Bremen Marathon met kramp naar nieuw PR

Transcriptie

1 Bremen Marathon met kramp naar nieuw PR En na de 1e marathon die ik liep, waarbij ik een tijd van 4:23:04 noteerde en ik aanvankelijk zei dat het een eenmalig iets was, moest er toch een 2e komen. Ook om het huidige PR te verbeteren. In Rotterdam had ik gehoopt om onder de 4uur-grens te duiken en op basis van de behaalde resultaten in het verleden, die dan geen garantie geven, zou dat ook haalbaar moeten zijn. Echter ging het in het begin wat langzamer en na 28km kreeg ik last van kramp in mijn rechterkuit waardoor ik afwisselend wandelend en rennend verder ging. En zo begon er een zoektocht naar een 2e marathon. Deze zou dan ongeveer een half jaar na Rotterdam plaats moeten vinden. Mooi verdeeld over het jaar zo. In 1e instantie dacht ik aan Amsterdam, maar toen kwam ook ineens de mogelijkheid van Zwolle om de hoek kijken. Een kleinschaliger marathon door een mooi landelijk gebied. Maar misschien is er ook wel iets over de grens en daar kwamen als, niet al te ver weg, opties Oldenburg en Bremen om de hoek kijken. Oldenburg viel vervolgens af omdat je voor de marathon 2x hetzelfde rondje moest lopen en ik 1 grote ronde toch net wat leuker vind. Toen eens gekeken of Bremen wat zou kunnen zijn. Het is een stadsmarathon, net als Rotterdam, maar dan aanzienlijk kleinschaliger. Vorig jaar liepen ongeveer 1200 mensen de marathon. Bremen valt tegelijkertijd met Zwolle en was het nog even dubben of ik toch Zwolle zou gaan doen of Bremen. Voordeel van Zwolle, dichterbij en mooi te behappen op 1 dag, dus geen gedoe met hotelovernachtigen of extreem vroeg op pad gaan. In een forum iemand gevraagd die beiden had gelopen en die zei dat Bremen beter was om te lopen, daar je bij Zwolle door de IJsseldelta gaat en bij harde wind totaal geen beschutting hebt. Da s voor een PR-poging ook niet ideaal en dus schreef ik me in voor Bremen. Omdat de marathon een dag voor mijn verjaardag valt, leek het me leuk om met het gezin er een weekendje Bremen van te maken. Dat is dan, zaterdag heen en zondag weer terug. Hotel gevonden op niet al te grote afstand van de start en finish en zo konden de voorbereidingen beginnen. Vóór Rotterdam had ik een heel uitgebreid schema gemaakt die ik nagenoeg geheel gevolgd heb. Dit keer deed ik dat niet. In de zomervakantie gingen de loopschoenen mee naar Japan en Zuid-Korea om toch nog een beetje te kunnen lopen en verder wat lange(re) duurloopjes en loopgroeptrainingen. De langste duurloop van 35km was nu 4 weken voor de marathon gepland vanwege wedstrijden in de daaropvolgende weken. Deze langste duurloop liep ik deels samen met een collega die na een kilometer of 6 zich bij mij aansloot. Hij is in training voor de halve marathon Berenloop en wilde wel eens de halve marathonafstand lopen. Dit is hem die dag goed afgegaan. Na zelf 23 kilometer te hebben gelopen liep het bij mij minder. Vervolgens afwisselend wandelen en rennen, paar keer stoppen en uiteindelijk wel de 35 kilometer vol gemaakt, maar je moet niet vragen hoe. Dit was 3x niks. Nou verliep de laatste duurloop vóór Rotterdam ook al niet geheel voorspoedig, dus hoeft dit niks te zeggen. Inmiddels was het september en stonden er weer wedstrijden voor de

2 clubcompetitie op het programma. En dat in de 3 weekenden voorafgaande aan de marathon. Is het verstandig? Ik weet het niet, maar het liep lekker en dat geeft een hoop vertrouwen. 14 september verbeterde ik mijn 10km-PR, een week later snoepte ik bijna een minuut af van mijn halve marathon-pr, iets dat ik ook deed voor Rotterdam, zij het toen met bijna 2 minuten, en vorige week sloot ik uit mijn slof in Uithuizermeeden waar ik mijn 5km-PR aan flarden liep. Dat geeft wel het nodige vertrouwen. Een loopgroepgenoot merkte overigens een paar dagen later wel op of ik niet te vroeg piekte. Tja, dat zou kunnen, maar ik zit in een goede flow. Deze zijn in ieder geval binnen. Zou super zijn om in Bremen een PR te lopen en een week later ook en-passant nog een 4mijl-PR. En zo brak de laatste week aan. Op maandag nog een loopgroeptraining waar ik in groep 2 mee liep, maar toch nog een paar stukjes vol gas ging. Het gevoel is goed. Echter de ochtend erop werd ik wakker met een stevige verkoudheid. De hele dag wat lopen niezen en s avonds met paracetamolletje vroeg onder de wol om woensdag weer bijna herboren te ontwaken. En vrijdag werd ik hernieuwd verkouden. Dat schiet lekker op. Zaterdagmiddag naar Bremen afgereisd waar we onze intrek namen in het Garnihotel, niet ver van het centrum. Een mooie grote familiekamer, met apart kamertje voor de 4e persoon. Daarna naar het Swissotel om de startbescheiden op te halen. De hal waar je de startbescheiden moet ophalen.

3 De expo, een hele kleinschalige.

4 Het startnummer. We kregen nog een bon voor een drankje en pastamaaltijd dus die ook even benut. Ook nog even bij het startgebied gekeken. Het startgebied. Nu nog lekker rustig. En toen nog even ergens een lekkere pizza eten met een overheerlijke Hefeweizen.

5 Hefeweizen Daarna gingen we weer terug gingen naar ons hotel. Omdat ik wel een goede nachtrust wilde, heb ik gebruik van gemaakt van het aparte kamertje. Inge en de kids bleven nog lang tv kijken terwijl ik rond een uur of 9 ging slapen.

6 Het startnummer bevestigd.

7 De chip bevestigd aan de schoen. Vrij onrustige nacht waarbij ik regelmatig wakker werd en om 6 uur was ik klaar wakker. Ja, dat is lekker. We konden pas om 8 uur ontbijten. Ontbijt was prima.

8 In tenue En toen maar het tenue aangetrokken en naar de start gewandeld. Inge en de kids zouden later komen. Nog steeds niet van de verkoudheid af, had ik mijn doelstelling om sub4 te lopen laten varen. Ik had het idee dat dat er toch niet in zou zitten. Dan maar zien hoe het gaat en dan op zijn minst gaan voor een PR.

9 Ik voor de Dom. Om 9:35 uur werden de 10km-lopers weggeschoten, waarna wij het startvak in konden.

10 Het startveld voor de marathon.

11 Het startveld naar achteren gezien. En om kwart voor 10 mochten wij ook op pad. Door Jan Fitschen, de snelste Duitse marathonloper (met 2:13:10, alhoewel ik me afvraag of in Berlijn vorige week niet iemand iets sneller was dan deze tijd), maar nu geblesseerd, werden we weggeschoten. Filmpje gemaakt door Inge. Ik kom pas na 1:05 in beeld. Binnen een minuut over de startlijn. Voor mij zag ik de ballon van de 4uurpacer. Hier sloot ik na ongeveer een halve kilometer aan. De 1e kilometer klokte ik 5 18, wat veel te snel is. Vervolgens ging het tempo meer richting 4uur-schema en liep rustig mee. Na een kilometer of 6 voelde ik dat het steeds lekkerder ging en toen we de 7e en 8e kilometer kilometertijden klokten van rond de 5 50 en ik dat minder comfortabel vond, besloot ik de groep met pacer achter me te laten en versnelde langzaam richting 5 30/km. Dit ging vrij gemakkelijk en de ene na de andere loper liep ik voorbij. Vanaf kilometer 13 liep ik op met een dame die dan weer iets voor me lag, dan weer iets achter. Bij de mat voor de halve marathon gaf de tijdklok 2:00 en een paar seconden aan, wat betekende dat ik 1:59 en een beetje onderweg was. Dus mooi onder het 4uur-schema. Tussen 21 en 25km begon het iets minder te lopen. Genoemde dame liep ook nog steeds in mijn buurt. Na ongeveer 22 kilometer. 25e kilometer gaat in Oei, nu raak ik toch achter op het 4uur-schema. Ok, geen probleem, dan maar rustig verder. Na 25km mijn flesje cup-a-soup in ontvangst genomen en wat slokjes genomen. Was niet een groot succes. En vanaf de start moest ik eigenlijk al een sanitaire stop maken, maar normaliter gaat dat na een paar kilometer wel weg, maar nu niet, dus toch maar even langs de

12 kant van de weg gestaan om de blaas te ledigen en noteerde ik een kilometer van nog net onder de 7 minuten. De actie om het flesje te pakken, of het afremmen bij die post had tot gevolg dat het ook wat in mijn rechterbovenbeen was geschoten. Ai, da s minder. Ipv kramp in de kuiten nu in het bovenbeen. Dat wordt weer afwisselend wandelen en rennen. 4uur-schema raakt verder weg en de al eerder genoemde dame verdwijnt, mede door de sanitaire stop, nu in de verte. Dat worden nog 16 lange kilometers. Na ongeveer 27 kilometer Tussen de 28e en 29e kilometer staan Inge en de kids. Vanaf de overkant van het water hoor ik de kids al schreeuwen. Ze maken een filmpje en een paar foto s.

13 Tussen kilometer 28 en 29. Foto: Michel Pluim

14 Tussen kilometer 28 en 29. Foto: Michel Pluim Ik hobbel rustig verder. Na zo n 29 kilometer komt de 4uur-pacer voorbij, die overigens op een schema ruim boven de 4 uur loopt op dat moment. Na de finish zie ik hem nog staan, maar heb hem niet meer gevraagd naar zijn finishtijd. Op basis van het eerste filmpje zijn startnummer weten te achterhalen en daaruit blijkt dat ie netto toch 3:59:52 heeft gelopen, dus die is gaan versnellen richting het eind, en dus een negatieve split, want toen ik eens achterom keek vóór het 21km-punt was deze loper in geen velden of wegen te zien. Ondertussen klokte ik ook een officieus 30 kilometer-pr gelopen van ergens in de 2:54. Bij het 32kilometer-punt zie ik dat ik 3 uur en 8 minuten onderweg ben. En ik begon wat te rekenen. Om onder mijn oude PR te duiken mag ik naar bijna 7,5 minuut per kilometer. En met 7 minuut per kilometer zit ik op 4:18 (+ dan nog een beetje voor de laatste paar 100 meter). Ik doe mijn best om de kilometers onder de 7 minuten te houden en dat lukt aardig. Steeds afwisselend wandelend en rennend. En ik ben niet de enige die dat doet. Een heel stuk gaat langs de Weser. Mooi.

15 Langs de Weser Na ongeveer 38 kilometer gaat de route door het Weser Stadion, de thuishaven van Werder Bremen. Doorkomst in Weser Stadion. Heb verder weinig met voetbal maar dit is best mooi. Diverse lopers stoppen hier om foto s te maken. Ik hobbel door en wordt door de speaker aangekondigd. Stadion weer uit en nu terug richting het centrum. De kilometertijden blijven gestaag onder de 7 minuten. Soms nipt, soms wat meer. Bij de laatste drankpost, net na 40 kilometer, blijf ik wat langer wandelen. Ik ben nu net 4 uur onderweg en zie dat mijn eindtijd ruim onder de 4:20 kan. De 41e kilometer gaat als langzaamste kilometer in de boeken, in 7 07, voor wat het waard is. Met nog een kilometer te gaan staan Inge en de kids langs het parcours op een plek waar ik ze niet verwacht had. Een verrassing dus.

16 Nog ongeveer 1 kilometer te gaan. Foto: Michel Pluim

17 Nog ongeveer 1 kilometer te gaan. Foto: Michel Pluim Vervolgens toch nog even wandelen. Dan naar rechts een steegje door en dan weer naar rechts de Obernstrasse in voor de laatste pakweg 400 meter. De benen doen pijn. Links van de weg wordt ik aangemoedigd door Liesbeth met kids, en verderop rechts staan Inge en de kids weer.

18 De finish in zicht. Foto: Michel Pluim Ik probeer er, ondanks de pijn, nog een eindsprintje uit te persen en haal nog wat lopers in om op de mat gepasseerd te worden door een Fin. Ik klok af en zie dat ik 4:16:43 heb gelopen. Finishfilmpje (gecaptured van Davengo):

19 Medaille omgehangen. Bij het graveren van de medaille blijkt dat mijn nettotijd 2 seconden langzamer is. Is ook goed. Blij met mijn PR en ik haal eerst een Krombacher Alkoholfrei Weizen die me uitstekend smaakt. Ik ga even zitten (met moeite), raak nog aan de praat met een loper die ook voor 4 uur ging, maar 4:06 klokte. Geklokt met de Garmin.

20 De medaille

21 De achterkant van de medaille nadat deze gegrafeerd is. Vervolgens komen Inge en de kids, vergezeld door Liesbeth en kids me opzoeken. Ik ga douchen en omkleden om daarna naar de Schlachte te lopen, waar een hoop terrasjes zijn. Daar even gezeten en bijgepraat met Liesbeth, die ik een jaar of 20 niet meer had gezien. Dat was een leuk weerzien. Na afscheid te hebben genomen was het tijd om weer huiswaarts te keren. Het was een mooi parcours, maar niet altijd even makkelijk. Soms wat stukken met kinderkopjes en regelmatig moest er een weg overgestoken worden met tramrails. Dan is het uitkijken dat je niet met je voet tussen de rails komt. De Garmin-cijfertjes. Paar keer moeite om de route goed te vinden zo blijkt. In de uitslagen op basis van de netto-tijd zie ik dat ik 615e ben van de 890 gefinishte lopers.

22 Mijn uitslag. In de cijfertjes van Davengo staat een halve marathondoorkomst van 2:00:25 (netto 1:59:26), dat was de bruto tijd. Overigens kwam hier de pacer door na 2:04:09 (netto 2:03:19), dus die heeft de 2e helft behoorlijk gas gegeven. Ik was in 13 kilometer bijna 4 minuten uitgelopen, maar in de 8 daaropvolgende kilometers heeft ie me bijgehaald. De cijfertjes volgens Davengo. In de loop van de avond begon het lopen weer wat gemakkelijker te gaan. Na opstaan de volgende ochtend kostte het eerst wel moeite om de trap af te komen. Nu kijken hoe vlot ik herstel, alvorens de 4mijl te lopen aanstaande zondag.