Boekverslag Nederlands Hadden we er maar wat van gezegd! door Jan de Zanger

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Hadden we er maar wat van gezegd! door Jan de Zanger Boekverslag door een scholier 1987 woorden 23 oktober ,8 7 keer beoordeeld Auteur Genre Jan de Zanger Psychologische roman, Jeugdboek Eerste uitgave 1990 Vak Nederlands A. Zakelijke gegevens 1. De titel van het boek is hadden we er maar wat van gezegd! 2. De auteur is Jan de Zanger. 3. De naam van de uitgever is Wolters-Noordhoff bv. Het boek is verschenen in B. Eerste reactie - Mooi. - Ontroerend. - Leerzaam. - Spannend. - Indrukwekkend. - Echt. Mooi: het was gewoon een mooi verhaal om te lezen. Ontroerend: ik vind het verhaal ontroerend want het is zielig hoe Sietse in die klas behandeld is. Leerzaam: het is leerzaam omdat je toch ook een beetje leert dat je zulke dingen nooit moet gaan doen en dat je diegene moet beschermen en niet denken van de anderen ervan vinden. Spannend: ik vond het een spannend boek want je wist nog hoe ging aflopen en of Pieter de klas er nou mee ging confronteren of dat hij gewoon ze mond hield en wat er nou precies met Sietse was gebeurd. Indrukwekkend: het was een indrukwekkend verhaal het maakt toch wel indruk op je en je gaat er over nadenken al lijken die pesterijen nog zo onschuldig je maakt gewoon iemand zijn leven er mee kapot. Echt: in het echte leven gebeuren er ook zulke dingen. Pagina 1 van 5

2 C. Uitleg van de titel De titel hadden we er maar wat van gezegd heeft betrekking op de pesterijen van Sietse. Dat vroeger nooit iemand er wat van heeft gezegd als iemand dat misschien wel gehad gedaan had Sietse nu misschien wel geleefd. En die vraagt speelt ook heel de tijd door Pieter zijn hoofd. D. Samenvatting Na 25 jaar gaat Pieter Vink terug naar zijn oude school. Er is een reünie omdat de school 100 jaar bestaat. Er komen allemaal mensen die op die school hebben gezeten in die honderd jaar tijd. In het begin heeft hij helemaal geen zin om naar zijn oude school te gaan, maar van zijn vrouw moet hij toch gaan. Want hij heeft in 25 jaar niemand meer gezien van zijn school. En zijn vrouw weet ook dat er vroeger vreselijke dingen gebeurd zijn waardoor hij heel veel dingen niet meer herinnert en zelf nachtmerries ervan krijgt. Maar hij weet niet waarom. Als hij dan die zaterdag op de school is staat hij op de drempel van zijn klaslokaal waar hij moet wezen. Hij blijft in de deuropening staan en denkt hij: nu kan ik niet meer terug. Hij moet dadelijk op zoek naar zijn oude klasgenoten. Er zaten 15 leerlingen bij hem in de klas maar verder dan 6 namen komt hij niet. Hij herinnert zich alleen Tiny van der Loo, Joyce Paulussen, Louis Brouwer, Rob Sluimer, Jan Ubink en Sietse Boonstra, het eeuwige mikpunt van de klas en van sommige leraren. Dan staat opeens een klein vrouwtje achter hem en vraagt of ze erdoor mag. Pieter draait zich om en ziet dat het Joyce is. Joyce is verrast dat hij op de reünie is gekomen, want de klas houdt om de 5 jaar een reünie, maar hij is nooit op komen dagen. Dan gaan ze samen in een bar in de school wat drinken. Dan vertelt Pieter dat hij direct na zijn examen is verhuisd naar de achterhoek. En daarom heeft hij ook nooit de uitnodigen gekregen. Hij vertelt ook dat hij heel veel dingen niet meer kan herinneren van vroeger. Joyce vertelt dan dingen van vroeger en langzaam komen er bij Pieter meer herinneren naar boven. Dan komen er steeds meer oude klasgenoten van hem de bar binnen en herinnert hij zich weer sommige namen en ook de gezichten die erbij horen. Dan halverwege de dag gaat hij met Joyce de stad in om even bij te praten. Ze gaan op een terrasje zitten en praten over vroeger. Dan kan hij alles op een rijtje zetten en herinnert hij zich Sietse Boonstra weer goed. Het pispaaltje van de klas. Dat was een klein ventje dat 2 jaar jonger was dan hem. Omdat hij hoogbegaafd was en een klas had overgeslagen en daarom werd hij ook altijd gepest omdat hij slimmer was dan de anderen. Hij werd zo erg gepest dat hij zelfs voor zijn eindexamen zelfmoord heeft gepleegd. Dan begint Pieter zich steeds meer erge gebeurtenissen te herinneren van vroeger. En nu weet hij ook waarom hij er niks meer van wist van zijn schooltijd omdat hij het verdrongen heeft. Pieter dacht dat hij die zelfmoord van Sietse had kunnen voorkomen. Op die avond voor het eindexamen hadden ze een feest bij Elly thuis. Sietse was er ook bij. Het was de laatste poging om bij de klas te horen. Toen die avond heeft Elly hem voor schut gezet. En heeft hij zijn laatste beetje zelfvertrouwen verloren. Die avond liepen Pieter en Joyce hand in hand naar huis. Sietse liep ook mee naar huis. Hij liep een paar meter voor hen. Pieter was zo verliefd en in gedachten bij Joyce dat Pagina 2 van 5

3 hij niet op Sietse heeft gelet. Sietse heeft toen zijn fiets thuis opgehaald en is naar de spoorweg gefietst. Toen de eerste trein om half zes kwam heeft hij een ongeluk gehad. Volgens Pieter was het Elly en de leraar Stigter hun schuld omdat zij altijd hem het leven zuur maakte. Hij verwijt het zichzelf ook omdat hij dacht ik had tegen kunnen houden en dan was het niet gebeurd. Op de dag van het eindexamen werd de klas van Sietse omgeroepen dat ze naar de rector moesten komen. Hij vertelde dat Sietse was verongelukt toen hij met de fiets de onbewaakte spoorweg over stak. Dat heeft Pieter in shock gebracht en zo heeft hij zijn examens gemaakt. Direct na zijn examens is hij naar zijn oom op de boerderij gegaan. Zijn oom zette hem aan het werk. Op een gegeven moment wist Pieter wat hij wilde worden: hij wilde rechten gaan studeren. Toen heeft hij zijn hele schooltijd verdrongen en die is nu weer helmaal terug gekomen. Joyce en Pieter besloten toen maar terug te gaan. Hij kreeg van veel mensen te horen dat er nooit een woord over Sietse is gezegd. Dat kwam voor een groot deel door Elly. Als ze wat zeiden over Sietse, begon ze gelijk over iets anders. Toen besloot Pieter om het onderwerp Sietse vanavond ter sprake te brengen en de hoofdschuldigen van Sietse zijn dood aan te wijzen. Die avond bij het eten in een klaslokaal zat de hele klas bij elkaar en meneer Stigter was er ook bij. Hij heeft Sietse op een vreselijke manier gepest, terwijl hij als leraar het goede voorbeeld moest geven. Na het toetje vraagt Elly of Pieter iets wil zeggen tegen de klas. Nu krijgt Pieter de kans om zijn hart te luchten over Sietse en wat de klas eigenlijk allemaal wel niet heeft gedaan. Hij wijst Elly en Stigter aan als hoofdschuldige voor de dood van Sietse. Meneer Stigter is zo bang voor Pieter dat hij het in zijn broek doet. Dan is het einde van het gesprek en gaat iedereen de klas uit. Iedereen is verbaasd over Pieter en de uitspraak, maar ook blij dat het nu ter sprake is gekomen. Ze zijn toen nog naar de gymzaal gegaan om wat te drinken op Elly en meneer Stigter na. Iedereen bedankte Pieter voor het straffen van de hoofdschuldigen. E. Verwerkingsopdracht Ik heb gekozen voor schrijfopdracht nummer 6 en dat is een interview met Pieter. 1. Waarom heb je al die tijd alles over Sietse verdrongen? Toen ik het hoorde ben ik in een shock geraakt en daar heb ik eigenlijk een hele tijd ingezeten. Ik ben toen gaan werken op de boerderij van me oom. Toen ben ik er achtergekomen dat ik rechten wilde gaan studeren en toen heb ik alles een beetje verdrongen over Sietse en nooit goed verwerkt. 2. Had je het door dat Marja je vrouw alles wist wat er was gebeurd met Sietse? Nee, ik had het helemaal door. Achteraf had me moeder het allemaal verteld maar ze hield gewoon haar mond totdat ik erover begon. Het kwam er dus achter dat ze het wist toen ik haar belde vanaf de reünie dat ik het in de groep wilde gooien. Ik hoefde helemaal niets uit te leggen want ze wist alles al. Pagina 3 van 5

4 3. Had je vroeger medelijden met Sietse als hij werd gepest? Ja, ik had inderdaad medelijden met hem. Hij was altijd het pispaaltje. Ik weet dat ik er ook niets tegen deed. Maar dan was je bang dat je zelf het pispaaltje van de klas werd. En dat wilde je ook net. Ik heb 1 keer geprobeerd om voor hem op te komen tijdens de les dat we een rechtzaak gingen spelen maar dat heeft ook niet gewerkt. 4. Waarom heb je nooit geprobeerd er iets tegen te doen? Ik heb dan die ene geprobeerd met die rechtszaak om hem te helpen, maar dat is ook niet heel goed gelukt. En ik was denk ik ook bang voor de groep dat die dan raar zouden gaan doen tegen me. Achteraf had ik hem gewoon moet helpen dan had hij nu nog geleefd. 5. Wat ging er door je heen toen je hoorde van het ongeluk? Ik schrok echt heel erg en ik raakte ook in een shock. Ik weet niet meer wat er toen allemaal is gebeurd maar alles is er nu ieder geval uitgekomen. 6. Heb je er spijt van gehad dat je het in de groep hebt gebracht? Helemaal niet. Ik ben er wel door opgelucht dat ik het er eindelijk is een keer heb uitgegooid. En iedereen vond het ook goed van me behalve Elly en Stigter waren er minder blij mee maar diep in hun hart heb ik ze ook wel aan het nadenken gezet hoop ik. 7. Hoe kijk je nu tegen alles aan? Ik kijk er goed tegenaan. Ik ben blij dat ik alles eruit heb gegooid het heeft me heel erg opgelucht. En ik heb er 4 vriendinnen en een vriend aan over gehouden. F. Informatie over de auteur Naam: Jan de Zanger Geboortedatum: 4 juli 1932 Geboorteplaats: Schiedam, Nederland Overleden: 14 januari 1991 Biografie: Na de oorlog werd Jan de Zanger om aan te sterken door zijn ouders naar Denemarken gestuurd. In Nederland behaalde hij zijn h.b.s.-diploma en daarna ging hij weer naar Scandinavië, waar hij verschillende baantjes had. Hij studeerde Nederlands en was van 1957 tot 1977 leraar in Schiedam en Lochem. Omdat Deens zijn tweede moedertaal was geworden begon hij in de jaren '60 boeken en verhalen te vertalen; niet alleen uit het Deens, maar ook uit het Zweeds en het Duits. Later begon hij ook zelf te schrijven. In 1967 verscheen zijn eerste gedichtenbundel. Zijn eerste kinderboek kwam pas 14 jaar later uit. Intussen was hij in 1977 gaan werken bij een organisatie op het gebied van lees- en literatuuronderwijs. Hij overleed tijdens een bezoek aan Denemarken. Profiel: Jan de Zanger schreef boeken voor kinderen vanaf een jaar of 12. In zijn eerste boeken speelt de romantiek een belangrijke rol: een jongen (de hoofdpersoon van het boek) en een meisje zoeken samen iets uit en krijgen daardoor een relatie. Doordat ze vaak stukje bij beetje achter de waarheid komen, hebben de boeken ook iets detective-achtigs. Vaak treden er jongeren in op die om de een of andere Pagina 4 van 5

5 manier afwijken: ze zijn gehandicapt, hebben een andere huidskleur, zijn homoseksueel. In de latere boeken wordt de aandacht voor de karakters van de personen groter. Jan de Zanger schreef ook een paar boeken voor dove kinderen. Boeken: 1981 Ben is dood (Leopold / 5e druk 2004) 1983 Gekke Bril en gekke Rooie (Leopold) 1983 Ik ben naar Wladiwostok (Leopold / 2e druk 1992) 1984 Voor een halve zak drop (Leopold / 2e druk 1990) 1985 De opschepper (Leopold) 1986 De knikker (Leopold) 1986 Desnoods met geweld (Leopold / 4e druk 2003) 1987 De twee-bloed (Leopold) 1988 Dit been is korter (Leopold / 3e druk 1992) 1988 Poepoe (Leopold) 1989 De mensen kijken altijd zo (Leopold) 1990 Hadden we er maar wat van gezegd! (Leopold / 3e druk 1992) 1995 Poepoe & De mensen kijken altijd zo : dubbelboek (Leopold) Bekroningen: 1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Poepoe 1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Hadden we er maar wat van gezegd! Pagina 5 van 5