SAMENVATTING Geschil met betrekking tot het taakbelastingsbeleid van de opleiding; HBO

Transcriptie

1 SAMENVATTING Geschil met betrekking tot het taakbelastingsbeleid van de opleiding; HBO Het taakbelastingsbeleid van de opleiding is van toepassing op de personeelsleden en heeft gevolgen voor de rechtspositie van het personeel. Het voorstel over het taakbelastingsbeleid betreft daarom een aangelegenheid van algemeen belang voor de bijzondere rechtstoestand van het personeel in de hogeschool als bedoeld in artikel lid 1. Deze aangelegenheid is niet inhoudelijk geregeld bij of krachtens collectieve arbeidsovereenkomst, derhalve is de Commissie bevoegd over het geschil te oordelen. De vraag die voorligt is of het instemmingsrecht met betrekking tot het taakbelastingsbeleid zich uitstrekt tot de aan dat beleid ten grondslag liggende normen. Partijen verschillen daarover van mening. Om te kunnen beoordelen wat de gevolgen van het voorgenomen taakbelastingsbeleid en de daarmee samenhangende systematiek zijn, is het noodzakelijk om de daaraan te grondslag liggende normen te kennen en deze op hun gevolgen te kunnen beoordelen. Deze normen betreffen bijvoorbeeld voorbereidingstijd, opslagfactoren en professionalisering. Zij vormen één geheel met het taakbelastingsbeleid en de daarmee samenhangende systematiek. De aan het taakbeleid ten grondslag liggende normen maken daarvan onderdeel uit en dienen daarom als onderdeel van het taakbeleid op grond van artikel WHW ter instemming aan de personeelsgeleding van de A te worden voorgelegd. in het geding tussen: UITSPRAAK de A, verzoeker, hierna te noemen de A gemachtigde: mevrouw mr. S.E.H. van Thoor en de Voorzitter van het B, gevestigd te C, verweerder, hierna te noemen de voorzitter D 1. VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij verzoekschrift met bijlagen van 13 oktober 2011, ingekomen op 14 oktober 2011, heeft de A een geschil aan de Commissie voorgelegd met betrekking tot het taakbelastingsbeleid bij de opleidingen van het D. Bij brief van 14 oktober 2011 heeft de Commissie de A er op gewezen dat ingevolge artikel van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (WHW), artikel 9.40 lid 2 WHW op het voorgelegde geschil van toepassing is. Dit betekent dat de A een geschil met de voorzitter D eerst aan de Commissie kan voorleggen nadat het College van Bestuur van de hogeschool heeft onderzocht of een minnelijke schikking mogelijk is. Bij brief van 3 november 2011 heeft de voorzitter D om uitstel verzocht om een dergelijk onderzoek te kunnen plegen. De Commissie heeft hierop uitstel verleend tot 29 november Pagina 1 van 5

2 Bij brief van 28 november 2011 heeft de voorzitter D de A schriftelijk op de hoogte gesteld van zijn standpunt waarbij hij heeft aangegeven nader overleg te willen voeren over een mogelijke oplossing. Daarbij heeft hij de A in overweging gegeven de Commissie te verzoeken de feitelijke behandeling van het verzoek tot nader order uit te stellen dan wel het verzoek in te trekken. De A heeft op deze brief gereageerd bij brief van 7 december De A heeft aangegeven akkoord te gaan met uitstel van de behandeling van het geschil om in goed overleg met de voorzitter D te kunnen spreken over de normen voor het taakbelastingsbeleid. Bij brief van 14 december 2011 heeft de personeelsgeleding van de A het instellingsbestuur meegedeeld van mening te blijven verschillen met de voorzitter D. Daarom wenst hij voortzetting van de behandeling van het geschil bij de Commissie. Nadat de Commissie op 18 januari 2012 van de secretaris van het College van Bestuur had vernomen dat het College van Bestuur er niet in was geslaagd het geschil in der minne op te lossen, is de behandeling van het geschil door de Commissie voortgezet en is de voorzitter D verzocht uiterlijk 9 februari 2012 een verweerschrift in te dienen. Op 10 februari 2012 ontving de Commissie het verweerschrift van de voorzitter D. Op 16 maart 2012 heeft de A nadere stukken ingediend. De mondelinge behandeling van het geschil heeft plaatsgevonden op 23 maart 2012 te Utrecht. De A werd vertegenwoordigd door de heer E, voorzitter, de heer F, secretaris, mevrouw G, griffier, en de heer H, lid, bijgestaan door genoemde gemachtigde. De voorzitter D werd ter zitting vertegenwoordigd door de heer I secretaris College van Bestuur, mevrouw J, bestuurssecretaris College van Bestuur en de heer K, hoofd Juridische Zaken. 2. DE FEITEN Bij brief van 27 januari 2011 heeft de voorzitter D aan de A een voorstel inzake taakbelastingsbeleid voorgelegd. Bij brief van 24 maart 2011 heeft de A hierop gereageerd. Hij stelt zich op het standpunt dat zijn instemmingsrecht met het systeem van taaktoedeling ook betrekking heeft op de gehanteerde normen. De voorzitter D deelt dit standpunt niet. Daarop heeft de A besloten niet in te stemmen met het voorgelegde systeem van taaktoedeling. Vervolgens hebben de A en de voorzitter D nader overleg gevoerd en afgesproken dat de voorzitter D de A nogmaals om instemming zou vragen. Dit is gebeurd bij brief van 14 april Bij brief van 28 april 2011 heeft de A de voorzitter D medegedeeld vooralsnog niet tot instemming te kunnen besluiten omdat hij te weinig inzicht had in de gevolgen van de taaktoedelingssystematiek. De A heeft daarbij voorgesteld het overleg voort te zetten. In zijn vergadering van 31 mei 2011 heeft de A vastgesteld dat hij in zijn beoordeling van de taaktoedelingssystematiek ook de opleidingsspecifieke normen en berekeningen wenst te betrekken, hetgeen niet mogelijk is gebleken omdat deze niet worden verstrekt. Bij brief van 8 juni 2011 heeft de A de voorzitter D meegedeeld dat de raad hierdoor niet kan instemmen met de voorgelegde taaktoedelingssytematiek. Ondanks het ontbreken van deze instemming heeft de voorzitter D het nieuwe taakbelastingsbeleid per 1 september 2011 ingevoerd. Op 13 oktober 2011 heeft de A het geschil met de voorzitter D aan de Commissie voorgelegd. 3. HET STANDPUNT VAN DE A De A stelt dat hij op grond van artikel lid 1 WHW instemmingsrecht heeft ten aanzien van wijzigingen in het taakbelastingsbeleid. Daaronder dienen ook te worden begrepen de normen van taakbelasting die op domeinniveau en opleidingsniveau zijn vastgesteld. Het geschil dat nu voorligt, betreft de vraag of de voorzitter D het gewijzigde taakbeleid per 1 september 2011 heeft mogen Pagina 2 van 5

3 doorvoeren zonder dat dit beleid ter instemming aan de A was voorgelegd, dan wel terwijl de A zijn instemming daaraan had onthouden. Aldus betreft het een geschil over de instemmingsbevoegdheid van de A voortvloeiende uit artikel 10:24 juncto 9.36 WHW. Artikel G 2 lid 4 CAO HBO, waarin is bepaald dat afspraken over taakbelastingsbeleid ter instemming worden voorgelegd aan de personeelsgeleding van de MR, heeft niet tot gevolg dat de A geen instemmingsrecht toekomt. Artikel G 2 lid 4 CAO HBO is een uitzondering op de uitzondering zoals bedoeld in artikel lid 2 WHW. In dat artikellid is bepaald dat artikel 9.40 WHW van overeenkomstige toepassing is op hogescholen. De A ontleent zijn instemmingsrecht daarom aan artikel juncto 9.36 WHW. 4. HET STANDPUNT VAN DE VOORZITTER D De voorzitter D stelt zich op het standpunt dat het geschil gaat over de uitleg van artikel G 2 lid 4 CAO HBO. De geschillen waarvoor de Commissie bevoegd is, zijn opgesomd in artikel 9.40 WHW. De uitleg van een CAO betreft niet een geschil dat behoort tot de bevoegdheid van de Commissie. Anders dan artikel 9.38c WHW bevat artikel WHW niet de bepaling dat een geleding als medezeggenschapsorgaan wordt aangemerkt. Derhalve is de personeelsgeleding niet bevoegd een geschil aanhangig te maken. Inhoudelijk stelt de voorzitter D voorop dat de normering die ten grondslag ligt aan het taakbelastingsbeleid daarvan geen onderdeel uitmaakt omdat de normering louter de uitvoering van het beleid betreft. Derhalve behoeft de normering niet ter instemming aan de A te worden voorgelegd. Voorts voert de voorzitter D aan dat het voorstel met betrekking tot de harmonisering van het taakbelastingsbeleid en de normering alleszins redelijk is, ook al gaat een beperkte groep van docenten er op achteruit. Voor de hieruit voortvloeiende individuele knelpunten biedt de CAO HBO in artikel C-3 lid 3 een oplossing door overleg tussen werkgever en werknemer. Er geldt geen strakke definitie van functie en standplaats. Met het oog op vergroting van inzetbaarheid worden individuele afspraken gemaakt. Er is daarom sprake van maatwerk. Tot slot voert de voorzitter D aan dat de domeinen geen rechtspersoonlijkheid bezitten en om die reden dus ook geen eigen begroting of jaarrekening kennen. Naast huisvesting is personeel de grootste en meest belangrijke kostenpost. Een wijziging in de systematiek van taaktoedeling kan dan ook grote financiële gevolgen hebben voor de begroting en het personeel. 5. OORDEEL VAN DE COMMISSIE De bevoegdheid van de Commissie Het geschil dat aan de Commissie is voorgelegd, heeft betrekking op de interpretatie die dient te worden gegeven aan het begrip taakbelastingsbeleid. De voorzitter D heeft als meest ver strekkend verweer gevoerd dat de Commissie niet bevoegd is over het geschil te oordelen omdat het geschil gaat over de uitleg van artikel G-2 lid 4 CAO HBO. Artikel WHW lid 1 luidt: Het instellingsbestuur behoeft de voorafgaande instemming van het deel van de medezeggenschapsraad dat uit en door het personeel is gekozen voor elke door het instellingsbestuur te nemen beslissing met betrekking tot aangelegenheden van algemeen belang voor de bijzondere rechtstoestand van het personeel in de hogeschool. Artikel lid 2 WHW luidt: Pagina 3 van 5

4 Het instemmingsrecht in aangelegenheden als bedoeld in het eerste lid wordt niet uitgeoefend voor zover de desbetreffende aangelegenheid voor de hogeschool reeds inhoudelijk is geregeld bij of krachtens de wet gegeven voorschrift of bij of krachtens collectieve arbeidsovereenkomst. De Commissie overweegt in de eerste plaats dat "een aangelegenheid van algemeen belang voor de bijzondere rechtstoestand van het personeel" naar haar oordeel onder andere rechtspositionele regelingen betreft, die invloed kunnen hebben op de dienstverhouding tussen het personeel en de werkgever en waaraan beiden wederzijds rechten en plichten kunnen ontlenen. Het taakbelastingsbeleid van het D is van toepassing op de personeelsleden van het D en heeft gevolgen voor de rechtspositie van het personeel. Naar het oordeel van de Commissie is het voorstel van de voorzitter D over het taakbelastingsbeleid daarom een aangelegenheid van algemeen belang voor de bijzondere rechtstoestand van het personeel in de hogeschool als bedoeld in artikel lid 1. Vervolgens dient in dit geval de vraag beantwoord te worden of de desbetreffende aangelegenheid reeds inhoudelijk is geregeld bij of krachtens collectieve arbeidsovereenkomst. De Commissie overweegt dat in artikel G-2 CAO lid 4 HBO is bepaald dat afspraken over taakbelastingsbeleid en wijzigingen daarvan ter instemming worden voorgelegd aan de personeelsgeleding van de medezeggenschapsraad op het niveau waarop het beleid is vastgesteld. Desgevraagd hebben partijen ter zitting aangegeven van mening te zijn dat de deze cao-bepaling een louter procedureel karakter heeft en geen inhoudelijke regeling van het taakbelastingsbeleid behelst. De Commissie is hetzelfde oordeel toegedaan. Dit leidt tot de conclusie dat, omdat het gaat om een aangelegenheid zoals bedoeld in artikel lid 1 WHW en voorts de desbetreffende aangelegenheid niet inhoudelijk is geregeld bij of krachtens collectieve arbeidsovereenkomst, de Commissie bevoegd is over het geschil te oordelen. Ten slotte heeft de voorzitter D gesteld dat de personeelsgeleding van de A het geschil aanhangig heeft gemaakt en dat hij daartoe niet bevoegd is. De Commissie overweegt hieromtrent dat het geschil blijkens de brief van 13 oktober 2011 aanhangig is gemaakt door de A. Gelet artikel juncto 9.40 lid 2 WHW is de A derhalve in zijn verzoek ontvankelijk. Het geschil De vraag die in dit geschil voorligt is of het instemmingsverzoek met betrekking tot het taakbelastingsbeleid zich uitstrekt tot de aan dat beleid ten grondslag liggende normen. Om te kunnen beoordelen wat de gevolgen van het voorgenomen taakbelastingsbeleid en de daarmee samenhangende systematiek zijn, is het naar het oordeel van de Commissie noodzakelijk om de daaraan te grondslag liggende normen te kennen en deze op hun gevolgen te kunnen beoordelen. Deze normen betreffen bijvoorbeeld voorbereidingstijd, opslagfactoren en professionalisering. Zij vormen één geheel met het taakbelastingsbeleid en de daarmee samenhangende systematiek. Omdat de normen die ten grondslag liggen aan het taakbelastingsbeleid onlosmakelijk verbonden zijn met dat beleid en niet louter de uitvoering betreffen, zoals het instellingsbestuur heeft gesteld, dienen deze als onderdeel van het taakbelastingsbeleid op grond van artikel WHW ter instemming aan de personeelsgeleding van de A te worden voorgelegd. Dat het gevolg hiervan zou zijn, zoals de voorzitter D ter zitting heeft gesteld, dat de voorzitter D strikt gebonden zou zijn aan deze normen en dat het voor individuele personen en voor groepen niet meer mogelijk zou zijn om van de normen af te wijken, heeft hij niet aannemelijk gemaakt. Pagina 4 van 5

5 4. UITSPRAAK Op grond van bovenstaande overwegingen oordeelt de Commissie dat de aan het taakbelastingsbeleid ten grondslag liggende normen daarvan onderdeel uitmaken en dat deze daarom als onderdeel van dit taakbeleid ter instemming aan de personeelsgeleding van de A voorgelegd dienen te worden. Aldus gedaan te Utrecht op 2 mei 2012 door mr. S.F.M. Wortmann, voorzitter, prof. dr. T. van Haaften en mr. drs. D.W. Kroneberg, leden, in aanwezigheid van mr. J.A. Breunesse, secretaris. mr. S.F.M. Wortmann voorzitter mr. J.A. Breunesse secretaris Tegen deze uitspraak staat op grond van artikel 9.46 WHW beroep open bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof te C, Postbus 1312, 1000 BH C. Het beroep wordt ingediend binnen een maand na de datum van de uitspraak Op grond van artikel 9.46 lid 4 WHW kan het beroep uitsluitend worden ingesteld op de grond dat de Commissie een onjuiste toepassing heeft gegeven aan de wet. Pagina 5 van 5