? Dat maakt ook dat de taak van AMIE soms moeilijk te omschrijven is. Het mag allesbehalve de bedoeling zijn deze mensen in die mate afhankelijk te maken dat ze een afwachtende houding aannemen. Veel- eer moet AMIE een hefboom zijn bij de realisatie van hun plannen. Frieda: Hoe verloopt jouw contact met de weldoeners? Het merendeel van de weldoeners zijn mensen uit onze vrienden- en kennissenkring. Omdat één van mijn kinderen in Kenia werkzaam is, willen veel vrienden deze projecten steunen. Het speelt echt in ons voordeel dat mensen en bedrijven een project kunnen koppelen aan een bekend gezicht in België. Dat mensen creatief kunnen zijn bij het bieden van hulp, blijkt uit volgend voorbeeld. Toen de financiële crisis uitbrak, excuseerde zich een mevrouw die het niet meer zag zitten om geld te doneren. Daarom stuurde ze me enkele postzegels die ze nog had liggen. In tegenstelling tot peterschappen geven mensen vaak een éénmalige bijdrage voor projecten. Het is dan ook niet eenvoudig om een continue financiering in stand te houden. Projecten lopen meestal over enkele jaren en halverwege kan de financiële steun natuurlijk niet gestopt worden. Daarom ben ik steeds op zoek naar ideeën en acties om mensen aan te spreken. In extremis zijn er gelukkig altijd enkele mensen die bij financiële tekorten meer geld willen geven. Frieda: Hoe zie jij de toekomst? Eerst en vooral vind ik dat AMIE goed bezig is. We zijn al 35 jaar actief en konden al die tijd op een bescheiden manier goed werk doen. Ondertussen bleef ook het ledenaantal constant. Organisaties zoals AMIE geven zo het belangrijke signaal aan de derde wereld dat solidariteit nog bestaat. Ik hoop volgend jaar opnieuw naar Kenia te kunnen reizen om de verdere uitbouw van een weeshuis voor gehandicapte kinderen te lanceren. Francesca is de drijvende kracht achter dit weeshuis. Toen de financiering via een andere organisatie niet kon worden verdergezet, dreigde haar hele project te moeten stoppen. Ze is een goede vriendin van mijn schoondochter en kwam zo bij AMIE terecht. Het zou goed zijn mochten de weeskinderen ook kunnen rekenen op een peterschap dat hen toelaat verder te studeren. Een koppeling tussen projecten en peterschappen is zeer wenselijk en kan alleen maar ten goede komen aan de continuïteit van de projecten. Ik vind het belangrijk nieuwe ideeën en initiatieven kansen te geven. Er vanuit gaan dat veel mogelijk is, mensen durven vertrouwen, risico durven nemen, dit alles is nodig om dingen te realiseren. Belangrijk is ook geduld te hebben. Ideeën moeten groeien vooraleer ze concrete plannen worden en kunnen uitgevoerd worden. Tot slot lijkt het mij zinvol verder na te gaan welke doelgroepen we kunnen aanspreken. Ik merk dat niet alle provincies even sterk vertegenwoordigd zijn in AMIE. Acties zoals Music for Life kunnen AMIE meer bekendheid geven bij een groot publiek. Maar in het bijzonder zou ik AMIE breder bekend willen maken onder de jongeren. Zo wil ik in de toekomst graag met jonge mensen een panel oprichten om na te denken over onze plannen en ideeën binnen comité 23. Hopelijk kan dan een leerrijke nieuwe communicatie ontstaan tussen jongeren in de derde wereld en hier. Kenia, een prachtig land.

8

9 Impressies van de Jaarvergadering 2015

10 H A ï T I Water voor onze studenten in Haïti M a r l e e n L a n c k m a n Een van onze verantwoordelijken uit Haïti (pater Anaclet Mukendi) is ook de verantwoordelijke van een grote school in Bois de Laurence, bij sommige van onze peetouders zeker bekend omdat hun petekind daar school loopt. Een school die dringend een nieuwe waterbevoorrading nodig heeft. AMIE zou graag hulp bieden. Marleen Lanckman (verantwoordelijke comité 05) coördineert hier. Helpen jullie deze jongeren uit Haïti mee aan water? Dank! I. Situatie van de gemeenschap in Bois-de- Laurence De gemeenschap is een deel van de gemeente Mombin Crochu, gelegen in het arrondissement Vallières. Ten Noorden begrensd door Carice (op 9km), ten Zuiden door Cerca Carvajal( op 13 km), ten Oosten door Cerca La Source( op 30km) en ten Westen door Mombin Crochu (op 18km). Bois-de- Laurence telt ongeveer inwoners, twee derde van de bevolking van gans de gemeente Mombin Crochu. De bevolking is vrij jong, de leeftijd ligt voor ongeveer 50% tussen 15 en 30 jaar. De mensen leven hoofdzakelijk van de landbouw en de veeteelt. Er is geen economische activiteit i n strikte zin. Er is een groot probleem met de communicatie. Er is geen internet, geen gemeenschappelijke radio enz. De wegeninfrastructuur, 70km wegen die Bois-de- Laurence verbinden met de naburige gemeenten, is in zeer slechte staat en nagenoeg onberijdbaar tijdens het regenseizoen. In Bois-de- Laurence zijn er enkele scholen die jammer genoeg niet beantwoorden aan de pedagogische normen en met weinig, zelfs armzalige infrastructuur. Nochtans is er een grote nood aan beroepsscholen. Er zijn ook enkele Kerken: de Katholieke Kerk, de Protestantse Kerk, de kerk van de Adventisten, de Kerk van het Lichaam van Christus en de conservatieve Baptisten Kerk. gekoppeld, is het noodzakelijk en belangrijk hen te voorzien van drinkwater. Daarom denken we aan de installatie van een drinkwatersysteem binnen de school. III. Budgetvoorstel De kostprijs bedraagt US. Dit omvat de aankoop van buizen, lijm, enkele zakken mortel, kranen, transport, handwerk Om het project te kunnen realiseren hebben we de bevolking aan gespoord te helpen maar de economische toestand is een grotere handicap dan de goede wil. Ik weet dat u steeds bereid bent om te helpen. Daarom durf ik u uw financiële steun vragen om dit project te kunnen realiseren. IV. Uitvoeringstijd Eenmaal voldoende gelden, kunnen we starten met de werken en we rekenen op anderhalve maand werk als er zich geen onvoorzien omstandigheden voordoen. V. Projectverantwoordelijke Pater Anaclet Mukendi, Scheutist, pastoor van de parochie, boekhouder van de school en verantwoordelijke voor de peterschappen in Bois-de Laurence. In naam van de leerlingen van de school, bij voorbaat dank voor uw steun. II. Voorstel Project voor de school St. Jean Bosco De Katholieke Kerk St. Anne van Bois-de Laurence omvat, met uitzondering van Bois-de - Laurence die het centrum is, vijf gemeenschappen: Lacour, Lagouamithe, Logatte, Gerbobée en Sylvestre. Deze kerk heeft een Presbyteriaanse school St. Jean Bosco, die zich ook over drie gemeenschappen uitstrekt. Deze school bestaat ongeveer veertig jaar. Nu heeft de school elf klaslokalen. Elke jaar zijn er achthonderd leerlingen. Gezien het aantal leerlingen en de noden hieraan Interesse om te steunen? Neem contact op met Marleen Lanckman (comité 05) - contactgegevens zie achteraan het krantje. Steun dit project door storting op rekening BE van AMIE met als mededeling "waterproject Haiti". Hartelijk dank!

11 Filipijnen «Zenden wij ook dit jaar weer Braziliaanse kinderen gelukkig naar school?» Wij konden de zusters van Montes Clares ook geld geven voor de aankoop van 200 schoolpakketten bestaande uit een schooltas, schrijfboeken, potlood en gom, 1 doos kleurpotloden, 1 regel, 1 potloodscherper, 1 tube col, 1 doosje met waterverf en 1 balpen. Onderstaande foto s tonen hoe gelukkig deze jongeren waren en vol goede moed het nieuwe schooljaar aanvatten. Onze partner Kaibigan op de Filipijnen organiseert maandelijks een freeclinic, afwisselend voor onze petekinderen in Manila en voor kinderen uit een dorpswijk in Cavite. De dokters werken gratis, de medicijnen worden door AMIE betaald. Jaarlijks krijgen we ook de resultaten van deze gratis gezondheidszorgen. De kostprijs bedraagt (op jaarbasis) voor de free-clinic in Luzviminda en (op jaarbasis) voor de freeclinic voor onze petekinderen in Manila. Dit project leent zich uitermate om gesteund te worden ter gelegenheid van een jubileum, verjaardag of ander feest. We hebben een mooie fototentoonstelling die ter gelegenheid hiervan kan getoond worden Neem contact op met Elisabeth Carton (franstalig) of Mark Bolsens (nederlandstalig) Ook dit jaar willen we deze actie verderzetten en doen we een extra oproep om een schoolstartpakket te schenken aan mensen die het hard nodig hebben. Een pakket kost 15. Een storting kan gebeuren op de amie-rekening van comité 06: BE met vermelding Montes Claros. Uit naam van de zusters ter plaatse: Dankjewel! Contactgegenves: zie laatste bladzijde Ons Krantje Legaten We denken liever niet aan de dag dat we er niet meer zijn. En toch is het zinvol om dat wel te doen. Door het opstellen van een testament komt je geld terecht bij wie jij belangrijk vindt. Het is dus goed hierover na te denken, zodat je nalatenschap een bestemming krijgt die past bij je persoonlijke voorkeur. En het is een bijzonder geruststellend idee te weten dat alles goed geregeld is. Naast familie en vrienden, kun je ook AMIE opnemen in je testament. Op dat deel van de erfenis geldt dan een gunstig en vlak successietarief. Onze schatbewaarder Stefaan De Bondt geeft jullie graag meer uitleg en helpt jullie ook bij de berekeningen en verdere practische formaliteiten. Contactgegenves: zie laatste bladzijde Ons Krantje «De ideale maten van een mens» Armen juist lang genoeg om elkaar te onarmen Benen juist soepel genoeg om de eerste stap naar elkaar toe te zetten Handen juist groot genoeg om elkaar uit de nood te helpen Schoulders juist sterk genoeg om elkaar tot steun te zijn Oren juist groot genoeg om naar elkaar te luisteren Ogen juist open genoeg om te zien wat bij de ander pijn doet Mond juist lief genoeg om je steeds met elkaar te verzoenen Hart juist groot genoeg om elkaar te beminnen Verstand juist slim genoeg om te beseffen hoeveel de ander van je houdt Een juist genoeg filosofische weldoener

12 Comité 00 Projecten Madagaskar : Françoise Cauwe rue du Beau-site 7 B-5340 Gesves fcauwe@scarlet.be tel 083/ Projecten Pol Feyen: Jean Hendrikx Van Boendaelestraat 13 B-2000 Antwerpen jean.hendrikx@telenet.be tel. 0486/ Rekening: BE BIC: BPOTBEB1 Comité 05 Kindpeterschappen Latijns-Amerika (nederlandstalig) Contactpersoon: Marleen Lanckman Domeinstraat 69A B-3010 Kessel-Lo marleenlanckman@hotmail.com-tel 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 10 Project Canaan (Haiti) Contactpersoon: Thérèse Marie de Fays-Flipot Ericastraat 9 - B-2440 Geel jean.flipot@telenet.be Tel. 014/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 01 Kindpeterschappen Filipijnen (franstalig) Project Free Clinic Filipijnen Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai Av. E. Godaux 28 - B-1150 Bruxelles elisabeth.carton@scarlet.be - Tel. 02/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 06 Beroepspeterschappen Filipijnen (nederlandstalig) Projecten Brazilie en Navotas-Filipijnen Contactpersoon: Mark Bolsens August Vermeylenlaan 14 B-2050 Antwerpen mark.bolsens@telenet.be Tel. 0486/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 21 Groepspeterschappen Contactpersoon: Griet Cuypers Van den Bergh Bergstraat 110 B-3010 Kessel-Lo jos.cuypers@icts.kuleuven.be Tel. 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 02 Beroepspeterschappen Filipijnen en Peru (franstalig) Contactpersoon: Elisabeth Carton de Tournai Av. E. Godaux 28 - B-1150 Bruxelles elisabeth.carton@scarlet.be - Tel. 02/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 07 Beroepspeterschappen Peru (nederlandstalig) Projecten Latijns-Amerika (excl. Brazilië) Contactpersoon: Frans Parren Veldstraat 29 B-3640 Kessenich frans.parren@scarlet.be Tel 0495/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 22 Project Happy Home Kenia Contactpersoon: Christian Vandeplas Rue Fond Thirion 61 B-1410 Waterloo christian@vandeplas.com Tel. 0497/ Rekening: BE BIC : ARSPBE22 Comité 03 Kindpeterschappen Latijns-Amerika (franstalig) Contactpersoon: Janine Clapuyt-Van Rossum Av. de l Espinette 19 B-1348 Louvain-La Neuve ja.clapuytvanrossum@skynet.be Tel. 010/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 08 Kindpeterschappen Azië (nederlandstalig) Contactpersoon: Jos Cuypers Bergstraat 110 B-3010 Kessel-Lo jos.cuypers@icts.kuleuven.be Tel. 016/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 23 Project Home handicapped (Kenia) Project Akwaaba Asuadei (Ghana) Contactpersoon: Rob Tas Diestseweg 95 B-2440 Geel roberttas@hotmail.com Tel. 014/ Rekening: BE BIC : ARSPBE22 Comité 04 Centraal beheer en boekhouding Adreswijzigingen Contactpersoon: Stefaan De Bondt Stampkotstraat 10 B-8551 Heestert stefaandebondt@telenet.be - Tel. 056/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Comité 09 Sophie Daems Scholarship Program Contactpersoon: Jan en Mieke Daems Wissenstraat 15 B-3200 Aarschot jan-en-mieke.daems@skynet.be Tel. 0478/ Rekening: BE BIC : BPOTBEB1 Voorzitter Xavier Votron Bois de Sapins Arquennes xaviervotron@hotmail.com tel. 067/ Sociale zetel: Diestseweg 95 B-2440 Geel Naaststaand overschrijvingsformulier is geschikt voor eender welke gift. Als U een voorkeur hebt wat de bestemming betreft vermeldt U dat best als mededeling. Dankjewel!