Gebreken in de werking van de openbare brandweerdiensten van België.

Transcriptie

1 Gebreken in de werking van de openbare brandweerdiensten van België. In het kader van de toekomstige hervorming van de civiele veiligheid hebben de verantwoordelijken van de Fisp-ifod vakbond sinds februari 2006 alle reglementering en werkelijke handelswijze van velen van de +/- 245 vrijwillige brandweerkorpsen (Y-Z en C) bestudeerd. Tot nu toe hadden we geen specifieke bekwaamheid noch bepaalde vakbond- interesse, betreffende de vrijwillige leden van de openbare brandweerdiensten. De hervorming van de civiele veiligheid en de voorziene integratie (?) van de vrijwillige leden in de te ontwerpen nieuwe zones, brengt een nieuwe situatie tot stand. Wij denken onmiddellijk aan alle problemen en vragen dat dit zal stellen. Het is onontbeerlijk om de huidige situatie van deze gemengde en vrijwillige diensten goed te kennen en te begrijpen om daarna te kunnen discussiëren en eventuele opbouwende voorstellen te kunnen voorleggen aan onze eventuele gesprekspartners. Wat wij U hierna zullen voorleggen is op werkelijke feiten en wettelijke teksten gebaseerd en kan gemakkelijk worden nagegaan. Korte voorgeschiedenis. In 2006 hebben wij de gelegenheid gehad om kennis te nemen van de inhoud van de discussies die plaats vonden tussen de 3 traditionele nationale syndicaten omwille van het werk van de vrijwillige brandweermannen in het kader van de toekomstige hervorming. De grote vraag was: Hoe moet men de werktijd van een vrijwillige brandweerman definiëren volgens de wet van wet die sommige aspecten van de werktijd in de openbare diensten bepaalt.? Ten eerste vonden wij het eigenaardig dat ze zich na 6 jaar nog steeds beraden daar hun organisaties bij de Europese statenbond voor vakbonden vertegenwoordigd zijn, deze die de basis-richtlijnen onderhandeld hebben en dat ze ook aanwezig zijn in de nationale commissies die hun mening gegeven hebben op de wet van en deze nooit hebben betwist. Wij begrepen nog minder deze ondervragingen betreffende de werktijd (van de werkers) daar het antwoord ons als duidelijk en glashelder scheen volgens artikel 8 van de wet van : met werktijd verstaan we de tijd waarbij de werknemer ter beschikking van zijn werkgever is. Wat ons meer en meer raadselachtig voorkwam, was de houding van de traditionele organisaties en de sprakeloosheid van de bevoegdheden. Wij hebben kennis genomen van alle voorbereidende werken van de parlementaire commissies over deze wet en ook kennis genomen van de waarnemingen van de staatsraad, die ons op de Europese Richtlijnen 89/391CEE, 93/104CE en 2003/88CE oriënteerden. Wij hebben daarna ons aandacht gevestigd op de studie van deze richtlijnen. Wij hebben informaties gekregen van de Europese diensten en in het bijzonder kennis genomen van de

2 arresten en decreten van het Europese Hof van Justitie: SIMAP-JAEGER-PFEIFFER- DELLAS-VOREL.Deze arresten handelen voornamelijk over de wachttijd, beschouwend dat de wachttijd, zelf inactief, als werktijd moet beschouwd worden. De brandweermannen. De Belgische wet van en de specifieke reglementering van de brandweermannen, maken geen enkele onderscheid tussen de brandweermannen. In de wettelijke teksten worden ze als leden van de openbare brandweerdiensten benoemd, zonder onderscheid te maken tussen vrijwillig of professioneel. De wet (organiek) over de brandweerdiensten verduidelijkt dat het vrijwillig personeel, indien hij uit de privé-sector komt, het statuut van gemeentewerker niet heeft. Niettemin staat hij onder de staatsregeling dat gedefinieerd is door de wet op de brandweerdiensten en zijn werkcontract, met alle voorziene verplichtingen en sancties van zodra hij onder het gezag staat van de Burgemeester of van zijn vertegenwoordiger, het is te zeggen van zodra hij zich tot hun beschikking bevindt. Daarbij, in artikel 2 van de wet van wordt de volgende uitleg gegeven: de definitie van werknemers bevat al wie werkt in het kader van een ondergeschiktheidsverband met de openbare sector. Het is dus zinloos van een onderscheid te maken tussen de openbare werknemers en privé werknemers wanneer ze zich in de functie van brandweerman bevinden! Ze vallen allen onder de wet van Men moet weten dat de Europeese basisrichtlijn 89/391CEE als doelstelling heeft de bescherming van de gezondheid van de werknemer. De richtlijn 93/104 volgt het voorbeeld van de richtlijn 89/391, vermeerderd met aanvullende maatregelen, zoals deze die aan alle werkgevers van Europa verbiedt hun werknemers te verplichten meer dan 48 uren per week te werken, overuren inbegrepen op een referentieperiode van 4 maanden. Zij verplicht ook tot rustperioden, compensatieverlof en andere garanties ten voordele van de werknemer. Al deze maatregelen moeten een vermindering van de werkuren mogelijk maken, het gene de werkgelegenheid zal bevorderen, en het familieleven van de werknemers zal verbeteren. Europa verplicht tot de 48 uren norm, maar wijst erop dat indien de nationale wetgeving gunstiger is, zoals dit in België het geval is met 38 uren per week, deze laatste als referentie moet genomen worden, overuren inbegrepen. We spreken hier natuurlijk wel over vredestijd en buiten ongewone omstandigheden, in het andere geval zijn aanpassingen mogelijk, maar enkel onder voorwaarde dat de uren gepresteerd boven de 38 uren ( normale Belgische norm) onmiddellijk teruggenomen worden in compensatieverlof voor men tot een normale uurregeling terug komt. Onze regering heeft deze nieuwe Europese regelingen omgezet, de richtlijn 93/104, omgezet in de wet van 14 december 2000 ten voordele van de werkers van de openbare diensten, deze wet is van toepassing vanaf 1 juli Europa wenste dat alle staten deze richtlijn omzetten in hun nationale wet in 1996, België had dusdanig al 5 jaar achterstand. Als gevolg van de discussies en klachten van sommige staten van de unie, (vooral Engeland) werd de richtlijn miniem aangepast in 2000 en 2003, ( vooral voor de off-shore werkers van

3 petroleumbooreilanden).het werd tenslotte de 2000/34CE en tot heden de 2003/88. Europa die vanaf het begin voorzien had van de balans op te maken over het in praktijk stellen van deze richtlijn 2003/88, en deze te verbeteren indien het als noodzakelijk uitviel, heeft einde 2006 een modificatieproject nagezien( einde 2004 voorbereid) met voornaamste verandering de volledige wachttijd niet meer aan te zien als werktijd en de inwerking van de noties van actieve en passieve wacht. Dit voorstel, dat een achterstand betekende voor de werkers werd geweigerd. De landen vonden geen akkoord. Bijgevolg blijft de richtlijn 2003/88 de enige geldige en de wetgeving van de Europese rechtbank maakt er een gemeenschappelijk recht van ( boven de nationale wetgevingen). Niets verandert en de wachttijd op zijn werkplaatsen en ter beschikking staan van zijn werkgever is nogmaals bevestigd als arbeidstijd door het laatste arrest van de Europese rechtbank. Vorel arrest van 11 januari uittreksel 23 daarbij moet worden herhaald dat het uit een onafgebroken rechtspraak uitkomt dat de richtlijn 93/104 als doel heeft van de kleinste regels vast te stellen om de leef- en werkomstandigheden van de werkers te verbeteren door een toenadering van de nationale reglementeringen betreffende onder andere de werktijdduur. Het harmoniëren op gemeenschappelijk gebied betreffende de indeling van de werktijd, reikt naar een betere bescherming van de zekerheid en van de gezondheid van de werkers, door hen minimale rustperioden te geven, dagelijks en wekelijks evenals gepaste pauzen en door het voorzien van een gemiddelde werkweek van maximaal 48 uren, maximale grens waarvan wordt verduidelijkt dat het de overuren telt. Ddcs'( de verschillende voorschriften dat deze richtlijn geeft betreffende de maximale werktijd en minimale rustperioden maken de regels van het gemeenschappelijke sociale recht, waarover elke werker moet over kunnen beschikken( zie arrest van 1 december 2005, Dellas e.a.,c-14/04, Recc.p. I-10253, punt 40,41 en 49 en aangevoerde rechtsgeding). 24 Betreffende meer afzonderlijk de notie van werktijd in betekenis van de richtlijn 93/104, heeft het Hof beoordeeld dat deze richtlijn voorgemelde notie definieert als de periode waarin de werker aan het werk is, ter beschikking van de werkgever en in de praktijk van zijn activiteit of functie, volgens de wetgevingen en/of de nationale praktijken, en dat diezelfde notie moet tegenovergesteld worden met de notie van rustperioden.( Dellas arrest e.a., voornoemd, punt 42 en aangevoerde rechtsgeding). 25 In dat verband heeft het Hof verduidelijkt dat, ten eerste: de richtlijn 93/104 geen tussenstand voorziet tussen werkperioden en rustperioden en ten tweeden: binnen de elementen die de notie van werktijd definiëren zoals in de richtlijn, er niet gesproken wordt over de intensiteit van het uitgevoerde werk van de werknemer of de productie van deze laatste (arrest Dellas e.a., voornoemd,punt 43). 26 Het Hof heeft eveneens beoordeeld dat de noties van werktijd en van rustperiode volgens de richtlijn 93/104, noties van gemeenschappelijk recht componeren dat

4 men moet definiëren volgens objectieve eigenschappen, door te verwijzen naar de doelstelling van voorgemelde richtlijn, strevend naar het vaststellen van minimale voorschriften bestendigd om de levenswijze van de werkers te verbeteren. Inderdaad, enkel dit begrip kan aan de richtlijn een volle doeltreffendheid garanderen, net als een uniforme in werk stelling van deze noties in alle staten van de unie.(zie Dellas arrest e.a. voorvermeld, punt 44 en 45 en voorgemeld rechtsgeding). 27 Het Hof heeft daarvan afgeleid dat de wachtdiensten die de werker aflegt met aanwezigheid in de instelling van zijn werkgever, volledig als werktijd moet worden aangezien in de zin van de richtlijn 93/104, onafhankelijk van de werkelijke gepresteerde arbeid door de werker tijdens zijn wacht(zie Dellas arrest e.a., voorvermeld, punt 47 en 48, voorgemelde gerechtsgeding). 28 Het feit dat de wachtdiensten sommige rustperioden bevatten is hier dus buiten zinsverband.de bepalende factor om te beschouwen dat alle eigenschappen van de notie werktijd in de zin van de richtlijn 93/104 aanwezig zijn in de wachtdienst dat een werker uitvoert op zijn werkplaats is het feit dat hij verplicht is om fysisch aanwezig te zijn op de plaats dat bepaald wordt door de werkgever en dat hij daar ter beschikking moet staan om onmiddellijke opdrachten te kunnen uitvoeren indien nodig. Vervolgens moet men dit als arbeidstijd beschouwen voor deze werker(zie Dellas arrest e.a., voorvermeld, punt 47 en 48 en voorgemelde gerechtsgeding) 29 Aangezien de artikelen 1 tot 6van de richtlijn 2003/88 geschreven werden met dezelfde termen als deze gebruikt voor de artikelen 1 tot 6 van de richtlijn 93/104, mag de interpretatie van deze laatste zoals hernomen in punten 24 tot 28 van huidig voorschrift volledig worden overgenomen tot de richtlijn 2003/ De omstandigheid waarbij werken ondernomen werden bij de raad van Europese unie met als doelstelling een mogelijke verandering van de richtlijn 2003/88 komt hier niet ter zake, daar de betreffende prestaties tijdens het jaar 2004 uitgevoerd werden 31 vervolgens moet men afsluiten met het feit dat de wachtdienst die een arts uitvoert op zijn werkplaats, volledig moet aangerekend worden als werktijd, ook de perioden waar hij wacht op een effectief werk, en indien nodig als overuren gerekend worden in de zin van de richtlijnen 93/104 en 2003/88, om de totaliteit van de minimale voorschriften te eerbiedigen wat de lengte van het werk en rusttijd van de werknemers betreft die door deze richtlijnen uitgevaardigd worden en bestemd zijn om op doeltreffende wijze de gezondheid en de veiligheid van de werknemers te beschermen. 32 Betreffende het gevolg dat een dergelijk systeem heeft op de lonen van de betrokkene werknemers, komt uit de rechtspraak van het Hof voor dat volgende richtlijn alleen sommige indelingen van de werktijd reglementeert, zodanig dat het in principe geen ingreep heeft op het loon van de werkers, de enige uitzondering daarvan is beschreven in artikel 7, paragraaf 1 van de richtlijn 93/104, betreffende jaarlijks

5 verlof ( zie arresten van 26 juni 2001, BECTU, C-173/99, REC.p. I-4881; van 16 maart 2006, Robinson steele e.a.,c-124/05, Rec.p. I-3423). 33 Daarbij moet men nog duidelijk maken dat in het Jaeger arrest op punt 26 wordt duidelijk gemaakt dat het twistpunt dat het arrest nodig heeft gemaakt uitsluitend het recht van het werk gedurende de wachttijd aangaat, exclusief de beloning van deze laatste. 34 Bovendien is de op punt 32 hernomen voorschrift volledig overgebracht geworden op de richtlijn 2003/ In deze omstandigheden gaan de richtlijnen 93/104 en 2003/88 niet tegen het inwerkstelling van een reglementering door een lidstaat, die om de beloning van zijn werkers op andere wijze de verschillende perioden die effectief gewerkt werden en deze die uit wacht bestaan in acht nemen, voor zover dat een dergelijk systeem het recht van de werkers eerbiedigt volgens de voorgenomen richtlijnen om de veiligheid en de gezondheid van de werkers te beschermen. 36 Rekening houdend met alle hierboven vermelde aanmerkingen, antwoorden wij op de gestelde vraag, dat de richtlijnen 93/104 en 2003/88 zoals volgt dienen te worden begrepen: - ze verzetten zich tegen een lidstaat dat de wachttijd van een arts, waarbij hij aanwezig is maar niet effectief werkt, niet als volledige werktijd beschouwd. - Ze verzetten zich niet tegen een lidstaat dat een andere reglementering aanneemt om de perioden van effectief en niet effectief werk tijdens een wachttijd te belonen, voor zover dat dergelijk systeem de rechten van de werkers eerbiedigt volgens de richtlijnen en de veiligheid en de gezondheid van de werkers beschermt. Dit is dus heel klaar en belangrijk voor de toekomst: indien de niet actieve wachttijd niet of niet meer betaald zou worden, wordt die toch steeds als werktijd aangerekend en niet als rustperiode, wat alle cummulatie onmogelijk maakt. Wij herinneren eraan dat de wachttijd van de vrijwilligers van de openbare brandweer diensten betaald moet worden volgens het Koninklijk Besluit van 03 juni 1999, dus volkomen gelijk aan de wachttijd van de professionelen. Wanneer staan de vrijwilligers van de openbare branddiensten ter beschikking van hun werkgever? Het organiek reglement van de brandweerkorpsen zegt in zijn artikel 4: de dienst wordt zodanig ingericht dat een voldoende aantal manschappen ( personeel en kader) ten alle tijden klaar staan, om opdrachten uit te voeren op de kortste termijn. Om alle tijden klaar te staan moet men voldoende aantal brandweermannen hebben die ter

6 beschikking staan van de Burgemeester of van zijn vertegenwoordiger. Het interne reglement van de dienst bepaalt op welke wijze! Het is ook een wettelijke verplichting dat de vrijwillige leden van de openbare brandweerdiensten hun prestaties uitvoeren volgens een dagelijkse dienstbeurt die ook in het interne reglement wordt gedefinieerd. Op basis van deze dienstbeurt zijn ze ter beschikking van de werkgever om de behoeften van de dienst uit te voeren en kunnen gestraft worden indien ze aan hun contractverplichtingen verzaken. Hoewel de Burgemeester in de verplichting is om een voortdurende dienst te bieden met voldoende middellen en het rechtsgeding te eerbiedigen, mag hij zijn brandweerdienst volgens zijn wil organiseren. Met professionelen of vrijwilligers.hij stelt de wijze en het wachtsysteem vast, in kazernering of in ieder ander lokaal ( openbaar) dat hij wenst. Het is zijn verantwoordelijkheid, zijn keuze en de keuze van zijn gemeenteraad. Betreffende voorgaande willen wij de aandacht trekken op het feit dat een gemeentelijke werkgever de vrijwilligers ( of professionelen) van de openbare brandweerdiensten niet mag verplichten om thuis te blijven. De woning is privaat en de Burgemeester mag er niet over beschikken naar eigen zin. Het past beter om van afstand te spreken in plaats van woning. Men moet in het oog houden dat de plaats waar de vrijwillige leden van een openbare brandweerdienst zich bevinden als ze een wachtbeurt uitvoeren en ter beschikking staan van hun werkgever, niet uit eigen wil gekozen word maar altijd op voorhand gedefinieerd wordt door het gemeentelijke gezag in het interne reglement. Door hun wachtbeurt uit te oefenen op de plaats die hen voorbehouden werd, antwoorden ze gewoon aan de verplichtingen van hun werkcontract met de gemeente. Het contract werd gedefinieerd om de brandweerdienst met een maximale doeltreffendheid te organiseren. Daarom vinden we zoveel verschillende wachtsituaties volgens het gemeentelijke gezag waarvan het afhangt. Iedere gemeente kiest zijn eigen organisatorische model volgens zijn eigen criterium. Bijgevolg is de plaats waar het vrijwillige personeel zich bevind tijdens zijn wachtbeurt niet belangrijk, als deze plaats wel overeenkomt met de voorwaarden van het werkcontract. Vrijwilligers en eigenaardige wachtbeurten. Wij hebben vastgesteld of beter ontdekt dat de gemeenten het vrijwillige personeel tot een overtollig aantal wacht situaties dwingt, ter beschikking van hun werkgever. Wachtdienst met kazernering Deze worden voor verschillende redenen uitgevoerd: -omdat het verkeer niet toelaat aan de brandweermannen om binnen de nodige termijn terug te kunnen komen naar de kazerne. -omdat de aangeworven brandweermannen buiten het begrensd gebied leven. - omdat de vrijwilligers tijdens de dag worden opgeroepten om de dienst uit te voeren in plaats van de professionelen. ( Dat is onwettelijk) - tijdens zondag- en nachtdiensten?het gemeentelijke gezag negeert ( uitdrukkelijk of niet?) dat de vrijwilligers ook moeten betaald worden tijdens zondagse en nachtdiensten.(dat is onwettelijk).

7 De wachtbeurt thuis uitvoeren Ze bestaan voor verschillende heel slechte redenen -om een telefonische wachtdienst te verzekeren ( onwettelijk en eigenaardig) - voor de (nacht) dienst met ziekenwagen, want de woning van de brandweerman wordt een part -time voorpost.(onwettelijk en eigenaardig) - voor de medewerker van de ziekenwagen chauffeur die moet wachten totdat deze hem komt afhalen voor ze hun opdracht kunnen uitvoeren ( onwettelijk en eigenaardig) - door een lager officier die de korpschef vervangt als hij niet aanwezig is - op orde van de korpschef of van de Burgemeester. Wachtbeurten in een perimetrisch begrenst gebied. -In dit systeem verplichten de gemeenten tot het bereiken van de interventiewagens in een bepaalde tijd. De brandweerman moet dus altijd in een begrensd gebied blijven tijdens zijn wachtbeurt. Deze afstanden, oppervlakte of straal kan verschillen volgens de gemeente. Het moet de brandweerman toelaten om zijn wagen te bereiken in redelijke tijdpanne, dag en nacht. Kortom, de wachtsystemen van de vrijwilligers zijn zo veelvoudig en zonderling, afhangend van de gemeentelijke beheren die over een grote organisatorische vrijheid en grote toegeeflijkheid beschikken. Het belangrijke is dat de vrijwillige manschappen hun wachtbeurt altijd uitvoeren volgens de voorwaarden (voordelen en nadelen) beslist door het gemeentelijke gezag. Aandacht schenken aan de beloning van de brandweermannen in het algemeen en van de vrijwilligers in het bijzonder, dat is de knuppel in het hoenderhok. Volgens de wetgeving? Vanaf moet de vrijwillige brandweerman betaald worden op basis van het gemiddelde van de lonen van de professionele brandweermannen: 1/1976 ste van bruto jaarlijkse beloning, ( de professioneel aan 1/1852 ste ). Kortom, het verschil is onbeduidend. Artikel 41 van het Koninklijk Besluit van 06 mei 1971, die 9 subartikels telde, telt er nu maar één meer. Alle begrip van percentage is verdwenen uit de tekst. Vele gemeenten negeren nog altijd deze veranderingen en hebben hun reglementering steeds niet aangepast. De meeste vrijwillige brandweermannen worden nog steeds betaald in verhouding met de tijd besteed aan de opdrachten. De besteedde wachttijd wordt soms nog beloond door een zeer bescheiden vast bedrag. Er bestaan ook gemeenten die een aalmoes geven van 0.40 cent, 1 tot 2 euro per uur voor wachtbeurten s nachts en in eigen woning. Idem voor zondagse en nachtdiensten. De weinige vrijwilligers die beloond worden als ze een opdracht uitvoeren, krijgen maar een klein deel ervan. Maar nu moeten de vrijwilligers van de openbare brandweerdiensten beloond worden volgens

8 het voorziene loon (1976 ste ) voor de totale duur van de wachtbeurt, (zoals voorzien door het interne reglement) dat hij opdrachten uitvoert of niet. Hij moet eveneens nacht en zondagsprestaties innen zoals zijn professionele collega s. De getuigenissen van de huishoudelijke verhalen die wij ontvangen hebben zijn verbazend, sommige echt ongelooflijk: enkele kleine voorbeelden. In deze gemeente, betaalt de korpschef de vrijwilligers niet maandelijks maar legt een gezamenlijke pot aan die hij jaarlijks verdeelt op basis van persoonlijk criterium. Een andere korpschef bestraft zijn vrijwilligers ( te laat komen op oefening, ) door een systeem van financiële boeten. Hij houdt een deel van de beloning achter. Waar gaat het geld naartoe? Een andere korpschef houdt de grootste deel van het kledingsgeld achter (en de interesten?) zijn mannen hebben geen andere keuze dan hun werkhandschoenen uit eigen zak te betalen. Momenteel stoppen wij ermee! De tijdsduur, de werktijd en de gepresteerde uren? Bij voorbeeld, een gemeente die over 36 vrijwillige brandweermannen beschikt ( korps z of c)moet zijn dienst in vier ploegen van 9 mannen indelen om dagelijkse 24 uren dienst te kunnen verzekeren. Deze 9 mannen ploeg is het minimum aantal manschappen om een brand te kunnen bestrijden. En dat is heel weinig. In dit geval presteert elke man 7 x 24 uren ( of 14 x 24 uren) per maandelijkse wachtdienst, dus 168 uren per maand in plaats van 152 uren indien men de 38 uren week eerbiedigt. En indien dit vrijwillige lid van een openbare brandweerdienst al een ander voltijdse beroep uitoefent van 38 uren per week, zoals dit gewoonlijk het geval is, oefent hij dan 320 werkuren uit per maand, dus 80 uren per week. De wet van 14 december 2000 In artikel 8.1 ste. 2 staat: de werktijd mag niet meer dan 50 uren per week bedragen, in uitzondering van een koninklijke afwijking. Geen enkele afwijking werd tot nu toe gegeven. De vraag die men zich moet stellen is te weten uit welk recht een vrijwilliger 168 uren per maand mag presteren in een kazerne, thuis of elders en daarbij 152 uren voor een ander werk. Jaarlijks presteert hij dan gemiddeld 80 uren per week. Dit alles zonder koninklijk afwijking? En dat is nog niet alles want de wet voorziet een mogelijkheid om deze 50 uren per week tijdelijk te overschrijden in geval van ongewone en uitzonderlijke omstandigheden met de verplichting om zo vlug als mogelijk tot een normale situatie terug te komen, de overuren te betalen, en de overuren als rusttijd terug te geven voor het werk hernomen wordt, om de referentieperiode van 38 uren per week over 4 maanden, overuren inbegrepen te eerbiedigen. Bij de politie werd deze referentieperiode tot 2 maanden teruggebracht in plaats van 4. Men mag deze verkorten maar niet verlengen. Cumulatie van ambten: beroep X en vrijwillig lid van openbare brandweerdiensten Bespottelijke wet! De wet verbiedt als sinds lang aan een professioneel om vrijwillig te zijn in dezelfde brandweerdienst. Deze wet wordt in vele korpsen genegeerd. Zo vinden we professionelen die nadat ze hun dagelijkse beurt geëindigd hebben onmiddellijk

9 op wacht staan gedurende 12 of 24 uren, met de verplichting om naar hun kazerne terug te komen in geval van brand. Daarbij presteren vele professionelen nog tientallen uren als vrijwilliger in andere brandweerdiensten. Het eerbiedigen van de wet van laat deze cumulatie niet toe, noch voor professionelen, noch voor gemeentelijke werkers. Werkloos zijn en vrijwillig lid van een openbare dienst? Iedereen moet wel toegeven dat een gemeentewerker, met om het even welke functie niet meer mag presteren als vrijwilliger in dezelfde gemeente, daar hij dezelfde werkgever heeft. Dat is goed nieuws voor de jongsten die daarmee werk zullen kunnen vinden, eens onze afgevaardigden zullen stoppen met de wet te overschrijden. Zelfs een werkloze die als lid van een openbare brandweerdienst wil werken moet zijn werkloosheidsuitkering uitstellen voor de duur van zijn brandweerprestaties. Men vergeet te vaak dat men op voorhand moet kunnen verklaren dat het om een opdracht gaat waar een menselijk leven in gevaar is om de werkloosheidsuitkering en beloning als brandweerman te mogen winnen. Dat is helemaal onmogelijk, zelfs de werklozen geven het toe, dat is juist wat ze vaak naar voor brengen, ze hopen of denken zo aan de wet te ontsnappen. Als men daarbij nog weet dat een groot aantal vrijwillige leden van openbare brandweerdiensten werken aan het transport van zieken en gewonden in ziekenwagens ( brengt geld op aan de gemeenten) en dat deze opdracht in ieder geval niet hernomen wordt in de lijst van de mogelijke opdrachten, toont het heel goed hoe komisch de overheid kan zijn. Waarover tot nu toe niemand praat. Het artikel 24 van de wet van bepaalt: In de Ministerraad duidt de Koning de ambtenaren aan die op de eerbiediging van de schikkingen van voorgenomen wet zullen toezicht houden en duidt de wijze aan waarop dit toezicht wordt uitgevoerd.deze aanduiding heeft nog steeds niet plaats gehad. Wie heeft voordeel van dit gebrek? Eigenlijk veranderd het niets, de wet is wel van toepassing. De wet van is het resultaat van een Europese richtlijn en word als algemeen recht beschouwd. Dat is heel belangrijk want het neemt de voorrang op de nationale wetgeving en maakt de staten verantwoordelijk voor alle gebreken die worden vastgesteld, en die één of meerdere staatsburgers van hun algemene recht ontnemen. Hier is het het geval! In dat kader hebben we klacht ingediend bij het Europese Hof van Justitie voor niet eerbiedigen van de wet van Europa geeft als antwoord raad te vragen aan de landelijke rechtbanken, voor niet eerbiediging van het algemene recht. Dat doen wij nu ten voordele van de brandweermannen die het ons gevraagd hebben. Als de ambtenaren uiteindelijk zullen worden aangeduid om de wet te doen eerbiedigen (artikel 24), zullen ze als taak hebben om een nieuw en volledig beheersysteem op voet te stellen, dat de werktijd,de rusttijd en het compensatieverlof van de werkers zal kunnen controleren en eerbiedigen. Verdeling van de werktijd en verplichte rusttijd van een openbare dienstwerker die 38 uur per week presteert. Wij vonden het interessant om de inventaris te doen van de wekelijkse uren met het aftellen

10 van de uren die door de wet van gereglementeerd zijn, om te zien hoeveel tijd overblijft dat niet gereglementeerd is. Een week van zeven dagen telt 168 uren ( 7x24 uren). Wat wordt door de wet van voorzien als indeling van deze uren? Men moet in het oog houden dat de wet werkuren en rustperioden voorziet! We trekken de verplichte rustperioden af zoals voorzien door de wet van Artikel 5-1 ste.de werkers (van openbare diensten) hebben recht op een minimale rustperiode van 11 uren ononderbroken na iedere 24uren werkperiode. Er zijn 6 rustperioden mogelijk per week, 6x11 uren: 66 uren die we moeten aftrekken van de 168 uren per week. Er blijven 102 uren beschikbaar! Artikel 6 1 e wanneer de werktijd weer dan 6 uren per dag telt, is een rustperiode van ½ uur inbegrepen. We tellen 2 uur rustperiode voor een hele week 102 uren 2 uren : er blijven 100 uren over. Artikel 7 4. De tijdsduur van de dagelijkse rust, toegegeven volgens artikel 5 wordt bijgeteld met de zondagse rust volgens 1 en de compenserende rust volgens 3, zodat de werker over een rustperiode van 35 uren ononderbroken beschikt. ( dus een zondagse rust van 24 uur) 100 uren 24 uren( zondagse rust) : 76 uren beschikbaar. Artikel8 1. De werktijd mag geen 38 uren overschrijden binnen een refertieperiode van 4 maanden. 76 uren 38 uren per week : 38 uren 38 uren gedeeld door 7 dagen in de week is +/- 5 uren 40 minuten per dag die niet gereglementeerd zijn door de wet van Indien men de Europese wet neemt met 48 uren per week in plaats van 38 moeten we de 38 uren verminderen met 10 uren. Er blijven dan 28 uren over per week: 4 uren beschikbaar per dag. Met deze voorwaarden kan men geen ander werk aanvatten. Conclusie! Dat is het bewijs dat het huidige systeem van vrijwillige leden van openbare brandweerdiensten die al een ander beroep uitoefenen en regelmatig 80 uren per week presteren (42 uren meer dan de norm) volledig buiten de Belgische wetgeving en de Europese richtlijnen vallen. Het eerbiedigt geen enkele wettelijke schikking: rustperioden, compenserend verlof, referentie werktijd.

11 Dit systeem dat vrijwillige brandweermannen aanwerft heeft geen enkele wettelijke basis meer. Hij blijft enkel overleven door de systematische en dagelijkse schending van de wetten door sommige gemeenten die er de volledige verantwoordelijkheid van dragen, al profiteren ze van de ongelooflijke toegeeflijkheid van het beheer. Vele gemeentelijke afgevaardigden tonen openlijk veel genegenheid ten opzichte van hun vrijwillige brandweermannen en hun families ( vooral tijdens begrafenissen),deze zijn toch de eersten die hun door de wet voorziene beloning onthouden. De burgemeesters die nog in weerwil van de wetten dwingen tot uren werk per week, zouden goed moeten nadenken want de volgende in opdracht gestorvene brandweerman zou er één kunnen zijn buiten de wettelijke 38 uren, tijdens de onwettelijke en onbetaalde overuren waartoe hij gedwongen wordt.wat zullen ze antwoorden? De families van onze leden zullen in elk geval verantwoording vragen! Dit vrijwillig systeem is volledig achterhaald, helemaal onaangepast, en om eerlijk te zijn, heel vaak vervuilt op gemeentelijk niveau door een kern manschappen die meer politiek actief zijn dan brandweerman, maar die de wet maken. Wij hebben tonnen getuigenissen waar de vrijwillige leden en hun materiaal gebruikt worden als knechten en die het beu zijn maar niemand vinden die naar hen luistert. Vaak is het een politieke kern, sommige korpschefs, sommige afgevaardigden die deze slechte praktijken vereeuwigen door bedreigingen, kleingeestigheid en dwang. De meerderheid vrijwillige leden, de echten, deze die het beroep bovenop plaatsen, deze zijn veeltallig en zouden liever professioneel worden. De hervorming zal een natuurlijke selectie waarmaken. Onontbeerlijke maatregelen om de hervorming en het in gang zetten van de zones te doen slagen. Wat doet de tijd ertoe, de unie of deling van de staat, de hervorming zal toch plaats hebben. Wij hopen vlug en uit goede wil. Anders zal het zich doen gelden met doden! Voorrangsmaatregelen om de toekomstige zones te helpen Om juist en rechtvaardig te handelen moeten we eisen dat een gedetailleerde waarheids inventaris gemaakt wordt van elke brandweerdienst zo vlug als mogelijk, om zich te verzekeren dat het aantal manschappen volledig is, dat het personeel correct betaald wordt volgens de wet, dat het materiaal conform, volledig en in goede staat verkeert. In geval van gebrek in één van deze normen, moet een herhalingsformule tot stand gebracht worden met financiële last voor de foutieve gemeente gedurende de nodige tijd ( 20 jaar minimum) zodanig dat ze geen enkel financiële voordeel kan vinden in die gebreken door de last te laten dragen door de andere gemeenten van de zone. De door de provincie of regio gegeven subsidie aan de gemeenten die een brandweerdienst beheren, zoals het berekenen van de bijdragen van de beschermde gemeenten, moeten 100% berekend worden en met 100% gestort worden. Het is zo vanzelfsprekend dat de gemeente dat de brandweerdienst beheert zijn verplichtingen aan manschappen eerbiedigt en de lonen betaald volgens de wet. Men moet eerlijk zijn ten opzichte van de beschermde gemeenten die in de nieuwe zones zullen komen en hen de verassing van de extra kosten om alle diensten op zelfde niveau te brengen te vermijden: manschappen, lonen en materiaal. Deze zijn niet verantwoordelijk!

12 De nieuwe zones moeten ook in hun statuten voorzien van de schulden en geschillen van de gemeenten uit te sluiten, die zouden kunnen voorop komen na de indeling en zones, indien deze schulden het resultaat zijn van gebreken aan wettelijke verplichtingen. Anders zouden ze het enorme risico nemen van processen te moeten verdragen die de zone tot failliet zou kunnen leiden zelfs voor zijn beheer ( tot groot genoegen van de foutieve gemeenten). Men moet ook verwachten dat de brandweermannen acties zullen ondernemen om hun tegoede lonen, graden, oudheid, en alle andere redenen waarvoor ze zich benadeelt voelen te legaliseren. De foutieve zullen betalen. Het recht zal overwinnen! Logische vragen die men zich mag stellen? Waarom in België hebben al dezen die kennis hadden van de nieuwe maatregelen in de wet van en van de arresten van het Hof van Europese Justitie gezwegen? Dat was nochtans een goede vooruitgang voor de werkers? Waarom, eerbiedigen de gemeentelijke besturen nog steeds de wetten niet wat de brandweerdiensten betreft? Waarom, blijven de gemeenten de brandweermannen plunderen? Waarom, zijn alle voogdijen zwijgend? Waarom waarom waarom waarom waarom waarom? De leden van het IFOD-FISP bureau In naam van het bureau: Jean Pirotte: nationaal secretaris.