Informatiebrochure. Karateclub Ryu-Jin Do - Osaka. Auteur: Luc Claessens

Transcriptie

1 Informatiebrochure Karateclub Ryu-Jin Do - Osaka Ryu Jin Do Osaka Auteur: Luc Claessens

2 Ryu-Jin Do Osaka 2 1. Inhoudstafel 1. INHOUDSTAFEL STICHTER VAN HET SHITO RYU KARATE DO VOORWOORD GESCHIEDENIS EN EVOLUTIE VAN HET KARATE-DO... 6 Schematisch overzicht KAART VAN HET VERRE OOSTEN WAT IS KARATE-DO OPBOUW VAN EEN TRAININGSLES HET BEGIN VAN DE LES: TIJDENS DE LES: EINDE VAN DE LES: DE TRAINING DE OPWARMING: KIHON KATA : TRAINING MET PARTNER ZELFVERDEDIGING : KARATE ETHIEK (CLUB REGLEMENTEN) HYGIËNE: EXAMENS EN STAGES EXAMENS: STAGES: KENNISTABEL JEUGD KENNISTABEL VOLWASSENEN BEGRIPPEN NATUURLIJKE WAPENS STANDEN AFWEERTECHNIEKEN HANDTECHNIEKEN AANVAL ELLEBOOG TECHNIEKEN (AANVAL) BEENTECHNIEKEN VITALE PUNTEN VAN HET LICHAAM VOORKANT ACHTERKANT SHITO-RYU KATA S KATA BESCHRIJVINGEN...FOUT! BLADWIJZER NIET GEDEFINIEERD.

3 Ryu-Jin Do Osaka WEDSTRIJDEN WIE KAN MEEDOEN: REGLEMENT CLUBINFO BIJKOMENDE INFORMATIE Uitgebreide lijst van Japanse woorden ALGEMENE WOORDEN LICHAAMS-DELEN/WAPENS WAPENS ATTRIBUTEN STANDEN NUMMERS WEDSTRIJD TERMEN AFWEER TECHNIEKEN HANDTECHNIEKEN AANVAL BEENTECHNIEKEN Kata s en hun betekenis Veelzeggende uitspraken Shito-Ryu's Five Principles of Defense Spierpijn Klachten en symptomen Oorzaken Waar moet u op letten Kramp Wanneer moet u een arts raadplegen? Hoe is spierpijn te voorkomen? Wat kunt u er zelf aan doen De werking van spierpijnmiddelen Het gebruik van spierpijnmiddelen Veel voorkomende misverstanden Sportblessures Het bewegingsapparaat Oorzaken van sportblessures Wat kunt u beter niet doen? Wanneer moet u een arts raadplegen? Hoe zijn sportblessures te voorkomen? Blessures behandelen Overzicht van hulpmiddelen bij het voorkomen van blessures BIBLIOGRAFIE... 58

4 Ryu-Jin Do Osaka 4 2. Stichter van het Shito Ryu Karate Do

5 Ryu-Jin Do Osaka 5 3. Voorwoord De bedoeling van deze bundel is vooral om beginnende karateka s de mogelijkheid te geven zich zo vlug mogelijk in de groep te integreren. Het is geenszins de bedoeling hen met ingewikkelde terminologie om de oren te slaan, maar wel om hen een beter inzicht te geven in wat karate-do eigenlijk inhoud. Men vindt verschillende aspecten terug in het karate-do: zelfverdediging, fysieke trainingswijze, vormende activiteit, bewegingsrecreatie, wedstrijdsport en levensbeschouwing. Het is vooral dit laatste aspect dat te weinig aandacht geniet in het huidige karate-do. Hopelijk worden op deze manier ook enkele vooroordelen en misverstanden uit de weg geruimd. De belangrijkste, steeds weerkerende Japanse woorden en uitdrukkingen worden hier aangehaald. Het heeft weinig zin om ze klakkeloos van buiten te leren. Deze kennis doet men immers onbewust op tijdens de trainingen. Zowel voor beginners als voor gevorderden is dit een aanvullende bron van informatie bij de reeds opgedane kennis van het karate-do. Er kunnen verschillende redenen zijn om aan karate te gaan doen: een onaangename ervaring, zich bedreigd voelen, nieuwsgierigheid, onder de indruk van actiefilms, meegaan met een kennis, enz... Elke reden is goed om aan te vangen met karate-do. Misschien begrijpt men later dat karate-do meer is, een diepere betekenis heeft, misschien ook niet... Maar wat ook de motivatie is, het belangrijkste is dat men zich goed voelt, dat men een evenwicht bereikt tussen lichaam en geest, dat men na elke training met een goed gevoel, maar hongerig naar meer, huiswaarts keert! Een aanwijzing van een middeleeuwse Japanse schermschool luidt: Richt het zwaard in de eerste plaats tegen uw eigen ik. Wie anderen overwint, bezit spierkracht, wie zichzelf overwint, is sterk.

6 Ryu-Jin Do Osaka 6 4. Geschiedenis en evolutie van het karate-do Karate is de kunst om met lege handen te vechten. Het woord karate bestaat uit twee delen: kara dat lege betekend en te wat hand betekend. De naam karate is nog niet zo lang in gebruik, namelijk nog maar zo'n 60 jaar. Dit terwijl deze budovorm zich al zo'n 2000 jaar geleden begon te ontwikkelen. De geschiedenis van het karate gaat terug naar het oude China. Omstreeks 517 voor Christus was daar een Indiase Zenmeester Bodhidharma die het boeddhisme onderwees aan Chinese monniken in het klooster Shaolin-sze. Omdat de lichamelijke conditie van deze monniken bijzonder slecht was stelde hij een systeem op van strenge fysieke en geestelijke discipline. Dit systeem zou de monniken sterken en het zou hen beschermen op verre reizen. Later kregen deze monniken de naam van de beste vechters van China. Het karate-do, zoals wij het nu kennen, begint in het Okinawa van de 17de eeuw. Okinawa was één van de Ryukyu-eilanden, die gelegen zijn tussen China en Japan. Oorspronkelijk was het schatplichtig aan China, maar in 1609 werd Okinawa veroverd door de Japanse troepen. In de hoofdstad Naha richtten de Japanners een politiemacht op en om alle verzet onmiddellijk de kop in te drukken werd het dragen en gebruiken van wapens verboden. Dit was een zware klap voor de inwoners van Okinawa, want om zich te beschermen tegen overvallers en barbaren was zowat iedereen gewend met zwaarden om te gaan. De Japanners, die dachten dat de eilanders het niet in hun hoofd zouden halen om in het verzet te gaan zonder wapens, vergisten zich schromelijk. De Okinawatezen gingen te rade bij rondtrekkende Shaolin monniken die bekend stonden als beruchte vechters en die zeer bedreven waren in het ongewapend gevecht. Deze monniken gaven hun de raad te beginnen met hun handen, botten en ellebogen te harden door ze tegen strozakken, zandzakken en boomstammen te kloppen. Op die manier ontstonden overal op het lichaam eeltbulten, waardoor die plek een gevaarlijk wapen werd. Daarnaast initieerden de monniken de eilandbewoners in het ongewapend gevecht, gebaseerd op een oudere Chinese gevechtsstijl, het kempo (Chinees boksen). Deze laatsten gingen deze technieken evenwel vermengen met de hun van vader op zoon overgeleverde zwaardvechttechnieken. Hierbij gingen Zicht op de kust van Osaka zij hun handen en armen gebruiken als een zwaard of een speer. Vele technieken van het huidige karate verwijzen daar trouwens nog naar, zoals bvb. shuto (zwaardhand) of nukite (speerhand) enz... Op deze manier ontstond het Okinawa-te (te = hand).

7 Ryu-Jin Do Osaka 7 Door hun enorm geharde handen en hun nieuw verworven techniek werden zij gevaarlijke tegenstrevers voor de Japanners. Wanneer zij overgingen tot guerrilla aanvallen sloegen zij met hun geharde vuisten probleemloos door de uit gelakt bamboe en leren riemen bestaande wapenuitrusting van de Japanners heen, die dikwijls op slag gedood werden. Toen de Japanse ruiterij ten tonele verscheen om de rebellie de kop in te drukken, ontwikkelden de eilandbewoners een reeks dodelijke slagen en trappen die vliegend door de lucht uitgevoerd werden. Zelfs de bereden vijand leverde aldus geen probleem meer op. Bovendien gingen de boeren hun werktuigen ombouwen tot geduchte wapens. De handvaten van de molensteen voor het malen van de rijst, tonfa genaamd (heden zelfs gebruikt door de Amerikaanse politie) dienden om aanvallen met het zwaard te pareren. De sikkel (kama) waarmee de rijst werd gesneden was uitstekend tegen aanvallers met speer en zwaard, en de kleine dorsvlegel (nunchaku) werd een geduchte goedendag. Door dit transformeren van landbouwwerktuigen in wapens ontstond de typische vechtkunst van Okinawa: het kobudo. Ondanks hun hevig verzet bleef de Japanse bezetting duren en geleidelijk aan schikten de eilandbewoners zich in hun lot. Toch bleven zij hun gevechtskunst, het Okinawa-te, verder beoefenen, dikwijls in het grootste geheim. Er ontwikkelden zich ook verschillende stijlen, die dikwijls van dorp tot dorp anders waren. Meester KENWA MABUNI, de stichter van het SHITO-RYU karatedo, werd geboren op 14 november 1889 in Shuri op het eiland Okinawa. Als kind had Kenwa Mabuni te kampen met een zwakke gezondheid en ging hij op zoek naar een manier om sterker te worden. Zo kwam hij op 13- jarige leeftijd terecht bij de bekende Meester ANKO ITOSU. Onder diens leiding begon hij te trainen zonder ooit één dag over te slaan. Na zijn studies en zijn militaire dienst, ging Kenwa Mabuni bij de politie. Dankzij deze functie kreeg hij de kans om verschillende delen van het eiland te bezoeken en zich bovenop het karate-do ook nog toe te leggen op alle klassieke krijgskunsten, genaamd Ryukyu Kobujutsu. Toen de Japanse keizer in 1922 kennis maakte met het karate, kreeg het zijn huidige betekenis. Oorspronkelijk betekende kara-te Chinese-hand. Gezien de eeuwenoude vijandschap tussen China en Japan was het toen niet opportuun om die betekenis aan te houden. Daarom koos men voor de andere betekenis van hetzelfde teken: leeg. Karate werd dus lege hand. Omwille van het spirituele dat hier sterk aanwezig is, kreeg het ook de toevoeging DO (de weg, die men onder leiding van een leraar af moet leggen om te komen tot een veranderde mens ). KARATE-DO betekent dus DE WEG VAN DE LEGE HAND. In 1929 begon Kenwa Mabuni het karate-do te onderwijzen in Osaka. Hij ontwikkelde een eigen stijl, het was een vermenging van het NAHA-TE van Meester HIGAONNA en het SHURI-TE van Meester ITOSU. Zijn school werd

8 Ryu-Jin Do Osaka 8 SHITO-RYU genoemd, naar een samenvoeging van de namen van zijn beide meesters. Immers, het teken voor ITO (van ITOsu) wordt ook SHI uitgesproken en het teken dat staat voor HIGA (van HIGAonna) wordt ook uitgesproken als TO. RYU betekent school. Op 23 mei 1952 overleed Kenwa Mabuni op 62-jarige leeftijd in Osaka. Zijn zoon, KENEI MABUNI, geboren op 13 februari 1918, zette de SHITO-RYU school verder. Hij bekwaamde zich ook nog in het jiujutsu, het kendo, het ninjutsu en andere krijgskunsten. In het karate-do bestaan een 16-tal stijlen, zoals het shotokan (Meester Gichin Funakoshi), het goju-ryu (Meester Myagi Chojun), het wado-ryu (Meester Ohtsuka Hironori), het kyokushinkai (Meester Oyama Masutatsu), enz... Meester Kenei Mabuni heeft reeds heel de wereld afgereisd om het SHITO-RYU KARATE-DO te onderwijzen. Vandaag is het één van s werelds meest beoefende stijlen.

9 Ryu-Jin Do Osaka 9 Schematisch overzicht TE/TODE NAHA-TE SHURI-TE (Shorin-ryu) TOMARI-TE Shorei-ryu (Higaonna) Goju-ryu (Chojun Miyagi) Uechi-ryu (Kanbum Uechi) Shobayashi-ryu (Chotoku Kyan) Kobayashi-ryu (Chosin Chibana) Matsubayashi-ryu (Soshin Nagamine) Matsumura Orthodox (Hohan Soken) Isshin-ryu (Tatsuo Shimabuku) JAPAN JAPAN JAPAN Japanese Goju-ryu (Gogen Yamaguchi) Shito-ryu (Kenwa Mabuni) Shotokan (Gichin Funakoshi) Wado-ryu Hironori Ohtsuka Kyokushinkai (Mas Oyama)

10

11 Ryu-Jin Do Osaka Kaart van het Verre Oosten

12 Ryu-Jin Do Osaka Wat is Karate-Do Karate-do is niet zomaar een krijgskunst, het voornaamste doel is het verbeteren van lichaam en geest Kenei Mabuni Deze uitspraak maakt duidelijk dat de Japanse Grootmeesters het karate-do als een levenswijze bezien. Het lijkt in zekere zin wel een religie. Inderdaad, de Japanse Krijgskunsten (BUDO) hebben heel wat gemeen met het ZENBOEDDHISME. Het ZENBOEDDHISME is een religieuze praktijk die vanuit China uiteindelijk Japan bereikte. ZEN is een uitermate praktisch systeem dat tot doel heeft de Ware Zelfkennis te realiseren door middel van meditatie. De dagelijkse praktijk van ZEN bestaat uit de zogenaamde ZA-ZEN MEDITATIE (za = zitten). Vanuit meditatiehouding (bvb. de lotushouding) komt men lichamelijk én geestelijk tot rust en tenslotte raapt men zijn geest bijeen (concentratie) door volledige aandacht te schenken aan één bepaald meditatieobject, zoals het in- en uitademen, de houding, enz... Een goede houding is belangrijk: rechte, gestrekte rug om de buikstreek op natuurlijke wijze de kans te geven om uit te zetten bij het uitademen en bewegingloos zitten. De bedoeling van deze meditatie is de geest vrijmaken van alle denkbeelden. Het denken moet verdwijnen en plaats maken voor ongekunsteldheid, spontaniteit, ondoordachtzaamheid en intuïtiviteit. Dit is heel belangrijk in het karate-do: wanneer men tijdens een gevecht nadenkt over wat men gaat doen, bvb. welke techniek men gaat toepassen, dan verliest men kostbare tijd, nl. de tijdspanne tussen het denken en het uitvoeren van die gedachte. Wanneer men echter in staat is om spontaan, intuïtief, ondoordacht, zonder vrees en zonder nadenken te handelen, dan is men de tegenstander steeds voor. De uiteindelijke bedoeling is de éénwording tussen de wereld en zichzelf (KENSHO of SATORI). Hiervoor moeten lichaam en geest één worden, zodat er geen tijd meer is tussen het moment van intentie en uitvoering. De energie die leidt tot éénwording van lichaam en geest noemt men KI. KI kent vele vertalingen: adem, geest, oorspronkelijke levensenergie, kosmische oerenergie. De beheersing van de KI gaat via de HARA. Dit is het gebied dat ca. 3 cm. onder de navel in de buikholte is gelegen. Door de meditatiehouding krijgt de buik de kans om diep uit te ademen. Sommige ZEN-meesters slagen erin om slechts één maal per minuut in en uit te ademen. Hoe dieper men uitademt, hoe meer kracht men krijgt in de buikholte. Deze kracht is van het grootste belang in het karate-do : de actie gebeurt immers tijdens het uitademen en het mobiliseren van de kracht ontstaat in de buikholte (HARA). Er zijn nog andere vergelijkingen tussen ZEN-meditatie en krijgskunsten. Doordat de buik kan uitzetten, krijgt het lichaam meer de kenmerken van een kegel, met als voordeel een laag zwaartepunt. Hoe lager het zwaartepunt, hoe meer stabiliteit men heeft, dus hoe onverzettelijker men wordt voor de tegenstander.

13 Ryu-Jin Do Osaka 13 In de Westerse maatschappij, waarin té veel erkenning wordt gegeven aan het rationele denken, wandelt men volgepropt met ideeën in het hoofd, als omgekeerde kegels rond. Eén duwtje en men ligt al om... Door de fysieke lichaamshouding verkrijgt het lichaam gedurende de meditatie ook de psychische kenmerken van onverzettelijkheid en standvastigheid. Het verdwijnen van irrelevante gedachten (zoals eerder beschreven) en het ontstaan van psychische standvastigheid leiden tot onmiddellijke, onverschrokken handelingen. Angst verdwijnt (ook voor de dood) waardoor men volledig gebruik kan blijven maken van alle capaciteiten van het lichaam. Een zesde zintuig wordt ontwikkeld: men gaat dingen die komen gaan voorvoelen. Een beroemd Japans voorbeeld: Matajuro Yagyu was de zoon van een befaamd zwaardvechter. De vader vond dat de zoon niet goed genoeg was om een meester te worden en verstootte hem. Matajuro ging daarom naar de Futara berg, naar de beroemde zwaardvechter Banzo. Uiteindelijk aanvaardde Banzo Matajuro als leerling op voorwaarde dat deze nooit zou praten over zwaardvechten en nooit een zwaard zou aanraken. Hij kookte voor zijn meester, waste af, maakte zijn bed op, maakte de binnenplaats schoon, verzorgde de tuin, allemaal zonder ooit één woord te reppen over zwaardvechten. Na drie jaren had Matajuro zelfs de eerste beginselen van de kunst waaraan hij zijn leven wilde wijden nog niet geleerd. Als hij aan zijn toekomst dacht werd hij treurig... Op een dag sloop Banzo echter langs achter op hem toe en gaf hem een vreselijke slag met een houten zwaard. De volgende dag, toen Matajuro rijst aan het koken was, gebeurde hetzelfde. Dag in dag uit leerde Matajuro op zijn hoede te zijn voor Banzo s verrassende aanvallen. Hij leerde zo snel dat hij zijn meester deed glimlachen. Matajuro werd de grootste zwaardvechter van het land... Ware BUDO is de weg van de geest, de weg van de vrede en niet van de oorlog. Men ziet de tegenstander niet als een vijand, maar als een verlengstuk van zichzelf. Het accent wordt verschoven van vechten naar wijsheid. Ware wijsheid is weten waarom het gaat in deze wereld, dus ook weten waarom het gaat in karate-do. Het is niet gemakkelijk om gevoelens die je niet wil voelen en gedachten die je niet wil hebben opzij te zetten. ZEN-meditatie is vechten met zichzelf. Men kan ZEN-meditatie niet gebruiken om een gevecht te winnen, want ZEN op zich is doelloos. Zodra er geen doel is kan men het onmogelijke verwezenlijken. Zolang er nog een doel is doet men aan vechtsport, maar niet aan krijgskunst. Trouwens, wat is winnen? Winnen kan verliezen zijn en verliezen kan winnen betekenen. Een voorbeeld: men kan middels een spel te verliezen van een kind het zelfvertrouwen of de interesse van het kind bevorderen. Verliezen is dan winnen... Wie enkel zijn lichaam sterkt, maar niet zijn geest wordt als een marionet. Lichaam en geest zijn evenwaardig. Men moet aandacht schenken aan signalen die lichaam en geest ons toesturen. Mits meditatie is het mogelijk om de pijngrens te verleggen, maar het heeft geen zin om de pijngrens te overschrijden. Gebroken lichamen zijn net zo min het doel

14 Ryu-Jin Do Osaka 14 van meditatie als van karate-do. Men overschrijdt niet straffeloos z n eigen grenzen. Men moet attent zijn voor lichaam en geest. Voor de beginnende karateka is dit hoofdstuk misschien moeilijk te begrijpen, maar daar mag men zich niet door laten ontmoedigen. Als men deze tekst later herleest wordt wellicht alles veel duidelijker en begrijpt men hopelijk waar het uiteindelijk om gaat. Het uiteindelijke doel van karate-do is niet de nederlaag of de overwinning, maar de verbetering van het karakter van de beoefenaar Gichin Funakoshi 7. Opbouw van een trainingsles Het begin van de les: Men groet de dojo en de TATAMI (matten) bij het betreden ervan met een lichte buiging. De les begint op het teken van de sensei en men stelt zich onmiddellijk in een rij op, afgaande per graad. De REI (groet) kan staande gebeuren (RITSU REI) : voeten haaks, hielen tegen elkaar, daarna een lichte buiging. Meestal krijgt men het bevel tot geknielde groet (SEIZA = ga zitten) : vanuit staande houding brengt men de linkervoet achteruit en plaatst men de linkerknie op de grond. Vervolgens hetzelfde met het rechterbeen. Daarna de tenen plat en recht op de hielen gaan zitten, de handen rusten op de bovenbenen (meditatiezit of ZA-ZEN). Bij het bevel MOKUSO (meditatie) krijgt men de kans om zich geestelijk voor te bereiden op de komende les. YAME MOKUSO betekent einde van de meditatie. Men keert zich naar een symbolisch punt om de eerste meester te groeten (SHOMEN NI REI) : de linkerhand wordt op de grond geplaatst, vervolgens de rechterhand, naar voren buigen, de rechterhand opnieuw op het bovenbeen plaatsen en als laatste de linkerhand. Vervolgens wordt de leraar gegroet (SENSEI NI REI): dit gebeurt op dezelfde manier, maar bij het buigen antwoordt men ONEGAISHIMAS(U) (alstublieft). Op teken van de sensei zet men zich recht; de hoogste in graad eerst, eerst het rechterbeen, dan het linkerbeen en men staat weer in de uitgangshouding MUSUBI DACHI (zie hoofdstuk de standen ). De volgorde van het plaatsen van de benen bij het knielen en het rechtstaan vindt zijn oorsprong in het zwaardvechten: het zwaard wordt links gedragen en kan op deze manier op ieder moment getrokken worden bij een plotselinge aanval. De sensei zal nu een lichte buiging maken naar zijn leerlingen. Op dit moment doen de leerlingen hetzelfde : eerst naar de sensei, daarna naar de hogere in graad en vervolgens naar de lagere in graad.

15 Ryu-Jin Do Osaka 15 Tijdens de les: Als de sensei een oefening voordoet kijkt men aandachtig en is het uiterst stil. Wanneer men een medeleerling uitkiest om een oefening mee te doen (of men wordt zelf gevraagd), dan doet men dit door lichtjes naar elkaar te buigen. Als de oefening afgelopen is herhaalt men dit gebaar. Het betekent dank U dat U met mij wil/wilde trainen, en is een gebaar van bescheidenheid en respect. Komt men te laat, dan groet men de dojo en wacht men geduldig aan de kant in de positie za-zen. Op teken van de sensei groet men en betreedt men de tatami. Eventueel wordt men gevraagd om zich individueel op te warmen. Dit doet men dan in alle discretie achteraan of aan de kant. Bij een ongelukje of een probleem vraagt men raad aan de sensei. Men valt de leraar niet steeds lastig met kleinigheden. Twijfelt men, dan kan men eventueel eerst de hulp inroepen van een hogere in graad. Moet men vroeger weggaan, dan kiest men een gunstig moment uit om discreet de toestemming te vragen aan de sensei. Heeft men de toelating gekregen om de dojo te verlaten, dan gaat men rustig achter de anderen door naar de uitgang (veiligheid en beleefdheid). Vooraleer de zaal te verlaten groet men de sensei, de tatami en de dojo. Einde van de les: De ceremonie op het einde van de les verloopt net zoals bij het begin. Bij het groeten van de leraar (SENSEI NI REI) antwoordt men nu echter ARIGATO GOZAIMAS(HITA) (dank U zeer). 8. De Training Uiteraard verschilt elke training van een andere, maar toch komen een aantal onderdelen steeds weer aan bod. De opwarming: Een uitgebreide en verantwoorde opwarming is heel belangrijk. Een degelijke opwarming duurt minstens 15 minuten. Bij stretchoefeningen mag men de pijngrens nooit overschrijden. Een karateka wordt verondersteld zich reeds te hebben opgewarmd vooraleer de les begint. Op deze manier kan optimaal gebruik worden gemaakt van de tijdsduur van een les. Toch worden meestal ook bij het begin van de les en tussen de oefeningen door opwarmingsoefeningen gedaan. Als de sensei een bepaald ritme oplegt, dan telt hij meestal in het Japans. Net zoals voor technieken, standen, verplaatsingen, enz... is in het karate-do overal ter wereld het Japans de universele taal. Het tellen tot 10 gebeurt als volgt:

16 Ryu-Jin Do Osaka 16 Getal Woord Uitspraak In samenstelling 1 Ichi Itsj Sho 2 Ni Ni Ni 3 San San San 4 Shi Sji Yon 5 Go Go Go 6 Roku Rok 7 Shishi Sjitsj 8 Hachi Hatsj 9 Ku Kjoe 10 Ju Joe kihon Kata : De basistechniek wordt getraind door de karatetechnieken een aantal keren na elkaar uit te voeren. Deze oefening noemt men KIHON. Het is een individuele training en wordt meestal uitgevoerd in beweging. Elke techniek wordt meerdere malen herhaald. In het begin wordt niet te veel nadruk gelegd op de snelheid, maar wel op de stand, heup indraaien, evenwicht, lichaamshouding, enz... Kihon trainen is absoluut noodzakelijk omdat het de basis is van het karate. Zonder een degelijke uitvoering van deze technieken kan men zich onmogelijk verder bekwamen. Steeds weer moet worden teruggegrepen naar de basis. Niemand kan ooit zeggen dat hij een bepaalde techniek volledig onder de knie heeft: het kan en moet steeds beter. Karate-do is immers een voortdurend zoeken, leren en verbeteren. Kata is een oefenvorm waarin de karateka zich denkbeeldig verdedigt tegen meerdere tegenstanders. Dit gebeurt steeds individueel en volgens voorgeschreven bewegingen. Een kata begint steeds met een verdediging; karate-do is immers een verdedigingsdiscipline. Vervolgens schakelt de karateka de denkbeeldige tegenstrevers uit. Alle karatetechnieken komen voor in de verschillende kata s. Ze moeten technisch en zuiver uitgevoerd worden. De denkbeeldige aanvallen komen uit verschillende richtingen, zodat de karateka zichzelf kan trainen in het snel reageren, verplaatsen en wenden. De kata s zijn aldus zeer waardevol in voorbereiding tot het vrije gevecht. Bij het aanleren van een kata tracht men eerst het schema van buiten te leren. Daarna kan gewerkt worden aan de techniek. Pas wanneer men de technieken onder controle krijgt, begint men te werken aan reactiesnelheid en kime. Kime betekent vanuit een ontspannen uitgangshouding pijlsnel vertrekken (denk aan een bliksemflits) en met volledige concentratie een spanning op het einde bereiken. Op het opperste moment van krachtsexplosie kan een zogenaamde kiai gegeven worden. Het is een kreet die van binnenuit komt met als doel de techniek nog meer kime en overtuiging mee te geven. Op verschillende plaatsen in de kata s wordt men verondersteld zo een kiai te plaatsen. Men moet dit niet zien als een

17 Ryu-Jin Do Osaka 17 verplichting, doch als een voorrecht en een hulpmiddel om zich volledig en met overtuiging te uiten. Ook rustpunten en langzame bewegingen maken deel uit van de kata s en horen in de voorgeschreven tijdmaat uitgevoerd te worden. In het shito-ryu bestaan ongeveer 50 kata s. Het is onmogelijk om deze allemaal onder de knie te krijgen. Het gaat immers om de kwaliteit van uitvoering van een kata. Van verschillende meesters is bekend dat zij in heel hun leven slechts één kata oefenden, maar deze dan wel konden uitvoeren en toepassen tot in de perfectie. We kennen vijf PINAN s: de basis-kata s. Ze zijn een splitsing van de oorspronkelijke kata KOSOKUN. Deze kata s behoren tot het SHURI-TE. De bewegingen volgen elkaar meestal snel en krachtig op, in tegenstelling tot de NAHA-TE kata s (die later aan de beurt komen) waarin we meer stabiele standen, evenwicht, concentratie- en ademhalingstechnieken weervinden. Het uitleggen en verklaren van de kata s gebeurt met één of meerdere partners en noemt men de BUNKAI van een kata. Er wordt dan getoond hoe de technieken van de kata in realiteit verlopen. Een aangepaste, ingekorte versie van de verklaring van een kata noemt men KUMITE BUNKAI. Training met partner Om te trainen met een partner bestaan er verschillende mogelijkheden. Allereerst is er het JIYU-IPPON KUMITE, de meest eenvoudige vorm. Dit wil zeggen dat de partner éénmaal aanvalt en men hier tegenover één afweer plaatst met tegenaanval. Deze manier van trainen kan uitgebreid worden door combinaties te maken van meerdere aanvallen, verdedigingen en tegenaanvallen. Telkens is de aard van de techniek van de aanval gekend, maar het moment van de aanval niet. Men moet steeds alert maar tevens ontspannen zijn. Beide partners bepalen de juiste afstand (MA-AI) om te kunnen verdedigen en aanvallen. De tegenstander wordt geen moment uit het oog verloren, ook niet wanneer de aanval is afgelopen. Dit noemt men ZANSHIN. De oefeningen kunnen steeds moeilijker gemaakt worden, door bvb. een vrije keuze te laten in de techniek welke gebruikt wordt om aan te vallen, in de hoogte van de aanval, enz... Het vrije gevecht noemt men JIYU KUMITE. Beide partners mogen vrij aanvallen en verdedigen, maar zijn wel gebonden aan bepaalde regels. De voornaamste regels zijn: een controle (raken mag, maar slechts héél licht) op de technieken JODAN (de hoge zone van het lichaam, dus de hals en het aangezicht) en een verbod op GEDAN technieken (de lage zone, onder de gordel).

18 Ryu-Jin Do Osaka 18 De CHUDAN zone (middenzone, tussen gordel en hals) mag vrij worden aangevallen mits rekening te houden met de fysieke gesteldheid van de partner (kwetsuren worden vermeden). Tijdens het kumite worden enkel zuivere karatetechnieken gebruikt. Ook een goede houding (vastberaden, rechtop, niet in de grond kijken) en snelle verplaatsingen zijn belangrijk. Het kumite-wedstrijdgebeuren kent nog meerdere regels. (zie paragraaf 20: Wedstrijden) Zelfverdediging : Het is perfect mogelijk om karatetechnieken te gebruiken als zelfverdediging. Men moet zich realiseren wat men in bepaalde omstandigheden zou kunnen doen om zich te verdedigen. Daarbij heeft karatetraining vele voordelen. Men wordt zich immers bewust van zijn eigen vaardigheid en beperkingen en kan daardoor zelfverzekerd en doelbewust optreden. Men heeft zijn wapens steeds bij de hand (handen, voeten, knieën, enz...) en leert de kwetsbare punten van de aanvaller kennen (ogen, neus, hals, onderbuik, knieën, enz...). De technieken moeten doeltreffend zijn en in verhouding staan tot de aard van de aanval. Wat niet over het hoofd mag worden gezien, is dat het net zo belangrijk is om gevaarlijke situaties te vermijden als zich te leren verdedigen tegen één of meerdere agressors. 9. Karate ethiek (club reglementen) Het gebeurt al te vaak dat de gedragsregels in de DOJO (oefenzaal) worden overtreden. De meeste van deze regels betreffen een omgangsvorm ten opzichte van andere leerlingen en tegenover de SENSEI (leraar). Men hoort respect te hebben voor elkaar en een trainingswijze in acht nemen die een grote mate van veiligheid garandeert. Alle ruwheden en handelingen die een partner zouden kunnen kwetsen worden vermeden. Wel traint men eerlijk : als men een aanval uitvoert, dan doet men dit geconcentreerd en met overtuiging, om de partner de kans te geven zich op een realistische manier te verdedigen. Ook dit is een vorm van respect: het is de enige manier om zich te verbeteren. Hieronder volgen enkele regels die de karateka moet in acht nemen: Karate wordt slechts in noodgevallen aangewend om zich te verdedigen. Bij misbruik kan dit leiden tot definitieve uitsluiting Bij het beoefenen van karate primeert het respect t.o.v. uw medeleerling. Bij het beginnen en het eindigen van een oefening groet men zijn tegenstander. Opzettelijk kwetsen heeft een definitieve uitsluiting tot gevolg. Bij het beoefenen van karate primeert een goede attitude van de leerling. Arrogantie en misdragingen worden niet getolereerd en kunnen leiden tot definitieve uitsluiting.

19 Ryu-Jin Do Osaka 19 Ruwe taal en gesprekken over niet ter zake doende onderwerpen horen niet in de dojo thuis. Men zet zich geheel in om met volledige concentratie het karate-do te beoefenen, waarbij men al die zaken vermijdt die daarbij storend kunnen werken. Bij het beoefenen van karate primeert het respect t.o.v. de dojo. Bij het binnen- en buitengaan groet men de dojo. Men vraagt de toestemming aan de leraar om de tatami of trainingszone te verlaten. Dit bij uitzondering van dringende gevallen (braken, misselijkheid). De lessen worden tijdig aangevat. Indien dit door bijzondere omstandigheden niet mogelijk is mag men de training nog altijd meedoen (beter iets dan niets). Men gaat de dojo in stilte naar binnen en wacht op een teken van de leraar alvorens de trainingszone te betreden. Men zorgt voor een voldoende opwarming alvorens de oefeningen aan te vatten. Deelname aan stages en wedstrijden moet vooraf worden gemeld aan de leraar (aansprakelijk bij ongevallen). Hygiëne: Ook hygiëne is een vorm van beleefdheid. Niet alleen voor zichzelf, maar ook ten opzichte van de anderen is het belangrijk dat de karateka steeds onberispelijk in de dojo verschijnt. Men begint de training met aangepaste kledij. Bij beginnende personen wordt een trainingstenue toegestaan. Voor gevorderden raadt men aan zich een karate-gi aan te schaffen. Deze kan zelf worden aangekocht bij een leverancier naar eigen keuze. Uiteraard moet de karategi steeds proper gewassen en zorgvuldig gedroogd worden. Men laat nooit de karategi na de training in de sporttas steken, om schimmels te voorkomen. Kledij en wasgerief zijn strikt persoonlijk en worden nooit uitgeleend. Alle sierraden of juwelen die kwetsuren kunnen veroorzaken zijn om veiligheidsredenen verboden tijdens het beoefenen van karate. De nagels van vingers en tenen dienen voor dezelfde redenen kortgeknipt te zijn en te worden bijgevijld zodat er geen scherpe randen overblijven. Lange nagels kunnen inscheuren, maar wat nog belangrijker is: onder de nagels zitten tal van bacteriën. Wanneer men snijdwonden oploopt door nagels, dan is de kans zeer groot dat dit tot infecties leidt Het is ook raadzaam om steeds een kleine verbanddoos mee te brengen om kleine verwondingen onmiddellijk te verzorgen. Het meebrengen en het nuttigen van spijzen in de dojo is verboden om ethische en hygiënische redenen. Dranken (niet alcoholisch) kunnen bij uitzondering worden toegestaan door de leraar, doch dienen genuttigd te worden buiten de tatami of trainingszone. Schoeisels zijn verboden in de trainingszone.

20 Ryu-Jin Do Osaka Examens en stages Examens: Stages: Op willekeurige tijdstippen worden er in de club examens afgenomen. Uit beleefdheid, nederigheid en bescheidenheid gaat men zich zelf niet aanbieden voor een examen. De sensei beslist zelf wanneer de tijd hiervoor rijp is. Wanneer men met het karate aanvangt, draagt men een witte gordel, maar heeft men eigenlijk nog geen graad. Na een eerste examen wordt men 8ste KYU, waarbij de witte gordel behoort. Daarna volgen examens voor 7de en 6de kyu en bij het halen van de 5de kyu mag men een gele gordel dragen. Verder betekent 4de kyu oranje, 3de kyu groen, 2de kyu blauw en 1ste kyu bruin. Deze gradering kan nogal eens verschillen. Oorspronkelijk hield men een witte gordel tot en met 4de kyu en van 3de tot en met 1ste kyu droeg men een bruine gordel. In Europa geraakte men blijkbaar meer gemotiveerd door vlugger van kleur te veranderen. In de meeste andere clubs krijgt men dan ook vanaf het eerste examen reeds een gele gordel, bij het tweede oranje enz., maar blijft men wel van 3de tot 1ste kyu bruin. Heel deze toestand omtrent de gradering heeft echter weinig te betekenen. De kwaliteit van het karate-do zit immers binnenin en kan niet van de gordel afgelezen worden. Trouwens, een gordel dient enkel en alleen om de karategi dicht te houden, of om het met de woorden van NAKAHASHI sensei te zeggen: la ceinture, c est une garniture. Na de kyu volgen de DAN-graden (zwarte gordel). Examens voor dan-graden worden door een nationale jury of voor een Japanse Grootmeester afgenomen. Regelmatig worden stages ingericht. Binnen- of buitenlandse meesters komen dan lessen geven. Het hoeft geen betoog dat zulke stages steeds leerrijk zijn. De meeste stages zijn toegankelijk voor iedereen en het is dus raadzaam om zoveel mogelijk de belangrijkste stages bij te wonen. Ze worden in de dojo vermeld.

21 Ryu-Jin Do Osaka 21 Kennistabel Jeugd Examen Kyu Kleur Kihon Kruis Kata Standen Technieken Kumite Bunkai Geen 9 Wit 1ste 8 Wit I Oi Tsuki Gedan barai Moto dachi Tsuki Mae Geri Gyaku tsuki chudan Zenkutsu dachi Mae geri 2de 8a Wit II Gyaku Tsuki Gedan barai Gyaku tsuki chudan Pinan nidan Shiko dachi Gedan barai Age uke 3de 8b Wit III Sanbon tsuki Mae Geri + Gyaku tsuki Kizame tsuki Gedan barai Gyaku tsuki chudan Pinan nidan Musubi dachi Heiko dachi Uchi uke Mawashi geri Oi-/Gyaku tsuki 4de 7 Geel Yoko Geri Gedan barai Age uke Gyaku tsuki chudan 5de 7a Geel I Uchi uke + Kizame tsuki + Gyaku tsuki 6de 6 Geel II Age Uke + Gedan Barai + Uraken + Gyaku Tsuki 7de 6a Geel III Yoko Geri (in shiko dachi) 8ste 5 Oranje Soto Uke/Zenkutsu Dachi Empi/Shiko Dachi Uraken 9de 4 Oranje I Mawashi Geri + Ushiro Geri 10ste 3 Groen Mae geri + Ushiro Geri (zelfde been) Gedan barai Age uke Gyaku tsuki chudan Gedan barai Gyaku tsuki chudan Mae geri Kisami tsuki jodan Gyaku tsuki chudan Gedan barai Gyaku tsuki jodan Mae geri Kisami tsuki jodan Gyaku tsuki chudan Gedan barai Morote uchi uke Kisami tsuki jodan Gyaku tsuki chudan Gedan barai Morote uchi uke Kisami tsuki jodan Gyaku tsuki Gedan barai + Gyaku tsuki Age uke + Gyaku tsuki Uchi uke + Gyaku tsuki Soto uke + Gyaku tsuki Kisame tsuki Pinan Shodan Pinan shodan Pinan sandan Pinan sandan Pinan yondan Heisoku dachi Neko ashi dachi Kokutsu dachi Soto hachi dachi Naifan chin dachi Sanchin dachi Kosa dachi Pinan godan Yori ashi Hogere kata (naar keuze) Tsuki jodan Tsuki chudan Tsuki gedan Soto uke Shuto uke Uraken Empi/Hiji ate - Yoko geri - Nukite Tettsui uke Shuto barai Sagi ashi dachi Ura uke Kin geri Tsugi ashi Hiki ashi Mawashi tsuki Ura tsuki Kakete Nino barai Yoko barai Juji kumite Kumite bunkai (pinan nidan+ shodan)

22 Ryu-Jin Do Osaka 22 Kennistabel Volwassenen 8ste KYU 7de KYU 6de KYU 5de KYU 4de KYU 3de KYU 2de KYU 1ste KYU geel geel I geel II geel III oranje groen blauw bruin Oi tsuki Kisami tsuki Hira tsuki Ura tsuki Kage tsuki Empi Taisho Nihon nukite TE WAZA Gyaku tsuki Shuto uke Tate tsuki Age tsuki Mawashi tsuki Ura-ken Hira-ken Basami Nukite Tetsui Haito Ippon ken Nakadakaken Ko-ken GERI WAZA Mae geri Mawashi geri Yoko geri (kiage+ kekomi) Hiza geri Kin geri Sokuto geri Ushiro geri Ura mawashi geri Kakato geri Mae tobi geri Ushiro ura mawashi geri Ashi barai DACHI WAZA Musubi dachi Heiko dachi Zenkutsu dachi Moto dachi Heisoku dachi Soto hachi dachi Shiko dachi Neifan shin dachi Neko ashi dachi Sanchin dachi Kokutsu dachi Yori ashi Tsuri ashi Hiki ashi Kosa dachi Sagi ashi dachi Mawari ashi Age uke Uchi uke Kote uke Otoshi uke Kakete Sukui uke Shotei osae Kuri uke UKE WAZA Gedan barai Soto uke Shuto uke Yoko barai Nino barai Haito uke Nagashi uke Wa uke Kosa uke Ura uke Pinan nidan Pinan shodan Pinan sandan Pinan yondan Pinan godan Naar keuze Naar keuze KATA Kumite bunkai Kumite bunkai Kumite bunkai Kumite bunkai Kumite bunkai Kumite bunkai L&R Naar keuze Kumite bunkai L&R Bunkai 1 kata KUMITE Kihon kumite Kihon kumite Kihon kumite Kihon kumite Kihon kumite Kihon kumite Kihon kumite Ju ippon kumite

23 Ryu-Jin Do Osaka Begrippen Algemene begrippen Aka rood Ashi voet Bunkai Uitleg katatechnieken Chudan middenzone Dojo oefenzaal Gedan lage zone Gi uniform Haito handsnee duimkant Hayime begin Hidari links Hikite terugtrekken vuist Ippon punt Jodan hoge zone Kamae gevechtshouding Karate lege hand Koshi bal van de voet Kumite gevechtsoefeningen Mai-ai afstand houden Makiwara stootpaal, stootkussen Mawate draaien Migi rechts Mokuso meditatie (* 1 min) Nukite speerhand Otogai ni rei iedereen groet Randori soepel vrij vechten Sensei leraar Sensei ni rei groet a/d leraar Shiro wit Shomen ni rei groet a/d 1ste meester of vlag Shuto handsnee pinkkant Sokuto snijkant van de voet Tatami matten Teisho palm van de hand Tetsui hamerslag Uchi slag Ude voorarm Uraken rug van de vuist Waza technieken Waza-ari half punt Yame stop Yasume ontspanning Yoi gereed, klaar Stoottechnieken Tsuki stoot Age Tsuki stijgende stoot Empi uchi elleboogstoot Gyaku Tsuki tegengestelde stoot Heiko Tsuki evenwijdig dubbele stoot Koken Tsuki slag met pols Mawashi Tsuki cirkelvormige stoot Morote Tsuki Nakadaka-ken Oi Tsuki Sanbon Tsuki Ura Tsuki Beentechnieken Ashi Barai Fumikomi (kakato) Hiza geri Kakato geri Kin geri Mae geri Mawashi geri Mikatsuki geri Sokuto geri Tobi geri Ura-mawashi geri Ushiro geri Ushiro uramawashi geri Yoko geri keage Yoko geri kekomi Afweertechnieken Age uke Osae Uke Gedan Barai Haishu uke Hiji Barai Kakete uke Kakiwaki uke Koken uke Kosa uke Kote uke Mawashi uke Morote uke Nino ude uke Shuto uke Soto uke Uchi uke Ude uke dubbele stoot middelvinger kneukel vuist vorderende stoot, voorste been driemaal stoten korte omgekeerde stoot voetveeg neerwaartse trap (hiel) kniestoot met de hiel van boven nr beneden. maegeri met wreef voorwaartse trap draaiende trap starnp met zool vd voet neerwaartse trap (zijkant voet) springende trap omgekeerde mawashi achterwaartse trap achterwaartse draaiende stamp zijwaartse trap flappend zijwaartse trap stekend opwaartse afweer neerwaartse afweer met open hand lage afweer afweer handrug gebogen arm (elleboog) vastgrijpen wig afweer pols afweer gekruiste afweer van midden naar buiten met open hand cirkelvormige afweer versterkte afweer omgekeerde gedan barai met handkant van buiten nr binnen van binnen naar buiten afweer voorarm

24 Ryu-Jin Do Osaka Natuurlijke wapens

25 Ryu-Jin Do Osaka Standen Moto Dachi Hoge voorwaartse stand. Dit is een typische aanvalsstand. Het achterste been moet gestrekt zijn, het voorste is lichtjes gebogen. De grote teen van de voorste voet wijst iets naar binnen. De tenen van de achterste voet moeten zo ver mogelijk naar voren wijzen, zonder echter de hiel van de grond te heffen. Van voren gezien staan de voeten op schouderbreedte. Zenkutsu Dachi Lage voorwaartse stand. Deze stand gelijkt op de moto dachi, maar het voorste been is meer gebogen. Het achterste been moet ook hier gestrekt zijn. Het voorste been draagt 60% van het gewicht en het achterste been 40%. Heisoku Dachi Aandachtshouding Stand met aaneengesloten voeten, wordt gebruikt bij het groeten. Musubi Dachi Aandachtshouding Stand met de voeten in een hoek van 90, wordt gebruikt bij het groeten.

26 Ryu-Jin Do Osaka 26 Heiko Dachi Uitgangsstand, natuurlijke stand. De voeten staan op heupbreedte en wijzen recht vooruit. Soto Haji Dachi Natuurlijke stand. De hielen bevinden zich op heupbreedte, tenen wijzen naar buiten. Neko Ashi Dachi Katstand (neko = kat) De voorste voet wordt sterk teruggetrokken bij de achterste voet, met de bal van de voet op de grond geplaatst. 90% van het gewicht rust op de achterste voet en 10 % op de voorste voet. Kokutsu Dachi achterwaartse stand Deze stand is dezelfde als de zenkutsu dachi maar de verdediging en het hoofd is naar achter gericht. Shiko Dachi Paardestand Dit is een lage stand met de voeten ver uit elkaar en 50 naar buiten gericht.

27 Ryu-Jin Do Osaka 27 Sanchin Dachi Rotsstand De voorste voet wijst naar binnen, de achterste wijst recht vooruit. De heup wordt naar achter gekanteld en de buik-, been- en bilspieren worden opgespannen. De voeten grijpen zich vast aan de vloer. Dit is de meest stevige stand. (vast als een rots) Sagi Ashi Dachi De wreef van één voet rust in de knieholte van het steunbeen. Een goed evenwicht is zeer belangrijk. 14. Afweertechnieken Age Uke Hoge afweer De age uke is een afweer van de hoge zone tegen bvb. de jodan tsuki. De gebogen arm wordt vanaf de heup in een rechte lijn omhoog gebracht. Met de onderzijde van de voorarm wordt de arm van de aanvaller langs boven weggeslagen. Op het einde van de beweging wordt de pols een kwartslag gedraaid om meer impact te geven. De beweging stopt juist boven het hoofd met de pinkzijde van de vuist naar boven gericht. Gedan Barai Lage afweer De gedan barai is een lage afweer die speciaal gebruikt wordt voor het afweren van schoppen en trappen. Daarbij is het van belang de afweer zo uit te voeren dat de aanval niet wordt geblokkeerd, maar van richting verandert en daardoor mist. Zoals bij de meeste technieken wordt de andere hand snel teruggetrokken.

28 Ryu-Jin Do Osaka 28 Uchi Uke Binnenwaartse afweer De uchi uke is een afweer met de binnenzijde van de voorarm. Verdraai de heupen in tegengestelde richting van de afweer en trek de andere hand naar de heup. Op het einde van de afweer draait men de vuist zodat op het eindpunt de kneukels naar onder gericht zijn. De vuist van de afwerende arm moet iets voorbij de schouder komen zodat de aanvallende arm het lichaam passeert. De afwerende arm is gebogen in een hoek van 90. Soto Uke Buitenwaartse afweer De soto uke is een afweer met de buitenzijde van de voorarm. Verdraai de heupen in dezelfde richting als de afweer en trek de andere hand naar de heup. Op het einde van de afweer draait men de vuist zodat op het eindpunt de kneukels naar onder gericht zijn. De vuist van de afwerende arm moet iets voorbij de schouder komen zodat de aanvallende arm het lichaam passeert. De afwerende arm is gebogen in een hoek van 90. Shuto Uke Afweer met zwaardhand De shuto uke wordt gewoonlijk gebruikt ter verdediging van de middenzone. Men maakt gebruik van de handkant langs de pinkzijde. De hand vertrekt ter hoogte van de schouder met de handpalm naar het gezicht gekeerd. Op het einde van de beweging wordt de pols uitgedraaid om extra impact te geven. De vingers van de hand moeten gestrekt zijn en goed aaneensluiten. Nagashi Uke Bij een nagashi uke wordt de aanvallende arm met de open hand opzij geduwd langs een horizontale lijn. Verdraai de heupen in dezelfde richting als de afweer en trek de andere hand naar de heup. Cosa Uke Jodan Hoge gekruiste afweer Deze afweer wordt uitgevoerd met beide handen op elkaar ter hoogte van de pols zodat de armen een X vormen. Deze afweer kan uitgevoerd worden met de handen geopend of met gebalde vuisten. Cosa uke jodan gebruikt men om een stoot naar het hoofd af te weren.

29 Ryu-Jin Do Osaka 29 Cosa Uke Gedan Lage gekruiste afweer Dit is een gekruiste afweer zoals hierboven beschreven. Bij cosa uke gedan wordt een lage aanval afgeweerd. Morote Uchi Uke Versterkte binnenwaartse afweer Wanneer de aanval te sterk is om met één arm af te weren, kunt U de afweer versterken door de andere vuist iets boven de elleboog mee te laten duwen. 15. Handtechnieken aanval Bij het geven van een tsuki gebruikt men de seiken (zie natuurlijke wapens) om het lichaam van de tegenstander te raken. Het is van groot belang dat de twee kneukels van de wijsvinger en de middelvinger in het verlengde liggen van de voorarm. Indien dit niet gebeurt kan de pols omslaan met kwetsuren tot gevolg. Oi Tsuki Stoot aan dezelfde kant Deze stoottechniek wordt uitgevoerd met de arm aan dezelfde zijde van het voorste been. Staat men dus links voor, dan wordt de stoot met de linkerhand uitgevoerd. Staat men rechtsvoor, dan met de rechterarm. De armen maken een tegengestelde beweging: de ene arm bevindt zich voor het lichaam en wordt teruggetrokken op het moment dat de tsuki met de andere arm wordt uitgevoerd. Tegelijkertijd wordt de heup met een snelle beweging gedraaid, waardoor de arm waarmee de aanval wordt uitgevoerd, zeer snel kan vertrekken.

30 Ryu-Jin Do Osaka 30 Gyaku Tsuki Tegengestelde stoot De gyaku tsuki is een stoot die wordt gegeven met de arm tegengesteld aan het been dat voor staat. Staat men bvb. Met het linkerbeen voor, dan stoot men met de rechterarm. Verder is de uitvoering dezelfde als de oi tsuki. Ook hier wordt op het eindpunt van de stoot de vuist 180 gedraaid. Tate Tsuki Stoot met de vuist vertikaal Deze stoot is dezelfde als de oi tsuki maar de vuist wordt vertikaal i.p.v. horizontaal gehouden. De duim bevindt zich langs de bovenkant. Mawashi Tsuki Cirkelende stoot Deze stoot begint op dezelfde manier als de tsuki, maar zodra de elleboog loskomt van het lichaam wordt deze halfcirkelend omhoog naar het doel gestoten of geslagen. Tezelfdertijd wordt de vuist 180 gedraaid. Het doel is de slaap of de zijkant van het hoofd. Voor de snelheid en de kracht is bij deze techniek het indraaien van de heupen erg belangrijk. Ura Tsuki Korte omgekeerde stoot Deze techniek wordt gebruikt wanneer men op korte afstand van de tegenstander staat. De tsuki wordt hierbij dan ook niet gedraaid, omdat vóórdat de arm gestrekt is, het doel reeds geraakt is. Door het indraaien van de heup wordt een soort snap beweging gemaakt. De elleboog blijft dicht tegen het lichaam. Nukite Speerhand Deze stoot gebeurt met gestrekte vingers i.p.v. met een gebalde vuist. De buitenste vingers steunen de binnenste vingers om deze meer stevigheid te geven. De binnenste vingers zijn lichtjes gebogen zodat deze niet kunnen overslaan. Deze stoot wordt alleen toegepast op de zachtere delen van het lichaam (buik, ogen, keel, ).

31 Ryu-Jin Do Osaka 31 Teisho Uchi Deze stoot gelijkt op de tsuki maar men gebruikt de basis van de handpalm om de tegenstander te raken. De vingers worden zo goed mogelijk gestrekt. Deze techniek wordt meestal gebruikt op de vitale delen van het lichaam. Tettsui Uchi Hamervuistslag Otoshi Barai (als afweer) De tettsui wordt veelal als aanvalstechniek toegepast, maar kan ook als verdediging gebruikt worden. Met gebogen arm en gebalde vuist wordt een slagbeweging gemaakt. De onderkant van de vuist raakt het doel; meestal het hoofd of de zwevende ribben. De techniek kan zowel als neerwaartse of als zijwaartse slag uitgevoerd worden. Uraken Vuistrug slag De uraken is een slagbeweging met gebalde vuisten, waarbij het doel wordt geraakt met de rugkant van de vuist. Bij deze slagbeweging wordt de arm vanuit de elleboog zwiepend naar het doel gebracht en daarna direct teruggeveerd. Het is een geschikte techniek voor aanval op korte afstand. Shuto Uchi De shuto uchi is een slagtechniek die wordt uitgevoerd met open hand, waarbij de zijkant (pinkzijde) van de hand wordt gebruikt om slagen te geven op vitale delen van het lichaam van de tegenstander. De vingers zijn gestrekt en aaneengesloten. De duim wordt haaks en gebogen tegen de hand aangelegd. Haito uchi De haito uchi is een slagtechniek die wordt uitgevoerd met open hand, waarbij de zijkant (duimzijde) van de hand wordt gebruikt om slagen te geven op vitale delen van het lichaam van de tegenstander. De vingers zijn gestrekt en aaneengesloten. De duim wordt haaks tegen de hand aangelegd, zoveel mogelijk gebogen.

32 Ryu-Jin Do Osaka Elleboog Technieken (Aanval) Empi Uchi Elleboogstoot De empi is zowel bij een aanval als bij een verdediging te gebruiken, voornamelijk bij gevecht op korte afstand. Bij deze techniek wordt de arm sterk gebogen en de stoottechniek zodanig uitgevoerd dat de elleboog in een rechte lijn naar het doel wordt gestoten. Het doel is de kin, het gezicht, de solar plexus of de ribben van de tegenstander. Op de afbeelding wordt de empi zijwaarts uitgevoerd. Age Empi Uchi Dit is de omhooggaande elleboogstoot naar de kin van de tegenstander. Otoshi Empi Uchi Dit is de neerwaartse elleboogstoot; meestal op de rug van de tegenstander die voorover gebogen staat. 17. Beentechnieken Het gebruik van de benen is één der sterkste wapens in karate. Omdat deze ledematen echter in het dagelijkse leven slechts gebruikt worden om te lopen, is het noodzakelijk ze goed te trainen voordat men ze kan gebruiken in het gevecht. Aangezien het de schok van de stamp moet kunnen opvangen is het steunbeen van het grootste belang. Houd daarom de hiel van het steunbeen steeds op de grond. Tracht het been even snel terug te trekken als met het uitstampt, dit om te vermijden dat de tegenstander het been zou kunnen grijpen.

33 Ryu-Jin Do Osaka 33 Mae Geri Voorwaartse trap Bij de mae geri brengt men het lichaamsgewicht volledig op het steunbeen en brengt men de knie van het andere been omhoog in de richting van de tegenstander. Terwijl men de heup lichtjes naar voor brengt strekt men het been. Het lichaam van de tegenstander wordt geraakt met de bal van de voet. Daartoe moet men de voet zodanig uitdrukken dat de wreef in het verlengde van het onderbeen komt. De tenen zijn opgetrokken. Soms wordt ook de hiel gebruikt. Hierbij wordt de volledige voet opgetrokken. Mawashi Geri Cirkelvormige trap Deze techniek wordt gebruikt als de tegenstander van voren moeilijk te raken is. Nadat het gewicht op het steunbeen is overgebracht, tilt men het andere been met het boven- en onderbeen horizontaal, sterk gehoekt, op. Door het steunbeen en de heup te draaien wordt een beginsnelheid gegeven aan het been dat met een cirkelbeweging vanuit de knie in de richting van het doel wordt gestrekt. Men kan zowel de bal als de wreef van de voet gebruiken. Yoko Geri Zijwaartse trap De yoko geri kan gegeven worden als kekomi (intrappen), waarbij de zijwaartse trap recht naar het doel gaat, of als keage, die als een opwaartse beweging wordt uitgevoerd; in beide gevallen met de zijkant van de voet. De voet wordt gekanteld, zodat de voetzool omlaag is gericht, waarbij de grote teen omhoog wordt gebracht om de zijkant van de voet te spannen. Bij de kekomi wortd het been waarmee de techniek wordt uitgevoerd, opgetrokken tot de hoogte van de knie van het standbeen en vervolgens zijwaarts gestrekt in de richting van het doel. Ushiro Geri Achterwaartse trap Bij deze trap wordt het standbeen zodanig op de grond geplaatst dat de hiel in de richting van de tegenstander is gedraaid. Daarna wordt de knie van het andere been opgetrokken en vervolgens wordt het been achterwaarts gestrekt in de richting van het doel. Voor de ushiro wordt de hiel gebruikt. Kakato Geri Deze trap wordt gebruikt om een tegenstander die op de grond ligt of op de knieën zit uit te schakelen met de hiel. Eerst wordt het been omhoog gezwierd om daarna de hiel te laten neerkomen op het doel.