VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING JUNI 2016 VRAGEN OM UITLEG

Transcriptie

1 STUK 630 ( ) Nr.1 VLAAMSE GEMEENSCHAPSCOMMISSIE DE RAAD ZITTING JUNI 2016 VRAGEN OM UITLEG Commissie voor Welzijn, Gezondheid en Gezin van woensdag 15 juni 2016 INTEGRAAL VERSLAG Hebben aan de werkzaamheden deelgenomen: Vaste leden: mevrouw Liesbet Dhaene, voorzitter, mevrouw Hannelore Goeman, de heer Arnaud Verstraete, mevrouw Khadija Zamouri 1430

2 2 INHOUD 1. Vragen om uitleg (R.v.O., art. 60) - Vraag om uitleg van mevrouw Hannelore Goeman aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende de hervorming van de kinderbijslag in Vlaanderen en de kinderopvangtoeslag - Vraag om uitleg van mevrouw Khadija Zamouri aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende jongdementie - Vraag om uitleg van de heer Arnaud Verstraete aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, over Huizen van het Kind

3 3 1. Vragen om uitleg (R.v.O., art. 60) Vraag om uitleg van mevrouw Hannelore Goeman aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende de hervorming van de kinderbijslag in Vlaanderen en de kinderopvangtoeslag Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): De Vlaamse Regering heeft op zaterdag 28 mei 2016 het concept voor een nieuw kinderbijslagsysteem goedgekeurd dat vanaf 1 januari 2019 in voege zal treden. Daarin worden een aantal participatietoeslagen voorzien in het kader van een geïntegreerd gezinsbeleid, onder andere een kinderopvangtoeslag. Deze toeslag voorziet in 3,17 euro per dag, die zou betaald worden voor kinderen van 0 tot 3 jaar die naar een voorschoolse kinderopvang gaan met een niet-inkomens-gerelateerd tarief. Dit systeem komt er zogenaamd om de ouders te stimuleren om gebruik te maken van de kinderopvang. Dit is natuurlijk een heel mooi idee, mochten er voldoende kinderopvangplaatsen zijn voor alle kinderen. Dit is nu niet het geval. Erf is nog een ander probleem. Die Vlaamse kindertoeslag zal uitgekeerd worden aan mensen die in Vlaanderen gedomicilieerd zijn. In Brussel komt er een apart kinderbijslagsysteem. Wat gebeurt er met de kinderopvangtoeslagen voor Brusselse kinderen die in Vlaanderen naar de kinderopvang gaan? Brusselse kinderen die geen plaatsen vonden in de Brusselse kinderopvang en daarom naar Vlaanderen uitwijken, zullen deze toeslag niet krijgen. Kinderen gedomicilieerd in Vlaanderen die eventueel gebruik maken van de Brusselse kinderopvang omdat hun ouders in Brussel werken, komen dan weer wel in aanmerking voor deze toeslag. Kortom, deze Vlaamse Regering creëert ongelijkheid tussen kinderen. Heeft de Vlaamse Regering u geconsulteerd bij deze hervorming en de mogelijke gevolgen voor de Brusselse kinderen in de Nederlandstalige niet-inkomens-gerelateerde kinderopvang? Welke stappen zal u ondernemen om er voor te zorgen dat er geen ongelijkheid ontstaat omdat Brusselse kinderen niet in aanmerking komen bij de toekenning van de kinderopvangtoeslag? Collegelid Bianca Debaets: Dit resulteert uit de 6 de staatshervorming waarin werd beslist om van de federale kinderbijslag een exclusieve bevoegdheid van de gewestelijke deelentiteiten te maken. De Vlaamse Regering keurde hierover een conceptnota goed, opgebouwd uit 3 verschillende pijlers. De eerste pijler: een onvoorwaardelijk basisbedrag dat voor ieder kind gelijk is (160 euro per kind) en een startbedrag (geboorte- of adoptiepremie van euro). De tweede pijler: selectieve en gezinsgemoduleerde toeslagen (zorgtoeslag kind: wezen, zorgnoden en/of pleegzorg + sociale toeslag in functie van gezinsgrootte en -inkomen) zijn uitsluitend van toepassing in Vlaanderen. Pijler 3: Participatietoeslag in het kader van een geïntegreerd gezinsbeleid. Hier is de toepassing genuanceerder. De Vlaamse Regering kiest voor gerichte acties in het kader van het bevorderen van de participatie van kinderen aan het maatschappelijk leven in functie van het vergroten van hun ontwikkelingskansen. Primordiaal daarbij zijn de participatie aan kinderopvang en onderwijs.

4 4 De universele participatietoeslagen zijn leeftijdsgebonden toeslagen: - voor 0 tot 2 jarigen: 20 euro/jaar - voor 3 tot 24 jarigen wordt de huidige schoolpremie hervormd, (gebonden aan deelname onderwijs): 3 en 4 jarigen: 150 euro/jaar 5 tot 11 jarigen: 35 euro/jaar 12 tot 17 jarigen: 50 euro/jaar 18 tot 24 jarigen: 60 euro/jaar Deze toeslagen zijn alleen van toepassing in Vlaanderen. Elk Brussels kind kan blijven rekenen op het federale systeem. De selectieve toeslagen zijn ook van toepassing voor kinderen die ingeschreven zijn in de Nederlandstalige scholen in Brussel (dit is de gekende school- en studietoelage en gebonden aan het gezinsinkomen) of de door Kind&Gezin vergunde crèches op trap 0 en 1 in Brussel (totaal nieuwe toeslag van 3,17 euro/aanwezige dag). Brusselse kinderen zijn met andere woorden wél inbegrepen in de selectieve toeslagen van de Vlaamse kinderbijslag. Ik ben het niet eens met uw stelling inzake plaatsen en gebruik van de beschikbare plaatsen. De maatregel om 3,17 euro toe te kennen voor elke aanwezige dag in niet-inkomensgerelateerde kinderopvang zou, gezien het belangrijk aandeel van dit aanbod in Brussel én de lage bezettingsgraad in deze voorzieningen, een effect kunnen hebben dat meer ouders deze opvang kunnen gebruiken. Deze opvang wordt beter (financieel) toegankelijk. Ouders die geen plaats vonden in de inkomens-gerelateerde opvang krijgen via deze maatregel immers een tussenkomst in de kostprijs van de niet-inkomens-gerelateerde opvang voor hun jonge kinderen. De specifieke uitbetalingsmodaliteiten en toekenningsmaatregelen voor Brussel moeten nog bepaald worden. Ik ben daarover in contact met Vlaams minister Jo Vandeurzen. Wat de kinderbijslag in Brussel zelf betreft is het voorlopig nog wachten op de voorstellen van de bevoegde GGC-collegeleden: mevrouw Fremault en de heer Smet. Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Ik onthoud vooral dat er in ieder geval voor gezorgd zal worden dat die kinderopvangtoeslagen er ook zullen zijn voor Brusselse kinderen die naar Nederlandstalige kinderopvang gaan. Collegelid Bianca Debaets: Hier bestaat geen twijfel over. Dat staat ook in de nota. Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): Dit klopt. De discussie zal verder op het niveau van de GGC gevoerd moeten worden. Ik ben het volledig met u eens dat de financiële drempels moeten worden weggenomen. Dat is een goede zaak, maar dat neemt nog altijd niet weg dat we moeten blijven investeren in voldoende kinderopvangplaatsen. De voorzitter: Het incident is gesloten. ***

5 5 Vraag om uitleg van mevrouw Khadija Zamouri aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, betreffende jongdementie Mevrouw Khadija Zamouri (Open Vld): Iedereen herinnert zich waarschijnlijk de film Still Alice. Ik vond dat een fantastisch mooie film. Hij toonde op een aangrijpende wijze hoe een gewaardeerde en gerenommeerde professor op jonge leeftijd geconfronteerd wordt met jongdementie. Een pakkend verhaal omdat we dementie vooral linken met ouderdom. Toch lijden ook heel wat jonge mensen aan jongdementie. Hoewel er geen exacte cijfers zijn, wordt het aantal jongdementen in ons land geschat op tot zelfs Volgens het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen (ECD) is in ons land 2 tot 9% van het totale aantal patiënten met dementie, jonger dan 65. De ziekte heeft niet enkel impact op het leven van de patiënt, maar ook op dat van zijn of haar omgeving. Het gaat vaak om jonge actieve mensen, die kinderen hebben, een job, een woning, De ziekte legt volgens Jurn Verschraegen, directeur van het ECD, een enorme druk op het gezin en de omgeving van de patiënt. Een collectief van onderzoekers, families, actoren en instellingen die werken rond jongdementie, sloegen de handen in elkaar en stelden een 10-puntenprogramma op, met als vertrekpunt de behoeften van de patiënten en hun omgeving. Het puntenprogramma is gebaseerd op vorige initiatieven zoals het Symposium jongdementie Vlaanderen Er werd een boek naar aanleiding van dit congres gepubliceerd Wegwijs in jongdementie. Het puntenprogramma heeft betrekking op het verzamelen van correct cijfermateriaal, de nood aan gespecialiseerde diagnosestelling en aan gespecialiseerde zorg, de ontwikkeling van thuiszorgdiensten met kennis in de materie, het uitbreiden van het aanbod van ondersteunende consulenten, de extra begeleiding en opvang door de familieleden, de creatie van specifieke opvangstructuren, de vorming van professionele hulpverleners, maar ook en vooral meer duidelijkheid in de financiële tegemoetkoming voor jongdementen en een betere juridische ondersteuning. Daarnaast is er volgens Jurn Verschraegen nood aan informatie op maat om het onderwerp bespreekbaar te maken. Jongdementen worden vaak in woonzorgcentra geplaatst en krijgen daarom niet per se de nodige zorgen. Zijn er beleidsplannen om jongdementen op een adequate wijze op te vangen en te begeleiden? Welke elementen uit het 10-puntenprogramma werden reeds uitgevoerd of zijn in de fase van uitvoering? Ik heb deze vraag gesteld naar aanleiding van een goede vriendin die in deze situatie zit. Mevrouw Bianca Debaets: In het Dementieplan Vlaanderen staat dat personen met jongdementie en hun mantelzorgers, moeten kunnen rekenen op een passend en kwalitatief aanbod. Eind deze maand wordt het nieuwe Dementieplan Vlaanderen voorgesteld, waarin nog meer aandacht gegeven wordt aan jongdementie. Binnen een woonzorgcentrum moet er, zowel in de Vlaamse als in de bicommunautaire regelgeving, een apart levensplan worden opgemaakt wanneer een persoon jonger dan 65 jaar

6 6 (VG) of 60 jaar (GGC) wordt opgenomen. Er wordt gezocht naar een nuttige dagindeling en er worden aangepaste activiteiten aangeboden. Wat het 10-puntenprogramma betreft, zijn reeds heel wat elementen hiervan uitgevoerd. - Punt 1: correcte en gespecialiseerde diagnosestelling: De Brusselse geheugenklinieken hebben in hun diagnosestelling aandacht voor de specifieke problemen bij jongdementie. - Punt 2: financiële tegemoetkomingen gerelateerd tot jongdementie: hierover is nog geen informatie beschikbaar. - Punt 3: begeleiding op maat: Het ECD broes ontvangt personen met (jong)dementie en hun mantelzorgers en verwijst gericht door. Er wordt doorverwezen naar ontmoetingsgroepen over jongdementie en praatcafés jongdementie. In het pyscho-educatiepakket Dementie en (n)u voor mantelzorgers, krijgt jongdementie specifieke aandacht. Het pakket wordt in Brussel ondersteund door ECD broes. - Punt 4 en 6: zorg op maat en aangepaste zorgomgeving: De Vlaamse erkende woonzorgcentra Clivia en Eureka te Evere zijn gespecialiseerd in mensen met een niet-aangeboren hersenletsel en dementie, waaronder ook mensen met jongdementie. Eureka biedt een apart programma aan voor mensen met (jong)dementie. Sinds kort heeft het dagverzorgingscentrum Vitanova een erkenning voor personen met jongdementie van de Vlaamse Gemeenschap. Zij worden opgevangen in een aparte werking. In het samenwerkingsproject Samenhuizen in de Cellebroersstraat, werden 5 plaatsen gecreëerd voor mensen met het syndroom van Korsakov. Deze personen krijgen een eigen omkadering, aangepast aan hun noden en behoeften. Zij wonen in een aangepaste zorgomgeving, leven in een kleine leefgroep, zodat ze elkaar ook ondersteuning kunnen bieden en tot lotgenotenuitwisseling kunnen komen. Er wordt ingezet op zorgbegeleiding van de persoon en zijn omgeving die ook aandacht heeft voor de specifieke aspecten van jongdementie (emotionele en praktische ondersteuning). De zorgbegeleiding verschaft hen ook informatie met betrekking tot rechten en tegemoetkomingen. - Punt 5: zorg aan huis op maat: ECD broes ondersteunt een thuiszorgorganisatie van een mutualiteit (o.a. CM) in het opzetten van een buddywerking voor personen met jongdementie. - Punt 7: specifieke vorming: Medewerkers van ECD broes volgden opleiding en symposia over jongdementie. ECD broes maakt het vormingsaanbod van ECD Vlaanderen mee bekend met een studiedag Over samenleven met jongdementie. In de opleiding referentiepersoon dementie die ECD broes in Brussel organiseert, wordt aandacht besteed aan jongdementie. ECD broes sensibiliseert de Brusselse bevolking met een filmvoorstelling met inleiding en nabespreking van Still Alice, een film over een persoon met jongdementie die het raadslid reeds aanhaalde.

7 7 - Punt 8: juridische ondersteuning: ECD broes verleent advies aan personen met jongdementie en hun mantelzorgers en verwijst, indien nodig, gericht door naar verleners van juridisch advies. - Punt 10: erkenning terminologie: ECD broes zet mee in op het correcte gebruik van de termen jongdementie en personen met jongdementie. Mevrouw Khadija Zamouri (Open Vld): Ik kende het probleem jongdementie zelf niet. Het is een situatie die zeer snel degradeert. Dementie op jonge leeftijd gaat veel sneller achteruit dan op oudere leeftijd. Binnen 4 of 5 jaar kan een patiënt sterven. Het is schrijnend om te zien, want mensen gaan door verschillende fases. Het is ook schrijnend om te zien dat mensen met dit probleem hun plaats niet vinden. Ze worden eigenlijk in bejaardenhuizen gestopt en vaak vastgemaakt aan hun bed. Mevrouw Bianca Debaets: Om op zoek te gaan naar een gepast rusthuis kan een beroep worden gedaan op Home Info. De voorzitter: Het incident is gesloten. *** Vraag om uitleg van de heer Arnaud Verstraete aan mevrouw Bianca Debaets, collegelid bevoegd voor Welzijn, Gezondheid, Gezin en Gelijke Kansen, over Huizen van het Kind De heer Arnaud Verstraete (Groen): We zijn 2 jaar na de verkiezingen en volgens mij zijn de Huizen van het Kind nog niet echt aan bod gekomen. Het leek me nu een ideaal moment om eens te kijken naar de stand van zaken in Brussel. Naar een Huis van het Kind ga je omdat je een kind hebt, niet omdat je een probleem hebt. Zo formuleerde prof. Michel Vandenbroeck kernachtig de uitstraling die het Huis van het Kind moet hebben. Een Huis van het Kind is een samenwerkingsverband waarbinnen verschillende organisaties samen zorgen voor een multidisciplinair, geïntegreerd en afgestemd aanbod ter ondersteuning van gezinnen met kinderen en jongeren. De opdracht van een Huis van het Kind is drieërlei: preventieve gezondheidszorg, opvoedingsondersteuning en activiteiten die ontmoeting en sociale cohesie bevorderen. En dit op basis van de volgende principes: aandacht voor preventie, de niet-probleemgerichte aanpak, het progressief universalisme, participatie en de inzet op ontmoeting en sociale cohesie. Het decreet liet veel ruimte voor een lokale invulling van het idee. Ik denk dat het goed is dat in Brussel een model op maat gemaakt kan worden. Het College zet nogal sterk in op de ontwikkeling van het Huis van het Kind. Ook de recente Cartografie gaat er dieper op in. Het lijkt dan ook een goede gelegenheid om in te gaan op de werking van het Huis van het Kind in Brussel en het potentieel van dit instrument in het Brusselse welzijnsbeleid.

8 8 Mijn vragen werden opgeteld in de veronderstelling dat alles al operationeel was, maar dit is niet zo. Ik ben benieuwd naar de werking van het Huis van het Kind in Brussel. Ervaringen uit het verleden waren niet helemaal positief. Hoeveel personen hebben de weg gevonden naar het Brusselse Huis van het Kind en hebben beroep gedaan op de aangeboden diensten? Wat zijn de meest gebruikte diensten? Wat leidt u af uit deze cijfers: worden voldoende mensen bereikt en zo neen, wat is de oorzaak? Welke rol neemt de VGC op in de financiering, het bepalen van doelstellingen en de opvolging van de resultaten met betrekking tot die doelstellingen? Welke budgetlijnen houden hiermee verband? Hoe vertaalt de regierol van de VGC zich concreet in de praktijk? In verband met de beleidskeuze om meer Huizen van het Kind op te richten, onder meer met het oog op armoedebestrijding, de volgende vragen: Welke lessen trekt u uit de analyse van de cijfers om mee te nemen bij de uitbreiding naar 5 Huizen van het Kind? Misschien is het hiervoor nog te vroeg. Het Huis van het Kind werd ook opgenomen in het armoedebestrijdingsplan. Bevestigen de resultaten de effectieve werking op dit vlak? De bedoeling van het beleid is om 5 Huizen van het Kind op te starten in Brussel. Kan u ons wat preciezer aanduiden waar die Huizen van het Kind zouden komen. Wat zijn de criteria bij de hantering van de keuzes? Is er al een timing? Zijn er engagementen van Vlaanderen om deze Huizen te erkennen en te subsidiëren? Hoeveel middelen reserveert u in uw welzijnsbeleid in de komende jaren om de ontwikkeling van die Huizen van het Kind mogelijk te maken. De Cartografie 3 geeft een mooi overzicht van de ontwikkeling van het Huis van het Kind in het Brussels hoofdstedelijk gewest. De auteurs van de Cartografie zien een aantal uitdagingen. Er is de Brusselse institutionele structuur en er is sprake van versnippering en verkokering van de Brusselse preventieve gezinsondersteuning. Nochtans is een kinderbeleid in essentie natuurlijk grensoverschrijdend. Er is de vraag naar welke doelgroepen de Huizen van het Kind zich moet richten: de kleinste kinderen of ook de jongeren? Ik dacht dat de aanbeveling was om beide mee te nemen. En wat met de ouders in het verhaal? In de Noord-Europese modellen waar de Huizen van het Kind de inspiratie vandaan heeft gehaald, spreekt men van Family Centers of Gezinscentra. Mijn vragen met betrekking tot de conclusies in de Cartografie zijn de volgende: Hoe maken we van de Huizen van het Kind echt Brusselse Huizen van het Kind? Hoe zorgt het beleid ervoor dat er van onderuit een samenwerking groeit met alle diensten en voorzieningen in een buurt die aan preventieve gezinsondersteuning doen? Hoe ziet u de samenwerking met de Franstalige diensten? De werklast die veel voorzieningen nu al hebben, fnuikt een beetje het enthousiasme voor het concept Huis van het Kind. De besparingen in de welzijnszorg zorgen er nu al voor dat heel wat diensten aan de rand van de uitputting zitten. Daar bovenop komt nog dat Jeugdhulp 2.0 vraagt dat de Huizen van het Kind een aanbod moeten hebben voor oudere kinderen en jongeren. Welke mogelijkheden heeft de VGC om het samenwerkingsverband niet alleen mogelijk maar ook succesvol te maken?

9 9 Heel wat organisaties die betrokken zijn bij het Brusselbrede Huis van het Kind werken nu al met ouders in kwetsbare situaties. Hoe zal het Huis van het Kind een surplus kunnen geven aan wat er nu reeds bestaat op vlak van armoedebestrijding? Mevrouw Hannelore Goeman (sp.a): De vragen van collega Verstraete zijn absoluut interessant, maar misschien wat voorbarig. Bij de lancering van het Huis van het Kind op 18 mei 2016 werd duidelijk dat heel de Brusselse invulling van de Huizen van het Kind nog in de startfase zit. In 2014 gaf Kind&Gezin het startschot van deze projecten. In Vlaanderen zijn er al heel wat initiatieven opgestart, maar ook in Brussel staken veel organisaties de koppen bij mekaar om samen te werken aan de Huizen van het Kind. Op dit moment is dit een soort van samenwerkingsverband. Idealiter zou zijn om al de organisaties, die werken rond preventieve gezinsondersteuning, samen te brengen op één locatie, zoals waar men in Vlaanderen naar streeft. Bestaan hier al concrete pistes rond? Zo ja, waar? Op basis van welke criteria wordt bepaald waar ze moeten komen? Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat de Huizen van het Kind inderdaad een belangrijke rol kunnen spelen bij armoedebestrijding. Voor gezinnen in maatschappelijk kwetsbare situaties moet er een specifiek aanbod worden voorzien. Dit vraagt specifieke acties, die zouden worden opgestart in het najaar van Heeft u er al een concreet zicht op over welke acties het zal gaan en hoe die kwetsbare gezinnen bereikt zullen worden? Collegelid Bianca Debaets: Iets minder dan een maand geleden, op donderdag 19 mei 2016, organiseerden we in het administratiehuis van de VGC de officiële start van het Huis van het Kind Brussel. Dit infomoment was een succes, met meer dan 100 aanwezigen uit het brede werkveld: van consultatiebureaus en kinderdagverblijven, tot brede scholen en gemeentebesturen. Alle raadsleden waren hierop uitgenodigd. Het voorbije jaar werd de werking van de Huizen van het Kind inhoudelijk voorbereid via intensieve samenwerking tussen de VGC en belangrijke partners binnen het brede domein preventieve gezinsondersteuning, waaronder alle Nederlandstalige consultatiebureaus, het CAW Brussel, Opvoeden in Brussel - die de ontmoetingsplaatsen Baboes organiseert, Solidariteit voor het Gezin, Samen werd heel wat werk verzet om organisaties Brusselbreed dichter bij elkaar te brengen. Er zijn momenteel 2 proefprojecten, met name bij de VUB in Jette en in Nieuwland. De volgende jaren wordt de samenwerking vertaald naar een lokaal operationeel aanbod voor de gezinnen. Over cijfers kan ik nog geen informatie verschaffen. Het Huis van het Kind Brussel beschikt de volgende jaren over een budget van ongeveer euro per jaar. Kind&Gezin erkende het Huis van het Kind Brussel en financiert 60% van dit bedrag, de overige 40% wordt gedragen door de VGC. De subsidies van de VGC kaderen binnen de uitvoering van ons kinderarmoedebestrijdingsplan. Daarnaast vervult de VGC ook een inhoudelijk ondersteunende rol binnen het Huis van het Kind. Zo werkt de VGC momenteel samen met het Huis van het Kind een plan uit rond de opbouw van de lokale punten. In die zin kan ik ook nog niet antwoorden waar deze

10 10 geografisch gevestigd zullen worden. Dit zal de komende maanden worden uitgewerkt. Maar er zijn er momenteel al 2: Jette en Brussel stad. De bedoeling van zo een samenwerking van het Huis van het Kind is inderdaad om bruggen te bouwen. Dit hoeft niet per se te betekenen dat al die partners op dezelfde fysieke plaats gaan zitten. Het kan een fysiek samenwerkingsverband zijn, maar ook een virtueel. Het is vooral de bedoeling dat mensen veel sneller en efficiënter worden geholpen en de juiste weg vinden. De betrokken diensten zullen in de toekomst beter samenwerken en doorverwijzen. Deze twee-sporenaanpak: het bovenlokale (globale visie Huis van het Kind Brussel) en de lokale ontplooiing (gezinsondersteunende netwerken), zorgt voor de meerwaarde van het Huis van het Kind Brussel. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Het is inderdaad te vroeg om de Brusselse werking concreet na te gaan. Dat zal voor later zijn. Wat de inplanting van de Huizen van het Kind betreft, heb ik begrepen dat de 2 proefprojecten behouden blijven. Er zijn er nog 3 te bepalen. Ik heb niet duidelijk gehoord wat hiervoor de criteria zijn. Is armoedeconcentratie bijvoorbeeld geen criteria om iets op te richten? Is er geen gezette lijst van criteria? Collegelid Bianca Debaets: Onze Cartografie zal een leidraad en basis zijn. Het hangt ook allemaal af van de opportuniteiten die zich voordoen. De heer Arnaud Verstraete (Groen): Tegen wanneer moet dit worden beslist? Collegelid Bianca Debaets: Dit najaar. De heer Arnaud Verstraete (Groen): U hebt ook gezegd dat het Huis van het Kind geen fysiek gebouw hoeft te zijn waar iedereen inzit. (Reactie collegelid Bianca Debaets) Kan het Huis van het Kind gewoon een referentiepunt zijn in de zin van telefonische of contacten? Collegelid Bianca Debaets: Er zal altijd wel nog een fysieke plek zijn. Alleen hoeven niet al de partners in hetzelfde gebouw te zitten. De voorzitter: Het incident is gesloten.