Boekverslag Nederlands Gevangenis met een open deur door Jan Terlouw

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Gevangenis met een open deur door Jan Terlouw Boekverslag door een scholier 1892 woorden 30 april ,1 91 keer beoordeeld Auteur Genre Jan Terlouw Jeugdboek, Avonturenroman Eerste uitgave 1986 Vak Nederlands Titel: Gevangenis met een open deur Auteur: Jan Terlouw Uitgeverij: Lemniscaat Jaar van uitgave: Tiende druk, Motivatie van het gekozen boek: Ik heb dit boek gekozen, omdat het over echte problemen ging die in het dagelijks leven ook gewoon voorkwamen, het is heel levendig/realistisch geschreven en de titel sprak me ook aan. Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het een leuk boek omdat het heel realistisch was, want het komt ook voor dat er sektes zijn in Amsterdam of waar dan ook. Het boek was heel gevarieerd, soms was het spannend, wanneer Josje moest inbreken in de kamer van Willem de Vries,de leider van de Living Souls, om te proberen de kluis van Willem de Vries te kraken en soms was het ook weer droevig wanneer je de leest wat Valentijn allemaal had meegemaakt in zijn leven tot nu toe. -Samenvatting: Oud-commissaris Keizer, is al met pensioen, maar hij maakt zich nog steeds grote zorgen over een sekte in Amsterdam The Living Souls wordt het genoemd. Hij is er van overtuigd dat de kinderen daar worden uitgebuit en worden gemanipuleer. Alleen het probleem is hij kan het niet bewijzen, want de kinderen die bij de sekte zitten laten niks los over wat nadelig zou zijn voor de sekte. Het was al een keer eerder geprobeerd om door te dringen in de sekte, door een agent te laten opnemen in de sekte, maar dat was niet gelukt doordat ze het door hadden gekregen en de agent was toen weg gestuurd. Meneer Keizer wilde toch het fijne ervan weten wat er zich afspeelt, dus hij zocht drie jongeren uit die zich wilden laten opnemen in de sekte. Uit honderden jongeren heeft meneer Keizer zijn Valentijn de Boer, Paul van Ravenswaai en Josje van Duivenbode. Hij had juist hun gekozen, omdat hun hadden bewezen dat ze niet van zomaar iets onder de Allemaal wilden ze graag meedoen. Pagina 1 van 5

2 Dus een paar dagen later hingen ze individueel rond bij het gebouw van de Living Souls. Al snel werd ieder door een lid mee genomen naar het gebouw. Daar werden ze voorgelicht over wat ze kunnen verwachten. Ze kregen te horen over de wasbeurt die volgende week zou plaatsvinden. De wasbeurt houdt in datje de hele tijd wordt uitgescholden voor alles. Hun vonden dat nodig, omdat je nu nog een dode ziel was die moest worden omgetoverd in een levende ziel. Allemaal waren ze de wasbeurt, die drie dagen duurde, doorgekomen. Ondertussen was Willem de Vries er achter gekomen dat Josje van Duivenbode de kleindochter was van de oud-commissaris. In plaats van haar uit de sekte te gooien, wilde hij van haar een echte Living Soul maken. Josje werd binnen een week een kamer aangeboden op de bovenverdieping van het gebouw, waar alleen de belangrijkere mensen woonden. Het leek net alsof Josje steeds het zwaardere werk moest doen, ze moest hele boeken uit haar hoofd leren, schoonmaken en vaak gooide de lofties (dat waren een soort leiders, die alles in de gaten hielden). Zo proberen ze van haar een echte Living Soul te maken. Ondertussen is de sekte leider er achter gekomen dat Valentijn contact heeft met de oud-commissaris, ze zetten hem uit de sekte. Paul zat nog steeds in de sekte, maar hij was volledig gehersenspoeld hij was een echt lid geworden van de sekte en hij wilde er ook niks meer van weten dat de sekte kwaadaardig was. Josje woonde op de zelfde etage als de sekte leider Willem de Vries, daar maakte ze ook gebruik van, op aanraden van Leo het hulpje van de oud-commissaris probeerde ze als opgeschreven, en ging ze het proberen om de kluis te kraken. Ze hoopte om in de kluis belastend materiaal te vinden tegen Willem de Vries. Het enige wat ze vond waren munten, die veel waard waren.josje vertelde het aan Leo, Meneer Keizer en Valentijn. Ze maakten een plan om aan de andere leden van de Living Souls te laten zien dat Willem de Vries niet goed voor hun was. Elke vrijdag avond kwam Willem de Vries naar beneden in een soort aula en alle leden waren er dan ook, dan ging hij vertellen over alles en nog wat, de nieuwe leden werden dan welkom geheten en de leden mochten vragen stellen. In de tijd dat Valentijn bij de Living Souls zat had hij ook een vriendschap gesloten met Celine. Valentijn had gevraagd aan Celine om te vragen aan de leider wat hij van geld vind, of het belangrijk is of niet. Toen Celine de vraag stelde, waren Leo en Valentijn, door het raam van Josje naar binnen geklommen om naar de kamer van Willem de Vries te gaan en de munten te halen. Het plan was, terwijl Willem de Vries aan het antwoorden was de munten om hem heen te gooien en dat gebeurde dus ook. Willem de Vries antwoordde op de vraag van Celine en ondertussen vlogen er munten om hem heen. Eerst een paar en later veel meer. Willem de Vries kreeg het door en herkende de munten, hij kroop over de vloer om ze op te rapen en riep door de ruimte welke munten het waren, hij stond met zijn rug naar de leden. Toen Valentijn en Leo naar beneden kwamen kreeg hij door het zijn eigen munten waren en dat de munten door Valentijn en Leo naar beneden werden gegooid. Toen Willem de Vries het door kreeg ging hij direct naar boven, naar zijn kamer. Valentijn liep naar het podium en zei tegen de leden, d/e verbijsterd zaten te kijken, wat er allemaal was gebeurd." De man die jullie de Voorziener noemen is geen God en geen door God gezondene. Hij is een mens, zoals wij allemaal, met goede en slechte eigenschappen. Hij heeft jullie hard laten werken. Van het geld dat jullie voor hem verdienden heeft hij munten gekocht. Want hij heeft Pagina 2 van 5

3 een hartstocht voor munten." Zo ging Valentijn nog een tijdje door. Zo sprak hij met de leden af om maandag avond weer bijeen te komen. De volgende dag had meneer Keizer een afspraak met Willem de Vries, daar spreken ze af dat hij weg ging en niet meer terug kwam. Fictie of realiteit en een motivatie: Het is realiteit, wat er wordt beschreven in het boek. Het kan voorkomen, het is niet onmogelijk. Het komt namelijk ook in de wereld voor dat er kwaadaardige sektes zijn. Karakterbeschrijving van de personages: Paul van Ravenswaai Is koppig geeft niet graag dingen toe. Hij staat voor zijn standpunt, als hij iets zo vind dan is dat ook zo, vind hij, voorbeeld daarvan is: Vroeger had een petje op en ging hij met zijn vader wandelen, als ze dan een belangrijk persoon tegen kwamen deed de vader van Paul zijn hoed af. Paul deed dat niet, want dat vond hij niet nodig. Zijn vader en hij kregen daar een grote ruzie over, terwijl Paul nog maar vier jaar. Zijn vader eiste van Paul dat hij zijn petje afnam, maar Paul weigerde. Meneer van Ravenswaai zei toen dat Paul pas eten kreeg wanneer hij zijn petje afzette. De hele volgende dag zat Paul op zijn kamer zonder eten, maar hij wilde nog steeds niet zijn petje afdoen. Toen zijn vader zag hij klein en wit hij was geworden smolt zijn hard en hij gooide het petje in het haardvuur. Josje van Duivenbode Ze heet eigenlijk Josefien. Ze neemt snel eigen initiatief. Ze luistert meer naar haar innerlijk dan naar de mensen in de omgeving. Bijvoorbeeld toen ze steeds ging inbreken in de kamer van Willem de Vries, haar opa meneer Keizer zei dat ze dal niet moest doen, maar ze deed het toch. Ook een voorbeeld van koppigheid bij haar is toen meneer Keizer zei dat ze weg moest gaan naar huis, deed?e dat ook niet. Ook niet toen ze werd opgesloten in haar kamer in het gebouw van de Living Souls. Valentijn de Boer Valentijn was vroeger altijd al een jongen die veel nadacht over wat de mensen zeiden. Toen zijn ouders verongelukte met een vliegtuig, raakte hij in een dip, hij ging aan de drugs en ontspoorde helemaal. Gelukkig was hij afgekickt, na vele jaren het te hebben gebruikt. Het leven met drugs heeft ook gedeeltelijk zijn karakter gevormd- Hij laat zich nu niet zomaar iets aanpraten, hij staat voor zijn standpunt. Dat kan je merken, doordat hij heel graag wilde dat de sekte opgerold zou worden. Met de "wasbeurt" zag je ook heel goed dat hij zich niet zomaar iets laat aanpraten. Willem de Vries Willem de Vries is de leider van de sekte de living Souls, hij laat zich ook wel de Voorziener of The Bright noemen. Hij maakt de leden wijs dat een soort God is, oftewel dat hij een gezondene is van God. Hij heeft een hoge dunk van zichzelf, dat zie je aan de manier hoe hij over zichzelf denkt. Leo Wagenaar Pagina 3 van 5

4 Leo weet overal wat op te verzinnen daarom heeft meneer Keizer dan ook Leo gevraagd bij zijn onderzoek. Leo is meestal vrolijk en niet snel te neer geslagen. Voorbeelden daarvan zijn toen hij met Valentijn de munten ging halen uit de kamer van Willem de Vries, konden ze niet gelijk naar binnen maar hij verzon er gelijk wat op. Plaats van handeling: Amsterdam, dat staat duidelijk aangegeven in het boek. Tijd waarin het verhaal zich afspeelt en motivatie: Het verhaal speelt zich af in 1996, dat kan je zien aan de jaartallen die er worden gebruikt, want Valentijn wordt op 14 februari 1967 geboren en later in het verhaal wordt er vertelt dat Valentijn nu 19 is dus het is dan gewoon een optel sommetje, 67 en 19 is 96. Informatie over de auteur: Jan Terlouw is geboren op 15 november 1931 in Kamperveen. Na de middelbare school studeerde Jan Terlouw wis- en natuurkunde in Utrecht en deed vervolgens 13 jaar onderzoek in de natuurkunde, in Nederland, de Verenigde Staten en Zweden. Daarna ging hij in de politiek. In 1971 kwam hij voor D'66 in de Tweede Kamer. Twee jaar later werd hij voorzitten van de Tweede Kamerfractie. Onder zijn leiding kwam D'66 uit een diep dal, en behaalde het in 1981 een grote verkiezingsoverwinning. Waarschijnlijk hebben zijn jeugdboeken bijgedragen aan de populariteit onder de jongeren van D'66. Hij werd minister va Economische Zaken in het tweede en het derde kabinet-van Agt. Na de verkiezingsnederlaag van D'66 en 19S2 verliet hij de politiek en ging in Parijs als secretaris-generaal van de Conferentie van Europese transportministers werken. In 1991 werd hij Commissaris van de Koningin in Gelderland. Eind 1996 ging hij met pensioen, maar in 1999 kwam hij in de Eerste Kamer, Jan Terlouw is getrouwd en heeft vier kinderen. Ondertussen heeft Jan Terlouw ook nog boeken geschreven. Hieronder een aantal boeken van hem: Gepubliceerd in: Titel: Eventuele bekroning: 1970 Pjotr 1970 Oom Willibrord 1971 Bij ons in Caddum 1971 Koning van Katoren Gouden Griffel 1972 Oorlogswinter Gouden Griffel 1974 De heks van IJsselstein 1976 Oosterschelde windkracht De Kloof 1986 Gevangenis met een open deur 1989 Kunstrijder Beschrijving van leeservaring: Ik vond het een leuk boek om te lezen, door de manier van schrijven leek het net alsof je het zelf ook mee maakte. Ook vond ik het leuk dat er afwisseling was in het boek, soms was het spannend, dan weer droevig.het onderwerp vond ik erg interessant, omdat ik het leuk vind om verhalen te lezen, waarmee je psychisch wordt beïnvloed. Ik vind het dagelijks leven niks mee te maken heb. Dat zijn dan weer hele andere onderwerpen dan je normaal aan denkt. Ik had namelijk nog nooit echt Pagina 4 van 5

5 aandacht aan sektes gegeven. Ik had er ook nooit over gelezen, dus daarom vond ik dit een heel interessant boek. Pagina 5 van 5