Demonstratie Allergiemethode

Transcriptie

1 Heeft er iemand hier iets waar hij mee wil werken? Toevallig ook een allergie? [ ] Dat is vaak zo als je in een opleiding zit, dat mensen ja ik heb helemaal geen allergie. Wat je dan doet voor de oefening even. Dan neem je iets wat je heel vies vindt. Dus eten of drinken bijvoorbeeld, iets. Dan gebruik je dat als de allergie om te oefenen. En iets wat je lekker vindt. Dan zeg je, je immuunsysteem heeft een vergissing gemaakt. Dit en dat. Het kan net zo reageren op dat glas karnemelk dan dat het kan op het glas melk. Als je dat wel zou lekker vinden. En zo kan je dat dus ook veranderen voor de oefening. Want er zijn natuurlijk geregeld dat mensen geen allergie hebben. Gelukkig. Om uit te vinden wat is de positieve intentie, wat levert het je op als je geen karnemelk drinkt? Dan heb ik geen vieze smaak in mijn mond. Dat je geen vieze smaak in je mond hebt. Ja inderdaad. En als je karnemelk drinkt, wat gebeurt er dan? Dan krijg ik een hele vieze smaak in mijn mond, alsof citroenen zuurheid zeg maar. En wat levert dat je op, dat je dat hebt? Onprettig gevoel. Een onprettig gevoel. En wat levert dat op, dat onprettig gevoel? Wat je dan doen als je die zure smaak in je mond hebt? Spuug het uit. Dan spuug je het uit hè? En wat levert dat je op als je het uitspuugt? Dat het gevoel weg is. Dat het gevoel weg is ja. En als het gevoel weg is, wat levert dat op? Dat ik blij en gelukkig ben. Dat je blij en gelukkig en happy Dus dan komen we op een waarde uit dat je heel blij en gelukkig dus die karnemelk zorgt daar dus voor. Het niet drinken van de karnemelk zorgt daarvoor. Ja, maar als je dat dus drinkt dan krijg je dat. Dan spuug je het uit word je blij van. Dat is heel apart hè. Met eten is dat heel gek. Dat je denkt, positieve intentie. Bij mij met spruiten was het zo, de positieve intentie was voor mij meteen helder. Want bij ons was het zo van ok, als je het niet lust dan mag je zelf kiezen wat je wilt eten. Voor mij was die positieve intentie heel helder. Meteen al. Wat is de positieve intentie? Die weet ik wel. Dan krijg ik wat anders. Wat levert dat op? Dan krijg ik wat ik wil. Ok. Dus dat was voor mij wel helder. Soms met dit is het wat lastiger. Mag je even je handen op je benen leggen. Dan mag je even je ogen dichtdoen. En mag je even voorstellen dat je nu een glas karnemelk nu in je mond doet. Precies ja. En doorslikt. Inderdaad. Ok, ogen open. Hoeveel luxaflex heb ik? Hoeveel luxaflex? Ja ja. Twee hele grote. Klopt ja. Ok. Dus ik stel een vraag dat hij er in één keer uit is. In één keer is dat weg. Dat is belangrijk. Mag je je ogen even dichtdoen. En dan denken aan een glas melk. Een koel glas melk in je mond, slik je door. Inderdaad. Dat ja. Ok. En terwijl je zo je ogen dichthoudt en voel je het contact met de stoel. En terwijl je zo het contact met de stoel voelt, herinner je misschien nog wel die spiegel. Die spiegel waarin je jezelf ziet in diepe hypnose. Inderdaad ja. en terwijl je zo gaat vormen naar die spiegel en dieper gaat nu, ga je dieper en dieper bij iedere vingerknip, tien keer dieper. Zo ja. En terwijl je zo dieper gaat, doe je nu weer je hoofd omhoog en merk op dat je daardoor dieper gaat. Dus doe je hoofd maar omhoog. Blijf maar gewoon rechtop. Je onderbewustzijn kan gewoon rechtop blijven zitten, terwijl je dieper en dieper gaat. En daardoor zelfs meer ontspant in je nek. Terwijl je rechtop blijft met je hoofd laat je onderbewustzijn het doen. En terwijl je zo heerlijk in trance bent nu. Stel je voor dat er een plexiglasraam in de ruimte staat op jouw manier en op jouw tempo. En misschien hoor je jezelf wel zeggen hoe dat eruit dan zou zien. En dat idee staat voor je. Daarachter staat dat glas karnemelk. Helemaal ver weg voor je. Je kunt er niet eens bij, want je zit hier veilig en rustig en ontspannen. En dat daar is ver weg achter een plexiglasraam. En op jouw manier en op jouw tempo laat je dat plexiglasraam vervagen, omdat je weet dat je immuunsysteem een vergissing heeft gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op een glas melk, dus weet het ook hoe het ook gaat reageren op het glas karnemelk. Op die manier net als het glas melk. En terwijl langzaam maar zeker

2 het plexiglasraam vervaagt en het glas langzaam naar je toekomt, weet je, je immuunsysteem heeft een vergissing gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk, dus zal het ook op die manier reageren op karnemelk. Omdat je weet dat je immuunsysteem een vergissing heeft gemaakt. En terwijl dat langzaam dichterbij komt op jouw manier en op jouw tempo alleen op een manier die veilig voelt voor je en je meer ontspannen maakt, komt het dichterbij. En je weet dat je immuunsysteem een vergissing heeft gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk, dus zal het ook zo reageren op karnemelk wanneer het dichterbij komt op jouw manier en op jouw tempo. Alleen op die manier die je meer ontspant en meer veiligheid en rust brengt. En terwijl het zo dichterbij komt op jouw manier weet je dat je immuunsysteem een vergissing heeft gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk, dus kan het ook zo reageren op karnemelk op die manier net als bij melk. En terwijl het zo dichterbij komt. Op een gegeven moment zul je merken dat hoe dichterbij het komt, hoe prettiger je voelt. En hoe prettiger je voelt, hoe dichterbij het laat komen omdat je weet je immuunsysteem heeft een vergissing gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk, dus zal het ook reageren op die manier bij karnemelk. Terwijl het langzaam dichterbij komt. Merk je nu dat als je zo direct een slok gaat nemen op jouw manier dat je weet, je immuunsysteem heeft een vergissing gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk, omdat het prettig voelt in je mond. Dus zal het ook zo gaan reageren op het andere glas wat je nu aan je mond zet en een slokje neemt. En merk dan dat je immuunsysteem een vergissing heeft gemaakt. Het weet hoe het kan reageren op melk. Inderdaad, prettig gevoel. Dus weet het ook hoe het kan reageren op karnemelk. En zo direct tel ik van één tot vijf. En bij vijf doe je je ogen open, ben je helder, fris, helemaal alert. Helemaal in het hier en nu. En voel je je simpelweg fantastisch. Eén. Twee, je voelt het contact met de stoel. Drie, je hoort alle geluiden weer in de omgeving. Vier, je voelt een frisse wind die je ogen verfrist, mond verfrist, neus verfrist. En vijf [klap], ogen open, helder, fris, alert. Simpelweg fantastisch. Ok. Mag je nog één keer je ogen dichtdoen. Ok. Ogen open. Dat is voor mij de test. Dus ik zal zeggen ok. [ ] Als je er nu aan denkt, wat gebeurt er nu? Niets, maar dat gebeurde net toch ook niet voordat we begonnen toen ik aan karnemelk dacht? Karnemelk is gewoon karnemelk. Alleen toen je vroeg wat voor smaak, toen had ik gewoon iets van dat is vies. Ja en nu? Nou kan ik zeggen dat het vies is, maar ik voel het minder denk ik. Je weet dat het vies is, maar het voelt mwah. Ik zeg heus niet dat het je meest favoriete drank gaat worden vanaf nu. Natuurlijk niet. Het is net als ik met de spruiten had. Je doet het in je mond en je denkt het valt wel mee. Het is bitter en niet mijn favoriet. Ik denk dat je een beetje dezelfde reactie gaat krijgen. Dat het mwah, het hele vieze eraf is. Dat denk ik zo te zien. Ik verwacht niet dat het je meest favoriete drank wordt vanaf nu. Applaus. Dat is dus dan de procedure. Met eten laat ik iemand in trance een slokje nemen of wat eten of dat soort dingen zodat ik zien, krijg ik weer deze reactie, whoo, of is het normaal. Stel je voor, je krijgt dit, whoo, wat doe ik dan? En het glas gaat weer helemaal die kant op daar. En het is weer helemaal weg. En ik ga weer opnieuw. Totdat ik op een gegeven moment heb van nu is het ok. Zoals het meisje met die aardappel, die kwam ook dichterbij en ik was hier voor mijn idee hè, ik weet natuurlijk niet waar zij was, maar voor mijn idee was ik hier, en opeens krijg ik die [kokhalsen] respons. Dus ik zeg in één keer die aardappel gaat weer helemaal daarheen. Weer helemaal naar achteren en hup, ogen open, hoeveel luxaflex heb ik hier. Ze was er in één keer uit: wat is dat joh? En toen weer even pauze, even wat drinken, even ok, en toen hebben we het weer gedaan en toen nog langzamer en toen ging het wel. Dus blijf altijd goed opletten, wat gebeurt er precies met dat soort dingen. Het komt

3 dichterbij, op dat moment is het belangrijk, ok, zie ik hier opeens reacties ontstaan die niet bij de hulpbron horen maar meer bij de allergie. Zo ja, zie je de reacties, hup, en het gaat weer op afstand. Op een gegeven moment zag ik bij jou, ok, het glas karnemelk, ik noemde karnemelk, staat achter het plexiglas en ik zag een beetje huh. Zeg ik, het staat helemaal ver weg, zei ik meteen. Afstand, dat is een submodaliteit. Dus dan weet ik, het beeld wat die maakt, staat misschien hier een plexiglasraam en hier de karnemelk. Dat is wel heel dichtbij. Dus ik zei, het staat helemaal ver weg. Dus dan zet hij het daar neer, ok, dan is het wel ok. Dat bepaal ik alleen maar doordat ik iets zie waarbij ik denk, waarschijnlijk nu te dichtbij. Dan kun je ervoor kiezen, ok, en zet het helemaal ver weg op afstand. Want afstand is een visuele submodaliteit of een visuele eigenschap. Dus als iemand zegt, zet het op afstand dan whooop, dan schuift hij het hele plaatje als het ware op afstand. En op afstand als het daar staat vind ik het wel ok. Heb ik er geen last van. En van daaruit kun je het dichterbij laten halen. Dan blijf je opletten, ok, houd ik die respons en je zag, ik bleef het anker afvuren. Dat is belangrijk. En af en toe ook eens indrukken. Dit gevoel, dit gevoel, dit gevoel. Zodat hij zeker weet, ok. En ik wilde dezelfde sensaties zien als hij de slok nam als hij bij melk had. En dat was wel zo. Dus dan denk ik, dat is te gek. Dat is ok. [ ] Laten we eerst een pauze nemen, het is nogal een procesje waar we doorheen gaan. Het duurt wel even. Even een pauze. Dan gaan we erna de oefening doen. Overgang Het kan ook een gevoel zijn. En dan zou ik anders werken hoor met hoogtevrees. [ ] Dan zou je de gevoelomdraaitechniek bijvoorbeeld kunnen toepassen. Je kunt hem ook onder hypnose nieuwe manieren laten vinden. Wat je daar kunt doen op die hoogte. Je zou bijvoorbeeld in hypnose wat ik een keer heb gedaan met iemand met hoogtevrees, is een hele tour kunnen maken langs allemaal mooie ravijnen met een goed gevoel. En hij had er een goed gevoel bij. Wow. En alles wat hij zag ik zeg: wat zie je dan? Hij zegt: ik zie helemaal niets man. Het is zwart. Het enige wat ik zie is hier een muur, daar is zwart. En dat was dan de galerij. Zwart. Dus dat was het probleem. Hij ziet dit allemaal niet. Want als hij dat allemaal zou zien, hij heeft overzicht, ruimte, dan heb je ook geen hoogtevrees. Hoogtevrees is vaak een visuele illusie, of hoe zou ik het zeggen, een optische illusie. En het gevoel dat je gaat vallen. Sommige mensen hebben het idee van, als ik hier sta, ik heb de neiging dat ik er nu overheen val. Zoiets. Er zitten twee dingen aan vast. Eén is het optische, dat ze geen overzicht hebben. Doordat ze dat verliezen en zich focussen, dat ze hoogtevrees hebben. Of de neiging om te vallen ondanks dat er een hek staat. [ ] Je kunt het associëren met een goed gevoel en dan in die persoon laten stappen en dan over de balk laten lopen bijvoorbeeld om hem te laten wennen, dat is te gek man dit. Wow zoiets, in trance. Bijvoorbeeld. [ ] De beste manier is, zeker met hoogtevrees, overzicht. Dan is er niets aan de hand. Of een stuk minder. [ ] Laten we deze oefening eerst doen. Goed. Het is misschien wel interessant, nogmaals dit is een experiment, niet dit hoor, dit is geen experiment, maar als jullie bijvoorbeeld met de hoogtevrees dit gaan doen. Dus dan zou ik zeggen, achter het plexiglasraam is datgene waar je bang voor bent. Hoogte. Maar je hebt het ook niet. Als ik op de grond sta heb ik het niet. Boem. En dan weet je dus hoe je kunt reageren daar. En dan komt dat dichterbij en blijf je dat doen. Ik weet niet of dat werkt. Maar het zou zomaar kunnen werken. En dat is best wel te gek als het werkt. Want dat is wow, zo kan het dus ook. Ik doe het altijd op mijn manier, maar goed, nogmaals ik heb een keer gelezen was ook een trainer die zei, ik ging al

4 die technieken waarvan ik dacht dat werkt zeker daar niet, ging ik juist daar wel doen om te kijken is het wel zo dat ik dat denk. Belemmer ik mezelf nu niet. En echt wonderbaarlijke dingen dat je denkt hè. Dat dat werkt daar? Dat is wel heel apart. Dat had ik helemaal niet zo geleerd. Ik zou het doen dan daarop. En voor de rest. Pak iets wat je vies vindt en wat je lekker vindt. En wat erop lijkt, wat je ok vindt. [ ] Je ziet dat je zelf controle hebt uiteraard. En dat is ook het mooie bij hypnose dat je zelf bepaalt tot hoe ver je wilt gaan of niet. Dat mensen zeggen, ik heb geen controle. Je hebt altijd controle. Als er echt iets is wat je niet wilt, dan laat je het ook niet toe. Dan is het nog even niet de tijd. Dat ervaar je dan. [ ] Dat is meteen om voor mij uit te leggen. Als zoiets gebeurt, dan is daar een waardeconflict. Ik zal even uitleggen wat ik daarmee bedoel. Als je kijkt naar de niveaus waarin wij verkeren, altijd, is een omgeving zoals hier Zaanweg 70a. Dan zijn we met allemaal mensen. Dus dat is waar. Daar hebben we gedrag. En dan doen we dus iets. We zijn met z n allen bezig met hypnose. Dat is een ander niveau. En dan hebben we vaardigheden hoe we dat doen. Die leer ik jullie. Hoe. Daarboven zijn de overtuigingen. En de waarden. Waarom we iets doen. Daarboven is identiteit. Wie ben je daar? Daarboven, nou ja, missie slash spiritualiteit. Wat er gebeurt is, we gaan een vaardigheid doen. Ik leer jullie een vaardigheid, de gevoelomdraaitechniek. Dus hoe doe je dat. Wat gebeurt er als je een nieuwe vaardigheid leert? Dan ga je ander gedrag vertonen. Dat is het idee. Dus vanuit een hoger niveau iets veranderen, dan krijg je dat een onderliggend niveau verandert. Nu heb ik gezegd plezier, energie, ontspanning. Ok, hoe doe je dat? Doe je zo. Dus ga iets anders doen. Wat er nu gebeurt bij jou is dat hier een waarde, zeg je wacht eens even, dat gaat niet gebeuren. Ik ga me echt niet plezierig voelen bij het feit wat er gebeurd is. En dat is een bovenliggend niveau. Dus in één keer frrrrrt, werkt dit niet. De techniek werkt prima, maar niet bij die waarde. Dus dan als dat gebeurt, ik wil me daar helemaal niet plezierig bij voelen. Ik heb dat ook een paar keer meegemaakt. Wat er gebeurt is, omdat we het nu invullen, dan ga je dat erbij voelen, kan je dus krijgen dat dit niet gebeurt. Omdat je niet hebt gezegd van ok, hoe zou je je willen voelen hierbij? Bij de situatie die we naar boven halen. Het zou makkelijk kunnen zijn dat je zegt, dit is goed zo hoe ik me voel. Dan hoeven we daar niet mee te werken. Stel je voor, ik wil rust voelen daarbij. Bijvoorbeeld hè, dat is een andere emotie dan plezier. Dan zou je dit waarschijnlijk niet hebben. Dat waardeconflict. Snap je dat? Want iedereen kan zich voorstellen dat je daar niet plezierig bij wilt voelen. Als het net gebeurd is of überhaupt gebeurd is. O leuk, nee, natuurlijk niet. Dan krijg je dit conflict. En dat zorgt ervoor dat dit dan niet werkt. Ik heb ook wel eens een gevoelomdraaitechniek en ik ben nog redelijk invullerig voor mensen van, jij kunt wel wat meer plezier gebruiken. Dat denk ik dan. Dus dan ga ik dat ook doen. En opeens whoom. Ik denk, o wat gebeurt er nu? Ja, ik ga me daar niet plezierig bij voelen. Ok, wat is er dan precies gebeurd? Omdat ik soms niet eens weet welke situatie we naar boven halen. Ik zeg: ok, denk aan een situatie, is vrij breed. Maar aan de reactie kan ik denken ok, wat gebeurt er nu? Ik wil me daar niet plezierig bij voelen. Ok, wat wil je er dan wel bij voelen wat goed is voor jou? Bijvoorbeeld rust of veiligheid of iets heel anders. Dan kun je hem weer doen met dat gevoel, maar dan met de waarde veiligheid of rust. En dan zal het wel werken. Dat is wat je wilt en niet wat je opgelegd krijgt als ware. Plezier werkt in negen van de tien keer prima. [ ] In dit soort processen, ja, dat is voor iedereen persoonlijk. Zeker met rouw is het zo daar staat niet echt een tijd voor. Al vind ik persoonlijk dat iemand na tien jaar niet meer per se een bord hoeft neer te zetten

5 voor de zoon die nooit meer aan tafel komt. Dat vind ik dan te ver. Dan vul ik het wel in. Dan zeg ik, nou is het wel eens tijd. Maar ja, als iemand daar drie maanden, zes maanden, een jaar, ja wie ben ik om te zeggen van daar staat zolang voor? Dat gaat niet. En dan is de gevoelomdraaitechniek, ja, heel onecologisch ook. Dat gaat gewoon niet. Dat kun je ook niet afdwingen. Dat moet je ook niet eens afdwingen. Ik bedoel, daar gaat het helemaal niet om. Dus dan werkt de techniek prima. Daar is niets mis mee. Maar is het gewoon niet gepast op die situatie en op dit moment. Dat is wat er denk ik net gebeurde. Dat is ook goed voor jullie om mee te nemen dat als zoiets gebeurt, dat het hiermee te maken heeft, een bovenliggend niveau van waarde. En dan goed is om te vragen, wat zou je erbij willen voelen? Of is het überhaupt gepast nu voor jou op dit moment om daarmee te werken. als iemand zegt nee. Ok prima, dan niet. Als iemand zegt ja, dat wel, maar ik wil rust voelen. Ik had zo iemand een keer met een we gingen met een deadline werken. Iedere keer als er een deadline te dichtbij komt dan voel ik me zo gestresst. Dan zeg ik ok. Dus ik de gevoelomdraaitechniek gedaan en plezier ook. En kreeg ik ook een reactie van plezier, dat is helemaal niets. Dan kan ik net zo goed in de kroeg gaan zitten nu. Want daar komt het werk niet mee af. Dus kreeg het gevoel, die deadline interesseert mij niet, ik ga lekker in de kroeg hangen met vrienden. Want ik ga wel plezier maken. Maar daar kwam direct een waardeconflict, want dat is niet de bedoeling. Het werk moet wel af. Dus ik zeg: wat wil je er dan bij voelen? Ik had niet eens uitgevraagd van het was ook een demonstratie, ok een situatie, die had een situatie, dus ik had niet eens dus ik zeg ook plezier. Ik denk voor een demonstratie daar kwam toen ook een waardeconflict uit voort. Hij zegt: ik wil mij wel gewoon rustig blijven voelen, maar ook wel het gevoel van ok het moet af. Maar even wat gedoseerder. Maar ik zeg: weet je wel hoe dat voelt dan? Ik weet wel hoe dat voelt. Dat heb ik wel eens gehad. Toen ben ik daarmee gaan werken. Toen was het ok. Hadden we de gevoelomdraaitechniek. [ ] Wat er gebeurt is het volgende. Iemand gaat ik denk aan A en ik krijg B gevoel. Dat draait bijvoorbeeld deze kant op. Dat is wat er gebeurt. Wat ik nu doe is, ik zaai verwarring door het tegenovergestelde te doen. Wat hier gebeurt, van A kom ik niet meer op B. Maar ontstaat hier een soort verwarring. Zo van huh, wat gebeurt er precies? Vanuit die verwarring. Want een verwarring is een moment dat het veld open is naar nieuwe mogelijkheden. Op dat moment stop ik als het ware in die verwarring nieuwe gevoelens. Dus wat je als het ware creëert, we gaan van A zzzzzzz naar C. Denk nu nog eens aan B? Ja, dan voel ik C. [ ] Nu hadden we dit opgedrongen hè. Plezier, ontspannen en energie. Werkt vaak prima. En wanneer het niet werkt, dan doe je iets anders uiteraard. En dan vraag je ok, wat zou je willen voelen? Omdat ik heel vaak werk met laten we zeggen, dat ik niet precies weet waar het over gaat, een situatie, werk ik veel met plezier. Maar inderdaad, niet heel vaak, maar zeker één, misschien wel twee op de tien mensen, die zeggen wacht eens even, plezier dat wil ik niet. En krijg je inderdaad wat ik net zei, zo n waardeconflict. Dat kun je vermijden door te vragen, ok, wat zou je wel willen voelen daar? Dit was meer om de stemmingen te voelen, hoe zou het zijn als die stemmingen vermengen? Ja?