Filmverslag CKV What lies beneath

Transcriptie

1 Filmverslag CKV What lies beneath Filmverslag door een scholier 2022 woorden 6 november ,5 39 keer beoordeeld Vak CKV Het Filmverslag 1. Algemene gegevens De titel van de film is: What lies beneath. De regisseur is: Robert Zemeckis. De hoofdrolspelers zijn Harrison Ford en Michelle Pfeiffer. Het jaartal van de film is het land van herkomst is Amerika. Ik heb de film gezien in Pathé Schouwburgplein in Rotterdam. Het genre van de film is thriller. 2. Plot Een vrouw van een onderzoeker heeft opeens vreemde gedachtes. Ze is net verhuisd en woont in het huis van de overleden vader van de onderzoeker. Er gebeuren hele vreemde dingen in het huis en het spookt maar door haar hoofd. Ze denkt dat het door de buren komt, want dat zijn nogal vage types. Daar ligt het niet aan. Ze komt erachter dat er een geest in hun huis zit. Ze vraagt zich af wie de geest is. Ze probeert er op iedere mogelijke manier achter te komen, maar dat maakt het heel moeilijk. Haar man (de onderzoeker) begrijpt haar niet. Het lijkt wel of hij haar niet wil begrijpen. Ze heeft het er erg moeilijk mee. Dan komt ze er toch achter en ze wil zelf met de geest in contact komen. Ze zoekt voorwerpen bij elkaar die alles te maken hebben met het meisje die overleden is en als geest leeft in haar huis. Ze vraagt zich een ding af en dat is wat het meisje met haar te maken heeft. Het meisje (of de geest) in kwestie wordt een grote obsessie voor haar. Ze gaat op onderzoek uit en ze komt erachter dat haar man alles te maken heeft met het meisje. Hij heeft terwijl zij en haar man getrouwd zijn, een verhouding gehad met dat meisje. Ze is overleden. Haar man beweert doordat ze zelfmoord gepleegd heeft, omdat hij niks met haar te maken wilde hebben. Ze gelooft het niet en ze komt er op gruwelijke wijze achter dat haar eigen man het meisje heeft vermoord. Haar man weet dat ze erachter gekomen is en probeert nu hetzelfde bij haar. Ze probeert hier aan te ontvluchten en het lukt Pagina 1 van 5

2 haar nog ook. 3. Middelen Het verhaal speelt zich vaak op een en dezelfde locatie af. Meestal in het huis van de hoofdrolspelers. Vak komt het ook voor dat het zich buiten afspeelt. Bijvoorbeeld dan in de tuin van het huis. Het is een heel mooi en groot oud huis dat pas helemaal opgeknapt is. Het is heel mooi ingericht en er zijn veel verschillende ruimtes. De tuin is erg groot en ligt aan een meer. Het ligt heel afgelegen en het is er heel rustig. De sfeer van de film is hierdoor wel bepaald, omdat het zich bijna steeds hier afspeelde. Het was heel eng, omdat er verder steeds niemand in de buurt was. Ze wonen namelijk met z'n tweeën in het grote huis, omdat hun dochter net het huis uit gegaan is om te gaan studeren. Er was dus verder niemand die kon helpen. Meestal was het ook heel eng en spannend doordat het heel donker was in huis. Je zag dan maar heel weinig. Zelfs overdag was het donker in dat huis en dat maakte het allemaal een stuk spannender. De belichting speelde dus meestal een grote rol. De hoofdpersonen hadden helemaal geen opvallende kleding aan. Ze zagen er gewoon heel normaal uit. Zij, als huisvrouw en hij, als zakenman en onderzoeker. Ze waren helemaal niet opvallend gegrimeerd. De muziek in de film maakte het allemaal nog spannender. Het was geen muziek die speciaal voor de film gecomponeerd was, maar het was muziek op de achtergrond. Als het heel spannend werd, merkt je dat al aan de muziek. De muziek had dus geen opvallende rol in de film. Volgens mij was er niet echt sprake van bepaalde geluidseffecten. Sommige geluiden die je duidelijk moest horen, waren wel harder, zodat je er meer van schrok, maar niet echt speciaal. 4. Personages De twee belangrijkste hoofdpersonen waren Claire en Norman. Je kreeg informatie over de hoofdpersonen door middel van flashbacks en informatie gegeven door anderen. Bijvoorbeeld door de beste vriendin van Claire: Jody. Ook door mensen op het werk van Norman. Daardoor moet je wel goed opletten bij deze film, omdat je er anders heel weinig van snapt. Ze vertegenwoordigen de tijd en de omgeving doordat alles om hen draait. Het hele verhaal speelt zich dan ook zoals eerder vermeld, in hun huis af. Daar heeft het dus van alles mee te maken. 5. Thematiek en interpretatie Het belangrijkste thema van de film had te maken met geesten. Het is een soort spookverhaal waarin Claire op zoek is naar de geest en er probeert mee te communiceren om uit te vinden wie de geest is. De regisseur had niet een bepaald doel met deze film. De film maakt je een beetje bang en je bent nadat je de film Pagina 2 van 5

3 hebt gezien wat alerter op bepaalde dingen die eventueel een gevaar zouden kunnen zijn. Verder is de film er om mensen te vermaken. Er is geen boek van deze film. De film is ook nog maar net uit in de bioscoop dus het boek zou eventueel ooit nog kunnen verschijnen. 6. Boeiende werking Het boeiende in de film was dat Claire op onderzoek uitging. Ze wilde perse weten wie de geest was die in haar huis rondzwierf. Het was boeiend om te zien hoe ze daarmee omging en hoe ze het probeerde uit te zoeken. De regisseur maakte het leuk om naar te kijken doordat verschillende mensen in Claire haar omgeving haar voor gek verklaarden. Ik vond het minder boeiend dat het verhaal zich voornamelijk in het huis afspeelde. Ondanks dat het huis een mooie omgeving heeft is het niet boeiend dat alle gebeurtenissen zich hier afspelen. Maar het is niet vervelend, de film word er niet minder goed door. 7. Camerawerk en montage De scène die mij het meest is bijgebleven bevindt zich in het huis, in de badkamer. Het is bijna aan het einde van de film, een van de laatste scènes. Claire is erachter gekomen dat Norman het meisje waar hij een verhouding mee had op gruwelijke wijze heeft vermoord. Hij heeft haar verdronken. Nu Claire dit weet wil Norman hetzelfde bij Claire doen, want Claire wil naar de politie stappen. Norman legt Claire in een badkuip en laat de badkuip volstromen. Claire kan niets doen en zal dus verdrinken. Terwijl Norman weg wil lopen valt hij en komt met zijn gezicht op een kast terecht. Zijn hoofd begint ernstig te bloeden en hij probeert weg te lopen. Net voordat het hele gezicht van Claire onder water is kan zij met haar tenen er nog net voor zorgen dat ze de stop uit het putje trekt. Het water stroomt weg en ze verdrinkt dus niet. Ze is redelijk zwak maar gaat het bad uit en loop naar beneden, daar ligt haar man op de grond. Hij lijkt buiten bewust zijn. Zij rent het huis uit en wil met de auto weg rijden maar ze heeft niet in de gaten dat haar man nog net op de auto heeft weten te klimmen en dus nog steeds bij haar is. Norman valt Claire aan en ze vallen met auto en al in het water. Dan speelt zich nog een scène af in het water en daarna is de film afgelopen. De camera blijft de gehele tijd bij Claire. Je ziet alles vanuit het oogpunt van Claire. 8. Recensie Ik heb een recensie gevonden, deze staat op het achterste blad. Ik ben het wel met deze recensie eens. Ik vind het een goede film. Ik heb me vermaakt bij het kijken van de film en ik ben er ook wel een beetje bang van geworden. Ik vind de Pagina 3 van 5

4 film niet echt geloofwaardig. Er zijn wel wat dingen die niet kloppen. Ik geloof niet dat er een geest in het huis was, dat vind ik een zwak punt. Ik vind het ene sterk punt dat het heel de tijd spannend is. Ook al duurt de film lang (2 uur en 6 minuten), het gaat niet vervelen en het wordt ook niet saai. Ik vond dat de hoofdrollen goed waren. Michelle Pfeiffer en Harrison Ford speelde erg goed. Ze droegen alledaagse kleding, niet bijzonder. Het paste bij het beeld. Op het eerste gezicht een doorsnee gezin maar later blijkt dat er wel wat probleempjes zijn. Zoals eerder vermeld waren ze niet opvallend gegrimeerd. Wanneer er een spannende gebeurtenis zou komen merkte je dat aan het licht en de muziek (de geluidseffecten). Er volgde een dreigende muziek. Het werd op bepaalde momenten meer of juist minder belicht. Dat vond ik wel goed. Ik vond het dus een goede film met goede technieken (licht, geluidseffecten, muziek e.d.). Het enige wat ik jammer vond was dat het verhaal rondom de geesten wel wat ongeloofwaardig was maar ondanks dat heb ik met plezier naar de film gekeken. De Recensie: Een huis aan een meer belooft in films meestal niets goeds. Zeker niet als het bewoond wordt door het ideale koppel. Claire Spencer (Michelle Pfeiffer) heeft alles om gelukkig te zijn: haar dochter Caitlin is vertrokken naar de universiteit en ze kan nu het oude familiehuis in Vermont verder renoveren, samen met haar man Norman (Harrison Ford), een briljant wetenschapper op het spoor van een revolutionaire ontdekking. Maar wanneer ze alleen in het huis is, gebeuren er vreemde dingen: de voordeur gaat automatisch open, een foto valt op de grond, de computer springt aan en in de badkamer wordt het bad vanzelf gevuld. Verliest Claire langzaam haar gezond verstand? Haar man vreest van wel, zeker als Claire haar buurman ervan verdenkt zijn vrouw vermoord te hebben en ze even later de geest van een dode vrouw ziet. Wordt het huis echt bespookt door een geest? Het eerste deel van de film draait rond die vraag en we verklappen geen groot geheim als we zeggen dat er inderdaad iets in die richting aan de hand is. Scenariste Sarah Kernichan (de dame achter 9 1/2 Weeks) en regisseur Robert Zemeckis lieten zich daarbij nogal gewillig inspireren door Hitchcocks oscarwinnende thriller Rebecca uit 1940, waarin het titelpersonage het leven op het landgoed Manderley van het pas getrouwde stel De Winter zuur maakt. Ook andere Hitch-verwijzingen zijn nooit ver weg: het voyeurisme uit Rear Window en de badkamersuspense uit Psycho bijvoorbeeld. Qua thematiek wordt de film ook wel eens vergeleken met het nieuw soort spookverhaal dat sinds The Sixth Sense weer in de lift zit. In z'n opbouw neemt Zemeckis rustig de tijd om de lijnen van zijn verhaal uit te tekenen. Op die manier geeft hij Michelle Pfeiffer de kans om haar personage met enige diepgang op het witte doek neer te poten. Eens we weten hoe de vork aan de Pagina 4 van 5

5 steel zit, schakelt de regisseur full speed vooruit en houdt hij het gaspedaal ingedrukt zonder voor iets of iemand te remmen. Alle klassieke trucs zijn goed om de toeschouwer beet te nemen en naar het einde toe moet de spanning zelfs plaatsmaken voor de actie. En dat is jammer. Want sfeer is er in elk geval in What Lies Beneath. Zemeckis is een meester in het manipuleren van de camera en brengt, zoals in zijn vorige films, enkele shots om stijl van achterover te vallen. Ook de effecten, mooi in het verhaal gepast, mogen er zijn. Een budget van 65 miljoen dollar gooi je nu eenmaal niet zomaar over de balk. Toch kun je je niet van de indruk ontdoen dat het op het einde allemaal iets te veel is. Een grootmeester als Hitchcock had het rempedaal zeker en vast wel gevonden. Michelle Pfeiffer zit zoals gezegd nog eens goed in haar rol en vervalt gelukkig nooit in overacting. Haar psychisch labiele toestand blijkt vooral uit details. Harrison Ford komt minder op het voorplan, maar zijn aandeel in het verhaal zal niet minder belangrijk blijken: goed dat hij zo'n rol nog eens aandurft. Jammer wel dat de film met zijn 126 minuten te lang getrokken wordt, maar niettemin is het met deze What Lies Beneath rillen en trillen geblazen. Het betere werk. Pagina 5 van 5