Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 26 APRIL 2016 P N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. P N PROCUREUR DES KONINGS bij de rechtbank van eerste aanleg West- Vlaanderen, afdeling Veurne, eiser, tegen J Y, beklaagde, verweerder. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het vonnis in hoger beroep van de correctionele rechtbank West-Vlaanderen, afdeling Veurne, van 23 december De eiser voert in een memorie grieven aan. Raadsheer Antoine Lievens heeft verslag uitgebracht. Procureur-generaal Patrick Duinslaeger heeft geconcludeerd.

2 26 APRIL 2016 P N/2 II. BESLISSING VAN HET HOF Ontvankelijkheid van de memorie 1. Krachtens artikel 429, vierde lid, Wetboek van Strafvordering wordt de memorie van de eiser per aangetekende brief ter kennis gebracht van de partij waartegen het cassatieberoep gericht is. Het bewijs van verzending wordt ter griffie neergelegd binnen de in het eerste tot derde lid bedoelde termijnen. Deze vormvereisten zijn voorgeschreven op straffe van onontvankelijkheid. 2. Uit de stukken waarop het Hof vermag acht te slaan blijkt niet dat de memorie ter kennis werd gebracht van de partij waartegen het beroep gericht is. De memorie is bijgevolg niet ontvankelijk. Ambtshalve middel Geschonden wettelijke bepalingen - artikel 65, tweede lid, Strafwetboek - artikel 29 van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen. 3. Artikel 65, tweede lid, Strafwetboek bepaalt: Wanneer de feitenrechter vaststelt dat misdrijven die reeds het voorwerp waren van een in kracht van gewijsde gegane beslissing en andere feiten die bij hem aanhangig zijn en die, in de veronderstelling dat zij bewezen zouden zijn, aan die beslissing voorafgaan en samen met de eerste misdrijven de opeenvolgende en voortgezette uitvoering zijn van een zelfde misdadig opzet, houdt hij bij de straftoemeting rekening met de reeds uitgesproken straffen. Indien deze hem voor een juiste bestraffing van al de misdrijven voldoende lijken, spreekt hij zich uit over de schuldvraag en verwijst hij in zijn beslissing naar de reeds uitgesproken straffen. Het geheel van de straffen uitgesproken met toepassing van dit artikel mag het maximum van de zwaarste straf niet te boven gaan. 4. Op grond van artikel 29 van de voornoemde wet van 1 augustus 1985 moet de rechter, telkens hij een veroordeling tot een correctionele of een criminele straf uitspreekt, de betrokkene veroordelen tot het betalen van een bijdrage tot het

3 26 APRIL 2016 P N/3 Fonds tot hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders (hierna het Slachtofferfonds). 5. Wanneer de strafrechter oordeelt dat misdrijven die reeds het voorwerp waren van een in kracht van gewijsde gegane beslissing en andere feiten die bij hem aanhangig zijn en die aan die beslissing voorafgaan en samen met de eerste misdrijven de opeenvolgende en voortgezette uitvoering zijn van een zelfde misdadig opzet, en hij bij toepassing van artikel 65, tweede lid, Strafwetboek een bijkomende straf uitspreekt, kan hij de veroordeelde niet opnieuw veroordelen tot betaling van de bij voornoemd artikel 29 bepaalde bijdrage. 6. Met het beroepen vonnis wordt de verweerder schuldig verklaard aan de telastleggingen A en B, worden hem voor die telastleggingen afzonderlijke straffen opgelegd en wordt hij verplicht om twee maal een bijdrage te betalen aan het Slachtofferfonds. Het bestreden vonnis bevestigt het beroepen vonnis onder meer in zoverre dit de verweerder verplicht tot betaling van die bijdragen. Het beslist verder dat de feiten van de telastlegging A werden gepleegd met één en hetzelfde misdadig opzet als de feiten waarvoor de verweerder reeds werd veroordeeld ingevolge het vonnis van de rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Brugge, van 16 september 2015, dat de bij dat vonnis uitgesproken straf niet voldoende is om een juiste bestraffing uit te maken van al de misdrijven, deze die het voorwerp waren van het in kracht van gewijsde gegane vonnis van 16 september 2015 en de thans aanhangige feiten voorzien onder de telastlegging A en veroordeelt de verweerder vervolgens voor de telastlegging A, tot straf. De appelrechters die aldus oordelen dat de straffen opgelegd met het bestreden vonnis voor de telastlegging A bijkomende straffen zijn, bovenop de straffen opgelegd bij vonnis van 16 september 2015, verplichten de verweerder, door bevestiging van het beroepen vonnis wat de opgelegde bijdragen betreft, onwettig tot een bijdrage aan het Slachtofferfonds bovenop die waartoe de verweerder werd verplicht met het vonnis van 16 september Aldus schenden de appelrechters de aangewezen wetsbepalingen.

4 26 APRIL 2016 P N/4 Ambtshalve onderzoek van de beslissing op de strafvordering voor het overige 7. De substantiële of op straffe van nietigheid voorgeschreven rechtsvormen zijn in acht genomen en de beslissing is overeenkomstig de wet gewezen. Dictum Het Hof, Vernietigt het bestreden vonnis in zoverre het de verweerder verplicht tot het betalen van een bijdrage aan het Slachtofferfonds voor de telastlegging A. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde vonnis. Verwerpt het cassatieberoep voor het overige. Laat de kosten ten laste van de Staat. Zegt dat er geen grond is tot verwijzing. Bepaalt de kosten op 96,66 euro. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, tweede kamer, samengesteld uit voorzitter Paul Maffei, als voorzitter, de raadsheren Filip Van Volsem, Alain Bloch, Antoine Lievens en Sidney Berneman, en op de openbare rechtszitting van 26 april 2016 uitgesproken door voorzitter Paul Maffei, in aanwezigheid van procureur-generaal Patrick Duinslaeger, met bijstand van afgevaardigd griffier Véronique Kosynsky. V. Kosynsky S. Berneman A. Lievens A. Bloch F. Van Volsem P. Maffei

5 Verzoekschrift VERZOEKSCHRIFT/1