KIKONES ESTATE, MARON

Transcriptie

1 KIKONES ESTATE, MARON PROEFNOTITIE Bij Kikones is de malagousia heel typisch. Het druivenras wordt geteeld in veel Griekse streken, maar deze streek heeft een eigen finesse. Mooi evenwicht tussen body en fraicheur Kikones is de naam van een oude Thracische volksstam, met priester-koning Maron op de troon. Zij maakten kikoneswijn, die gezonden werd naar de Griekse belegeraars van Troje 3000 jaar geleden. Ook Odysseus gebruikte de wijn om Polyphemos, de éénogige cycloop dronken te voeren en daarna met zijn vrienden te ontsnappen. In de loop van de geschiedenis verdween de wijnproductie in de regio na een vijfhonderdjarige bezetting van de Turken. Pas in 2004 werd de draad van de wijnbouw weer opgenomen. Een dynamische landbouwfamilie, Tassou, hernam de wijnteelt met als canon: geen kwantiteit, maar kwaliteit. De moderne wijnbouw in de streek geeft resultaat. Eigenares en wijnmaakster Melina Tassou studeerde landbouwkunde in Griekenland, en trok dan naar de universiteit van Bordeaux. Na vier jaar werd zij oenologe, deed stages bij Smith Haut Lafitte (Pessac-Léognan) en Malescot Saint-Exupéry (Margaux). Daarna trok zij naar de Bourgogne en Australië (winemakery Brown Brothers) waar zij vooral interesse had voor de speciale technieken, gebruikt voor wijn maken bij hoge temperatuur. Zij liet de wijngaard heraanplanten, rekening houdend met haar oenologische ervaring en volgt de archaïsche Griekse wijnreglementen niet. Nergens op het etiket staan "erkende" Griekse appellaties. Een keuze die goed opgeleide wijnmakers wel eens meer durven maken. In de Wijngids 2015 van Hugh Johnson lezen we "Melina Tassou heeft een aantal jaren in de Bourgogne gewerkt en dat komt tot uitdrukking in haar wijnen. Zou wel eens de beste in Thracië kunnen zijn en met goede prijs-kwaliteitsverhouding."

2 Kikones is de eerste wijnboerderij in Rhodopi, de verre noordoostelijke hoek van Griekenland, vijf km van Komotini, in het oude Kikonesland. Bij het wijnproces worden de best mogelijke wijntechnieken toegepast met gebruik van de ervaring die Melina opdeed tijdens haar internationale opleiding. De druiven worden nauwgezet gevolgd tijdens het groeiproces. Tien tot vijftien werksters verwijderen aan de sorteertafels alle bladeren en beschadigde druiven. vooraleer het wijnmaken te beginnen. Melina wil het echte karakter van ieder druivenras respecteren. Zowel de witte als de rode wijn rijpen op Franse eik. De rode wijn gedurende 12 maanden. Om zoveel mogelijk natuurlijke aroma's te behouden wordt niet gefilterd bij het bottelen. De vinificatie gebeurt in geklimatiseerde ruimtes. Witte wijn wordt gemaakt op de manier van bordeauxwijn, blijft één jaar op vat met regelmatig batonnage. Rode wijn wordt gemaakt op de manier van bourgogne, pigeage in open inoxtanks, de druiven worden niet onmiddellijk bij het begin van de fermentatie gekneusd, pas na 24 uur wordt manueel de pigeur gebruikt: zo krijg je extra extractie van kleur en druivensmaken. De malolactaatgisting gebeurt na de fermentatie in het vat spontaan met natuurlijke bacteriën. Na één jaar komt de wijn in inoxtanks waar de klaring gebeurt in twee tot zes maanden. Om zoveel mogelijk natuurlijke aroma's te behouden wordt niet gefilterd. Het wijnetiket vertelt de geschiedenis van Kikones, de Thracische volksstam uit de oudheid: In de oudheid waren de Thracische ruiters bekend als krijgslustig en vaardig. Daarom is het logo van Kikones een paard. Het paard was hun trouwe en waardevolle metgezel in oorlog en vredestijd. Wij kennen in de geschiedenis de afbeeldingen van een paard met ruiter op gevonden munten. Onderaan het etiket staat het sterrenbeeld Orion: de Kikones kenden het sterrenbeeld en volgden het bij het plannen van hun activiteiten. Op

3 het einde van de zomer als Orion om middernacht aan het firmament verscheen, planden ze het begin van de oogst. Het etiket verwijst telkens naar Thracische roots : ofwel Maron (priester-koning) Ippeas (ruiter) of Kikones (de stam). Malagousia? Deze druif stond er in de jaren 60 bijzonder slecht voor. Veel wijngaarden werden tijdens de Griekse Burgeroorlog aan hun lot overgelaten. En omdat dit druivenras een regelmatige en strenge snoei nodig heeft, resulteerde dat in woekerende druivelaars waar niets mee gedaan werd. In de jaren 70 was er echter een agronoom aan de universiteit van Thessaloniki, Vassilis Logothetis, die een conservatoire van oude wijnplanten wilde oprichten en stekken malagousia verzamelde van oude pergolawijngaarden. De wetenschapper huurde een perceel van Domaine Porto Carras, nabij Thessaloniki, en plantte daar diverse stekken aan die hij vanuit heel Griekenland had meegebracht (een 30-tal druivenrassen in totaal). Vangelis Gerovassiliou, die destijds Porto Carras runde, bemerkte al snel het potentieel van dit sterke en bijzonder aromatische druivenras. En van zodra hij zijn eigen wijndomein had, Ktima Gerovassiliou, eveneens in Centraal-Macedonië, plantte hij het aan. Het is ook deze man die de twee belangrijkste klonen van malagousia identificeerde: een kloon met kleine bessen, de meest aromatische, en een kloon met middelmatig grote druiven. De verovering Malagousia is een laatrijpend en productief druivenras dat goed is aangepast aan het noorden van Griekenland, meer bepaald aan de kuststreek van Macedonië die in tegenstelling tot andere regio s van het land veel neerslag kent. Malagousia houdt niet van de droogte. De druif kende een snelle ontwikkeling, soms geholpen door irrigatie. Malagousia werd ook in Attica, Mykonos, Kos, Lefkas en Rhodos aangeplant en opnieuw in de streek van Nafpaktos.

4 Samen met assyrtiko is het ongetwijfeld het Griekse witte druivenras dat de laatste jaren weer helemaal in de mode is. Iets wat niettemin ook relatief is, want de totale aanplant van malagousia bedraagt nauwelijks meer dan 250 ha. Hoe dan ook stond er rond de eeuwwisseling nog amper 20 ha van aangeplant! Na enkele decennia waar chardonnay en sauvignon de plak zwaaiden, illustreert de expansie van dit druivenras de terugkeer van de Grieken naar hun eigen lokale druivenrassen. Een (her)toe-eigening die niet enkel sentimenteel is: in een tijd dat de concurrentie van zeer courante druivenrassen almaar gimmiger wordt, kan de inzet op speciale druivenrassen economisch een zeer slimme zet zijn. Aangeplant op goede onderstokken (zonder SO4 dat het probleem van de droogte verhoogt), geoogst wanneer de druiven optimaal rijp zijn, met opbrengsten die lager zitten dan 60 hl/ha, en bovendien correct gevinifieerd, zorgt deze druif voor verleidelijk ruikende wijnen met een volle smaak. Qua geur doet malagousia wat aan viognier denken. Toch bezit deze druif in het algemeen meer zuren. We denken ook even aan torrontés. Het lijkt erop dat een schistbodem voor extra kwaliteit zorgt: op arme ondergronden en met natuurlijke opbrengsten die lager zitten dan 30 hl/ha, komen de wijnen fraaier tot uiting. Er is een tijd voor alles Met malagousia moeten echter drie valkuilen vermeden worden. Primo: onvoldoende rijpheid. De druiven moeten een minimaal potentieel alcoholvolume van 11,5 bezitten, anders komen de aroma s er niet uit. Secundo: overrijpheid. Zijn terpentijnachtige kant wordt vrij overweldigend wanneer het potentieel alcoholvolume meer dan 14 bedraagt. Tertio: onaangepaste snoeimethodes. Te dikke druiventrossen moeten vermeden worden en snoeien volgens de guyotmethode, hoewel dat niet meteen de

5 gewoonte is in Griekenland, kan eventueel een oplossing bieden. Wijnen op basis van malagousia zijn door hun aromatische eigenschappen bijzonder aangenaam in hun jeugd, maar winnen vaak aan densiteit en complexiteit na een kelderrijping van één tot twee jaar, zonder dat ze hun verleidelijk aspect verliezen. KARAKTER Samenstelling 100% malagousia Jaar 2015 Land Griekenland Regio Thracië Inhoud fles 75 cl Bewaar pot. 4-5 jaar Serveer temp 8-10 C PERFECT BIJ VOLGENDE GERECHTEN rijkere vis Dimitri Bonte the Recommendeur sommelier info@start2taste.be / Source URL: