Methode voor DARBUKA. deel 2. Ruben van Rompaey

Transcriptie

1 Methode voor deel 2 DARBUKA Ruben van Rompaey

2 Inhoud Voorwoord 3 Veelgestelde vragen (FAQ) 3 Introductie 5 Controle 10 Syllables 10 Techniek 11 Tek rechterhand wijsvinger 11 Tek met twee vingers 12 Single Strokes 2 13 Triolen en sextolen 17 De flam 20 Nagel tick 21 Alternatieve nagelroffel 22 Solo patronen 23 Oneven maatsoorten 25 Solo s 29 Marching Darbuka 29 Rhythm Connections 31 Darbuka Encore 32 Rolling Teks 33 The Triplet Train 34 Groovy Düms 35 Darbukology 36 Instant Accelerations 37 Credits & Links 38 2

3 Voorwoord In het tweede deel van deze darbukamethode zullen we verder ingaan op de reeds besproken speeltechnieken, evenals meer geavanceerde technieken, variaties en nieuwe solo s. Deze komen weer terug in de composities achter in het boek, waar ze meteen als oefening dienen. In dit boek is een beknopte introductie toegevoegd van enkele van de meest belangrijke en nauw verwante bij-instrumenten, zoals de bendir en tef. Basiskennis van deze percussie-instrumenten vormt een onmisbare toevoeging voor elke serieuze darbuka speler. We presenteren ook nieuwe vingercombinaties en specifieke roffeloefeningen in dit boek. Sprekende over deze vingercombinaties, zou je de link kunnen leggen met het oefenen van toonladders op een piano. Ze dienen namelijk als de nodige basistraining, alvorens ze in de praktijk worden gebracht (en in een compositie kunnen worden verwerkt). Onthoud dat, in plaats van het ontwikkelen van louter snelheid en kracht. het muzikale en creatieve element in deze methode voorop staan. Probeer ook veel aandacht te blijven besteden aan zaken als je individuele, persoonlijke sound en de juiste bewegingen/motoriek. Tip: het kan erg handig zijn jezelf te checken door een spiegel te gebruiken tijdens het oefenen, waarbij je kritisch kunt letten op onder andere je houding en speeltechniek. Deze methode dient als een theoretische ondersteuning bij de praktijk. Naast deze theoretische achtergrond vormt een redelijke hoeveelheid praktijkervaring een onmisbaar aspect van de basisvorming. Hierbij kunnen de aangeleerde speeltechnieken worden verwerkt en uitgeprobeerd tijdens concerten, waardoor je uiteindelijk een individuele sound kunt ontwikkelen. Wat betreft live optredens zijn er ook enkele andere zaken van invloed op het spel, zoals inspiratie, emotie (adrenaline) en atmosferen. Veelgestelde vragen (FAQ) - Ik ben niet bekend met muzieknotatie maar zou toch graag de materialen uit deze methode bestuderen. Hoe kan ik dat doen? We hebben reeds gezien dat een theoretische achtergrond de basis vormt bij deze methode. Het ligt echter voor de hand dat er darbukaspelers zullen zijn die de aangeboden speeltechnieken willen bestuderen, maar geenszins op de hoogte zijn van muzieknotatie. Een optie is om alvast de foto s plus uitleg aandachtig te bestuderen en vervolgens een begin te maken met muziektheorie. - Tijdens mijn oefensessies raken mijn spieren soms licht overspannen en ondervind ik irritatie in mijn polsen, hetgeen me feitelijk ervan weerhoud ontspannen te kunnen spelen. Wat kan ik hieraan doen? Wanneer je een instrument (zoals darbuka) intensief beoefent kan dit soms tot gevolg hebben dat bepaalde spieren overbelast raken en leiden tot pijnlijke armen, polsen, handen of vingers. Dit is vooral het geval wanneer iemand niet gewend is aan lange oefensessies van enkele uren per dag. Een van de belangrijkste dingen die je kunt doen is altijd de natuurlijke lichaamsbewegingen te volgen, waarbij je vreemde, onnatuurlijke bewegingen zoveel mogelijk dient te vermijden. Zorg ervoor, dat je zit in een ontspannen houding en met de onderrug recht. Probeer ook van binnenuit (mentaal) te ontspannen, door stressgevoelige gedachten/gevoelens af te wenden en je volledig te richten op je houding en beweging. Uiteindelijk gaat het om het vinden van de juiste balans tussen enkele elementen, wat je in staat moet stellen tot het aanspannen van spieren en het op tijd weer ontspannen ervan. 3

4 - Ik ben een pianist/gitarist en zou graag de darbuka willen leren bespelen. Zal dit eigenlijk mijn vingertechniek beïnvloeden? Feitelijk is het zo, dat vingers krachtiger worden door het bespelen van een instrument als darbuka. Wanneer we daarbij uitgaan van een doorsnee aantal studie-uren en een gemiddelde touche is er geen reden bezorgd te zijn over eventuele gevolgen voor de vingers. Echter, houd er wel rekening mee dat dat de vingers bij intensieve bespeling wat stijver kunnen worden. - Ik heb een zeer drukke baan waardoor ik zeer weinig tijd overhoud om te studeren. Hoe kan ik toch een goed studieprogramma voor mezelf opzetten? Een studieprogramma of oefensessie is een individuele routine, die van persoon tot persoon verschillend kan zijn. De tijdsduur ervan hangt af van de tijd die hij/zij heeft om aan de darbukastudie te besteden. Dit gezegd hebbende, gaat het er vooral om hoe je oefent, dus met andere woorden: hoe deel je je studietijd nuttig in, zodat je er het meeste rendement uit haalt? Zelfs vijf minuten per dag kan al een goede oefensessie zijn, mits er sprake is van een aantal zaken als concentratie, toewijding en vooral plezier. De kunst om te genieten van jouw en andermans spel is bij voorbaat een must voor iedere speler. Een voorbeeld van een vijf minuten-sessie: neem een specifieke oefening uit het boek en studeer deze zo goed als mogelijk in, waarbij je de oefening talloze malen kunt herhalen. Vervolgens neem je jezelf op en vergelijkt het resultaat met de opname van een volgende sessie. Op die manier leer je kritisch te worden op jezelf en daardoor jezelf te verbeteren, zelfs bij oefensessies van minimale tijdsduur. - Ik ga voor enkele weken met vakantie en zou mijn vingers graag willen blijven trainen zonder mijn darbuka. Hoe kan ik dit doen? Er zijn zeker manieren om de vingers te trainen zonder dat je daarvoor een darbuka nodig hebt. Wanneer je rechtop op een stoel zit, kun je patronen oefenen op de voorkant van de knieen, de knieschijf. De positie van de vingers komt dan enigszins overeen met die op een darbuka. Om de vingers krachtiger te maken is het aan te raden te oefenen op harde materialen, zoals een marmeren tafel, een gepolijst stuk steen of een stuk hardhout. Het spelen op veel verschillende materialen komt ten goede aan de kracht in de vingers, waardoor de touché op het darbukavel uiteindelijk ook comfortabeler zal zijn. - Ik studeer de darbuka dagelijks maar blijf moeilijkheden ondervinden met de basis technieken zoals dum, slap en tek. Wat kan ik hieraan doen? Het ontwikkelen en verkrijgen van een goede sound op de darbuka is niet gemakkelijk en zal een aanzienlijke investering van tijd vergen. Bijvoorbeeld de slap en de tek technieken vereisen seieuze zelfstudie alvorens ze onderdeel uitmaken van je natuurlijke techniek/vocabulaire. Als suggestie, kun je proberen alle technieken lichtelijk in klank en beweging te overdrijven, waardoor het verschil tussen zowel de slagen als de klanken zelf iets groter wordt. Zo zou de scherpe, niet resonante sound van de slap niet teveel mogen vermengen met de open, resonante toon van de dum. Ook hier is het aan te raden jezelf regelmatig op te nemen. 4

5 Introductie In dit hoofdstuk worden enkele begeleidingsinstrumenten besproken.. A) BENDIR De bendir is een rondvormige frame drum (bekend als zowel begeleidingsinstrument als solo-instrument), veelal met een of meerdere resonerende, vibrerende snaren bevestigd tegen de achterkant van het slagvel. De bendir geldt al seen van de belangrijkste percussie instrumenten in het Midden Oosten.en kent verschillende variaties. Sommige types hebben een metalen rand, waardoor scherpere tonen verkregen kunnen worden. Positie 3 Positie 4 5

6 B) HOLLO Als naaste verwant van de bendir, heeft de hollo een nog meer basic functie dan de bendir. Alhoewel de vorm ervan doet denken aan een bendir van gemiddelde afmeting, heeft de hollo meestal een hogere rand en een wat dikkere structuur, waardoor deze een krachtige toon produceert. C) BAS DARBUKA De bas darbuka begeleidt vaak de solo darbuka, en speelt dan meer basispatronen en minder versieringen. Tegenwoordig is de bas darbuka echter populair als solo instrument, mede door het grotere bereik aan klanken. Wat betreft de klank doet deze soms denken aan verre verwant de Afrikaanse djembe. 6

7 D) EGYPTISCHE (SOLO-) DARBUKA Het Egyptische/Arabische model heeft een ronde rand en wordt meestal gemaakt van aluminium, metal, klei of hout. Het slagvel is veelal geitenvel, vissenhuid of synthetisch. De body/ketel van de darbuka kan worden versierd met motieven en mozaiken. E) TURKSE DARBUKA Het Turkse model heeft een rechte, scherpe rand, waardoor hij een andere speeltechniek vereist (dan de Egyptische darbuka), met zogenaamde vinger snaps. De Turkse darbuka s worden meestal gemaakt van aluminium en worden veelal versierd met patronen. 7

8 F) DJEMBE Hoewel de djembe een instrument is van Afrikaanse origine (en dus eigenlijk niet in dit rijtje hoort) en een totaal andere speeltechniek vereist, wordt de djembe tegenwoordig vaak gebruikt als vervanger voor bijvoorbeeld de bas darbuka. Hierbij wordt deze dan ook bespeeld als darbuka. De open tonen en karakteristieke klank maken dat dit instrument goed aansluit bij andere percussie instrumenten binnen de orientaalse ritme sectie. G) TEF & ZILLS De tef (zie Arabische riqq) en zills (vinger cymbaaltjes) vertegenwoordigen de belangrijke lagen van hoge frequenties/klanken binnen de ritme sectie. De tef bestaat uit een houten of metalen rand/frame, bespannen met een natuurvel of synthetisch vel. Tevens zijn er een aantal paar kleine cymbaaltjes bevestigd, welke het instrument zijn karakteristieke sound geven. De tef wordt meestal gestemd door middel van spanbouten. Positie 1 8

9 Positie 2 Zills zijn kleine cymbaaltjes met een touwtje eraan, welke bevestigd worden aan en bespeeld worden met de duim en de middel vinger. Samen met de tef verzorgen de zills de hoge frequenties binnen de ritme sectie. 9