de Stichting voor Protestants Christelijk Voortgezet Onderwijs ***, verweerster, gemachtigde: mr. H.A.A. Berendsen

Transcriptie

1 COMMISSIE VAN BEROEP VOOR HET PROTESTANTS CHRISTELIJK VOORTGEZET ONDERWIJS EN HOGER BEROEPSONDERWIJS UITSPRAAK in de zaak van: J. te A., appellant, gemachtigde: mr. H.J. Weekers tegen de Stichting voor Protestants Christelijk Voortgezet Onderwijs ***, verweerster, gemachtigde: mr. H.A.A. Berendsen 1. Het procesverloop. 1.1 Bij schrijven gedateerd 5 augustus 2014, bij de Commissie ingekomen op 11 augustus 2014, heeft mr. H.J. Weekers (werkzaam bij ARAG te Leusden) namens appellant beroep ingesteld tegen het besluit van verweerster hem in het schooljaar minder dan 50 % van zijn lessen in de bovenbouw van de HAVO/VWO op te dragen, zoals dit besluit blijkt uit een op 16 juli 2014 gedateerd document van de directie van het onder verweerster ressorterende (S) College (hierna: de school) te Amersfoort. Bij schrijven van 12 augustus 2014 heeft mr. Weekers het beroep aangevuld. 1.2 Namens verweerster heeft mr. H.A.A. Berendsen (advocaat te Heerlen) bij schrijven van 16 september 2014 een verweerschrift bij de Commissie ingediend. 1.3 Mr. Weekers, voornoemd, heeft bij brief van 6 oktober 2014 namens appellant gereageerd op het verweerschrift. Op de inhoud hiervan heeft mr. Berendsen, voornoemd, namens verweerster bij brief van 30 oktober 2014 gereageerd. 1.4 Op 9 december 2014 heeft de Commissie het beroep behandeld in een openbare zitting te Den Haag. Partijen hebben aldaar hun standpunten toegelicht, appellant bijgestaan door zijn gemachtigde en verweerster bij monde van haar gemachtigde alsmede drs. R., voorzitter van het College van Bestuur van verweerster, drs. E., rector van de school, en drs. C., plaatsvervangend rector van de school. 2. Van belang zijnde bepalingen. Ingevolge artikel 52, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO) is het mogelijk beroep in te stellen bij de Commissie van Beroep waarbij de werkgever is aangesloten tegen een beslissing van het bevoegd gezag inhoudende het direct of indirect onthouden van promotie.

2 In artikel 19, eerste lid, aanhef en onder d, van de verlengde CAO-VO is bepaald dat de werknemer in beroep kan gaan bij de Commissie van Beroep waarbij de werkgever krachtens artikel 52 WVO is aangesloten tegen een door de werkgever genomen besluit inhoudende het direct of indirect onthouden van promotie. In de CAO-VO is deze beroepsmogelijkheid vervat in artikel 20. Artikel 5.2 van de verlengde CAO-VO , dat als opschrift heeft Entreerecht LD, luidt als volgt: Vanaf 1 augustus 2014 heeft elke docent met een eerstegraadsbevoegdheid, die structureel 50 % of meer van zijn lessen geeft in een of meer van de jaren 4 en 5 HAVO en/of 4, 5 en 6 VWO recht op een LD-functie. Artikel 5.2 van de CAO-VO , dat als opschrift heeft Entreerecht LD, luidt als volgt: 1. Vanaf 1 augustus 2014 heeft elke leraar met een eerstegraads bevoegdheid die 50 % of meer van zijn lessen binnen structurele formatie 1 geeft in een of meer van de jaren 4 en 5 HAVO en/of 4,5 en 6 VWO recht op een LD-functie. 2. Het entreerecht vervalt per 31 juli Leraren die voor 1 augustus 2014 zijn gestart voor een master/eerste graadsbevoegdheid en voldoen aan het gestelde in lid 1, hebben tot en met 31 juli 2017 nog recht op het entreerecht. Toelichting Indien een leraar die benoemd is op basis van het entreerecht uiterlijk op 1 augustus 2016 niet voldoet aan de functievereisten van de functiebeschrijving die de werkgever op grond van artikel 12.4 CAO-VO heeft vastgesteld, kan hij teruggeplaatst worden in zijn oude functie. De inschaling geschiedt op het laatstelijk genoten salaris of het naast hogere bedrag, niet hoger dan het maximum behorende bij het carrièrepatroon van de oude functie. Artikel 11.3 van de verlengde CAO-VO , dat als opschrift heeft Eerste graads docentfunctie, luidt als volgt: 1. Indien voor 31 december 2010 niet een eerste stap wordt gezet in de verhoging van het aandeel LD-functies in de functiemix treedt het recht bedoeld in artikel 5.2 met onmiddellijke ingang in werking. 2. De werkgever stelt in overleg met de P(G)MR tevens een beleid vast voor de stapsgewijze toekenning van nieuwe LD-functies in de periode tot 1 augustus 2014 met in achtneming van het gestelde in artikel 5.2. Een bepaling met de inhoud van artikel 11.3 komt niet meer voor in de CAO-VO Onder structurele formatie wordt verstaan formatie niet zijnde projectformatie en kortdurende vervanging minder dan een jaar. 2 Sociale partners stellen een commissie in die onderzoekt hoe de doelstellingen uit het Convenant Leerkracht kunnen worden behaald, anders dan door het entreerecht. De commissie zal worden verzocht om uiterlijk februari 2015 het onderzoek af te ronden. Sociale partners zullen een op overeenstemming gericht overleg voeren over de aanbevelingen van de commissie. 2

3 3. Voorgeschiedenis. 3.1 Per 1 juli 2008 is het Convenant Leerkracht van Nederland van kracht geworden. Sociale partners en de minister van OCW hebben afgesproken dat het voor de versterking van het beroep van leraar nodig is om onder meer de beloning van de leraar te verbeteren. Daarom moeten meer loopbaanmogelijkheden worden gerealiseerd en moeten er kortere salarislijnen komen. In het convenant zijn afspraken vastgelegd met betrekking tot versterking van de functiemix. De Commissie citeert: Doelbestemming Het extra budget voor de invulling van meer hogere leraarsfuncties is uitsluitend bestemd voor de realisatie van meer OP-formatie in de schalen LC en LD en dient daar ook elk jaar volledig voor te worden ingezet. De extra formatie op grond van het budget voor de functiemix wordt uitsluitend toegekend aan leraren met lesgeven als hoofdtaak, dat wil zeggen dat zij in overwegende mate (bedoeld is meer dan ca. 60 %) zijn belast met een lestaak. (.) Invulling functiemix Sociale partners zullen in de CAO landelijke doelen opnemen over de te realiseren functiemix. (.) De werkgever stelt in overleg met de P(G)MR jaarlijks het volume aan functies vast dat omgezet wordt in hogere functies. (.) De werkgever en P(G)MR geven per functiegroep (LC en LD) aan hoeveel functies in dat jaar gerealiseerd worden. LD functie Leraren met een eerstegraads bevoegdheid, die ongeacht de omvang, in de bovenbouw structureel lesgeven hebben recht op een LD functie. Partijen zullen dit recht in de CAO verankeren. 3.2 In de CAO s vanaf 2008 zijn vervolgens bepalingen opgenomen over het entreerecht. 3.3 Op 15 april 2014 is het Onderhandelaarsakkoord CAO-VO tot gesloten. Partijen hebben daarbij afspraken gemaakt over onder meer het entreerecht. Deze luiden als volgt: Entreerecht Partijen erkennen dat het entreerecht onevenwichtige en ongewenste effecten heeft. Er zijn echter verwachtingen gewekt, en partijen vinden het niet acceptabel zo vlak voor de inwerkingtreding van het recht die verwachtingen ongedaan te maken. Daarom zal het entreerecht als volgt worden aangepast: Vanaf 1 augustus 2014 heeft elke docent met een eerstegraads bevoegdheid, die meer dan 50 % van zijn lessen, binnen structurele formatie 3 geeft in een of meer van de jaren 4 en 5 HAVO en/of 4,5 en 6 VWO recht op een LD functie. Het entreerecht vervalt per 31 juli Docenten die voor 1 augustus 2014 zijn gestart voor een master/eerste graads-bevoegdheid en meer dan 50 % lesgeven in de bovenbouw hebben tot en met 31 juli 2017 nog recht op het entreerecht. In de toelichting op het artikel betreffende het entreerecht komt te staan: 3 Onder structurele formatie wordt verstaan formatie niet zijnde projectformatie en kortdurende vervanging minder dan een jaar. 3

4 Indien een docent die benoemd is op basis van het entreerecht uiterlijk op 1 augustus 2016 niet voldoet aan de functievereisten van de functiebeschrijving die de werkgever op grond van artikel 11.5 CAO-VO heeft vastgesteld, kan hij teruggeplaatst worden in zijn oude functie met bijbehorende salaristrede, zonder behoud van salarisperspectief van de LD functie. Daarnaast wordt een commissie ingesteld die onderzoekt hoe de doelstellingen uit het Convenant Leerkracht kunnen worden behaald, anders dan door het entreerecht. De commissie zal worden verzocht om uiterlijk februari 2015 het onderzoek af te ronden. Sociale partners zullen een op overeenstemming gericht overleg voeren over de aanbevelingen van de commissie. 4. Beoordeling van het geschil. Toepasselijke CAO 4.1 De Commissie is, anders dan verweerster, van oordeel dat de verlengde CAO-VO (hierna: de CAO) als toetsingskader in dit beroep moet worden gehanteerd. Beslissend is daarbij dat de besluitvorming van verweerster, zoals neergelegd in het document van 16 juli 2014 (hierna aan te duiden als het bestreden besluit), is genomen onder de vigeur van die regeling. Hieraan doet niet af dat verweerster bij haar besluitvorming is uitgegaan van de tekst van het Onderhandelaarsakkoord van 15 april Ontvankelijkheid 4.2 De Commissie gaat er in de onderhavige zaak vanuit, dat onder promotie dient te worden verstaan: de overgang naar een hogere functie Uit het bestreden besluit blijkt, dat appellant in het schooljaar minder dan 50 % van zijn lessen natuurkunde zal geven in de bovenbouw. Nu dit besluit ten gevolge heeft dat appellant niet aan de voorwaarden van de bepaling van artikel 5.2 van de CAO voldoet en dientengevolge niet voor een hogere functie in aanmerking komt, betreft het bestreden besluit het indirect onthouden van promotie. In zoverre is sprake van een voor beroep vatbaar besluit als bedoeld in artikel 19, eerste lid, van de CAO. Ook aan de overige ontvankelijkheidseisen is voldaan, zodat appellant kan worden ontvangen in zijn beroep. Inhoudelijke beoordeling 4.4 Vervolgens dient de Commissie het bestreden besluit inhoudelijk te toetsen. Zij zal daartoe eerst de standpunten van partijen (voor zover van belang) samengevat weergeven Appellant heeft aangevoerd, dat hij vanaf zijn indiensttreding op 1 augustus 2010 is belast met meer dan 50 % lessen in de bovenbouw HAVO/VWO, achtereenvolgens 85, 88, 81 en 63 %. Hij is vanaf zijn indiensttreding werkzaam in een LC-functie. Hij heeft gewezen op het Convenant en de CAO-VO , waarin is opgenomen dat docenten die structureel meer dan 50 % les geven in de bovenbouw, per 1 augustus 2014 recht hebben op een LD-functie. Daarnaast is in die CAO opgenomen dat elke school een minimumpercentage aan LC- en LD-functies moet hebben per 1 4

5 augustus Verweerster heeft zich dus al een aantal jaren kunnen voorbereiden op de formatie per 1 augustus Appellant is van mening, dat verweerster oneigenlijk gebruik maakt van het instrument van lestoedeling door hem vanaf 1 augustus 2014 minder dan 50 % lessen in de bovenbouw te geven. Bij ongewijzigde lestoedeling zou aan appellant op grond van het entreerecht een LD-functie moeten worden toebedeeld per 1 augustus In de sectie natuurkunde zijn drie docenten werkzaam, allen eerstegraads. Twee docenten hebben al een LD-functie. Op basis van ingrijpen door de directie in de urenverdeling zijn de meeste lessen in de bovenbouw aan de twee docenten met een LDfunctie toebedeeld. Voor appellant bleven daarna te weinig lessen over om aan een percentage van 50 te komen. Appellant wijst erop, dat verweerster heeft aangegeven dat zij in financiële problemen zou komen bij ongewijzigde lessentoedeling in samenhang met het entreerecht omdat daardoor te veel docenten in LD-functies zouden moeten worden benoemd. Het staat verweerster naar de mening van appellant niet vrij met een beroep op de functiemix het aantal uit te delen LD-functies te beperken; de functiemix is een ondergrens. Aangezien verweerster een lump sum-bekostiging ontvangt, moet zij prioriteiten stellen en zo nodig komen tot verschuivingen van budgetten zodat financieel ongewenste effecten zo veel mogelijk worden voorkomen. Het feit, dat verweerster wellicht in het verleden verkeerde prioriteiten heeft gesteld, mag niet ten nadele van appellant strekken Voorts verwijst appellant naar het Onderhandelaarsakkoord, waar uitdrukkelijk wordt gesproken over gewekte verwachtingen. Ook de onderhandelaars gingen er naar de mening van appellant vanuit, dat bij structurele toedeling van meer dan 50 % van bovenbouwlessen, het een werkgever niet vrij staat om het lestoedelingsprincipe te wijzigen en dan ook nog op het allerlaatste moment - enkel om aan het gevolg van toedeling van een LD-functie te ontkomen. Nu appellant in het verleden meer dan 50 % les heeft gegeven in de bovenbouw, voldoet hij naar zijn mening aan het begrip structureel in artikel 5.2 van de CAO en daarmee aan de voorwaarden om voor een LD-functie in aanmerking te komen. Appellant heeft voorts nog aangevoerd, dat een van de twee docenten met een LD-functie minder dienstjaren heeft dan hij. Die collega werkt sinds 2007 bij verweerster. Appellant heeft voor zijn huidige dienstverband ook voor verweerster gewerkt, namelijk van 2001 tot Verweerster is van mening dat voor het in aanmerking komen voor een LD-functie uitsluitend bepalend is de omvang van de lesseninzet per 1 augustus 2014, en niet de inzet voor lessen in de jaren daarvoor. Appellant geeft met ingang van 1 augustus 2014 slechts 7,5 van zijn 15,5 lesuren in de bovenbouw HAVO/VWO. Verweerster stelt zich, onder verwijzing naar het Onderhandelaarsakkoord, zoals dat inmiddels ook in de CAO-VO is opgenomen, op het standpunt, dat structureel moet worden gelezen als in de structurele formatie. Verweerster verwijst daarbij ook naar de voetnoot die in de nieuwe CAO is opgenomen over wat onder structurele formatie moet worden verstaan Onder verwijzing naar andere uitspraken van de Commissie, waarin het bevoegd gezag de bevoegdheid tot lessentoedeling alleen had gebruikt om te voorkomen dat de werknemer gebruik zou kunnen maken van het entreerecht, heeft verweerster uiteengezet dat daarvan hier geen sprake is. Verweerster heeft uitvoering gegeven aan het sinds 2009 geldende beleid. Dit beleid houdt het volgende in. De directie van de school streeft naar zo hoog mogelijk gekwalificeerde docenten voor de leerlingen. Hierdoor werken binnen de school relatief veel eerstegraads bevoegde docenten (56 %). Beleid binnen de school is dat alle docenten zich ontwikkelen. Daarom wordt vanaf 2009 gewerkt 5

6 met het ontwikkelprogramma Keiwijzer en Keimaat. Binnen dit programma heeft elke docent de mogelijkheid zich verder te kwalificeren en daarmee ook een hogere functieschaal te realiseren. Het doorstromen van LB naar LC en van LC naar LD is echter geen automatisme. De procedure is als volgt. In het Keiwijzer-traject dient de docent aan de hand van een 360 graden feedback een persoonlijk ontwikkelingsplan op te stellen, samen met zijn of haar leidinggevende. Daarna gaat de docent aan de hand van dit plan aan de slag met zijn ontwikkelingsplan. Zodra de docent denkt dat hij aan alle vastgestelde competenties voldoet, kan hij de Keimaat aanvragen. Er wordt dan beoordeeld of de docent voldoet en zou kunnen worden bevorderd naar een naast hogere functie. Dit is geen automatisme. Alleen indien er vacatureruimte is binnen de betreffende vaksectie, kan de docent worden bevorderd. Indien dat niet het geval is, moet hij afwachten tot er vacatureruimte is. Verweerster is van mening dat met Keimaat en Keiwijzer uitvoering wordt gegeven aan het Convenant leerkracht Naast uitvoering geven aan dit beleid moet verweerster ook de CAO uitvoeren. De CAO legt in artikel 5.2 een nadrukkelijke koppeling tussen lesgeven in de bovenbouw en het recht op de functie van docent LD. In het document CAO VO per 1/8/2014 en vertaling naar schooljaar staat vermeld, dat het entreerecht een frictie geeft met de functiemix. Ongelimiteerde uitgifte van LD-functies met het entreerecht betekent dat er acht fte meer aan LD-functies zou worden uitgegeven dan op grond van de functiemix wordt bekostigd; bovendien zou het aantal beschikbare LC-functies dalen. Voorts gaat het entreerecht in tegen het bestaande en zorgvuldig opgestelde promotiebeleid. Het entreerecht schaadt en beperkt de carrièremogelijkheden van (jonge) eerstegraads docenten en van de huidige tweedegraads docenten. De directie zag zich daarom genoodzaakt het entreerecht waar mogelijk en technisch uitvoerbaar in te perken tot het niveau van de LD-formatie zoals de functiemix aangeeft. Dat impliceerde dat de directie de lessenverdeling voor het schooljaar (deels) heeft moeten sturen. In het kader van de inperking van het entreerecht heeft de directie het criterium van opgebouwde ervaring (lengte diensttijd binnen het onderwijs + leeftijd) als (eenmalig) criterium gehanteerd, conform afspraak met de personeelsgeleding. De toedeling van lessen verliep als volgt. Aan zittende LD-docenten binnen een vaksectie werden met voorrang lessen in de bovenbouw gegeven. Nadat deze uren waren verdeeld, werden de resterende uren bovenbouw met toepassing van het anciënniteitscriterium verdeeld over de overige docenten. Indien deze verdeling ertoe leidde, dat een docent minimaal 50 % van zijn lessen in de bovenbouw gaf, werd aan deze docent de functie van docent LD toegekend. Toepassing binnen de vaksectie natuurkunde leverde het volgende op. Binnen deze vaksectie zijn drie docenten met een eerstegraads bevoegdheid, waarvan twee in een LD-functie en appellant in de functie LC. Op basis van het vorenomschreven beleid werden de bovenbouwuren eerst aan de docenten met een LD-functie toebedeeld; dit betrof 15 en 14 uur. Aangezien er 36 lesuren in de bovenbouw (en 15 in de onderbouw) zijn te verdelen, resteerden voor appellant zeven lesuren. Het anciënniteitscriterium is bij de toedeling in het geheel niet aan de orde geweest. Door het beperkte aantal lessen in de bovenbouw kunnen verschuivingen snel leiden tot afwijkende verhoudingen tussen onder- en bovenbouw ten opzichte van voorgaande jaren. Op de school bestond geen behoefte aan meer LD-docenten bij de sectie natuurkunde. Goed beschouwd komt het standpunt van appellant erop neer, dat hij het niet eens is met het beleid zoals afgesproken met de personeelsgeleding. In de visie van appellant zou verweerster minder eerstegraads docenten hebben moeten aannemen. Dat zou de kwaliteit van het onderwijs echter aantasten, aldus verweerster. 6

7 4.5 De Commissie overweegt omtrent het bovenstaande geschilpunt het volgende Volgens vaste jurisprudentie van de Hoge Raad dienen bepalingen in een CAO te worden uitgelegd naar de objectieve en voor derden kenbare bedoeling van de CAO sluitende partijen, zoals die blijkt uit de bewoordingen, gelezen in het licht van de gehele CAO, waarbij betekenis toekomt aan alle omstandigheden van het geval, en gewaardeerd naar de eisen van de redelijkheid en billijkheid en waarbij acht geslagen kan worden op de elders in de CAO gebruikte formuleringen en op de aannemelijkheid van de rechtsgevolgen waartoe de onderscheiden op zichzelf mogelijke tekstinterpretaties zouden leiden. Uit het Convenant Leerkracht van Nederland, zoals hiervoor weergegeven, blijkt genoegzaam, dat het streven erop zal zijn gericht om leraren meer doorgroei- en promotiemogelijkheden te bieden. Daartoe dient onder meer de functiemix te worden versterkt, onder andere doordat jaarlijks het aantal functies moet worden vastgesteld dat wordt omgezet in hogere functies en door te bepalen dat leraren met een eerstegraadsbevoegdheid die, ongeacht de omvang, in de bovenbouw structureel lesgeven, recht hebben op een LD functie, welk recht in de CAO verankerd dient te worden. Dit entreerecht is vanaf 2008 in de CAO verankerd, zo ook in de (verlengde) CAO Het entreerecht is geregeld in deel 1 van deze CAO (de artikelen 1 tot en met 5). Ingevolge artikel 1.3, eerste lid, van die CAO is afwijken van artikelen in deel 1 niet toegestaan. De functiemix is geregeld in deel 2 van de CAO (te beginnen bij artikel 6), waarin onder meer streefcijfers en nadere bepalingen met betrekking tot de functiemix zijn opgenomen. Artikel 1.3, tweede lid, van de CAO bepaalt, dat de artikelen in deel 2 een minimumkarakter hebben, tenzij nadrukkelijk anders is bepaald. Gelet op het Convenant en de plaats van het entreerecht in een deel van de verlengde CAO , waarvan afwijking niet is toegestaan, is het naar het oordeel van de Commissie juist de bedoeling van de CAO-partijen (geweest) om grote prioriteit te geven aan toekenning van de LD-functie aan eerstegraads leraren die gedurende een aantal jaren in de bovenbouw hebben lesgegeven. Dat CAO-partijen ook ongewenste effecten van het entreerecht zagen, is ook expliciet in het Onderhandelaarsakkoord van april 2014 geconstateerd. Dit heeft vervolgens geleid tot aanpassingen, zoals vervat in het Onderhandelaarsakkoord en daarna in de CAO De Commissie ziet hierin een bevestiging van haar hiervoor weergegeven oordeel over de bedoeling van het entreerecht zoals neergelegd in artikel De Commissie erkent dat als uitgangspunt heeft te gelden dat verweerster haar schoolorganisatie zo mag inrichten als nodig is voor het in stand houden van een kwalitatief optimale en financieel gezonde onderwijsorganisatie. Het daarbij te voeren beleid dient, voor zover het betrekking heeft op het entreerecht, echter te blijven binnen de juridische kaders van (onder meer) de van toepassing zijnde CAO. In dit verband biedt artikel 5.2 van de CAO, welke bepaling imperatief is geredigeerd, weinig tot geen ruimte voor het voeren van een eigen beleid ten aanzien van de toekenning van de LD-functie. Zulk beleid was bijvoorbeeld denkbaar geweest met betrekking tot een nadere invulling van het begrip structureel, bijvoorbeeld in termen van het bepalen van het aantal jaren dat een docent in de bovenbouw moet hebben les gegeven om per 1 augustus 2014 in aanmerking te komen voor een LD-functie. Van een dergelijk beleid is in dit geval geen sprake. 7

8 4.5.3 Naar het oordeel van de Commissie is de door verweerster gevolgde hiervoor onder omschreven - toedeling van lessen, waarbij bovenbouwlessen eerst aan docenten met een LDfunctie worden toegedeeld, waarna de overige bovenbouwlessen aan de andere docenten worden toegedeeld met toepassing van het anciënniteitsbeginsel, in strijd met de imperatief geformuleerde tekst van artikel 5.2 van de CAO. Hieraan kan niet afdoen, dat verweerster met dit toedelingsbeleid haar ook naar de mening van de Commissie weloverwogen promotiebeleid met Keimaat en Keiwijzer beoogt te realiseren. Ook al zou verweerster over voldoende financiële middelen beschikken, dan zou zij, gelet op het grote belang bij uitvoering van dit promotiebeleid, ook de gevolgde toedeling van lessen hebben gevolgd, naar zij desgevraagd ter zitting heeft gesteld. Dat verweerster zelf ook wel heeft ingezien dat het entreerecht dwars door dit promotiebeleid heen kan lopen, blijkt uit haar eigen beleidsstuk Functiemix van idee naar werkelijkheid: de derde ronde in 2014, waar op pagina 6 in noot 8 wordt opgemerkt: Het zgn. entreerecht kan alle criteria naar de achtergrond dringen Thans zal de Commissie de vraag beantwoorden of appellant voldoet aan het criterium van het structureel geven van meer dan 50 % van de lessen in de bovenbouw HAVO/VWO voor toekenning van de LD-functie op basis van het entreerecht zoals vervat in artikel 5.2. Daarbij gaat de Commissie uit van 1 augustus 2010 tot en met De jaren tellen niet mee omdat appellant tussen 2007 en augustus 2010 elders werkzaam is geweest, zonder enige relatie met verweerster. Zoals blijkt uit hetgeen hiervoor onder is overwogen, ziet het begrip structureel in artikel 5.2 van de CAO naar het oordeel van de Commissie op de periode vóór 1 augustus Daarbij dient het wel te gaan om structurele lesuren. De Commissie vindt hiervoor steun in de definitie van structurele formatie in het ten tijde van het bestreden besluit reeds bekende Onderhandelaarsakkoord, hiervoor onder 3.3 opgenomen, waar wordt aangegeven dat onder structurele formatie niet wordt begrepen projectformatie en kortdurende vervanging minder dan een jaar. Niet in geschil is dat appellant vanaf 1 augustus 2010 tot en met het schooljaar meer dan 50 % van zijn lessen in de bovenbouw HAVO/VWO heeft gegeven. Daarbij is niet gesteld of gebleken dat hierbij sprake was van tijdelijke uren, welke niet worden meegerekend bij de berekening van het begrip structureel. Deze periode is naar het oordeel van de Commissie voldoende om vast te stellen dat appellant voldoet aan het begrip structureel als bedoeld in artikel 5.2 van de CAO. Daarbij is niet van belang of appellant Keimaat al dan niet heeft gevolgd. Nu de Commissie heeft vastgesteld dat appellant voldoet aan het criterium van structureel lesgeven voor 50 % of meer in de bovenbouw van HAVO/VWO, voldoet hij aan de voorwaarden voor toekenning van de LD-functie op grond van het entreerecht, op de voet van artikel 5.2 van de CAO. Door de wijze van urentoedeling, waarmee verweerster naar zij zelf heeft gesteld - voor het schooljaar heeft willen voorkomen dat er, gelet op de functiemix, te veel docenten in aanmerking zouden komen voor een LD-functie, heeft verweerster op oneigenlijke wijze gebruik gemaakt van haar bevoegdheid tot het toedelen van lessen. Verweerster heeft mitsdien niet in redelijkheid appellant minder dan 50 % van zijn gebruikelijke lessen in de bovenbouw kunnen toekennen. Deze handelwijze kan niet tot gevolg hebben, dat appellant niet in aanmerking komt voor een LD-functie. Daarbij klemt te meer, dat door deze handelwijze de duidelijke, dwingende bepaling van artikel 5.2 van de CAO wordt miskend. 8

9 4.5.5 Al hetgeen partijen overigens hebben aangevoerd, behoeft derhalve geen bespreking meer omdat dit aan de vorenstaande conclusie van de Commissie niet kan toe- of afdoen. 5. Beslissing. De Commissie verklaart het beroep gegrond. Aldus vastgesteld op 9 december 2014 te Den Haag, door mr. H. Pieffers, voorzitter, mr. J. Douwes, mr. T. Elzenga, mr. Th. Geurts en mr. R.T. Steinvoort-de Groot, leden, in aanwezigheid van mr. A.C. Melis-Gröllers, griffier, en getekend door de voorzitter en griffier voornoemd. 9