In Winschoten kan je geen PR lopen

Transcriptie

1 In Winschoten kan je geen PR lopen en daarmee citeer ik 1 van de trainers van onze loopgroep, Astrea, waar ik sinds januari 2012 lid van ben. Vorig jaar zei desbetreffende trainer dat en dit jaar weer. En het zal me niet verbazen als ie dat in de jaren daarvoor ook heeft gezegd. Tja, dat vraagt erom om dan toch het tegendeel te bewijzen. Vorig jaar slaagde ik niet in die opzet, hoewel ik na 10 kilometer een tijd klokte onder mijn PR, maar de afstand toch nog niet iets langer was. Mijn Garmin klokte toen 10,21km en na 10km zat ik op wat een verbetering zou zijn geweest van 14 seconden. De mogelijk langer geklokte fstand is iets om rekening mee te houden en had als pace ingezet op 4 45 /km. Met een normale 10km zou je dan op uitkomen en is het wat langer dan heb je een mooie marge om toch nog onder het PR uit te komen. Vooropgesteld dat de benen net zoveel zin hebben als ik. In Stedum toen ik mijn huidige PR van liep zat ik lang op een schema voor een tijd van 48-laag of 47-hoog. Echter de harde tegenwind gooide in de 2e ronde roet in het eten, waardoor ik in 2 kilometer 40 seconden verloor (met kilometertijden van 5 10). Ik weet dat een lage 48-er onder andere omstandigheden zeker tot de mogelijkheden moet behoren, of misschien wel een hoge 47-er. Doel voor dit jaar is dan ook een 10 kilometer binnen de 48 minuten te lopen. Zal me dat vandaag dan lukken? Maar ja, in Winschoten kan je geen PR lopen. Om 9 uur s ochtends naar Winschoten gereden. Ons team opgezocht in de sporthal, want het was wat druilerig weer. Dat wordt een natte 10 kilometer, maar gelukkig een aangename(re) temperatuur dan vorig jaar. Ik wilde ook even bij de start van de 100 kilometer kijken om 10 uur omdat er een paar twitter/facebookvrienden hun opwachting zouden maken. Buiten gekomen ontwaarde ik al snel Esther Devilee en even kort gebabbeld. Enige doel voor haar was onder haar PR van 10:33 uit de komen. Dat is een nobel streven en ga er maar aan staan, bijna 2,5 marathons te lopen achter elkaar.

2 Esther Devilee met startnummer 181 wachtend voor de start voor haar 100 kilometer. Esther zou daar perfect in slagen, zo zal ruim 10,5 uur later blijken. Ze finisht in 10:32:33 en wordt Nederlands kampioene op de 100 kilomter. Op de startlijst stond ook Running Rinus, maar die zag ik niet, pas in het startvak waar ie nog even poseerde met een dame naast hem, die ik op dat moment nog niet kende. Zij bleek Linda Voets te zijn en mocht na ruim 11 uur rennen naast Esther plaats nemen op het podium omdat zij 2e zou worden op de 100 kilometer. Rinus is na 2 ronden gestopt om Linda te coachen.

3 Rinus en Linda voor hun start van de 100 kilometer Tijdens de start zag ik ook Mo Idrissi vertrekken, ook een bekende naam. Nadat de dames en heren van de erg lange adem waren vertrokken was het een kwartier later tijd voor de start van de dames en heren van de iets minder lange adem, oftwel de 50km-lopers. Nog steeds een respectabele afstand en ik wil als doel stellen vóór mijn 50e ook een keer te hebben deelgenomen aan de 50km. Dan heb ik nog 4 kansen. Het mooiste is om dit te doen in 2017, zo n week of 3 voor mijn 50e verjaardag. De start van de 50km-lopers gemist, omdat ik zelf bezig was met mijn laatste voorbereidingen, want om half 11 mocht ik zelf gaan starten voor de eerste etappen in het Oranje Astrea-team, waaarvoor ik ook in stemmig oranje gekleed ging. In het startvak nog even babbelend met een andere loper die ging voor een tijd van 53 minuten. En om half 11 was daar het startschot. In de drukte was het toch enigszins dringen en de eerste 500 meter was het wat slalommen, sprintjes trekken, afremmen.

4 In de eerste bocht. Foto: Simon Blaauw De loper die 53 minuten wilde lopen haalde ik na zo n 600 meter in. Na een kilometer kreeg ik van de Garmin een afstandswaarschuwing (staat ie standaard op ingesteld) om er achter te komen dat er geen ronde werd geregistreerd. Voor de training van afgelopen woensdag autolap uitgezet en weer eens vergeten aan te zetten. Dan maar de komende kilometers handmatig op de knop drukken. Ik kan hem alsnog op autolap gaan zetten maar is me teveel gedoe. De 1e kilometer ging wel in 4 34 en dat is dus iets sneller dan gepland. Na 2 kilometer zie ik da mijn pace 4 35 is. Na ongeveer 3 kilometer zie ik uit tegengestelde richting Esther aan komen met een groepje. Zij heeft er dan bijna 9 kilometer op zitten. Nog even aangemoedigd, maar weet niet of ze het gehoord heeft vanwege de oortjes die ze in had met goede ren-muziek. Had haar nog een paar suggesties aangeddragen. Ik loop best lekker, maar adem wel zwaar. De motregen wordt wel wat harder, maar heb er weinig last van. Wel steeds plassen proberen te ontwijken, want om nog kilometerslang met natte voeten te lopen heb ik ook geen zin in. Na 5 kilometer kom ik door in 23 -laag. Dat is een officieus PR. En nog steeds kilomtertijden rond de De 6e kilometer gaat iets langzamer (4 52 ), maar de 7e gaat weer iets sneller. Vervolgens krijgen we een lang recht stuk voor de kiezen, waarvan ik het gevoel het dat ie iets omhoog loopt. Na het keerpunt weer terug. Hier loop ik de loper die naast me stond in het startvak ook tegemoet. Hij zou uiteindelijk finishen in 51 minuten. En even later word ik herkend door Andrina. Wist niet dat zij ook liep. Zij finisht uiteindelijk in een nieuw PR van 52 en een beetje. De 8e kilometer noteer ik echter mijn langzaamste in Nou kom op, nog 2 kilometer, het gas moet er weer op. De aanmoedigingen langs de kant helpen

5 ook wel mee. Na bijna 9km en het gas is er weer op. Foto: SImon Blaauw De 9e kilometer klok ik 4 47, maar kijk ook even op de Garmin als het 9kmbordje langs de weg staat, want de Garmin piept wat eerder dan dat de bordjes er staan. Ik zie 43 minuten en een paar seconden. Mocht nu de afstand toch te lang zijn, dan heb ik een mooie marge. Dat PR gaat er aan. Ik doe er nog een tandje bij, hoor de speaker bij de finish maar nog geen finish in zicht. Wel haal ik een 50- of 100km-loper bij en sprint lekker door. 10e kilometer gaat in Wow. De finish komt in zicht en de tijdklok geeft nog steeds een tijd in de 47 aan. Na ga ik over de matten. Mijn nettotijd, want ik drukte op de startknop toen ik de eerste keer over de matten ging, klok ik op en dat is een verbetering van mijn oude PR met maar liefst 55 seconden. Het doel voor dit jaar op de 10 kilometer, sub-48, daarmee ook gehaald. In het klassement staat ons estafetteteam na mijn etappe op plaats 70 van de pakweg 250 deelnemende teams.

6 In totaal deed onze loopgroep met 3 teams mee, waaronder 1 snel team die uiteindelijk overall 15e werd (en 6e van de atletiekteams). Het team Astrea Zwart werd 169e. Het team waar ik deel van uitmaakte finishte anderhalve minuut later op plaats 173. Iedereen heeft haar of zijn best gedaan en puike prestaties neer gezet. Uiteindelijk bleek ik niet de enige die een PR noteerde in Winschoten. Ook Astreaan Daniëlle deed dit. Andere Astreaan Jaap was op weg naar een dik PR tot ie na 9 kilometer geblesseerd raakte. Nog net geen afgescheurde achillespees, maar zit wel in het gisp voor een weekje. De laatste kilometer had ie moeten wandelen om te finishen in een tijd die tot vandaag gold als mijn 10km-PR. De cijfertjes: Ook even de cijfers door SportTracks gehaald en daar zie ik dat ik na 4mijl een tijd van klokte. Ook een nieuw officieus record en de 30 minuten komt nu ras dichterbij. En komende zaterdag wacht me een halve marathon in Thesinge. Kijken of ik 2 weken voor de marathon (van Bremen) weer tot leuke dingen in staat ben, zoals me lukte voor Rotterdam. De 2e helft van het wedstrijdseizoen verloopt tot dusverre voorspoedig. Foto s gemaakt door mijzelf en Simon Blaauw En dan sluit ik deze blogpost af met: In Winschoten kun je wel een PR lopen! Aanloop naar 2e marathon Op 6 oktober aanstaande hoop ik aan de start te staan voor mijn 2e marathon. Dit wordt de eerste buitenlandse marathon, daar het de marathon van Bremen betreft. Voor mijn 1e marathon had ik een uitgebreid schema gemaakt. Dit keer niet. Over een kleine 8 weken is het zover. Op de planning staan nog een paar lange duurlopen. Vanwege wedstrijden voor de clubcompetitie de 3 weekenden voorafgaand aan de marathon plan ik de langste duurloop 4 weken van te voren. Met een collega, die in training is voor zijn eerste halve marathon, ga ik deze dan doen. Eerst loop ik naar zijn huis, kilometer of 6, daarna gaan we gezamenlijk een halve marathon lopen en daarna ga ik weer naar huis. Zo kom ik aan een duurloop van 33 kilometer en door wat toeristischer terug te lopen kan ik er nog 35 van maken. 14 september wacht de Run Winschoten. Ga hier 10 kilometer en hopelijk

7 knallen, evenals de Eemsmondloop op 28 september. Op 21 september is er de Thaisner Dörpsrun, waar je kan kiezen tussen afstanden van 4 mijl, 10 kilometer of halve marathon. Hier overweeg ik nu de 4 mijl te gaan lopen. Ik sta weliswaar ingeschreven voor de 4mijl van Groningen op 13 oktober aanstaande, maar het lijkt me dan niet raadzaam voluit te gaan, en ik wil wel het officiële 4mijl-PR dit jaar uit de boeken lopen. Daarom in Thesinge een 4 mijl en de 4Mijl van Groningen wil ik het dan rustiger aan doen. Misschien deze als haasklus gaan doen door mijzelf als haas aan te bieden. Wellicht via een facebook-actie, waarbij geïnteresseerden aan kunnen geven waarom ze graag met een haas willen lopen, waaruit ik dan het leukste verhaal kies. 7 van Zevenhuizen: PR op incourante afstand Soms doe je iets onverwachts. Zo ook vrijdag 9 augustus. Op de woensdagavondtraining 2 dagen eerder meldde trainer Sietze Jan dat 2 dagen later de 7 van Zevenhuizen zou zijn. Een wedstrijd over 7 kilometer in het kader van de feestweek aldaar. Hij wilde deze gaan lopen en vroeg of er nog meer interesse hadden. Ik had deze niet op de planning staan, maar het leek me wel aardig en ik zou nog wel zien. Verder er niet meer aangedacht tot vrijdagmiddag. Eens de website geraadpleegd en ik zag dat de start om 8 uur was. Inschrijven kon nog tot half 8 en zo besloot ik vrijdagmiddag 4 uur om s avonds een wedstrijd te gaan lopen op een incourante afstand. Om kwart voor 7 de deur uit en het begint te regenen. Dichterbij Zevenhuizen lijkt de lucht op te klaren en in Zevenhuizen aangekomen is het ook weer droog. Bij de inschrijving kom ik Sietze Jan ook tegen. Ik vraag of ie richting de 25 minuten gaat (op basis van een PR van 36,5 minuten op 10 kilometer zou dit haalbaar kunnen zijn). Hij wil onder de 26 minuten. Vind ik zelf nog steeds erg rap.

8 Opspelden van het startnummer Geen idee wat voor parcours het is. Het enige dat ik weet is 2 rondjes van 3,5 kilometer. Mijn plan is om zo vlak mogelijk te lopen. Tijdens de 8 van Drachten kwam ik na 7 kilometer door in Ik vermoed dat doordat ik weinig op snelheid heb getraind de laatste tijd, dit wat te hoog gegrepen is en ga dan uit van een schema dat me naar moet brengen. Dat is dan 4 45 per kilometer. Bij de start spreek ik een paar mannen, waarvan de ene gaat voor 34 minuten en de andere 33 minuten. Deze laatste wil bij mij in de buurt blijven (en omgekeerd). En zo gaan we na het startschot gezamenlijk van start.

9 Niet lang na de start, met startnr 88 degene die voor 33 minuten ging. De 1e kilometer gaat wat snel en ik houd wat in. Uiteindelijk gaat deze in De 2e in 4 44, maar na deze 2e kilometer is de man die voor de 33 minuten gaat licht bij mij weggelopen. Er zijn wat onverharde stukken en hier heb ik wat moeite. De 3e gaat toch in Finish 1e ronde in zicht.

10 Tegen het eind van de 1e ronde. Na zo n 3,5 kilometer begint het 2e rondje. De omroeper roept wat tussentijden door en zegt dat we 17 minuten onderweg zijn. Dat zou betekenen dat 33 minuten er niet direct in zit.

11 Op de achtergrond kom ik in beeld. Bijna 4 kilometer onderweg. 4e kilometer gaat in 4 44 en de 5e in Dat ziet er allemaal nog goed uit voor het schema van 33 15, alhoewel ik de 5e kilometer een stukje klok voordat het bordje langs de weg staat. Euh, als de afstand langer is dan gaat die er bij de finish niet in zitten. Voor de tweede keer komen we bij het wat langere onverharde stuk dat ons langs de sporthal loodst. Ik heb het idee dat het tempo goed blijft. Probeer bij een groepje te blijven, maar na de 6e kilometer zie ik dat deze net boven de 5 minuten ging en ik nu een kleine achterstand op het schema van oploop. Met nog een kilometer (of iets meer, omdat het bordje weer wat later komt dan de Garmin zegt dat ik er 6 op heb zitten) zet ik nog maar een keer aan. Ik haal nog een paar mensen in, en wordt ook door een paar ingehaald. Als Garmin aangeeft dat ik 7 kilometer heb gelopen staat mijn klok op 33 20, terwijl deze kilometer weer ging in De finish is weliswaar in zicht. We moeten nog naar een keerpunt en dan nog een stukje terug naar de finish. Ik sprint nog even en klok over de laatste 200 meter 50 seconden wat dan een snelheid is van bijna 14,5 kilometer per uur, iets dat ik niet vaak doe. En kom de finish over in OK, iets boven mijn gestelde doel. Dan zie je toch dat lopen op de Garmin niet altijd handig is. De eerste 2 kilometer kon ik wel wat sneller, de laatste misschien niet meer. Anders de volgende keer bij een korte(re) afstand vol van start gaan en kijken waar het schip strandt. Tijdens de halve marathon van Zwolle had ik een beetje hetzelfde. De

12 Garmin volgend liep ik lang op een schema ruim onder het PR, maar doordat de afstand daar aanzienlijk langer bleek (volgens Garmin dan), bleef ik anderhalve minuut boven mijn PR. Uiteindelijk was de wel een PR. Het was de 2e keer dat ik een 7 kilometerwedstrijd liep. De afstand is niet zo heel gangbaar. In 2011 liep ik tijdens de Astrearun de 7 kilometer in 38 minuten en een paar seconden. Ook leuk om te zien is dat ik nu op 7 kilometer sneller ben dan bijna 2 jaar geleden op de 4mijl, toen ik klokte. Mijn 4mijl-record zal er sowieso aan moeten gaan op 13 oktober aanstaande. Echter is deze 4Mijl net een week na de marathon van Bremen. Ik weet niet hoe goed ik hersteld ben en of ik dan wel voluit wil/kan gaan. Het kan nog zijn dat ik in de week vóór de 4mijl nog besluit er een haasklus voor iemand van te maken via een facebook-actie of iets dergelijks. De cijfertjes van de run: In mijn categorie M45+ ben ik 41e geworden in een veld van 81 (aanvankelijk was dat 38e van 78, maar er zijn er een paar voor me gekomen, waardoor ik net niet meer bij de 1e helft sta). Volledige lijst met uitslagen. Vakantieloopjes in het verre oosten Omdat ik het leuk vind om op vreemde plekken te lopen, gingen de loopschoenen mee op vakantie. Alsmede een paar loopshirts, tight, korte broek en haarbanden. En niet te vergeten de Garmin FR 310XT, want ik wil later wel kunnen zien waar ik gelopen heb. De vakantie bracht ons naar Japan. Daar zouden we ruim een week verblijven alvorens een weekje door te brengen in Zuid-Korea, waarna het restant van de vakantie weer in Japan werd gevierd. Nu is het daar in juli niet het meest ideale loopweer. De temperaturen zijn hoog en dat geldt ook voor de luchtvochtigheid. Ik had me op het ergste voorbereid en een in Yokohama woonachtige vriend raadde me aan rond middernacht te lopen. Dan is het een beetje aangenaam. Met hem zou ik ook nog een keertje gaan rennen, maar daarover later meer. Nou is rond middernacht rennen iets dat ik niet direct een fijn idee vind. Alternatief is misschien wat later op de avond. Het doel was om in elke plaats waar we overnachtten ik een rondje zou gaan lopen, dus dat zou inhouden een rondje in Tokyo, Kyoto, Seoul, Osaka en Yokohama. 5 rondjes in grote steden. Na een paar dagen in Tokyo te bivakkeren en op een avond weer in het hotel

13 aangekomen werd het tijd voor mijn eerste rondje. Gedurende de dag al wel 1 of 2 biertjes op, maar met de temperaturen aldaar zweet je die er ook bijna acuut weer uit. In Tokyo hadden we geluk een hotel dicht bij Ueno Koen te hebben. Een mooi park om de hoek. Dus geen gedoe met drukke wegen oversteken, stoppen voor stoplichten en dergelijke. Voordat de GPS signaal had opgepakt was ik al bijna in het park en liep maar een paar rondjes. Na 4 kilometer vond ik het welletjes. Vervolgens ging de reis naar Kyoto en ging op een avond ook maar eens een rondje rennen. Bij gebrek aan park in de buurt toch maar langs de redelijk drukke wegen. Hier en daar een stoplicht waar ik even voor mocht wachten. De reis ging vervolgens naar Korea en daar gingen we ook nog een paar dagen kamperen op een kilometer of 250 van Seoul. Daar op een ochtend maar eens het looptenue en -schoenen aangetrokken en op pad voor een leuk rondje. Dacht eerst om maar de hoofdweg te gaan volgen en vervolgens terug, maar zag aan de overkant van de weg een weggetje en liep deze maar in. Geen idee wat me te wachten stond, maar al vrij vlot ging het redelijk omhoog. Omdat ik een kilometer of 6 wilde dacht ik: als ik na 3 kilometer niet iets heb gevonden dat me weer richting de hoofdweg stuurt ga ik gewoon terug. Maar na een kleine anderhalve kilometer klimmen kon ik afslaan en ging de weg weer naar beneden en na een kilometer of 3 was ik weer terug bij het startpunt. Dan doen we dit toch nog een keer? Leuke uitdaging en ik wist nu wat me te wachten stond. En zo werden 2 rondjes volbracht. In Seoul kan je heel leuk langs de rivier(en) hardlopen. Geen verkeer en voor de overige sporters is er ook van alles. Zo staan er her en der fitnesstoestellen opgesteld. Bedoeling was om 10 kilometer te gaan lopen, maar na een kilometer of 6 voelde ik het behoorlijk en heb er uiteindelijk 8 van gemaakt en vervolgens nog even naar de fitnesstoestellen.

14 In Seoul vlak voor mijn rondje langs de rivier Na Korea gingen we weer terug naar Japan. Nou zouden we in Osaka vrij kortstondig verblijven en had op een gegeven moment het idee om hier het rondje maar te schrappen, totdat ik op de dag van vertrek vroeg wakker was en

15 de rest nog lag te pitten. Dan toch maar een rondje. Eerst langs een op het vroege uur al redelijk drukke weg totdat ik bij toeval op een parkje stuitte waar meerdere hardlopers al actief waren. Daarna weer terug naar het hotel. Maandagochtend de 29e contact met Ed, voormalig huisgenoot uit Groningen, nu een aantal jaren woonachtig in Yokohama. Een paar weken eerder had hij het over de 10 van Tsurumi. Ik dacht dat het om een wedstrijd ging, maar het is een trainingsrondje, dat hij regelmatig loopt. Plan voor deze dag was dat Ed ons zou opzoeken en ons ergens heen mee zou nemen. 1 van de opties was het strand, maar het was een druilerige dag. Omdat de rest nog niet echt wakker was, besloten Ed eerst op te zoeken en daar maar die 10 van Tsurumi te gaan rennen. Voor mij een hele uitdaging bij pakweg 27 graden met een luchtvochtigheid van >90%. Zo gezegd zo gedaan. De trein gepakt en Ed stond me op te wachten in een oranje shirt. Jammer dat ik vandaag mijn loopmaatjesshirt aan had en niet het oranje Astrea shirt. Met Ed vóórdat we op pad gaan De eerste kilometer ging erg vlot. Toch maar even gas terug. Na een kilometer of 6 kreeg ik het wel zwaar. Ed bood nog een ontsnappingsroute aan waardoor we 8 kilometer zouden lopen, maar ik was gekomen voor de 10 en wilde hoe dan ook die 10 gaan lopen. Ed liep makkelijker dan ik. 55 minuten op dit parcours is een goede tijd voor hem en denk dat ie dat vandaag wel had kunnen halen,

16 maar hij paste zijn tempo aan mij aan en ik was achteraf best tevreden met de 56,5 minuut. Verreweg de warmste 10 kilometer die ik ooit heb gelopen. En vlak voor het eind van de vakantie nog een extra rondje ingelast.

17 Met mijn loopmaatjes-shirt in Yokohama Eerst naar de pier toe, waar je volgens goed Na een paar rondjes verder gegaan hardlopers op het vroege warme vochtige een >12km/uur kilometer en dat is op de Al met al 47 kilometer gerend tijdens wandelkilometers gemaakt. Ondanks het kilo afgevallen en dat is met het oog niet verkeerd. Nou kijken dat dat ook mij helemaal niet mag komen, maar in een parkje. Ook hier weer wat uur. En wilde nog even afsluiten met valreep gelukt. deze vakantie en nog heel wat redelijk vele eten was ik zowaar ruim 1 op de aanstaande marathon van Bremen zo blijft. De Garmin had ik tijdens de vlucht van Amsterdam naar Moskou aangezet. Had heel mooi de route gelogd. Michel had hem om de arm en zat naast het raam. Maar op de 1 of andere manier is deze niet opgeslagen. Op het stuk van Moskou naar Tokyo vv lukte het niet, want we zaten midden in het vliegtuig. Op het stuk van Moskou naar Amsterdam heeft Emilie de 310XT om gehad en heeft zo de route gelogd (afgezien van het stukje toen ze moest toiletteren ). Helaas verder geen foto s gemaakt tijdens mijn loopjes omdat ik mijn toestel op de hotelkamer liet. Foto s maken onderweg zou toch te lastig worden en er bestond een grote kans dat er veel zweet in het toestel terecht zou komen. Twee wedstrijden in twee dagen Onze clubcompetitie heeft eens 2 wedstrijden achter elkaar in het schema gezet. Op 23 juni de Natuurloop Meerwijck en op 24 juni de MiniMarathon in Ten Boer. Bij beide wedstrijden zijn de nodige punten te behalen voor de clubcompetitie en omdat ik ook wel wat puntjes kan gebruiken me voorgenomen aan beide deel te nemen met de kanttekening dat mocht het zondag erg slecht weer zijn ik de Natuurloop skip, maar de MiniMarathon zou ik sowieso doen. Een druk weekend want de 22e vierden we de verjaardagen van beide kinderen. Zondagochtend was het toch redelijk weer. Wel wat regen, maar het zou droog zijn bij de start van de Natuurloop. Dus naar Kropswolde afgereisd. Wel op eigen gelegenheid, want moest na de loop gelijk weer terug voor het kinderfeestje van Emilie die naar Drouwenerzand wilde. Hierdoor miste ik de hapjes en drankjes die Astreaan Douwe en zijn vrouw ons voor zouden schotelen. Wel vooraf even een kop koffie gedronken. Bij de Natuurloop zou ik gaan voor 1 ronde van 5 kilometer. Het parcours is deels onverhard en er is nog een stukje strand met mul zand. Omdat ik in Ten Boer een poging wilde gaan doen om mijn PR op de 10 kilometer aan te vallen, wilde ik me hier sparen en het redelijk rustig aan gaan doen.

18

19 Vlak voor de start, achter Esther en voor Charlotte, beetje verstopt. Foto: Willy Olijdam Na de start om half 11 lekker op weg. Mooi parcours door stukjes bos enzo. Paar heuveltjes. De eerste kilometer was het slalommen en versnellinkjes om mensen in te halen. Het pad was wat aan de smalle kant en dit zorgde voor de nodige oponthoud. Soms sloot ik aan bij een groepje om ze vervolgens weer te verlaten en verder te gaan. Het liep wel lekker en na 3 kilometer zat er een vrij groot gat voor me en op een gegeven moment ook achter me. Langzaam haalde ik het groepje voor me bij. Na ruim 4,5 kilometer kwam dan het stukje strand. Ai, mul zand. Het tempo gaat drastisch omlaag. De finish is al wel in zicht. Ik hoop niet dat het zo blijft tot de finish, maar gelukkig na 30 meter werd de ondergrond weer wat harder.

20 Het laatste stukje. Foto: Willy Olijdam Haalde nog een paar lopers in en sprintte naar de finish en klokte een tijd

21 van Omdat er alleen brutotijden geklokt worden is mijn tijd daar De start wordt helaas niet geregistreerd ondanks dat je met chip loopt. En met de behaalde tijd best tevreden. Geen groot verval. Trainer Remco was eerste geworden bij de 5 kilometer-lopers in een tijd van net onder de 19 minuten. Met mijn tijd behaalde ik een 6e plaats in dezelfde categorie in een veld van 54 deelnemers. Da s niet gek. Nog even de doorkomsten/finish van een aantal Astreanen afgewacht en vervolgens huiswaarts gekeerd. De cijfertjes: Maandagavond was het dan tijd voor de MiniMarathon in Ten Boer. In de auto met chauffeur Cor en mede-astreanen Charlotte en Steve gingen we daarheen. Charlotte voor een 5km (liep ook gisteren al in Meerwijck) en Steve en Cor voor een 10km. Steve had een PR van 55 minuten op de 10 kilometer, maar vanwege spierpijn vanwege het voetbal ging ie nu voor een tijd van 57 minuten. Cor had geen klokje en aangegeven bij mij in de buurt te blijven. Omdat de 8 van Drachten zo goed ging en ik daar als ik nog 2 kilometer had door kunnen lopen zo goed als zeker een 48 -rond of daaronder had gehaald op 10 kilometer was de insteek vandaag de 48-minutengrens te doorbreken, of in ieder geval een lage 48 -er te lopen. Dit is een heel stuk onder het PR van 48 42, maar met goede omstandigheden moet het haalbaar zijn. Rustig(er) starten en dan vlak proberen te lopen. De Garmin wordt ingesteld op een pace van 4 48/km dat moet leiden naar 48 rond na 10 kilometer. Na de start met Cor weg. Even later zie ik dat de pace 4 29 is.

22 In de 1e kilometer met Cor. Foto: Martin de Jonge Even wat afremmen en de eerste kilometer gaat in Dat is relatief langzaam gezien de snelle starts die ik vaak heb, maar dat is op zich niet verkeerd. Het is onder de 4 48 dus er worden een paar seconden winst geboekt op het schema. De tweede kilometer gaat in 4 46, dus dat is ook mooi. Nu gaat het pal tegen de wind in. Waar ik vorig jaar in een groepje liep was het nu vrij rustig. Ik had alleen Cor achter me. Er kwam nog een loper voorbij met een dame in zijn kielzog maar ik kon niet aanklampen. De 3e kilometer gaat in 4 53 en de opgebouwde voorsprong is gesmolten. Even later geeft Cor aan verder te willen en laat mij achter. Met nog een kilometer tegen de wind in wordt het zwaar. Ik zie achter me een paar lopers en hoop dat die aanklampen, maar zij raken verder achterop en ik loop verder alleen. De 4e kilometer gaat in Oei, dat is vroeg in de wedstrijd. Gelukkig krijgen we nu de wind schuin van achteren en waar het vorig jaar mis ging in Ten Boer gaat het nu wat beter. Ik versnel weer naar 4 52 en halverwege klok ik minuten rond zal niet meer lukken, maar met een beetje geluk zit een PR er nog in. De 6e kilometer gaat in 4 51, waarmee ik niet veel meer verlies op het schema. De 7e kilometer echter gaat weer in 4 58 en voor het eerst sinds lange tijd word ik weer ingehaald. Ik probeer nog even aan te klampen maar het lukt niet. Met nog 3 kilometer te gaan wordt het spannend. De 8e kilometer weet ik weer te versnellen naar 4 48, maar de 9e gaat dan toch in 4 57, ook vanwege een venijnig heuveltje. Als er nog 500 meter te gaan is, zit ik tegen de en dan weet je dat het lastig wordt. Wel versnellen en mijn 10e kilometer gaat in 4 45, maar de finish is nog een metertje of 50 verder.

23 De finish in zicht. Foto: Lisa van Os In een eindsprint, waarbij ik sneller dan 15 kilometer/uur loop finish ik dan in 48 49, 7 seconden boven mijn PR.

24 Over de finish. Klokje indrukken. Foto: Martin de Jonge Dat is aan de ene kant balen, maar aan de andere kant wel een ander doel gehaald en dat was: alle kilometers op een 10 kilometer gaan binnen 5 minuten. En dat is vandaag dan wel gelukt, zij het heel nipt, want de 4e kilometer klok ik 4 59,9. De overige Astreanen klokken ook weer mooie tijden, zowel op de 5,4km als de 10km. En er sneuvelen nog wat PR s. Zo weet Abdellah, die ruim 10 jaar ouder is dan ik, zijn PR te verbeteren tot een lage 46. Er is nog hoop voor me. Yvonne wordt door trainer Peter gehaasd naar een sub-55. Cor liep uiteindelijk 47 en een beetje. Na afloop nog even een groepsfoto gemaakt, waar de meeste Astreanen op terug te vinden zijn:

25 De groepsfoto met veel Astreanen. Foto: Martin de Jonge En de cijfertjes: Dat waren dan 2 wedstrijden in 2 dagen. Was dit verstandig? Ik weet het niet. Zou ik de 10 kilometer sneller hebben kunnen lopen als ik niet zondag de 5 kilometer had gelopen? Wellicht, en dan had ik misschien wel het PR gehaald, maar het hoeft niet eens. Enkele Astreanen die ook beide dagen liepen, liepen maandag zelfs sneller dan zondag. Het wedstrijdvoorseizoen van 2013 zit er op. Straks lekker op vakantie en in september beginnen de wedstrijden weer met als ultieme doel de marathon van Bremen op 6 oktober. Kijken of daar de 4uursgrens doorbroken kan worden. En misschien toch nog een paar snelle 10 kilometerwedstrijden en er wacht ook nog de 4mijl van Groningen. Alleen is deze een week na de marathon dus of de 30-minutengrens doorbroken gaat worden ik verwacht het niet. PR moet er sowieso wel aan gaan, maar met hoeveel? We zullen het de komende maanden zien. De totaal gerende afstand staat halverwege het jaar op 856 kilometer. Dat is niet ver meer van de 945 kilometer die ik vorig jaar op de teller heb gezet. Die 1000 kilometer gaat er nu dus wel aan, vooropgesteld dat ik heel blijf. En iedereen alvast een fijne vakantie toegewenst. De loopschoenen gaan sowieso mee, want ik vind het leuk om in den vreemde te rennen, als de (weers)situatie het tenminste toe laat