Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 20 OKTOBER 2015 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N I F E M, met als raadsman mr. Luk Delbrouck, advocaat bij de balie te Hasselt, II O A, met als raadsman mr. John Maes, advocaat bij de balie te Antwerpen, A E A, III

2 20 OKTOBER 2015 P N/2 met als raadsman mr. Walter Damen, advocaat bij de balie te Hasselt, IV A L, met als raadsman mr. Dieter Van Hemelryck, advocaat bij de balie te Mechelen. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF De cassatieberoepen zijn gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Antwerpen, correctionele kamer, van 7 mei De eiser I voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, twee middelen aan. De eisers II, III en IV voeren geen middel aan. Raadsheer Alain Bloch heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal met opdracht Alain Winants heeft geconcludeerd. II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Eerste middel 1. Het middel voert schending aan van de artikelen 28bis, 1, en 28ter, 2, Wetboek van Strafvordering, alsook miskenning van de bewijskracht van akten: nog voor zij de procureur des Konings in een aanvankelijk proces-verbaal informeerden over de inlichtingen die zij hadden vernomen, deden de politieambtenaren nazicht van de geautomatiseerde politiebestanden, controleerden zij bij de telecom-operatoren of de hen gekende nummers nog actief waren en of de gebruikers ervan konden worden geïdentificeerd en raadpleegden zij de DIV-bestanden;

3 20 OKTOBER 2015 P N/3 zonder vermelding van enige rechtsgrond oordeelt het arrest dat die opsporingshandelingen bedoeld zijn om de betrouwbaarheid van de inlichtingen na te gaan; hierdoor geeft het arrest een inhoud aan het aanvankelijk proces-verbaal dat het niet heeft; anders dan het arrest oordeelt, ging het niet enkel over het controleren van de betrouwbaarheid van inlichtingen, maar hadden de opsporingshandelingen een duidelijke strafrechtelijke finaliteit die de vervolging van de in de informatie vermelde personen beoogde; hiervoor was een opdracht van de procureur des Konings nodig. 2. Met eigen redenen en met overname van de redenen van het beroepen vonnis oordeelt het arrest dat: - de verbalisanten inlichtingen ontvingen over een mogelijke drughandel; - zij deze informatie ontvingen op 21 september 2011; - zij die nagetrokken hebben en hun proces-verbaal afsloten op 28 september 2011; - toen onverwijld, zelfs telefonisch contact werd opgenomen met de procureur des Konings; - de verbalisanten informeerden of de gebruikers van bepaalde nummers konden geïdentificeerd worden en of er gebruik werd gemaakt van prepaidkaarten; - dit niet valt onder toepassing van artikel 46bis Wetboek van Strafvordering en er geen opdracht van de procureur des Konings vereist is, daar het niet gaat over geïndividualiseerde informatie die kan leiden tot identificatie van de gebruiker. Het arrest oordeelt verder dat het tot de kerntaken van de politie behoort om de betrouwbaarheid van ontvangen informatie na te trekken en dat uit het aanvankelijk proces-verbaal duidelijk blijkt dat de verbalisanten niet verder zijn gegaan dan het natrekken van die informatie, zonder daarbij hun bevoegdheid te buiten te gaan. Aldus geeft het arrest geen uitlegging van het aanvankelijk proces-verbaal, maar beoordeelt het enkel de bewijswaarde ervan. In zoverre mist het middel feitelijke grondslag.

4 20 OKTOBER 2015 P N/4 3. De in artikel 28bis, 1, derde lid, Wetboek van Strafvordering vastgelegde regel dat het opsporingsonderzoek wordt gevoerd onder de leiding en het gezag van de bevoegde procureur des Konings belet niet dat overeenkomstig de artikelen 28bis, 1, tweede lid, en 28ter, 3, Wetboek van Strafvordering en artikel 15 Wet Politieambt, de politiediensten die bij het vervullen van hun opdrachten stoten op aanwijzingen van het plegen van een misdrijf, in het kader van hun algemene opdracht van gerechtelijke politie autonoom kunnen optreden teneinde dit misdrijf op te sporen, de bewijzen ervan te verzamelen, de daders ervan te vatten, aan te houden en ter beschikking te stellen van de bevoegde overheid, op de wijze en in de vormen bepaald door de wet, op voorwaarde dat zij de procureur des Konings over de gevoerde opsporingen op de hoogte brengen binnen de termijn en op de wijze die deze bij richtlijn vaststelt. 4. De verplichting de procureur des Konings in te lichten, welke beoogt het gezag en de verantwoordelijkheid van deze magistraat met betrekking tot het verloop van het door hem geleide onderzoek te verzekeren en bijgevolg de efficiëntie ervan te waarborgen, is noch substantieel noch op straffe van nietigheid voorgeschreven. In zoverre het middel uitgaat van een andere rechtsopvatting, faalt het naar recht. 5. Met de hierboven vermelde redenen, oordeelt het arrest naar recht dat het optreden van de politie geen voorafgaande en schriftelijke machtiging vanwege het openbaar ministerie vergde. In zoverre kan het middel niet worden aangenomen. Tweede middel 6. Het middel voert schending aan van artikel 6 EVRM en artikel 56 Wetboek van Strafvordering: de door de onderzoeksrechter aangestelde tolk hield zich niet aan zijn strikte en welomlijnde opdracht die erin bestaat de gezegdes van de partijen nauwgezet te vertalen, maar nam actief deel aan de opsporing door aan de onderzoekers mee te delen dat hij de stem van de eiser I herkende; hierdoor verliest de vertaler de van hem vereiste onafhankelijkheid en onpartijdigheid en wordt het recht van de eiser I op de behandeling van zijn zaak door een onpartijdige en onafhankelijke rechterlijke instantie miskend; de onderzoeksrechter die

5 20 OKTOBER 2015 P N/5 weigert de tolk te vervangen komt tekort aan zijn verplichtingen als verantwoordelijke voor het onderzoek; de vonnisgerechten die oordelen dat er geen redenen zijn om de geviseerde vertalingen uit het dossier te verwijderen, schenden de vermelde bepalingen. 7. In zoverre het middel gericht is tegen de beslissingen van de onderzoeksrechter of tegen de beroepen beslissing en niet tegen het arrest, is het niet ontvankelijk. 8. Uit de omstandigheid alleen dat een tolk die door of namens de gerechtelijke overheid werd aangesteld om in een bepaald opsporings- of gerechtelijk onderzoek te tolken, ter gelegenheid van zijn werkzaamheden feiten verneemt die voor dat onderzoek nuttig zijn en die vervolgens meedeelt aan de betrokken politionele of gerechtelijke overheid, volgt niet dat hij daardoor deelneemt aan de opsporing en vervolging en hij niet langer als tolk in dit opsporings- of gerechtelijk onderzoek kan optreden. In zoverre het middel uitgaat van een andere rechtsopvatting, faalt het naar recht. 9. Het arrest oordeelt dat: - van belang is dat een tolk die naar aanleiding van een opsporings- of gerechtelijk onderzoek de politiediensten bijstaat, zijn medewerking verleent aan het onderzoek; - er geen reden is waarom een aangestelde tolk geen melding zou mogen maken van een vaststelling, zoals een stemherkenning, die hij meent te doen; - dit gegeven reeds tijdens het onderzoek en de rechtszittingen het voorwerp heeft uitgemaakt van een tegensprekelijk debat; - er geen enkele aanwijzing is dat de tolk zich niet naar behoren van zijn taak zou gekweten hebben; - een tolk niet à charge of à décharge tolkt, maar getrouw de gezegden moet vertalen die aan personen die een andere taal spreken, moeten overgezegd worden; - er geen begin van aanwijzing is dat dit in het kader van de zaak niet het geval zou zijn geweest.

6 20 OKTOBER 2015 P N/6 Met die redenen verantwoorden de appelrechters naar recht hun beslissing dat er geen grond is om de betwiste vertalingen uit het dossier te weren. In zoverre kan het middel niet worden aangenomen. Ambtshalve onderzoek van de beslissingen op de strafvordering 10. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissingen zijn overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt de cassatieberoepen. Veroordeelt de eisers tot de kosten. Bepaalt de kosten in het geheel op 252,51 euro, waarvan de eisers I, II en III elk 63,13 euro verschuldigd zijn, en de eiser IV 63,12 euro verschuldigd is. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit raadsheer Filip Van Volsem, als waarnemend voorzitter, de raadsheren Alain Bloch, Peter Hoet, Erwin Francis en Sidney Berneman, en op de openbare rechtszitting van 20 oktober 2015 uitgesproken door waarnemend voorzitter Filip Van Volsem, in aanwezigheid van advocaat-generaal met opdracht Alain Winants, met bijstand van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky. V. Kosynsky S. Berneman E. Francis P. Hoet A. Bloch F. Van Volsem