Het noodzakelijke evenwicht tussen privé- en beroepsleven

Transcriptie

1 Het noodzakelijke evenwicht tussen privé- en beroepsleven Een kwestie van geslacht en inkomen? Dr Anne Gillet-Verhaegen, Vicevoorzitter van de GBO

2 Een evenwicht tussen privé- en beroepsleven Een feministische eis? Een ecologische eis binnen onze uitputtende samenleving? Een eis die onze inspanningen op vlak van de afstemming op de patiënt geloofwaardig maakt?

3 Individueel evenwicht in interactie met het collectieve evenwicht Organisatie van de gezondheidszorg Manieren om de zorgverleners te financieren Organisatie van de medische praktijk

4 Biomedisch paradigma Waardering van het technologiegebruik Waardering van het ziekenhuis als verzorgingsplaats bij uitstek Waardering van de specialisatie van de zorgverleners (universitair onderwijs gericht op het ziekenhuis waarvan we het belang niet tegenspreken, maar wat ten koste gaat van de holistische, globale visies eigen aan de eerstelijnszorg die de primaire verzorging regelt (primary=essential) Waardering van de curatieve handeling

5 Biomedisch paradigma Een gezondheidszorgsysteem dat onvoldoende gestructureerd is De samenwerking tussen de verzorgingslijnen en de informatie tussen zorgverleners zijn onvoldoende ontwikkeld Er is een feminisering aan de gang Tekorten in bepaalde gebieden

6 Biomedisch paradigma Vóór het tekort aan verpleegkundigen, leerkrachten en nu ook aan artsen (in het bijzonder huisartsen ), was er binnen deze beroepen al een feminisering merkbaar. Dat komt omdat het werk moeilijk en veeleisend is en de lonen niet in verhouding zijn.

7 De hoge werklast Onderwezen technisch-wetenschappelijke kennis niet afgestemd op de realiteit in het veld Onvoldoende scholing over de preventieve, informatieve en educatieve gezondheidshandelingen Onvoldoende scholing over de interactieve therapeutische relatie waarbij onderhandeling en vastberadenheid hand in hand moeten gaan Middelen van de overheid zijn niet goed afgestemd op de verzorgingsmissies in het veld Te veel bureaucratische overheidsinmenging Overdreven deregulering van het gezondheidszorgsysteem, nefast voor de samenhang van de nagestreefde therapeutische doelstellingen (getrapte gezondheidszorg niet verplicht)

8 Lonen zijn niet in verhouding De financiering is voornamelijk gericht op de handelingen zelf die verricht worden en houdt geen rekening met verschillen in werklast Geen beloning voor de kwalitatieve kant van de job, namelijk het luisterend oor, de begeleiding, de counselling, de bijstand, de preventie

9 Alternatieve financieringen voor de financiering per prestatie creatie van alternatieve financieringen die verbonden zijn aan een meerwaarde Om tegemoet te komen aan het kwalitatieve aspect van de medische prestaties Om de partners van de NCGZ te overtuigen om huisartsen op hun prestaties te beoordelen en te erkennen als een echte meerwaarde voor de volksgezondheid

10 V1: betaling per verstrekking 80% van de globale financiering van de HA (afstemming op de omvang van de individuele praktijk)

11 V2: betaling per patiënt 1. GMD (symbool voor de centrale plaats van de HA) 2. GMD-plus (preventie): verhoging van het GMD vanaf 45 jaar om er de preventie in op te nemen die tijdens de contacten wordt verleend. (versus «unieke raadpleging» - proef SSMG niet sluitend).

12 V2: betaling per patiënt 3. Zorgtrajecten: voorstel om de patiënt met een complexe ziekte te laten erkennen en de waarde van zijn GMD te verhogen Maar invoering van een zorgtrajectsysteem dat de centrale rol van de HA loochent, door alle verzorgingslijnen op hetzelfde niveau te plaatsen en de globale aanpak te vervangen door de organisatie van een gespecialiseerde aanpak, per aandoening

13 V3: betaling aan de zorgverlener 1. GMD 2. accrediteringsforfait 3. praktijkforfait: 1650, indien deelname aan de wachtdienst van de Huisartsenkring en 1250 contacten/jaar (versus honoraria voor de wachtdienst van 2 euro)

14 V3: betaling aan de zorgverlener 4. beschikbaarheidserelonen 5,91 /u (vanaf 19u week en weekend) - (mogelijkheid om ze te verdelen volgens andere criteria bepaald door de Kring) 5. SOCIAAL STATUUT: 4325 ( 2127)

15 V4: betaling aan de praktijk IMPULSEO: I. bij de oprichting II III. administratieve ondersteuning voor de indienstneming van administratief personeel voor alle praktijkvormen (delegeren van taken creatie van werk) (versus forfait verbonden aan het aantal GMD s, ten voordele van de grote praktijken) IV. ter ondersteuning van de oprichting van een informaticanetwerk voor het delen van de dossiers van HA solo binnen een netwerk of van de HA met een groepspraktijk of in wijkgezondheidscentra in te voeren

16 VOORDELEN van de voorstellen V3 en V4 Voor alle praktijken evenveel steun Solidariteit met beginnende praktijken (jonge mensen) en uitbollende praktijken (einde loopbaan) Rekening houden met de feminisering van het beroep en de moeilijkheden (zwangerschap, deeltijds werken) Rekening houden met het werk dat niet beloond wordt via de handeling Uitweg uit de «wedloop»

17 VOORDELEN van V3 en V4 Invoering van een gezondheidsbeleid (voor de bevolking en de HA s) en helpen bij de installatie Aanmoedigen van groepspraktijken (strijd tegen burn-out) Opwaardering van HA zonder dat de toegankelijkheid van de zorg vermindert voor de bevolking

18 V5? Doelgerichte financiering? voorbeelden 1. Dekkingsgraad van de vaccinatie van de ingeschreven bevolking 2. mammotests Overgang van verplichting qua middelen naar de resultaatverbintenis: opgelet voor de bevolkingsgroepen die armer, mobieler, minder volgzaam zijn voor de onzekerheid qua wetenschappelijke kennis voor het belangenconflict tussen de HA en de patiënt

19 COLLECTIEVE SUBSIDIES VAN DE HA RML: noodzakelijke emancipatie tegenover de zorgtrajecten. WACHTPOSTEN: budget van 11 miljoen in 2012 (evaluatie loopt)

20 KCE 2008 BEVESTIGING VAN DE GEGRONDHEID VAN DEZE ALTERNATIEVE FINANCIERINGEN VOOR HET AANTREKKELIJKER MAKEN VAN HET BEROEP VAN HA.

21 KCE 2008 «De werkomstandigheden van de huisarts kunnen worden verbeterd door o.a. de mogelijkheid tot loopbaanonderbreking, deeltijds werk en goed georganiseerde wachtdiensten. Werk in teamverband, binnen netwerken of in een groepspraktijk zou aangemoedigd moeten worden: het doorbreekt het isolement en laat toe om administratieve taken te delegeren en multidisciplinair werk uit te voeren.»

22 Financiële steun voor groepspraktijken Meer solidaire verdeling van de taken tussen de zorgverleners van de groep Delen van ervaring en kennis Met elkaar delen van de ondervonden moeilijkheden Verzekeren van een continuïteit binnen de verzorging (deeltijds werken, vakantie )

23 Financiële ondersteuning voor de wachtdienst De wachtdienst is een openbare dienst aan de bevolking en moet als dusdanig gefinancierd worden Het concept v/d wachtposten biedt een gepast antwoord op het streven naar een evenwicht tussen rechten en plichten van de huisartsen Rekening houden met alternatieven voor de wachtposten De afschaffing v/h onvoorwaardelijke karakter van de verplichting om zich te verplaatsen moet in een wet gegoten worden, net zoals de sortering van de oproepen onder de verantwoordelijkheid van de overheid.

24 Financiële ondersteuning voor een uitgebreidere sociale bescherming Bijzondere bescherming bij zwangerschap en moederschapsrust Uitrusten na een weekend wachtdienst Organisatie van kinderopvang na 18u en fiscale aftrek van de kosten van de oppas na 3 jaar

25 Beslissingsorganen Waarom deze afwezigheid van vrouwen binnen de beslissingsorganen en in het bijzonder binnen de medische vakbondsbeweging?

26 Besluit Als ik al feministische eisen te formuleren heb, dan is het de eis om opnieuw mannen aan te trekken voor alle educatie- en verzorgingsopleidingen waaruit ze verdwijnen, want de maatschappij heeft hen nodig. Het is een kwestie van evenwicht. Vrouwen moeten aangemoedigd worden om te investeren in de collectieve organisatie van hun werk.

27 Om een evenwicht te bereiken tussen beroepsleven en privéleven, moeten we de verschillende alternatieve financieringen ontwikkelen én de invoering mogelijk maken van de middelen, noodzakelijk voor de uitoefening van solidariteit tussen alle leden van het beroep, zowel mannen als vrouwen, zodat de specifieke vrouwelijke inbreng, hoe onontbeerlijk ook, geen zwakte wordt, want dan dreigen hun legitieme eisen de kwaliteit en de organisatie van de gezondheidszorg te verzwakken in plaats van te verrijken.

28 Is dat geen middel om te kiezen voor een maatschappij die eerlijker en menselijker is en meer oog heeft voor solidariteit? Bedankt voor uw aandacht A. Gillet