Verklaart de onafhankelijkheid, soevereiniteit en territoriale onschendbaarheid van alle landen volledig te eerbiedigen;

Transcriptie

1 Ernsting verontrust over het nog immer bestaande kolonialisme in Porto Rico, op Guam, de Britse Maagdeneilanden, de Maagdeneilanden van de Verenigde Staten van Amerika, in Micronesië, op Bermuda en in andere «kleine gebieden» onder buitenlands bestuur, gebieden waarover de Algemene Vergadering en andere VN-organen vele resoluties hebben aangenomen; Verwijst wederom naar alle relevante resoluties van de Interparlementaire Unie en de Verenigde Naties inzake militaire bases en installaties in gebieden onder koloniaal of ander bestuur en zich bewustvan de aanwezigheid in die gebieden van militaire bases en installaties van de besturende Mogendheid; Verklaart de onafhankelijkheid, soevereiniteit en territoriale onschendbaarheid van alle landen volledig te eerbiedigen; Verzoekt alle koloniale Mogendheden onverwijld gesprekken aan te gaan, gericht op spoedige machtsoverdracht en leidend tot de onafhankelijkheid en soevereiniteit van alle mandaatgebieden en niet-autonome gebieden; 1. Erkent en steunt het vurig verlangen van alle volkeren die lijden onder kolonialisme en neokolonialisme naar vrijheid en nationale onafhankelijkheid en soevereiniteit; 2. Verzoekt elk land met klem zich tot het uiterste in te zetten voor beëindiging en consolidering van de dekolonisatie waarmee de Verenigde Naties 40 jaar geleden begonnen; 3. Roept alle VN lidstaten op maximale steun te geven aan de pogingen van de VN alle koloniale vraagstukken zo goed en zo snel mogelijk tot een oplossing te brengen; 4. Verzoekt met klem de Interparlementaire Unie en alle Parlementen en Regeringen op passende wijze de 25ste verjaardag van de Verklaring inzake het Verlenen van Onafhankelijkheid aan Koloniale Landen en Volkeren te vieren om aldus de internationaal aangegane verplichting tot volledige dekolonisatie kracht bij te zetten; 5. Eist dat een eind wordt gemaakt aan iedere raciale politiek en beleid en aan het aanhangen van de mening dat het ene ras superieur aan het andere zou zijn, daar deze opvattingen grotendeels verantwoordelijk zijn voor de onmenselijke onderdrukking van volkeren die nog immer lijden onder het juk van kolonialisme of neo-kolonialisme; 6. Hekelt iedere vorm van overheersing door iedere koloniale Mogendheid; 7. Verwerpt onvoorwaardelijk ieder argument, opgeworpen ter rechtvaardiging van de betrokkenheid van bepaalde westerse landen bij en hun hulp aan de onderdrukkende machten in koloniale gebieden en in verschillende delen van de wereld; 8. Van mening dat het aantal mandaatgebieden en niet-autonome gebieden op de lijst die de Algemene Vergadering in 1985 opstelde de loochening weerspiegelt door de koloniale Mogendheden van het Handvest van de Verenigde Naties betreffende het recht op zelfbeschikking van alle volkeren; 9. Veroordeelt met klem het vestigen en in stand houden door koloniale Mogendheden en hun bondgenoten van militaire bases en installaties Staten-Generaal, vergaderjaar , 19381, nrs. 1 en

2 alsmede hun militaire activiteiten in de koloniale en niet-autonome gebieden, activiteiten die de uitoefening belemmeren van het onvervreemdbare recht van alle volkeren op zelfbeschikking en onafhankelijkheid, en eist dat de bases en installaties onverwijld en onvoorwaardelijk worden ontmanteld, dat alle militaire activiteiten in de betrokken gebieden worden stopgezet en dat zij niet worden betrokken in enige offensieve actie tegen andere landen; 10. Geeft uitdrukking aan zijn solidariteit met de volkeren van Namibië, Zuid Afrika en andere landen in hun strijd tegen rassenonderdrukking, kolonialisme en neo-kolonialisme; 11. Doet een beroep op alle Parlementen in de wereld er bij hun onderscheiden Regeringen met klem op aan te dringen de onwettige «interim-regering» te verwerpen die in juni 1985 door het koloniale Zuidafrikaanse regime aan Namibië werd opgelegd, door dit marionettenregime ongeldig te verklaren, omdat het opleggen van een dergelijk regime een flagrante schending is van de bepalingen van het Plan van de Verenigde Naties voor de Onafhankelijkheid van Namibië; 12. VraagtaWe Parlementen in de wereld hun onderscheiden Regeringen met klem te verzoeken alle geëigende maatregelen te treffen om te waarborgen dat de bepalingen van Verordening nr. I inzake de bescherming van de Natuurlijke Hulpbronnen van Namibië door alle onder hen ressorterende rechts- en andere personen worden uitgevoerd en nagekomen; 13. Doet een beroep op alle Parlementen in de wereld bij hun onderscheiden Regeringen de nadruk te leggen op de behoefte van het Namibische volk aan onderwijs en opleiding, en verzoekt alle Regeringen alsmede hun nationale organisaties en instellingen hun hulp aan het volk van Namibië via de voor dit doel opgezette onder-organisaties van de Verenigde Naties te verhogen; 14. Beschouwt het apartheidsregime van Zuid Afrika als een zeer ernstige bedreiging van internationale vrede en veiligheid; 1 5. Laakt bepaalde Westerse landen om hun steun aan racistisch Zuid- Afrika dat verantwoordelijk is voor het lijden van Namibische en Zuidafrikaanse volkeren; 16. Bepleit wederzijdse eerbiediging van de onafhankelijkheid, zelfstandigheid en territoriale onschendbaarheid van alle naties; 17. Betreurt ten zeerste het door de Verenigde Staten van Amerika gevoerde beleid van «constructieve betrokkenheid» met het regime in Pretoria, daar dit de voortgezette illegale bezetting van Namibië alleen maar versterkt en verzoekt de Verenigde Staten met klem zich te houden aan de VN-resoluties inzake de onafhankelijkheid van Namibië, ook aan resolutie 435; 18. Dringt er - gezien de ernstige bedreiging die Zuid Afrika vormt voor internationale vrede en veiligheid - met klem bij de Veiligheidsraad van de VN op aan uitgebreide mandatoire sancties tegen Zuid Afrika te nemen, krachtens Hoofdstuk VII van het Handvest van de VN; 19. Bepleit het sturen van goodwill missies om die Mogendheden die nog steeds de Regering in Zuid Afrika steunen - en dus ook het koloniale en apartheidsregime - over te halen hun steun en hulp aan dat land te stoppen om een tijdperk in te luiden van goede verstandhouding tussen de rassen, en van sociale rechtvaardigheid, waardigheid en respect voor de mens in Afrika; Staten-Generaal, vergaderjaar , 19381, nrs. 1 en

3 20. Bevestigt nogmaals zijn steun aan de strijd van het Namibische volk onder leiding van de SWAPO - zijn enige legitieme vertegenwoordiger - voor de uitoefening van zijn recht op zelfbeschikking en onafhankelijkheid en veroordeelt ledere op uitstel hiervan gerichte manoeuvre van Pretoria; 21. Veroordeelt met kracht de pogingen van het racistische regime in Pretoria om met hulp van bepaalde Westerse Mogendheden en van Israël nucleaire slagkracht te verkrijgen, en doet een beroep op alle landen die Zuid Afrika in deze poging tot het verkrijgen van nucleaire slagkracht hulp verlenen, deze hulp te staken; 22. Veroordeelt onvoorwaardelijk het systematisch terroriseren, martelen en vermoorden van de volkeren van Namibië en Zuid Afrika; 23. Roept op tot beëindiging van de agressie tegen de destabilisatie van frontlijnstaten, zoals de zonder aanleiding door het racistische Zuidafrikaanse regime uitgevoerde aanvallen in de Cabina enclave en in Gabarone; 24. Bevestigt wederom dat het de plicht en het recht van de VN is zich volledig en doeltreffend te kwijten van de taak met betrekking tot het - onder hun supervisie - behoorlijk tenuitvoerleggen van het plan voor Namibië, vervat in resolutie 435 van de Veiligheidsraad; 25. Eist dat het Zuidafrikaanse regime uitvoering geeft aan resolutie (XV) van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties alsmede aan andere resoluties betreffende Namibië; 26. Doet een beroep op het racistische regime van Zuid Afrika alle politieke gedetineerden en gevangen gehouden leiders en leden van de SWAPO en van Zuidafrikaanse bevrijdingsbewegingen onvoorwaardelijk in vrijheid te stellen; 27. Veroordeelt Zuid Afrika voor zijn weigering te zwichten voor de internationaal uitgeoefende druk om de volkeren van Namibië en Zuid Afrika zelfbeschikkingsrecht te verlenen; 28. Bevestigt opnieuw het onvervreemdbare recht van de bevolking van de Westelijke Sahara op zelfbeschikking en onafhankelijkheid, overeenkomstig het Handvest van de Verenigde Naties, het Handvest van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid, de doelstelling van resolutie 1514 (XV) van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en van andere relevante resoluties van de Algemene Vergadering en van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid; 29. Roept op tot uitvoering van resoluties 38/40 en 39/40 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties inzake het vraagstuk van de Westelijke Sahara, waarin is opgenomen het vredesplan van de OAE, zoals vervat in resolutie AHG 104 (XIX); 30. Verzoekt de in het conflict betrokken Partijen, te weten het Koninkrijk Marokko en het Polisario Front, rechtstreeks onderhandelingen aan te gaan om tot een staakt-het-vuren te komen, gericht op het scheppen van die voorwaarden die nodig zijn voor een vreedzaam en rechtvaardig referendum - te houden onder auspiciën van de OAE en de Verenigde Naties - zonder enige bestuurlijke of militaire dwang of beperking en met als doel de zelfbeschikking van de Westelijke Sahara; 31. Doet een beroep op alle Parlementen steun te geven aan de inspanningen van de Verenigde Naties en de Organisatie voor Afrikaanse Staten-Generaal, vergaderjaar , 19381, nrs. 1 en

4 Eenheid te komen tot uitvoering van de relevante resoluties en besluiten inzake de Westelijke Sahara; 32. Bevestigt opnieuw de verantwoordelijkheid van de Verenigde Naties voor het tot een goede einde brengen van de dekolonisatie van de Westelijke Sahara en prijst het werk van de Organisatie voor Afrikaanse Eenheid in deze; 33. Verzoekt met klem de Regeringen van de Republiek Argentinië en het Verenigde Koninkrijk 2 de onderhandelingen te hervatten om zo spoedig mogelijk een vreemdzame oplossing te vinden voor het geschil over de soevereiniteit over de Falkland Eilanden (Malvinas); 34. Bevestigd wederom het recht van het volk van Porto Rico op zelfbeschikking, onafhankelijkheid en autonomie, overeenkomstig resolutie 1514 (XV) van de Algemene Vergadering van de VN en de volledige toepasbaarheid van deze resolutie in het geval Porto Rico; 35. Nodigt de belanghebbende Partijen uit steun te geven aan de besluiten en resoluties van de Algemene Vergadering van de VN inzake de grondgebieden van Guam, Micronesië, de Britse Maagdeneilanden, de Maagdeneilanden van de Verenigde Staten van Amerika, Bermuda en alle andere «kleine territoria» die onderworpen zijn aan vreemde overheersing; 36. Roept Parlementen op meer steun te geven aan de inspanningen van de Verenigde Naties, gericht op versnelling van het proces dat leidt tot het volledig uitroeien van kolonialisme op deze planeet. 7 Een Iers amendement om de in de ontwerp resolutie hierop volgende woorden «van Groot Brittannië en Noord lerland«te schrappen werd aangenomen met 158 stemmen (waarvan de 13 Nederlanders) vóór, 88 tegen en 479 onthoudingen. Staten-Generaal, vergaderjaar , , nrs. 1 en

5 BIJLAGE IV Resolutie inzake de bijdrage van Parlementen aan het zoeken naar maatregelen en acties, gericht op het opheffen van de buitenlandse schuldenlast die rust op de ontwikkelingslanden (zonder stemming aanvaard') De 74ste Interparlementaire Conferentie, Bevestigt opnieuw haar betrokkenheid bij de unaniem aanvaarde resolutie van de 73ste Interparlementaire Conferentie (Lomé, maart 1 985) inzake «De rol van Parlementen en hun bijdrage tot opheffing van armoede door verlichting van de internationale schuldenlast» 2, Gezien het feit dat al meer dan 20 jaar de internationale gemeenschap uitdrukking geeft aan de behoefte onrechtvaardige internationale economische betrekkingen te veranderen teneinde te komen tot sociaal-economische ontwikkeling van alle landen, en vooral van de minst ontwikkelde landen, Herinnert aan resoluties 3201 (S-VI) en 3202 (S-VI) van 1 mei 1974 van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties betreffende de noodzaak een nieuw internationaal economisch stelsel tot stand te brengen. Zeer verontrust dat de hiertoe ondernomen pogingen nog niet hebben kunnen leiden tot een diepgaande en serieuze gezamenlijke analyse van de oorsprong en sociaal-politieke gevolgen van buitenlandse schulden die moet worden gemaakt door de debiteuren, crediteuren en de internationale autoriteiten die de gevolgen voor het internationale economische stelsel bestuderen; Eveneens zeer verontrust door de gespannen sociaal-economische en politieke situaties die verslechtert door het feit dat de zware buitenlandse schuldenlast waaronder de ontwikkelingslanden lijden immer zwaarder weegt; 1. Verzoekt met klem de Regeringen en Parlementen van de debiteurenlanden overleg, uitwisseling van ervaringen en informatie over de onderhandelingen en de strategieën die zij hanteren om dit ernstige probleem het hoofd te bieden, te continueren en te intensiveren; 2. Beveelt aan dat de Parlementen alles in het werk stellen ter vermijding van extreme en unilaterale maatregelen die het beginsel van mede-verantwoordelijkheid van debiteuren en crediteuren (d.w.z. Regeringen, centrale banken, particuliere banken en internationale regulerende organen) mogelijk niet eerbiedigen, en hen ervan te doordringen dat het noodzakelijk is een diepgaande, serieuze en urgente analyse te maken van de ernstige politieke, economische en sociale gevolgen van buitenlandse schulden; ' De delegaties van de volgende landen maakten een voorbehoud: Canada over paragraaf 4 en 8 van het dictum; Cuba over paragraaf 2 van het dictum; Japan over paragraaf 8 van het dictum, Zwitserland over paragraaf 7 en de laatste zin van paragraaf 8 van het dictum; de Verenigde Staten van Amerika over de paragrafen 7, 8 en 11 van het dictum 2 Zie Kamerstuk , , nr 1, bijlage II. 3. Verzoekt met klem de Parlementen van de ontwikkelde landen bij de crediteuren het noodzakelijke begrip voor de werkelijke situatie van de ontwikkelingslanden te kweken opdat getracht kan worden te komen tot een wat soepeler houding met betrekking tot het internationale schuldenvraagstuk; 4. Doet een dringend beroep op schuldenaren, schuldeisers en internationale financiële instanties om in de daartoe geëigende internationale fora gemeenschappelijke bijeenkomsten te houden en multilaterale onderhandelingen aan te gaan om tot overeenstemming te komen over Staten-Generaal, vergaderjaar , 19381, nrs. 1 en

6 de verlaging van rentepercentages, redelijke grondstofprijzen, een procedure welke leidt tot de dringend noodzakelijke opheffing van protectionisme, de vaststelling - in verhouding tot de economische situatie in elk land en als maatstaf voor de reële mogelijkheid tot betalen van elk land - van een billijk percentage van het uit export verkregen inkomen dat voor de terugbetaling van schulden aan het buitenland kan worden gebruikt en het verlenen van nieuwe credieten opdat alle debiteuren-landen hun groeicapaciteit weer op peil kunnen brengen; 5. Steunt de resolutie, aangenomen door het Latijnsamerikaanse Parlement en het Europees Parlement op hun bijeenkomst in Brazilia (juli 1985), waarin werd aanbevolen dat de ontwikkelingslanden mee kunnen doen aan de volgende ronde GATT-onderhandelingen; 6. Beveelt aan dat de Parlementen en Regeringen van de geïndustrialiseerde landen een beleid van niet-inflatoire economische groei nastreven en beveelt tevens aan dat de ontwikkelde landen de internationale vraag reguleren en de inflatie in toom houden zonder dat de op hulp aan de meest behoeftigen in de maatschappij gerichte sociale programma's in het gedrang komen, daar de activiteiten van beide partijen bedoeld zijn om de basis te vormen voor eerlijke en rechtvaardige internationale handel; 7. Doet een beroep op alle Parlementen en Regeringen initiatieven te. ontplooien die leiden tot het vestigen van de nieuwe internationale econo- 'mische orde waarvoor in 1974 door de VN een actieprogramma werd aangenomen en waaraan dringend behoefte bestaat om een oplossing te brengen voor de ernstige economische crisis die alle landen in de wereld treft, maar de ontwikkelingslanden wel het meest; 8. Legt er de nadruk op dat de Regeringen en Parlementen van ontwikkelings en ontwikkelde landen maatregelen moeten treffen, gericht op het bieden van oplossingen op lange termijn van het schuldenvraagstuk, daar de terugbetalingstermijn niet minder dan 14 jaar bedraagt met een termijn van uitstel van betaling; 9. Verzoekt met klem Regeringen en Parlementen om spoedige uitvoering van resolutie 165 (S IX) van UNCTAD's Handels- en Ontwikkelingsraad inzake de per geval te behandelen omzetting van officiële ontwikkelingshulpleningen in schenkingen aan armere ontwikkelingslanden; 10. Beveelt aan dat Parlementen hun volkeren en de internationale publieke opinie actief bewust maken van dit vraagstuk om aldus voldoende druk op schuldenaren en schuldeisers uit te oefenen om oplossingen en nieuwe formules te vinden die de wezenlijke belangen van de betrokken partijen eerlijk en pragmatisch dienen, waarbij duidelijk wordt gemaakt dat alleen bij groei kan worden betaald en waarbij rekening wordt gehouden met het feit dat buitenlandse schulden - gezien de contractuele bepalingen - uitermate moeilijk kunnen worden terugbetaald en in sommige gevallen bijna ondraaglijke lasten op de debiteuren-landen leggen; 11. Verzoekt Parlementen in Interparlementaire Groepen zich nog meer inspanningen te getroosten om de wapenwedloop, en in het bijzonder de kernwapenwedloop, tot staan te brengen en de middelen die dan worden bespaard te bestemmen voor de economische en sociale vooruitgang van de bevolking en voor een rechtvaardige en duurzame oplossing van de economische problemen en de vraagstukken met betrekking tot de internationale economische betrekkingen, alsmede van het probleem van de buitenlandse schulden van ontwikkelingslanden. Staten-Generaal, vergaderjaar , 19381, nrs. 1 en