Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 6 OKTOBER 2015 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N J J R D, beklaagde, eiser, met als raadsman mr. Eline Tritsmans, advocaat bij de balie te Gent. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent, correctionele kamer, van 13 maart De eiser voert in een memorie die aan dit arrest is gehecht, twee middelen aan. Raadsheer Filip Van Volsem heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Luc Decreus heeft geconcludeerd.

2 6 OKTOBER 2015 P N/2 II. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Eerste middel Eerste onderdeel 1. Het onderdeel voert schending aan van artikel 6 EVRM en de artikelen 182 en 211 Wetboek van Strafvordering, alsmede miskenning van het algemeen rechtsbeginsel van het recht van verdediging en het recht op tegenspraak: het arrest verbetert en verduidelijkt de telastlegging door weglating van de woorden terwijl I D niet altijd betrokken partij was en de wijziging in aan I D zenden, als bijlage van een elektronisch bericht, van lijsten van door de politie van de politiezone Arro Ieper opgestelde meldingen en processen-verbaal die betrekking hebben op respectievelijk W A, I D, C R en F R, zonder dat blijkt dat de eiser werd ingelicht over deze verbetering en verduidelijking; de eiser werd aldus verschalkt en zijn recht van verdediging werd miskend; de doorgevoerde schrapping en wijziging heeft ook tot gevolg dat bij de appelrechters meer feiten aanhangig werden gemaakt dan geviseerd in de dagvaarding, welke enkel betrekking had op de meldingen en processen-verbaal waarbij I D geen betrokken partij was. 2. Er bestaat geen algemeen rechtsbeginsel van het recht op tegenspraak te onderscheiden van het algemeen rechtsbeginsel houdende eerbiediging van het recht van verdediging. In zoverre faalt het onderdeel naar recht. 3. Elke rechter heeft de plicht aan de bij hem aanhangig gemaakte feiten de juiste kwalificatie te geven, onder de dubbele voorwaarde dat de kwalificatiewijziging niet tot gevolg mag hebben dat hij zich inlaat met andere feiten dan die welke bij hem aanhangig waren en dat het recht van verdediging wordt gerespecteerd. 4. Indien het openbaar ministerie een kwalificatiewijziging vordert, zijn de partijen door die vordering in kennis gesteld van de mogelijkheid dat de rechter die wijziging zal aannemen en dienen zij er bij hun verdediging rekening mee te

3 6 OKTOBER 2015 P N/3 houden. Het recht van verdediging vereist in een dergelijk geval niet dat de partijen uitdrukkelijk worden uitgenodigd zich over de gevorderde wijziging te verdedigen. In zoverre het onderdeel uitgaat van een andere rechtsopvatting, faalt het naar recht. 5. Het arrest (ro 4.1) stelt vast dat het openbaar ministerie op de rechtszittingen waarop de zaak werd behandeld, heeft gevorderd de telastlegging aan te passen in de zin waarop de appelrechters ze hebben verbeterd en verduidelijkt. De eiser kon zich bijgevolg over de gevorderde kwalificatiewijziging verdedigen. In zoverre kan het onderdeel niet worden aangenomen. 6. De rechter oordeelt onaantastbaar in feite of de door hem heromschreven feiten dezelfde zijn als diegene waarop de vervolging is gesteund. 7. In zoverre het onderdeel opkomt tegen dit oordeel, is het niet ontvankelijk. Tweede onderdeel 8. Het onderdeel voert schending aan van de artikelen 1319, 1320 en 1322 Wetboek van Strafvordering: met het oordeel dat uit de door de eiser neergelegde besluiten blijkt dat hij tegenspraak heeft gevoerd over het weglaten van de overbodige vermelding in de telastlegging, miskent het arrest de bewijskracht van de op de rechtszitting van 5 december 2014 neergelegde conclusie; uit die conclusie blijkt dit niet. 9. Het arrest oordeelt niet alleen zoals in het onderdeel is aangegeven, maar het stelt ook vast dat het openbaar ministerie op de rechtszittingen waarop de zaak werd behandeld, heeft gevorderd de telastlegging aan te passen in de zin waarop de appelrechters ze hebben verbeterd en verduidelijkt. Het onderdeel, al was het gegrond, kan dan ook niet tot cassatie leiden en is bijgevolg niet ontvankelijk.

4 6 OKTOBER 2015 P N/4 Tweede middel Eerste onderdeel 10. Het onderdeel voert schending aan van artikel 149 Grondwet: het arrest oordeelt enerzijds dat de geheimhoudingsplicht enkel vereist dat geen gegevens worden bekend gemaakt aan personen vreemd aan het strafonderzoek en anderzijds dat het niet uitmaakt of de persoon aan wie de gegevens worden medegedeeld al dan niet betrokken partij of rechtstreeks belanghebbende is; die redenen zijn tegenstrijdig. 11. Uit het arrest (ro 8, eerste lid) blijkt dat de appelrechters met personen vreemd aan de gevoerde onderzoeken, de personen bedoelen andere dan diegenen die beroepshalve hun medewerking verlenen aan deze onderzoeken. De in het onderdeel vermelde oordelen zijn dan ook niet tegenstrijdig. Het onderdeel mist feitelijke grondslag. Tweede onderdeel 12. Het onderdeel voert schending aan van artikel 458 Strafwetboek: het arrest past deze strafbepaling verkeerd toe; schending van het beroepsgeheim houdt in dat een geheim wordt bekendgemaakt aan een derde; de eiser heeft in zijn conclusie aangevoerd dat alle meldingen en processen-verbaal werden opgesteld op vraag van I D en dat zij dus betrokken partij was; het meedelen door een politieambtenaar van lijsten met daarop nummer, een datum, een beknopte beschrijving van de melding, een plaats en een straat en huisnummer aan de persoon die zelf die meldingen heeft gedaan, maakt geen schending uit van het beroepsgeheim; het arrest laat het Hof niet toe zijn wettigheidstoezicht uit te oefenen door niet na te gaan of I D in de processen-verbaal en meldingen vermeld op de lijst betrokken partij is, zodat het niet regelmatig is gemotiveerd. 13. Het enkele feit dat een persoon betrokken is bij feiten voorwerp van een proces-verbaal of een door de politie opgestelde melding houdt niet in dat een politieambtenaar, zonder schending van zijn beroepsgeheim, aan die persoon het

5 6 OKTOBER 2015 P N/5 nummer, de datum, een beknopte beschrijving, een plaats, een straat en een huisnummer met betrekking tot het proces-verbaal of de melding mag meedelen. In zoverre faalt het onderdeel naar recht. 14. Het arrest stelt vast dat de overgemaakte lijsten ook betrekking hebben op andere personen dan I D (ro 4.1), dat ze niet alleen betrekking hebben op door de eiser opgestelde processen-verbaal, maar ook op processen-verbaal opgesteld door andere politieambtenaren en dat de eiser niet kon uitmaken of en in welke mate en in welke zin I D betrokken partij was (ro 7.1). In zoverre het onderdeel aanvoert dat aan I D alleen informatie werd verstrekt met betrekking tot door haar gedane meldingen, komt het op tegen de onaantastbare beoordeling van de feiten door de rechter of verplicht het tot een onderzoek van feiten, waartoe het Hof niet bevoegd is, en is het bijgevolg niet ontvankelijk. 15. Met de redenen die het arrest (ro 7-8) bevat en zonder het Hof te beletten zijn wettigheidstoezicht uit te oefenen, verantwoordt het arrest eisers schuldigverklaring naar recht en is het regelmatig met redenen omkleed. In zoverre kan onderdeel niet worden aangenomen. Ambtshalve onderzoek van de beslissing op de strafvordering 16. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiser tot de kosten. Bepaalt de kosten op 80,91 euro. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit voorzitter Paul Maffei, als voorzitter, de raadsheren Filip Van Volsem, Alain Bloch, Antoine Lievens en Sidney Berneman, en op de openbare rechtszit-

6 6 OKTOBER 2015 P N/6 ting van 6 oktober 2015 uitgesproken door voorzitter Paul Maffei, in aanwezigheid van advocaat-generaal Luc Decreus, met bijstand van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky. V. Kosynsky S. Berneman A. Lievens A. Bloch F. Van Volsem P. Maffei