Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 22 MEI 2014 F N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. F N LABO WAASLAND bvba, met zetel te 2020 Antwerpen, Camille Huysmanslaan 46, bus 12, eiseres, vertegenwoordigd door mr. Johan Verbist, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 2000 Antwerpen, Amerikalei 187, bus 302, waar de eiseres woonplaats kiest, tegen BELGISCHE STAAT, vertegenwoordigd door de minister van Financiën, met kabinet te 1000 Brussel, Wetstraat 12, verweerder, vertegenwoordigd door mr. Antoine De Bruyn, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Dalstraat 67, waar de verweerder woonplaats kiest.

2 22 MEI 2014 F N/2 I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Antwerpen van 28 juni Advocaat-generaal Dirk Thijs heeft op 16 januari 2014 een schriftelijke conclusie neergelegd. Afdelingsvoorzitter Eric Dirix heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Dirk Thijs heeft geconcludeerd. II. CASSATIEMIDDELEN De eiseres voert in haar verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, twee middelen aan. III. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Eerste middel Eerste onderdeel 1. De appelrechters oordelen niet dat er geen sprake is van dubbele belasting om de enkele reden dat de oorspronkelijke aanslag werd gevestigd met toepassing van artikel 219 WIB92, terwijl de tweede aanslag werd gevestigd met toepassing van artikel 351 WIB92. Het onderdeel gaat uit van een foutieve lezing van de beslissing van de appelrechters en mist mitsdien feitelijke grondslag. Tweede onderdeel 2. De appelrechters oordelen dat: - de oorspronkelijke aanslag werd gevestigd met toepassing van artikel 219 WIB92;

3 22 MEI 2014 F N/3 - in de akkoordverklaring die volgde na de indiening van het bezwaar de bijzondere aanslag werd bepaald op nihil en ook in de daarop gebaseerde aanslag geen bijzondere aanslag meer werd gevestigd. 3. Anders dan het onderdeel aanvoert, onderzoeken de appelrechters of de tweede aanslag werd gevestigd op hetzelfde feit en oordelen zij dat deze aanslag niet werd gevestigd op geheime commissielonen. Zij geven aldus te kennen dat de aanslag steunt op andere feiten dan de oorspronkelijke aanslag. Het onderdeel mist feitelijke grondslag. Derde onderdeel 4. Anders dan het onderdeel aanvoert, bevat noch de Grondwet noch het WIB92 een bepaling die de administratie verbiedt om gedurende de gewone termijn van aanslag of gedurende de aanslagtermijn van artikel 354 WIB92 een nieuwe aanslag te vestigen die in de plaats komt van de oorspronkelijk foutief gevestigde aanslag, hoewel deze nog niet voorafgaandelijk werd vernietigd. 5. Ook een algemeen rechtsbeginsel dat dit verbod zou inhouden, bestaat niet. Het onderdeel dat uitgaat van het tegendeel, faalt naar recht. Tweede middel 6. Krachtens het te dezen toepasselijke artikel 354, eerste lid, WIB92 mag de belasting of de aanvullende belasting, bij niet-aangifte, bij laattijdige overlegging van aangifte, of wanneer de verschuldigde belasting hoger is dan de belasting met betrekking tot de belaste inkomsten en de andere gegevens vermeld in de daartoe bestemde rubrieken van een aangifteformulier, dat voldoet aan de vorm- en termijnvereisten, gesteld hetzij bij de artikelen 307 tot 311, hetzij ter uitvoering van artikel 312 genomen bepalingen, in afwijking van artikel 359, worden gevestigd gedurende drie jaar vanaf 1 januari van het jaar waarnaar het aanslagjaar wordt genoemd waarvoor de belasting is verschuldigd.

4 22 MEI 2014 F N/4 7. Krachtens artikel 355 WIB92 kan de administratie, wanneer een aanslag nietig verklaard is omdat hij niet werd gevestigd overeenkomstig een wettelijke regel, met uitzondering van een regel betreffende de prescriptie, zelfs wanneer de voor het vestigen van de aanslag gestelde termijn reeds verlopen is, ten name van dezelfde belastingplichtige, op grond van dezelfde belastingelementen of een gedeelte ervan, een nieuwe aanslag vestigen, zulks hetzij binnen drie maanden van de datum waarop de beslissing van de directeur der belastingen of van de door hem gedelegeerde ambtenaar niet meer vatbaar is voor een voorziening als bedoeld bij de artikelen 377 tot 385, hetzij binnen zes maanden van de datum waarop de rechterlijke beslissing niet meer vatbaar is voor de voorzieningen als bedoeld bij de artikelen 387 tot 391. Deze bepaling laat de administratie toe om bij vernietiging van de aanslag wegens schending van de wet, met uitzondering van de hypothese van een ingetreden verjaring, een vervangende aanslag te vestigen op grond van dezelfde belastingelementen of een gedeelte ervan. 8. Het recht voor de administratie om, na de vernietiging van de aanslag, een vervangende aanslag te vestigen bij toepassing van artikel 355 WIB92 doet geen afbreuk aan de overige wettelijke aanslagtermijnen. Hieruit volgt dat bij laattijdige aangifte de administratie een nieuwe aanslag kan vestigen door gebruik te maken van artikel 354, eerste lid, WIB92 zolang de in die wetsbepaling bedoelde termijn niet verstreken is. 9. Het middel dat ervan uitgaat dat de administratie, na vernietiging van de oorspronkelijke aanslag door de directeur der belastingen, enkel kan overgaan tot het vestigen van een vervangende aanslag op grond van artikel 355 WIB92 en geen nieuwe aanslag kan vestigen op grond van artikel 354, eerste lid, WIB92, faalt naar recht. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiseres tot de kosten. Bepaalt de kosten voor de eiseres op 200,99 euro en voor de verweerder op 188,49 euro.

5 22 MEI 2014 F N/5 Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, eerste kamer, samengesteld uit afdelingsvoorzitter Eric Dirix, als voorzitter, en de raadsheren Alain Smetryns, Filip Van Volsem, Bart Wylleman en Koenraad Moens, en in openbare rechtszitting van 22 mei 2014 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Eric Dirix, in aanwezigheid van advocaat-generaal Dirk Thijs, met bijstand van griffier Frank Adriaensen. F. Adriaensen K. Moens B. Wylleman F. Van Volsem A. Smetryns E. Dirix